1
00:00:11,000 --> 00:00:13,920
(ปี 1994)

2
00:00:25,680 --> 00:00:29,080
พวกเราเพื่อนมัธยมปลาย
มาร่วมกันจัดงานรําลึกถึงร็อกแซนครับ

3
00:00:29,080 --> 00:00:30,400
เล่าเรื่องเธอให้ฟังได้ไหม

4
00:00:31,640 --> 00:00:34,720
เราเคยคบกันสองอาทิตย์ตอนม.สอง
แต่เธอทิ้งผมครับ

5
00:00:34,720 --> 00:00:36,280
ผมทําตัวเด็กเกินไป

6
00:00:37,080 --> 00:00:38,600
แย่เลยละ เรามีความสุขกันมาก

7
00:00:53,000 --> 00:00:54,720
หลบไป!

8
00:00:56,360 --> 00:00:57,520
เกิดอะไรขึ้นน่ะ

9
00:00:58,640 --> 00:01:00,240
- จูเลียต!
- เกิดอะไรขึ้น

10
00:01:00,240 --> 00:01:01,760
เลือดเต็มไปหมดเลย

11
00:01:02,600 --> 00:01:05,400
- ให้ตาย เธอถูกแทงน่ะ
- ไม่นะ จูเลียต

12
00:01:05,400 --> 00:01:07,280
เรียกรถพยาบาลที

13
00:01:09,040 --> 00:01:11,200
กําลังมีคนมาช่วย

14
00:01:12,080 --> 00:01:13,560
มองฉันสิ จูเลียต

15
00:01:36,160 --> 00:01:40,640
(เถ้าความตาย: ปริศนาลัทธิเอแคร็งส์)

16
00:01:42,680 --> 00:01:45,080
เราอยู่ที่บ้านของมงเนียร์
ไม่มีใครอยู่ คุณอยู่ไหนน่ะ

17
00:01:45,080 --> 00:01:47,960
บ้านลัทธิ เดอนีส์พูดถึงเรื่องนี้
ระหว่างการสอบสวน

18
00:01:47,960 --> 00:01:50,920
น่าจะบอกผมสิ จะได้ส่งกําลังเสริมไป

19
00:01:50,920 --> 00:01:52,680
โอเค ไว้จะอัปเดตให้นะ

20
00:02:12,360 --> 00:02:13,640
เดอนีส์!

21
00:02:14,920 --> 00:02:17,240
- ข้างหลัง!
- เดอนีส์ เลิกได้แล้วน่า

22
00:02:17,240 --> 00:02:18,240
เขาอยู่ตรงนั้น

23
00:02:19,800 --> 00:02:21,960
มีแค่เราสองคน หมอบลงเดี๋ยวนี้

24
00:02:24,240 --> 00:02:26,400
คุณก็รู้ว่าคุณชอบจินตนาการ

25
00:02:29,880 --> 00:02:31,240
ไม่มีใครอยู่...

26
00:02:37,760 --> 00:02:38,840
ให้ตายสิ

27
00:02:41,120 --> 00:02:42,120
อะไร...

28
00:02:48,680 --> 00:02:50,680
คุกเข่าซะ เอามือไว้บนหัว!

29
00:02:52,240 --> 00:02:54,560
เขาตายแล้ว ฉันฆ่าเขา

30
00:02:57,360 --> 00:02:58,400
ให้ตายสิ

31
00:03:00,600 --> 00:03:01,680
เดเรฟโก้

32
00:03:05,080 --> 00:03:09,480
- เกิดอะไรขึ้น คุณทําอะไรลงไป
- ฉันทําทุกอย่างที่เคเลบบอก

33
00:03:09,480 --> 00:03:10,720
ฉันทําพิธีกรรมแล้ว

34
00:03:10,720 --> 00:03:12,160
พิธีกรรมรักษา

35
00:03:13,760 --> 00:03:15,480
เงากําลังกัดกินฉัน

36
00:03:15,480 --> 00:03:17,680
เขาบอกว่าฉันต้องเอามันออกจากจิตวิญญาณฉัน

37
00:03:17,680 --> 00:03:21,600
ฉันควรจะได้เกิดใหม่
เป็นอิสระจากความชั่วร้ายทั้งปวง

38
00:03:33,520 --> 00:03:35,200
เขาสัญญาว่าจะรักษาฉัน

39
00:03:35,880 --> 00:03:40,000
ฉันกลัวโรคนี้มาก
ฉันเริ่มหลงลืมอะไรๆ ไปแล้วด้วย

40
00:03:41,840 --> 00:03:43,560
พวกเขาทําให้ฉันเป็นฆาตกร

41
00:03:47,400 --> 00:03:49,120
นี่คุณฆ่าสาวกทั้ง 12 คนเหรอ

42
00:03:51,120 --> 00:03:55,480
ฉันกลัวว่าพวกเขาจะแจ้งความฉัน
เลยวางยาแทงก์น้ําของบ้าน

43
00:04:00,720 --> 00:04:02,880
แล้วทําไมถึงทําแบบนั้นอีกในเทศกาลฤดูหนาวล่ะ

44
00:04:03,480 --> 00:04:05,040
ฉันไม่มีทางเลือก

45
00:04:05,680 --> 00:04:08,360
พวกเขาจะแจ้งความฉัน
พวกเขาจะแฉทุกอย่าง

46
00:04:08,360 --> 00:04:11,640
คุณสับสนไปหมดแล้ว เดอนีส์!
นั่นมันเมื่อ 30 ปีก่อน!

47
00:04:12,160 --> 00:04:14,720
หมอบลง นอนลงกับพื้น!

48
00:04:15,400 --> 00:04:16,480
เร็วเข้า!

49
00:04:19,760 --> 00:04:21,240
เอามือไว้ข้างหลัง

50
00:04:24,800 --> 00:04:26,280
นี่ฆ่าร็อกแซน เวียลด้วยเหรอ

51
00:04:27,120 --> 00:04:28,200
เปล่า

52
00:04:28,800 --> 00:04:30,640
- แล้วเอ็มม่า มาร์แซล่ะ
- เปล่า

53
00:04:31,800 --> 00:04:33,440
แต่ฉันสืบดูแล้วนะ

54
00:04:34,280 --> 00:04:36,160
ฉันพยายามแล้วจริงๆ

55
00:04:36,160 --> 00:04:38,640
แต่เธอเชื่อใจใครไม่ได้ทั้งนั้น

56
00:04:38,640 --> 00:04:41,320
พวกมันทําลายจิตวิญญาณทุกคนได้หมด

57
00:04:41,920 --> 00:04:44,800
อาจเป็นคนที่ใกล้ชิดเธอก็ได้

58
00:04:46,680 --> 00:04:47,880
ฉันขอโทษ

59
00:04:51,800 --> 00:04:52,720
เดอนีส์

60
00:04:56,280 --> 00:04:58,680
ฉิบ ทําอะไรไปเนี่ย

61
00:05:04,720 --> 00:05:07,080
{\an8}เมืองเล็กๆ ที่กําลังฉลองเทศกาลประจําปี

62
00:05:07,080 --> 00:05:09,680
{\an8}- เป็นเป้าของการวางยาพิษ
- ความรู้สึกถาโถม...

63
00:05:09,680 --> 00:05:11,680
{\an8}ภาพวิดีโอจากทางบ้านนี้ทําให้เราได้เห็น...

64
00:05:11,680 --> 00:05:14,000
{\an8}- ภาพอันน่าตกตะลึง...
- ความทรมาน...

65
00:05:14,000 --> 00:05:18,160
{\an8}ผู้ต้องสงสัยซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ตํารวจเกษียณ
ถูกระบุตัวและจับกุมแล้ว

66
00:05:18,160 --> 00:05:21,680
มีรายงานการได้รับพิษร้ายแรงอย่างน้อยสิบราย

67
00:05:21,680 --> 00:05:25,080
เหยื่อถูกส่งไปโรงพยาบาลหลายแห่งทั่วภูมิภาค

68
00:05:25,080 --> 00:05:27,080
ใช่แล้วค่ะ กาโรไลน์...

69
00:05:28,520 --> 00:05:29,600
เป็นไง

70
00:05:29,600 --> 00:05:33,000
จิโอวานน่าบอกผมว่า
มงเนียร์ถูกนําตัวส่งรพ. เขาอาการโคม่า

71
00:05:34,480 --> 00:05:36,720
ทําไมเขาถึงทําเรื่องเลวร้ายแบบนี้ได้นะ

72
00:05:36,720 --> 00:05:39,640
- อาเนสกับมาเลียอยู่บนห้องเหรอครับ
- กลับไปกันแล้วละ

73
00:05:40,160 --> 00:05:42,840
หมายความว่าไง
อาเนสบอกว่าจะกลับมากับป้านี่

74
00:05:42,840 --> 00:05:46,680
ก็ใช่ แต่เขาอยากกลับ
บอกว่าจะไปหาโรงแรมพักระหว่างทางน่ะ

75
00:05:46,680 --> 00:05:49,440
ขอโทษนะ เราพยายามยื้อไว้แล้ว

76
00:05:51,640 --> 00:05:53,440
ฉันจะตอบคําถามเรื่องมงเนียร์ให้นะคะ

77
00:05:53,440 --> 00:05:56,880
เมื่อ 30 ปีก่อน เขาปาหินใส่สาวกคนที่ 13
ของเคเลบในพิธีกรรมรักษา

78
00:05:56,880 --> 00:06:00,520
ซึ่งมันไม่ได้ผล
ดูจากอาการสมองเสื่อมของเขาน่ะนะ

79
00:06:00,520 --> 00:06:04,200
เพื่อปกปิดมัน
เขาวางยาพิษสาวกอีก 12 คนที่เหลือ

80
00:06:04,200 --> 00:06:06,280
แล้วก็ใช้ชีวิตอย่างปกติสุข
จนเอ็มม่า มาร์แซตาย

81
00:06:06,280 --> 00:06:10,160
เขาเลยกลับไปยังปี 1994
แล้ววางยาทุกคนในงานเทศกาล

82
00:06:13,000 --> 00:06:14,360
แล้วเธอคือใครเหรอ

83
00:06:14,360 --> 00:06:16,680
โทษทีค่ะ ฉันอีดา อีดา เอล์มัน

84
00:06:18,120 --> 00:06:20,200
เวลาประหม่าจะพูดมากแบบนี้แหละค่ะ

85
00:06:20,200 --> 00:06:24,280
แล้วพ่อฉันก็ถูกลักพาตัวไป
และฉันก็ไม่ถนัดการมีปฏิสัมพันธ์ในชีวิตจริง

86
00:06:24,280 --> 00:06:25,760
เธอไม่รับสาย

87
00:06:25,760 --> 00:06:28,720
คงต้องให้เวลาเขาหน่อยนะ

88
00:06:32,000 --> 00:06:34,080
เรากําลังทําความรู้จักกันน่ะ

89
00:06:34,600 --> 00:06:35,560
ครับ ขอโทษที

90
00:06:36,160 --> 00:06:38,760
หลังเหตุไฟไหม้โรงแรม เธอก็ไม่มีที่อยู่น่ะ

91
00:06:38,760 --> 00:06:42,320
ได้สิจ๊ะ ไม่มีปัญหา
เราจะเตรียมห้องนอนแขกให้นะ

92
00:06:42,320 --> 00:06:45,320
- ช่วยฉันจัดเตียงข้างบนได้ไหม
- โอเคครับ

93
00:07:07,440 --> 00:07:09,280
แกไม่เคยเข้ามาเหรอ

94
00:07:09,280 --> 00:07:11,960
(จูเลียต)

95
00:07:11,960 --> 00:07:14,000
ครับ ผมรู้ มันงี่เง่า

96
00:07:14,960 --> 00:07:18,600
เราเปลี่ยนมันเป็นห้องนอนแขกเมื่อนานมาแล้ว
มันยากนะที่...

97
00:07:18,600 --> 00:07:21,000
มีความทรงจําของจูเลียตอยู่ทั่วทุกที่

98
00:07:22,000 --> 00:07:23,800
เราเอาของไปเก็บไว้ในโรงนา

99
00:07:25,840 --> 00:07:28,840
แต่ฉันก็ยังทําใจทิ้งเจ้านี่ไม่ลง

100
00:07:30,880 --> 00:07:35,280
สมัยนั้นฉันเคยอยู่วงดนตรีกับเพื่อนๆ

101
00:07:37,000 --> 00:07:39,560
แม่แกอยากขึ้นเวทีกับเรา

102
00:07:39,560 --> 00:07:41,800
ฉันบอกว่าจะให้ขึ้น
ถ้าเขาไปซ้อมมาให้หนักๆ

103
00:07:43,360 --> 00:07:46,200
แม่แกเอาเงินเก็บทั้งหมดไปซื้อเครื่องอัดเทป

104
00:07:46,200 --> 00:07:48,120
แล้วอัดเสียงตัวเองทุกวัน

105
00:07:57,640 --> 00:08:03,520
ฉันคือคนที่เธอรู้จัก ไม่กล้าสบตาเธอ

106
00:08:04,960 --> 00:08:11,120
ฉันคือคนที่เธอรู้จัก
เบื่อเหลือเกินที่ไม่อาจได้ลอง

107
00:08:12,280 --> 00:08:18,120
ฉันคือคนที่เธอต้องการ ไม่กล้าสบตาเธอ

108
00:08:18,800 --> 00:08:19,960
ไม่เป็นไรหรอก

109
00:08:21,440 --> 00:08:23,480
ทุกอย่างจะกลับเข้าที่เข้าทางนะ

110
00:08:24,000 --> 00:08:25,480
ไม่เป็นไรหรอก

111
00:08:34,200 --> 00:08:37,280
ฉันคือมิสเวิลด์

112
00:08:37,280 --> 00:08:42,440
ใครก็ได้ฆ่าฉันที ฆ่าฉันที

113
00:08:44,440 --> 00:08:48,840
ไม่มีใครสน เพื่อนเอย

114
00:08:59,200 --> 00:09:00,320
มาเร็ว

115
00:09:10,120 --> 00:09:12,680
อธิบายมาสิว่า
ทําไมเรื่องมันถึงได้วุ่นวายได้ขนาดนี้

116
00:09:12,680 --> 00:09:15,080
ทั้งที่ตํารวจก็ไปคุยกับมงเนียร์มาตั้งแต่ต้น

117
00:09:16,360 --> 00:09:19,320
หรือว่าพวกคุณมัวแต่ยุ่ง
กับการไล่ล่าผู้ต้องสงสัยสมมติ

118
00:09:19,320 --> 00:09:21,760
ที่ตายไปเมื่อ 30 ปีก่อน จากข้อมูล...

119
00:09:21,760 --> 00:09:23,680
ที่ไม่มีใครรู้ว่ามาจากไหนน่ะ

120
00:09:23,680 --> 00:09:26,200
ผู้กํากับครับ
มงเนียร์เป็นคนฝึกตํารวจครึ่งนึงในหน่วยนี้

121
00:09:26,200 --> 00:09:28,640
ไม่มีใครคิดหรอกครับ
ว่าเขาเป็นคนฆ่าสาวกลัทธิ

122
00:09:28,640 --> 00:09:29,920
หรือว่าเขาจะลงมืออีก...

123
00:09:29,920 --> 00:09:31,440
คุณไม่ควรคิดเองไง

124
00:09:31,440 --> 00:09:34,920
ต้องทําตามขั้นตอน
เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้

125
00:09:36,160 --> 00:09:38,520
ฉันทําเกินตัวไป เรื่องนี้ฉันผิดเองเต็มๆ ค่ะ

126
00:09:38,520 --> 00:09:39,480
ก็ใช่แล้ว

127
00:09:40,240 --> 00:09:42,720
- คุณถูกพักงานจนกว่าจะมีคําสั่งเพิ่มเติม
- อะไรนะ

128
00:09:43,240 --> 00:09:47,400
ผู้กํากับคะ เรากําลังเปิดโปงคําโกหก 30 ปี
ในคดีที่เลวร้ายที่สุดของภูมิภาคนี้เลยนะคะ

129
00:09:47,400 --> 00:09:50,600
ซึ่งเป็นอีกหนึ่งเหตุผล
ที่เราต้องการสายสืบที่มีเหตุผลไง ผู้หมวด

130
00:09:51,880 --> 00:09:54,960
ไปเอาบันทึกเอกสารคดี
ที่มงเนียร์สืบเรื่องลัทธิเอแคร็งส์มา

131
00:09:54,960 --> 00:09:58,080
แล้วเราจะสืบดูว่าเขาเกี่ยวข้องมากน้อยแค่ไหน

132
00:09:58,080 --> 00:10:00,880
เขาอาจจะเป็นคนฆ่าร็อกแซน เวียล

133
00:10:00,880 --> 00:10:03,280
หรือเหยื่อเมื่อสามวันก่อนด้วยก็ได้

134
00:10:03,280 --> 00:10:05,960
เรามีผู้ต้องสงสัยร้ายแรงอีกคนในคดีนั้นนะครับ

135
00:10:05,960 --> 00:10:08,240
หนุ่มที่มีประวัติทําผิดเพิ่งมาถึง...

136
00:10:08,240 --> 00:10:10,640
เราต้องโฟกัสไปที่
การหายตัวไปของโซลาล เอล์มันสิ!

137
00:10:10,640 --> 00:10:11,920
พอได้แล้ว!

138
00:10:11,920 --> 00:10:14,920
ผมได้ฟังทฤษฎี
เรื่องการหายตัวลึกลับของคุณแล้ว

139
00:10:14,920 --> 00:10:18,960
นี่ตํารวจก็ขายหน้ามามากพอแล้ว
คุณต้องถอยนะ ผู้หมวด

140
00:10:22,480 --> 00:10:26,280
ที่สามีคุณขอย้ายไปเบรอตาญ
ก็ถือว่าได้จังหวะเหมาพอดี

141
00:10:27,680 --> 00:10:28,800
อะไรนะคะ

142
00:10:30,400 --> 00:10:31,560
ผมจะอธิบายให้ฟัง

143
00:10:32,760 --> 00:10:34,160
เดี๋ยวสิ

144
00:10:37,760 --> 00:10:38,760
ฟังก่อน

145
00:10:38,760 --> 00:10:41,640
ผมขอโทษ ผมน่าจะคุยกับคุณเรื่องนี้

146
00:10:41,640 --> 00:10:44,240
เรื่องมันไวกว่าที่คิดไว้
แต่เราควรจะเริ่มต้นใหม่กันนะ

147
00:10:44,240 --> 00:10:47,840
- ไม่งั้นคงวนอยู่กับที่
- หมายถึงว่าฉันจะวนอยู่กับที่มากกว่า

148
00:10:47,840 --> 00:10:51,600
คุณคิดว่าผมควรทํายังไงล่ะ
ผมจะห่วงคุณก็ไม่แปลกไหม

149
00:10:51,600 --> 00:10:55,560
คุณพยายามเชื่อมโยง
คดีคนหายสาบสูญมาหลายเดือนแล้ว

150
00:10:56,880 --> 00:11:00,680
คุณตัดผู้ต้องสงสัยออก
เพราะเขาพูดทฤษฎีที่มันตรงกันกับคุณคิด

151
00:11:01,560 --> 00:11:03,160
ผมว่ามันไม่สมเป็นคุณเลย

152
00:11:03,800 --> 00:11:05,320
ฉันไม่ได้เปลี่ยนไปหรอก เอร์วาน

153
00:11:06,840 --> 00:11:09,080
ที่เปลี่ยนคือคุณไม่เชื่อใจฉันแล้ว

154
00:12:10,800 --> 00:12:13,440
ทําอะไรน่ะ เธอจะทําให้ทุกคนตื่นนะ

155
00:12:15,520 --> 00:12:16,360
อะไร

156
00:12:16,360 --> 00:12:19,200
ฉันจะนอนโดยที่มีกระจกอยู่ปลายเตียงได้ไง

157
00:12:19,720 --> 00:12:22,920
ฟังนะ อีดา
ตอนนี้มันตีหนึ่งแล้ว ไปนอนซะ!

158
00:12:23,560 --> 00:12:25,440
เธอนี่มันบ้าจริงๆ

159
00:12:40,000 --> 00:12:42,000
- หัวฉันหันไปทางใต้แล้วละ
- เหรอ

160
00:12:42,000 --> 00:12:43,080
เราสลับกันได้ไหม

161
00:12:43,840 --> 00:12:46,680
ไม่ได้ นั่นห้องนอนแม่ฉัน

162
00:12:47,200 --> 00:12:48,720
ฉันไม่... ไม่เอา

163
00:12:48,720 --> 00:12:49,800
ไม่เอาๆ

164
00:13:06,400 --> 00:13:07,960
อยากมีเซ็กซ์ไหม

165
00:13:09,480 --> 00:13:10,480
อะไรนะ

166
00:13:11,120 --> 00:13:12,840
ฉันหยุดคิดเรื่องมงเนียร์ไม่ได้เลย

167
00:13:15,280 --> 00:13:19,520
- นั่นทําให้เธออยากมีเซ็กซ์เหรอ
- เปล่า แต่ฉันคิดถึงพ่อ

168
00:13:19,520 --> 00:13:23,240
เขาอาจรู้เรื่อมงเนียร์
หรือว่ามงเนียร์ลักพาตัวเขาไป เขาถูกจับตัวไว้

169
00:13:23,240 --> 00:13:25,800
การที่เราไปสอบปากคํา
หรือค้นบ้านมงเนียร์ไม่ได้แบบนี้

170
00:13:25,800 --> 00:13:27,480
มันทําให้ฉันอยากจะบ้า

171
00:13:27,480 --> 00:13:30,160
เห็นไหม ฉันต้องการเอ็นดอร์ฟินมากระตุ้นหน่อย

172
00:13:30,160 --> 00:13:32,800
ถึงจุดสุดยอด เพื่อให้ฉันสงบลง

173
00:13:33,560 --> 00:13:35,960
ตรรกะของเธอนี่พิลึกดี

174
00:13:37,280 --> 00:13:39,800
เพราะฉันเป็นโรคร้ายเหรอ
นายถึงได้ไม่มีอารมณ์

175
00:13:40,720 --> 00:13:43,280
- หรือเพราะแฟนเก่านาย
- เปล่า

176
00:13:44,000 --> 00:13:47,080
- มันจบไปนานแล้ว
- นายไม่สนใจฉันเหรอ

177
00:13:49,120 --> 00:13:50,480
นั่นไม่ใช่ประเด็น

178
00:13:51,320 --> 00:13:52,600
งั้นก็สนใจสินะ

179
00:15:22,440 --> 00:15:24,440
เร็วสิ...

180
00:15:41,560 --> 00:15:45,000
ขอโทษด้วยนะคะ
ฉันไม่เห็นคุณจริงๆ ขอโทษค่ะ

181
00:15:45,000 --> 00:15:46,760
นอนไม่หลับเหรอ

182
00:15:47,280 --> 00:15:48,280
เอาสักแก้วไหม

183
00:15:48,280 --> 00:15:51,640
- ชาสมุนไพร ปกติมันจะช่วยฉันได้นะ
- โอเคค่ะ

184
00:15:58,080 --> 00:16:01,680
ตอนกลางคืนมันจะยิ่งแย่น่ะ
เธอจะคิดไปต่างๆ นาๆ

185
00:16:02,200 --> 00:16:04,400
เพราะในโลกนี้
มันจะมีที่ไหนสักแห่งที่ยังสว่างอยู่

186
00:16:04,400 --> 00:16:07,760
ตอนกลางคืนหนูเลยหาคนคุยด้วยในอีดาต้า

187
00:16:07,760 --> 00:16:08,920
เป็นฟอรั่มของหนูเอง

188
00:16:08,920 --> 00:16:11,720
แต่ไวไฟที่นี่ห่วยมากเลย

189
00:16:12,240 --> 00:16:13,560
ต้องเปลี่ยนเป็นแบบไฟเบอร์นะคะ

190
00:16:15,960 --> 00:16:17,120
ฟังนะ...

191
00:16:17,840 --> 00:16:21,320
ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้มีเจตนาร้าย แต่...

192
00:16:22,320 --> 00:16:24,400
การสืบสวนของเธอทําให้อะไรต่างๆ กลับมา

193
00:16:24,400 --> 00:16:27,400
เรื่องราวแต่เก่าก่อน
ที่ทําให้ทุกคนตกอยู่ในอันตราย

194
00:16:28,840 --> 00:16:31,680
- เธอต้องปล่อยให้ตํารวจทํางานไปนะ
- ตํารวจเหรอ

195
00:16:32,200 --> 00:16:35,120
เหมือนที่ผู้กองมงเนียร์
ฆ่าคนไปเมื่อ 30 ปีก่อนน่ะเหรอ

196
00:16:35,840 --> 00:16:39,920
หนูจะเชื่อใจคนผิดไม่ได้เด็ดขาด
จนกว่าจะเจอตัวพ่อ

197
00:16:40,840 --> 00:16:41,880
ฉันเข้าใจ

198
00:16:42,640 --> 00:16:45,400
แต่ฌาโรเพิ่งมีโอกาสได้กลับมาตั้งตัวใหม่กับเรา

199
00:16:45,400 --> 00:16:49,200
และก้าวต่อไปเพื่อเป็นพ่อที่แท้จริงของมาเลีย

200
00:16:50,280 --> 00:16:52,520
ชีวิตเขามันยากลําบากนะ

201
00:16:52,520 --> 00:16:55,240
- ค่ะ เขาเสียแม่ไป
- ไม่ใช่แค่นั้น

202
00:16:55,840 --> 00:16:58,840
หลังจากนั้นเขาก็ถูกส่งไปอยู่กับพ่อเขา
ซึ่งไม่ใช่คนดีเลย

203
00:17:00,040 --> 00:17:04,680
โคล้ดกับฉันก็รู้สึกผิดมาตลอด
ที่เราไม่เข้าไปแทรกแล้วรับเขามาเลี้ยง

204
00:17:04,680 --> 00:17:06,160
แต่เราเองก็ไม่ค่อยรู้จักเขาหรอก

205
00:17:06,160 --> 00:17:09,360
ตอนจูเลียตคลอดฌาโร
เขาไปอยู่ปารีสนานปีแล้ว

206
00:17:09,360 --> 00:17:11,560
เราแทบไม่ได้ติดต่อกันเลยน่ะ

207
00:17:11,560 --> 00:17:13,960
แต่ตอนนี้เรามีโอกาสครั้งที่สอง

208
00:17:14,520 --> 00:17:19,200
และฉันไม่อยากให้ฌาโรพลาดโอกาส
เพราะเขาอยากช่วยเธอ

209
00:17:20,840 --> 00:17:22,160
เข้าใจไหม

210
00:17:42,360 --> 00:17:44,560
มาเลีย ขึ้นรถเถอะ เราจะไปแล้ว

211
00:17:52,240 --> 00:17:53,280
จ่ายเงินเลยนะคะ

212
00:18:25,400 --> 00:18:26,400
โอเคนะคะ

213
00:18:33,440 --> 00:18:34,440
มาเลีย

214
00:18:35,280 --> 00:18:36,320
มาเลีย

215
00:18:37,720 --> 00:18:38,600
มาเลีย!

216
00:18:40,920 --> 00:18:41,840
มาเลีย

217
00:18:42,560 --> 00:18:44,200
เกิดอะไรขึ้น ลูกรัก

218
00:18:44,200 --> 00:18:46,320
- ใครทําอะไรลูกเหรอ
- หนูเห็นสัตว์ประหลาด

219
00:18:47,800 --> 00:18:52,240
มีสัตว์ประหลาด

220
00:19:08,760 --> 00:19:11,320
(อีดา - ไปบ้านมงเนียร์นะ อยากฉายเดี่ยว)

221
00:19:11,320 --> 00:19:13,200
(ขอบคุณสําหรับเอ็นดอร์ฟินจ้ะ)

222
00:19:17,080 --> 00:19:21,200
(โอเค ระวังตัวด้วย
ระหว่างเราโอเคดีใช่ไหม)

223
00:19:25,840 --> 00:19:28,240
(โอเค ระวังตัวด้วย)

224
00:19:30,440 --> 00:19:32,080
(อาเนส - มือถือ)

225
00:20:31,760 --> 00:20:32,840
(แชร์)

226
00:20:32,840 --> 00:20:35,080
(อยากให้ช่วยหาตึกนี้ที)

227
00:20:35,600 --> 00:20:37,720
(กราฟิตีนั่นฝีมือพลูโต
เขาคือตํานาน ชอบงานเขาเว่อร์)

228
00:20:37,720 --> 00:20:39,200
(ขอบใจนะ แต่ขอรายละเอียดกว่านี้)

229
00:20:41,720 --> 00:20:45,040
{\an8}หากคุณเป็นเหมือนผมที่รู้วิธีคว้าโอกาสล่ะก็

230
00:20:45,040 --> 00:20:47,720
{\an8}นี่คือโครงการอสังหาฯ ที่เหมาะกับคุณครับ

231
00:20:47,720 --> 00:20:52,320
{\an8}ตั้งแต่เดือนหน้าเป็นต้นไป
ในอีแซร์เหนือเมืองเล็กๆ อย่างเลวิออนน่า

232
00:20:52,320 --> 00:20:55,160
{\an8}เราจะสร้างอาคารที่พักโอรีซอน เพรสทีจ

233
00:21:00,360 --> 00:21:04,240
{\an8}พื้นที่ครอบครัวที่อบอุ่น
มีพื้นที่ให้เล่นกีฬาฤดูหนาว

234
00:21:04,240 --> 00:21:07,800
{\an8}เต็มไปด้วยโครงสร้างพื้นฐานสุดไฮเทค

235
00:21:07,800 --> 00:21:09,360
{\an8}มาสิครับ ผมจะพาไป

236
00:21:10,320 --> 00:21:13,760
{\an8}คุณกําลังมองหาการลงทุนที่ปลอดภัย
ในสภาพแวดล้อมที่งดงามใช่ไหม

237
00:21:15,360 --> 00:21:16,520
{\an8}งั้นก็ไปผจญภัยกันเถอะ

238
00:21:22,440 --> 00:21:24,960
(ตํารวจ - พ.ต.อ.)

239
00:21:29,760 --> 00:21:31,600
คุณบ้าแน่ๆ ฉันฆ่าคุณได้เลยนะ

240
00:21:31,600 --> 00:21:33,640
ฉันก็ฆ่าคุณได้เหมือนกัน

241
00:21:33,640 --> 00:21:37,520
- มาทําอะไรที่นี่
- เหมือนกับคุณ แต่ฉันแค่ตื่นก่อน

242
00:21:39,400 --> 00:21:41,320
คุณไม่มีสิทธิ์มาอยู่ที่นี่

243
00:21:42,160 --> 00:21:45,000
คุณมาคนเดียว ไม่ได้แจ้งสิทธิ์

244
00:21:45,000 --> 00:21:46,840
ไม่ใส่เครื่องแบบ ไม่มีอาวุธ...

245
00:21:46,840 --> 00:21:48,480
นี่คุณโดนรับบาปคนเดียวเหรอ

246
00:21:49,200 --> 00:21:50,040
เปล่า

247
00:21:50,040 --> 00:21:52,040
ต้องมีคนชดใช้เรื่องโศกนาฏกรรมนี่เนอะ

248
00:21:52,040 --> 00:21:54,280
ตํารวจทํางานกันแบบนี้ใช่ไหม

249
00:21:55,400 --> 00:21:57,000
ไปก่อนที่เพื่อนร่วมงานฉันจะมาเถอะ

250
00:21:57,000 --> 00:22:00,040
อยากเห็นไหมว่าฉันเจออะไร
คุ้นๆ ชื่อโอรีซอน เพรสทีจไหม

251
00:22:01,400 --> 00:22:02,400
อืม

252
00:22:03,640 --> 00:22:06,760
เดอนีส์ซื้อห้องที่นั่นไว้ แต่ตึกมันสร้างไม่เสร็จ

253
00:22:06,760 --> 00:22:08,400
เขาต้องสู้กับบริษัทประกันเป็นปีๆ เลย

254
00:22:08,400 --> 00:22:12,840
ถ้าฉันต้องจับคนขังเอาไว้
อย่างเช่นนักข่าวที่สอดรู้...

255
00:22:13,760 --> 00:22:17,320
- คงเป็นที่ที่เหมาะเลย
- นั่นไง เจ๋งมากคู่หู

256
00:22:19,120 --> 00:22:20,440
ให้ฉันจัดการเอง

257
00:22:21,520 --> 00:22:24,440
ฉันควรจะเชื่อเหรอว่า
การตามหาพ่อฉันคือเรื่องสําคัญที่สุดของคุณน่ะ

258
00:22:24,440 --> 00:22:27,480
เพราะเขาคือคนเดียวที่ให้คําตอบฉันได้
ก็ต้องใช่สิ

259
00:22:28,600 --> 00:22:29,760
จิโอวานน่า

260
00:22:30,640 --> 00:22:31,840
ให้ตายสิ

261
00:22:33,240 --> 00:22:35,200
เราควรส่งรูปไหนให้เจ้านายคุณดี

262
00:23:05,280 --> 00:23:07,160
คุณดูไม่กังวลเรื่องพ่อเลยนะ

263
00:23:07,160 --> 00:23:10,320
จะกังวลไปทําไม เราจะเจอเขาแล้วนี่

264
00:23:11,440 --> 00:23:13,200
พอไปถึง เราอาจจะไม่ได้เจอข่าวดีก็ได้

265
00:23:13,200 --> 00:23:16,360
ถ้าเดอนีส์รู้สึกว่าถูกคุกคาม
จากการสืบสวนของเขา มันอาจผิดพลาดก็ได้

266
00:23:16,360 --> 00:23:17,720
พ่อฉันยังไม่ตาย

267
00:23:18,240 --> 00:23:21,680
ถ้าฉันไม่แน่ใจ ฉันคงไปต่อไม่ได้

268
00:23:24,480 --> 00:23:26,600
- สนิทกันเหรอ
- แน่นอนอยู่แล้ว

269
00:23:26,600 --> 00:23:29,280
แต่พ่อไม่ค่อยอยู่บ้านตอนกลางคืนนะ
เขามีงานสําคัญต้องทํา

270
00:23:29,280 --> 00:23:31,480
ต้องมีคนเปิดเผยความจริงไง

271
00:23:31,480 --> 00:23:33,600
ฉันก็เลยอยากเป็นนักข่าวเหมือนกัน

272
00:23:33,600 --> 00:23:35,920
แต่มันไม่เวิร์กกับฉันเพราะว่า...

273
00:23:36,440 --> 00:23:39,400
เพราะคุณขาดเรียนไปเข้าโรงพยาบาลเหรอ

274
00:23:42,120 --> 00:23:44,760
คุณไม่ใช่คนเดียวที่สืบเรื่องคนอื่นหรอกนะ

275
00:23:47,360 --> 00:23:48,840
คุณป่วยใช่ไหม

276
00:23:49,920 --> 00:23:50,920
ลูคีเมีย

277
00:23:53,400 --> 00:23:54,680
ระยะสุดท้ายเหรอ

278
00:23:54,680 --> 00:23:56,760
ฉันทนไหวน่า ไม่ต้องการความสงสาร

279
00:23:56,760 --> 00:24:00,920
แต่ตอนนี้ฉันอยากรู้จักคุณมากกว่า
ฉันจะเริ่มจากกูเกิลชื่อคุณก่อน

280
00:24:00,920 --> 00:24:04,160
หรือถ้าอยากรู้อะไร ก็ถามฉันได้เลยนะ

281
00:24:04,160 --> 00:24:06,280
ฉันจะตอบให้ ไม่มีอะไรต้องปิดอยู่แล้ว

282
00:24:33,000 --> 00:24:35,920
พ่อ พ่อคะ มีสัตว์ประหลาดด้วย

283
00:24:35,920 --> 00:24:39,960
หนูกลัว หนูอยากจะวิ่งหนี
แต่เขาไม่ยอมปล่อยเลย

284
00:24:39,960 --> 00:24:42,880
ไม่เป็นไรนะ ลูกรัก
พ่อมาแล้วนะ มันจบแล้ว

285
00:24:42,880 --> 00:24:44,360
ขอบคุณที่โทรหาฉันนะ

286
00:24:47,960 --> 00:24:49,400
พวกเขาวาดนี่บนหน้าผากเธอ

287
00:24:56,080 --> 00:24:57,480
เกิดบ้าอะไรขึ้นน่ะ

288
00:24:58,440 --> 00:25:01,040
ฉันมาแล้ว จะไม่ทิ้งพวกเธอไว้ลําพังอีก

289
00:25:02,960 --> 00:25:04,200
พ่อสัญญานะ

290
00:25:06,040 --> 00:25:08,880
มันคงจะปลอดภัยกว่า
ถ้าลูกอยู่ให้ห่างจากนายและปัญหานาย

291
00:25:12,280 --> 00:25:14,960
- มาเถอะมาเลีย บ๊ายบายพ่อซะนะ
- บ๊ายบาย

292
00:25:17,040 --> 00:25:19,360
เดี๋ยวสิ อาเนส เดี๋ยว!

293
00:25:19,360 --> 00:25:23,000
เธอพูดถูกทุกเรื่องเลย แต่อย่ากลับบ้านนะ

294
00:25:23,000 --> 00:25:25,360
ฉันจะโทรหามาลิค ไปอยู่กับเขาสักสองสามวันนะ

295
00:25:25,360 --> 00:25:28,000
แบบนั้นฉันจะได้รู้ว่าเธอไม่ได้อยู่ปารีส
และก็ไม่ได้อยู่ตามลําพัง

296
00:25:28,680 --> 00:25:31,960
ไม่อยากเชื่อเลยว่า
นายจะทําให้เราตกที่นั่งลําบากอีก

297
00:25:31,960 --> 00:25:33,560
อาเนส ขอร้องล่ะ

298
00:25:38,520 --> 00:25:40,600
- ก็ได้ เราจะไปบ้านมาลิค
- ขอบคุณ

299
00:25:44,160 --> 00:25:46,560
ฉันสัญญาว่าจะหาตัว
คนที่ทําแบบนั้นกับมาเลียให้เจอ

300
00:25:47,120 --> 00:25:49,440
และฉันจะไม่ให้ใครมาทําร้ายพวกเธอได้อีก

301
00:25:50,320 --> 00:25:51,400
ระวังตัวด้วยนะ

302
00:26:25,200 --> 00:26:27,080
(มิถุนายน 1994
พิธีรําลึก - ร็อกแซน)

303
00:26:28,920 --> 00:26:30,920
(พิธีรําลึก - ร็อกแซน)

304
00:26:36,160 --> 00:26:37,280
เวรละ

305
00:26:37,800 --> 00:26:41,000
ขอโทษที ฉันคงไปทํางานไม่ได้
พอดีมีเรื่องด่วน...

306
00:26:41,000 --> 00:26:42,160
ใจเย็นพี่บ่าว

307
00:26:42,160 --> 00:26:44,960
ไม่เป็นไรนะ เมื่อคืนเจ้านายแกซด
น้ําที่มงเนียร์ชงซะเต็มข้อ

308
00:26:44,960 --> 00:26:49,080
ฉันเลยเป็นคนดูแลร้านเอง
นี่แค่โทรมาเช็กว่านายยังไม่ตายเฉยๆ

309
00:26:49,080 --> 00:26:52,360
- ขอบใจนะเพื่อน เดี๋ยวโทรกลับนะ
- เข้าใจละ ชิลๆ สบายๆ ได้เลย...

310
00:26:52,360 --> 00:26:54,000
- บอกมาสิ
- นะ

311
00:26:54,000 --> 00:26:55,840
- เขาไม่อยู่ที่นี่
- เขาอยู่ไหน

312
00:26:55,840 --> 00:26:57,840
ไม่เข้าใจเหรอวะ

313
00:26:57,840 --> 00:26:59,320
มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ

314
00:27:03,200 --> 00:27:04,520
รู้จักเขาไหม

315
00:27:05,320 --> 00:27:07,000
(วางยาพิษในเลวิออนน่า)

316
00:27:07,000 --> 00:27:08,920
ไม่นะ ถ้าเจอก็คงปิ๊งอยู่

317
00:27:09,800 --> 00:27:11,280
ฉันรู้ว่าเขาทํางานที่นี่

318
00:27:11,800 --> 00:27:12,680
เขาอยู่ไหน

319
00:27:12,680 --> 00:27:16,480
ฟังนะ ผมไม่รู้จักคนของคุณ
แต่ผมแนะนําให้คุณรู้จักแบรดได้นะ

320
00:27:19,920 --> 00:27:21,840
มันชอบเล่นน่ะ เนอะแบรด

321
00:27:25,080 --> 00:27:27,760
บอกฌาโรว่าเพื่อนเก่าจากปารีสตามหาเขาอยู่

322
00:28:00,360 --> 00:28:02,480
ห้องของมงเนียร์อยู่ชั้นสอง

323
00:28:08,520 --> 00:28:09,560
ทางซ้าย

324
00:28:14,040 --> 00:28:15,880
ที่นี่แหละ ห้องเบอร์ 134

325
00:28:15,880 --> 00:28:19,560
เอาเลย พังประตูเข้าไป
เตะสักป้าบ เอาไหล่ดัน อะไรก็ได้

326
00:28:25,040 --> 00:28:27,360
โอเค คงเปิดได้ชาติหน้า...

327
00:28:34,080 --> 00:28:34,960
พ่อ

328
00:28:35,680 --> 00:28:36,720
พ่อ

329
00:28:38,040 --> 00:28:38,920
พ่อ

330
00:28:42,200 --> 00:28:45,880
ไม่นะ เขาไม่อยู่
เขาไม่อยู่ที่นี่ ไม่อยากเชื่อเลย

331
00:28:45,880 --> 00:28:47,040
เสียใจด้วยนะ

332
00:28:54,800 --> 00:28:57,240
แต่ดูเหมือนมงเนียร์เคยซ่อนคนไว้ที่นี่นะ

333
00:28:58,360 --> 00:28:59,680
อย่างน้อยก็ 15 ปีก่อน

334
00:28:59,680 --> 00:29:02,680
เตาแบบนี้ถูกเรียกคืนในปี 2005
เพราะมันเกิดอุบัติเหตุบ่อยเกินไป

335
00:29:03,280 --> 00:29:08,000
ฉันเคยใช้นี่เป็นข้อมูลปิดคดีเก่า
"นักรัดคอที่จุดตั้งแคมป์" ในโมเลียตส์น่ะ

336
00:29:11,040 --> 00:29:12,880
นี่มันอะไรกัน

337
00:29:14,240 --> 00:29:15,640
มัน...

338
00:29:38,120 --> 00:29:40,040
นี่คือสูตรคณิตศาสตร์

339
00:29:52,680 --> 00:29:53,600
อีดา!

340
00:30:05,680 --> 00:30:08,960
- มีอะไรให้ช่วยไหม
- ค่ะ หมวดเดลูก้า ตํารวจเลวิออนน่า

341
00:30:08,960 --> 00:30:12,600
เรากําลังทําคดีคนหาย
และเรามาดูว่าคนของเราอยู่ที่นี่หรือเปล่า

342
00:30:13,120 --> 00:30:14,080
พอรู้บ้างไหมคะ

343
00:30:14,080 --> 00:30:16,600
เราไม่เห็นใครมาหลายอาทิตย์แล้ว

344
00:30:16,600 --> 00:30:20,280
ยังไงก็ไม่มีใครไปได้สูงกว่านี้แล้วละ
มีหิมะถล่มที่ความสูง 200 เมตร

345
00:30:20,280 --> 00:30:21,240
จริงเหรอคะ

346
00:30:22,360 --> 00:30:23,320
ไม่มีใครบอกเราเลย

347
00:30:24,000 --> 00:30:27,000
ใครเป็นคนเก็บงานที่สํานักงานบนภูเขาน่ะ
ฟรองซัวส์เหรอ

348
00:30:27,000 --> 00:30:29,640
- ใช่แล้ว ฟรองซัวส์ ใช่
- แปลกจังแฮะ

349
00:30:31,680 --> 00:30:32,960
ไม่มีคนชื่อฟรองซัวส์ซะหน่อย

350
00:30:36,360 --> 00:30:39,120
- ไปซะเถอะครับ ผู้หมวด
- ไม่งั้นจะทําไม

351
00:30:43,320 --> 00:30:45,600
- ชอบชะมัดเลย
- บ้าไปแล้วเหรอ

352
00:30:45,600 --> 00:30:47,200
ฉันให้ห้าดาวเลย

353
00:30:48,960 --> 00:30:50,960
- เขาตายแล้วเหรอ
- ยัง

354
00:30:51,560 --> 00:30:53,800
- เอามานี่
- ในที่สุดเราก็พูดเป็นกันเองซะที

355
00:30:53,800 --> 00:30:55,720
- บ้าฉิบ
- มาสิ

356
00:30:56,960 --> 00:30:59,200
มาดูกันว่า
คุณพี่เจ้าหน้าที่อุทยานซ่อนอะไรไว้

357
00:31:10,480 --> 00:31:12,880
รับสิวะ ฌาโร แม่งเอ๊ย

358
00:31:18,480 --> 00:31:21,120
เป็นอะไรไป น้องหมาน้อย พี่หนูไปไหน

359
00:31:46,280 --> 00:31:50,000
(ห้ามเล่นเลื่อนหิมะบนลานสกี)

360
00:31:50,000 --> 00:31:52,040
ไม่นะ

361
00:31:52,040 --> 00:31:54,240
ช่วยเช็กความดันเลือดคุณเชนิโว

362
00:31:54,240 --> 00:31:55,160
อารี!

363
00:31:56,120 --> 00:31:58,480
- โรเมโอ นายมาทําอะไรที่นี่
- ช่วยฉันด้วย ได้โปรด

364
00:31:58,480 --> 00:32:02,080
- เราไม่รักษาสัตว์นะ
- ฉันรู้ แต่รพ.สัตว์มันอยู่ห่างไป 30 กม.

365
00:32:02,080 --> 00:32:03,560
ฉันคิดว่ามันถูกยิงนะ

366
00:32:04,640 --> 00:32:05,960
โอเคๆ มาเถอะ

367
00:32:10,680 --> 00:32:17,680
{\an8}(พิธีรําลึก - ร็อกแซน
วันที่ 10 มิถุนายน 1994)

368
00:32:44,320 --> 00:32:45,920
{\an8}นี่ เดทราซ

369
00:32:47,120 --> 00:32:49,240
{\an8}- นี่ เดทราซ
- ในนี้ห้ามเอาสัตว์เข้ามานะเว้ย

370
00:32:51,560 --> 00:32:55,880
เราเคยคบกันสองอาทิตย์ตอนม.สอง
แต่เธอทิ้งผมครับ ผมทําตัวเด็กเกินไป

371
00:32:55,880 --> 00:32:57,400
{\an8}แย่เลยละ เรามีความสุขกันมาก

372
00:33:05,320 --> 00:33:08,520
- ให้ตาย เธอถูกแทงน่ะ
- ไม่นะ จูเลียต

373
00:33:08,520 --> 00:33:12,160
- เรียกรถพยาบาลที
- กําลังมีคนมาช่วย

374
00:33:34,040 --> 00:33:36,600
(หยุดชั่วคราว)

375
00:33:36,600 --> 00:33:37,680
ฮัลโหล นี่อีดา

376
00:33:37,680 --> 00:33:40,640
ถ้าจะติดต่อฉัน ฉันชอบแช็ต ดีเอ็ม
หรือจะส่งข้อความมาในอีดาต้าก็ได้

377
00:33:40,640 --> 00:33:42,880
แต่ถ้ายังตื๊ออยู่ ก็ฝากข้อความไว้ละกัน

378
00:33:42,880 --> 00:33:44,280
อีดา นี่ฌาโรนะ

379
00:33:44,280 --> 00:33:48,840
ฉันรู้ว่าเธอชอบลุยเดี่ยวมากกว่า
แต่ฉันเป็นห่วงน่ะ ไม่ได้ข่าวเธอเลย

380
00:33:51,120 --> 00:33:53,200
เมื่อเช้ามันไปยุ่งกับลูกฉันด้วย

381
00:33:53,200 --> 00:33:55,560
ฉันว่าคนร้ายจะต้องทําร้ายแม่ฉันเหมือนกันแน่ๆ

382
00:33:55,560 --> 00:33:58,040
ในวิดีโอ เด็กๆ เรียกเธอว่า "เดทราซ"

383
00:33:58,040 --> 00:34:00,480
ช่วยลองค้นดูกับพรรคพวกเธอในเน็ตทีสิ

384
00:34:00,480 --> 00:34:01,640
ฌาโร แกตซี

385
00:34:02,240 --> 00:34:03,800
สวัสดีครับ เจ้าหน้าที่ตํารวจ

386
00:34:04,320 --> 00:34:06,800
ช่วยตามผมมาทีครับ ผมมีเรื่องจะถาม

387
00:34:06,800 --> 00:34:08,440
เกี่ยวกับการฆาตกรรมเอ็มม่า มาร์แซ

388
00:34:08,440 --> 00:34:11,000
ให้ตายสิ ผมไม่ได้ฆ่าเอ็มม่า!
นี่จิโอวานน่าไม่ได้บอกคุณเหรอ

389
00:34:11,000 --> 00:34:12,600
- จิโอวานน่า
- ใช่ จิโอวานน่า

390
00:34:12,600 --> 00:34:13,520
ถามจริง

391
00:34:14,240 --> 00:34:15,640
นี่สนิทจนเรียกชื่อกันเลยเหรอ

392
00:34:16,760 --> 00:34:18,760
งั้นฉันพูดกันเองกับนายด้วยได้ไหม

393
00:34:18,760 --> 00:34:21,880
มากับฉันเดี๋ยวนี้
ไม่งั้นฉันจะจับนายข้อหาขัดขืนเจ้าหน้าที่

394
00:34:23,240 --> 00:34:24,160
ไปกันเถอะ

395
00:34:26,920 --> 00:34:30,960
ผมบอกเป็นพันครั้งแล้ว
เราจูบกันสองวิได้ แล้วเอ็มม่าก็ไป

396
00:34:32,120 --> 00:34:34,640
เรื่องที่เล่ามันแอบเปลี่ยนไปนิดๆ นะ

397
00:34:35,600 --> 00:34:38,800
ตอนแรกคุณบอกว่าไปช่วยเธอหากระดาน
แล้วตอนนี้ก็บอกว่าจูบกัน

398
00:34:38,800 --> 00:34:41,160
นี่ถ้าพรุ่งนี้เล่าใหม่จะเป็นยังไง
จะได้ไม่เสียเวลา

399
00:34:41,160 --> 00:34:42,840
มีพยานยืนยันเรื่องนี้ได้นะ

400
00:34:43,440 --> 00:34:44,600
อีดา เอล์มันน่ะเหรอ

401
00:34:45,560 --> 00:34:49,040
อีดา เอล์มันที่คุณบอกว่า
ไม่รู้จักมาก่อนน่ะเหรอ ไม่หรอก

402
00:34:49,680 --> 00:34:52,080
คุณสองคนสนิทกันไวดีนะ

403
00:34:52,080 --> 00:34:53,080
ดีแล้ว

404
00:34:53,760 --> 00:34:55,880
แล้ววันต่อมา
คุณก็ไปเยี่ยมเคเลบ โฌฮันซันเหรอ

405
00:34:55,880 --> 00:34:58,760
ผมกําลังช่วยเธอตามหาพ่อ
เพราะพวกคุณไม่สนใจ

406
00:34:58,760 --> 00:35:01,000
ทั้งเรื่องการหายตัวไปเอย ลัทธิเอย

407
00:35:01,000 --> 00:35:04,000
ผมว่าคุณคงไปพล่ามใส่ทุกคนเลยสินะ
เริ่มจากหมวดเดลูก้า

408
00:35:04,000 --> 00:35:05,760
ทั้งที่เรื่องจริงมันไม่มีอะไร

409
00:35:06,680 --> 00:35:09,440
ผู้หญิงถูกฆ่าตาย
แล้วก็มีกุ๊ยที่มีประวัติอาชญากรรม

410
00:35:09,440 --> 00:35:11,680
เป็นคนสุดท้ายที่เห็นเธอมีชีวิตด้วย

411
00:35:11,680 --> 00:35:13,520
งั้นทําไมผมถึงยังไม่ติดคุกล่ะ

412
00:35:14,600 --> 00:35:15,760
คุณไม่มีหลักฐานไง

413
00:35:16,640 --> 00:35:20,920
ทําพลาดอีกหนคงดูไม่จืดแน่
หลังจากที่อดีตตํารวจไปวางยาคนครึ่งหมู่บ้านมา

414
00:35:24,320 --> 00:35:28,320
ฉันรู้ว่านายเกี่ยวข้องกับการตายของเอ็มม่า
ฉันจะจับตามองนายทุกฝีก้าว

415
00:35:28,320 --> 00:35:32,000
ฉันเป็นเจ้าหน้าที่ทัณฑ์บนคนใหม่ของนาย
ดังนั้นเริ่มทําตัวให้มันดีๆ เรียบร้อยซะ

416
00:35:32,680 --> 00:35:36,560
- แล้วก็อย่ายุ่งกับจิโอวานน่าด้วย
- ก็ได้ ผมไปได้หรือยัง

417
00:35:38,400 --> 00:35:39,520
อีกเรื่องนึง...

418
00:35:42,560 --> 00:35:43,520
มาตรวจสารเสพติดกัน

419
00:35:58,920 --> 00:36:02,280
มันเป็นคดีแห่งศตวรรษไง
ก็เลยมีเอกสารเป็นตั้ง

420
00:36:02,280 --> 00:36:05,600
ให้ตายสิ มงเนียร์ก็สอบปากคําไว้เยอะด้วย
ทั้งหมู่บ้านไปให้การ

421
00:36:17,480 --> 00:36:21,240
เดทราซ

422
00:36:32,960 --> 00:36:34,200
นี่ มีอะไรให้ช่วยไหม

423
00:36:35,280 --> 00:36:37,080
ผมกําลังหาห้องน้ําอยู่

424
00:36:38,040 --> 00:36:39,440
ห้องแรกขวามือ

425
00:36:40,280 --> 00:36:41,520
- ตรงนั้นเหรอ
- ใช่

426
00:36:54,400 --> 00:36:55,560
(แรงจูงใจ ทําร้ายร่างกาย)

427
00:36:55,560 --> 00:36:57,800
พระเจ้า ผู้ที่ตีตนอออกห่างจะต้องพินาศ

428
00:36:57,800 --> 00:36:59,960
พระองค์จะทําลายพวกนอกรีตทั้งหมด

429
00:37:05,160 --> 00:37:07,520
(แกนําปีศาจมาที่นี่
ฉันจะไล่มันไปด้วยไฟ)

430
00:37:07,520 --> 00:37:11,680
(ไปซะ ไม่งั้นฉันจะเผา
วิหารของซาตานที่แกสร้างขึ้น)

431
00:37:11,680 --> 00:37:15,040
(พระเจ้าจะลงโทษพวกนอกรีต)

432
00:37:19,240 --> 00:37:20,600
พวกเขาวาดนี่บนหน้าผากเธอ

433
00:37:22,600 --> 00:37:23,760
เสร็จหรือยัง

434
00:37:24,800 --> 00:37:26,360
เราไม่มีเวลาทั้งวันหรอกนะ

435
00:37:38,560 --> 00:37:39,560
อาการคงที่แล้ว

436
00:37:40,400 --> 00:37:42,040
ไม่โดนอวัยวะภายใน

437
00:37:43,280 --> 00:37:45,080
แต่มันอ่อนแอเกินกว่าจะเคลื่อนย้ายได้

438
00:37:45,600 --> 00:37:47,920
ฉันโทรหาสัตวแพทย์แล้ว พวกเขาจะส่งคนมา

439
00:37:49,320 --> 00:37:51,160
ไม่รู้จะขอบคุณนายยังไงดีเลย

440
00:37:51,960 --> 00:37:55,080
ไม่รู้สิ เริ่มจากบอกความจริงกับฉันก่อนก็ได้

441
00:37:56,920 --> 00:37:59,360
มาเถอะ ฉันผ่ากระสุนออกแล้ว

442
00:38:00,120 --> 00:38:04,120
ไม่ใช่กระสุนปืนไรเฟิลล่าสัตว์
ลํากล้องเล็ก มันคือปืนพก

443
00:38:05,440 --> 00:38:06,840
อะไรกัน โรเมโอ

444
00:38:07,880 --> 00:38:10,840
มันเกี่ยวข้องกับการสืบคดีที่นายพูดถึงหรือเปล่า

445
00:38:11,720 --> 00:38:15,200
- หยุดได้แล้ว ให้ตํารวจทํางานเถอะ
- ไม่ บอกแล้วว่าฉันจัดการเองได้

446
00:38:15,200 --> 00:38:16,640
ไม่ต้องห่วงฉัน

447
00:38:18,320 --> 00:38:20,080
ฉันเป็นห่วงนายนะ

448
00:38:25,200 --> 00:38:26,040
ไม่...

449
00:38:28,960 --> 00:38:31,120
- ขอโทษด้วย ฉันทําไม่ได้
- ทําไม

450
00:38:33,400 --> 00:38:35,600
ฟังนะ หมาของนายยังสลบอยู่

451
00:38:35,600 --> 00:38:38,640
กลับบ้านไปก่อน
แล้วพอสัตวแพทย์มา ฉันจะรีบโทรหานายนะ

452
00:38:41,480 --> 00:38:43,800
(ฌาโร แกตซี - มือถือ)

453
00:38:43,800 --> 00:38:46,680
(สถานีตํารวจ)

454
00:38:52,560 --> 00:38:54,640
เพื่อน เสียใจเรื่องหมานายด้วยนะ

455
00:38:54,640 --> 00:38:58,680
เออ ฉันยอมทําตามนายทุกอย่าง
แต่ไม่เตือนกันเลยว่ามีไอ้โรคจิตตามล่านายอยู่

456
00:38:58,680 --> 00:39:00,440
ฉันไม่คิดว่าเขาจะหาฉันเจอไง

457
00:39:00,440 --> 00:39:04,000
มีคนอยากฆ่าฉัน
ฉันแฉเรื่องเพื่อนพวกเขา เขาอันตรายน่ะ

458
00:39:04,000 --> 00:39:05,840
ฉันถึงได้มาซ่อนตัวที่นี่

459
00:39:05,840 --> 00:39:07,840
นายเป็นตัวปัญหาสินะเนี่ย

460
00:39:09,280 --> 00:39:12,280
สัญญาเลยว่าไอ้เวรนั่น
ต้องชดใช้ที่ทํากับหมานายแบบนั้น

461
00:39:12,880 --> 00:39:16,920
แต่ตอนนี้ลูกฉันตกอยู่ในอันตราย
นั่นสําคัญที่สุดแล้ว ฉันต้องการนายนะ

462
00:39:19,320 --> 00:39:20,400
ให้ตาย

463
00:39:21,800 --> 00:39:24,160
แม้แต่เรื่องเพื่อน
ดวงฉันนี่ผู้ชายพาซวยทุกที

464
00:39:24,800 --> 00:39:26,640
โอเค จะเอาอะไร

465
00:39:29,720 --> 00:39:31,280
รู้จักคนพวกนี้ไหม

466
00:39:33,440 --> 00:39:36,080
เขาเคยเป็นนายกเทศมนตรีที่นี่
เมื่อสองสามปีก่อน

467
00:39:36,080 --> 00:39:39,480
เขาต่อต้านลัทธิมาก
และถูกสงสัยด้วยว่าเป็นคนทําร้ายพวกลัทธิ

468
00:39:39,480 --> 00:39:42,680
เขาอยากให้พวกนั้นออกจากเมือง...
หรือแย่กว่านั้นอีก

469
00:39:43,280 --> 00:39:45,000
สุดท้ายแล้ว มงเนียร์ก็จัดการให้แทน

470
00:39:47,320 --> 00:39:49,920
คิดสิ เรื่องมันเริ่มจากอะไร

471
00:39:49,920 --> 00:39:51,200
จากการตายของร็อกแซน

472
00:39:51,800 --> 00:39:54,040
ถ้าโซลาลกับแม่ฉันพูดถูกล่ะ

473
00:39:54,040 --> 00:39:56,000
ถ้าเคเลบบริสุทธิ์จริงๆ

474
00:39:56,720 --> 00:39:59,280
อาจไม่ใช่คนจากลัทธิก็ได้ที่ฆ่าร็อกแซน

475
00:39:59,280 --> 00:40:01,320
อาจเป็นศัตรูของลัทธิก็ได้นะ

476
00:40:01,320 --> 00:40:03,800
คนที่ทําให้ดูเหมือนเคเลบเป็นคนร้าย

477
00:40:04,400 --> 00:40:05,720
อะไร ท่านนายกเนี่ยนะ

478
00:40:05,720 --> 00:40:07,360
ใช่ เขาหรือลูกสาวเขา

479
00:40:07,360 --> 00:40:09,880
เธอทําร้ายแม่ฉันด้วย
ตอนพวกเขาอยู่มัธยมปลาย

480
00:40:10,440 --> 00:40:13,200
และฉันมั่นใจว่า
เธอคือคนที่ทําร้ายมาเลียเมื่อเช้า

481
00:40:13,720 --> 00:40:17,120
จําไว้นะ เคเลบเคยคุยกับเราแล้ว
เรื่องสายเลือดคนที่ถูกเลือก

482
00:40:17,120 --> 00:40:20,000
เดทราซอาจเชื่อเรื่องนั้น
และมาสานต่อให้เสร็จ

483
00:40:20,000 --> 00:40:22,160
- เดี๋ยวนะ นายพูดว่าเดทราซเหรอ
- ใช่

484
00:40:22,760 --> 00:40:25,240
- ไม่ บ้าไปแล้ว
- อะไร

485
00:40:26,120 --> 00:40:28,960
เรื่องบ้าๆ เมื่อกี้ฉันไม่รู้นะ
แต่เดทราซน่ะ ฉันรู้จัก

486
00:40:28,960 --> 00:40:31,320
เป็นยายแก่เพี้ยนๆ ที่อยู่บนภูเขา

487
00:40:31,320 --> 00:40:34,120
ไม่มีใครเห็นแกมาหลายปีแล้ว
เกือบจะเป็นตํานานแล้วมั้ง

488
00:40:34,120 --> 00:40:37,520
- เด็กๆ เอาเรื่องยายแกมาหลอกกัน
- แถวไหนของภูเขา

489
00:40:38,640 --> 00:40:41,800
ถ้าจําไม่ผิด
น่าจะมีฟาร์มใกล้ๆ พิกแซงต์แฌร์แม็งนะ

490
00:40:42,840 --> 00:40:44,280
พาฉันไปได้ไหม

491
00:41:05,880 --> 00:41:07,240
นั่นอะไรน่ะ

492
00:41:37,600 --> 00:41:38,560
ให้ตายสิ

493
00:41:54,560 --> 00:41:55,560
โอเคไหม

494
00:42:52,640 --> 00:42:55,200
เธอไม่ยอมรับสายเลย แปลกๆ แฮะ

495
00:42:56,200 --> 00:42:59,200
เออ ฉันก็ไม่ชอบใจเวลาผู้ชายไม่รับสาย

496
00:42:59,720 --> 00:43:01,240
เธอไม่ใช่แฟนฉันนะ

497
00:43:02,960 --> 00:43:05,800
เมื่อคืนเธอนอนบ้านนายนี่
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเหรอ

498
00:43:09,280 --> 00:43:10,400
เป็นยังไงบ้าง

499
00:43:12,080 --> 00:43:15,640
เธอออกไปกลางดึก
และฉันก็ติดต่อเธอไม่ได้อีกเลย

500
00:43:15,640 --> 00:43:17,440
โห ห่วยขนาดนั้นเลยเหรอ

501
00:43:19,320 --> 00:43:22,280
นี่ฉันต้องสอนชายแท้
หาตําแหน่งคลิตอริสอีกคนแล้วเหรอ

502
00:43:29,600 --> 00:43:31,280
บ้าเอ๊ย นั่นใครน่ะ

503
00:43:33,520 --> 00:43:37,320
- มันบ้าไปแล้ว บ้าหรือไงวะ
- เอ็ดดี้

504
00:43:38,040 --> 00:43:40,440
- ใครคือเอ็ดดี้
- เอ็ดดี้ คนที่ยิงหมานาย

505
00:43:40,440 --> 00:43:42,960
- อะไรนะ
- ขับรถไป โรเมโอ ขับไป

506
00:43:52,080 --> 00:43:54,440
แม่ง ให้ตายสิ

507
00:43:58,640 --> 00:44:00,080
- เหยียบเลย
- นี่ก็เหยียบมิดแล้ว

508
00:44:00,080 --> 00:44:01,640
- เร็วขึ้นอีก
- เร็วสุดแล้วโว้ย

509
00:44:09,040 --> 00:44:09,920
- บ้าเอ๊ย
- ไปให้พ้น

510
00:44:09,920 --> 00:44:12,040
- ต้องการอะไร
- หยุดนะ! ไอ้สารเลว!

511
00:44:12,040 --> 00:44:13,920
มันจะเบียดเราให้ตกเขา

512
00:44:22,200 --> 00:44:23,360
แม่งเว้ย

513
00:44:31,440 --> 00:44:33,640
- ระวังๆ
- เออ รู้เว้ย

514
00:44:37,480 --> 00:44:38,600
บ้าเอ๊ย

515
00:44:51,560 --> 00:44:53,440
เร็วๆ ติดเครื่องสิ!

516
00:44:53,440 --> 00:44:56,400
- ออกไปไม่ได้
- ติดสิวะ

517
00:44:57,080 --> 00:45:00,840
เปิดประตู บอกว่ามันจะชนเราไง เปิด!

518
00:45:01,880 --> 00:45:04,120
ไปสิ ไม่เห็นเหรอว่ามันจะชนเราแล้วน่ะ

519
00:45:27,840 --> 00:45:29,360
โรเมโอ

520
00:45:31,600 --> 00:45:32,720
โอเคไหม

521
00:45:47,560 --> 00:45:48,600
สิบแปด

522
00:46:09,880 --> 00:46:11,040
ยี่สิบเจ็ด

523
00:46:18,720 --> 00:46:20,640
- เกิดอะไรขึ้นกับเขา
- ไม่รู้สิ

524
00:46:20,640 --> 00:46:23,280
พาเขาไปห้องพยาบาล
ทุกคนเข้าไปในห้องตัวเอง!

525
00:46:23,280 --> 00:46:24,640
แลบลิ้นออกมา

526
00:46:26,320 --> 00:46:27,200
ดีครับ

527
00:46:49,960 --> 00:46:51,240
ให้ตายสิ

528
00:46:54,720 --> 00:46:56,640
ฉันว่าเราถึงบ้านเดทราซแล้วละ

529
00:47:37,040 --> 00:47:38,760
นายทําบ้าอะไรเนี่ย

530
00:47:38,760 --> 00:47:41,240
อยากโดนคนบ้ายิงเอามากกว่าเหรอ

531
00:47:54,880 --> 00:47:56,800
นึกว่ารถพ่วงของฉันเละแล้วนะ

532
00:47:59,800 --> 00:48:00,960
เพื่อน

533
00:48:02,360 --> 00:48:03,400
เขามีรถด้วยว่ะ

534
00:48:05,320 --> 00:48:07,160
เร็วเข้า เราจะไปแล้วใช่ไหม

535
00:48:22,560 --> 00:48:24,040
เพื่อน

536
00:48:24,040 --> 00:48:26,120
- บ้าเอ๊ย นั่นพ่ออีดา
- ขาเขา

537
00:48:29,000 --> 00:48:30,720
เร็วเข้า เราต้องช่วยเขานะ

538
00:49:51,840 --> 00:49:54,280
คําบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร