1 00:00:14,800 --> 00:00:17,120 (ปี 1994) 2 00:00:36,960 --> 00:00:41,520 (หน่วยสวาท) 3 00:00:41,520 --> 00:00:44,480 นี่ตํารวจ คุกเข่าลง เอามือวางไว้บนหัว 4 00:00:46,000 --> 00:00:48,000 คุกเข่าลง เอามือวางไว้บนหัว! 5 00:00:49,280 --> 00:00:51,680 บอกให้คุกเข่า เอามือวางบนหัว! 6 00:00:52,280 --> 00:00:56,600 เคเลบ โฌฮันซัน คุณถูกจับ ข้อหาฆาตกรรม ร็อกแซน เวียล 7 00:00:56,600 --> 00:00:58,040 อะไรกันเนี่ย 8 00:00:59,400 --> 00:01:00,800 ไปเอาตัวเขามา 9 00:01:03,400 --> 00:01:04,840 ปิดทางเข้าออกให้หมด 10 00:01:35,800 --> 00:01:40,240 เกิดเหตุการณ์พลิกผันอย่างน่าเศร้า ในหมู่บ้านเลวิออนน่า 11 00:01:40,240 --> 00:01:45,360 {\an8}เช้าวันนี้ตํารวจพบศพ 12 ศพ ที่บ้านของเคเลบ โฌฮันซัน 12 00:01:45,360 --> 00:01:48,040 {\an8}ผู้นําทรงเสน่ห์ของลัทธิเอแคร็งส์ 13 00:01:48,040 --> 00:01:51,080 {\an8}ทุกอย่างเริ่มต้นเมื่อสัปดาห์ก่อน ตอนที่ร็อกแซน เวียล 14 00:01:51,080 --> 00:01:54,440 {\an8}นักเรียนมัธยมปลายอายุ 17 ปี ถูกพบเป็นศพถูกฆาตกรรม... 15 00:01:54,440 --> 00:01:55,720 แหล่งข่าวบอกว่า 16 00:01:55,720 --> 00:01:59,040 เธอถูกปาหินจนตาย และใบหน้าเต็มไปด้วยแอนทราไซต์ 17 00:01:59,040 --> 00:02:02,040 พิธีกรรมอันน่าสยดสยองที่เกิดขึ้นกับหญิงสาว 18 00:02:02,040 --> 00:02:07,320 ทําให้การสืบสวนสาวไปถึงลัทธิเอแคร็งส์ และเจ้าลัทธิ เคเลบ โฌฮันซัน 19 00:02:07,320 --> 00:02:09,200 มีเพียงเจ้าลัทธิเพียงคนเดียวเท่านั้น 20 00:02:09,200 --> 00:02:12,640 ที่รอดชีวิตจากสิ่งที่ตํารวจเรียกกันว่า "การฆ่าตัวตายหมู่" 21 00:02:12,640 --> 00:02:15,960 {\an8}แต่ในเมื่อเคเลบ โฌฮันซันปฏิเสธจะให้ปากคํา 22 00:02:15,960 --> 00:02:21,240 {\an8}ปริศนาเบื้องหลังเหตุการณ์ในบ้านหลังนี้ ก็จะยังคงดําเนินต่อไป 23 00:02:22,000 --> 00:02:26,720 โศกนาฏกรรมเลวร้ายเช่นนี้ เกิดขึ้นในเมืองเล็กๆ ที่สงบสุขได้อย่างไร 24 00:02:26,720 --> 00:02:30,840 บรรดาชาวบ้านในเมืองเลวิออนน่า ต่างตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ 25 00:02:45,280 --> 00:02:46,520 เย่ ในที่สุดก็รับสายซะที 26 00:02:47,120 --> 00:02:48,920 พ่อ ทําไมพ่อถึงไปไม่บอกเลยน่ะ 27 00:02:48,920 --> 00:02:51,880 อีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว ไปทํางานน่ะ ไม่ต้องห่วงนะ 28 00:02:52,400 --> 00:02:55,280 ทีมพ่อยังไม่มีคนรู้อะไรเลย คิดว่าหนูจะไม่โทรหาพวกเขาเหรอ 29 00:02:56,000 --> 00:03:00,040 พ่อไปทําอะไรบนเทือกเขาแอลป์น่ะ แล้วเลวิออนน่านี่อะไร 30 00:03:00,040 --> 00:03:03,400 อีดา พ่อบอกแล้วไงว่า ให้เลิกแกะรอยมือถือพ่อ 31 00:03:03,400 --> 00:03:06,480 พ่อมีความลับตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย เราต้องบอกกันทุกเรื่องสิ 32 00:03:06,480 --> 00:03:09,120 พ่อกําลังสืบเรื่องสําคัญอยู่ ลูกรัก 33 00:03:09,640 --> 00:03:11,560 โอเค งั้นหนูจะช่วยเอง 34 00:03:11,560 --> 00:03:14,280 ไม่ต้อง เดี๋ยวพ่อกลับมา พ่อสัญญา 35 00:03:17,800 --> 00:03:19,240 พ่อ ฮัลโหล 36 00:03:20,280 --> 00:03:21,120 พ่อ 37 00:03:23,600 --> 00:03:24,680 พ่อ! 38 00:03:25,400 --> 00:03:26,720 พ่อ 39 00:03:26,720 --> 00:03:28,520 - เกิดอะไรขึ้น - อีดา อย่ามานะ 40 00:03:28,520 --> 00:03:29,440 พ่อ! 41 00:03:30,960 --> 00:03:32,760 พ่อ เกิดอะไรขึ้น 42 00:03:34,120 --> 00:03:35,960 พ่อ! 43 00:03:37,960 --> 00:03:42,440 (เถ้าความตาย: ปริศนาลัทธิเอแคร็งส์) 44 00:04:12,680 --> 00:04:16,080 นึกว่าคนปารีสอย่างนาย จะไปจีบพวกคนงานประจําฤดูทุกคนซะอีก 45 00:04:16,080 --> 00:04:18,080 แต่ไม่เลย นายขี้อายน่าดู 46 00:04:18,080 --> 00:04:19,280 ก็คงงั้น 47 00:04:19,280 --> 00:04:23,760 คืนพรุ่งนี้มีปาร์ตี้ใหญ่ ถ้านายอยากเจอใคร... 48 00:04:23,760 --> 00:04:25,520 ขอบใจนะ แต่ฉันขออยู่เงียบๆ ดีกว่า 49 00:04:25,520 --> 00:04:28,720 ถ้าเปลี่ยนใจก็มาหากันได้เลยนะ 50 00:04:29,360 --> 00:04:30,480 (ทางออก) 51 00:04:38,600 --> 00:04:41,400 - สวัสดีค่ะ - ถ้าจะเช่าอุปกรณ์ คุยกับเพื่อนผมได้เลยครับ 52 00:04:41,400 --> 00:04:45,520 ไม่ล่ะ ขอบคุณ อาจจะดูทีหลังก็ได้ แต่ฉันต้องหาพ่อก่อน 53 00:04:45,520 --> 00:04:48,200 คุณไปนั่งรอเขาตรงม้านั่งนั้นได้นะ 54 00:04:48,200 --> 00:04:49,560 - ไม่ นั่นไม่... - ขอโทษนะ 55 00:04:49,560 --> 00:04:51,960 มันเล็กเกินไป มีไซซ์ 45 ไหม 56 00:04:51,960 --> 00:04:53,880 - ขอเช็กก่อนนะครับ - โอเค 57 00:04:53,880 --> 00:04:55,480 สกีมันดีมากเลยนะครับ 58 00:04:55,480 --> 00:04:57,800 ค่าหมวกกับไม้ค้ําอาทิตย์ละเท่าไรเหรอ 59 00:04:57,800 --> 00:05:01,640 พ่อฉันชื่อโซลาล โซลาล เอล์มัน เป็นผู้สื่อข่าว รู้จักไหม 60 00:05:01,640 --> 00:05:03,640 ไม่รู้จัก 150 ยูโรครับ 61 00:05:04,520 --> 00:05:06,440 จําลัทธิเอแคร็งส์ได้ไหม เหตุฆ่าตัวตายหมู่น่ะ 62 00:05:06,440 --> 00:05:09,160 - คดีฆาตกรรมร็อกแซน เวียล - ผมจําได้ เลวร้ายมากจริงๆ 63 00:05:09,160 --> 00:05:12,880 - ไม่ได้ถามคุณ นี่คุณจําได้ไหม - จําได้ลางๆ เหมือนทุกคนแหละ 64 00:05:12,880 --> 00:05:15,880 - มีรองเท้าไซซ์ 45 ครับ เดี๋ยวผมไปเอาให้ - เยี่ยมเลย ขอบคุณ 65 00:05:22,720 --> 00:05:24,000 ฉันซุ่มซ่ามชะมัด 66 00:05:24,000 --> 00:05:25,080 ให้เพื่อนผมช่วยนะ 67 00:05:25,080 --> 00:05:28,480 โรเมโอ ไปเอารองเท้าออลสปีดไซซ์ 45 ให้พี่ผู้ชายคนนี้ทีสิ 68 