1
00:00:07,632 --> 00:00:09,759
(กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิส)

2
00:00:09,759 --> 00:00:12,470
(คือกรมตํารวจระดับเขตที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐฯ)

3
00:00:12,470 --> 00:00:15,015
(ซึ่งดูแลเขตที่ประชากรหนาแน่นที่สุดในประเทศ)

4
00:00:15,015 --> 00:00:18,184
(พวกเขาสืบสวนคดีฆาตกรรม
ที่โหดร้ายและซับซ้อนที่สุด)

5
00:00:18,184 --> 00:00:21,604
(นี่คือเรื่องราวของพวกเขา)

6
00:00:32,615 --> 00:00:35,243
(ปี 2012)

7
00:00:38,580 --> 00:00:42,625
(วันที่ 2 พฤษภาคม ปี 2012)

8
00:00:42,625 --> 00:00:43,543
(ฮิดเดนฮิลส์)

9
00:00:43,543 --> 00:00:48,840
ครั้งแรกที่ฉันได้ยินว่า
กาวินอาจจะหายตัวไปคือเมื่อวันพุธ

10
00:00:49,758 --> 00:00:52,302
ลิซ่า ภรรยาเขาโทรหาฉัน

11
00:00:52,927 --> 00:00:56,556
ถามว่ากาวิน พี่ชายฉันติดต่อมาบ้างไหม

12
00:00:56,556 --> 00:00:57,932
ฉันบอกว่า "ไม่เลย"

13
00:00:57,932 --> 00:00:59,434
แล้วก็ถามว่า "ทําไมเหรอ"

14
00:00:59,434 --> 00:01:04,147
เธออธิบายว่าเขาไม่ได้ไปรับลูกที่โรงเรียน

15
00:01:04,856 --> 00:01:07,400
สมิธเป็นที่รู้จักไปทั่วชุมชนคาลาบาซาส

16
00:01:07,400 --> 00:01:10,862
เขาชอบกอล์ฟและชายหาด
บุคลิกของเขาเป็นคนโดดเด่น

17
00:01:10,862 --> 00:01:13,156
มีคนพบเห็นเขาออกจากบ้านเพื่อน
เมื่อคืนวันอังคาร

18
00:01:13,156 --> 00:01:15,950
ในย่านโอ๊กพาร์กใกล้อาโกราฮิลส์

19
00:01:15,950 --> 00:01:17,410
(ฟ็อกซ์สตูดิโอส์)

20
00:01:17,410 --> 00:01:22,290
กาวิน สมิธเป็นผู้บริหารฟ็อกซ์
เขาเป็นจุดสนใจอย่างมาก

21
00:01:23,333 --> 00:01:27,629
สิ่งที่เราต้องทําคือหาคําตอบว่า
"มีสาเหตุอะไรที่เขาหายตัวไปหรือไม่"

22
00:01:27,629 --> 00:01:29,923
มันเป็นปริศนา

23
00:01:31,299 --> 00:01:34,177
ฉันพยายามติดต่อเขา

24
00:01:34,177 --> 00:01:37,097
ฉันฝากข้อความขอเขา

25
00:01:37,097 --> 00:01:40,183
ให้โทรกลับ ส่งข้อความมาบอกว่าปลอดภัยดี

26
00:01:40,183 --> 00:01:44,938
ผู้บริหารทเวนตีท์เซนจูรีฟ็อกซ์
หายตัวไปหลังจากขับรถเบนซ์สีดําออกไป

27
00:01:46,981 --> 00:01:48,483
ไม่มีใครได้ข่าวเขาเลย

28
00:01:49,943 --> 00:01:51,945
เขาไม่ได้โทรหาใคร หรือส่งข้อความอะไรเลย

29
00:01:52,529 --> 00:01:56,032
สถานการณ์มันน่าสงสัย ผู้ใหญ่หายตัวไป

30
00:01:56,032 --> 00:01:58,409
เราต้องมองความเป็นไปได้ทุกอย่าง

31
00:01:59,244 --> 00:02:02,413
ฉันไม่มีทางคิดฝันเลยว่า

32
00:02:02,413 --> 00:02:05,375
เรื่องอะไรแบบนี้จะเกิดขึ้นได้

33
00:02:09,921 --> 00:02:14,509
กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิสคือที่สุดของยอดฝีมือ

34
00:02:18,555 --> 00:02:21,724
คดีใหญ่ที่สุดบางส่วนไต่สวนในลอสแอนเจลิส

35
00:02:24,602 --> 00:02:27,772
เราต้องทุ่มเท 110 เปอร์เซ็นต์

36
00:02:30,608 --> 00:02:33,528
นี่คือฆาตกรรม
ไม่มีอาชญากรรมไหนร้ายแรงไปกว่านี้

37
00:02:35,613 --> 00:02:40,535
มันอยู่ที่ความมุ่งมั่นกับความสํานึกในหน้าที่

38
00:02:42,871 --> 00:02:45,165
ความยุติธรรมเกิดขึ้นจากการตามหาความจริง

39
00:02:45,957 --> 00:02:49,878
(Homicide: เจาะลึกคดีฆาตกรรม
ลอสแอนเจลิส)

40
00:02:57,844 --> 00:03:02,015
เดือนพฤษภาคม ปี 2012
ผมเพิ่งจบงานมอบหมายพิเศษ

41
00:03:02,015 --> 00:03:04,184
จากหน่วยเฉพาะกิจที่ผมอยู่

42
00:03:04,184 --> 00:03:07,520
แล้วผมก็ถูกย้ายกลับมาที่แผนก

43
00:03:08,104 --> 00:03:09,230
{\an8}(แผนก - ห้องโล่งกว้าง)

44
00:03:09,230 --> 00:03:12,609
{\an8}ในคดีของกาวิน สมิธ

45
00:03:12,609 --> 00:03:14,861
{\an8}เขาหายตัวไปประมาณสัปดาห์แล้ว

46
00:03:14,861 --> 00:03:18,823
คดีนี้เริ่มมาจากหน่วยคนหาย

47
00:03:20,033 --> 00:03:22,327
พอสืบเจาะลึกลงไปอีกนิด

48
00:03:22,327 --> 00:03:25,997
ตํารวจสืบสวนก็ส่งมาให้หัวหน้าเรา

49
00:03:25,997 --> 00:03:27,665
แล้วผมก็ถูกเรียก

50
00:03:27,665 --> 00:03:31,336
ให้ไปสืบคดีในฐานะ
คดีคนหาย "ด้วยเหตุน่าสงสัย"

51
00:03:36,216 --> 00:03:39,510
คดีคนหายทุกคดีต้องผ่านหน่วยสืบคดีคนหาย

52
00:03:40,929 --> 00:03:42,764
เวลาเจอคดีแบบนี้

53
00:03:42,764 --> 00:03:45,808
เราต้องหวังผลลัพธ์ที่ดีที่สุด
ว่าเราจะเจอคนหายเป็นๆ

54
00:03:46,601 --> 00:03:49,312
คุณเป็นผู้ใหญ่ จะไปที่ไหนก็ได้

55
00:03:49,312 --> 00:03:52,232
คุณไม่จําเป็นต้องรายงานให้ใครรู้

56
00:03:52,232 --> 00:03:54,651
เว้นแต่ว่าคุณจะโดนคุมประพฤติ ใช่ไหมล่ะ

57
00:03:54,651 --> 00:03:59,322
ถ้าคุณหายตัวไป คําถามสําคัญก็คือ
"ทําไมคนคนนี้ถึงหายตัวไป"

58
00:03:59,948 --> 00:04:03,910
และสิ่งที่ผลักคดีมาหาทีมสืบสวนฆาตกรรม

59
00:04:03,910 --> 00:04:05,787
คือมีการสงสัยว่าเกิดคดีร้ายแรง

60
00:04:07,288 --> 00:04:09,040
(วันที่ 2 พฤษภาคม ปี 2012)

61
00:04:09,040 --> 00:04:10,833
(วันที่ 9 พฤษภาคม ปี 2012)

62
00:04:10,833 --> 00:04:13,962
{\an8}เราต้องการความช่วยเหลือจากสาธารณชน

63
00:04:13,962 --> 00:04:17,715
{\an8}ให้ส่งข้อมูลที่ยืนยันได้ที่จะช่วยให้พบที่อยู่

64
00:04:17,715 --> 00:04:20,426
ของพ่อของเด็กๆ และสามีฉัน กาวิน สมิธ

65
00:04:21,511 --> 00:04:25,014
พบกับคู่หู จอห์น โอไบรอันได้รับมอบหมายคดี

66
00:04:25,014 --> 00:04:28,810
เราคุยรายละเอียดกับสายสืบคดีคนหายที่ทําคดีนี้

67
00:04:28,810 --> 00:04:32,105
แล้วเราก็ขับรถออกไปหาภรรยากาวิน สมิธ

68
00:04:33,398 --> 00:04:39,153
เราได้เจอเธอในชุมชนส่วนตัว มีรั้วกั้น
ที่หุบเขาซานเฟอร์นานโด

69
00:04:39,821 --> 00:04:42,657
หุบเขาซานเฟอร์นานโด
กว้างอย่างน้อย 518 ตารางกิโลเมตร

70
00:04:42,657 --> 00:04:45,994
ซึ่งอยู่ทางเหนือของเมืองลอสแอนเจลิส

71
00:04:45,994 --> 00:04:49,664
{\an8}ทางตะวันตกของซานเฟอร์นานโด
ส่วนใหญ่จะเป็นที่อยู่อาศัย

72
00:04:49,664 --> 00:04:54,502
เป็นชุมชนบ้านพักเล็กๆ
ของชนชั้นกลางระดับบนที่อเมริกาได้รู้จัก

73
00:04:54,502 --> 00:04:57,463
แค่เพราะยัยพวกคาร์ดาเชียนอยู่ที่คาลาบาซาส

74
00:04:59,424 --> 00:05:03,136
ตอนเราคุยกับลิซ่าครั้งแรก
เห็นชัดเลยว่าเธอแตกตื่น

75
00:05:03,136 --> 00:05:04,804
เหมือนที่ทุกคนคงแตกตื่น

76
00:05:04,804 --> 00:05:06,597
เราพยายามทําให้เธอใจเย็น

77
00:05:06,597 --> 00:05:10,560
บอกเธอว่าเราไปเพื่อช่วยเธอ
เพื่อตามหาสามีเธอ

78
00:05:10,560 --> 00:05:13,146
นี่คือครอบครัวที่กําลังเจอวิกฤต
ลูกชายเธอก็อยู่ด้วย

79
00:05:13,146 --> 00:05:16,357
ทาร่า น้องสาวของกาวินก็อยู่ด้วย

80
00:05:16,357 --> 00:05:19,902
แต่ทุกคนก็ให้ความร่วมมือดีมาก
ให้ข้อมูลเรามาเยอะมาก

81
00:05:21,654 --> 00:05:24,449
เราได้รู้ว่าเขาเป็นนักกีฬาชั้นยอด

82
00:05:25,033 --> 00:05:27,035
บาสเกตบอลคือชีวิตของเขา

83
00:05:27,035 --> 00:05:30,455
เขาเคยเป็นออลอเมริกัน
เคยเล่นให้ทีมยูซีแอลเอ

84
00:05:30,455 --> 00:05:31,622
(ชิงแชมป์เอ็นซีเอเอ 1975)

85
00:05:31,622 --> 00:05:34,625
เขาเป็นคนที่โดดเด่นมากๆ

86
00:05:35,251 --> 00:05:37,337
แต่ไม่ใช่แค่เพราะส่วนสูง

87
00:05:37,337 --> 00:05:40,882
เขาเป็นผู้ชายที่หล่อมากๆ

88
00:05:41,507 --> 00:05:45,261
เขามีรอยยิ้มที่น่าหลงใหลมากๆ

89
00:05:46,512 --> 00:05:48,389
เราอยู่ที่ซานเปโดร

90
00:05:48,389 --> 00:05:51,976
บ้านอยู่ห่างจากร้านพอร์ตส์อะคอล
ประมาณห้าถึงสิบนาที

91
00:05:51,976 --> 00:05:56,356
ตอนนั้นกาวินทํางานที่ร้านนั้น แล้วลิซ่าก็เข้ามา

92
00:05:56,356 --> 00:05:58,066
เธอมานั่งที่บาร์

93
00:05:58,066 --> 00:06:03,780
กาวินเป็นบาร์เทนเดอร์
พวกเขาคุยกันถูกคอ แล้วมันก็ไปได้สวยมากๆ

94
00:06:03,780 --> 00:06:07,408
ทั้งคู่มีลูกคนแรกด้วยกันภายในสองสามปีแรก

95
00:06:07,408 --> 00:06:08,910
พวกเขารักกันมากๆ

96
00:06:10,078 --> 00:06:12,163
เขาได้แสดงหนังสองสามเรื่อง

97
00:06:12,163 --> 00:06:14,457
เขาได้แสดงเรื่อง "กลิตซ์"

98
00:06:16,209 --> 00:06:17,710
บอกเหตุผลมาสักข้อ

99
00:06:17,710 --> 00:06:22,382
แล้วเขาก็เป็นตัวแสดงแทนด้วย แล้วเขาก็หลังหัก

100
00:06:23,508 --> 00:06:25,218
มันน่าสะเทือนใจจริงๆ

101
00:06:25,218 --> 00:06:29,597
แต่นั่นคือจุดเปลี่ยนของเขา
เพราะเขาทํางานไม่ได้อยู่นานมาก

102
00:06:31,599 --> 00:06:35,103
ฉันว่าเขาคงคิดได้ว่างานนี้คงไม่เหมาะกับเขา

103
00:06:35,103 --> 00:06:39,649
แล้วสุดท้ายเขาก็ได้งาน
ที่ทเวนตีท์เซนจูรีฟ็อกซ์

