1
00:00:07,590 --> 00:00:09,884
(กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิส)

2
00:00:09,884 --> 00:00:12,595
(คือกรมตํารวจระดับเขตที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐฯ)

3
00:00:12,595 --> 00:00:15,181
(ซึ่งดูแลเขตที่ประชากรหนาแน่นที่สุดในประเทศ)

4
00:00:15,181 --> 00:00:18,268
(พวกเขาสืบสวนคดีฆาตกรรม
ที่โหดร้ายและซับซ้อนที่สุด)

5
00:00:18,268 --> 00:00:21,813
(นี่คือเรื่องราวของพวกเขา)

6
00:00:32,032 --> 00:00:35,368
(ปี 2001)

7
00:00:40,832 --> 00:00:44,169
(วันที่ 20 สิงหาคม ปี 2001
18.00 น.)

8
00:00:44,169 --> 00:00:47,839
วันที่ 20 สิงหาคม ฉันได้รับโทรศัพท์จากบรูซ

9
00:00:47,839 --> 00:00:53,511
เขาบอกว่าภรรยาเขา แจนน่า
หายตัวไปตั้งแต่ตอนเช้า

10
00:00:54,846 --> 00:00:57,474
ถามว่าฉันรู้ไหมว่าเธออยู่ไหน

11
00:00:57,974 --> 00:01:03,229
ฉันเป็นเพื่อนสนิทมากๆ
แทบจะเหมือนพี่น้องกับแจนน่า

12
00:01:04,064 --> 00:01:06,900
ฉันตอบว่า "ไม่ ฉันไม่ได้เจอเธอเลย

13
00:01:08,026 --> 00:01:10,445
ฉันไม่รู้ว่าเธอจะไปไหนได้"

14
00:01:12,072 --> 00:01:17,077
ฉันถามว่า "บรูซ มีอะไรให้ฉันช่วยไหม"

15
00:01:17,619 --> 00:01:21,706
แล้วเขาก็ร้องไห้บอกว่า

16
00:01:22,373 --> 00:01:25,627
"บอกผมมาเถอะว่าเมียผมอยู่ไหน"

17
00:01:29,380 --> 00:01:33,968
กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิสคือที่สุดของยอดฝีมือ

18
00:01:38,014 --> 00:01:41,184
คดีใหญ่ที่สุดบางส่วนไต่สวนในลอสแอนเจลิส

19
00:01:44,062 --> 00:01:47,232
เราต้องทุ่มเท 110 เปอร์เซ็นต์

20
00:01:50,068 --> 00:01:52,987
นี่คือฆาตกรรม
ไม่มีอาชญากรรมไหนร้ายแรงไปกว่านี้

21
00:01:55,073 --> 00:01:59,994
มันอยู่ที่ความมุ่งมั่นกับความสํานึกในหน้าที่

22
00:02:02,330 --> 00:02:04,624
ความยุติธรรมเกิดขึ้นจากการตามหาความจริง

23
00:02:05,416 --> 00:02:08,837
(Homicide: เจาะลึกคดีฆาตกรรม
ลอสแอนเจลิส)

24
00:02:12,757 --> 00:02:18,471
{\an8}วันที่ 20 สิงหาคม ปี 2001
บรูซ โคกลิชโทรมาที่สถานีตํารวจเลกวูด

25
00:02:19,097 --> 00:02:22,725
{\an8}เพื่อแจ้งความคนหายให้ภรรยาเขา แจนน่า

26
00:02:22,725 --> 00:02:24,686
{\an8}(แจนน่ากับบรูซ โคกลิช)

27
00:02:24,686 --> 00:02:29,023
{\an8}บรูซบอกว่า "เรามีออฟฟิศอสังหาฯ
ที่สุดตอนเหนือของลองบีช

28
00:02:29,023 --> 00:02:32,735
แจนน่าต้องมาออฟฟิศ

29
00:02:33,236 --> 00:02:35,196
แล้วผมก็ไม่รู้ว่าเธอหายไปไหน"

30
00:02:35,196 --> 00:02:40,034
บรูซกับแจนน่ามีธุรกิจอสังหาฯ ในบิกซ์บีโนลส์

31
00:02:40,034 --> 00:02:44,247
ออฟฟิซในเมืองลองบีชอยู่ไม่ไกลจากท่าเรือ

32
00:02:44,247 --> 00:02:47,041
แล้วก็ไม่ไกลจากบ้านในเลกวูด

33
00:02:47,041 --> 00:02:48,751
(บิกซ์บีโนลส์ - ออฟฟิศโคกลิช)

34
00:02:51,629 --> 00:02:56,551
วันต่อมา วันอังคารที่ 21 สิงหาคม
บรูซแจ้งว่าแจนน่าไม่อยู่บ้าน

35
00:02:56,551 --> 00:02:57,844
เธอยังไม่กลับมา

36
00:02:57,844 --> 00:03:00,680
{\an8}มันก็เลยน่าสงสัยมากขึ้นว่า

37
00:03:00,680 --> 00:03:03,141
"เธออยู่ที่ไหน เกิดอะไรขึ้นกับเธอ"

38
00:03:05,518 --> 00:03:08,229
ทุกคนนั่งกังวล

39
00:03:08,229 --> 00:03:10,523
พยายามหาคําตอบว่าเกิดอะไรขึ้นได้บ้าง

40
00:03:13,318 --> 00:03:15,361
บรูซอาการแย่มาก เขานั่งอยู่บนโซฟา

41
00:03:15,361 --> 00:03:18,573
เอามือกุมหัว ร้องไห้เป็นเด็กเลย

42
00:03:18,573 --> 00:03:20,867
เขาพยายามบอกรายละเอียดให้มากที่สุด

43
00:03:20,867 --> 00:03:22,744
ว่ารถหายไป

44
00:03:22,744 --> 00:03:26,456
แล้วเขาก็พยายามคิดว่าเขาทําอะไรได้บ้าง

45
00:03:26,456 --> 00:03:29,292
จะไปเริ่มค้นหาที่ไหน ไปจ้างเฮลิคอปเตอร์

46
00:03:29,292 --> 00:03:31,628
ไปจ้างทีมค้นหา

47
00:03:33,504 --> 00:03:35,632
ฉันรู้ได้ในฐานะตํารวจสืบคดีคนหาย

48
00:03:35,632 --> 00:03:41,596
คน 99.9 เปอร์เซ็นต์
กลับบ้านภายใน 24 ชั่วโมง

49
00:03:43,598 --> 00:03:47,018
มีหลายอย่างที่ตํารวจตรวจสอบ

50
00:03:47,018 --> 00:03:48,978
หลังผ่าน 24 ชั่วโมงแรกไปแล้ว

51
00:03:49,520 --> 00:03:54,192
ที่เริ่มมีแนวโน้มมากขึ้น
ว่าอาจจะเกิดเรื่องขึ้นกับคนหาย

52
00:03:54,192 --> 00:03:55,902
ที่ไม่ใช่แค่หนีไปเฉยๆ

53
00:03:56,569 --> 00:03:58,321
เธอตกเป็นเหยื่ออาชญากรรมหรือเปล่า

54
00:03:58,321 --> 00:04:01,908
เธอถูกปล้นรถหรือเปล่า
เธอประสบอุบัติเหตุหรือเปล่า

55
00:04:08,039 --> 00:04:11,292
เราตรวจสอบโรงพยาบาล
ตรวจสอบอุบัติเหตุทางจราจร

56
00:04:11,292 --> 00:04:14,837
เราก็เลยรู้ว่าไม่น่าใช่สาเหตุนั้น

57
00:04:17,924 --> 00:04:21,344
ฉันได้รับมอบหมายให้ไปที่บ้านโคกลิช

58
00:04:22,178 --> 00:04:26,015
ฉันก็เลยตัดสินใจเรียกทีมสืบสวนฆาตกรรม

59
00:04:26,015 --> 00:04:29,936
เพราะมันต้องใช้เวลาสืบสวนมากขึ้นอีกเยอะ

60
00:04:30,687 --> 00:04:33,398
สายสืบคนหนึ่งในนั้นคือแคเรน ชองก้า

61
00:04:35,566 --> 00:04:38,820
ตอนสมัยเด็กๆ ที่คิดว่าโตขึ้นอยากทําอะไร

62
00:04:38,820 --> 00:04:41,489
{\an8}ฉันก็คิดว่า "ฉันอยากเป็นตํารวจ

63
00:04:41,489 --> 00:04:44,284
ฉันจะได้ขับรถไปทั่วเมือง ซิ่งไปทุกที่"

64
00:04:48,329 --> 00:04:51,499
ฉันได้งานที่กรมตํารวจเขตแอลเอเมื่อปี 1986

65
00:04:54,168 --> 00:04:58,840
เป็นผู้หญิงในกรมตํารวจกลางยุค 80
มันก็ลําบากนิดหน่อย

66
00:05:00,300 --> 00:05:02,927
บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าต้องพิสูจน์ตัวเอง

67
00:05:02,927 --> 00:05:05,054
ฉันจะทํางานให้เหนือกว่า

68
00:05:05,054 --> 00:05:09,183
ที่เจ้าหน้าที่หรือสายสืบชายทํา

69
00:05:10,685 --> 00:05:12,895
ฉันอยากสืบคดีให้ละเอียด

70
00:05:12,895 --> 00:05:16,316
ให้แน่ใจว่าทํางานได้ยอดเยี่ยม

71
00:05:17,692 --> 00:05:19,110
แคเรนทํางานหนักมาก

72
00:05:19,861 --> 00:05:21,195
ขอพระเจ้าคุ้มครองเธอเลย

73
00:05:21,195 --> 00:05:24,741
เธอไม่ยอมให้ใครมาหยุดเธอ
จากการทําตามความฝัน

74
00:05:29,120 --> 00:05:30,038
(ลองบีช)

75
00:05:30,038 --> 00:05:35,209
บรูซกับแจนน่ามีบ้านในเลกวูด
ทางเหนือของลองบีช

76
00:05:35,793 --> 00:05:37,837
ซึ่งอยู่บนสนามกอล์ฟ

77
00:05:38,796 --> 00:05:39,881
บ้านสวยหรูเลย

78
00:05:43,301 --> 00:05:46,804
พอเราไปถึงบ้านโคกลิช เราก็สอบปากคําบรูซ

79
00:05:49,599 --> 00:05:53,269
บรูซให้การว่าเมื่อเช้าวันจันทร์

80
00:05:53,269 --> 00:05:57,523
เขาจูบลากับแจนน่าตอนประมาณหกโมง

81
00:05:58,566 --> 00:06:01,402
พวกเขาเป็นหุ้นส่วนกันในบริษัทอสังหาฯ

82
00:06:01,903 --> 00:06:06,866
ปกติแจนน่าจะไปถึงออฟฟิศ
ประมาณเก้าโมง เก้าโมงครึ่ง

83
00:06:08,785 --> 00:06:11,996
สักสิบโมงหรือสิบโมงครึ่ง บรูซก็บอกว่า

84
00:06:11,996 --> 00:06:14,874
"ผมไล่ถามนายหน้าอสังหาฯ คนอื่นๆ

85
00:06:14,874 --> 00:06:17,877
เมียผมอยู่ไหน"
ทุกคนบอกว่า "เธอยังไม่มาออฟฟิศ"

86
00:06:19,087 --> 00:06:24,384
บรูซกับแจนน่ามีหุ้นส่วนธุรกิจ
คริส โบโตซานอยู่ที่ออฟฟิศ

87
00:06:24,384 --> 00:06:30,598
แล้วคริสก็ตามบรูซกลับบ้าน
ไปดูว่าแจนน่าอยู่ที่นั่นไหม

88
00:06:37,105 --> 00:06:41,275
รถเธอไม่อยู่ กระเป๋าไม่อยู่ โทรศัพท์ไม่อยู่

89
00:06:41,275 --> 00:06:44,487
สัญญาณกันขโมยในบ้านก็เปิดไว้

90
00:06:44,487 --> 00:06:47,490
เขาก็เลยสงสัยว่า "เธอจะหายไปไหนได้"