00:05:28,480 --> 00:05:29,560 ขอบคุณ 69 00:05:32,000 --> 00:05:34,320 พ่อฉันสืบเรื่องลัทธิเมื่อ 30 ปีก่อน 70 00:05:34,320 --> 00:05:37,400 เขากลับมาที่นี่เมื่อสัปดาห์ก่อน และถูกลักพาตัวไป 71 00:05:37,400 --> 00:05:39,320 ผมไม่รู้จะช่วยยังไง แจ้งตํารวจสิ 72 00:05:39,320 --> 00:05:42,240 - เคยดูสารคดีอาชญากรรมไหมเนี่ย - ไม่เคย 73 00:05:42,240 --> 00:05:45,480 คดีแบบนี้ตํารวจมายุ่ง แค่สองในสามครั้งเท่านั้นแหละ 74 00:05:45,480 --> 00:05:47,000 ฉันไม่ต้องการตํารวจ ฉันต้องการนาย 75 00:05:47,000 --> 00:05:51,000 ฟังนะ ฉันเจอนี่ในห้องของพ่อฉัน นั่นนายใช่ไหม 76 00:05:51,000 --> 00:05:53,840 มันอยู่ในแฟ้มสืบสวนลัทธิของเขา 77 00:05:53,840 --> 00:05:55,920 ฌาโร ฉันหาออลสปีดไม่เจอ 78 00:05:56,720 --> 00:05:59,440 ฉันไม่รู้ว่าทําไมพ่อเธอถึงมีรูปฉันนะ แต่ฉันต้องไปทํางาน 79 00:05:59,440 --> 00:06:01,480 - เธอจะทําฉันซวยเอา - จริงสิ โทษที! 80 00:06:01,480 --> 00:06:03,760 นายคงต้องอยู่เงียบๆ เพราะติดทัณฑ์บนนี่เนอะ 81 00:06:06,360 --> 00:06:08,240 เธอรู้เรื่องนั้นได้ยังไง เธอเป็นใคร 82 00:06:08,240 --> 00:06:11,000 ฉันว่าฉันคงพูดผิดหูนายไป 83 00:06:11,000 --> 00:06:13,760 โทษที ฉันไม่ชินกับ การมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมในชีวิตจริง... 84 00:06:13,760 --> 00:06:16,560 - ฉันชื่ออีดา ทําเว็บสืบสวน - อะไรนะ 85 00:06:16,560 --> 00:06:19,160 เว็บสืบสวนน่ะ ร่วมวงสืบสวนออนไลน์ 86 00:06:19,160 --> 00:06:22,640 ฉันสร้างฟอรั่มชื่ออีดาต้า อีดา... ต้า! 87 00:06:23,920 --> 00:06:27,920 สมาชิกของฉันกับฉันเลือกคดีมาสืบสวน และรวบรวมข้อมูลไว้ในเว็บ 88 00:06:27,920 --> 00:06:30,360 พวกเรามีกันหลายร้อยคน ก็เลยพบเบาะแสเร็ว 89 00:06:30,360 --> 00:06:33,040 ไม่มีใครรู้ประวัติของฉัน และฉันไม่ใส่ข้อมูลไว้ในเน็ตหรอก 90 00:06:33,040 --> 00:06:35,840 คนไม่ค่อยรู้หรอกว่า พวกเขาเผยข้อมูลส่วนตัวของตัวเอง 91 00:06:35,840 --> 00:06:38,360 และครอบครัวเอาไว้ในเน็ตมากแค่ไหน 92 00:06:39,680 --> 00:06:42,240 ตามฉันมาสิ ตอนแรกฉันก็กูเกิลชื่อนาย 93 00:06:43,160 --> 00:06:45,960 ไม่ค่อยมีอะไร โซเชียลนายถูกปิดเป็นส่วนตัว เก่งมาก 94 00:06:45,960 --> 00:06:48,960 แต่นายมีบัญชีโคแป็ง ดาวองต์ ที่ไม่ได้ใช้มาหลายปี 95 00:06:48,960 --> 00:06:51,320 ฉันถึงได้รู้ว่านายเรียนจักษุวิทยา 96 00:06:51,320 --> 00:06:54,200 แต่นายไม่ได้เป็นจักษุแพทย์ แปลว่ามันมีอะไรผิดพลาดไป 97 00:06:54,200 --> 00:06:58,400 มันอาจเกี่ยวโยงกับ รูปในอินสตาแกรมสโมสรนักศึกษาของนาย 98 00:06:58,400 --> 00:07:01,400 ที่นายปาร์ตี้ซะจนอยู่ในสภาพ ที่เรียกได้ว่า "น่าสมเพช" 99 00:07:01,400 --> 00:07:05,000 นายยังถ่ายรูปกับนักศึกษาพยาบาล อาเนส เอมาร์ดที่แท็กตัวเองไว้ด้วย 100 00:07:05,000 --> 00:07:08,080 ต้องจริงจังมากแน่ๆ เพราะฉันเจอเธอในบล็อกของพยาบาลผดุงครรภ์ 101 00:07:08,080 --> 00:07:11,600 {\an8}ที่พวกนายไปเข้าชั้นเรียนก่อนคลอด น่ารักจัง 102 00:07:11,600 --> 00:07:14,520 สิ่งที่ไม่ค่อยน่ารัก คือเสื้อยืดลายใบกัญชาของนาย 103 00:07:14,520 --> 00:07:18,040 แต่ที่น่าสนใจคือบนเสื้อนั่นมีโลโก้ไนต์คลับชื่อนุกซ์ 104 00:07:18,040 --> 00:07:19,680 ซึ่งมี 2,072 รีวิว 105 00:07:19,680 --> 00:07:24,000 ฉันเลยขอให้กองทัพนักสืบลองขุดดู แล้วพวกเขาก็ไปเจอคอมเมนต์ในปี 2022 106 00:07:24,000 --> 00:07:26,360 ด่าบาร์เทนเดอร์ลูกครึ่งตัวสูงชื่อฌาโร 107 00:07:26,360 --> 00:07:29,360 ที่ไม่รู้ว่าต้องใส่ว็อดก้าเยอะแค่ไหน ในเซ็กซ์ออนเดอะบีช 108 00:07:29,360 --> 00:07:31,360 แปลว่านายมาเป็นบาร์เทนเดอร์ 109 00:07:33,240 --> 00:07:36,600 จากนักศึกษาแพทย์มาทํางานในบาร์ทันสมัย แล้วก็มาทําที่ร้านเช่ารถเลื่อนเหรอ 110 00:07:36,600 --> 00:07:37,960 อย่างกับเทวดาตกสวรรค์ 111 00:07:37,960 --> 00:07:40,360 ทําไมถึงทําลายตัวเองล่ะ มีเรื่องบอบช้ําทางจิตใจเหรอ 112 00:07:40,360 --> 00:07:43,160 ดูเหมือนอะไรๆ จะเลือนหายไป รวมทั้งแฟนนายด้วย 113 00:07:43,160 --> 00:07:46,200 เธอมีเพลย์ลิสต์สาธารณะ แล้วมีอันนึงที่สร้างเมื่อสองปีก่อน 114 00:07:46,200 --> 00:07:48,400 ชื่อ "เพลงอกหัก" ที่มีเพลงเศร้าเต็มเอี๊ยด 115 00:07:48,400 --> 00:07:51,400 แต่มันไม่ได้อธิบาย ว่าทําไมนายถึงมาอยู่ที่เลวิออนน่า 116 00:07:51,400 --> 00:07:54,480 อินเทอร์เน็ตช่วยฉันเรื่องนั้นไม่ได้ แต่ชุมชนของฉันทําได้! 117 00:07:54,480 --> 00:07:57,280 แฟนเก่าของกองทัพนักสืบคนหนึ่งของฉัน มีญาติทํางานในอีแซร์ 118 00:07:57,280 --> 00:07:59,800 และบอกว่าร้านสกีของนายได้รับการรับรอง 119 00:07:59,800 --> 00:08:01,480 ให้ช่วยรับอดีตนักโทษกลับไปทํางาน 120 00:08:02,400 --> 00:08:06,200 หนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับ... โทษรอลงอาญา 121 00:08:06,200 --> 00:08:08,920 นี่ฌาโร ฉันหาออลสปีดไม่เจอ 122 00:08:10,600 --> 00:08:14,800 ฉันต้องไปละ แต่สาบานเลย เธอเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่เคยเห็นพ่อเธอเลย 123 00:08:55,480 --> 00:08:56,480 ไม่นะ 124 00:08:57,400 --> 00:08:58,880 ไม่ๆ 125 00:08:58,880 --> 00:09:02,040 ไม่ใช่ตอนนี้ ได้โปรด ไม่ใช่ตอนนี้ 126 00:09:11,280 --> 00:09:15,040 ฌาโร ผู้หญิงคนนี้นั่งบนกระเช้าลอยฟ้า แล้วทําบอร์ดหล่นลงไปในป่า 127 00:09:15,040 --> 00:09:17,320 - ช่วยไปเก็บมาทีได้ไหม - ป่าไหนครับ 128 00:09:17,920 --> 00:09:21,520 