104
00:06:40,650 --> 00:06:45,947
เขารับผิดชอบการจัดฉายหนังในแถบเวสต์โคสต์

105
00:06:45,947 --> 00:06:49,367
เขาชอบที่ได้อยู่ในวงการหนัง

106
00:06:52,078 --> 00:06:55,289
{\an8}ลิซ่าบอกเราว่ากาวินไม่ได้ไปทํางาน

107
00:06:55,289 --> 00:06:57,250
แล้วก็ไม่ได้คุยกับใครเลย

108
00:06:57,250 --> 00:06:59,794
มันก็เลยผิดปกติมากๆ

109
00:06:59,794 --> 00:07:04,215
แล้วเขาก็ไม่ได้ไปรับลูกชายที่โรงเรียน

110
00:07:04,215 --> 00:07:05,633
นั่นคือสัญญาณอันตรายร้ายแรง

111
00:07:05,633 --> 00:07:09,053
เพราะตลอดหลายปีที่เธอรู้จักเขา
เขาไม่เคยหายตัวไปเลย

112
00:07:10,471 --> 00:07:11,973
มันผิดปกติมากๆ

113
00:07:11,973 --> 00:07:15,726
ที่คนอย่างเขาจะไม่ไปทํางาน

114
00:07:15,726 --> 00:07:20,148
หรือไม่ไปรับลูก หรือหายตัวไปเฉยๆ

115
00:07:21,732 --> 00:07:25,820
ลิซ่าเล่าเรื่องความสัมพันธ์นอกสมรสให้เราฟัง

116
00:07:26,529 --> 00:07:28,531
แล้วเขาก็ห่างเหินไป

117
00:07:28,531 --> 00:07:31,284
ตอนนี้เขาย้ายไปอยู่นอกบ้าน

118
00:07:31,284 --> 00:07:33,411
เขาเคยนอกใจเธอแล้ว เธอจับได้

119
00:07:33,411 --> 00:07:35,455
เขาสัญญาว่าจะหยุด

120
00:07:36,247 --> 00:07:40,751
ลิซ่าจับได้ว่าเขานอกใจอีก
หนึ่งปีต่อมา กับผู้หญิงชื่อเมลานี่

121
00:07:41,419 --> 00:07:44,630
พอเธอรู้เข้า เธอก็ไล่เขาออกจากบ้าน

122
00:07:44,630 --> 00:07:45,798
(ปี 2012)

123
00:07:45,798 --> 00:07:49,802
เขาไปอาศัยเพื่อนร่วมงาน
ไปนอนห้องนอนแขกบ้านเธอ

124
00:07:49,802 --> 00:07:53,389
เธอบอกว่าเธอได้เจอเขาตอนมีชีวิต

125
00:07:53,389 --> 00:07:55,725
ประมาณสี่ทุ่มวันที่ 1 พฤษภาคม

126
00:07:55,725 --> 00:07:57,226
(วันที่ 1 พฤษภาคม)

127
00:07:57,226 --> 00:08:00,563
เขากําลังตากผ้า แล้วเขาก็...

128
00:08:00,563 --> 00:08:02,106
เขาออกจากบ้านไป

129
00:08:03,858 --> 00:08:08,404
คืนก่อนที่กาวินจะหายตัวไป ฉันได้คุยกับเขา

130
00:08:08,988 --> 00:08:13,826
ฉันสัมผัสได้ว่าตอนนั้นเขาใจเสียมากๆ

131
00:08:13,826 --> 00:08:18,706
ชีวิตเขากําลังวุ่นวายเพราะการตัดสินใจของเขา

132
00:08:18,706 --> 00:08:21,876
เขาคุยกับฉันเรื่องความสัมพันธ์กับเมลานี่

133
00:08:22,543 --> 00:08:25,463
จากที่ฉันเข้าใจ เขาเลิกกับเธอก่อนหน้านั้น

134
00:08:25,463 --> 00:08:32,220
เขารู้ว่ายังไงเขาก็ต้องกลับไปหาครอบครัว

135
00:08:32,220 --> 00:08:37,016
กลับไปหาความสัมพันธ์เดิม กลับไปเป็นพ่อ

136
00:08:37,016 --> 00:08:38,976
ที่เขาอยากทําจริงๆ ก็มีแค่นั้น

137
00:08:41,979 --> 00:08:42,980
ขอโทษค่ะ

138
00:08:47,944 --> 00:08:49,737
ฉันจําได้ว่าเขา...

139
00:08:50,863 --> 00:08:53,282
เขารักลูกๆ เขามาก

140
00:08:54,909 --> 00:08:57,203
แล้วก็รักลูกสาวเรามากๆ ด้วย

141
00:08:57,203 --> 00:08:59,038
เหมือนเป็นลูกตัวเอง

142
00:09:00,623 --> 00:09:04,043
นี่คือหนึ่งในเรื่องที่ฉันรู้

143
00:09:04,835 --> 00:09:07,255
ในฐานะพ่อ เขาทําหน้าที่ได้ดีที่สุดแล้ว

144
00:09:11,676 --> 00:09:13,678
มีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นในคดีนี้

145
00:09:13,678 --> 00:09:17,598
เขาหนีตามผู้หญิงหรือใครสักคนไปหรือเปล่า

146
00:09:17,598 --> 00:09:19,934
เขาหนีไปสงบสติอารมณ์หรือเปล่า

147
00:09:19,934 --> 00:09:22,562
เขาฆ่าตัวตายหรือเปล่า

148
00:09:22,562 --> 00:09:25,940
ลิซ่าโกรธ เขานอกใจเธอสองครั้ง

149
00:09:26,566 --> 00:09:28,109
เธอจัดฉากหรือเปล่า

150
00:09:28,109 --> 00:09:32,029
"ช่างหัวไอ้หมอนี่ ฉันจะจ้างคนลักพาตัวเขา"

151
00:09:32,029 --> 00:09:35,199
หรือแบบว่า "ฉันวางยาเขาเอง"
ไม่รู้สิ มันเป็นไปได้ทุกอย่าง

152
00:09:35,199 --> 00:09:39,036
มันมีหลายอย่างมาก
มีเบาะแสที่ต้องตามที่เราต้องขยายความ

153
00:09:39,036 --> 00:09:40,871
เพื่อตัดคนที่ไม่ใช่ออกไป

154
00:09:40,871 --> 00:09:43,040
(ตํารวจ
ที่จอดรถสาธารณะ)

155
00:09:43,040 --> 00:09:45,376
เราสืบตามเบาะแส

156
00:09:45,960 --> 00:09:48,754
กับข้อมูลทุกอย่างที่รวบรวมมาได้

157
00:09:48,754 --> 00:09:52,800
เกี่ยวกับคนที่เขาได้เจอ ที่เขาเคยรู้จักในอดีต

158
00:09:55,261 --> 00:09:58,222
ตอนเราคุยกับลิซ่าครั้งแรก เธอบอกว่า

159
00:09:58,222 --> 00:10:01,309
"สามีฉันกิ๊กกับผู้หญิงชื่อเมลานี่

160
00:10:01,309 --> 00:10:03,769
คุณอาจจะควรไปคุยกับเธอนะ"

161
00:10:05,104 --> 00:10:06,105
เราก็เลยไปคุย

162
00:10:09,233 --> 00:10:13,988
เธอลงมาหาในชุดนอนสีขาวประดับเลื่อม

163
00:10:13,988 --> 00:10:16,449
ที่บางจนแทบจะเห็นหมด

164
00:10:16,449 --> 00:10:23,122
เรานั่งตรงข้ามผู้หญิงคนนี้
ที่เซ็กซี่และเย้ายวนมากๆ

165
00:10:23,122 --> 00:10:26,709
เราพยายามเป็นมืออาชีพ ถามเรื่องคดี

166
00:10:26,709 --> 00:10:31,088
เราต้องคิดไว้ว่า
"นี่ก็แค่ช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตตํารวจ"

167
00:10:31,088 --> 00:10:35,384
เรามองคู่หูแล้วบอกว่า
"ให้ตายสิ อย่ามาโดนตัวฉันตอนนี้

168
00:10:35,384 --> 00:10:39,513
ฉันต้องกลับบ้านไปหาเมีย นี่มันบ้าชัดๆ เลย"

169
00:10:45,519 --> 00:10:47,855
เมลานี่เปิดเผยกับตํารวจมากๆ

170
00:10:47,855 --> 00:10:50,900
เธอบอกว่า "ใช่ เราคบหากัน"

171
00:10:50,900 --> 00:10:54,654
กาวินอยู่ในสภาพที่อ่อนไหว

172
00:10:55,655 --> 00:11:01,160
แต่เธอก็ไม่อยากสร้างปัญหา
ให้ชีวิตแต่งงานของเขามากไปกว่านั้น

173
00:11:01,827 --> 00:11:04,914
เธอบอกเขาว่า "ฉันพอแล้ว
ฉันไม่อยากเจอดราม่าเรื่องนี้"

174
00:11:06,457 --> 00:11:11,337
หลังจากคุยกับเมลานี่ครั้งแรก
ผมไม่รู้สึกว่าเธอปิดบังอะไรเลย

175
00:11:11,837 --> 00:11:14,757
แต่เราก็ตัดเธอออกไม่ได้
ในแง่อาจจะมีส่วนรู้เห็น

176
00:11:14,757 --> 00:11:17,093
ยังมีเรื่องอื่นอีกหลายเรื่องที่ต้องทํา

177
00:11:19,303 --> 00:11:22,056
ภาพของกาวิน สมิธและรถของเขา
ถูกนําไปติดประกาศ

178
00:11:23,766 --> 00:11:27,561
ลิซ่า ภรรยา และออสติน ลูกชาย
เป็นผู้นําอาสาติดประกาศในพื้นที่ซิลมาร์

179
00:11:27,561 --> 00:11:29,563
{\an8}เขามีครอบครัวรออยู่

180
00:11:29,563 --> 00:11:32,733
{\an8}เรารักเขาทั้งหัวใจ มันก็ลําบาก แต่...

181
00:11:33,734 --> 00:11:36,320
ผมอยากคิดถึงช่วงเวลาดีๆ ที่เรามีกัน

182
00:11:36,320 --> 00:11:39,448
ถ้าเราเจอเขา
ผมอาจจะได้มีช่วงเวลาแบบนั้นอีกเยอะๆ

183
00:11:40,741 --> 00:11:44,412
ลิซ่าพยายามเต็มที่เพื่อหาข้อมูล

184
00:11:45,371 --> 00:11:48,999
ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องการคนช่วย

185
00:11:48,999 --> 00:11:52,837
ฉันก็ไปที่นั่น แล้วฉันก็ไปตลอด

186
00:11:52,837 --> 00:11:56,674
ไปค้นหา ไปสอบถามคน

187
00:11:56,674 --> 00:12:00,302
ฉันทําทุกอย่างที่ทําได้
เพื่อพยายามสืบว่าเขาอยู่ที่ไหน

188
00:12:00,302 --> 00:12:01,637
{\an8}เขาหายตัวไป

189
00:12:01,637 --> 00:12:04,724
ลองบอร์ดอันนี้ไม่ใช่ของเขานะคะ

190
00:12:04,724 --> 00:12:07,768
{\an8}ลิซ่า สมิธมั่นใจว่า
ใครบางคนต้องรู้อะไรบางอย่าง

191
00:12:08,561 --> 00:12:13,899
(วันที่ 10 พฤษภาคม ปี 2012
กาวินหายตัวไปแปดวันแล้ว)

192
00:12:13,899 --> 00:12:16,902
{\an8}โทรศัพท์ของกาวิน สมิธเป็นตัวต่อชิ้นสําคัญ

193
00:12:16,902 --> 00:12:19,613
{\an8}เพราะเราจะได้เริ่มเห็นภาพ

194
00:12:19,613 --> 00:12:21,490
โทรศัพท์ของเขาดับไปเมื่อไหร่

195
00:12:21,490 --> 00:12:24,785
ช่วงเวลาไหนที่เขาถูกพบเห็นครั้งสุดท้าย

196
00:12:24,785 --> 00:12:27,163
ก่อนที่เขาจะหายตัวไป

197
00:12:28,873 --> 00:12:32,960
งานโทรศัพท์บางส่วน
หน่วยสืบคดีคนหายทํามาให้แล้ว

198
00:12:32,960 --> 00:12:37,548
เราแค่ย้อนกลับไปดู
แล้วก็ขอหมายค้นที่ละเอียดกว่าเดิม

199
00:12:37,548 --> 00:12:40,885
เราดูข้อมูลโทรศัพท์ของกาวินแล้วก็พบว่า

200
00:12:40,885 --> 00:12:45,139
"โอเค คืนที่โทรศัพท์เขาดับไป

201
00:12:45,139 --> 00:12:48,809
เขาโทรหาลิซ่า ลูกชายสามคน ทาร่า

202
00:12:48,809 --> 00:12:51,687
กับผู้หญิงชื่อแชนดริกา ครีช"

203
00:12:53,147 --> 00:12:58,360
จากประวัติโทรศัพท์
เรารู้ว่าเธอเป็นคนสุดท้ายที่ได้คุยกับเขา

204
00:12:58,360 --> 00:13:01,989
ที่เราต้องหาคําตอบตอนนี้ก็คือ
"ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร"

205
00:13:08,162 --> 00:13:13,793
ลิซ่า สมิธบอกเราว่ากาวินได้พบแชนดริกา

206
00:13:13,793 --> 00:13:18,422
ที่สถานบําบัดยาชื่อเดอะเมทริกซ์

207
00:13:18,964 --> 00:13:22,051
(วันที่ 2 พฤษภาคม ปี 2012
แจ้งความกาวิน สมิธหายตัวไป)