91
00:06:49,867 --> 00:06:53,329
นี่คือคดีผู้ใหญ่หาย เราต้องมองทุกความเป็นไปได้

92
00:06:53,955 --> 00:06:55,665
เธออาจจะหนีไป

93
00:06:55,665 --> 00:06:58,668
เธออาจจะมีความสัมพันธ์นอกสมรส

94
00:06:58,668 --> 00:07:00,461
เราต้องสืบทุกเรื่องพวกนั้น

95
00:07:01,838 --> 00:07:04,590
สภาพจิตใจเธอเป็นยังไง ใช้ยาอะไรหรือเปล่า

96
00:07:05,133 --> 00:07:08,428
เรื่องพวกนั้นจะบอกความคิดเธอกับเราได้

97
00:07:09,345 --> 00:07:11,848
ในคดีนี้ บางอย่างมันดูแปลกๆ

98
00:07:11,848 --> 00:07:12,932
มันดูน่าสงสัย

99
00:07:17,019 --> 00:07:20,898
บรูซบอกว่าเมื่อคืนวันศุกร์

100
00:07:20,898 --> 00:07:24,360
แจนน่าไปคอนเสิร์ตกับเพื่อนชื่อนีนี่

101
00:07:25,695 --> 00:07:30,283
แล้วแจนน่าก็กลับบ้านน่าจะหลังเที่ยงคืน

102
00:07:31,951 --> 00:07:32,994
(ไปคอนเสิร์ต)

103
00:07:32,994 --> 00:07:37,623
บรูซบอกว่าเขากับแจนน่า
อยากมี "สุดสัปดาห์สบายๆ ชิลๆ"

104
00:07:37,623 --> 00:07:38,708
อยู่กันสองต่อสอง

105
00:07:38,708 --> 00:07:40,042
(แจนน่ากับบรูซพักผ่อนที่บ้าน)

106
00:07:40,042 --> 00:07:43,713
วันจันทร์ บรูซบอกว่าภรรยาหายตัวไป

107
00:07:44,589 --> 00:07:48,259
ไม่มีใครระบุได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

108
00:07:48,259 --> 00:07:51,471
มันผิดวิสัยของเธอโดยสิ้นเชิง

109
00:07:51,971 --> 00:07:55,641
{\an8}เหมือนเธอหายจากโลกไปเฉยๆ

110
00:08:00,730 --> 00:08:04,233
บรูซยินยอมให้เราเข้าค้นบ้าน

111
00:08:04,233 --> 00:08:06,986
เพื่อไปลองหาเบาะแสทุกอย่างที่อาจเจอ

112
00:08:06,986 --> 00:08:08,446
เราเข้าไปคุ้ยถังขยะ

113
00:08:08,446 --> 00:08:10,990
เราค้นทุกอย่างในบ้านหลังนั้น

114
00:08:10,990 --> 00:08:13,743
เพื่อหาคําตอบว่าเกิดอะไรขึ้นกับแจนน่า

115
00:08:17,205 --> 00:08:21,584
ฉันจําได้ว่าเปิดเครื่องฝากข้อความที่บ้านนั้น

116
00:08:21,584 --> 00:08:24,003
ฉันจดข้อมูลคนโทรเข้า

117
00:08:26,172 --> 00:08:29,425
บรูซบอกว่าพวกเขา
ไม่อยากรับสายใครช่วงสุดสัปดาห์นั้น

118
00:08:29,425 --> 00:08:35,056
เพราะแจนน่ายังผวากับเสียงชายปริศนา

119
00:08:35,056 --> 00:08:39,393
ที่ฝากข้อความไว้ในเครื่องฝากข้อความ

120
00:08:40,770 --> 00:08:43,814
บรูซบอกตํารวจว่า
"ช่วยฟังเครื่องอัดเทปนี้ได้ไหมครับ

121
00:08:43,814 --> 00:08:46,234
ฟังดูเหมือนคําข่มขู่เลย"

122
00:08:48,945 --> 00:08:50,780
มันพุ่งเป้าไปที่แจนน่า

123
00:08:51,280 --> 00:08:55,493
เป็นเสียงผู้ชาย บอกว่า

124
00:08:55,493 --> 00:08:57,662
"เธอรู้จักฉัน เธอต้องโทรหาฉัน"

125
00:08:59,205 --> 00:09:03,626
บรูซบอกว่าเขากับแจนน่าผวามากๆ

126
00:09:03,626 --> 00:09:06,128
บอกว่าไม่รู้จักเสียงปลายสาย

127
00:09:06,128 --> 00:09:10,383
เราให้คนรู้จักเกือบทุกคนลองฟัง

128
00:09:10,383 --> 00:09:12,093
ไม่มีใครระบุเจ้าของเสียงได้เลย

129
00:09:17,431 --> 00:09:20,726
เราถามด้วยว่า
"ใครจะอยากทําร้ายเธอ เธอมีศัตรูหรือไม่"

130
00:09:21,519 --> 00:09:23,980
บรูซบอกว่าเป็นเพราะพ่อของแจนน่า

131
00:09:23,980 --> 00:09:27,441
อาจจะมีคนลักพาตัวแจนน่าไป

132
00:09:27,441 --> 00:09:31,904
แจนน่ามีชื่อเต็มว่าแจนน่า คาร์เพนเตอร์-โคกลิช

133
00:09:31,904 --> 00:09:33,823
พ่อของเธอเป็นวุฒิสมาชิกประจํารัฐ

134
00:09:33,823 --> 00:09:37,034
เป็นนักการเมือง
ที่โดดเด่นมากๆ ในรัฐแคลิฟอร์เนีย

135
00:09:39,245 --> 00:09:42,790
พ่อของแจนน่า สว.คาร์เพนเตอร์

136
00:09:42,790 --> 00:09:45,585
เป็นคนดังมากๆ ในชุมชน

137
00:09:47,378 --> 00:09:50,339
แต่เขาไปพัวพันกับคดีอาชญากรรม

138
00:09:50,339 --> 00:09:52,800
ในช่วงปลายอาชีพการเมือง

139
00:09:53,426 --> 00:09:56,137
เขาถูกดําเนินคดีด้วยนะ ถึงขั้นติดคุกเลยด้วย

140
00:09:56,137 --> 00:09:57,138
(ลูกสาวอดีตสว.)

141
00:09:57,138 --> 00:10:00,474
สองปีก่อนแจนน่าหายตัวไป
เขาได้รับการปล่อยตัว

142
00:10:00,474 --> 00:10:04,228
สื่อก็เลยให้ความสนใจเยอะ

143
00:10:04,228 --> 00:10:07,231
ว่าเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้อง
กับการหายตัวไปของเธอ

144
00:10:07,231 --> 00:10:08,399
(มีข้อสงสัยว่าเธอ...)

145
00:10:08,399 --> 00:10:10,860
หรืออาจจะเป็นการแก้แค้น

146
00:10:10,860 --> 00:10:15,615
เรื่องที่พ่อของเธอเคยทําไว้ในอาชีพการเมือง

147
00:10:17,283 --> 00:10:21,078
เสียงชายปริศนาที่ฝากข้อความไว้

148
00:10:21,078 --> 00:10:23,205
อาจจะเป็นคนร้ายลักพาตัวก็ได้

149
00:10:29,253 --> 00:10:32,423
บรูซแจ้งเราว่าพวกเขาเคยไปยึดบ้าน

150
00:10:32,423 --> 00:10:35,760
ในย่านของพวกแก๊งทั่วเขตแอลเอ

151
00:10:36,761 --> 00:10:41,223
แจนน่าอาจจะไปแถวนั้น
แล้วอาจถูกลักพาตัวไปแถวนั้น

152
00:10:41,891 --> 00:10:45,227
บางครั้ง แจนน่าก็รับหน้าที่เก็บค่าเช่า

153
00:10:45,770 --> 00:10:46,979
เธอก็เลยพกปืน

154
00:10:48,648 --> 00:10:50,441
เธอกลัว

155
00:10:50,441 --> 00:10:54,695
ว่าอาจจะมีใครมาปล้นเธอตอนที่ไปเก็บค่าเช่า

156
00:10:55,821 --> 00:10:59,825
เรื่องนี้ทําให้การสืบสวนซับซ้อนไปอีกขั้น

157
00:11:00,493 --> 00:11:04,413
ในหลายๆ คดี ถ้าคนไม่อยากใช้ปืน

158
00:11:04,413 --> 00:11:07,792
มันก็อาจถูกชิงไปใช้ทําร้ายเจ้าของเองได้ง่ายๆ

159
00:11:07,792 --> 00:11:10,544
เธอหายตัวไปเป็นวันแล้ว มันผิดวิสัยเธอ

160
00:11:10,544 --> 00:11:14,757
เธอเป็นผู้หญิงที่ทํางานเร็ว
และเป็นมืออาชีพมากๆ ซึ่งผมรักเธอมากๆ

161
00:11:14,757 --> 00:11:17,301
ผมหวังว่าเธอจะกลับมาโดยเร็วที่สุด

162
00:11:20,763 --> 00:11:24,517
บรูซมีท่าทางเปิดเผยมากๆ

163
00:11:24,517 --> 00:11:27,311
เขาอยากให้ข้อมูลที่เราต้องการ

164
00:11:27,311 --> 00:11:30,648
บรูซบอกว่าพวกเขาแต่งงานกันมา 11 ปีแล้ว

165
00:11:30,648 --> 00:11:33,109
แล้วชีวิตคู่ก็รักใคร่กันดีมากๆ

166
00:11:34,527 --> 00:11:37,279
บรูซกับแจนน่ามีเป้าหมายชีวิตคล้ายกัน

167
00:11:37,279 --> 00:11:40,700
แล้วก็เริ่มสร้างธุรกิจอสังหาฯ ด้วยกัน

168
00:11:40,700 --> 00:11:43,619
{\an8}ซึ่งก็ประสบความสําเร็จดีมากๆ

169
00:11:45,788 --> 00:11:50,418
พวกเขาติดพันกับธุรกิจมากๆ แต่ก็สนุกกับชีวิต

170
00:11:50,418 --> 00:11:52,503
{\an8}ฉันดูออกเลยว่าเธอรักเขา

171
00:11:53,462 --> 00:11:56,006
บรูซกับแจนน่าใช้เวลาด้วยกันเยอะมาก

172
00:11:56,006 --> 00:11:57,550
แทบจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา

173
00:11:57,550 --> 00:12:01,220
พวกเขาไม่เคยตัดสินใจโดยไม่ปรึกษาอีกฝ่าย

174
00:12:01,220 --> 00:12:02,847
แล้วพวกเขาก็บอกกันเสมอ

175
00:12:02,847 --> 00:12:05,474
ว่าจะไปไหน ไปยังไง

176
00:12:06,142 --> 00:12:10,396
เมื่อคืนเรานอนดึกมาก
เพื่อพยายามคิดหาแรงจูงใจ

177
00:12:10,396 --> 00:12:12,314
{\an8}(พอล คาร์เพนเตอร์
พ่อของแจนน่า)

178
00:12:12,314 --> 00:12:14,275
{\an8}ใครจะทําแบบนี้ไปทําไม

179
00:12:22,992 --> 00:12:25,286
เราแข่งกับเวลาแน่นอน

180
00:12:26,245 --> 00:12:30,458
แจนน่าอาจถูกลักพาตัวไป
แล้วเราก็เสียเวลาไปมากแล้ว

181
00:12:30,458 --> 00:12:32,126
เธออาจอยู่ในอันตรายที่ไหนสักแห่ง

182
00:12:33,961 --> 00:12:37,339
เราเลยอยากให้สื่อเผยแพร่ภาพของเธอ

183
00:12:37,339 --> 00:12:40,009
ภาพของรถ ภาพป้ายทะเบียน

184
00:12:40,843 --> 00:12:43,637
เราต้องการให้สาธารณชน
ช่วยตามหาแจนน่า โคกลิช

185
00:12:44,680 --> 00:12:48,851
เราคิดว่าถ้าเจอรถ
เราก็มีแนวโน้มสูงว่าจะเจอแจนน่า

186
00:12:52,855 --> 00:12:56,734
(วันที่ 22 สิงหาคม ปี 2001
แจนน่าหายตัวไปสองวันแล้ว)

187
00:12:59,236 --> 00:13:02,948
เราคาดหวังเต็มที่ว่าจะเจอจดหมายเรียกค่าไถ่

188
00:13:02,948 --> 00:13:05,451
หรือบางอย่างที่บอกเราว่าเธอยังมีชีวิต

189
00:13:05,451 --> 00:13:08,120
แล้วเราก็ยังยึดติดกับความหวัง

190
00:13:10,706 --> 00:13:11,957
เวลาผ่านไป

191
00:13:12,541 --> 00:13:14,376
แจนน่าก็ยังไม่กลับบ้าน

192
00:13:14,376 --> 00:13:16,378
แจนน่าไม่โทรมา

193
00:13:17,171 --> 00:13:18,172
ไม่มีอะไรเลย

194
00:13:19,757 --> 00:13:22,760
แล้วตํารวจก็สอบปากคําหลายๆ คน

195
00:13:24,011 --> 00:13:28,808
ทฤษฎีเรื่องการเมืองของพ่อแจนน่า
สืบไม่พบอะไรเลย

196
00:13:28,808 --> 00:13:30,726
ตรวจสอบแล้ว เคลียร์แล้ว

197
00:13:31,936 --> 00:13:35,856
แต่เราได้ชื่อคนหนึ่ง
ระหว่างสอบปากคําบรูซ โคกลิช

198
00:13:35,856 --> 00:13:37,650
คริส โบโตซาน

199
00:13:39,443 --> 00:13:43,489
บรูซบอกว่าเขากลับบ้านมากับคริส
ตอนตามหาแจนน่า

200
00:13:44,198 --> 00:13:47,785
{\an8}คริสเป็นหุ้นส่วนธุรกิจของแจนน่ากับบรูซ

201
00:13:47,785 --> 00:13:50,871
ในบริษัทซอฟต์แวร์ที่พวกเขาเพิ่งก่อตั้ง

202
00:13:51,622 --> 00:13:53,624
ผมคิดว่าเกิดสถานการณ์

203
00:13:53,624 --> 00:13:57,044
ที่มีเรื่องเกิดขึ้นระหว่างเขากับแจนน่า

204
00:13:57,044 --> 00:13:59,630
บรูซไม่ได้เล่าเรื่องนั้นให้ผมฟังเลย

205
00:13:59,630 --> 00:14:01,632
แต่มันก็เห็นได้ชัดเจน

206
00:14:01,632 --> 00:14:04,093
จากสองสามครั้งที่ผมเห็นพวกเขาอยู่ด้วยกัน

207
00:14:04,093 --> 00:14:07,513
ว่าแจนน่าไม่ค่อยชอบผู้ชายคนนี้เท่าไหร่

208
00:14:07,513 --> 00:14:09,139
เธอไม่ค่อยพอใจกับคริส

209
00:14:09,723 --> 00:14:12,643
คริส ในฐานะหุ้นส่วนของบรูซกับแจนน่า

210
00:14:12,643 --> 00:14:15,729
เขาจะได้ผลประโยชน์
จากการหายตัวไปของแจนน่า

211
00:14:19,733 --> 00:14:20,776
ในธุรกิจนี้

212
00:14:20,776 --> 00:14:25,990
ถ้าแจนน่าถูกกําจัดออกไป
คริสก็จะได้ส่วนแบ่งมากขึ้น

213
00:14:27,157 --> 00:14:30,286
ตํารวจบอกว่าคริสอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้อง

214
00:14:30,286 --> 00:14:32,371
แล้วเราก็ได้ยินว่าเขาออกจากเมืองไป

215
00:14:34,331 --> 00:14:38,586
ทันใดนั้น เรื่องนั้นก็กลายเป็น
สัญญาณอันตรายสําหรับกรมตํารวจ

216
00:14:39,795 --> 00:14:42,047
เราตามหาคริส โบโตซานเจอ

217
00:14:42,047 --> 00:14:44,425
แล้วก็ยืนยันที่อยู่ของเขาช่วงสุดสัปดาห์นั้นได้

218
00:14:44,425 --> 00:14:47,219
เขาใช้เวลาอยู่กับแฟน

219
00:14:48,387 --> 00:14:52,349
สุดท้าย คริส โบโตซาน
ก็พ้นจากการเป็นผู้ต้องสงสัย

220
00:14:58,814 --> 00:15:01,317
เราสอบปากคํานีนี่ เพื่อนของแจนน่า

221
00:15:01,817 --> 00:15:05,446
เธอบอกว่าแจนน่าดูมีความสุขดีในคืนวันศุกร์

222
00:15:05,946 --> 00:15:08,449
แล้วแจนน่าก็ไม่อยากนอนดึกคืนนั้น

223
00:15:08,449 --> 00:15:12,286
เธอดื่มไวน์ไปแค่ครึ่งแก้ว
ที่คอนเสิร์ตเอริก แคลปตัน

224
00:15:12,286 --> 00:15:14,455
เพราะเธอต้องตื่นเช้าในวันต่อมา

225
00:15:14,455 --> 00:15:17,249
{\an8}เพราะมีนัดกับดีน เทรนเนอร์ส่วนตัวที่ฟิตเนส

226
00:15:17,249 --> 00:15:18,334
{\an8}(ดีน)

227
00:15:18,334 --> 00:15:21,795
{\an8}ดีนบอกว่าเขาเทรนให้เธอแบบตัวต่อตัว

228
00:15:21,795 --> 00:15:23,547
มานานสี่ห้าปีแล้ว

229
00:15:24,214 --> 00:15:28,093
เธอไม่เคยผิดนัด ไม่เคยมาสายสักครั้ง

230
00:15:30,012 --> 00:15:32,806
ทุกเช้าวันเสาร์ประมาณเจ็ดโมง

231
00:15:32,806 --> 00:15:35,351
พวกเขาจะไปจ็อกกิ้งริมชายหาด

232
00:15:36,518 --> 00:15:38,145
สายสืบสงสัยว่า

233
00:15:38,145 --> 00:15:40,648
"มีความสัมพันธ์ชู้สาวกันหรือเปล่า"

234
00:15:41,398 --> 00:15:45,402
เธอเริ่มจะเปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอก

235
00:15:46,153 --> 00:15:48,489
เธอไปทําฟัน

236
00:15:49,573 --> 00:15:50,783
เธอลดน้ําหนัก

237
00:15:52,493 --> 00:15:56,830
แจนน่าเคยไปฟิตเนสพร้อมกัน

238
00:15:56,830 --> 00:15:58,916
กับคอนนี่ เพื่อนสาวของเธอ

239
00:16:00,084 --> 00:16:03,796
คอนนี่บอกว่าไม่มีการส่อแววเรื่องทางเพศ

240
00:16:03,796 --> 00:16:06,799
หรืออะไรระหว่างดีนกับแจนน่าเลย

241
00:16:06,799 --> 00:16:08,676
ทุกอย่างเป็นงานเป็นการมากๆ

242
00:16:09,259 --> 00:16:13,222
แจนน่าแค่หมกมุ่นกับการออกกําลังกาย

243
00:16:13,847 --> 00:16:18,394
เรายืนยันเรื่องเล่าของดีนได้
เช็กพยานที่อยู่ของเขาได้

244
00:16:18,978 --> 00:16:20,938
แล้วเขาก็พ้นจากการเป็นผู้ต้องสงสัย

245
00:16:21,772 --> 00:16:25,943
ดีนกับแจนน่าไม่ได้มีอะไรกัน

246
00:16:29,446 --> 00:16:32,408
เท่าที่ผมรู้จักแจนน่า มันเป็นไปไม่ได้เลย

247
00:16:32,408 --> 00:16:34,994
ที่เธอจะหนีไปกับชู้รักชายอื่น

248
00:16:35,828 --> 00:16:39,331
มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะหายไปด้วยตัวเอง

249
00:16:39,331 --> 00:16:42,042
ต้องมีเรื่องเกิดขึ้นกับเธอแน่นอน

250
00:16:42,042 --> 00:16:44,336
(วันศุกร์ที่ 17 สิงหาคม
แจนน่าไปคอนเสิร์ตกับนีนี่)

251
00:16:44,336 --> 00:16:47,381
ดีนบอกฉันว่าแจนน่าผิดนัด

252
00:16:47,381 --> 00:16:50,009
ในวันเสาร์ตอนเจ็ดโมงเช้า

253
00:16:50,009 --> 00:16:52,302
เขาบอกว่าเขาโทรไปเบอร์บ้าน ไม่มีใครรับ

254
00:16:52,302 --> 00:16:54,555
โทรเข้ามือถือ เธอก็ไม่รับ

255
00:16:54,555 --> 00:16:56,890
เขาแปลกใจมากๆ ที่เธอไม่มา

256
00:16:59,143 --> 00:17:02,354
เธอมีนัดนวดด้วย

257
00:17:02,354 --> 00:17:05,441
ในวันเสาร์ ตอนบ่ายสองกับนีนี่

258
00:17:07,484 --> 00:17:09,737
นีนี่บอกว่า "แจนน่าไม่มาตามนัด"

259
00:17:13,240 --> 00:17:15,951
ต่อมาในช่วงสุดสัปดาห์นั้น
นีนี่ก็พยายามติดต่อเธอ

260
00:17:16,744 --> 00:17:17,911
แต่เธอก็ไม่รับ

261
00:17:18,454 --> 00:17:21,498
นีนี่โทรเข้าเครื่องฝากข้อความของบรูซ

262
00:17:21,498 --> 00:17:25,377
ไม่มีใครรับสายเลย ทั้งแจนน่าและบรูซ

263
00:17:25,377 --> 00:17:27,963
นั่นเป็นสัญญาณอันตรายแน่นอน

264
00:17:29,006 --> 00:17:33,552
ฉันถามบรูซว่า "ทําไมแจนน่าไม่รับโทรศัพท์"

265
00:17:34,053 --> 00:17:38,265
เขาตอบว่า
"เราอยากตัดขาดทุกอย่างในช่วงสุดสัปดาห์"

266
00:17:39,349 --> 00:17:41,935
พวกเขาเป็นนายหน้าอสังหาฯ มืออาชีพ

267
00:17:41,935 --> 00:17:46,857
แล้วฉันก็คิดว่ามันแปลกมาก
ที่พวกเขาจะไม่รับโทรศัพท์

268
00:17:46,857 --> 00:17:50,861
(วันที่ 25 สิงหาคม ปี 2001
แจนน่าหายตัวไปห้าวันแล้ว)

269
00:17:53,322 --> 00:17:57,826
ในการสืบสวนคดีแบบนี้
เราอยากได้ข้อมูลทุกอย่างที่หาได้

270
00:17:57,826 --> 00:18:00,329
แม่บ้านให้ข้อมูลได้ดีมากๆ

271
00:18:01,121 --> 00:18:05,709
แม่บ้านเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
แม่บ้านคือคนสังเกตการณ์ในบ้านอย่างเงียบๆ

272
00:18:06,543 --> 00:18:09,338
ฉันไปคุยกับแม่บ้าน

273
00:18:09,338 --> 00:18:10,756
เธอชื่อกอนซูเอโล

274
00:18:10,756 --> 00:18:14,510
เธอบอกว่ากิจวัตรของเธอคือทุกวันอังคาร

275
00:18:14,510 --> 00:18:18,639
เธอต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอนในห้องนอนใหญ่

276
00:18:19,640 --> 00:18:22,935
เธอบอกว่าตอนเธอ
เปลี่ยนผ้าปูที่นอนเมื่อสัปดาห์ก่อน

277
00:18:22,935 --> 00:18:26,188
ผ้าปูเป็นสีขาวดํา มีตัวอักษรตัวเขียน

278
00:18:27,731 --> 00:18:30,234
มีข้อความบนผ้าปูที่นอน

279
00:18:30,984 --> 00:18:33,821
"ความสุข" "ความรัก" มีแต่ถ้อยคําที่สวยงาม

280
00:18:34,446 --> 00:18:37,741
แต่วันอังคารที่ 21

281
00:18:37,741 --> 00:18:41,703
ตอนไปเจอที่นอน ผ้าปูที่นอนไม่ใช่ผืนนั้น

282
00:18:41,703 --> 00:18:44,164
(วันอังคารที่ 14 สิงหาคม
กอนซูเอโลเปลี่ยนผ้าปูที่นอน)

283
00:18:44,164 --> 00:18:46,750
(วันจันทร์ที่ 20 สิงหาคม
บรูซแจ้งความว่าแจนน่าหายไป)

284
00:18:46,750 --> 00:18:49,211
(วันอังคารที่ 21 สิงหาคม
ผ้าปูที่นอนถูกเปลี่ยน)

285
00:18:51,797 --> 00:18:55,759
ผ้าปูที่นอนที่เธอปูไว้เมื่อวันอังคารก่อนหายไป

286
00:18:56,343 --> 00:19:01,682
ตอนนี้บนฟูกที่นอนมีแค่
ผ้าปูที่นอนเตียงเดี่ยวแบบไม่รัดมุม

287
00:19:01,682 --> 00:19:04,101
แต่ฟูกที่นอนเป็นควีนไซส์

288
00:19:05,602 --> 00:19:08,147
ในช่วงเก้าปีที่ฉันทํางานให้โคกลิช

289
00:19:08,147 --> 00:19:10,065
พวกเขาไม่เคยเปลี่ยนผ้าปูที่นอนเอง

290
00:19:10,065 --> 00:19:14,778
ฉันเป็นคนเปลี่ยนให้ทุกวันอังคาร

291
00:19:14,778 --> 00:19:16,321
พวกเขาไม่เคยทํา

292
00:19:17,531 --> 00:19:21,785
เธอเสริมอีกว่าหาผ้าปูผืนนั้นไม่เจอในบ้าน

293
00:19:21,785 --> 00:19:25,205
ไม่อยู่ในเครื่องซักผ้า ไม่อยู่ในห้องอื่นเลย

294
00:19:25,205 --> 00:19:27,499
เธอก็เลยกังวลเรื่องนั้นมากๆ

295
00:19:28,292 --> 00:19:31,920
เธอระบุด้วยว่า
มีผ้าเช็ดตัวผืนหนึ่งหายไปจากห้องน้ํา

296
00:19:32,462 --> 00:19:35,090
หมอนก็หายไปใบหนึ่ง

297
00:19:35,799 --> 00:19:37,384
เรื่องนี้มันผิดปกติมากๆ

298
00:19:38,385 --> 00:19:42,389
มีทฤษฎีว่าแจนน่าถูกลักพาตัวไปจากที่นอน

299
00:19:42,389 --> 00:19:46,226
โดยชายปริศนาที่โทรเข้าบ้านแจนน่า

300
00:19:47,269 --> 00:19:50,647
แต่บรูซก็บอกว่าไม่มีร่องรอยการงัดแงะ

301
00:19:50,647 --> 00:19:53,525
ประตูก็ล็อกทุกบาน สัญญาณกันขโมยก็เปิด

302
00:19:53,525 --> 00:19:55,360
ทุกอย่างในบ้านดูปลอดภัย

303
00:19:56,195 --> 00:20:00,574
{\an8}ฉันรู้สึกว่าต้องเป็นคนรู้จักแจนน่า
หรือรู้ข้อมูลของเธอ

304
00:20:00,574 --> 00:20:02,910
เพราะคนร้ายต้องรู้ความเคลื่อนไหวของเธอ

305
00:20:02,910 --> 00:20:05,204
ต้องรู้ว่าบรูซออกจากบ้านไปแล้ว

306
00:20:08,290 --> 00:20:12,544
(วันที่ 27 สิงหาคม ปี 2001
แจนน่าหายตัวไปเจ็ดวันแล้ว)

307
00:20:14,463 --> 00:20:17,257
เราไม่เจอเบาะแสการหายตัวไปของเธอเลย

308
00:20:18,884 --> 00:20:21,470
จากนั้น วันที่ 27 สิงหาคม

309
00:20:21,470 --> 00:20:26,183
เราก็ได้รับโทรศัพท์
ว่าเจอรถแพธไฟน์เดอร์ปี 96 ของแจนน่า

310
00:20:26,183 --> 00:20:28,769
อยู่ข้างถนนแคลิฟอร์เนียในซิกแนลฮิลล์

311
00:20:28,769 --> 00:20:31,688
นี่เป็นเบาะแสสําคัญสําหรับเรามากๆ ในคดีนี้

312
00:20:35,192 --> 00:20:39,279
ตอนตรวจสอบ
รถแพธไฟน์เดอร์ของแจนน่าเบื้องต้น

313
00:20:39,279 --> 00:20:42,658
เราไม่เจอกระเป๋า ปืน
หรือโทรศัพท์ของเธอในนั้นเลย

314
00:20:44,243 --> 00:20:47,955
แต่เราก็ตรวจสอบช่องเก็บของท้ายรถ

315
00:20:48,455 --> 00:20:50,749
แล้วก็เจอขนนกอยู่หลังรถ

316
00:20:54,378 --> 00:20:57,005
ขนนกที่อยู่หลังรถ

317
00:20:57,005 --> 00:21:01,677
สําคัญมากๆ
ถ้าดูจากการที่หมอนหายไปจากที่นอน

318
00:21:02,594 --> 00:21:06,390
แล้วเราก็พบสิ่งที่ดูเหมือนคราบเลือดขนาดใหญ่

319
00:21:08,058 --> 00:21:10,310
ในการสืบคดีคนหาย

320
00:21:10,310 --> 00:21:14,273
เวลาเจอเลือดปริมาณมากๆ ที่ไหนสักแห่ง

321
00:21:14,273 --> 00:21:19,486
นั่นคือจุดที่เริ่มล้ําเส้นไปว่า "โอเค ท่าไม่ดีแล้ว"

322
00:21:22,197 --> 00:21:25,450
เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารัก อัธยาศัยดีมาก

323
00:21:26,159 --> 00:21:29,496
ไม่มีเหตุผลที่ใครจะทําแบบนี้เลย

324
00:21:30,080 --> 00:21:33,041
ยังมีโอกาสเล็กๆ ที่ตํารวจจะเจอเธอเป็นๆ

325
00:21:33,542 --> 00:21:36,128
แต่ฉันก็เตรียมใจแล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

326
00:21:36,128 --> 00:21:38,297
ฉันต้องรู้ ให้หายค้างคาให้ได้

327
00:21:39,047 --> 00:21:40,632
แล้วเราก็จะเข้าโหมดเก็บกู้

328
00:21:40,632 --> 00:21:44,011
เธออยู่ที่ไหน ศพอยู่ที่ไหน เราต้องหาให้เจอ

329
00:21:44,011 --> 00:21:48,015
(วันที่ 31 สิงหาคม ปี 2001
แจนน่าหายตัวไป 11 วันแล้ว)

330
00:21:54,604 --> 00:21:58,025
เราตั้งทีมค้นหาประมาณ 140 คน

331
00:21:58,859 --> 00:22:00,694
เพื่อไปค้นลานขุดเจาะปิโตรเลียม

332
00:22:01,945 --> 00:22:03,739
ถ้าค้นพบอะไรบางอย่าง

333
00:22:03,739 --> 00:22:06,575
ช่วยถอยออกมา อย่าแตะต้องอะไรทั้งนั้น

334
00:22:07,159 --> 00:22:12,122
รถของแจนน่าถูกพบอยู่ใกล้บ่อน้ํามันซิกแนลฮิลล์

335
00:22:12,122 --> 00:22:13,540
(ซิกแนลฮิลล์)

336
00:22:13,540 --> 00:22:19,046
ในบริเวณนั้นมีหลุมลึกขนาดใหญ่ยักษ์จํานวนมาก

337
00:22:19,046 --> 00:22:21,757
ที่ถูกขุดขึ้นเพื่อพยายามสํารวจหาน้ํามัน

338
00:22:25,093 --> 00:22:28,680
เราออกไปค้นกันอยู่สักระยะ แต่ก็ไม่เจออะไร

339
00:22:32,476 --> 00:22:36,855
มันน่าผิดหวังมากๆ
เพราะเราอยากสะสางเรื่องนี้ให้ครอบครัว

340
00:22:37,981 --> 00:22:40,317
ตอนนี้เราต้องไปนับหนึ่งใหม่

341
00:22:43,987 --> 00:22:45,697
เรายังหาศพไม่เจอ

342
00:22:45,697 --> 00:22:49,076
และความจริงก็คือเราเป็นสายสืบฆาตกรรม

343
00:22:49,576 --> 00:22:51,703
สําหรับคดีที่ไม่เจอศพ

344
00:22:51,703 --> 00:22:54,664
มันพิสูจน์ยากมากๆ ตามกฎหมายรัฐแคลิฟอร์เนีย

345
00:22:58,752 --> 00:23:02,672
(วันที่ 5 กันยายน ปี 2001
แจนน่าหายตัวไป 16 วันแล้ว)

346
00:23:04,174 --> 00:23:07,469
เราขอหมายค้นบ้านอีกครั้งมาได้

347
00:23:08,345 --> 00:23:11,390
แล้วก็ทําการตรวจลูมินอล

348
00:23:15,769 --> 00:23:19,606
เราเจอรอยเลือดหยดในห้องนอนใหญ่

349
00:23:19,606 --> 00:23:21,274
บนพรมใกล้เตียง

350
00:23:21,900 --> 00:23:25,946
เราได้ตัวอย่างดีเอ็นเอแจนน่ามาจากหวีผม

351
00:23:26,947 --> 00:23:31,576
เลือดหยดหลายๆ จุดที่เราเจอในห้องนอน

352
00:23:32,160 --> 00:23:36,915
กับเลือดที่เจอในหลังรถแพธไฟน์เดอร์
ตรงกับดีเอ็นเอของแจนน่า

353
00:23:39,501 --> 00:23:41,962
เรายังอยู่ระหว่างรวบรวมหลักฐาน

354
00:23:42,462 --> 00:23:46,299
แต่ด้วยปริมาณเลือดในหลังรถแพธไฟน์เดอร์

355
00:23:46,299 --> 00:23:49,302
มันทําให้ทุกคนเชื่อว่าเธอถูกฆาตกรรม

356
00:23:49,302 --> 00:23:51,930
และศพของเธอถูกเก็บไว้ท้ายรถ ณ ช่วงหนึ่ง

357
00:23:52,472 --> 00:23:57,436
ฉันคิดว่าเราสามารถเปลี่ยนประเภทคดี
จากคนหายในสภาวะวิกฤตเป็นฆาตกรรมได้แล้ว

358
00:23:59,771 --> 00:24:03,817
ณ จุดนี้ในการสืบสวน บรูซ สามีของเธอ

359
00:24:03,817 --> 00:24:06,153
เป็นคนเดียวที่เข้าถึงตัวเธอได้

360
00:24:07,362 --> 00:24:09,906
บรูซเป็นคนสุดท้ายที่ได้เจอเธอ

361
00:24:09,906 --> 00:24:11,491
แล้วก็ไม่มีพยานที่อยู่อื่น

362
00:24:11,491 --> 00:24:13,785
นอกจากอยู่กับเธอสองต่อสองช่วงสุดสัปดาห์

363
00:24:13,785 --> 00:24:16,955
เราก็เลยหันไปโฟกัสที่บรูซ สามีของเธอ

364
00:24:19,499 --> 00:24:21,084
จากมุมมองของสายสืบ

365
00:24:21,668 --> 00:24:27,048
บรูซอ้างว่าแจนน่ายังมีชีวิต
และอยู่กับเขาตลอดช่วงสุดสัปดาห์

366
00:24:27,048 --> 00:24:30,051
วันเสาร์ วันอาทิตย์ ถึงเช้าวันจันทร์

367
00:24:31,136 --> 00:24:35,557
ตอนตํารวจไปสอบปากคําบรูซ ถามว่า
"คุณจะยอมเข้าเครื่องจับเท็จไหม

368
00:24:35,557 --> 00:24:38,143
เราแค่อยากยืนยันคําให้การของคุณ"

369
00:24:38,727 --> 00:24:40,187
บรูซตอบว่า "ได้ครับ"

370
00:24:41,855 --> 00:24:46,568
เขาขอดูคําถามก่อนเข้าเครื่องจับเท็จกับสายสืบ

371
00:24:47,068 --> 00:24:50,238
แต่เราไม่มีนโยบายชี้แจงคําถาม

372
00:24:50,906 --> 00:24:53,700
เขาไปขอคําแนะนําจากเพื่อนหลายคน

373
00:24:53,700 --> 00:24:56,953
{\an8}ในวงการกฎหมายและตํารวจ

374
00:24:56,953 --> 00:25:00,081
แล้วก็ได้ฟังเรื่องเล่าที่น่ากลัว

375
00:25:00,081 --> 00:25:02,584
ว่าตํารวจใช้คําถามยากๆ หลอกถาม

376
00:25:02,584 --> 00:25:03,835
เขามีทนาย

377
00:25:03,835 --> 00:25:07,714
ทนายแนะนําเขาว่า
"ไม่ คุณไม่ควรเข้าเครื่องจับเท็จ"

378
00:25:10,800 --> 00:25:13,345
บรูซร้อนใจอยากทําอะไรสักอย่าง

379
00:25:13,345 --> 00:25:16,264
เขานิ่งเฉยไม่ทําอะไรเลยไม่ได้

380
00:25:16,264 --> 00:25:18,725
ผมกําลังทําทุกอย่างที่ทําได้เพื่อพาภรรยากลับมา

381
00:25:18,725 --> 00:25:23,855
ผมรู้ว่าเขาโทรหาสถานีโทรทัศน์
เพื่อประกาศขอความช่วยเหลือ

382
00:25:24,981 --> 00:25:26,483
ผมชื่อบรูซ โคกลิช

383
00:25:26,483 --> 00:25:29,319
ตอนนี้ผมกําลังตามหา
ภรรยาที่แต่งงานกันมา 11 ปี

384
00:25:29,319 --> 00:25:33,490
ผมจะมอบเงินรางวัล
100,000 ดอลลาร์ให้คนที่พาเธอกลับมา

385
00:25:33,490 --> 00:25:35,700
รางวัล 100,000 ดอลลาร์ยังรออยู่

386
00:25:35,700 --> 00:25:37,827
ผมอยากให้ภรรยากลับมา

387
00:25:38,328 --> 00:25:41,039
ไม่ว่าอะไรที่จะพาเธอกลับมาได้ ผมพร้อมจะทํา

388
00:25:47,003 --> 00:25:49,839
บรูซออกมาให้สัมภาษณ์

389
00:25:50,674 --> 00:25:53,093
พอเวลาผ่านไป ก็มีผู้หญิงหลายคน

390
00:25:53,093 --> 00:25:57,889
ที่ได้ดูบทสัมภาษณ์ แล้วติดต่อมาที่กรมตํารวจ

391
00:26:01,309 --> 00:26:07,357
พวกเธอบอกว่าบรูซติดต่อพวกเธอเพื่อชวนไปเดต

392
00:26:07,357 --> 00:26:09,401
มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ธนาคาร

393
00:26:09,401 --> 00:26:11,403
บรูซไปหาเธอแล้วบอกว่า

394
00:26:11,403 --> 00:26:14,197
"คุณอยากไปดินเนอร์กับผมไหม"

395
00:26:15,198 --> 00:26:16,199
เธอไม่ได้คิดอะไรมาก

396
00:26:16,199 --> 00:26:20,662
จนกระทั่งได้เห็น
บทสัมภาษณ์ทางทีวีว่าภรรยาเขาหายตัวไป

397
00:26:22,581 --> 00:26:25,375
มีผู้หญิงอีกคนที่ทํางานที่สํานักงานเอสโครว์

398
00:26:25,375 --> 00:26:27,210
เธอไม่ได้อยากข้องเกี่ยวอะไรกับเขา

399
00:26:28,003 --> 00:26:30,213
แล้วก็มีเพื่อนบ้านอีกคนหนึ่ง

400
00:26:30,213 --> 00:26:32,799
เธอได้จดหมายแปะไว้บนกระจกรถ

401
00:26:32,799 --> 00:26:34,718
เขียนว่า "จากบรูซ โคกลิช

402
00:26:34,718 --> 00:26:38,346
ผมขอไปเดตกับหลานสาวคุณได้ไหมครับ"

403
00:26:39,014 --> 00:26:40,557
เธอคิดว่า "มันแปลกๆ นะ

404
00:26:40,557 --> 00:26:44,352
เขาเอาจดหมาย
ขอเจอหลานสาวฉันมาแปะทําไม"

405
00:26:46,896 --> 00:26:50,317
ก่อนและหลังแจนน่าหายตัวไป

406
00:26:50,317 --> 00:26:51,943
{\an8}เขาชวนผู้หญิงไปเดตหลายคน

407
00:26:51,943 --> 00:26:55,322
{\an8}ทุกคนปฏิเสธเขาเพราะความน่าขนลุก

408
00:26:58,658 --> 00:27:01,328
บรูซสนใจจะคบหากับผู้หญิงคนอื่น

409
00:27:01,328 --> 00:27:05,415
ระหว่างที่ให้สัมภาษณ์ออกทีวี
ว่าคิดถึงภรรยาแค่ไหน

410
00:27:05,415 --> 00:27:08,877
และเขายอมทําทุกอย่าง
เพื่อให้ภรรยาที่รักกลับคืนมา

411
00:27:08,877 --> 00:27:10,503
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

412
00:27:12,047 --> 00:27:14,924
นี่ไม่ใช่สามีที่กําลังไว้อาลัย

413
00:27:15,800 --> 00:27:16,801
นี่มันดูน่าสงสัย

414
00:27:17,802 --> 00:27:21,598
มันเริ่มจะน่ากังวลนิดๆ แล้ว

415
00:27:25,727 --> 00:27:28,438
ขณะที่สายสืบเริ่มเจาะลึกคดีได้มากขึ้น

416
00:27:28,438 --> 00:27:32,525
พวกเขาก็ได้รู้จากเพื่อนๆ กับญาติๆ ว่า

417
00:27:33,818 --> 00:27:36,529
แจนน่ายังไม่พอใจกับชีวิตตัวเอง

418
00:27:37,864 --> 00:27:42,202
แจนน่าบอกฉันว่าพวกเขาจะรับลูกบุญธรรม

419
00:27:42,786 --> 00:27:45,664
{\an8}เธออยากสร้างครอบครัวมากๆ

420
00:27:46,498 --> 00:27:48,833
พวกเขายื่นเอกสารไปแล้ว

421
00:27:48,833 --> 00:27:51,044
เราสองคนตื่นเต้นกันมากๆ

422
00:27:52,295 --> 00:27:55,048
วันหนึ่ง เธอมากินมื้อค่ําที่บ้านฉัน

423
00:27:55,840 --> 00:27:59,177
อาจจะสักเดือนก่อนเธอหายตัวไป

424
00:28:00,136 --> 00:28:04,057
ฉันถามว่า "เรื่องรับลูกบุญธรรมไปถึงไหนแล้ว"

425
00:28:04,057 --> 00:28:08,311
เธอตอบว่า "เราไม่รับลูกบุญธรรมแล้ว"

426
00:28:10,689 --> 00:28:15,694
ฉันก็เลยสงสัยว่า
มีปัญหาอื่นระหว่างเธอกับบรูซหรือเปล่า

427
00:28:16,778 --> 00:28:20,573
ฉันมองภาพไม่ออกจริงๆ ว่าบรูซจะรับลูกบุญธรรม

428
00:28:21,449 --> 00:28:25,787
เพราะมันจะทําให้แจนน่าต้องห่างจากธุรกิจ

429
00:28:25,787 --> 00:28:27,789
ถ้าเธอกลายเป็นแม่คน

430
00:28:30,417 --> 00:28:35,088
หรือแจนน่าจะเบื่อหน่ายที่บรูซคอยบงการ

431
00:28:35,088 --> 00:28:37,173
คอยสั่งเธอเสมอว่า

432
00:28:37,173 --> 00:28:39,884
"เราต้องหาเงินอีก ขยันขึ้นอีก"

433
00:28:41,469 --> 00:28:43,138
การควบคุมสําคัญกับบรูซมากๆ

434
00:28:43,138 --> 00:28:45,890
เขาต้องได้ควบคุมการทําธุรกิจ

435
00:28:45,890 --> 00:28:48,643
เขาต้องได้ควบคุมความสัมพันธ์ส่วนตัว

436
00:28:49,269 --> 00:28:50,520
เขาถูกปลูกฝังมาอย่างนั้น

437
00:28:53,189 --> 00:28:58,194
เราได้รู้ว่าบรูซ โคกลิชมีประวัติยาวเหยียด

438
00:28:58,194 --> 00:29:02,782
เรื่องชวนผู้หญิงไปเดต
พูดจาเสียมารยาทกับผู้หญิง

439
00:29:02,782 --> 00:29:04,743
ลวนลามผู้หญิง ทําอะไรต่างๆ

440
00:29:05,827 --> 00:29:07,912
เห็นชัดเลยว่าชีวิตคู่มีปัญหา

441
00:29:08,705 --> 00:29:12,041
เขาเจ้าชู้ทั้งที่แต่งงานแล้ว

442
00:29:12,625 --> 00:29:14,335
แจนน่ารู้เรื่องบางส่วน

443
00:29:16,546 --> 00:29:19,007
เราไม่รู้แน่ชัดว่าแจนน่าคิดอะไร

444
00:29:19,007 --> 00:29:22,677
แต่เรารู้ว่าเธอพยายามพัฒนาตัวเอง

445
00:29:22,677 --> 00:29:25,096
ทําให้ตัวเองมีอิสระมากขึ้น

446
00:29:25,096 --> 00:29:27,432
จนไปไหนมาไหนคนเดียวได้ถ้าอยากไป

447
00:29:28,016 --> 00:29:30,810
เธอมองหาชีวิตใหม่ หาสิ่งที่แตกต่าง

448
00:29:32,520 --> 00:29:36,649
ฉันเชื่อว่าเธออาจจะขู่ฟ้องหย่าเขา

449
00:29:40,904 --> 00:29:45,408
ถ้าแจนน่าบอกว่า "เราจบกัน
คุณไม่ได้ต้องการสิ่งเดียวกับฉัน"

450
00:29:45,408 --> 00:29:49,287
ผมก็นึกภาพออกว่าบรูซจะยอมรับไม่ได้

451
00:29:50,288 --> 00:29:53,666
เขาทะเยอทะยานมากๆ
แล้วก็ขับเคลื่อนด้วยเงินและเป้าหมาย

452
00:29:54,334 --> 00:29:57,837
ถ้าพวกเขาหย่ากัน เขาจะต้องแบ่งครึ่งทุกอย่าง

453
00:29:59,798 --> 00:30:03,635
ฉันเชื่อจริงๆ ว่าเขาฆ่าเธอเพราะเงิน

454
00:30:04,844 --> 00:30:07,680
เขาแค่ไม่อยากเสียเงิน

455
00:30:09,098 --> 00:30:14,062
เราได้รู้ว่าบรูซกับแจนน่า
ทําประกันชีวิตไว้คนละหนึ่งล้านดอลลาร์

456
00:30:14,729 --> 00:30:17,982
แนวโน้มสูงสุดคือเธอถูกฆ่า
เพื่อผลประโยชน์ทางการเงิน

457
00:30:20,109 --> 00:30:23,780
ช่วงนั้นเราได้สอบปากคํา
เพื่อนบ้านสองสามคนที่บอกว่า

458
00:30:24,531 --> 00:30:28,034
ช่วงเช้าตรู่วันเสาร์
พวกเขาได้ยินเสียงเหมือนเสียงทะเลาะกัน

459
00:30:28,034 --> 00:30:29,661
ระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง

460
00:30:29,661 --> 00:30:33,915
มีอีกคนบอกว่าอาจจะมี
การเคลื่อนย้ายเฟอร์นิเจอร์หนัก

461
00:30:33,915 --> 00:30:38,795
ยิ่งสืบไปเรื่อยๆ ภาพนี้มันก็ยิ่งชัดขึ้น

462
00:30:43,716 --> 00:30:47,595
(เดือนตุลาคม ปี 2001
แจนน่าหายตัวไปสองเดือนแล้ว)

463
00:30:52,308 --> 00:30:55,353
มีสายแจ้งว่าพยานเห็น

464
00:30:55,353 --> 00:30:58,022
รถที่เชื่อว่าเป็นแพธไฟน์เดอร์สีขาว

465
00:30:58,022 --> 00:31:01,860
จอดอยู่หน้าบ้านที่ถนนแคลิฟอร์เนียในซิกแนลฮิลล์

466
00:31:03,027 --> 00:31:05,488
แต่ไม่แน่ใจว่าใช่รถของแจนน่าหรือไม่

467
00:31:06,406 --> 00:31:09,284
มีคนบอกว่าเห็นรถจอดอยู่ที่นั่น

468
00:31:09,284 --> 00:31:12,579
วันอาทิตย์ก่อนที่เธอจะถูกแจ้งความว่าหายตัวไป

469
00:31:12,579 --> 00:31:14,122
(วันจันทร์ที่ 20 สิงหาคม)

470
00:31:14,122 --> 00:31:17,876
พวกเขาไปดู แล้วก็เห็นคนผิวขาวใส่เสื้อสีขาว

471
00:31:17,876 --> 00:31:20,003
เขานั่งอยู่เฉยๆ ในตรอกนั้น

472
00:31:20,003 --> 00:31:22,380
มันดูน่าสงสัยสําหรับพยานคนนี้

473
00:31:24,257 --> 00:31:27,135
กรมตํารวจก็คิดว่า "ใช่บรูซหรือเปล่า"

474
00:31:30,263 --> 00:31:34,726
เราเตรียมรูปหกใบสําหรับชี้ตัวไว้สามชุด

475
00:31:36,853 --> 00:31:41,566
ชุดหนึ่งมีบรูซ ชุดหนึ่งมีดีน เทรนเนอร์ส่วนตัว

476
00:31:41,566 --> 00:31:45,153
ส่วนอีกชุดมีหุ้นส่วนธุรกิจ คริส โบโตซาน

477
00:31:46,321 --> 00:31:49,240
พยานดูแฟ้มรูปทั้งสามชุด

478
00:31:49,240 --> 00:31:50,491
แล้วก็ชี้ภาพ

479
00:31:50,491 --> 00:31:54,537
ระบุตัวว่าบรูซคือคนที่อยู่ในรถคันนั้น

480
00:31:55,872 --> 00:32:00,543
การชี้ตัวนั้นทําให้บรูซอยู่ในพื้นที่นั้นเมื่อวันอาทิตย์

481
00:32:01,210 --> 00:32:03,922
ทั้งที่เขาบอกว่าอยู่กับภรรยาตามลําพังที่บ้าน

482
00:32:08,676 --> 00:32:12,805
บรูซอยากให้คนอื่นรับผิดแทน
เรื่องที่ภรรยาหายตัวไป

483
00:32:12,805 --> 00:32:16,017
ดูเหมือนว่าเขาจงใจขับรถของเธอออกไป

484
00:32:17,477 --> 00:32:20,939
เอาไปไว้ในย่านที่ยากจนมากๆ

485
00:32:20,939 --> 00:32:24,734
เสียบกุญแจทิ้งไว้ แล้วลดกระจกลง

486
00:32:26,694 --> 00:32:29,113
แล้วหวังและภาวนาว่าจะมีคนขโมยไป

487
00:32:29,113 --> 00:32:33,910
ทําให้ดูเหมือนมีคนลักพาตัวหรือปล้นรถแจนน่า

488
00:32:35,578 --> 00:32:38,998
ซิกแนลฮิลล์อยู่ติดทางเหนือของลองบีช

489
00:32:38,998 --> 00:32:42,502
บ้านโคกลิชมีอะพาร์ตเมนต์อยู่ในละแวกนั้น

490
00:32:43,002 --> 00:32:49,592
เราได้รับข้อมูลจากผู้อยู่อาศัยในซิกแนลฮิลล์

491
00:32:50,093 --> 00:32:53,054
บอกว่าเห็นลูกของเพื่อนบ้านขึ้นรถของแจนน่า

492
00:32:53,054 --> 00:32:55,682
เอารถไปขับเล่นแถวละแวกนั้น

493
00:32:55,682 --> 00:32:57,350
แล้วเอาไปจอดในโรงรถ

494
00:32:57,850 --> 00:33:01,020
มันเห็นได้ชัดเจน ไม่ใช่แค่สําหรับเรา

495
00:33:01,020 --> 00:33:04,399
แต่ครอบครัวและเพื่อนของแจนน่าด้วย

496
00:33:04,399 --> 00:33:08,945
ซึ่งพวกเขาเริ่มสงสัยบรูซ

497
00:33:12,448 --> 00:33:15,159
{\an8}ผมเคยไว้ใจบรูซ ไม่มีเหตุผลเลยที่จะไม่เชื่อ

498
00:33:15,159 --> 00:33:17,245
{\an8}ทุกอย่างที่เขาบอกเราก่อนหน้านั้น

499
00:33:17,245 --> 00:33:18,579
{\an8}(เดวิด ทิตเชนัล)

500
00:33:18,579 --> 00:33:22,000
ตอนนี้ผมต้องไปย้อนดูทุกอย่าง ผมต้องคิด

501
00:33:22,000 --> 00:33:23,710
"ผมไว้ใจผิดคนหรือเปล่า

502
00:33:24,669 --> 00:33:29,882
จริงๆ แล้ว มีอีกหลายเรื่อง
ที่บรูซไม่ได้บอกผมหรือเปล่า

503
00:33:32,760 --> 00:33:37,557
เขามีอีกด้านที่ผมไม่รู้หรือเปล่า

504
00:33:37,557 --> 00:33:39,058
ด้านที่ผมคิดว่าเป็นไปไม่ได้"

505
00:33:50,069 --> 00:33:55,158
เราสร้างไทม์ไลน์วันที่ 18-19 สิงหาคม

506
00:33:56,868 --> 00:34:02,081
บรูซบอกว่าประมาณเที่ยงคืนครึ่ง
แจนน่ากลับจากคอนเสิร์ต

507
00:34:02,081 --> 00:34:03,249
(วันที่ 18 สิงหาคม)

508
00:34:03,249 --> 00:34:06,794
เช้าตรู่วันเสาร์ เพื่อนบ้านฝั่งตรงข้าม

509
00:34:06,794 --> 00:34:09,589
ได้ยินเสียงผู้ชายกับผู้หญิงทะเลาะกัน

510
00:34:10,673 --> 00:34:11,507
(วันที่ 18 สิงหาคม)

511
00:34:11,507 --> 00:34:14,677
ตอนที่สายสืบไปสอบปากคําบรูซว่า

512
00:34:14,677 --> 00:34:17,346
"สุดสัปดาห์นี้พวกคุณไปไหนกันมา"

513
00:34:18,264 --> 00:34:19,557
บรูซก็ให้การว่า

514
00:34:19,557 --> 00:34:22,769
"วันเสาร์ เราอ่านหนังสือ ดูทีวี

515
00:34:24,103 --> 00:34:28,483
แล้ววันอาทิตย์
เราก็ไปเดินเล่น คุยกับคนแถวบ้าน"

516
00:34:29,150 --> 00:34:31,944
พอสายสืบไปสอบปากคําเพื่อนบ้าน
พวกเขาก็บอกว่า

517
00:34:31,944 --> 00:34:33,905
"เราไม่ได้เจอสองคนนั้นเลย"

518
00:34:36,074 --> 00:34:38,034
แต่บรูซก็ยังมาถามว่า

519
00:34:38,034 --> 00:34:42,038
"จําได้ไหม ผมคุยกับคุณวันอาทิตย์ จําได้ไหม"

520
00:34:42,038 --> 00:34:44,665
ทุกคนก็บอกว่า "ไม่ได้คุยนะ"

521
00:34:44,665 --> 00:34:47,919
เราไม่สามารถยืนยันคําให้การของบรูซได้เลย

522
00:34:48,544 --> 00:34:50,546
เขาจําไม่ได้ด้วยซ้ําว่าเขากับภรรยาใส่ชุดอะไร

523
00:34:51,339 --> 00:34:54,133
บรูซ โคกลิชหว่านเมล็ดไว้

524
00:34:54,133 --> 00:34:57,303
ว่ามีใครบางคนคิดแค้นแจนน่า

525
00:34:58,012 --> 00:35:01,265
เขาชี้นําการสืบสวนมาตั้งแต่แรก

526
00:35:02,016 --> 00:35:05,478
เขาคิดว่าเป็นการปล้นรถ ลักพาตัว

527
00:35:05,478 --> 00:35:09,148
หรือเป็นฝีมือคนฝากข้อความ

528
00:35:09,857 --> 00:35:12,902
เราต้องสืบสวนทุกอย่าง ซึ่งก็สืบแล้ว

529
00:35:13,569 --> 00:35:15,863
แต่ทุกอย่างก็ถูกตัดทิ้งไป

530
00:35:18,449 --> 00:35:21,577
บรูซมีแรงจูงใจ บรูซเป็นคนเดียวด้วย

531
00:35:27,792 --> 00:35:31,129
บรูซจะได้ผลประโยชน์หลายอย่าง
จากการตายของแจนน่า

532
00:35:32,171 --> 00:35:35,716
เงินประกันชีวิตถึงล้านดอลลาร์

533
00:35:35,716 --> 00:35:37,051
ทรัพย์สินทุกอย่าง

534
00:35:37,051 --> 00:35:40,138
บ้านสวยหรูหลังนั้นที่สร้างบนสนามกอล์ฟ

535
00:35:42,306 --> 00:35:45,768
ถ้าเขาเลี่ยงการหย่าได้ เขาจะได้ทุกอย่างไป

536
00:35:46,602 --> 00:35:48,813
ตํารวจมองคุณเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีนี้ไหมครับ

537
00:35:48,813 --> 00:35:50,231
ไม่นะครับ เท่าที่ทราบ

538
00:35:50,231 --> 00:35:52,775
ผมกําลังทําทุกอย่างที่ทําได้เพื่อพาภรรยากลับมา

539
00:35:55,027 --> 00:35:58,114
บรูซไม่ได้แสดงลักษณะของการไว้อาลัย

540
00:35:58,114 --> 00:36:02,076
ภรรยาเขาหายตัวไป แต่เขาออกไปพบปะผู้หญิง

541
00:36:02,076 --> 00:36:04,620
พยายามสร้างความสัมพันธ์ชู้สาวกับพวกเธอ

542
00:36:05,580 --> 00:36:08,374
ดูเหมือนบรูซจะอยากโสด

543
00:36:08,374 --> 00:36:14,088
บรูซอยากเป็นเจ้าพ่ออสังหาฯ
คนที่มีทั้งเงินและทรัพย์สิน

544
00:36:14,881 --> 00:36:16,340
แจนน่าเป็นตัวขวางทาง

545
00:36:17,258 --> 00:36:21,137
เขาก็เลยคิดแผนกําจัดและฆ่าเมียตัวเอง

546
00:36:25,975 --> 00:36:31,522
ฉันเชื่อว่าบรูซฆ่าภรรยาช่วงเช้าตรู่วันเสาร์

547
00:36:34,317 --> 00:36:40,740
บรูซห่อศพเธอด้วยผ้าปูที่นอน
ด้วยปลอกหมอน หรือผ้าเช็ดตัว

548
00:36:40,740 --> 00:36:43,784
แล้วเอาศพไปไว้ท้ายรถแพธไฟน์เดอร์

549
00:36:43,784 --> 00:36:45,703
ซึ่งตอนนั้นอยู่ในโรงรถ

550
00:36:47,413 --> 00:36:51,292
ส่วนปริมาณเลือดท้ายรถแพธไฟน์เดอร์

551
00:36:52,210 --> 00:36:53,461
อาจจะเป็นการถ่ายเลือด

552
00:36:57,006 --> 00:37:01,177
ศพจะเริ่มถ่ายเลือดออกเมื่อเริ่มเน่าเปื่อย

553
00:37:01,802 --> 00:37:03,137
ฉันเลยสงสัยว่า

554
00:37:03,137 --> 00:37:06,599
"เขาเก็บศพเธอไว้ในโรงรถ
ตลอดวันเสาร์และอาทิตย์เลยหรือไม่"

555
00:37:06,599 --> 00:37:08,726
(เลกวูด
บ้านโคกลิช)

556
00:37:08,726 --> 00:37:10,269
แล้วค่อยย้ายศพเธอไป

557
00:37:10,895 --> 00:37:15,274
เอาไปทิ้งที่ไหนสักแห่ง
ระหว่างทางจากบ้านไปซิกแนลฮิลล์

558
00:37:16,108 --> 00:37:21,989
เพราะเมื่อคืนวันอาทิตย์
มีคนเห็นรถแพธไฟน์เดอร์ที่ซิกแนลฮิลล์

559
00:37:21,989 --> 00:37:23,699
โดยที่เขานั่งเบาะคนขับ

560
00:37:26,118 --> 00:37:30,331
แล้วเขาก็เดินกลับบ้าน 6.4 กิโลเมตรถึงเลกวูด

561
00:37:30,831 --> 00:37:33,417
(เลกวูด
บ้านโคกลิช)

562
00:37:33,417 --> 00:37:36,003
ทั้งทีมทํางานได้ดีมาก

563
00:37:36,003 --> 00:37:38,923
ในการตัดความเป็นไปได้อื่นๆ

564
00:37:40,925 --> 00:37:43,010
ทุกเบาะแสบ่งชี้ไปที่บรูซ โคกลิช

565
00:37:46,681 --> 00:37:51,477
พอรวมหลักฐานสําคัญทุกอย่างที่เอาผิดเขาได้

566
00:37:53,187 --> 00:37:57,692
มันก็เป็นหลักฐานมากพอ
ให้สํานักงานอัยการเขตออกหมายจับ

567
00:37:57,692 --> 00:38:00,778
(หนุ่มถูกจับข้อหาฆ่าเมียหาย)

568
00:38:05,116 --> 00:38:08,160
(วันที่ 30 มกราคม ปี 2002
แจนน่าหายตัวไปสี่เดือนแล้ว)

569
00:38:09,245 --> 00:38:12,123
พอเราได้รู้ว่าบรูซถูกจับข้อหาฆาตกรรมแจนน่า

570
00:38:12,123 --> 00:38:17,086
ทุกอย่างก็ปะติดปะต่อลงล็อกสําหรับผมกับภรรยา

571
00:38:17,086 --> 00:38:19,839
เราเศร้าที่ต้องคิดว่า

572
00:38:19,839 --> 00:38:22,383
บรูซมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีนี้

573
00:38:23,551 --> 00:38:27,513
มีหลักฐานแวดล้อมหลายอย่าง
ที่บ่งชี้ว่าบรูซไม่ใช่ผู้บริสุทธิ์

574
00:38:28,556 --> 00:38:29,890
ฉันคิดว่า "นี่แหละเยี่ยม

575
00:38:29,890 --> 00:38:34,395
{\an8}เขาต้องนั่งรอในคุกจนกว่าจะไต่สวน"

576
00:38:34,395 --> 00:38:35,813
{\an8}แต่ฉันก็คิดผิดไป

577
00:38:36,439 --> 00:38:39,817
เขาจ่ายค่าประกันตัวหนึ่งล้านดอลลาร์ออกมา

578
00:38:40,860 --> 00:38:45,698
ผมรักภรรยา ผมหวังว่าจะหาเธอเจอ

579
00:38:46,324 --> 00:38:49,493
แล้วผมก็ไม่มีความผิดแน่นอน

580
00:38:58,085 --> 00:39:03,299
(วันที่ 18 กุมภาพันธ์ ปี 2003
เริ่มการไต่สวน)

581
00:39:03,966 --> 00:39:07,595
หลังผ่านไปหลายเดือน เกือบปี เราก็เริ่มไต่สวน

582
00:39:09,096 --> 00:39:11,474
การจะลงโทษเขาได้ เราต้องพิสูจน์

583
00:39:11,474 --> 00:39:15,269
ว่าเขาเป็นคนที่
ทําให้เธอหายสาบสูญโดยการฆ่าเธอ

584
00:39:16,062 --> 00:39:20,858
แต่ปัญหาคือเราไม่มีหลักฐานที่ดีที่สุด นั่นก็คือศพ

585
00:39:20,858 --> 00:39:23,569
การค้นหาศพยังดําเนินอยู่ครับ

586
00:39:25,029 --> 00:39:27,448
คดีนี้เป็นการเบิกเนตรเราทุกคน

587
00:39:27,448 --> 00:39:30,409
เพราะไม่เคยมีใครทําคดีที่ไม่มีศพมาก่อน

588
00:39:31,118 --> 00:39:35,331
คดีแบบนี้มีไม่มากที่เอาผิดได้

589
00:39:36,415 --> 00:39:39,126
เรามีแค่หลักฐานแวดล้อม

590
00:39:39,710 --> 00:39:45,633
งานใหญ่สําหรับอัยการ
คือโน้นน้าวลูกขุนทั้ง 12 ท่าน

591
00:39:46,175 --> 00:39:47,551
ว่าได้พิสูจน์จนสิ้นสงสัย

592
00:39:48,761 --> 00:39:52,390
ความเสี่ยงของคดีที่ไม่มีศพคือมันมีข้อสงสัยเสมอ

593
00:39:58,646 --> 00:40:02,441
แจนน่ามีประกันชีวิตหนึ่งล้านดอลลาร์

594
00:40:02,441 --> 00:40:04,735
บรูซอาจจะได้เงินประกันไป

595
00:40:04,735 --> 00:40:09,907
อัยการต้องพิสูจน์ว่ามีแรงจูงใจทางการเงิน

596
00:40:11,826 --> 00:40:14,453
อัยการมีพยานดีๆ หลายคน

597
00:40:14,453 --> 00:40:17,540
ที่อยากมาขึ้นให้การเพื่อแจนน่า

598
00:40:18,958 --> 00:40:21,085
นี่คือความรับผิดชอบของฉัน

599
00:40:21,752 --> 00:40:24,088
เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดในโลก

600
00:40:24,088 --> 00:40:25,673
เธอไม่สมควรเจอแบบนี้

601
00:40:27,299 --> 00:40:31,303
ตอนเจอบรูซ เขาไม่กังวลเลยสักนิด

602
00:40:32,847 --> 00:40:36,308
บรูซอยากขึ้นให้การเอง ซึ่งเป็นเรื่องแปลกใจ

603
00:40:36,809 --> 00:40:40,104
ส่วนใหญ่ เวลาจําเลยขึ้นคอกพยาน

604
00:40:40,104 --> 00:40:43,357
พวกเขาจะทํารูปคดีฝั่งตัวเองเสียซะมากกว่า

605
00:40:44,483 --> 00:40:47,153
แต่จําเลยคนนี้สร้างรูปคดีได้แน่นหนา

606
00:40:47,153 --> 00:40:49,822
{\an8}ไม่มีแรงจูงใจเลยสักนิด

607
00:40:49,822 --> 00:40:54,618
{\an8}ทั้งเรื่องความสัมพันธ์ส่วนตัว
หรือเรื่องเงินอย่างที่อัยการชี้แนะ

608
00:40:55,619 --> 00:40:59,206
บรูซ โคกลิชให้การว่า
เขากับภรรยามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

609
00:40:59,206 --> 00:41:02,751
ทีมกฎหมายของเขา
โชว์รูปพวกเขาไปเที่ยววันหยุด

610
00:41:02,751 --> 00:41:05,963
แล้วก็เอาการ์ดวันเกิด
วันครบรอบ มาให้คณะลูกขุนดู

611
00:41:05,963 --> 00:41:08,674
ซึ่งทั้งคู่ได้ส่งให้กันตลอดช่วงชีวิตคู่

612
00:41:08,674 --> 00:41:12,052
เขาสร้างภาพที่แตกต่างจากเรื่องที่เกิดขึ้นจริง

613
00:41:12,052 --> 00:41:14,930
คําถามก็คือ "ลูกขุนจะเชื่อสักคนหรือไม่"

614
00:41:17,057 --> 00:41:19,935
ในฐานะสายสืบ เรารู้สึกเสมอว่า

615
00:41:19,935 --> 00:41:22,897
"ฉันทําภาพรวมมาแล้ว ให้ลูกขุนตัดสิน

616
00:41:22,897 --> 00:41:26,734
แต่ขอแค่คนเดียวที่ไม่ถูกใจก็จบ"

617
00:41:26,734 --> 00:41:27,902
คดีก็เสียเลย

618
00:41:31,155 --> 00:41:32,990
หลังจากนําเสนอหลักฐานทุกอย่างแล้ว

619
00:41:32,990 --> 00:41:35,242
ผู้พิพากษาก็อ่านคําชี้แจงให้คณะลูกขุน

620
00:41:35,242 --> 00:41:38,078
แล้วคณะลูกขุนก็ไปพิจารณาในห้อง

621
00:41:47,254 --> 00:41:49,507
ผ่านไปหนึ่งวัน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

622
00:41:49,507 --> 00:41:52,134
อีกวันผ่านไป แล้วก็อีกวัน ผ่านไปเรื่อยๆ

623
00:41:55,012 --> 00:41:59,141
พอผ่านไปเกินวันสองวัน ฉันก็เริ่มกังวลแล้ว

624
00:41:59,141 --> 00:42:02,102
คดีนี้ คณะลูกขุนพิจารณาอยู่หกวัน

625
00:42:05,481 --> 00:42:09,568
มติคําตัดสินมีความผิดเจ็ด ไม่มีความผิดห้า

626
00:42:10,152 --> 00:42:13,364
คณะลูกขุนไม่บรรลุคําตัดสินเอกฉันท์

627
00:42:13,364 --> 00:42:16,867
ศาลตัดสินให้ไต่สวนผิดพลาด
คณะลูกขุนไม่บรรลุคําตัดสิน

628
00:42:17,952 --> 00:42:19,328
(ลูกขุนเอาผิดไม่ได้)

629
00:42:19,328 --> 00:42:20,663
มันทําใจรับได้ยาก

630
00:42:20,663 --> 00:42:25,209
โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่า
มีเจ็ดคนที่เชื่อในสิ่งที่เรานําเสนอ

631
00:42:25,209 --> 00:42:27,795
ฉันไม่อยากเชื่อว่าบรูซจะพ้นผิด

632
00:42:28,379 --> 00:42:30,839
เขาฆ่าแจนน่า แล้วเขาก็ลอยนวล

633
00:42:35,010 --> 00:42:37,930
สํานักงานอัยการเขต
ต้องพิจารณาคดีนี้อย่างจริงจัง

634
00:42:37,930 --> 00:42:41,016
แล้วก็มีการตัดสินใจว่าเราส่งฟ้องได้อีกครั้ง

635
00:42:41,600 --> 00:42:43,394
แต่เราต้องใช้วิธีการอื่น

636
00:42:43,394 --> 00:42:48,524
(เดือนตุลาคม ปี 2003
แปดเดือนต่อมา)

637
00:42:48,524 --> 00:42:54,363
ผมถูกขอให้ไปสร้างสิ่งที่เรียกว่า
"ภาพประกอบการไต่สวน"

638
00:42:54,363 --> 00:42:59,243
ที่เราเสนอหลักฐานแวดล้อมทุกอย่างในสไลด์โชว์

639
00:42:59,243 --> 00:43:00,536
เรามีแผนภาพต่างๆ

640
00:43:00,536 --> 00:43:02,621
(กอนซูเอโลรายงานว่าสิ่งของเหล่านี้หายไป)

641
00:43:03,372 --> 00:43:07,418
เราเน้นเรื่องฆ่าแจนน่าเอาเงินประกันไม่ได้

642
00:43:07,418 --> 00:43:10,588
เราจะเน้นไปที่ไทม์ไลน์

643
00:43:12,298 --> 00:43:16,218
ผ้าปูที่นอน การจัดฉากรถ

644
00:43:17,052 --> 00:43:19,722
ทุกอย่างที่บ่งชี้ว่าบรูซมีความผิด

645
00:43:20,598 --> 00:43:23,601
(ไต่สวนสามีรอบสอง
รอลูกขุนตัดสินฆาตกรรม)

646
00:43:23,601 --> 00:43:27,855
ตอนจบการไต่สวนที่คณะลูกขุนไปพิจารณา

647
00:43:28,897 --> 00:43:30,149
ฉันรู้สึกดีมากๆ

648
00:43:33,444 --> 00:43:37,906
คณะลูกขุนพิจารณาอยู่หลายชั่วโมง ไม่ถึงครึ่งวัน

649
00:43:38,824 --> 00:43:42,161
แล้วก็กดส่งสัญญาณบอกว่าบรรลุคําตัดสินแล้ว

650
00:43:44,663 --> 00:43:48,292
คณะลูกขุนออกมา แล้วคําตัดสินก็ถูกอ่าน

651
00:43:49,084 --> 00:43:52,421
บรูซ โคกลิชถูกตัดสินว่ามีความผิด

652
00:43:52,421 --> 00:43:55,883
(โคกลิชมีความผิดฐานฆ่าเมีย)

653
00:43:55,883 --> 00:43:58,552
ฉันจําได้ว่านั่งลงแล้วร้องไห้

654
00:43:58,552 --> 00:44:01,305
นั่นคือจุดสิ้นสุดของทุกอย่าง

655
00:44:03,432 --> 00:44:05,768
เราจัดงานรําลึกแจนน่าได้แล้ว

656
00:44:06,602 --> 00:44:12,024
{\an8}ฉันแค่อยากให้เขายอมบอกว่าทําอะไรเธอ

657
00:44:13,067 --> 00:44:15,527
ผู้ก่อเหตุก็มีครอบครัว พวกเขาก็...

658
00:44:15,527 --> 00:44:18,364
ผิดหวังและละอาย

659
00:44:18,864 --> 00:44:21,659
{\an8}ไม่มีเหตุผลที่แจนน่าต้องตายเลย

660
00:44:22,618 --> 00:44:25,996
มันน่าใจสลายเป็นพิเศษที่ไม่รู้ว่าศพเธออยู่ที่ไหน

661
00:44:25,996 --> 00:44:29,667
เราจะได้สบายใจที่ได้บอกลาเธอเป็นครั้งสุดท้าย

662
00:44:30,250 --> 00:44:33,754
{\an8}บรูซ คุณพรากภรรยาที่รักคุณเองไป

663
00:44:34,546 --> 00:44:38,384
คุณพรากทุกสิ่งที่แจนน่าเป็นและอาจจะเป็นได้

664
00:44:39,385 --> 00:44:43,931
คุณพรากลูกสาว หลานสาว
และญาติพี่น้องของคนอื่นไป

665
00:44:43,931 --> 00:44:49,478
คุณพรากพลังใจในชีวิตของพ่อเธอ
และสิ่งเดียวที่ทําให้เขาสบายใจไป

666
00:44:51,897 --> 00:44:54,233
คุณจะต้องโทษจําคุกในระบบเรือนจํารัฐ

667
00:44:54,233 --> 00:44:58,028
ตามกฎหมายกําหนดซึ่งเท่ากับ 15 ปีถึงตลอดชีวิต

668
00:44:59,405 --> 00:45:03,075
ตอนผู้พิพากษาประกาศโทษของบรูซ

669
00:45:03,075 --> 00:45:07,371
เขาหันมามองผมแล้วบอกว่า
"ไม่ต้องห่วงผม ผมไม่เป็นไร"

670
00:45:07,371 --> 00:45:09,873
แล้วเจ้าหน้าที่ก็ใส่กุญแจมือ พาตัวเขาออกไป

671
00:45:12,668 --> 00:45:15,879
เขาเป็นจอมบงการอัตตาสูง

672
00:45:15,879 --> 00:45:19,508
เขาคิดว่าจะหว่านเสน่ห์จนลอยนวลไปได้

673
00:45:19,508 --> 00:45:21,301
แล้วมันก็ไม่ได้ผล

674
00:45:24,471 --> 00:45:29,059
บรูซหลอกสายสืบฆาตกรรมที่กัดไม่ปล่อยไม่ได้

675
00:45:29,059 --> 00:45:32,146
ทุกคนภูมิใจมากที่ได้ทําแผนกฆาตกรรม

676
00:45:32,146 --> 00:45:35,816
เราได้คดี แล้วเราก็สืบคดีนั้น
เราจะไม่ยอมปล่อย

677
00:45:37,901 --> 00:45:40,404
ถึงผมจะยังติดต่อกับบรูซอยู่

678
00:45:40,404 --> 00:45:44,032
ผมก็ไม่สงสารเขากับสภาพของเขาเลย

679
00:45:44,533 --> 00:45:47,661
แต่ผมก็ลงโทษเขาไปมากกว่า
ที่เขากําลังรับโทษอยู่ไม่ได้

680
00:45:49,788 --> 00:45:53,792
ผมสงสารแจนน่าและพ่อแม่ของเธอจริงๆ

681
00:45:53,792 --> 00:45:55,919
ที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกตัวเอง

682
00:45:55,919 --> 00:45:58,380
มันน่าเศร้ามาก มันทําให้ผมใจสลาย

683
00:46:05,053 --> 00:46:07,639
ฉันคิดถึงแจนน่าทุกวัน

684
00:46:08,307 --> 00:46:09,475
มันยังเจ็บปวด

685
00:46:12,186 --> 00:46:13,979
เธอเป็นคนที่น่ารัก

686
00:46:15,439 --> 00:46:17,399
ค่ะ ฉันคิดถึงเธอมากๆ

687
00:46:20,319 --> 00:46:21,320
ขอโทษค่ะ

688
00:46:25,282 --> 00:46:27,409
การไขปริศนานี้ได้

689
00:46:27,409 --> 00:46:30,704
แล้วส่งฟ้องในศาลให้ 12 คนพิจารณา

690
00:46:31,205 --> 00:46:35,125
แล้วทําให้พวกเขาเห็นพ้องกันเป็นเอกฉันท์

691
00:46:35,125 --> 00:46:38,545
กับสิ่งที่ฉันกับทีมงานทําขึ้นมา

692
00:46:39,379 --> 00:46:41,840
มันคุ้มค่ามากที่ทําแบบนั้นได้

693
00:46:59,066 --> 00:47:01,026
พอย้อนกลับไปลองคิดดู

694
00:47:01,026 --> 00:47:03,570
พอผมไม่ได้เป็นตํารวจสืบสวนฆาตกรรมแล้ว

695
00:47:03,570 --> 00:47:07,449
ผมเพิ่งเกษียณได้ 32 วัน มันก็เลย...

696
00:47:07,449 --> 00:47:10,536
หลังจาก 42 ปี ผมยังงงๆ กับชีวิตอยู่เลย

697
00:47:10,536 --> 00:47:13,455
ค่ะ ฉันก็หดหู่มากๆ
ตอนออกจากแผนกสืบสวนฆาตกรรม

698
00:47:13,455 --> 00:47:15,332
มันเหมือนลาจากครอบครัว

699
00:47:15,916 --> 00:47:19,419
ฉันคิดถึงความตื่นเต้น
ความท้าทายของการไขคดี

700
00:47:19,419 --> 00:47:23,549
ฉันนั่งคิดอยู่หนึ่งปี แล้วฉันก็ต้องกลับไป

701
00:47:23,549 --> 00:47:25,509
ฉันใช้ชีวิตเกษียณไม่ได้

702
00:47:25,509 --> 00:47:26,593
ฉันร้องไห้

703
00:47:27,261 --> 00:47:30,138
ฉันร้องเลยนะ ฉันแบบ...

704
00:47:30,138 --> 00:47:33,767
ลังเลมากที่ต้องจากมา
แล้วฉันก็ไม่รู้สึกอยากเกษียณเลย

705
00:47:34,685 --> 00:47:38,522
แคเรน ชองก้าเกษียณไปแล้ว
แต่ตัดสินใจกลับมาทํางาน

706
00:47:38,522 --> 00:47:40,023
เธอเป็นคนบ้างาน

707
00:47:40,023 --> 00:47:41,483
สาวบ้าระห่ํากลับมาลุย

708
00:47:41,483 --> 00:47:45,779
มีคนจํานวนน้อยมากๆ
ที่เข้าแผนกสืบสวนฆาตกรรม

709
00:47:45,779 --> 00:47:49,074
แล้วอยู่แผนกนั้นได้นานกว่าสิบปี

710
00:47:49,074 --> 00:47:51,201
ผมคิดว่าต้องเป็นคนพิเศษ

711
00:47:51,201 --> 00:47:53,954
ถึงจะมองเห็น
และรับมือกับความบอบช้ําที่เราเผชิญได้

712
00:47:55,706 --> 00:47:57,624
ไม่มีงานอื่นใดเหมือนงานของเรา

713
00:47:58,208 --> 00:48:01,253
แม้แต่ในหน่วยงานรักษากฎหมายที่ทําคดีฆาตกรรม

714
00:48:02,462 --> 00:48:04,882
ผมว่านั่นคือจุดที่มันกลายเป็นครอบครัว

715
00:48:05,591 --> 00:48:08,677
เราต้องจําไว้ว่าในห้องนั้น
เรามีอุดมการณ์ที่แตกต่างกัน

716
00:48:08,677 --> 00:48:11,305
มีศาสนาที่แตกต่าง เชื้อชาติที่แตกต่าง

717
00:48:11,305 --> 00:48:13,765
มีพรรคการเมืองที่แตกต่าง

718
00:48:14,349 --> 00:48:16,560
แต่เราก็มารวมตัวกัน

719
00:48:16,560 --> 00:48:18,770
(ริช ทอมลิน อดีตตํารวจสืบสวนฆาตกรรม)

720
00:48:18,770 --> 00:48:20,564
เพื่องาน

721
00:48:20,564 --> 00:48:23,400
เราเป็นส่วนเล็กๆ ของสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่ามาก

722
00:48:23,400 --> 00:48:26,320
เราแบกความรับผิดชอบบนบ่ามหาศาล

723
00:48:26,320 --> 00:48:28,196
- แต่มันก็เจ๋งดี ว่าไหม
- ใช่

724
00:48:28,196 --> 00:48:30,991
ที่ได้โผล่ไปทํางาน
เป็นคนตัดสินใจ เป็นหัวหน้าใหญ่

725
00:48:30,991 --> 00:48:35,454
ผมว่าถ้าผมคิดถึงอะไรสักอย่าง
ก็คงเป็นคนที่เคยทํางานด้วยกัน

726
00:48:35,454 --> 00:48:37,289
เรื่องสนุกที่เราเคยมี

727
00:48:37,289 --> 00:48:40,292
เวลาที่ต้องจริงจัง เวลาเล่น

728
00:48:40,292 --> 00:48:43,545
ลึกๆ ข้างใน เราจะเป็นตํารวจตลอดไป
เราจะเป็นสายสืบตลอดไป

729
00:48:43,545 --> 00:48:47,341
ถ้าผมต้องย้อนกลับไปทําทุกอย่างใหม่
ย้อนกลับไปตอนอายุ 25 หรือ 30

730
00:48:47,341 --> 00:48:49,927
แล้วผมรู้ว่า "นี่คือสิ่งที่รออยู่ข้างหน้าอีก 35 ปี"

731
00:48:49,927 --> 00:48:53,180
ผมก็จะไม่เปลี่ยนอะไรเลยสักอย่าง

732
00:48:53,180 --> 00:48:56,350
ผมจะไม่เปลี่ยนอะไรเลย
นี่คือประสบการณ์ที่ดีที่สุดในชีวิต

733
00:49:52,572 --> 00:49:57,577
คําบรรยายโดย วรากรณ์ จันทา