ทางโน้นเลยค่ะ ฉันไปเป็นเพื่อนด้วยก็ได้นะคะ น่าจะง่ายกว่า 129 00:09:21,520 --> 00:09:22,880 โอเค ไปกันสิ 130 00:09:31,400 --> 00:09:33,720 ฉันทํางานที่ค่ายกลางวันในหมู่บ้าน 131 00:09:33,720 --> 00:09:36,760 มาอยู่ที่นี่แค่ในฤดูนี้ คุณเพิ่งมาใหม่ใช่ไหม 132 00:09:37,920 --> 00:09:40,200 - คุณมาจากไหน - ปารีส 133 00:09:40,200 --> 00:09:41,480 เจ๋งดี 134 00:09:42,000 --> 00:09:45,640 ปกติเธียร์รี่จะจ้างแต่คนมีปัญหา ที่เพิ่งออกจากคุกมาทํางานนะ 135 00:09:46,160 --> 00:09:47,120 อีกไกลไหม 136 00:09:47,120 --> 00:09:49,960 ไม่ มันอยู่ตรงนั้น 137 00:09:55,440 --> 00:09:56,600 ผมไม่เข้าใจ 138 00:09:57,880 --> 00:09:59,440 เอ่อ คือ... 139 00:10:01,720 --> 00:10:03,760 ที่จริงฉันแค่อยากจะคุยกับคุณ 140 00:10:03,760 --> 00:10:07,960 แล้วคุณก็ยุ่งตลอดเวลา ฉันเลย... 141 00:10:09,240 --> 00:10:10,760 ฉันเลยโกหกไป 142 00:10:12,440 --> 00:10:15,240 อืม... แต่คงคุยไม่ได้ ผมทํางานอยู่ 143 00:10:15,240 --> 00:10:18,600 อืม ทํางาน... พักสักสองนาทีไม่ได้เหรอ 144 00:10:25,320 --> 00:10:26,240 เดี๋ยว 145 00:10:27,400 --> 00:10:29,120 คุณสวยมาก ผมก็อยากจริงๆ นะ 146 00:10:29,120 --> 00:10:32,280 แต่ผมต้องไปทํางาน เจอกันคืนนี้นะ 147 00:10:33,040 --> 00:10:35,360 คืนนี้ฉันต้องทํางาน น่าเสียดายนะว่าไหม 148 00:10:36,720 --> 00:10:38,920 ผมถูกไล่ออกไม่ได้จริงๆ 149 00:10:41,000 --> 00:10:41,880 โอเค 150 00:10:42,400 --> 00:10:43,360 บาย 151 00:10:46,600 --> 00:10:47,560 พิลึกคน 152 00:10:50,880 --> 00:10:52,920 พอเลยสาว ช่างเหอะ 153 00:10:52,920 --> 00:10:56,080 เสียดายเวลาชะมัด ไม่อยากได้ละ 154 00:10:59,400 --> 00:11:01,480 เดี๋ยวนะ สงสัยเขาจะเปลี่ยนใจ 155 00:11:01,480 --> 00:11:03,000 ไว้โทรกลับนะ 156 00:11:23,160 --> 00:11:24,680 ขอบใจ เจอกันพรุ่งนี้นะ 157 00:11:24,680 --> 00:11:27,600 อืม แต่นายต้องมีรถได้ละนะ ไม่งั้นได้ตายแน่ๆ 158 00:11:27,600 --> 00:11:30,400 ยิ่งถ้าต้องขึ้นไปบนนั้นทุกวันน่ะ 159 00:11:30,400 --> 00:11:33,360 ใช่ ฉันรู้ แต่ตอนนี้เงินมันตึงๆ น่ะสิ 160 00:11:33,360 --> 00:11:36,040 ฉันก็ทํางานที่อู่ด้วย ไว้ลองหาให้นะ 161 00:11:36,640 --> 00:11:38,480 ทุกคนที่นี่ทําสามงานกันเหรอ 162 00:11:38,480 --> 00:11:41,240 มันเป็นอย่างนั้นแหละ นายต้องยืดหยุ่น 163 00:11:41,240 --> 00:11:42,640 ยังไงก็ขอบใจมากนะ 164 00:12:01,800 --> 00:12:02,960 เกิดอะไรขึ้น 165 00:12:05,080 --> 00:12:06,280 หมาป่าโจมตี 166 00:12:07,680 --> 00:12:08,600 ไปกันเถอะ 167 00:12:09,400 --> 00:12:10,480 ให้ช่วยไหม 168 00:12:12,120 --> 00:12:14,480 - ช่วยอะไร - ไม่รู้สิ 169 00:12:15,000 --> 00:12:17,200 ครั้งที่สามของปีนี้แล้ว ฉันละเบื่อเต็มทน 170 00:12:25,000 --> 00:12:28,560 อย่าถือสาเขาเลย ช่วงนี้อะไรๆ มันก็ลําบากน่ะ 171 00:12:28,560 --> 00:12:30,640 พอผมมาอยู่ด้วยอีกเลยยิ่งแย่ไปใหญ่ 172 00:12:30,640 --> 00:12:33,040 ไม่จริงเลย เราดีใจนะที่เธอมา 173 00:12:33,040 --> 00:12:35,560 แต่ว่าลุงของเธอเขา... 174 00:12:37,720 --> 00:12:40,360 มันทําให้เขาย้อนนึกถึงสิ่งที่เกิดกับแม่เธอน่ะ 175 00:12:40,960 --> 00:12:44,000 และฉันก็ว่าการมาอยู่ที่นี่ ก็ยากสําหรับเธอเหมือนกันสินะ 176 00:12:44,960 --> 00:12:47,000 ผมจะไปนอนแล้ว พอดีเหนื่อยๆ ครับ 177 00:13:02,600 --> 00:13:05,760 (จูเลียต) 178 00:13:23,400 --> 00:13:27,000 (อาเนส) 179 00:13:32,440 --> 00:13:34,640 เลิกโทรหาฉันได้แล้ว ฌาโร 180 00:13:34,640 --> 00:13:37,240 เธอจะห้ามไม่ให้ฉันคุยกับลูกไม่ได้หรอกนะ 181 00:13:37,760 --> 00:13:40,440 บอกแล้วไงว่าฉันต้องการเวลาคิด 182 00:13:40,440 --> 00:13:42,320 คิดเรื่องอะไร อาเนส 183 00:13:42,840 --> 00:13:44,400 สิ่งที่ดีที่สุดสําหรับลูก 184 00:13:45,400 --> 00:13:47,680 จะเกิดอะไรขึ้นถ้านายเข้าคุก 185 00:13:49,680 --> 00:13:52,480 บอกแล้วไงว่าฉันเลิกหมดแล้ว 186 00:13:53,440 --> 00:13:56,520 ฉันจะระวังตัว แล้วกลับไปปารีสในอีกหกเดือน 187 00:13:56,520 --> 00:13:57,960 แต่มันก็ไม่จบหรอก 188 00:13:57,960 --> 00:14:01,200 นายยังมีปัญหาอื่นอีก ตราบใดที่ไม่ยอมไปหาจิตแพทย์... 189 00:14:01,200 --> 00:14:03,000 ขอทีเถอะน่า 190 00:14:04,720 --> 00:14:06,080 ฉันจ้างทนายแล้ว 191 00:14:07,680 --> 00:14:09,040 หมายความว่าไง 192 00:14:09,560 --> 00:14:11,400 ฉันจะขอสิทธิ์เลี้ยงดูลูกคนเดียว 193 00:14:15,560 --> 00:14:17,000 เธอทําแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ 194 00:14:19,040 --> 00:14:22,560 ฉันรู้ว่าเรื่องเรามันซับซ้อน และฉันก็ทําพัง แต่... 195 00:14:23,480 --> 00:14:26,320 ฉันเป็นพ่อที่ดีนะ อาเนส เธอก็รู้ 196 00:14:26,320 --> 00:14:29,280 ถ้าเป็นพ่อที่ดีจริง ฉันก็คงไม่ต้องโกหกมาเลียหรอก 197 00:14:29,280 --> 00:14:32,040 ไม่ต้องแกล้งทําเป็นว่า นายไปรับลูกจากซ้อมฟุตบอลไม่ได้ 198 00:14:32,040 --> 00:14:34,840 เพราะผู้พิพากษาให้นายออกจากปารีส 199 00:14:37,200 --> 00:14:38,080 อาเนส 200 00:15:37,640 --> 00:15:39,080 (อยู่ใน...) 201 00:15:48,640 --> 00:15:51,160 (ด่วน ฉันเจอกุญแจในเอกสารของพ่อ) 202 00:15:51,160 --> 00:15:53,200 (มีใครรู้ไหมว่ามันไว้ใช้เปิดอะไร) 203 00:15:53,200 --> 00:15:54,480 (เรื่องคดีนะ!) 204 00:16:10,000 --> 00:16:11,000 โซลาล 205 00:16:11,520 --> 00:16:13,800 แกน่าจะพาเด็กนั่นมาให้ฉัน 206 00:16:17,480 --> 00:16:19,880 - คุณเป็นใคร - พาฌาโรมา 207 00:17:10,320 --> 00:17:13,120 - สบายดีไหม มารี - ก็ดี เป็นไงบ้าง 208 00:17:13,120 --> 00:17:16,440 ขอโทษที่มากวนนะ แต่ได้ยินว่าหลานโคล้ดมาอยู่กับพวกคุณด้วย 209 00:17:16,440 --> 00:17:18,080 - ใช่ - ฌาโร แกตซี 210 00:17:19,120 --> 00:17:21,040 - ขอคุยกับเขาได้ไหม - มีเรื่องอะไรเหรอ 211 00:17:21,040 --> 00:17:23,920 ไม่เป็นไร ป้ามารี ตามหาผมเหรอครับ 212 00:17:26,600 --> 00:17:31,840 ฌาโร แกตซี คุณโดนจําคุกหกเดือน โดยรอลงอาญาไว้ก่อน ในข้อหาค้ายาเสพติด 213 00:17:33,040 --> 00:17:35,880 คุณโชคดีที่ผู้พิพากษาไม่ส่งคุณเข้าคุกนะ 214 00:17:36,760 --> 00:17:39,920 ผมทํางานที่คลับ แล้วไปช่วยงานบางอย่างที่ไม่ควรไปยุ่ง 215 00:17:41,200 --> 00:17:43,040 คุณเลยไปแจ้งจับแก๊งค้ายาเหรอ 216 00:17:43,800 --> 00:17:48,040 ต้องมีลูกค้าตายเพราะเสพยาเกินขนาดก่อน คุณถึงได้สติสินะ 217 00:17:48,040 --> 00:17:49,600 ช้าไปแต่ก็ยังดีกว่าไม่ทําอะไรเลย 218 00:17:50,640 --> 00:17:53,640 ฉันเดาว่าโทษรอลงอาญาของคุณ คงมีคําสั่งห้าม... 219 00:17:53,640 --> 00:17:56,920 อยู่ในที่อยู่เดิมด้วย ก็เลยมาที่เมืองอันน่ารักนี้สินะ 220 00:17:57,440 --> 00:18:00,000 ฉันจะเป็นเจ้าหน้าที่ทัณฑ์บนให้คุณ 221 00:18:00,000 --> 00:18:02,080 ผมมาทํางาน ผมไม่อยากมีปัญหา 222 00:18:03,160 --> 00:18:04,600 สายไปแล้วละ 223 00:18:06,320 --> 00:18:07,720 รู้จักผู้หญิงคนนี้ไหมคะ 224 00:18:12,880 --> 00:18:14,880 เมื่อวานเธอมาเช่าบอร์ดจากร้าน 225 00:18:16,000 --> 00:18:17,160 แค่นั้นเหรอ 226 00:18:17,960 --> 00:18:20,520 คุณออกไปด้วยกันตอนราวๆ ห้าโมงใช่ไหม 227 00:18:21,240 --> 00:18:24,600 ใช่ เพื่อหาบอร์ดของเธอน่ะ ทําไม เธอบอกอะไรคุณ 228 00:18:27,240 --> 00:18:28,960 ไม่ได้บอก เธอไม่ได้กลับบ้าน 229 00:18:31,400 --> 00:18:34,640 ในฐานะคนสุดท้ายที่เห็นเธอ ฉันหวังว่าคุณจะช่วยเราตามตัวเธอได้ 230 00:18:34,640 --> 00:18:37,040 ด้วยการบอกฉันมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น 231 00:18:37,040 --> 00:18:38,840 ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น 232 00:18:40,320 --> 00:18:42,120 ผมไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเธออยู่ไหน 233 00:18:43,240 --> 00:18:44,440 ทําเรื่องชั่วสินะ 234 00:18:45,040 --> 00:18:47,480 คุณเพิ่งอยู่ที่นี่มาสองวัน 235 00:18:48,880 --> 00:18:51,360 แล้วก็มีคนหายตัวไป 236 00:18:53,480 --> 00:18:55,120 คุณเห็นเธอครั้งสุดท้ายตอนกี่โมง 237 00:18:55,640 --> 00:18:58,240 ไม่รู้สิ น่าจะหกโมงแล้ว 238 00:18:58,240 --> 00:18:59,160 แต่เธอสบายดีนะ 239 00:18:59,760 --> 00:19:02,480 - คุณคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอเหรอ - ไม่รู้สิ สาบานได้ 240 00:19:03,520 --> 00:19:06,240 ผู้หมวด ข้างนอกมีหญิงสาวคนหนึ่ง 241 00:19:06,240 --> 00:19:08,880 อ้างว่ามีข้อมูลของเด็กสาวที่หายไป 242 00:19:11,680 --> 00:19:12,840 อยู่นี่นะคะ เดี๋ยวฉันกลับมา 243 00:19:18,360 --> 00:19:20,200 - สวัสดีค่ะ - สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิง 244 00:19:20,200 --> 00:19:22,880 ฉันมาเพราะมีข้อมูล... 245 00:19:41,920 --> 00:19:44,360 นี่ ไปบอกอะไรพวกเขาน่ะ 246 00:19:44,360 --> 00:19:47,480 ว่าฉันออกมาเดินเล่น แล้วก็เห็นนายคุยกับคนที่หายตัวไป 247 00:19:47,480 --> 00:19:50,160 ฉันตามนายไปน่ะ แต่ไม่ได้บอกตํารวจเรื่องนั้นหรอกนะ 248 00:19:50,160 --> 00:19:51,800 มาเร็ว! 249 00:19:53,000 --> 00:19:54,720 พูดจริงเหรอ เล่นอะไรอยู่เนี่ย 250 00:19:54,720 --> 00:19:58,920 ใจเย็นๆ ฉันพูดความจริงเรื่องที่เหลือแล้ว พวกนายแยกกันไป 251 00:19:58,920 --> 00:20:02,200 ผู้ชายผิวสีที่มีประวัติ พวกนั้นได้กักตัวนายไว้อีกนานแน่ๆ 252 00:20:02,200 --> 00:20:05,160 ถ้าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นมา พวกเขาก็ไม่ควรมาเสียเวลากับนาย 253 00:20:05,160 --> 00:20:07,920 ฉันอยากให้นายช่วยตามหาพ่อฉัน ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว 254 00:20:08,600 --> 00:20:10,880 เราต้องไปถึงโรงพยาบาลบ้า ในอีกหนึ่งชั่วโมงครึ่ง 255 00:20:10,880 --> 00:20:14,040 - อะไร โรงพยาบาลบ้าอะไร - ฉันรู้แล้วว่าทําไมพ่อถึงสนใจนาย 256 00:20:14,800 --> 00:20:19,360 เคเลบ โฌฮันซัน เจ้าลัทธิเอแคร็งส์ ถูกขังไว้ในนั้นมา 30 ปี 257 00:20:19,360 --> 00:20:23,720 เมื่อคืนนี้เขาโทรหาพ่อฉัน ฉันแกะรอยมือถือได้ 258 00:20:24,240 --> 00:20:29,200 - แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน - โทษที เคเลบ โฌฮันซันอยากเจอนาย 259 00:20:29,720 --> 00:20:33,520 อะไร ทําไมเขาถึงอยากเจอฉันล่ะ เขารู้จักฉันได้ยังไง 260 00:20:33,520 --> 00:20:35,640 ถึงต้องไปเจอกันนี่ไง 261 00:20:35,640 --> 00:20:38,600 เดี๋ยว เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉันนะ 262 00:20:38,600 --> 00:20:43,480 เธออยากให้ฉันไปหาคนบ้าที่โรงพยาบาลบ้า ทั้งที่ตํารวจเพ่งเล็งฉันเรื่องมีคนหายตัวไปเหรอ 263 00:20:43,480 --> 00:20:45,800 - พอนายพูดแบบนั้นแล้ว... - ใช่ไหมล่ะ 264 00:20:45,800 --> 00:20:48,320 แต่อย่าให้ใครรู้ว่านายมากับฉันสิ 265 00:20:48,920 --> 00:20:51,400 - รู้อะไรไหม โชคดีแล้วกัน - ไม่ เดี๋ยวก่อน 266 00:20:52,160 --> 00:20:54,800 - นายเป็นเบาะแสเดียวของฉัน ช่วยฉันที - ปล่อยนะ ไม่ตลกเลย 267 00:20:54,800 --> 00:20:57,720 - ฌาโร ฉันต้องการนาย ไม่ หยุดนะ - ปล่อยฉันนะ! 268 00:20:59,080 --> 00:21:00,200 - ปล่อยนะ - อยู่นิ่งๆ 269 00:21:03,760 --> 00:21:06,160 ขอโทษนะ ฉันไม่มีเวลาแล้วจริงๆ 270 00:21:16,200 --> 00:21:17,840 สอบปากคําเป็นยังไงบ้าง 271 00:21:17,840 --> 00:21:20,280 เขามีพยานที่อยู่ แต่ฉันไม่เชื่อ 272 00:21:20,800 --> 00:21:22,200 จะไปไหน 273 00:21:22,200 --> 00:21:25,880 ไปหาชาร์ลีนที่รีสอร์ต ที่เด็กสาวหายตัวไป 274 00:21:26,400 --> 00:21:27,400 - เดี๋ยว - อะไร 275 00:21:27,400 --> 00:21:31,160 คุณโทรแจ้งหน่วยสุนัขตํารวจ ในคดีผู้ใหญ่หายตัวไปไม่ถึงวันเหรอ 276 00:21:32,120 --> 00:21:35,120 - สังหรณ์ใจไม่ดีน่ะ - จิโอ ได้โปรดเถอะ 277 00:21:36,640 --> 00:21:39,680 - ไม่ใช่ทฤษฎีเดิมอีกแล้วเหรอ - มันไม่ใช่ทฤษฎีนะ 278 00:21:40,480 --> 00:21:43,360 คุณเรียกคดีหายตัวไปที่ยังไม่คลี่คลาย ปีละสองสามคดีว่ายังไง 279 00:21:43,360 --> 00:21:46,200 สถิติประเทศบอกว่า มีคนตายบนภูเขา 190 รายทุกปี 280 00:21:46,200 --> 00:21:49,360 ในภูมิภาคเราถือว่า อยู่ในระดับกลางๆ คุณไม่มีหลักฐาน 281 00:21:49,880 --> 00:21:53,920 - ฉันไม่มีงบให้สืบไง - ไม่ คุณไม่มีคดีให้สืบต่างหาก 282 00:21:55,160 --> 00:21:56,240 เดี๋ยว! 283 00:21:58,560 --> 00:22:01,040 ช่วยเบาๆ หน่อยได้ไหม แค่นั้นแหละ 284 00:22:01,040 --> 00:22:03,160 ผมไม่อยากเจอแบบคดีโฟร์เนียร์อีก 285 00:22:03,160 --> 00:22:06,160 ไม่อยากให้ถึงขั้นใช้เฮลิคอปเตอร์ ตามหาผู้ชายที่ออกจากบ้านไป 286 00:22:06,160 --> 00:22:07,400 โดยไม่ได้บอกเมียเฉยๆ 287 00:22:07,400 --> 00:22:09,960 ตอนนั้นฉันไม่มีสติ คุณก็รู้ 288 00:22:09,960 --> 00:22:11,080 ตอนนี้ฉันไม่เป็นไรแล้ว 289 00:22:11,600 --> 00:22:14,560 ผมแค่บอกว่าคุณควรให้โซเฟียน จัดการเรื่องเอ็มม่า มาร์แซไป 290 00:22:14,560 --> 00:22:17,520 ฉันไม่เป็นไร โอเคนะ 291 00:22:20,240 --> 00:22:23,040 ไปรับทิทวนจากค่ายตอนหกโมงที ฉันไม่มีเวลา 292 00:22:52,040 --> 00:22:53,240 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 293 00:22:53,800 --> 00:22:55,800 เยี่ยม ตื่นแล้วเหรอ เป็นไงบ้าง 294 00:22:55,800 --> 00:22:57,920 ก็ห่วงอยู่ว่าไฟมันช็อตแรงไปไหม 295 00:22:57,920 --> 00:23:01,520 ฉันอ่านคู่มือแล้วแหละ แต่เพิ่งเคยใช้ครั้งแรก นายโอเคไหม 296 00:23:01,520 --> 00:23:05,520 แก้มัดฉันซะ แก้มัดฉันซะทีสิเว้ย! 297 00:23:06,720 --> 00:23:07,560 เกือบไปแล้วเชียว 298 00:23:07,560 --> 00:23:10,800 ระวังด้วยสิ ฉันไม่รู้ว่าต้องใช้ยางกันหิมะที่นี่ 299 00:23:10,800 --> 00:23:13,320 - เธอบ้าไปแล้ว ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้ว - ไม่นะ 300 00:23:13,320 --> 00:23:16,560 ไม่เป็นไรหรอก นายเข้าไปในรพ. ถามเคเลบเรื่องพ่อฉัน 301 00:23:16,560 --> 00:23:19,560 - แค่หนึ่งชั่วโมงก็เสร็จแล้ว - บอกแล้วไงว่าไม่เอาด้วย 302 00:23:20,480 --> 00:23:23,760 ฉันก็กังวลเรื่องนั้นนะ หวังว่าตํารวจจะเข้าใจแล้วกัน 303 00:23:23,760 --> 00:23:25,000 เข้าใจอะไร 304 00:23:25,000 --> 00:23:26,760 ตอนฉันไปถอนคําให้การ 305 00:23:27,360 --> 00:23:30,760 เอาเลย ถ้าทําแบบนั้น เธอจะติดคุกก่อนฉันอีก 306 00:23:31,280 --> 00:23:32,160 คิดงั้นเหรอ 307 00:23:35,000 --> 00:23:37,120 ไม่รู้สิคะ คุณตํารวจ ฉันเสียใจ... 308 00:23:38,520 --> 00:23:43,080 เขาบังคับให้ฉันทํา เขาบอกว่า ถ้าฉันไม่ทําตามที่เขาบอก เขาจะฆ่าฉัน 309 00:23:43,080 --> 00:23:47,320 ฉันก็ทําตามที่เขาบอก ฉันรู้สึกแย่มากๆ 310 00:23:48,880 --> 00:23:52,000 ไม่เลวเลยใช่ปะ ตอนเด็กๆ ฉันชอบดูรายการไขคดีน่ะ 311 00:23:52,000 --> 00:23:53,600 ได้เรียนรู้หลายอย่างเลย 312 00:23:53,600 --> 00:23:56,320 คิดว่าจะเดินเข้าไปในรพ.ได้ง่ายๆ เหรอ 313 00:23:56,320 --> 00:23:57,800 ไม่มีปัญหา ไม่ต้องห่วงจ้ะ 314 00:23:57,800 --> 00:24:00,040 ผู้อํานวยการติดหนี้ฉันอยู่ 315 00:24:00,040 --> 00:24:03,720 ฉันเจอหมาเขาน่ะ เขาติดต่ออีดาต้ามา เพราะทําโลกิหายในสวนสาธารณะ 316 00:24:03,720 --> 00:24:04,680 ไม่สนหรอก! 317 00:24:04,680 --> 00:24:08,560 น่าเสียดายจัง เพราะมันทําให้เรา เปิดโปงเรื่องลักลอบค้าสุนัขในสวน... 318 00:24:08,560 --> 00:24:11,000 ฉันไม่สน แก้มัดฉันเดี๋ยวนี้! 319 00:24:12,120 --> 00:24:15,960 - ฉันกําลังคุยกับเธอนะ หยุดแล้วแก้มัดฉัน - อ่อนไหวจริงๆ พ่อคุณ 320 00:24:16,760 --> 00:24:19,680 ใจเย็นๆ ดื่มด่ํากับทิวทัศน์หน่อย 321 00:24:25,760 --> 00:24:27,920 ลูกค้าคุณเดินมาไกลอยู่นะคะ 322 00:24:29,480 --> 00:24:31,200 มีอะไรเหรอ อีที ซีค 323 00:24:32,720 --> 00:24:36,280 เด็กดี ซีค แกเจออะไร 324 00:24:49,560 --> 00:24:51,280 ทางเข้าเหมืองเก่าน่ะ 325 00:24:59,400 --> 00:25:00,240 นี่! 326 00:25:01,920 --> 00:25:02,840 นี่ 327 00:25:16,400 --> 00:25:18,200 นั่นอะไรน่ะ 328 00:25:29,880 --> 00:25:33,960 ศาสตราจารย์ชาวองต์บอกฉันว่า พวกคุณเป็นนักวิจัยด้านจิตวิทยาเหรอคะ 329 00:25:33,960 --> 00:25:38,480 ใช่ค่ะ เรากําลังศึกษาการกลับมา ของปรากฏการณ์ลัทธิหลังยุคโควิด... 330 00:25:40,680 --> 00:25:41,800 มันค่อนข้าง... 331 00:25:43,200 --> 00:25:44,360 น่ากังวลค่ะ 332 00:25:48,160 --> 00:25:49,440 บอกตามตรงว่าฉันแปลกใจ... 333 00:25:49,440 --> 00:25:52,960 ที่ศาสตราจารย์ชาวองต์ ให้คุณเข้าเยี่ยมคุณโฌฮันซันได้นะคะ 334 00:25:52,960 --> 00:25:55,200 เขาเป็นคนไข้คนพิเศษ 335 00:25:58,040 --> 00:25:59,400 เขาอันตรายไหมคะ 336 00:25:59,400 --> 00:26:03,640 หลังจากกินยารักษาโรคจิตเวชมา 30 ปี ไม่มีใครอันตรายแล้วละค่ะ 337 00:26:04,600 --> 00:26:06,240 - เธอมีปืนช็อตไฟฟ้าอยู่แล้ว - อะไรนะคะ 338 00:26:06,240 --> 00:26:09,440 เขาล้อเล่นน่ะค่ะ ฉันทิ้งเอาไว้ในรถ ฉันไม่ได้บ้านะ 339 00:26:15,920 --> 00:26:17,400 คุณมีเวลา 15 นาที 340 00:26:32,000 --> 00:26:33,160 คุณโฌฮันซันคะ 341 00:26:44,960 --> 00:26:48,240 ฟังนะคะ ฉันเชื่อว่าคุณรู้จักพ่อฉัน 342 00:26:54,920 --> 00:26:57,240 เกิดอะไรขึ้นกับเขา บอกมาสิ 343 00:26:58,840 --> 00:27:00,480 เขามาหาคุณทําไม 344 00:27:02,840 --> 00:27:04,560 ทําไมคุณถึงอยากเจอฌาโร 345 00:27:05,200 --> 00:27:06,080 ฌาโรเหรอ 346 00:27:13,640 --> 00:27:15,200 อย่างที่คิดเลย 347 00:27:16,440 --> 00:27:18,840 ฉันเห็นวิญญาณของเธอในดวงตานาย 348 00:27:18,840 --> 00:27:19,800 อะไร 349 00:27:20,320 --> 00:27:24,120 การต่อสู้ระหว่างความมืดกับแสงสว่าง 350 00:27:24,120 --> 00:27:26,520 ไม่ว่าจะสั่งสอนยังไง ความมืดก็ยึดครองเธอไป 351 00:27:26,520 --> 00:27:28,280 คุณหมายถึงใครคะ คุณโฌฮันซัน 352 00:27:28,880 --> 00:27:29,880 เปลวไฟ 353 00:27:30,840 --> 00:27:33,880 เปลวไฟที่กลืนกินจูเลียตยังลุกโชน 354 00:27:36,320 --> 00:27:38,160 คุณรู้จักแม่ผมได้ยังไง 355 00:27:38,160 --> 00:27:40,440 ฉันฝันถึงนายบ่อยๆ 356 00:27:41,760 --> 00:27:43,800 ลูกชายของผู้ถูกเลือก 357 00:27:45,560 --> 00:27:46,840 อาจจะยังไม่สายเกินไป 358 00:27:47,680 --> 00:27:50,000 - แม่นายอยู่ในลัทธิของเขาเหรอ - ไม่... ไม่รู้สิ 359 00:27:50,000 --> 00:27:53,400 ถ้าอยากมีชีวิตอยู่ นายต้องสู้กับความมืด ด้วยแสงสว่างที่แท้จริง 360 00:27:53,400 --> 00:27:56,640 - ถ้าผมอยากมีชีวิตอยู่เหรอ นี่มันอะไรกัน - เปลวไฟจะกลับมาหานาย 361 00:27:56,640 --> 00:27:58,440 พวกมันจะมาหาลูกหลานของนายทุกคน 362 00:27:58,440 --> 00:27:59,360 ว่าไงนะ 363 00:27:59,360 --> 00:28:01,720 - นี่ข่มขู่ครอบครัวฉันเหรอ - ฌาโร ปล่อยเขานะ 364 00:28:01,720 --> 00:28:04,200 - เปลวไฟจะกลับมา - ข่มขู่ครอบครัวฉันเหรอ 365 00:28:04,200 --> 00:28:05,200 ฌาโร หยุดนะ! 366 00:28:10,320 --> 00:28:12,560 พอใจหรือยัง ได้สิ่งที่ต้องการแล้วใช่ไหม 367 00:28:13,600 --> 00:28:15,280 ทีนี้ก็ลืมซะว่าเคยเจอฉัน 368 00:28:19,600 --> 00:28:22,720 ผมรักษาคุณไม่ได้ ไม่ได้อีกแล้ว 369 00:28:24,040 --> 00:28:26,480 พ่อบอกเหรอคะว่าฉันป่วย 370 00:28:26,480 --> 00:28:30,520 พ่อของฉัน... บอกทีว่าเขาอยู่ไหนนะคะ ฉันขอร้องล่ะ 371 00:28:30,520 --> 00:28:32,000 พอได้แล้ว ออกไปซะ 372 00:28:32,000 --> 00:28:35,240 - พ่อฉัน โซลาล บอกมาว่าเขาอยู่ที่ไหน - ออกไปซะ 373 00:28:35,240 --> 00:28:38,120 บอกมาว่าเขาอยู่ไหน คุณโฌฮันซัน บอกมา ไม่นะ! 374 00:28:40,640 --> 00:28:41,880 แม่จ๋า! 375 00:29:12,400 --> 00:29:13,400 แม่ 376 00:29:59,000 --> 00:30:01,360 น้ําแข็งสมบูรณ์แบบเลย สุดยอด 377 00:30:05,800 --> 00:30:06,800 สวยจังเลย 378 00:30:09,400 --> 00:30:11,720 คราวนี้ได้เกิน 10,000 วิวแน่นอน 379 00:30:18,560 --> 00:30:20,440 เรียบร้อย ถ่ายไว้ได้ไหม 380 00:30:21,040 --> 00:30:23,240 เดี๋ยวนะ มีอะไรแปลกๆ น้ําแข็งมัน... 381 00:30:31,520 --> 00:30:32,680 มารีน! 382 00:30:59,080 --> 00:31:00,240 เอ็มม่า มาร์แซเหรอ 383 00:31:00,240 --> 00:31:02,040 พวกเขาเพิ่งดึงศพขึ้นมา 384 00:31:02,040 --> 00:31:04,040 บอกแล้วว่าสังหรณ์ใจไม่ดี 385 00:31:10,040 --> 00:31:11,560 มีแอนทราไซต์บนหน้าเธอ 386 00:31:11,560 --> 00:31:14,400 อย่าเพิ่งคิดไปไกลเลย ห้ามด่วนสรุปสิ 387 00:31:14,400 --> 00:31:16,640 เหมือนร็อกแซน เวียลในปี 1994 เลย 388 00:31:17,160 --> 00:31:20,800 คุณเคยจับเด็กขี้เมา ที่ทาแอนทราไซต์บนหน้าขังไว้กี่คนแล้ว 389 00:31:20,800 --> 00:31:24,480 - มันกลายเป็นประเพณีที่นี่ไปแล้ว - พวกนั้นไม่ได้ถูกพบเป็นศพในทะเลสาบนี่ 390 00:31:25,440 --> 00:31:27,440 เรารู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ 391 00:31:27,440 --> 00:31:30,600 เธอได้รับบาดเจ็บที่กะโหลก แต่อาจจะจมน้ําตายก็ได้ 392 00:31:30,600 --> 00:31:33,800 เราไม่อยากสร้างความแตกตื่น สองวันก่อนเทศกาลฤดูหนาวนะ 393 00:31:33,800 --> 00:31:37,360 เรามาทําตามขั้นตอน รอรายงานพยาธิแพทย์จากเกรอน็อบล์ก่อน 394 00:31:37,360 --> 00:31:38,280 ค่ะ 395 00:31:41,680 --> 00:31:43,760 แล้วผู้ต้องสงสัยของคุณเมื่อเช้านี้ล่ะ 396 00:31:44,280 --> 00:31:47,200 ฉันกําลังตรวจสอบคําให้การ ของผู้หญิงที่เป็นพยานที่อยู่ให้เขา 397 00:31:48,680 --> 00:31:49,720 แล้วสุนัขดมกลิ่นล่ะ 398 00:31:49,720 --> 00:31:52,920 มันพาเราไปที่ปากทางเข้าเหมือง ใกล้ๆ ลาวัลเลต 399 00:31:52,920 --> 00:31:55,200 - รู้สึกถึงแผ่นดินไหวบ้างไหม - แผ่นดินไหวเหรอ 400 00:31:55,200 --> 00:31:56,360 ใช่ 401 00:31:56,360 --> 00:31:59,280 รู้แล้วว่าอะไร ต้องเป็นเพราะอาร์กาเซียแน่ๆ 402 00:32:00,200 --> 00:32:02,840 พวกเขาได้รับอนุญาต ให้เปิดบางส่วนของเหมืองได้ 403 00:32:02,840 --> 00:32:04,400 พวกเขาใช้ระเบิด 404 00:32:04,400 --> 00:32:07,360 ผมว่าพวกเขากําลังหาถ่านหินเพิ่มล่ะมั้ง 405 00:32:07,360 --> 00:32:09,320 แล้วทําไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนี้ 406 00:32:09,320 --> 00:32:10,880 หลังจากเรื่องที่เกิดเมื่อปีที่แล้ว 407 00:32:10,880 --> 00:32:13,520 เบื้องบนเขาต้องสะสมความเชื่อใจในตัวคุณใหม่ 408 00:32:35,560 --> 00:32:37,480 นี่ ใจเย็นๆ เพื่อนฉันเอง 409 00:32:39,720 --> 00:32:42,560 - ว่าไง - คืนนี้ยังจัดปาร์ตี้อยู่ไหม 410 00:32:42,560 --> 00:32:45,880 - ใช่ แต่ไหนว่าไม่ใช่แนวนายนี่ - ไปกันเถอะ 411 00:32:46,880 --> 00:32:48,040 โอเค 412 00:33:00,680 --> 00:33:02,160 เมืองนี้มันน่าหดหู่ชะมัด 413 00:33:02,960 --> 00:33:06,080 ใช่แหละ แต่เมื่อก่อนไม่ใช่แบบนี้นะ 414 00:33:07,280 --> 00:33:09,400 ที่จริงมันก็เป็นแบบนี้แหละ 415 00:33:09,400 --> 00:33:13,880 แต่ตอนเด็กๆ มันมีชีวิตชีวากว่านี้ ก่อนที่พวกเขาจะปิดเหมืองไป 416 00:33:15,000 --> 00:33:16,960 อย่างน้อยวิวก็สวย 417 00:33:16,960 --> 00:33:19,640 แล้วสกีรีสอร์ตก็เจ๋งดีไม่ใช่เหรอ 418 00:33:20,840 --> 00:33:25,120 แล้วทําไมนายถึงไม่เคยมาที่นี่เลยละ ไหนว่าพ่อแม่เป็นคนที่นี่ไง 419 00:33:25,120 --> 00:33:26,520 มาเที่ยวเฉยๆ เหรอ 420 00:33:27,800 --> 00:33:29,800 เราอยู่ที่ปารีสกับพ่อฉัน 421 00:33:29,800 --> 00:33:32,160 แม่ฉันฆ่าตัวตายตอนฉันเจ็ดขวบ 422 00:33:32,720 --> 00:33:34,920 จุดไฟเผาอพาร์ตเมนต์ของเรา 423 00:33:34,920 --> 00:33:36,000 โหดโคตร 424 00:33:36,800 --> 00:33:38,120 เสียใจด้วยนะพวก 425 00:33:41,600 --> 00:33:44,200 ดูในช่องเก็บของสิ เอาเลย 426 00:33:46,440 --> 00:33:48,960 ตลับกลมๆ เล็กๆ สีขาวดํานั่นน่ะ 427 00:33:56,520 --> 00:33:58,840 เราอยู่ในเมืองเส็งเคร็ง แต่นั่นช่วยให้ลืมได้ 428 00:34:40,640 --> 00:34:41,680 ว่าไง 429 00:34:42,360 --> 00:34:43,680 คิดว่าไงบ้าง 430 00:34:45,120 --> 00:34:46,800 นี่มันสุดจัดไหมล่ะ 431 00:34:46,800 --> 00:34:48,960 รู้ไหมว่าเคยเกิดอะไรขึ้นที่นี่ 432 00:34:48,960 --> 00:34:54,200 เมื่อ 30 ปีก่อน มีลัทธิหนึ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ แล้วทุกคนก็ตายในนั้น 433 00:34:54,200 --> 00:34:55,680 เจ๋งใช่ไหมล่ะ 434 00:35:02,200 --> 00:35:03,320 เป็นอะไรไปล่ะ 435 00:35:04,160 --> 00:35:06,560 เปล่า ไม่มีอะไร ฉันไม่สนหรอก 436 00:35:08,920 --> 00:35:12,480 นี่ ทุกคนต้องได้รับการชําระล้างก่อนเข้านะ 437 00:35:23,320 --> 00:35:24,360 ยินดีต้อนรับ 438 00:35:59,280 --> 00:36:01,880 คุณเอล์มัน นี่หมอกิลลอนนะครับ 439 00:36:01,880 --> 00:36:05,840 ผมโทรมาเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อโน้มน้าวให้คุณรักษาต่อ 440 00:36:05,840 --> 00:36:09,240 โอกาสหายอาจจะต่ํา แต่ผมสัญญาว่าการให้คีโม 441 00:36:09,240 --> 00:36:12,560 จะช่วยยืดเวลาคุณออกไปได้หลายเดือน หรือเป็นปีเลยนะครับ 442 00:36:12,560 --> 00:36:14,960 ถ้าได้รับข้อความนี้แล้ว ติดต่อหาผมทีนะครับ 443 00:36:14,960 --> 00:36:18,440 เราจะได้คุยกันเรื่องขั้นตอนรักษาได้ 444 00:36:28,360 --> 00:36:29,680 (เบิกตัวจําเลย) 445 00:36:31,680 --> 00:36:34,280 โอเค ได้เวลานอนแล้ว 446 00:36:34,280 --> 00:36:36,920 ไม่นะคะ ขอหนูดูอีกตอนนึงได้ไหม 447 00:36:36,920 --> 00:36:40,760 ไม่ได้ ลูกต้องนอนแล้ว ส่วนพ่อก็ต้องตื่นแต่เช้าไปทํางาน 448 00:36:42,800 --> 00:36:46,400 แต่พ่อจะกลับมาคืนพรุ่งนี้เหมือนเคยนะ 449 00:36:47,640 --> 00:36:50,240 ทุกองค์ประกอบในหนังสืบสวนจะต้องมีศพ... 450 00:36:50,840 --> 00:36:54,040 พ่อรู้ว่ามันลําบากที่ต้องอยู่คนเดียวนานๆ 451 00:36:55,120 --> 00:36:57,560 ก็เลยเอาของขวัญมาให้หนูด้วยนะ 452 00:37:15,120 --> 00:37:16,200 คอมพิวเตอร์! 453 00:37:16,200 --> 00:37:18,840 พ่อขอให้เขาต่ออินเทอร์เน็ตให้ลูก 454 00:37:18,840 --> 00:37:22,120 เราจะได้เจอกัน ตอนพ่อไม่อยู่ที่นี่ด้วยไง 455 00:37:22,640 --> 00:37:26,560 ลูกจะคุยกับใครก็ได้ทั่วโลก และได้ทุกเมื่อเลยนะ 456 00:37:28,640 --> 00:37:29,920 ขอบคุณค่ะ พ่อ 457 00:37:50,880 --> 00:37:52,960 ค้นหาภาพย้อนกลับแล้วไม่มีข้อมูลเลย 458 00:37:52,960 --> 00:37:54,440 เป็นยี่ห้อโบราณของออสเตรีย 459 00:37:54,440 --> 00:37:57,400 หมายเลขซีเรียลบอกว่า ผลิตในเกาหลีช่วงยุค 80 460 00:37:57,400 --> 00:37:59,520 สวัสดี ผมอยู่ที่ปูซาน... 461 00:37:59,520 --> 00:38:02,680 ผมไปลองถามดูให้แล้ว มันเคยมีบริษัทก่อสร้างฝรั่งเศส 462 00:38:02,680 --> 00:38:04,120 ที่เป็นลูกค้าในยุค 90 463 00:38:04,120 --> 00:38:06,120 บริษัทนี้ชื่อเบลมาร์ต 464 00:38:06,120 --> 00:38:09,880 ในเว็บไซต์ของพวกเขามีระบุเอาไว้ สามโครงการในแคว้นโรนาลป์ 465 00:38:09,880 --> 00:38:11,360 {\an8}และมีโครงการหนึ่งที่เลวิออนน่า 466 00:38:11,360 --> 00:38:12,920 (โรงรถใต้ดิน เลวิออนน่า) 467 00:38:20,480 --> 00:38:23,760 (ที่จอดรถ) 468 00:40:04,520 --> 00:40:05,960 เข้ามาในนี้ได้ยังไงเนี่ยเรา 469 00:40:07,720 --> 00:40:08,720 ตกใจหมดเลย 470 00:40:09,320 --> 00:40:10,520 อยู่คนเดียวเหรอ 471 00:40:15,160 --> 00:40:17,280 ทุกคนทิ้งแกเหรอ ฉันก็เหมือนกัน 472 00:40:20,760 --> 00:40:22,720 บังเอิญเจอพ่อฉันบ้างไหม 473 00:40:26,240 --> 00:40:28,360 นี่ดูเหมือนห้องเก็บของของเขาเลยใช่ไหม 474 00:40:34,520 --> 00:40:35,880 รู้ไหมว่าเขาอยู่ที่ไหน 475 00:40:37,960 --> 00:40:41,120 เห็นชัดว่าเขาไม่ได้มาที่นี่ เพื่อแค่จะถ่ายข่าวทีวีเมื่อ 30 ปีก่อน 476 00:40:43,120 --> 00:40:45,280 