208
00:13:22,051 --> 00:13:24,845
(ปี 2008 กาวินได้พบแชนดริกา)

209
00:13:24,845 --> 00:13:29,433
เพราะอาการปวดรุนแรงของกาวินจากหลังหัก

210
00:13:29,433 --> 00:13:34,563
มันน่าเศร้าที่ยาตัวเดียว
ที่ทําให้เขาสบายขึ้นได้คือยาจากฝิ่น

211
00:13:35,231 --> 00:13:39,276
นั่นคือยาที่ทําให้เขาเกิดการเสพติด

212
00:13:40,069 --> 00:13:44,824
จนกระทั่งเขาบอกฉันว่าเขาไปบําบัด

213
00:13:47,243 --> 00:13:48,327
ตอนเขาไปบําบัด

214
00:13:48,327 --> 00:13:53,290
แชนดริกาก็เข้าไปจัดระเบียบชีวิตและเลิกยา

215
00:13:54,834 --> 00:14:00,381
ตอนแรก แชนดริกาอยู่ในกลุ่มบําบัดเดียวกับกาวิน

216
00:14:00,381 --> 00:14:03,843
แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่พัฒนาไปไกลกว่านั้น

217
00:14:03,843 --> 00:14:08,722
กาวินมีความสัมพันธ์ที่ร้อนแรงกับแชนดริกา

218
00:14:09,849 --> 00:14:13,727
ลิซ่าไปเผชิญหน้ากับกาวิน แล้วเขาก็สารภาพ

219
00:14:14,687 --> 00:14:18,774
เขาคบหากับแชนดริกาอยู่ประมาณหนึ่งปี

220
00:14:18,774 --> 00:14:21,443
สามีเธอ จอห์น ครีชก็รู้เรื่อง

221
00:14:21,443 --> 00:14:25,322
เพราะการที่ลิซ่าเข้าไปยุ่งเกี่ยว

222
00:14:25,322 --> 00:14:29,410
ลิซ่าเลยรู้สึกว่าความสัมพันธ์ครั้งนั้นจบไปแล้ว

223
00:14:29,410 --> 00:14:34,373
(ปี 2008 กาวินได้พบแชนดริกา
ปี 2010 กาวินจบความสัมพันธ์กับแชนดริกา)

224
00:14:34,373 --> 00:14:36,375
(วันที่ 2 พฤษภาคม ปี 2012)

225
00:14:36,375 --> 00:14:40,254
เราเจอคนหาย เขาเป็นชู้กับแชนดริกา

226
00:14:40,254 --> 00:14:42,381
มันเลยทําให้เธอเข้าข่ายผู้ต้องสงสัย

227
00:14:44,008 --> 00:14:48,387
เราไปสอบปากคําเธอ เราเจอเธอที่บ้าน

228
00:14:51,307 --> 00:14:56,896
ตอนสอบปากคําแชนดริกา เธอกําลังสติแตก

229
00:14:56,896 --> 00:15:02,568
เธอกลัว วิตกกังวล เลี่ยงคําถาม

230
00:15:03,444 --> 00:15:04,945
เธอไม่มีสติเลย

231
00:15:05,821 --> 00:15:07,239
เธอบอกว่าเธอได้คุยกับเขา

232
00:15:08,032 --> 00:15:12,286
เธอไม่รู้ว่าเขาไปไหน
แต่ดูออกเลยว่าเธอเป็นห่วงกาวิน

233
00:15:13,537 --> 00:15:16,415
เธอยืนกรานว่าเธอไม่รู้
ว่าเกิดอะไรขึ้นกับกาวิน สมิธ

234
00:15:16,415 --> 00:15:20,002
หลังจากติดต่อกันเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม ปี 2012

235
00:15:22,463 --> 00:15:26,300
ระหว่างสอบปากคํา
ก็มีรถสปอร์ตสีดํามาจอดริมถนน

236
00:15:27,051 --> 00:15:29,595
จอดอยู่แป๊บเดียว แล้วก็ถอยออกไป

237
00:15:30,220 --> 00:15:32,932
ตอนคุยกับแชนดริกาครั้งนั้น

238
00:15:32,932 --> 00:15:36,143
เธอยอมรับว่านั่นคือจอห์น สามีเธอเอง

239
00:15:37,603 --> 00:15:41,273
แน่นอนว่าเขาเป็นคนที่สายสืบอยากสอบปากคํา

240
00:15:41,273 --> 00:15:45,361
แต่ทําไม่ได้ เพราะเขาขับออกไป
มันทําให้คู่นี้น่าสงสัยขึ้นมาทันที

241
00:15:46,654 --> 00:15:49,281
ต่อมา เราได้รู้ว่าเขาเป็นอดีตนักโทษ

242
00:15:49,281 --> 00:15:54,244
ตอนนี้เขาออกมานอกคุก
เขาอยู่ในระบบปล่อยตัวกับกรมตํารวจเกลนเดล

243
00:15:54,244 --> 00:15:57,748
เขาไปยุ่งเกี่ยวกับการซื้อขายยาเสพติด

244
00:15:58,582 --> 00:16:02,169
ครับ เรารู้ได้ทันทีว่าเราควรสืบว่าเขาอยู่ไหน

245
00:16:02,169 --> 00:16:04,463
ในฐานะตํารวจ ผมมองอดีตนักโทษ

246
00:16:04,463 --> 00:16:07,716
ผมมองคนที่มีประวัติยาเสพติด

247
00:16:07,716 --> 00:16:11,261
เขาไม่พอใจที่ภรรยาเป็นชู้กับชายคนนี้

248
00:16:11,261 --> 00:16:14,515
คุณจะพูดยังไงก็แล้วแต่ เป็ดก็คือเป็ด

249
00:16:14,515 --> 00:16:17,518
ผมเห็นเป็ด มันดูเหมือนเป็ด
ท่าทาง การพูดก็เหมือนเป็ด

250
00:16:17,518 --> 00:16:19,478
มันก็อาจจะเป็นเป็ดจริงๆ

251
00:16:19,478 --> 00:16:22,022
ครับ เราสืบเขาโดยละเอียดทันทีเลย

252
00:16:22,606 --> 00:16:25,192
{\an8}(จอห์น ครีช)

253
00:16:30,489 --> 00:16:33,742
เราดูรายละเอียดประวัติโทรศัพท์ของจอห์น ครีช

254
00:16:34,576 --> 00:16:36,370
สิ่งที่เราต้องสืบก็คือ

255
00:16:36,370 --> 00:16:41,625
โทรศัพท์ของจอห์น ครีช
คาบเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของกาวิน สมิธยังไง

256
00:16:41,625 --> 00:16:44,586
และความถี่ในการโทรในคืนที่เขาหายตัวไป

257
00:16:45,838 --> 00:16:50,968
ผมมีประสบการณ์สูง
ด้านการวิเคราะห์โทรศัพท์และทําแผนที่

258
00:16:51,927 --> 00:16:54,555
แล้วเราก็เห็นแบบแผนแปลกๆ

259
00:16:58,058 --> 00:17:02,521
ตํารวจสรุปได้ว่าคืนวันที่ 1 พฤษภาคม ปี 2012

260
00:17:03,105 --> 00:17:06,692
กาวินกับแชนดริกาได้พบกันใกล้ชิด

261
00:17:06,692 --> 00:17:11,864
จริงๆ แล้ว โทรศัพท์
ของกาวิน สมิธกับแชนดริกาพบสัญญาณ

262
00:17:11,864 --> 00:17:17,536
อยู่ในพื้นที่ฮิดเดนฮิลส์ ไม่ไกลจากบ้านครีช

263
00:17:17,536 --> 00:17:21,248
ในจุดที่ถูกมองว่าเป็น "ถนนคู่รัก"

264
00:17:22,124 --> 00:17:25,377
แล้วโทรศัพท์ของจอห์น ครีชไปไหน มันไปที่...

265
00:17:25,377 --> 00:17:29,673
"แม่เจ้า สัญญาณสะท้อน
มาจากพื้นที่เดียวกับแชนดริกา"

266
00:17:30,174 --> 00:17:35,137
จากแผนที่เสาสัญญาณโทรศัพท์
เราพบทั้งสามเครื่องอยู่ที่นั่น

267
00:17:35,137 --> 00:17:39,683
ณ เวลานั้น เรารู้ได้เลยว่าเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น

268
00:17:40,267 --> 00:17:44,313
แม้คดีนี้จะเริ่มจากคดีคนหาย

269
00:17:44,313 --> 00:17:46,273
เราก็รู้แล้วว่าตอนนั้นเราเจออะไร

270
00:17:47,316 --> 00:17:48,692
นี่คือฆาตกรรม

271
00:17:48,692 --> 00:17:51,653
(วันที่ 8 มิถุนายน ปี 2012
กาวินหายตัวไปห้าสัปดาห์แล้ว)

272
00:17:56,658 --> 00:18:00,079
เราไม่รู้เลยว่าตอนนั้นจอห์น ครีชอยู่ที่ไหน

273
00:18:00,079 --> 00:18:02,915
แต่คู่หูกับผมมีหลักฐานเพียงพอในตอนนั้น

274
00:18:02,915 --> 00:18:07,753
ที่จะขอหมายศาลเข้าค้น
บ้านของจอห์นกับแชนดริกา

275
00:18:08,420 --> 00:18:12,674
แชนดริกาอยู่บ้าน ยายเธอที่แก่แล้วก็อยู่

276
00:18:12,674 --> 00:18:17,846
ผู้ดูแลยายของแชนดี้ก็อยู่ เรน่า ลิม

277
00:18:17,846 --> 00:18:20,265
เพื่อนบ้านบอกว่า
ครอบครัวที่น่ารักอาศัยอยู่ในบ้านนี้

278
00:18:20,265 --> 00:18:23,811
แต่พุ่มไม้สูง กล้องวงจรปิดหลายตัว

279
00:18:23,811 --> 00:18:26,230
และป้ายเตือนห้ามเข้าพื้นที่

280
00:18:26,230 --> 00:18:29,149
ก็เป็นหนึ่งในสัญญาณหลายอย่างที่ชวนให้สงสัย

281
00:18:29,149 --> 00:18:30,234
"พฤติกรรมผิดปกติ" เหรอคะ

282
00:18:30,234 --> 00:18:34,655
ฉันว่ามีรถบางคัน
ที่เข้ามาจอดนอกบ้านอยู่นานพอสมควร

283
00:18:35,239 --> 00:18:39,368
เราไม่ค่อยเจอหลักฐานกายภาพ
ที่จะช่วยเราได้ในคดีนี้

284
00:18:39,868 --> 00:18:42,746
แต่เราก็จดบันทึกได้หลายอย่าง

285
00:18:42,746 --> 00:18:46,125
ที่สําหรับชุดความคิดของนักสืบแล้ว
มันมีความหมาย

286
00:18:46,125 --> 00:18:49,753
ตัวอย่างเช่น ตรงนั้นเป็นถนนทางตัน
มีบ้านอยู่ห้าหลังในละแวกนั้น

287
00:18:49,753 --> 00:18:53,048
และไม่ว่าจะมองในแง่ไหน
บ้านหลังนี้ก็อลังการที่สุด

288
00:18:53,549 --> 00:18:55,801
ที่นั่นมีระบบกล้องวงจรปิดซับซ้อน

289
00:18:55,801 --> 00:19:00,681
มีพระพุทธรูปสําริด 8,000 ดอลลาร์
อยู่ในบ่อปลาคาร์ปหน้าบ้าน

290
00:19:00,681 --> 00:19:01,765
มีคูด้วย

291
00:19:01,765 --> 00:19:05,227
แล้วก็สระว่ายน้ําทําเอง
ที่สมัยนั้นน่าจะราคาสัก 200,000 ดอลลาร์

292
00:19:05,227 --> 00:19:06,436
(กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิส)

293
00:19:06,436 --> 00:19:07,604
บ้านหลังอื่นๆ ล่ะ

294
00:19:07,604 --> 00:19:11,400
ครับ ที่นั่นเวสต์ฮิลส์
เป็นย่านหรู แต่ไม่หรูเท่าหลังนั้น

295
00:19:11,984 --> 00:19:13,152
สิ่งที่เราได้รู้

296
00:19:13,152 --> 00:19:16,321
คือแชนดริกาไม่รู้เลย
ว่าสามีเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าของพวกนั้น

297
00:19:16,321 --> 00:19:19,408
เธอตอบไม่ได้ว่าเขาทําอาชีพอะไร

298
00:19:19,408 --> 00:19:22,452
เขาหารายได้ยังไง จ่ายภาษีหรือเปล่า

299
00:19:22,452 --> 00:19:26,081
ไม่เอาน่า คิดว่าเราโง่เหรอ
เราโง่ขนาดไม่น่าให้อภัยเลยหรือไง

300
00:19:28,167 --> 00:19:30,210
เห็นชัดเลยว่าเธอไม่ได้พูดความจริง

301
00:19:31,086 --> 00:19:34,214
ระหว่างการค้น เธอกลัวจนนิ่งไปเลย

302
00:19:34,214 --> 00:19:36,300
เธอไม่รู้ว่าต้องทํายังไง

303
00:19:36,300 --> 00:19:38,385
ผมไม่รู้ว่าเธอมีส่วนรู้เห็นหรือไม่

304
00:19:38,385 --> 00:19:41,180
ผมรู้ว่าเธอรู้ แล้วเธอก็ไม่ยอมบอก

305
00:19:41,180 --> 00:19:44,308
อีกอย่าง เธอบอกเราว่าจอห์นอยู่ชิคาโก

306
00:19:44,308 --> 00:19:48,020
เธออธิบายไม่ได้ว่า
ทําไมเขาย้ายบ้านไปอยู่ชิคาโก

307
00:19:48,520 --> 00:19:50,272
มันยังไงกัน

308
00:19:50,272 --> 00:19:52,441
เราไม่ได้หลักฐานคาหนังคาเขา

309
00:19:52,441 --> 00:19:55,694
เราไม่เห็นว่ามือเขามีแผลถลอกหรือรอยช้ํา

310
00:19:55,694 --> 00:19:59,364
แต่เราก็ได้ข้อมูลหลายอย่าง
เรารู้ว่าเรามาถูกทางแล้ว

311
00:20:01,909 --> 00:20:05,370
เรายังต้องการความช่วยเหลือจากสาธารณชน

312
00:20:06,121 --> 00:20:10,584
ทุกข้อมูลที่หาได้จากสาธารณชน เรายินดีรับไว้

313
00:20:13,378 --> 00:20:19,718
เราได้เบาะแสว่ากาวิน สมิธถูกพบเห็น
ที่ร้านบิสโตรหรือร้านกาแฟในมอร์โรเบย์

314
00:20:20,844 --> 00:20:21,845
(ลอสแอนเจลิส)

315
00:20:24,389 --> 00:20:26,725
มีคนเห็นเขาที่มอร์โรเบย์

316
00:20:26,725 --> 00:20:31,271
เขาเคยเรียนที่ยูซีแอลเอ เขารู้จักกาวิน

317
00:20:31,271 --> 00:20:34,900
บริกรหญิงก็ยืนยันว่านั่นคือกาวิน

318
00:20:34,900 --> 00:20:39,404
ฉันก็แบบ "พระเจ้าช่วย เขาแค่หนีหายไป"

319
00:20:40,072 --> 00:20:41,698
แล้วฉันก็ขับรถไปที่นั่น

320
00:20:42,866 --> 00:20:45,410
ฉันว่ามันทําให้เราเครื่องติด

321
00:20:45,410 --> 00:20:47,621
แล้วฉันก็ซิ่งแบบลุยแหลกเลย

322
00:20:47,621 --> 00:20:50,832
เราต้องสั่งการและควบคุม
การสืบสวนของเราให้ได้

323
00:20:50,832 --> 00:20:54,670
ขณะเดียวกันก็ต้องรู้ว่า
มันเลยเถิดจนคุมไม่อยู่ได้ทุกเมื่อ

324
00:20:54,670 --> 00:20:58,799
อาจจะเป็นเรื่องเล็ก หรือเรื่องใหญ่
แต่มันจะเลยเถิดจนคุมไม่อยู่

325
00:20:58,799 --> 00:21:00,342
สําคัญที่เราจะจัดการยังไง

326
00:21:00,342 --> 00:21:02,552
เราเป็นหัวหน้าทีมสืบสวน

327
00:21:02,552 --> 00:21:06,807
เราเจอทาร่ากับใครไม่รู้ ออกไปแบบฉุกเฉิน

328
00:21:06,807 --> 00:21:09,393
ไปที่มอร์โรเบย์ ไปเคาะประตูตามหา

329
00:21:10,644 --> 00:21:13,730
มีคนพบเห็นเขา 60-100 คนได้

330
00:21:14,481 --> 00:21:18,902
เรารู้ว่านี่คือคดีฆาตกรรม แต่ผมยังพิสูจน์ไม่ได้

331
00:21:18,902 --> 00:21:20,696
ผมเลยต้องตามเบาะแสนั้นไป

332
00:21:21,196 --> 00:21:22,781
แล้วผมต้องทํายังไง

333
00:21:22,781 --> 00:21:26,576
ผมต้องส่งสายสืบสองคน
ไปมอร์โรเบย์เพื่อตามเบาะแสนี้

334
00:21:26,576 --> 00:21:31,248
ว่าเขาอยู่ที่นั่นในโรงแรม
ไม่รู้สิ กําลังกินซุปหัวหอมฝรั่งเศสมั้ง

335
00:21:32,249 --> 00:21:36,795
{\an8}ถึงไทจะปากร้ายและขวานผ่าซาก

336
00:21:36,795 --> 00:21:39,214
{\an8}บางคนอาจจะบอกว่าหยาบกระด้าง

337
00:21:39,214 --> 00:21:41,425
แต่เขาแสดงออกได้ว่า

338
00:21:41,425 --> 00:21:46,346
"นี่ ผมอาจจะพูดแบบนี้
แต่ผมอยู่ตรงนี้ และผมใส่ใจ"

339
00:21:46,346 --> 00:21:49,933
ฉันเรียกเขาว่า "เคจุนพิโรธ"
เพราะเขามีบุคลิกแบบนั้น

340
00:21:49,933 --> 00:21:51,685
เขาเสียงดังมาก โวยวายเก่งมาก

341
00:21:52,436 --> 00:21:55,605
แต่ในฐานะนักสืบ ฉันรู้ว่าเขามีความทุ่มเท

342
00:21:55,605 --> 00:21:59,526
แล้วเขาก็ใส่ใจคดี เขาเป็นห่วงเราทุกคนด้วย

343
00:22:00,068 --> 00:22:02,904
ผมถูกเลี้ยงมาแบบว่า
"ถ้าไม่ชอบอะไร ก็พูดไปซะ"

344
00:22:02,904 --> 00:22:04,948
ผมไม่สนว่าใครจะไม่พอใจ

345
00:22:04,948 --> 00:22:07,951
(กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิส
แผนกสืบสวนฆาตกรรม)

346
00:22:13,332 --> 00:22:17,169
เบาะแสจากมอร์โรเบย์ดูเหลือเชื่อมากๆ

347
00:22:18,045 --> 00:22:21,631
บริกรหญิงออกมาบอกว่า
"อาจจะไม่ใช่เขาก็ได้ค่ะ

348
00:22:22,424 --> 00:22:27,679
ดูในข่าวอาจจะดูคล้ายเขามากกว่าตัวจริง"

349
00:22:28,555 --> 00:22:31,058
ฉันไม่รู้เลยว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง

350
00:22:31,058 --> 00:22:34,061
แต่มันก็น่าผิดหวังมากๆ

351
00:22:34,061 --> 00:22:39,316
เธอเชื่อแล้วว่าเกิดเรื่องร้ายแรงมากๆ กับกาวิน

352
00:22:39,316 --> 00:22:43,612
แต่เรายังไม่มีหลักฐานแน่ชัด
เราก็เลยหวังว่าเขาจะยังมีชีวิต

353
00:22:43,612 --> 00:22:48,367
แต่เราก็รู้ว่าไม่ช้าก็เร็ว
เราน่าจะได้คําตอบเป็นข่าวร้ายที่สุด

354
00:22:48,367 --> 00:22:54,748
(วันที่ 22 มิถุนายน ปี 2012
กาวินหายตัวไปเจ็ดสัปดาห์แล้ว)

355
00:22:56,792 --> 00:23:01,046
สายสืบคอยติดตาม
ความเคลื่อนไหวของจอห์น ครีช

356
00:23:01,046 --> 00:23:07,010
แล้วก็พบว่าจอห์น ครีชมีประวัติกับตํารวจ

357
00:23:07,010 --> 00:23:11,932
ที่จริง เขาเคยต้องข้อหาขนส่งยาผิดกฎหมาย

358
00:23:12,766 --> 00:23:16,269
เขาเคยยอมรับผิด
ข้อหาจําหน่ายแจกจ่ายยาเสพติด

359
00:23:16,269 --> 00:23:19,981
{\an8}แทนที่จะติดคุก เขาตกลงไปเป็นสาย

360
00:23:19,981 --> 00:23:22,442
{\an8}ทํางานให้กรมตํารวจเกลนเดล

361
00:23:22,442 --> 00:23:24,694
แต่เขาก็ไร้ประโยชน์สิ้นดี

362
00:23:24,694 --> 00:23:27,280
เขาไม่ได้ให้ข้อมูลอะไร
แค่ผัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อย

363
00:23:27,280 --> 00:23:30,117
จอห์น ครีชยังอยู่ในพื้นที่ชิคาโก

364
00:23:30,117 --> 00:23:34,079
เราต้องพาตัวเขาเข้ามาสอบปากคํา

365
00:23:34,079 --> 00:23:38,375
เราติดต่อสายสืบเกลนเดล เดฟ เคลล็อก

366
00:23:38,375 --> 00:23:40,794
เขาตกลงมาช่วยทุกอย่างที่ช่วยได้

367
00:23:43,713 --> 00:23:46,925
เดฟเรียกตัวเขามา สิ่งหนึ่งที่เราให้เดฟช่วย

368
00:23:46,925 --> 00:23:48,718
คือให้เขาไปนั่งในห้อง

369
00:23:48,718 --> 00:23:50,762
เราติดเครื่องบันทึกเสียงไว้

370
00:23:52,013 --> 00:23:53,014
แล้วเราก็เข้าไป

371
00:23:55,892 --> 00:23:57,352
เราแนะนําตัวเอง

372
00:23:58,228 --> 00:24:00,856
เราถามคําถามเกี่ยวกับกาวิน สมิธ

373
00:24:01,440 --> 00:24:04,484
จอห์น ครีชใจเย็น พยายามพูดดี

374
00:24:04,484 --> 00:24:06,153
พยายามใช้ไหวพริบ

375
00:24:06,153 --> 00:24:07,320
ตามสูตรนักต้มตุ๋น

376
00:24:08,447 --> 00:24:11,867
"ครับ ผมรู้จักผู้ชายคนนี้"
"คุณได้ข่มขู่อะไรเขาหรือเปล่า"

377
00:24:11,867 --> 00:24:12,784
"เปล่า ไม่เคย"

378
00:24:12,784 --> 00:24:17,956
เขาปฏิเสธทุกอย่าง ผมเลยตัดสินใจลองอีกวิธี

379
00:24:18,915 --> 00:24:21,543
ผมพยายามทําให้กาวินดูเป็นคนเลว

380
00:24:21,543 --> 00:24:23,086
ผมบอกว่า...

381
00:24:23,086 --> 00:24:26,756
"กาวิน ผู้ชายคนนี้เป็นโรคจิตแอบตาม

382
00:24:26,756 --> 00:24:28,800
เขาเลี้ยงต้อยผู้หญิง"

383
00:24:29,634 --> 00:24:32,721
ผมทําทุกอย่างที่ทําได้เพื่อใส่ไฟกับเขา

384
00:24:32,721 --> 00:24:35,390
ผมบอกว่า
"ผมไม่โทษคุณหรอก ถ้าคุณทําอะไรเขา

385
00:24:35,390 --> 00:24:37,476
อย่าอ้อมค้อมเลย จบเรื่องบ้าๆ นี่เถอะ"

386
00:24:38,059 --> 00:24:39,436
แต่เขาก็ไม่ยอมพูด

387
00:24:49,529 --> 00:24:54,493
เราอธิบายกับผู้พิพากษา
ถึงข้อสงสัยว่าครีชจะมีส่วน

388
00:24:54,493 --> 00:24:56,745
ในการหายตัวไปของกาวิน สมิธ

389
00:24:56,745 --> 00:25:03,793
รวมถึงเรื่องที่เขาไม่ทําตามข้อผูกมัด
เรื่องให้ข้อมูลกับตํารวจด้วย

390
00:25:05,170 --> 00:25:10,425
ผู้พิพากษาก็เลยสั่ง
คุมตัวนายครีชคืนในข้อหายาเสพติด

391
00:25:11,551 --> 00:25:12,802
{\an8}(ศูนย์รับนักโทษ)

392
00:25:12,802 --> 00:25:16,973
{\an8}ทุกครั้งที่เราขังคนที่เราเชื่อว่าเคยฆ่าคนได้

393
00:25:16,973 --> 00:25:18,141
นั่นเป็นเรื่องดี

394
00:25:18,975 --> 00:25:23,021
มันทําให้เรามีเวลาขยายความและสืบสวน

395
00:25:24,314 --> 00:25:25,815
(กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิส)

396
00:25:25,815 --> 00:25:29,611
เราดูข้อมูลโทรศัพท์ของจอห์น ครีช

397
00:25:30,529 --> 00:25:32,155
เขาโทรหาใคร ใครโทรหาเขา

398
00:25:32,656 --> 00:25:37,994
แล้วเราก็เห็นว่า
หลังจากกาวิน สมิธคุยกับแชนดริกา

399
00:25:37,994 --> 00:25:42,165
ในคืนที่กาวินหายตัวไป ก็มีอีกหลายสาย

400
00:25:42,165 --> 00:25:45,335
ที่จอห์น ครีชโทรหาซ้ําๆ

401
00:25:45,335 --> 00:25:49,297
เขาโทรหาเบอร์เดิม เบอร์นั้นคือฮอร์เก บาเญส์

402
00:25:51,258 --> 00:25:55,262
พอเราสืบเขา เราก็ได้รู้
ว่าเขาเป็นพรรคพวกกับครีช

403
00:25:56,054 --> 00:26:01,893
นายบาเญส์ทํางานรับเหมาให้บ้านครีชหลายอย่าง

404
00:26:02,477 --> 00:26:07,899
ผลก็คือฮอร์เก บาเญส์กับจอห์น ครีก
ได้สานมิตรภาพต่อกัน

405
00:26:09,985 --> 00:26:12,070
คืนที่กาวินหายตัวไป

406
00:26:12,070 --> 00:26:16,241
โทรศัพท์ของผู้สูญหาย
โทรศัพท์ของจอห์น ครีชและฮอร์เก บาเญส์

407
00:26:16,241 --> 00:26:21,079
ส่งสัญญาณจากเสาสัญญาณ
ในลานหลังบ้านของฮอร์เก

408
00:26:21,079 --> 00:26:25,375
(0.30 น. โทรศัพท์ของกาวิน
แชนดริกา และจอห์น ครีชพบสัญญาณที่เดียวกัน)

409
00:26:26,001 --> 00:26:28,962
เราก็เลยติดต่อฮอร์เก บาเญส์

410
00:26:30,213 --> 00:26:33,216
ครั้งแรกที่เราคุยกับฮอร์เก บาเญส์
เราบอกได้เลยว่าเขา...

411
00:26:33,842 --> 00:26:35,427
รู้สึกแตกตื่นสุดๆ

412
00:26:36,553 --> 00:26:41,683
บาเญส์บอกว่าจอห์น ครีชโทรมาด้วยความตื่นเต้น

413
00:26:41,683 --> 00:26:45,604
ในช่วงเช้าตรู่ของวันที่ 2 พฤษภาคม ปี 2012

414
00:26:45,604 --> 00:26:50,400
บอกว่าต้องการให้ช่วยและจะไปหาเขาที่บ้าน

415
00:26:51,443 --> 00:26:53,820
บาเญส์ก็ตกใจเล็กน้อย

416
00:26:53,820 --> 00:26:58,033
แต่ครีชก็มาหา แล้วบอกให้ช่วยย้ายรถคันหนึ่ง

417
00:26:58,033 --> 00:27:00,035
มันเป็นรถเบนซ์

418
00:27:01,911 --> 00:27:04,873
ฮอร์เก บาเญส์เห็นศพที่เหมือนมัมมี่

419
00:27:04,873 --> 00:27:07,626
ห่อด้วยผ้าปูที่นอนอยู่ในเบาะข้างคนขับ

420
00:27:07,626 --> 00:27:11,296
จอห์น ครีชบอกฮอร์เก บาเญส์
ว่า "ผมฆ่าเขาตาย

421
00:27:11,296 --> 00:27:13,006
ผมอยากให้คุณช่วยซ่อนศพ"

422
00:27:13,590 --> 00:27:17,177
ฮอร์เกก็แบบ "คุณบ้าไปแล้ว มาซ่อนที่นี่ไม่ได้นะ"

423
00:27:20,555 --> 00:27:23,183
ฮอร์เก บาเญส์ลังเลมากๆ

424
00:27:23,183 --> 00:27:26,227
กับการเล่าให้สายสืบฟัง
ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้น

425
00:27:26,227 --> 00:27:29,981
แต่เขาตามจอห์น ครีชไปในรถเบนซ์สีดํา

426
00:27:29,981 --> 00:27:33,985
ไปที่บ้านในย่านพอร์เตอร์แรนช์
ซึ่งเป็นชุมชนที่มีรั้วรอบ

427
00:27:33,985 --> 00:27:36,321
พวกเขาขับไปที่บ้านหลังหนึ่ง

428
00:27:37,739 --> 00:27:39,949
พอครีชไปถึงบ้าน

429
00:27:39,949 --> 00:27:43,453
เขาก็ขับรถเบนซ์สีดําเข้าไปในโรงรถ

430
00:27:44,120 --> 00:27:46,081
ทิ้งรถเบนซ์สีดําไว้ที่นั่น

431
00:27:46,081 --> 00:27:48,124
แล้วก็ออกจากที่นั่นมา

432
00:27:50,210 --> 00:27:54,005
แล้วจอห์น ครีชก็บอกว่า
"ผมอยากให้คุณกําจัดโทรศัพท์ซะ"

433
00:27:54,005 --> 00:27:56,716
ฮอร์เกผู้น่าสงสารก็โง่เอาโทรศัพท์ไป

434
00:27:56,716 --> 00:27:58,259
จากปากคําของฮอร์เก

435
00:27:58,259 --> 00:28:01,888
เขาบอกว่าวันต่อมา
เขาเอาไปทิ้งถังขยะหลังแมคโดนัลด์

436
00:28:04,599 --> 00:28:06,935
ฮอร์เกเห็นแผลที่มือครีช

437
00:28:06,935 --> 00:28:09,145
เขาเห็นสิ่งที่คิดว่าเป็นศพ

438
00:28:09,145 --> 00:28:11,231
แต่เขาบอกป้ายทะเบียนไม่ได้

439
00:28:11,231 --> 00:28:13,191
เขาระบุตัวศพไม่ได้

440
00:28:13,191 --> 00:28:17,070
เราเลยยังไม่มีหลักฐานพอที่จะส่งอัยการเขต

441
00:28:19,364 --> 00:28:21,866
สายสืบสรุปได้ว่า

442
00:28:21,866 --> 00:28:27,163
บ้านที่จอห์น ครีชกับนายบาเญส์ไป

443
00:28:27,163 --> 00:28:30,542
เป็นบ้านของคนชื่อสแตน แมคเควย์

444
00:28:32,168 --> 00:28:35,213
สแตน แมคเควย์
เป็นเพื่อนออกกําลังกายของจอห์น

445
00:28:35,213 --> 00:28:39,884
เป็นกูรูด้านสุขภาพและฟิตเนสให้ดารา

446
00:28:41,261 --> 00:28:44,264
สแตน แมคเควย์ถูกพาตัว
มาที่สถานีตํารวจลอสต์ฮิลส์

447
00:28:45,056 --> 00:28:48,309
เราไปสอบปากคําเขา แต่เขาขอทนาย

448
00:28:49,269 --> 00:28:55,024
แล้วทนายชื่อดัง
ที่ว่าความให้สแตน แมคเควย์ก็โผล่มา

449
00:28:56,484 --> 00:28:59,821
เขาเปิดเผยกับผมมาก
เขาบอกว่า "ไท เขาไม่ให้ปากคําคุณหรอก

450
00:28:59,821 --> 00:29:02,240
ผมจะแนะนําเขาว่าอย่าพูด"
ผมก็บอก "ไปคุยกับเขาสิ"

451
00:29:03,074 --> 00:29:04,075
แล้วเขาก็ไป

452
00:29:04,993 --> 00:29:10,957
ผ่านไปห้านาที 20 นาที 40 50...

453
00:29:11,708 --> 00:29:14,085
ผมมองจอห์น แล้วก็บอกว่า
"นี่มันดีต่อเรามากๆ เลยนะ

454
00:29:14,669 --> 00:29:16,755
ยิ่งเขาอยู่ในนั้นนานก็ยิ่งดี

455
00:29:16,755 --> 00:29:19,591
เพราะยิ่งเขาอยู่ในนั้นนาน
พวกเขาก็คุยกันอิสระ"

456
00:29:19,591 --> 00:29:25,180
ทนายคนนั้นคงจะแบบว่า "บ้าเอ๊ย โอ๊ย

457
00:29:25,180 --> 00:29:27,015
คราวนี้คุณทําอะไรอีก"

458
00:29:27,807 --> 00:29:32,896
แล้วเขาก็ออกมา ผมชอบเลย
เพราะสภาพเขาเหมือนหมาถูกฟาด

459
00:29:32,896 --> 00:29:36,399
ทุกครั้งที่เราเห็นทนายเอกชน
ในสภาพเหมือนหมาถูกฟาด

460
00:29:36,399 --> 00:29:38,276
เป็นเรื่องดีเสมอ

461
00:29:38,276 --> 00:29:41,696
แบบว่า "เอาเว้ย เราเล่นงานคนได้แล้ว"

462
00:29:41,696 --> 00:29:44,866
นี่คือเรื่องเล็กๆ ที่ทําให้สายสืบอย่างเราตื่นเต้น

463
00:29:44,866 --> 00:29:46,493
"เราได้เปรียบแล้ว"

464
00:29:46,493 --> 00:29:50,246
แล้วก็แน่นอน เขาบอกว่า "นี่ มานี่ซิ"
เขาอยากคุยกับเราแล้ว

465
00:29:50,246 --> 00:29:52,749
"คุยพรุ่งนี้ที่ออฟฟิศคุณได้ไหม"

466
00:29:53,333 --> 00:29:56,127
"ได้แน่นอน ไม่มีปัญหา"

467
00:29:57,212 --> 00:30:00,632
แล้วเขาก็บอกว่า "นี่ สายสืบ
คุณไปส่งเขาที่บ้านได้ไหม"

468
00:30:02,884 --> 00:30:06,554
ผมก็บอก "ได้สิ ไม่มีปัญหาครับ เราจัดการให้"

469
00:30:08,264 --> 00:30:10,141
นี่แหละเหตุผลที่ในฐานะหน่วยสืบฆาตกรรม

470
00:30:10,141 --> 00:30:13,937
เราต้องเดินทางได้โดยไม่ใช้ทางหลวง

471
00:30:13,937 --> 00:30:17,774
เราไปถนนในเมือง แล้วก็จอดมันทุกไฟแดงเลย

472
00:30:17,774 --> 00:30:20,318
จอดนานด้วย เราคุยกันได้เรื่องมากๆ

473
00:30:21,569 --> 00:30:25,073
สแตน แมคเควย์บอกว่าจอห์นมาหา

474
00:30:25,073 --> 00:30:27,534
ขอเอารถมาจอดในโรงรถ

475
00:30:27,534 --> 00:30:30,954
เขาสาบานว่าเขาไม่รู้
ว่าในนั้นมีศพจนกลิ่นเริ่มออก

476
00:30:32,121 --> 00:30:35,416
ไม่มีอะไรดับกลิ่นศพเน่าได้

477
00:30:35,416 --> 00:30:39,170
แล้วเขาก็บอกว่าเขาไปกดดันครีช

478
00:30:39,170 --> 00:30:41,881
ให้ไปที่นั่น ไปเอาศพออก

479
00:30:41,881 --> 00:30:46,261
เขาบอกว่าจอห์น ครีชโผล่ไปพร้อมกับรถยูฮอล

480
00:30:46,261 --> 00:30:50,306
เขาเอาศพออกมาจากรถ
แล้วก็ยกขึ้นรถยูฮอลเองเลย

481
00:30:54,978 --> 00:30:59,858
สุดท้าย จอห์น ครีช
ก็มาเอารถเบนซ์ของกาวิน สมิธ

482
00:30:59,858 --> 00:31:01,568
ออกไปจากโรงรถบ้านเขา

483
00:31:07,407 --> 00:31:10,660
เราเขียนหมายค้นส่งไปที่บริษัทยูฮอล

484
00:31:10,660 --> 00:31:14,122
แต่ทุกคนที่เรารู้ชื่อมาในคดีนี้

485
00:31:14,706 --> 00:31:18,459
ไม่มีเป้าหมายที่เรารู้จักคนไหนเลย

486
00:31:18,459 --> 00:31:21,546
ที่ได้เช่ารถไปในช่วงเวลานั้น

487
00:31:22,171 --> 00:31:23,256
มันก็เลยน่าหงุดหงิด

488
00:31:27,802 --> 00:31:30,722
กาวินหายตัวไป คาดว่าเสียชีวิตแล้ว

489
00:31:30,722 --> 00:31:33,308
แล้วเราก็ยังไม่เจอศพ

490
00:31:33,308 --> 00:31:34,601
เราไม่เจอรถ

491
00:31:35,184 --> 00:31:37,312
เราไม่รู้ว่ามีการใช้อาวุธหรือไม่

492
00:31:37,312 --> 00:31:40,023
มันมีช่วงไม่คืบหน้า แล้วรูปคดีก็เริ่มจะเสีย

493
00:31:40,023 --> 00:31:43,192
เรารู้ว่า "เราต้องทําอะไรต่อไป"

494
00:31:44,444 --> 00:31:48,448
ผมกับจอห์น คู่หูก็เข้าใจ

495
00:31:48,448 --> 00:31:50,533
ว่าคดีนี้มันเหมือนหมากรุก

496
00:31:51,200 --> 00:31:56,998
ในเกมหมากรุกที่เราเล่น
ในฐานะตํารวจสืบสวนฆาตกรรมกับคนร้าย

497
00:31:56,998 --> 00:32:00,668
มันไม่มีกําหนดเวลาเดินหมากสองนาที

498
00:32:03,546 --> 00:32:08,134
สายสืบทั้งสองนาย แล็บบี้กับโอไบรอัน
ให้ความช่วยเหลือเราดีมากๆ

499
00:32:08,134 --> 00:32:11,971
มันไม่เหมือนคดีในหนัง 48 ชั่วโมง ไขคดีได้

500
00:32:11,971 --> 00:32:13,139
มันยังไขไม่ได้

501
00:32:13,139 --> 00:32:16,100
แต่ทั้งคู่ก็ทุ่มเทให้กับคดีนี้มากๆ

502
00:32:16,100 --> 00:32:17,852
พวกเขาจะสืบจนสุดทาง

503
00:32:21,648 --> 00:32:25,777
(เดือนกุมภาพันธ์ ปี 2013
กาวินหายตัวไปเก้าเดือนแล้ว)

504
00:32:25,777 --> 00:32:28,571
ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2013

505
00:32:28,571 --> 00:32:32,492
สายสืบคนหนึ่งในแผนกสืบสวนฆาตกรรม

506
00:32:32,492 --> 00:32:36,955
เขาเกษียณไปแล้ว
เขามาเล่นเทนนิสกับผู้ชายกลุ่มหนึ่ง

507
00:32:37,872 --> 00:32:39,916
ในกลุ่มนั้น

508
00:32:41,292 --> 00:32:42,669
มีพ่อของแชนดริกา

509
00:32:44,629 --> 00:32:48,299
ระหว่างที่พวกเขาตีเทนนิส
พ่อของแชนดี้ก็มีท่าทางแปลกๆ

510
00:32:48,299 --> 00:32:51,386
เขาบอกว่าลูกสาวย้ายกลับไปอยู่ด้วย

511
00:32:51,386 --> 00:32:54,806
แล้วเธอก็เล่าว่าสามีไปฆ่าคนตาย

512
00:32:54,806 --> 00:33:00,895
พ่อเธอสะเทือนใจมาก
เขารู้สึกว่าต้องเล่าให้เพื่อนฟัง

513
00:33:01,771 --> 00:33:04,399
สายสืบคนนี้ก็รู้จักผม

514
00:33:05,316 --> 00:33:07,610
เขาบอกข้อมูลกับผมทันที

515
00:33:09,278 --> 00:33:11,614
ผมไปแนะนําตัวกับพ่อแชนดี้

516
00:33:11,614 --> 00:33:14,701
เขาบอกว่า "ผมจะบอกทุกอย่างที่ผมรู้"

517
00:33:16,703 --> 00:33:20,206
เขาบอกว่า "ผมว่ารถยังอยู่

518
00:33:20,206 --> 00:33:21,874
มันอาจจะถูกชําแหละ

519
00:33:22,583 --> 00:33:26,087
มันอาจจะถูกแยกชิ้นส่วนขาย
แต่อะไหล่บางส่วนยังอยู่"

520
00:33:26,087 --> 00:33:27,422
เขาบอกว่า

521
00:33:27,422 --> 00:33:33,136
"คุณต้องไปสืบเรน่า ลิม ผู้ดูแลยายของแชนดี้"

522
00:33:33,636 --> 00:33:36,097
มันน่าแปลกใจสําหรับเราสองคน

523
00:33:36,097 --> 00:33:38,433
มันแบบว่า "ไม่ ไม่มีทาง"

524
00:33:38,433 --> 00:33:42,186
{\an8}เธอเป็นยายวัย 70 ตัวเล็กๆ

525
00:33:42,186 --> 00:33:46,524
{\an8}เป็นผู้ดูแลชาวคริสต์ฟิลิปปินส์ที่ไม่น่าสงสัย

526
00:33:46,524 --> 00:33:50,278
ที่ดูแลญาติแก่ๆ ใกล้ตายของแชนดริกา

527
00:33:50,278 --> 00:33:53,948
แล้วจากจุดนั้น เราก็ปะติดปะต่อได้เลย

528
00:33:53,948 --> 00:33:56,534
"ให้ตายสิ เธออยู่ตรงนั้นมาตั้งแต่แรก"

529
00:33:59,579 --> 00:34:02,123
นี่คือตัวอย่างของ "ดวงดีดีกว่าฝีมือดี"

530
00:34:02,123 --> 00:34:05,460
เพราะมันคือเรื่องของจังหวะเวลา

531
00:34:05,460 --> 00:34:08,755
อยู่ดีๆ เราก็คืบหน้า แล้วมันก็...

532
00:34:08,755 --> 00:34:10,048
มันบังเอิญล้วนๆ เลย

533
00:34:10,882 --> 00:34:13,176
แต่เราได้เบาะแสมาแล้ว เราก็ต้องสืบ

534
00:34:14,469 --> 00:34:15,970
ผมบอกว่า "ไปหาเธอกัน"

535
00:34:16,554 --> 00:34:20,433
แล้วเราก็เริ่มสั่งเฝ้าระวังเรน่า

536
00:34:21,267 --> 00:34:23,311
สุดท้าย พอเธอเลิกงาน

537
00:34:23,311 --> 00:34:25,688
เราก็เข้าไปหาเธอที่ลานจอดรถ

538
00:34:26,647 --> 00:34:28,900
ดูออกเลยว่าเธอตกใจนิดหน่อย

539
00:34:28,900 --> 00:34:31,903
แต่เธอรู้ว่าเราเป็นใคร
เธอรู้ว่าเรากําลังสืบเรื่องอะไร

540
00:34:31,903 --> 00:34:35,406
เราไปคุยกับเธอ แล้วก็อธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น

541
00:34:35,406 --> 00:34:39,786
ชื่อเธอโผล่มาได้ยังไง
แล้วเธอก็อยากจะช่วยให้เต็มที่

542
00:34:40,703 --> 00:34:42,330
ผมรู้สึกว่าเธอพูดความจริง

543
00:34:42,830 --> 00:34:45,708
เธอเอาเอกสารให้เราดู

544
00:34:45,708 --> 00:34:50,922
ซึ่งพิสูจน์ว่าเธอจ่ายบิล
ค่าเช่าที่เก็บของให้จอห์น ครีช

545
00:34:51,422 --> 00:34:55,802
เธออาจจะรู้หรือไม่รู้ว่าตัวเองจ่ายบิล

546
00:34:55,802 --> 00:34:59,347
ค่าเช่าที่เก็บของซึ่งเป็นที่เก็บหลักฐานฆาตกรรม

547
00:34:59,847 --> 00:35:02,809
ผมไม่รู้ว่าคุณคิดยังไงนะ แต่ผมเห็นจุดร่วม

548
00:35:02,809 --> 00:35:05,770
"ฮอร์เก ซ่อนโทรศัพท์ให้ที"

549
00:35:05,770 --> 00:35:09,357
"สแตน ผมฝากรถคนอื่นกับศพ

550
00:35:09,357 --> 00:35:11,526
ที่บ้านคุณสักห้าวันได้ไหม"

551
00:35:11,526 --> 00:35:13,986
"เรน่า ฝากจ่ายบิลทีได้ไหม"

552
00:35:14,487 --> 00:35:16,114
คุณเห็นแบบแผนไหม

553
00:35:16,114 --> 00:35:18,032
นี่คือนักต้มตุ๋นตามหลักสูตรเลย

554
00:35:18,032 --> 00:35:23,371
เขาใช้ทุกคนที่ใช้ได้
เพื่อให้ตัวเองมีความผิดน้อยลง

555
00:35:23,371 --> 00:35:24,539
{\an8}(เวสต์ซีมีล็อกอัป)

556
00:35:24,539 --> 00:35:26,916
{\an8}เราออกไปขอหมายค้น

557
00:35:26,916 --> 00:35:31,337
และแน่นอน พอเปิดล็อก
เราก็เจอรถของกาวิน สมิธข้างใน

558
00:35:32,713 --> 00:35:36,342
มันน่าตื่นเต้นมากๆ
เพราะเราได้รถของผู้ตายแล้ว

559
00:35:36,342 --> 00:35:38,928
ยืนยันว่าสมบูรณ์ดี ไม่ถูกแยกชิ้นส่วน

560
00:35:38,928 --> 00:35:40,555
เพราะดวงดีด้วย

561
00:35:40,555 --> 00:35:43,891
เทพเจ้าแห่งการสืบสวนเข้าข้างเราวันนั้น

562
00:35:50,773 --> 00:35:52,483
หลังจากพบรถ

563
00:35:52,483 --> 00:35:56,946
พวกเขาก็ตัดสินใจว่าจะเร่งสืบสวนเต็มกําลัง

564
00:35:56,946 --> 00:36:00,449
ซึ่งน่าจะนําไปสู่การส่งฟ้อง

565
00:36:00,449 --> 00:36:02,743
แล้วผมก็ร่วมงานกับไทอย่างเป็นทางการ

566
00:36:03,703 --> 00:36:06,372
ผมรู้ว่าบ็อบบี้มีกิตติศัพท์โดดเด่นมากๆ

567
00:36:06,372 --> 00:36:10,918
ในหมู่สายสืบที่ผมเคารพในหน่วยของผม

568
00:36:10,918 --> 00:36:12,837
เขามาจากหน่วยไต่สวนคดีอุกฉกรรจ์

569
00:36:12,837 --> 00:36:16,465
ซึ่งประวัติแบบเขาก็สร้างได้ยาก
ในสํานักงานอัยการเขต

570
00:36:16,966 --> 00:36:18,467
เขาเป็นตัวตึงเลย

571
00:36:24,307 --> 00:36:27,560
หลักฐานสําคัญที่ตํารวจต้องการสรุป

572
00:36:27,560 --> 00:36:32,064
ก็คือรถเป็นจุดจบชีวิตของกาวิน สมิธหรือไม่

573
00:36:33,065 --> 00:36:34,859
มีงานวิเคราะห์หลายอย่าง

574
00:36:34,859 --> 00:36:37,987
ที่นักวิเคราะห์ทางนิติเวชต้องทํากับรถ

575
00:36:37,987 --> 00:36:40,364
พวกเขาต้องการหลักฐานเลือด

576
00:36:40,364 --> 00:36:45,203
ต้องการหลักฐานทางเซรุ่ม
เช่นดีเอ็นเอ น้ําลาย เส้นผม

577
00:36:45,203 --> 00:36:48,956
ทุกอย่างที่โยงได้ว่ากาวิน สมิธอยู่ในรถคันนั้น

578
00:36:50,875 --> 00:36:53,502
เราเห็นว่าป้ายทะเบียนถูกถอดออก

579
00:36:53,502 --> 00:36:55,796
หมายเลขประจําตัวรถยังอยู่

580
00:36:55,796 --> 00:36:57,131
ไม่ได้ถูกถอดออกไป

581
00:36:57,131 --> 00:37:00,343
นั่นคือวิธีระบุของเรา นี่คือที่เกิดเหตุของเรา

582
00:37:02,678 --> 00:37:04,972
เราเห็นรอยเลือด

583
00:37:04,972 --> 00:37:08,768
มีเลือดแห้งเยอะมากบนเบาะผู้โดยสาร

584
00:37:08,768 --> 00:37:12,313
ที่พื้น หน้าปัด หลังคา เบาะหลัง

585
00:37:14,065 --> 00:37:18,194
มีรอยเลือดกระเซ็น แปลว่ามีการต่อยตีซ้ําๆ

586
00:37:18,736 --> 00:37:22,615
มีเลือดกระเซ็นไปถึงเพดาน

587
00:37:23,658 --> 00:37:26,702
เราเห็นเลือดแห้งในกรอบประตู

588
00:37:27,286 --> 00:37:28,788
ตรงที่ประตูปิด

589
00:37:29,497 --> 00:37:31,374
จนตอนนี้ผมก็ยังไม่เชื่อ

590
00:37:31,374 --> 00:37:34,001
ที่เขาบอกว่าไม่ได้เอาหัวกาวินแนบไว้กับประตู

591
00:37:34,001 --> 00:37:35,628
แล้วปิดประตูอัดใส่ซ้ําๆ

592
00:37:37,171 --> 00:37:40,258
เขาซ้อมผู้ชายคนนี้อย่างโหดเหี้ยม

593
00:37:40,258 --> 00:37:43,552
ไม่ต้องสงสัยเลย นี่คือคนชั่วร้าย

594
00:37:45,471 --> 00:37:49,183
สมิธวัย 57 ปี หายตัวไปเมื่อ
วันที่ 1 พฤษภาคม ปี 2012

595
00:37:49,183 --> 00:37:53,729
หนึ่งปีต่อมา รถเบนซ์ของเขาถูกพบ
ที่ห้องเก็บของในหุบเขาซีมี

596
00:37:57,483 --> 00:38:01,737
เราต้องโยงจอห์น ครีช
กับรถของกาวิน สมิธให้ได้

597
00:38:01,737 --> 00:38:03,823
เราอยากเก็บรอยนิ้วมือที่รถ

598
00:38:03,823 --> 00:38:09,537
แต่ตอนนี้เราได้จุดโฟกัสแล้ว
ว่าจะให้ฝ่ายนิติเวชตรวจตรงจุดไหน

599
00:38:09,537 --> 00:38:12,999
มีหลักฐานในรถที่บ่งชี้ว่าเขาถูกฆ่าในนั้น

600
00:38:12,999 --> 00:38:15,459
นายครีชยังเป็นบุคคลเฝ้าระวัง

601
00:38:15,459 --> 00:38:17,295
(เขตลอสแอนเจลิส)

602
00:38:17,295 --> 00:38:19,714
ผลตัวอย่างดีเอ็นเอกับหลักฐานเลือดออกแล้ว

603
00:38:20,548 --> 00:38:23,134
หลักฐานเลือดเป็นของกาวิน สมิธ

604
00:38:25,636 --> 00:38:28,639
ผมจําสิ่งหนึ่งที่เห็นได้

605
00:38:28,639 --> 00:38:30,599
ป้ายทะเบียนหายไป แต่...

606
00:38:30,599 --> 00:38:34,520
นอตขันป้ายทะเบียนข้างซ้ายถูกขันกลับเข้าไป

607
00:38:35,021 --> 00:38:37,898
ผมบอกแล็บอาชญากรรม
ว่าผมอยากให้เอาไปตรวจดีเอ็นเอ

608
00:38:37,898 --> 00:38:41,068
แล้วสุดท้ายมันก็ตรงกับจอห์น ครีช

609
00:38:49,952 --> 00:38:51,078
มันก็ทั้งดีทั้งร้าย

610
00:38:55,875 --> 00:38:59,045
เพราะฉันรู้ว่า...

611
00:39:01,922 --> 00:39:03,132
มัน...

612
00:39:03,132 --> 00:39:05,384
คําบรรยายของตํารวจ...

613
00:39:06,886 --> 00:39:11,932
ฉันรู้ว่ามีหลักฐานชีวภาพ
กับดีเอ็นเอในรถหลายอย่าง

614
00:39:13,017 --> 00:39:14,852
ตอนนั้นฉันก็รู้แล้ว

615
00:39:18,481 --> 00:39:20,149
ประมาณวินาทีนั้นแหละที่...

616
00:39:21,484 --> 00:39:24,653
มันย้อนกลับไม่ได้แล้ว

617
00:39:24,653 --> 00:39:27,156
แล้วเราก็ถามตัวเอง

618
00:39:27,156 --> 00:39:29,825
"มันเกิดขึ้นได้ยังไง
วาระสุดท้ายของเขาเป็นยังไง"

619
00:39:32,078 --> 00:39:33,079
มันทําใจลําบาก

620
00:39:36,290 --> 00:39:37,291
มันยากจริงๆ

621
00:39:43,714 --> 00:39:45,883
(ศาลสหรัฐอเมริกา)

622
00:39:45,883 --> 00:39:49,178
มุมมองของอัยการต่อหลักฐานในตอนนั้น

623
00:39:49,178 --> 00:39:54,183
เราพิสูจน์ได้ตามกฎหมายแล้ว
ว่าเรามีหลักฐานแวดล้อมที่แน่นหนา

624
00:39:54,183 --> 00:39:57,228
ว่าจอห์น ครีชเป็นต้นเหตุที่เขาตาย

625
00:39:58,104 --> 00:40:02,024
แน่นอนว่ายังมีจุดสําคัญในเรื่องราว

626
00:40:02,024 --> 00:40:03,651
ที่เรายังไม่รู้อีก

627
00:40:04,610 --> 00:40:08,197
ณ ตอนนั้นในคดีนี้
เรามีพยานที่ให้ความร่วมมือสองคน

628
00:40:08,197 --> 00:40:11,575
เรามีฮอร์เก บาเญส์ กับสแตน แมคเควย์

629
00:40:12,493 --> 00:40:17,373
สิ่งเดียวที่เรายังไม่มีคือศพผู้ตาย

630
00:40:17,373 --> 00:40:23,170
แล้วเราก็ยังไม่มีพยานที่เห็นเหตุการณ์จริงด้วย

631
00:40:23,170 --> 00:40:26,465
เรื่องที่ไม่รู้เยอะกว่าเรื่องที่รู้ เยอะเกินไปมากๆ

632
00:40:27,258 --> 00:40:32,179
คดีที่ไม่เจอศพคือคดีที่พิสูจน์ยากที่สุด

633
00:40:32,763 --> 00:40:36,350
เรามีแค่หลักฐานเลือดภายในรถ

634
00:40:36,350 --> 00:40:41,230
แต่เราก็ยังไม่รู้ว่าผู้ตายเสียชีวิตอย่างไร

635
00:40:41,230 --> 00:40:44,275
แพทย์ชันสูตรก็บอกไม่ได้

636
00:40:44,275 --> 00:40:46,819
อย่างแน่ชัดว่าผู้ตายเสียชีวิตแล้ว

637
00:40:47,570 --> 00:40:49,029
การสืบสวนยังดําเนินต่อไป

638
00:40:50,614 --> 00:40:54,201
ณ จุดนี้ เรายังไม่ได้ตั้งข้อหาอะไรกับใคร

639
00:40:55,077 --> 00:40:59,999
จุดที่น่าเศร้าก็คือการไม่รู้อยู่นานมากๆ

640
00:40:59,999 --> 00:41:01,208
มันน่าใจสลาย

641
00:41:02,543 --> 00:41:05,421
ซึ่งก็สมควรแล้ว ลิซ่าใจเสียมากๆ

642
00:41:05,421 --> 00:41:10,009
กับการใช้ชีวิตทุกวันโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

643
00:41:12,720 --> 00:41:15,681
(เดือนตุลาคม ปี 2014
สองปีครึ่งหลังกาวิน สมิธถูกฆาตกรรม)

644
00:41:15,681 --> 00:41:18,559
ถึงจะผ่านไปเกินสองปีแล้ว

645
00:41:18,559 --> 00:41:21,187
เราก็ยังไม่ทํารูปคดีไปเสนออัยการ

646
00:41:21,187 --> 00:41:24,899
จนกว่าเราจะได้ทําทุกอย่างที่รู้สึกว่าทําได้

647
00:41:27,776 --> 00:41:30,154
เดือนตุลาคม ปี 2014

648
00:41:30,154 --> 00:41:35,034
ในเขตเนินเขาที่พาล์มเดล แคลิฟอร์เนีย

649
00:41:36,076 --> 00:41:38,329
คู่สามีภรรยาพาสุนัขมาเดินเล่น

650
00:41:39,121 --> 00:41:41,999
สุนัขไม่ได้อยู่กับสายจูง มันกลับไปหาเจ้าของ

651
00:41:42,708 --> 00:41:47,338
แล้วมันก็คาบสิ่งที่ดูเหมือนกระดูกคนไว้

652
00:41:49,173 --> 00:41:52,134
ถ้าได้กลิ่นของที่ชอบ มันจะวิ่งไปเลย

653
00:41:52,134 --> 00:41:54,887
บัดดี้ ลาบราดอร์สีน้ําตาลเจอสิ่งที่มันชอบ

654
00:41:54,887 --> 00:41:57,389
ระหว่างเดินเล่นบนเขาในพาล์มเดลกับเจ้าของ

655
00:41:57,389 --> 00:42:01,685
แล้วพวกเขาก็เรียกตํารวจไปตรวจสอบ

656
00:42:01,685 --> 00:42:06,732
เจ้าหน้าที่รับแจ้งเหตุไปตรวจสอบ
แล้วแจ้งแผนกสืบสวนฆาตกรรม

657
00:42:06,732 --> 00:42:09,652
ว่าพวกเขาพบหลุมศพตื้นๆ ที่มีซากศพมนุษย์

658
00:42:11,278 --> 00:42:14,698
พอสายสืบไปถึงที่เกิดเหตุ

659
00:42:14,698 --> 00:42:17,409
พวกเขาก็ไม่รู้ว่าผู้ตายเป็นใคร

660
00:42:17,910 --> 00:42:20,454
บางครั้งการพิสูจน์อัตลักษณ์ก็ทําด้วยฟัน

661
00:42:21,247 --> 00:42:26,001
บางครั้ง ถ้าศพยังสดพอ เราก็ตรวจลายนิ้วมือได้

662
00:42:26,001 --> 00:42:30,714
ส่วนในคดีนี้ ซากศพมนุษย์มีร่องรอย

663
00:42:30,714 --> 00:42:33,884
การผ่าตัดหลายครั้งตลอดหลายปีของกาวิน

664
00:42:33,884 --> 00:42:39,306
พวกเขาก็เลยระบุได้ว่านี่คือศพกาวินจริงๆ

665
00:42:46,063 --> 00:42:49,400
เราส่งหลักฐานในที่เกิดเหตุ
ไปสํานักงานแพทย์ชันสูตร

666
00:42:50,651 --> 00:42:52,903
แพทย์ชันสูตรก็เริ่มการตรวจสอบ

667
00:42:52,903 --> 00:42:53,988
(จอห์น โด 298)

668
00:42:53,988 --> 00:42:59,159
โดยดูจากเอ็กซ์เรย์ แล้วออกความเห็น
กับข้อสรุปว่าเห็นอะไรบ้าง

669
00:42:59,159 --> 00:43:00,244
(ถูกตีด้วยของแข็ง...)

670
00:43:00,244 --> 00:43:06,125
ซึ่งก็เจอแผลป้องกันตัวที่แขนกับกระดูกแตก

671
00:43:06,125 --> 00:43:10,963
เหมือนยกแขนกันไว้ ซึ่งก็สอดคล้องกับสิ่งที่เรารู้

672
00:43:10,963 --> 00:43:12,506
เขาถูกทําร้ายในรถ

673
00:43:12,506 --> 00:43:16,552
มีร่องรอยและความเห็นแพทย์
ว่าเขากะโหลกแตก

674
00:43:16,552 --> 00:43:20,639
ซึ่งเกิดจากการถูกตีด้วยของแข็งที่ศีรษะ

675
00:43:21,307 --> 00:43:25,311
เราเห็นกระดูกเบ้าตาแตกโดยสิ้นเชิง

676
00:43:25,311 --> 00:43:27,605
กระดูกโหนกแก้มแทบจะแหลกเป็นจุณ

677
00:43:30,983 --> 00:43:35,279
การพบศพกาวิน สมิธ
ในทางการสืบสวน มันสําคัญมาก เป็นจุดเปลี่ยน

678
00:43:35,904 --> 00:43:40,034
แต่ที่ผมเป็นห่วงคือครอบครัว
ผมอยากอยู่ข้างพวกเขา

679
00:43:42,369 --> 00:43:47,207
ผมกับคู่หูควรไปคุยกับคุณนายสมิธและลูกๆ เรื่องนี้

680
00:43:48,959 --> 00:43:51,295
ฉันจําได้ว่าลิซ่าโทรหาฉัน

681
00:43:51,795 --> 00:43:55,924
แล้วบอกว่าพบศพเขาแล้ว

682
00:43:56,717 --> 00:44:00,179
ฉันรู้สึกว่า...

683
00:44:01,889 --> 00:44:05,476
นั่นคือวินาทีที่หายสงสัย เพราะว่า...

684
00:44:09,605 --> 00:44:10,606
ขอโทษค่ะ

685
00:44:18,656 --> 00:44:20,324
เรารู้ว่ามันเลวร้ายแค่ไหน

686
00:44:22,951 --> 00:44:24,453
แล้วเราก็ได้รู้ว่ามันจบแล้ว

687
00:44:24,953 --> 00:44:27,706
เพราะมันเป็นความจริง

688
00:44:27,706 --> 00:44:29,958
ครอบครัวผู้ตายอยากจะหายสงสัย

689
00:44:31,877 --> 00:44:33,504
ศพทําให้เราหายสงสัยได้

690
00:44:34,672 --> 00:44:36,632
เราไม่ได้อยากให้เป็นแบบนั้น แต่...

691
00:44:41,095 --> 00:44:43,180
เรารู้ว่าเขาไม่กลับมาแล้ว

692
00:44:51,855 --> 00:44:54,733
แม้จะพบศพกาวินแล้ว

693
00:44:54,733 --> 00:44:58,487
ก็ยังมีข้อมูลที่เราไม่รู้

694
00:44:58,487 --> 00:45:04,743
เจาะจงคือเรายังไม่รู้ว่าครีชฆ่ากาวิน สมิธยังไง

695
00:45:04,743 --> 00:45:08,414
เรารู้ว่าคนเดียวที่รู้ข้อมูลนั้น

696
00:45:08,414 --> 00:45:09,748
คือแชนดริกา ครีช

697
00:45:11,792 --> 00:45:14,002
สิ่งที่เราไม่รู้ ณ ตอนนั้น

698
00:45:14,002 --> 00:45:19,425
คือเธอมีส่วนรู้เห็นแค่ไหนกับการตายของกาวิน

699
00:45:20,384 --> 00:45:24,346
ผลก็คือเราตัดสินใจแจ้งเธอ

700
00:45:24,346 --> 00:45:26,849
ว่าเราจะพิจารณาลดโทษให้เธอ

701
00:45:26,849 --> 00:45:30,060
แลกกับคําให้การตามความจริง

702
00:45:30,060 --> 00:45:31,395
เป็นการยื่นข้อเสนอ

703
00:45:31,395 --> 00:45:35,691
แชนดริกาตกลงให้ความร่วมมือผ่านทนาย

704
00:45:39,611 --> 00:45:40,863
แล้วบอกเราว่า

705
00:45:40,863 --> 00:45:46,910
เธอกลับไปสานสัมพันธ์กับกาวิน สมิธต่อ

706
00:45:46,910 --> 00:45:52,332
แต่พวกเขาไม่ได้มีเพศสัมพันธ์กัน

707
00:45:52,958 --> 00:45:55,169
พวกเขามีความผูกพันต่อกัน

708
00:45:55,169 --> 00:45:59,173
แล้วก็คุยกันในรถในฐานะเพื่อน

709
00:46:00,174 --> 00:46:03,343
เธอบอกว่าเธอปลอบใจเขาที่แยกทางกับภรรยา

710
00:46:03,343 --> 00:46:07,806
เขาจะทํายังไง เรื่องลูกๆ
หลักๆ ก็ทําหน้าที่เพื่อน

711
00:46:07,806 --> 00:46:13,437
แล้วตอนนั้น ประตูรถก็ถูกเปิด

712
00:46:14,104 --> 00:46:17,608
แล้วจอห์นนี่ก็กระโดดเข้าใส่เธอกับเขา

713
00:46:18,317 --> 00:46:19,610
แล้วก็เริ่มซ้อมเขา

714
00:46:19,610 --> 00:46:24,031
คุณเห็นจอห์นนี่ชกต่อยกาวินกี่ครั้ง

715
00:46:24,031 --> 00:46:25,824
- ห้าค่ะ
- ห้าเหรอ

716
00:46:26,617 --> 00:46:28,076
เธอกรีดร้องตะโกน

717
00:46:28,076 --> 00:46:32,790
เธอบอกว่าจอห์นนี่อัดเขาที่หน้าไม่ยั้ง

718
00:46:33,457 --> 00:46:37,044
เธอหนีออกไปทางประตูรถได้

719
00:46:37,044 --> 00:46:39,880
แล้วร้องบอกให้เขาหยุด เดี๋ยวเขาก็ตายพอดี

720
00:46:40,380 --> 00:46:44,927
ถึงจุดหนึ่ง จอห์นนี่ก็หยุด กาวินหมดสติไปแล้ว

721
00:46:46,011 --> 00:46:48,597
เลือดกระจายไปทั่ว แล้วเขาก็หันมาหาเธอ

722
00:46:48,597 --> 00:46:51,809
บอกว่า "หุบปากซะ ไม่งั้นเธอจะเป็นรายต่อไป"

723
00:46:51,809 --> 00:46:56,563
เธอบอกว่าสุดท้ายเธอก็หันหลังหนีไป

724
00:46:57,064 --> 00:47:01,193
แล้วจอห์นนี่ก็ยังซ้อมเขาต่อ
ทั้งที่เขาหมดสติไปแล้ว

725
00:47:02,027 --> 00:47:07,449
ผมคิดว่าแชนดี้ช่วยกลบเกลื่อน
เพราะแชนดี้กลัวเขาแทบตาย

726
00:47:12,788 --> 00:47:17,376
(วันที่ 15 มิถุนายน ปี 2017
ห้าปีหลังกาวิน สมิธถูกฆาตกรรม)

727
00:47:17,376 --> 00:47:19,461
(เริ่มไต่สวนคดีฆ่าผู้บริหารฟ็อกซ์)

728
00:47:19,461 --> 00:47:23,757
การดําเนินคดีกับจอห์น ครีช
เริ่มเมื่อเดือนมิถุนายน ปี 2017

729
00:47:23,757 --> 00:47:25,092
แผนได้ผล

730
00:47:26,176 --> 00:47:27,719
กาวิน สมิธตายแล้ว

731
00:47:27,719 --> 00:47:31,139
เขาเก็บความลับได้สองปีกว่า

732
00:47:31,139 --> 00:47:32,975
ผมต้องโต้แย้งให้คณะลูกขุนเข้าใจว่า

733
00:47:32,975 --> 00:47:36,895
"ไม่ นี่ไม่ใช่การฆ่าโดยบันดาลโทสะทั่วไป

734
00:47:36,895 --> 00:47:40,482
แต่ที่จริง จําเลยรู้เรื่องการคบชู้มานานแล้ว

735
00:47:40,482 --> 00:47:43,694
แล้วเขาก็วางแผนเป็นขั้นตอน
ติดตามว่าภรรยาไปที่ไหน

736
00:47:43,694 --> 00:47:48,240
เขาไม่ได้อยู่ในสภาวะอารมณ์ปั่นป่วน

737
00:47:48,240 --> 00:47:51,910
จนถึงขั้นที่ไม่รู้ตัวว่าเขาวางแผนทําอะไร"

738
00:47:55,372 --> 00:47:58,083
พยานปากเอกบางส่วนก็มีแชนดริกา

739
00:47:58,083 --> 00:48:01,712
ที่เล่าเรื่องได้ว่ากาวินถูกฆ่ายังไง

740
00:48:02,337 --> 00:48:04,172
เขาไม่ได้สู้กลับหรือตอบโต้อะไรเลย

741
00:48:04,172 --> 00:48:06,967
เขาไม่ได้ผลักจอห์นออก เขาไม่ได้ขยับเลยสักนิด

742
00:48:09,303 --> 00:48:11,388
- ผลก็คือ...
- แล้วเขาก็ร้องครวญคราง

743
00:48:12,514 --> 00:48:14,349
จอห์น ครีชขึ้นแท่นให้การ

744
00:48:14,349 --> 00:48:18,896
เขาบอกว่าเขาวิวาทโดยสมัครใจกับกาวิน

745
00:48:19,396 --> 00:48:21,356
เขาต่อยผม เขาดึงผมเข้าหาโดยการดึงเสื้อ

746
00:48:21,356 --> 00:48:23,901
เขาใช้มือจับคอผม แล้วก็บีบคอผมไว้

747
00:48:23,901 --> 00:48:25,652
หัวผมติดอยู่กับเพดานรถ

748
00:48:25,652 --> 00:48:27,529
แล้วเขาก็ใช้นิ้วโป้งทิ่มตาผม

749
00:48:27,529 --> 00:48:29,615
ตัวผมอยู่นอกรถ โน้มเข้าไปแค่หัว

750
00:48:29,615 --> 00:48:31,366
แล้วเขาก็บีบคอ จิกตาผม

751
00:48:32,200 --> 00:48:35,746
จอห์น ครีชอ้างว่ากาวิน สมิธมีอาวุธค้อน

752
00:48:36,330 --> 00:48:40,584
จอห์น ครีชให้การว่าเขายื้อแย่งค้อนมาได้

753
00:48:41,543 --> 00:48:46,798
สุดท้ายเขาก็พลิกเป็นฝ่ายได้เปรียบ
แล้วพลั้งมือฆ่ากาวิน

754
00:48:47,633 --> 00:48:49,801
แต่ทุกอย่างเป็นการป้องกันตัว

755
00:48:50,302 --> 00:48:53,096
แล้วสุดท้ายเขาก็เอา...

756
00:48:53,597 --> 00:48:55,974
เครื่องมือหรือสิ่งของนั้น

757
00:48:55,974 --> 00:48:59,436
กลับบ้านไปด้วย แล้วไปทิ้งในลานบ้านข้างๆ

758
00:48:59,436 --> 00:49:02,856
คุณตัดสินใจไม่แจ้ง 911 ถูกต้องไหม

759
00:49:02,856 --> 00:49:04,191
ผมตัดสินใจเองครับ

760
00:49:04,858 --> 00:49:06,068
ผมต้องทนอยู่กับมันทุกวัน

761
00:49:10,072 --> 00:49:12,824
ในความคิดผม เขาโกหกทุกเรื่องที่พูด

762
00:49:16,244 --> 00:49:20,874
คณะลูกขุนเราในการไต่สวนนี้
พบว่าจําเลยจอห์น ครีช

763
00:49:20,874 --> 00:49:24,002
ไม่มีความผิดฐานฆาตกรรมกาวิน สมิธ
โดยไตร่ตรองไว้ก่อน

764
00:49:25,837 --> 00:49:27,130
ผลตัดสินที่ออกมา

765
00:49:27,130 --> 00:49:31,385
คือไม่มีความผิดฐานฆาตกรรม
โดยไตร่ตรองไว้ก่อน

766
00:49:31,385 --> 00:49:36,181
คณะลูกขุนเราในการไต่สวนนี้
พบว่าจําเลยจอห์น ครีช

767
00:49:36,181 --> 00:49:39,434
มีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยบันดาลโทสะ

768
00:49:42,479 --> 00:49:46,733
แต่มีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยบันดาลโทสะ
ตามกฎหมายรัฐแคลิฟอร์เนีย

769
00:49:47,609 --> 00:49:48,819
ผมคิดเลย "ไปตายซะ"

770
00:49:48,819 --> 00:49:53,240
นี่มันทั้งไตร่ตรอง วางแผน
คํานวณไว้ แล้วเขาค่อยฆ่ากาวิน

771
00:49:53,740 --> 00:49:58,453
ทุกครั้งที่ได้ยินคําตัดสินที่ไม่ใช่ที่เราต้องการ

772
00:49:58,453 --> 00:50:01,081
เราจะรู้สึกหดหู่ เศร้า

773
00:50:03,333 --> 00:50:05,419
ผู้พิพากษาพูดถึงขั้นที่ว่า

774
00:50:05,419 --> 00:50:09,172
ท่านไม่เห็นด้วยกับคําตัดสินของคณะลูกขุน

775
00:50:09,172 --> 00:50:12,926
ท่านรู้สึกว่าอัยการได้พิสูจน์แล้วว่านี่คือฆาตกรรม

776
00:50:12,926 --> 00:50:15,637
คนอื่นทุกคนในห้องพิจารณาคดีนี้

777
00:50:15,637 --> 00:50:18,932
คงจะโทรแจ้ง 911 คงจะโทรเรียกรถพยาบาล

778
00:50:19,433 --> 00:50:20,642
คุณไม่ได้ทํา

779
00:50:20,642 --> 00:50:24,730
บอกตรงๆ ผมคิดว่า
เป็นเพราะคุณเป็นคนเลือดเย็นและโหดเหี้ยม

780
00:50:25,313 --> 00:50:28,316
ท่านจะตัดสินโทษสูงสุดให้จําเลย

781
00:50:28,316 --> 00:50:29,985
ซึ่งก็คือคุก 11 ปี

782
00:50:29,985 --> 00:50:32,738
(ขังมือฆ่าผู้บริหารสูงสุด 11 ปี)

783
00:50:32,738 --> 00:50:37,492
ในใจฉัน ฉันคิดว่า
"เขาจะติดคุก 30-40 ปี ใช่ไหม"

784
00:50:37,492 --> 00:50:40,412
นี่มันไตร่ตรองไว้ก่อน

785
00:50:40,412 --> 00:50:44,207
แต่โดนแค่ 11 ปี มันดูไม่ใช่ความยุติธรรมเลย

786
00:50:44,207 --> 00:50:46,543
ฉันโมโหแล้วโมโหอีก

787
00:50:47,335 --> 00:50:49,087
ฉันโกรธมากๆ

788
00:50:49,087 --> 00:50:54,384
โกรธสุดๆ ที่กาวินไม่ได้รับความยุติธรรม

789
00:50:59,598 --> 00:51:02,392
ข่าวดีคือเขากําลังถูกสืบสวน

790
00:51:02,392 --> 00:51:04,978
ในข้อหาใหม่เกี่ยวกับยาเสพติด

791
00:51:04,978 --> 00:51:09,816
และต่อมาก็ถูกดําเนินคดี
ข้อหาขนส่งและจําหน่ายยาเสพติด

792
00:51:10,484 --> 00:51:14,654
แล้วเขาก็โดนโทษประมาณ 26 ปี
ตามกฎหมายรัฐบาลกลาง

793
00:51:14,654 --> 00:51:18,825
หลักๆ เป็นเพราะว่า
เขามีประวัติเคยต้องโทษคดีร้ายแรงมาก่อน

794
00:51:19,659 --> 00:51:23,705
สุดท้ายเขาติดคุกรวมกันเกิน 40 ปี

795
00:51:23,705 --> 00:51:27,209
มันก็ทําให้ลิซ่ากับลูกๆ สบายใจได้บ้าง

796
00:51:27,793 --> 00:51:32,005
การที่เขาต้องโทษจําคุกเป็นระยะเวลานาน

797
00:51:32,005 --> 00:51:34,925
ก็สมควรมากๆ แล้ว

798
00:51:48,021 --> 00:51:50,315
มีหลายๆ เรื่องเกี่ยวกับเขา

799
00:51:51,566 --> 00:51:53,401
ที่น่าเหลือเชื่อทีเดียว

800
00:51:54,152 --> 00:51:55,028
รู้ไหม

801
00:51:55,028 --> 00:51:58,490
ไม่ใช่ทุกคนที่จะสมบูรณ์แบบ เขาก็ไม่สมบูรณ์

802
00:51:59,032 --> 00:52:00,450
เขาเป็นอะไรหลายอย่าง

803
00:52:01,368 --> 00:52:03,120
แต่เขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยม

804
00:52:06,748 --> 00:52:11,378
เขาคว้าโอกาสที่ชีวิตมอบให้
แล้วก็ทําอะไรหลายๆ อย่าง

805
00:52:23,390 --> 00:52:28,103
มันน่าเศร้า มันน่าหดหู่
แต่ผมไม่เสียใจกับคดีนี้เลย

806
00:52:29,938 --> 00:52:33,650
ผมคิดจริงๆ ว่าสายสืบในโรงพักคงมีไม่กี่คน

807
00:52:33,650 --> 00:52:36,111
ที่จะทําได้เท่าครึ่งหนึ่งของเรา

808
00:52:37,362 --> 00:52:41,449
มันอยู่ที่ความมุ่งมั่นกับความสํานึกในหน้าที่

809
00:52:41,449 --> 00:52:43,785
หน้าที่ของเราคือ
การตามหาความจริงและข้อเท็จจริง

810
00:52:43,785 --> 00:52:45,745
และจับตัวคนร้ายมารับโทษ

811
00:52:47,080 --> 00:52:49,332
นั่นคือสิ่งที่เราทํา สิ่งที่เราตั้งใจจะมาทํา

812
00:52:52,669 --> 00:52:54,504
(ปี 2001)

813
00:52:55,380 --> 00:52:58,425
{\an8}(ตอนต่อไป)

814
00:52:59,467 --> 00:53:03,221
วันที่ 20 สิงหาคม ฉันได้รับโทรศัพท์จากบรูซ

815
00:53:03,221 --> 00:53:08,977
เขาบอกว่าภรรยาเขา แจนน่า
หายตัวไปตั้งแต่ตอนเช้า

816
00:53:10,145 --> 00:53:12,272
เหมือนกับคดีกาวิน สมิธ

817
00:53:12,272 --> 00:53:15,317
สิ่งสําคัญคือต้องสืบทุกคนที่เกี่ยวโยงใกล้ชิด

818
00:53:16,026 --> 00:53:17,986
เราต้องสืบทุกคน

819
00:53:17,986 --> 00:53:20,822
ใครจะอยากทําร้ายเธอ เธอมีศัตรูหรือไม่

820
00:53:21,907 --> 00:53:24,576
บรูซบอกว่าเป็นเพราะพ่อของแจนน่า

821
00:53:24,576 --> 00:53:27,329
อาจจะมีคนลักพาตัวแจนน่าไป

822
00:53:27,329 --> 00:53:32,000
พ่อของเธอเป็นนักการเมือง
ที่โดดเด่นมากๆ ในรัฐแคลิฟอร์เนีย

823
00:53:32,959 --> 00:53:34,085
เธออาจจะหนีออกจากบ้าน

824
00:53:34,794 --> 00:53:37,631
อาจจะมีความสัมพันธ์นอกสมรสเกิดขึ้น

825
00:53:38,340 --> 00:53:42,385
เธอเริ่มจะเปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอก

826
00:53:42,385 --> 00:53:44,721
เธอไปทําฟัน

827
00:53:44,721 --> 00:53:47,641
มีบางอย่างมันดูแปลกๆ ดูน่าสงสัย

828
00:53:48,308 --> 00:53:51,144
เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารัก อัธยาศัยดีมาก

829
00:53:51,895 --> 00:53:54,856
ไม่มีเหตุผลที่ใครจะทําแบบนี้เลย

830
00:54:37,065 --> 00:54:42,070
คําบรรยายโดย วรากรณ์ จันทา