มันดูเหมือนการสืบสวนมากกว่า 477 00:40:46,880 --> 00:40:49,200 คําถามคือทําไมเขาถึงไขคดีไม่จบ 478 00:40:51,000 --> 00:40:53,880 ใช่ แกพูดถูก เขากลับมาทําไม 479 00:40:58,800 --> 00:41:02,800 (จูเลียต ซี) 480 00:42:08,120 --> 00:42:10,520 ลูกชายของผู้ถูกเลือก 481 00:42:11,920 --> 00:42:15,440 เปลวไฟที่กลืนกินจูเลียตยังลุกโชน 482 00:42:15,440 --> 00:42:18,040 ฉันเห็นวิญญาณของเขาในดวงตานาย 483 00:42:19,200 --> 00:42:22,800 การต่อสู้ระหว่างความมืดกับแสงสว่าง 484 00:42:23,640 --> 00:42:27,280 เปลวไฟจะกลับมาหานาย และลูกหลานของนายทุกคน 485 00:42:59,480 --> 00:43:03,360 ดูสิ ฟองเบ้อเร่อเลย ไม่ยอมหลุดด้วย 486 00:43:09,400 --> 00:43:11,040 หนูว่าหนูจับมันได้นะ 487 00:43:11,040 --> 00:43:12,920 ฉันมาทําบ้าอะไรที่นี่เนี่ย 488 00:43:20,680 --> 00:43:21,960 ดูสิ คนนั้นแหละ 489 00:43:23,520 --> 00:43:26,240 - กล้าโผล่หน้ามาที่นี่เหรอ - ขอทีเหอะ 490 00:43:26,240 --> 00:43:28,640 แกฆ่าผู้หญิง โยนศพลงทะเลสาบ 491 00:43:28,640 --> 00:43:31,520 แล้วยังมีหน้ามาปาร์ตี้อีกเหรอ แกต้องบ้าแล้วแน่ๆ 492 00:43:31,520 --> 00:43:33,680 ว่าไงนะ เธอตายแล้วเหรอ 493 00:43:33,680 --> 00:43:35,080 ไสหัวไปซะ 494 00:43:35,080 --> 00:43:36,640 ปล่อยฉันนะ 495 00:43:49,640 --> 00:43:51,640 ฌาโร มาเถอะ ไปกันเถอะ 496 00:43:53,920 --> 00:43:55,520 ไอ้สารเลว! 497 00:44:01,800 --> 00:44:06,160 อีดา ฉันซวยสุดๆ เลยละ เอ็มม่าที่หายตัวไป เธอตายแล้ว 498 00:44:06,160 --> 00:44:08,000 ช่วยฉันด้วย พวกเขาต้องหาว่าฉันทําแน่ 499 00:44:08,000 --> 00:44:10,680 ก็คงงั้น โดยเฉพาะถ้านายไม่ล้างหน้าออก 500 00:44:10,680 --> 00:44:11,760 อะไร 501 00:44:13,280 --> 00:44:16,320 ศพเอ็มม่าก็มีแอนทราไซต์บนหน้าด้วย 502 00:44:16,320 --> 00:44:17,400 ดูไม่ดีเลยนะ 503 00:44:17,400 --> 00:44:18,400 รู้ได้ยังไง 504 00:44:21,600 --> 00:44:25,240 - เว็บเธอน่ะเหรอ มันเรียกว่าอะไรนะ - เว็บสืบสวน 505 00:44:25,240 --> 00:44:26,320 ป๊อปคอร์นไหม 506 00:44:29,000 --> 00:44:31,240 ฉันเจอเทปของพ่อเป็นร้อยๆ เลย 507 00:44:31,240 --> 00:44:33,760 เป็นแหล่งขุมทองข้อมูล เกี่ยวกับลัทธิเอแคร็งส์ 508 00:44:33,760 --> 00:44:35,840 เขาสัมภาษณ์ทุกคนที่เกี่ยวข้อง 509 00:44:40,080 --> 00:44:41,120 แม่ฉันนี่ 510 00:44:41,800 --> 00:44:43,720 รู้ไหมว่าใครเป็นเพื่อนสนิทแม่นาย 511 00:44:44,320 --> 00:44:45,280 ร็อกแซน เวียล 512 00:44:46,160 --> 00:44:48,520 สาวมัธยมปลายจากปี 1994 513 00:44:48,520 --> 00:44:49,920 เหยื่อรายแรก 514 00:44:53,400 --> 00:44:54,640 ไม่อยากเชื่อเลย 515 00:44:55,360 --> 00:44:56,680 เป็นไปไม่ได้ 516 00:44:56,680 --> 00:44:58,240 แค่นั้นยังเบาะๆ นะ ดูนี่ 517 00:45:01,600 --> 00:45:03,600 ร็อกแซนเป็นคนต้นคิด 518 00:45:03,600 --> 00:45:06,360 ให้ไปเยี่ยมชุมชนที่บ้านริมทะเลสาบ 519 00:45:07,400 --> 00:45:10,280 ที่นั่นเขาจัดปาร์ตี้ดีๆ เราไปสนุกกัน 520 00:45:11,720 --> 00:45:13,840 แต่ไม่นานฉันก็รู้ตัวว่า... 521 00:45:15,200 --> 00:45:18,040 บางอย่างที่มีพลังอย่างมากกําลังไปที่นั่น 522 00:45:18,640 --> 00:45:20,720 เคเลบบอกว่าฉันพิเศษ 523 00:45:21,480 --> 00:45:23,560 ฉันก็เลยชอบไปที่นั่นคนเดียว 524 00:45:26,480 --> 00:45:29,320 ใช่ ฉันรักเคเลบ แต่ไม่ใช่อย่างที่คนอื่นคิดกัน 525 00:45:29,840 --> 00:45:31,480 คนเขาพูดกันว่าอะไรเหรอ 526 00:45:34,000 --> 00:45:37,200 ว่าผู้หญิงทุกคนที่ขึ้นไปที่นั่นต่างรักเขา 527 00:45:37,200 --> 00:45:39,000 แล้วเราก็ทํา... 528 00:45:40,000 --> 00:45:42,200 ตํารวจบอกว่านั่นคือเหตุผลที่ฉันโกหก 529 00:45:42,200 --> 00:45:44,160 แต่ฉันไม่ได้โกหก 530 00:45:44,160 --> 00:45:46,960 เคเลบไม่ได้ฆ่าร็อกแซน เขาทําไม่ได้ 531 00:45:47,800 --> 00:45:49,720 ไม่มีใครเชื่อฉัน พวกเขาคิดว่าฉันบ้า 532 00:45:49,720 --> 00:45:52,520 ฉันไม่คิดว่าเธอบ้านะ จูเลียต ไม่เลย 533 00:45:52,520 --> 00:45:54,720 ฉันก็คิดเหมือนเธอ 534 00:46:00,880 --> 00:46:04,240 ทั้งพ่อฉันกับแม่นายคิดว่าเคเลบบริสุทธิ์ คาดไม่ถึงเลยไหมล่ะ 535 00:46:04,840 --> 00:46:08,000 ถ้าฆาตกรที่ฆ่าร็อกแซนไม่เคยถูกจับ เขาอาจจะเป็นคนฆ่าเอ็มม่าก็ได้ 536 00:46:09,720 --> 00:46:12,520 - เป็นไปได้ - ทําไมพ่อเธอไม่พูดอะไรเลยล่ะ 537 00:46:13,040 --> 00:46:15,160 ไม่รู้สิ เขาอาจต้องการหลักฐานมากกว่านี้มั้ง 538 00:46:15,160 --> 00:46:18,520 แต่ถ้าเขากลับมาดูเทปวิดีโอเก่าๆ และไปเจอเคเลบ 539 00:46:18,520 --> 00:46:22,880 เขาอาจจะเจออะไรบางอย่าง หรือไม่ก็เจอเบาะแสใหม่ 540 00:46:22,880 --> 00:46:24,920 นั่นคงเป็นเหตุผลที่พวกนั้นจับตัวเขาไป 541 00:46:26,120 --> 00:46:28,120 ตอนนั้นพวกเขาก็อาจจะจับแม่นายด้วย 542 00:46:29,600 --> 00:46:31,360 แม่ฉันเป็นโรคซึมเศร้า 543 00:46:31,360 --> 00:46:33,480 แม่ฆ่าตัวตายหลายปีหลังจากเรื่องนี้ 544 00:46:36,520 --> 00:46:38,640 แน่ใจนะว่าฆ่าตัวตายจริงๆ 545 00:46:50,840 --> 00:46:52,040 ฌาโร! 546 00:46:52,040 --> 00:46:55,440 ฌาโร เร็วเข้า เราต้องออกไปนะ! 547 00:46:56,200 --> 00:46:57,840 เร็วเข้า ฌาโร! 548 00:46:58,360 --> 00:46:59,240 แม่จ๋า! 549 00:47:00,000 --> 00:47:02,040 ฌาโร! 550 00:47:02,040 --> 00:47:03,160 แม่จ๋า! 551 00:48:09,240 --> 00:48:11,640 คําบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร