1 00:00:11,040 --> 00:00:16,400 ไม่! หยุดเดี๋ยวนี้นะ! หยุดเลย! 2 00:00:16,400 --> 00:00:17,960 - มีอะไร - พ่อฉัน! 3 00:00:17,960 --> 00:00:20,520 - เคเลบ โฌฮันซัน เขาเป็นบ้า! - ใจเย็นนะ 4 00:00:20,520 --> 00:00:22,080 เขาจะทําร้ายพ่อฉัน! 5 00:00:22,840 --> 00:00:26,480 เดี๋ยวนะ ผมจะไปเอากุญแจ อยู่นี่ก่อน อย่าทําแบบนั้น! 6 00:00:30,000 --> 00:00:31,240 พ่อ! 7 00:00:33,240 --> 00:00:36,920 - เขาฟื้นแล้ว - คุณครับ ได้ยินผมไหม 8 00:00:40,000 --> 00:00:42,560 - เขาฟื้นแล้ว ไปตามหมอมา - เขาไปแล้ว 9 00:00:44,920 --> 00:00:46,000 ถอยไปค่ะ 10 00:00:48,080 --> 00:00:51,040 ใจเย็นๆ นะครับ ใจเย็นไว้ 11 00:00:54,240 --> 00:00:58,160 - ลูกเธอเป็นเด็กผู้หญิง - ฉันไม่อยากเห็น ไม่เอา 12 00:00:59,120 --> 00:01:02,320 เอาแกไปซะ ฉันไม่อยากได้ ไม่ได้ 13 00:01:09,760 --> 00:01:13,600 (ปี 1994) 14 00:01:19,760 --> 00:01:22,680 คุณต้องทิ้งสําเนากุญแจที่เราให้ไว้ค่ะ 15 00:01:23,720 --> 00:01:24,920 มันอยู่ในสัญญา 16 00:01:24,920 --> 00:01:27,960 หากเกิดเหตุเพลิงไหม้ขึ้น นักดับเพลิงต้องเข้าถึงได้ทุกที่ 17 00:01:32,640 --> 00:01:34,360 คุณจะกลับมาเอาของเมื่อไหร่คะ 18 00:01:34,360 --> 00:01:38,000 ไม่รู้สิ แต่ฉันจะจ่ายทุกเดือน ถ้าทางเธอสะดวก ก็จะโอนผ่านธนาคารให้ 19 00:01:38,600 --> 00:01:41,000 คุณต้องไปถามเจ้านายฉันก่อน 20 00:01:41,000 --> 00:01:44,080 ฉันมาแค่ช่วงสุดสัปดาห์ค่ะ หาเงินจ่ายค่าเรียนพยาบาล 21 00:01:44,080 --> 00:01:46,960 ฉันจะโทรหาเขาเอง ฉันต้องไปแล้ว ต้องขับรถอีกไกล 22 00:01:56,040 --> 00:01:58,600 ตัวเล็กจิ๋วเลย ชื่ออะไรคะเนี่ย 23 00:01:58,600 --> 00:02:02,240 เด็กผู้หญิงน่ะ ชื่ออีดา ตั้งตามย่าแก 24 00:02:44,720 --> 00:02:47,280 ชาวบ้านมาขอคําแนะนําจากคุณเรื่องอะไร 25 00:02:49,160 --> 00:02:51,880 ไม่ว่าจะที่นี่หรือที่ไหน ความเจ็บปวดก็เหมือนกัน 26 00:02:52,920 --> 00:02:56,000 ผู้คนฝันว่าตัวเองคือพระเจ้า แต่ใช้ชีวิตเยี่ยงแมลงสาบ 27 00:02:56,840 --> 00:02:59,080 นั่นคือที่มาของความทุกข์ทรมาน 28 00:02:59,080 --> 00:03:02,440 วงจรแห่งความไม่สมบูรณ์ของผู้คน 29 00:03:03,320 --> 00:03:04,320 แต่... 30 00:03:05,840 --> 00:03:07,760 {\an8}ฉันนําการปลดปล่อยมาสู่พวกเขา 31 00:03:07,760 --> 00:03:12,200 {\an8}เพราะฉันรักษามนุษยชาติ ที่ทําให้ตัวเองป่วยได้ 32 00:03:16,920 --> 00:03:19,160 จูเลียตคืออนาคตของเรา 33 00:03:19,160 --> 00:03:22,480 เธอจะให้กําเนิดโลกใหม่ที่สมดุล 34 00:03:22,480 --> 00:03:25,080 แสงสว่างและความมืด 35 00:03:25,080 --> 00:03:26,880 เราแต่ละคนตัดสินใจเลือกเอง 36 00:03:26,880 --> 00:03:30,000 {\an8}เรื่องราวจะดําเนินต่อไป แต่ว่า... ในตัวเรานั้น... 37 00:03:31,520 --> 00:03:33,160 {\an8}จูเลียตเป็นอิสระแล้ว 38 00:03:33,160 --> 00:03:37,880 {\an8}ภายในมดลูกของเธอ แสงสว่างและความมืด จะเป็นหนึ่งเดียวนําทางโลก 39 00:03:37,880 --> 00:03:40,480 จูเลียต 40 00:03:42,600 --> 00:03:43,720 จูเลียต... 41 00:03:45,120 --> 00:03:50,240 ในทุกๆ วัน เพื่อที่จะไม่มีผู้ใดถูกทอดทิ้ง 42 00:03:50,240 --> 00:03:53,080 เราต้องยื่นมือไปหาพวกเขา 43 00:03:53,600 --> 00:03:56,520 ทางที่เหลืออยู่นั้นโดดเดี่ยว 44 00:03:57,040 --> 00:03:59,520 เราแต่ละคนต้องเผชิญความมืดมิดของตัวเอง 45 00:04:10,680 --> 00:04:13,080 ฉันมาตรวจสัญญาณชีพเขา 46 00:04:13,080 --> 00:04:16,040 มันเป็นขั้นตอนทางการแพทย์ คุณไปรอข้างนอกได้ไหม 47 00:04:33,880 --> 00:04:36,000 คุณไม่ใช่พยาบาลประจําตัวผมนี่ 48 00:04:37,040 --> 00:04:39,760 ได้ยินว่าเรามีเพื่อนคนเดียวกัน 49 00:04:39,760 --> 00:04:41,080 ฌาโร แกตซี 50 00:04:43,560 --> 00:04:46,320 คุณอยากแก้แค้นในสิ่งที่เขาทํากับคุณไหม 51 00:04:46,320 --> 00:04:49,280 ฉันมีข้อมูลที่คุณอาจจะสนใจ 52 00:04:50,120 --> 00:04:53,200 ถ้าคุณช่วยฉัน ฉันจะตอบแทนให้ 53 00:05:00,360 --> 00:05:04,880 (เถ้าความตาย: ปริศนาลัทธิเอแคร็งส์) 54 00:05:06,200 --> 00:05:07,120 ทางนี้! 55 00:05:08,680 --> 00:05:09,720 แข็งใจไว้ครับ 56 00:05:14,680 --> 00:05:18,160 เป็นการโจมตีด้วยอาวุธมีด เกิดอะไรขึ้นที่นั่นน่ะ 57 00:05:18,680 --> 00:05:21,800 - ไม่รู้สิ ผมก็ไม่รู้ - มันเรื่องบ้าบออะไรกัน 58 00:05:21,800 --> 00:05:26,400 มันเป็นอุบัติเหตุ โอเคไหม เราระเบิดเพื่อเปิดทางอุโมงค์เก่าแล้ว... 59 00:05:26,400 --> 00:05:29,240 เลิกทําเหมือนฉันโง่ซะที ฉันเบื่อคําโกหกของคุณแล้ว 60 00:05:29,240 --> 00:05:31,760 เคเลบพูดถูก มีบางอย่างไม่ดีในเหมืองนี้ 61 00:05:31,760 --> 00:05:33,760 ไม่ใช่บางอย่างแต่เป็นบางคน! เราต้องหยุดเขาไว้ 62 00:05:33,760 --> 00:05:35,800 เรามีเรื่องต้องจัดการอีกเยอะ ขอ... 63 00:05:35,800 --> 00:05:38,000 - แบเชลาร์ ได้โปรด - จัดการเธอที 64 00:05:38,000 --> 00:05:40,000 - คุณต้องช่วยฉันนะ - คุณผู้หญิงครับ 65 00:05:40,000 --> 00:05:41,360 โอเค ฉันเข้าใจแล้ว 66 00:06:02,360 --> 00:06:06,040 ผมคิดว่ามันหนักอยู่ครับ แต่เธอไม่ยอมไปพบคุณ ดร.ฟิชเชอร์ 67 00:06:06,040 --> 00:06:09,600 เธอไม่ยอมรับว่าเธอเสียสติไปแล้ว ผมก็ไม่รู้จะทํายังไงดี 68 00:06:10,760 --> 00:06:12,720 ไม่รู้สิ มีทางไหนที่จะ... 69 00:06:13,640 --> 00:06:16,240 บังคับให้เธอไปศูนย์ฟื้นฟูได้บ้างไหม 70 00:06:21,200 --> 00:06:22,800 - จิโอ ผม... - เงียบเลย 71 00:06:25,000 --> 00:06:27,040 - ฉันจะไปนอนบ้านน้อง - เดี๋ยว! 72 00:06:36,480 --> 00:06:38,680 ที่ลามุยโรงพยาบาลจิตเวชในอีแซร์ 73 00:06:38,680 --> 00:06:42,240 เคเลบ โฌฮันซันยังคงหายตัวไปอยู่ 74 00:06:42,240 --> 00:06:46,800 ประชาชนควรระมัดระวังเป็นพิเศษ เนื่องจากเขาอาจจะเป็นบุคคลอันตราย 75 00:06:46,800 --> 00:06:51,240 หากพบเห็นเขา กรุณาอย่าเข้าหา และแจ้งตํารวจในทันที 76 00:06:52,680 --> 00:06:54,120 เดี๋ยว หยุดก่อน 77 00:07:00,080 --> 00:07:01,280 อีดา เธอโอเคไหม 78 00:07:02,480 --> 00:07:03,520 นี่ อีดา 79 00:07:04,040 --> 00:07:07,160 - เกิดอะไรขึ้นกับพ่อเธอเหรอ - อย่ามาแตะฉัน 80 00:07:07,680 --> 00:07:08,680 เกิดอะไรขึ้น 81 00:07:10,240 --> 00:07:11,480 ฉันไม่เข้าใจ 82 00:07:14,640 --> 00:07:16,400 บอกฉันสิว่าเกิดอะไรขึ้นน่ะ อีดา 83 00:07:19,600 --> 00:07:24,080 เทปในกระเป๋าพ่อฉัน ใบที่เขาพกติดตัวไปด้วยตลอด 84 00:07:24,600 --> 00:07:26,800 - จูเลียต... - แม่ฉันทําไม 85 00:07:30,440 --> 00:07:32,280 - ตอนนั้นเธอท้องอยู่ - อะไรนะ 86 00:07:32,800 --> 00:07:33,920 เธอเองก็ไม่รู้ตัว 87 00:07:34,640 --> 00:07:37,560 เธอคลอดลูก แล้วพ่อฉันก็อยู่ตรงนั้นด้วย 88 00:07:38,160 --> 00:07:39,320 พ่อฉัน... 89 00:07:40,320 --> 00:07:41,640 ไม่ใช่พ่อแท้ๆ 90 00:07:43,320 --> 00:07:45,840 เขาแค่เก็บเด็กมา 91 00:07:47,720 --> 00:07:49,440 - เข้าใจไหม ฌาโร - ไม่ 92 00:07:50,360 --> 00:07:51,800 เธอไม่ใช่พี่ฉันหรอก 93 00:07:51,800 --> 00:07:54,560 ฉันดูแล้ว ฉันเห็นเธอคลอดลูก 94 00:07:56,000 --> 00:07:57,240 ฉันไม่เชื่อเธอหรอก 95 00:07:59,160 --> 00:08:01,280 โซลาลกําลังสัมภาษณ์เธออยู่ แล้วเธอก็... 96 00:08:03,640 --> 00:08:04,880 มันน่าขยะแขยง 97 00:08:06,520 --> 00:08:09,760 เรามันน่าขยะแขยง ชีวิตฉันทั้งชีวิตมันคือเรื่องโกหก 98 00:08:11,800 --> 00:08:13,280 แล้วตอนนี้นายกับฉัน... 99 00:08:14,920 --> 00:08:16,000 ไม่ไหวแล้ว 100 00:08:18,320 --> 00:08:21,360 ฉันไม่อยากเห็นหน้านายอีก ฉันจะไปจากที่นี่ 101 00:08:27,000 --> 00:08:29,120 เคเลบบอกว่าฉันพิเศษ 102 00:08:29,640 --> 00:08:31,040 คนเขาพูดกันว่าอะไรเหรอ 103 00:08:31,040 --> 00:08:34,560 ว่าผู้หญิงทุกคนที่ขึ้นไปที่นั่นต่างรักเขา 104 00:08:34,560 --> 00:08:37,600 แล้วเราก็ทํา... 105 00:08:54,160 --> 00:08:55,600 หางานให้กันจริงๆ 106 00:09:08,280 --> 00:09:09,320 อะไรน่ะ 107 00:09:31,880 --> 00:09:36,120 อย่าได้ปักธงของเธอลงไป 108 00:09:36,120 --> 00:09:39,680 อย่าได้ไปเผาสะพานทิ้งอีก 109 00:09:41,080 --> 00:09:42,040 อะไร 110 00:09:42,960 --> 00:09:45,520 ฉันรู้ว่าเธอไม่อยากคุยกับฉันนะ แต่ฟังก่อน 111 00:09:45,520 --> 00:09:47,640 อย่ามายุ่งกับฉันน่ะ ร็อกแซน 112 00:09:47,640 --> 00:09:50,000 สิ่งที่เกิดกับเธอมันร้ายแรงมากนะ 113 00:09:50,000 --> 00:09:51,720 เธอต้องพูดถึงมัน 114 00:09:51,720 --> 00:09:54,560 พอเถอะ เธอไม่รู้ตัวหรอกว่ากําลังพูดเรื่องอะไร 115 00:09:56,160 --> 00:09:58,360 รู้สิ 116 00:10:04,640 --> 00:10:05,760 ฉันรู้ 117 00:10:10,520 --> 00:10:13,040 (ปี 1996) 118 00:10:44,120 --> 00:10:45,560 เคเลบ ในที่สุด 119 00:10:46,480 --> 00:10:48,640 ฉันเฝ้าฝันจะได้พบคุณมาหลายเดือนแล้ว 120 00:10:49,720 --> 00:10:51,800 คุณคือเหตุผลที่ฉันมาทํางานนี้ 121 00:10:53,120 --> 00:10:54,800 คุณควรออกไปนะคะ 122 00:10:54,800 --> 00:10:56,080 ไปนําทางโลก 123 00:10:56,920 --> 00:10:58,480 บอกสิคะว่าฉันจะช่วยอะไรได้บ้าง 124 00:10:59,000 --> 00:11:00,600 ฉันยินดีรับใช้คุณ 125 00:11:02,000 --> 00:11:05,600 หยุดพูดให้ระคายปากเธอและระคายหูฉันเลย 126 00:11:06,640 --> 00:11:08,640 ฉันอยู่ในที่ที่ควรแล้ว 127 00:11:08,640 --> 00:11:10,960 ฉันอยู่ในที่ซึ่งทางเดินอันสับสนนําทางมา 128 00:11:10,960 --> 00:11:13,480 ไม่นะคะ 129 00:11:13,480 --> 00:11:16,200 คุณแค่กําลังสับสน ฉันพร้อมช่วยคุณนะคะ 130 00:11:16,720 --> 00:11:18,560 เพื่อจะรักและติดตามคุณ 131 00:11:20,000 --> 00:11:21,600 ฉันพร้อมจะทําทุกอย่าง 132 00:11:22,800 --> 00:11:24,680 ความปรารถนาและความโง่เขลา 133 00:11:24,680 --> 00:11:26,920 คือสองเสาหลักของการบูชา 134 00:11:27,800 --> 00:11:28,960 ใช่ความปรารถนาแน่นอน 135 00:11:29,480 --> 00:11:30,800 แน่นอนนับพันครั้ง 136 00:11:31,480 --> 00:11:32,680 แต่ความโง่เขลาน่ะเหรอคะ 137 00:11:41,280 --> 00:11:44,280 นี่คือบทสัมภาษณ์ ที่คุณให้สัมภาษณ์กับนักข่าวไว้ 138 00:11:44,280 --> 00:11:47,160 ฉันดูหมดแล้ว จดจําได้ขึ้นใจ 139 00:11:48,360 --> 00:11:49,680 ฉันรู้จักคุณค่ะ เคเลบ 140 00:11:50,480 --> 00:11:54,800 ฉันรู้พลังของคุณ คําสอนของคุณ โลกที่ต้องการคุณ 141 00:11:58,480 --> 00:12:00,880 ให้ฉันช่วยให้คุณได้เป็นตัวเองอีกครั้งเถอะค่ะ 142 00:12:03,640 --> 00:12:05,000 อย่ามายุ่งกับฉัน 143 00:12:06,000 --> 00:12:08,240 ฉันไม่อยากพบเธออีก 144 00:12:10,560 --> 00:12:12,000 เหล่าแมลงสาบ 145 00:12:13,000 --> 00:12:14,320 เป็นเพียงแมลงสาบ 146 00:12:15,720 --> 00:12:17,880 ความปรารถนาและความโง่เขลา 147 00:12:19,440 --> 00:12:21,000 เหล่าแมลงสาบ 148 00:12:22,680 --> 00:12:24,360 เป็นเพียงแมลงสาบ 149 00:12:59,080 --> 00:13:00,760 ฉันจําไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น 150 00:13:00,760 --> 00:13:04,360 ฉันจําได้ว่าออกจากโรงรถ อีดาโทรหาฉัน 151 00:13:05,320 --> 00:13:07,040 แล้วทุกอย่างก็วูบไป 152 00:13:10,680 --> 00:13:12,200 เรื่องที่อีดาบอกมันจริงไหมครับ 153 00:13:12,200 --> 00:13:15,600 ว่าจูเลียตคลอดอีดามา แล้วคุณก็รับเธอไปเลี้ยงโดยไม่บอกใคร 154 00:13:16,200 --> 00:13:19,840 ฉันก็ไม่ได้วางแผนไว้แบบนั้นหรอก มันเกิดขึ้นไปเอง 155 00:13:20,360 --> 00:13:21,960 และฉันก็พยายามอย่างเต็มที่ 156 00:13:22,760 --> 00:13:23,800 จูเลียต... 157 00:13:24,680 --> 00:13:26,480 เสียสติโดยสมบูรณ์ 158 00:13:27,320 --> 00:13:30,640 ฉันคุยกับหญิงสาวที่ท้องแบนราบ แทบจะ... 159 00:13:31,320 --> 00:13:34,880 แทบจะเรียกได้ว่ายังเป็นเด็กแท้ๆ แล้วจู่ๆ เธอก็ช็อก 160 00:13:34,880 --> 00:13:38,120 เธอปฏิเสธเด็กคนนี้ เธอไม่กล้าแม้แต่จะมองด้วยซ้ํา 161 00:13:40,400 --> 00:13:43,400 เมียฉันพยายามตั้งท้องอยู่หลายปี 162 00:13:44,040 --> 00:13:45,960 ฉันก็ไม่รู้ว่าอะไรเข้าสิง 163 00:13:45,960 --> 00:13:47,240 ฉันไม่ได้คิด 164 00:13:48,800 --> 00:13:50,480 คุณก็น่าจะบอกอีดานะ 165 00:13:52,000 --> 00:13:53,640 มันจะดีกับเธอตรงไหนกันล่ะ 166 00:13:53,640 --> 00:13:57,480 ถ้าเธอรู้ว่าแม่ตัวเอง เป็นเด็กวัยรุ่นทุกข์ตรม ไม่อยู่กับร่องกับรอย 167 00:13:57,480 --> 00:14:00,560 ว่าพ่อเธอควบคุมบงการแม่เธอไว้เบ็ดเสร็จ 168 00:14:00,560 --> 00:14:02,520 ว่าเขาเป็นเจ้าลัทธิของแม่เธอ 169 00:14:02,520 --> 00:14:03,960 และอาจแย่กว่านั้นอีก 170 00:14:03,960 --> 00:14:05,480 เธอมีสิทธิ์ที่จะรู้นะ 171 00:14:06,240 --> 00:14:07,600 ผมก็เหมือนกัน 172 00:14:08,480 --> 00:14:10,400 หลังจากนั้นฉันก็ไม่เจอแม่นายอีกเลย 173 00:14:10,400 --> 00:14:12,320 ไม่รู้ด้วยว่านายมีตัวตน 174 00:14:12,320 --> 00:14:16,040 ฉันแค่อยากให้อีดามีวัยเด็กที่ปกติ 175 00:14:16,040 --> 00:14:17,280 ชีวิตปกติ 176 00:14:17,280 --> 00:14:19,800 แล้วคุณกลับมาที่เลวิออนน่าทําไม 177 00:14:19,800 --> 00:14:23,680 - ทําไมคุณถึงเริ่มสืบสวนใหม่ - ฉันไม่ได้เริ่มสืบสวนใหม่ 178 00:14:23,680 --> 00:14:27,880 ฉันกลับมาเพื่ออีดา เธอป่วยหนัก และไม่ยอมรับคีโมต่อ 179 00:14:29,760 --> 00:14:32,760 เคเลบ โฌฮันซันคือความหวังเดียวของฉัน ที่จะปลูกถ่ายอวัยวะให้อีดาได้ 180 00:14:32,760 --> 00:14:35,960 ในฐานะพ่อแท้ๆ ของเธอ มันก็มีโอกาส 50 เปอร์เซ็นต์ที่จะเข้ากันได้ 181 00:14:35,960 --> 00:14:36,960 แล้วยังไง 182 00:14:37,480 --> 00:14:42,200 เขาบอกว่าอีดาไม่จําเป็นต้องปลูกถ่ายอวัยวะ ขอเพียงเธอศรัทธาก็จะรอดได้ 183 00:14:42,200 --> 00:14:43,600 เขาไม่ยอมทําการทดสอบ 184 00:14:44,760 --> 00:14:47,440 แต่ฉันไปตรวจความเข้ากันได้มาแล้ว 185 00:14:48,320 --> 00:14:49,680 แต่ผลออกมาเป็นลบ 186 00:14:51,040 --> 00:14:52,200 แล้วผมล่ะ 187 00:14:52,200 --> 00:14:54,920 ผมก็ทดสอบได้นะ บางทีอาจจะเข้ากันได้ 188 00:14:55,520 --> 00:14:57,960 ฉันเพิ่งคุยกับครอบครัวนายไป ตอนที่ถูกทําร้าย 189 00:14:57,960 --> 00:15:00,720 ตอนแรกฉันไปที่บ้านลุงกับป้านาย 190 00:15:00,720 --> 00:15:02,760 แล้วก็ว่าจะติดต่อนาย 191 00:15:02,760 --> 00:15:04,000 เดี๋ยว ว่าไงนะ 192 00:15:04,880 --> 00:15:07,320 คุณไปเจอลุงกับป้าผม แล้วเล่าทุกอย่างให้ฟังเหรอ 193 00:15:07,320 --> 00:15:10,320 ฉันไม่ได้เจอลุงนาย ตอนที่ไปลุงนายไม่อยู่ที่ฟาร์มน่ะ 194 00:15:10,320 --> 00:15:11,920 แต่ได้คุยกับภรรยาเขา 195 00:15:13,280 --> 00:15:14,440 เป็นไปไม่ได้ 196 00:15:16,560 --> 00:15:18,440 ป้ามารีรู้แต่ไม่ยอมบอกผมเหรอ 197 00:15:18,440 --> 00:15:22,120 เธอบอกว่าไม่อยากฟังเรื่องพวกนั้นอีก 198 00:15:22,120 --> 00:15:23,960 และไม่ยอมช่วยฉัน 199 00:15:25,160 --> 00:15:27,200 เธอไม่อยากให้ไปยุ่งกับนาย 200 00:15:53,280 --> 00:15:54,280 ป้ามารี 201 00:16:06,720 --> 00:16:07,720 ป้ามารี 202 00:16:24,640 --> 00:16:25,640 ไม่นะ! 203 00:16:26,160 --> 00:16:27,160 ไม่! 204 00:16:27,760 --> 00:16:32,240 ไม่! ป้ามารี! 205 00:16:36,040 --> 00:16:38,360 ตอนคุณไปถึงประตูไม่ได้ล็อกเหรอ 206 00:16:40,400 --> 00:16:42,360 แล้วคุณไม่เห็นใครเลยเหรอ 207 00:16:49,600 --> 00:16:51,640 - นั่นลุงผม - อยากให้ผมคุยกับเขาไหม 208 00:16:52,760 --> 00:16:53,640 ไม่ 209 00:16:54,760 --> 00:16:55,920 ผมควรบอกเอง 210 00:16:56,440 --> 00:17:01,840 ก็ได้ครับ คืนนี้มาที่สน. เราจะได้บันทึกคําให้การอย่างเป็นทางการ 211 00:17:16,960 --> 00:17:18,240 ผมเสียใจจริงๆ 212 00:17:19,800 --> 00:17:22,680 ตั้งแต่แกมานี่ ก็มีแต่กวนน้ําให้ขุ่น 213 00:17:23,200 --> 00:17:25,600 ทั้งคําถามซอกแซกเรื่องแม่แก เรื่องลัทธิ 214 00:17:27,920 --> 00:17:31,560 เราก้าวต่อไปกันแล้ว แต่แกก็ขุดรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก 215 00:17:32,920 --> 00:17:34,640 แล้วมารีก็ต้องมาซวยแทนแก 216 00:17:36,560 --> 00:17:38,200 ไม่ 217 00:17:39,600 --> 00:17:41,360 เรายังมีชีวิตข้างหน้าอีกยาวไกล 218 00:17:43,480 --> 00:17:44,960 เราให้แกเข้ามาในบ้านของเรา 219 00:17:46,280 --> 00:17:47,400 ครอบครัวของเรา 220 00:17:48,480 --> 00:17:49,920 แต่มันก็ยังไม่พอสําหรับแก 221 00:17:51,840 --> 00:17:53,480 - ไปจากที่นี่ซะ - เดี๋ยวก่อนครับ 222 00:17:56,280 --> 00:17:57,760 แกนี่เหมือนแม่ไม่มีผิด 223 00:17:57,760 --> 00:18:00,800 ไม่เคยคิดถึงผลที่จะตามมา 224 00:18:00,800 --> 00:18:03,000 ออกไปซะ ไป! 225 00:19:04,440 --> 00:19:05,280 ไม่นะ 226 00:19:15,760 --> 00:19:19,560 (ปี 1996) 227 00:19:26,040 --> 00:19:30,040 พรสวรรค์ของคุณ ความรู้ทั้งหมดของคุณ อยู่ในตัวฉัน 228 00:19:31,240 --> 00:19:32,320 จูเลียตมันเทียบไม่ได้ 229 00:19:34,880 --> 00:19:37,120 ฉันคือคนที่จะมีทายาทให้คุณ 230 00:19:37,120 --> 00:19:42,280 ฉัน! 231 00:19:42,280 --> 00:19:46,440 (ตํารวจแห่งชาติ) 232 00:19:47,160 --> 00:19:48,880 "เอโนล่า" ชื่อที่เธอเขียนเหรอ 233 00:19:50,040 --> 00:19:53,360 ที่นี่ไม่มีใครชื่อนั้น พอจะรู้ไหมว่ามันแปลว่าอะไร 234 00:19:55,160 --> 00:19:56,840 ทําไมต้องปิดบังฉันด้วย 235 00:19:57,760 --> 00:20:00,280 ฉันแค่อยากรู้ว่าใครทํากับป้านาย 236 00:20:02,160 --> 00:20:03,320 ขําอะไร 237 00:20:05,400 --> 00:20:07,720 ในที่สุดก็ตัดสินใจทํางานแล้วสินะ 238 00:20:09,320 --> 00:20:11,160 นายไม่ทําอะไรเลยหลังจากเอ็มม่าตาย 239 00:20:11,160 --> 00:20:14,200 ถ้ายอมขยับก้นหน่อย ป้าฉันก็คงจะยังไม่ตาย 240 00:20:14,200 --> 00:20:15,560 หาว่านี่ความผิดฉันงั้นเหรอ 241 00:20:17,720 --> 00:20:19,560 ลุงนายไม่ได้คิดแบบนั้นนะ 242 00:20:25,160 --> 00:20:27,840 ถ้านายพูดความจริงกับฉันตั้งแต่ต้น 243 00:20:28,560 --> 00:20:30,760 แทนที่จะไปเล่นบทนักสืบกับเพื่อนๆ 244 00:20:31,640 --> 00:20:32,920 ป้านายก็คงยังไม่ตาย 245 00:20:34,480 --> 00:20:35,720 นี่นายสนุกมากใช่ไหม 246 00:20:36,240 --> 00:20:38,280 เล่นเป็นตํารวจทรงพลังในเมืองเล็กๆ 247 00:20:44,280 --> 00:20:47,920 - ฉันจะแกล้งทําเป็นไม่ได้ยินนะ - ไปตายซะ ได้ยินไหม 248 00:20:48,840 --> 00:20:49,920 ออกไปซะ 249 00:20:51,360 --> 00:20:53,280 ออกไป 250 00:21:01,360 --> 00:21:03,720 - ใจเย็นๆ - ปล่อยฉันนะ 251 00:21:03,720 --> 00:21:06,360 ช่างมัน พอได้แล้ว ปล่อยเขาไป 252 00:21:07,680 --> 00:21:11,120 นี่ เต็มที่เลย ออกไปซะ นายรีบไสหัวออกไปดีกว่า 253 00:21:13,560 --> 00:21:14,640 ไปสิ! 254 00:21:31,120 --> 00:21:33,920 - จะไปไหน ไอ้หนู - ผมจะนอนที่บ้านอูโก้นะ บาย 255 00:21:33,920 --> 00:21:36,040 เดี๋ยวก่อน นายทําไฟฉายตก 256 00:21:36,040 --> 00:21:39,640 - ยายอยู่ไหน - ในห้องนั่งเล่นฮะ ผมสายละ ไปก่อนนะ 257 00:21:39,640 --> 00:21:41,240 - ห้ามซนนะ - ครับๆ 258 00:21:41,240 --> 00:21:42,160 เออ 259 00:21:47,720 --> 00:21:49,600 (ลูกหลานของเราตกอยู่ในอันตราย) 260 00:21:49,600 --> 00:21:50,640 (ผู้ก่อมลพิษ) 261 00:21:50,640 --> 00:21:52,720 เราต้องทําป้ายเพิ่มนะ 262 00:21:59,840 --> 00:22:02,640 ใบปลิวก็ใช้ได้แหละ แต่เราต้องการป้ายเพิ่ม 263 00:22:03,240 --> 00:22:04,280 สวัสดีลูก 264 00:22:10,800 --> 00:22:12,200 แม่โอเคไหม สบายดีใช่ไหม 265 00:22:12,800 --> 00:22:16,280 แว็งซ็องกับเพื่อนๆ ไปกระทืบผมมา แล้วแม่ก็ยังเสิร์ฟกาแฟให้พวกมันเหรอ 266 00:22:16,280 --> 00:22:18,320 แม่ก็ขอโทษแล้วไง 267 00:22:18,320 --> 00:22:21,880 แต่มันอาจจะเป็นเรื่องร้ายที่มีเรื่องดีแฝงอยู่ก็ได้ 268 00:22:22,680 --> 00:22:25,000 อารีไม่จริงใจหรอกนะ ลูกไม่ควรเชื่อใจเขา 269 00:22:25,000 --> 00:22:26,840 นี่แม่ได้ยินตัวเองพูดไหม 270 00:22:26,840 --> 00:22:31,600 - แม่ แม่จะทําแบบนี้ไปถึงไหน - จนสําเร็จนั่นแหละ เราไม่มีทางเลือก 271 00:22:32,400 --> 00:22:35,000 เมื่อเช้านี้มีรถพยาบาลสองคัน ออกจากอาร์กาเซีย 272 00:22:35,000 --> 00:22:37,560 มีคนบาดเจ็บ และไม่มีใครบอกเราว่าเกิดอะไรขึ้น 273 00:22:37,560 --> 00:22:40,680 จะโกรธทําไม ในเมื่อพวกแม่ไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเกิดอะไรขึ้น 274 00:22:40,680 --> 00:22:42,920 เพราะพวกเขาจะปกปิดมันเหมือนเคยไง 275 00:22:44,840 --> 00:22:46,040 ถ้าเราไม่ทําอะไร 276 00:22:46,040 --> 00:22:49,440 คราวหน้าจะเป็นเราหรือลูกเรา ที่อยู่ในรถพยาบาลนั่น 277 00:22:53,600 --> 00:22:56,560 ลูกรัก ลูกไม่เห็นเหรอ ว่าแม่ทําแบบนี้เพื่อพวกลูกเองนะ 278 00:22:57,960 --> 00:23:01,520 ตั้งแต่แล็บนั่นมาที่เมืองนี้ เรื่องเลวร้ายก็เกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน 279 00:23:01,520 --> 00:23:05,880 ตาหนูเอเลียส พี่สาวลูกแท้ง และเด็กสาวน่าสงสารที่ตายไปนั่น... 280 00:23:05,880 --> 00:23:09,160 มันต้องหยุดได้แล้ว ทุกอย่างจะได้กลับไปเป็นอย่างเคย 281 00:23:09,160 --> 00:23:10,360 ซึ่งคือแบบไหน 282 00:23:10,360 --> 00:23:14,240 แบบสมัยก่อนที่มีลัทธิเส็งเคร็งบนภูเขานั่นสินะ 283 00:23:14,800 --> 00:23:18,520 ที่ทุกอย่างปิดตัวลงไปตามเหมือง ที่ทุกคนกระทืบผมที่เป็นตุ๊ด 284 00:23:18,520 --> 00:23:20,040 ใช่ไหม แม่ 285 00:23:20,040 --> 00:23:22,640 - ยังไงเมืองนี้ก็เน่าเฟะอยู่แล้ว - หยุดนะ 286 00:23:22,640 --> 00:23:26,120 บ้าเอ๊ย ผมเบื่อแล้ว ผมเบื่อขยะพวกนี้เต็มทีแล้ว ไปก่อนนะ 287 00:23:26,120 --> 00:23:29,400 ไปสิ หนีจากความรับผิดชอบ งานถนัดของลูกอยู่แล้วนี่ 288 00:23:29,400 --> 00:23:31,240 ดูชีวิตตัวเองสิเนี่ย 289 00:24:03,400 --> 00:24:06,520 ในนี้แหละ มันจะนําทาง ไปอุโมงค์เหมืองของพิพิธภัณฑ์ 290 00:24:08,480 --> 00:24:09,840 นายโกหกนี่หว่า 291 00:24:09,840 --> 00:24:13,040 - ฉันไม่เห็นอะไรในเหมืองเลย - ก็นายตามทัวร์ไปนี่ 292 00:24:13,040 --> 00:24:16,480 มีคนอยู่ในเหมืองจริงๆ มาดูกันว่าฉันโกหกไหม 293 00:24:16,480 --> 00:24:18,880 อาจเป็นหนูหรือค้างคาวก็ได้มั้ง 294 00:24:19,560 --> 00:24:20,440 ไม่ 295 00:24:22,760 --> 00:24:26,200 เป็นคนใส่หน้ากากแปลกๆ ตาดําๆ 296 00:24:26,760 --> 00:24:29,920 ถ้ามันเป็นพระแม่ฉวีดําล่ะ 297 00:24:29,920 --> 00:24:31,960 นายก็ได้เคยได้ยินที่คนงานเหมืองเล่านี่ 298 00:24:31,960 --> 00:24:35,960 ถ้านายเห็นเข้า แปลว่าคนที่นายรักจะตาย อาจเป็นลูแอนก็ได้ 299 00:24:35,960 --> 00:24:37,520 เงียบน่า ตาบ้า 300 00:24:37,520 --> 00:24:40,560 - ไปกันเถอะ ที่นี่ไม่มีอะไรเลย - ฉันไม่ได้โกหกนะ 301 00:24:40,560 --> 00:24:43,560 บอกแล้วไง มีคนอยู่ในนี้จริงๆ เดี๋ยวก็รู้ 302 00:24:44,080 --> 00:24:45,160 ทิทวน 303 00:24:50,840 --> 00:24:54,640 ใจเย็น พนันได้เลยว่า เขาคงเดินไปได้ 20 เมตรแล้วก็ฉี่ราด 304 00:25:29,760 --> 00:25:33,040 (มาเลีย) 305 00:27:10,800 --> 00:27:13,280 มันคงง่ายกว่านี้มากเลยใช่ไหม 306 00:27:14,160 --> 00:27:16,760 จังหวะไม่ดีเลย ฉันไม่มีอารมณ์ 307 00:27:19,720 --> 00:27:20,800 ช่วยไปที่อื่นได้ไหม 308 00:27:20,800 --> 00:27:22,120 ฉันไม่มีสมาธิ 309 00:27:24,680 --> 00:27:26,760 จะเอาอะไรวะ 310 00:27:26,760 --> 00:27:28,800 เรามีงานต้องทํา 311 00:27:28,800 --> 00:27:32,080 เราต้องร่วมมือกันคืนสมดุลให้โลก 312 00:27:32,080 --> 00:27:33,720 ก็ทําซะสิ เดี๋ยวฉันตามไป 313 00:27:36,520 --> 00:27:39,360 - ไม่ ถอยไป ไม่งั้นฉัน... - เธอไม่โดดหรอก 314 00:27:39,880 --> 00:27:42,800 เพราะลึกๆ แล้ว เธอก็รู้ว่าตัวเองสําคัญแค่ไหน 315 00:27:45,320 --> 00:27:47,680 แยกคนที่เปราะบางทางจิตใจให้โดดเดี่ยว 316 00:27:47,680 --> 00:27:51,920 เอาชนะพวกเขาด้วยคําชมและความอ่อนหวาน สัญญาว่าพวกเขาจะมีชีวิตที่พิเศษ... 317 00:27:51,920 --> 00:27:53,920 ตรงตามตําราเจ้าลัทธิเป๊ะ 318 00:27:53,920 --> 00:27:58,320 ต่อไปก็จะบอกฉันว่ารักษาฉันได้ และขอให้ฉันทุบกะโหลกคนอื่นสินะ 319 00:27:58,320 --> 00:28:01,760 การรักษาทําได้เฉพาะคนที่ผ่านการทดสอบ 320 00:28:02,360 --> 00:28:06,120 สําหรับคนที่ปฏิเสธที่จะพรากชีวิตคนอื่น และก้าวสู่แสงสว่างเท่านั้น 321 00:28:06,120 --> 00:28:08,800 คนที่เหลือล้วนถูกตัดสิน ให้มุ่งสู่ความมืดมิดนิรันดร์กาล 322 00:28:09,680 --> 00:28:11,920 ฉันรู้ขอบเขตของพลังตัวเองดี 323 00:28:11,920 --> 00:28:13,640 แต่ก็รู้ขีดจํากัดของมันด้วย 324 00:28:14,600 --> 00:28:17,720 - ฉันช่วยอะไรเธอไม่ได้ - เหมือนกันแหละ 325 00:28:18,400 --> 00:28:20,120 ยังไงซะฉันมันก็แค่ตัวประหลาด 326 00:28:20,120 --> 00:28:21,600 ใช้ชีวิตแบบตัวประหลาด 327 00:28:21,600 --> 00:28:23,360 จากครอบครัวตัวประหลาด 328 00:28:24,040 --> 00:28:26,440 ฉันไม่น่าเกิดมาเลย 329 00:28:29,960 --> 00:28:31,800 ฉันเป็นแค่บั๊กในเมทริกซ์ 330 00:28:32,680 --> 00:28:34,960 - เธออยากตายเหรอ - ใช่ 331 00:28:35,560 --> 00:28:36,680 ดีมาก 332 00:28:45,640 --> 00:28:46,920 เธอไม่ใช่เรื่องผิดพลาด 333 00:28:47,640 --> 00:28:49,520 เธอคือความหวังเดียวของเขา 334 00:29:05,960 --> 00:29:08,840 พูดบ้าอะไรน่ะ ความหวังของใคร 335 00:29:09,440 --> 00:29:10,520 น้องชายเธอ 336 00:29:11,920 --> 00:29:14,720 เธอไม่ใช่คนที่ความตายไล่ตาม 337 00:29:15,920 --> 00:29:16,920 แต่เป็นเขา 338 00:29:19,480 --> 00:29:20,360 ฌาโรเหรอ 339 00:29:23,920 --> 00:29:26,240 มีแค่เธอที่ช่วยเขาได้ 340 00:29:34,160 --> 00:29:35,440 ลืมแล้วเหรอว่า... 341 00:29:37,080 --> 00:29:38,240 โรเมโออยู่ไหม 342 00:29:39,320 --> 00:29:41,200 ไม่ ฉันไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน 343 00:29:42,000 --> 00:29:43,120 เข้ามาสิ 344 00:29:52,800 --> 00:29:53,880 นี่มันอะไรกัน 345 00:29:54,760 --> 00:29:56,560 คดีที่ฉันกําลังทําอยู่ 346 00:29:57,400 --> 00:29:58,520 เรื่องเอ็มม่าเหรอ 347 00:30:00,200 --> 00:30:01,320 เรื่องอื่นๆ ด้วย 348 00:30:02,480 --> 00:30:04,200 ฉันกําลังตรวจสอบทฤษฎี 349 00:30:04,200 --> 00:30:05,320 ทฤษฎีอะไร 350 00:30:28,080 --> 00:30:29,320 ไง 351 00:30:29,320 --> 00:30:31,280 - นายมาทําอะไรที่นี่ - นายพูดถูก 352 00:30:31,920 --> 00:30:33,600 ฉันก็อึดอัดเหมือนกัน 353 00:30:33,600 --> 00:30:35,760 ถ้าเมื่อเช้านี้นายพูดจริง 354 00:30:35,760 --> 00:30:38,920 และฉันก็หวังว่านายคิดแบบนั้นนะ ไม่งั้นมันจะน่าอายมาก... 355 00:30:38,920 --> 00:30:42,600 เอ่อ ฉันแค่จะบอกว่า... 356 00:30:42,600 --> 00:30:45,600 ฉันก็อยากไปเหมือนกัน กับนายน่ะ 357 00:30:45,600 --> 00:30:48,360 แล้วไปเริ่มต้นใหม่ที่อื่น 358 00:30:48,360 --> 00:30:51,320 - นั่นแหละ - ตอนนี้ไม่เหมาะจริงๆ 359 00:30:53,640 --> 00:30:55,360 ก็ว่าอยู่ว่าได้ยินเสียงคน 360 00:30:55,360 --> 00:30:56,920 สวัสดีครับ คุณนายเฟา 361 00:30:57,680 --> 00:30:58,760 สวัสดี 362 00:31:00,280 --> 00:31:02,200 แม่จําโรเมโอได้ไหม 363 00:31:02,720 --> 00:31:04,480 แน่นอนสิ 364 00:31:04,480 --> 00:31:07,280 ไม่ยักรู้ว่าพวกเธอสองคนกลับมาติดต่อกันแล้ว 365 00:31:07,280 --> 00:31:09,400 ปิดซะเงียบเชียวนะ อารี 366 00:31:10,000 --> 00:31:11,320 มากินมื้อค่ํากับเราไหม 367 00:31:11,320 --> 00:31:14,120 ไม่ โรเมโอมีเรื่องต้องทําน่ะ 368 00:31:14,120 --> 00:31:16,080 - เปล่านะ - มีสิ 369 00:31:16,080 --> 00:31:17,320 ไม่ครับ ผมอยากกินด้วย 370 00:31:17,320 --> 00:31:19,040 เยี่ยมเลย เข้ามาสิจ๊ะ 371 00:31:19,040 --> 00:31:20,200 ขอบคุณครับ 372 00:31:31,600 --> 00:31:34,680 (ปี 1997) 373 00:32:00,680 --> 00:32:01,960 อารี ลูกแม่ 374 00:32:18,080 --> 00:32:21,360 นายบอกว่าตอนที่นายแยกกับเอ็มม่า นายอยู่ตรงจุดนี้ 375 00:32:21,360 --> 00:32:23,480 ห่างจากทางเข้าเหมืองไม่ถึง 100 เมตร 376 00:32:24,600 --> 00:32:25,640 โอเค 377 00:32:26,160 --> 00:32:28,640 ฌ็อง-ปีแยร์ ปัลเยต์หายตัวไป วันที่ 14 กรกฎาคม 2011 378 00:32:28,640 --> 00:32:30,280 พบไม้เท้าของเขาที่นี่ 379 00:32:30,280 --> 00:32:32,760 ห่างจากทางเข้าเหมืองไม่ถึง 50 เมตร 380 00:32:32,760 --> 00:32:35,120 อาร์แมล เลอแม็ตก็ด้วย เธอหายตัวไปในปี 2014 381 00:32:35,120 --> 00:32:37,760 รูปสุดท้ายของเธอถูกถ่ายบนโขดหินนี้ 382 00:32:39,040 --> 00:32:41,320 ดูสิ มีทางเข้าเหมืองตรงนี้ 383 00:32:41,840 --> 00:32:44,960 ทุกครั้งที่เรามีข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ ที่คนหายตัวไป 384 00:32:44,960 --> 00:32:46,640 จะมีทางเข้าเหมืองอยู่ใกล้ๆ เสมอ 385 00:32:46,640 --> 00:32:47,960 หมายความว่าไง 386 00:32:47,960 --> 00:32:50,400 มีฆาตกรซ่อนตัวอยู่ในเหมืองเหรอ 387 00:32:52,520 --> 00:32:55,520 คนงานอาร์กาเซียบางคน ถูกโจมตีในอุโมงค์เมื่อเช้า 388 00:32:56,200 --> 00:32:57,360 เป็นเหตุการณ์นองเลือดเลย 389 00:32:59,200 --> 00:33:00,320 เขาไม่ได้หยุดแค่นั้น 390 00:33:00,920 --> 00:33:02,040 หมายความว่าไง 391 00:33:11,480 --> 00:33:12,600 เขามาหาป้ามารี 392 00:33:13,200 --> 00:33:14,200 อะไรนะ 393 00:33:15,680 --> 00:33:16,840 เธอถูกฆ่าตาย 394 00:33:17,360 --> 00:33:21,000 ผมเจอร่างป้าที่มีแอนทราไซต์เต็มหน้า 395 00:33:21,000 --> 00:33:22,160 เหมือนเอ็มม่า 396 00:33:22,160 --> 00:33:24,480 ฉันไม่เข้าใจ ทําไมต้องทําร้ายป้ามารีล่ะ 397 00:33:25,560 --> 00:33:27,520 ผมว่าเขาคงตามเล่นงานผม 398 00:33:29,240 --> 00:33:31,200 บ้าเอ๊ย ทั้งหมดนี่เป็นความผิดผมเอง 399 00:33:38,000 --> 00:33:39,920 ผมผิดเองที่ป้าตาย 400 00:33:48,960 --> 00:33:51,560 สาบานว่าเราจะจับไอ้เวรนี่ให้ได้ 401 00:34:26,840 --> 00:34:28,800 เดี๋ยว หยุดเถอะ 402 00:34:30,000 --> 00:34:31,040 มีอะไรเหรอ 403 00:34:32,640 --> 00:34:33,920 ฉันทําไม่ได้ 404 00:34:37,240 --> 00:34:38,280 ไม่ได้ 405 00:34:48,000 --> 00:34:48,920 นี่ผมเอง เอร์วาน 406 00:34:50,800 --> 00:34:53,080 เปิดสิ จริงจังนะ ผมต้องคุยกับคุณ 407 00:34:57,640 --> 00:35:01,040 ทําไมถึงไม่รับโทรศัพท์ ผมโทรหาคุณ 25 ครั้งแล้ว 408 00:35:01,040 --> 00:35:04,280 มารี เชอวัลเยถูกฆาตกรรม แล้วผมก็ห่วงลูกสาวฌาโร 409 00:35:04,280 --> 00:35:06,840 ฌาโรอะไรนะ เกิดอะไรขึ้นกับลูกผมน่ะ 410 00:35:09,520 --> 00:35:10,520 เอร์วาน 411 00:35:13,640 --> 00:35:16,000 นี่ผมคุยด้วยอยู่นะ เกิดอะไรขึ้นกับมาเลีย 412 00:35:21,360 --> 00:35:24,480 ทิทวน ลูกชายเรา 413 00:35:24,480 --> 00:35:28,320 ไปเล่นกับเพื่อนๆ ที่เหมือง เป็นการท้าทายอะไรสักอย่าง 414 00:35:28,320 --> 00:35:32,240 เขาเจอนี่ในอุโมงค์นึง มาเลีย นั่นลูกสาวนายไม่ใช่เหรอ 415 00:35:35,080 --> 00:35:37,400 มือถือคุณ เอาโทรศัพท์มา เร็วเข้า 416 00:35:56,080 --> 00:35:58,640 - ฮัลโหล - ฮัลโหล อาเนสเหรอ นั่นใครน่ะ 417 00:35:59,480 --> 00:36:01,400 ช่วยระบุตัวคุณได้ไหมคะ 418 00:36:01,400 --> 00:36:04,160 ระบุตัวผมเหรอ ผมฌาโร แกตซี 419 00:36:04,160 --> 00:36:07,240 เป็นแฟนเก่าของอาเนส พ่อของมาเลีย 420 00:36:07,240 --> 00:36:08,920 ลูกสาวผมอยู่กับคุณไหม 421 00:36:08,920 --> 00:36:10,880 เราถูกเรียกตัวไปที่เกิดเหตุ 422 00:36:10,880 --> 00:36:13,560 ผู้ชายเสียชีวิต ส่วนผู้หญิงอาการสาหัส 423 00:36:13,560 --> 00:36:15,560 เราเพิ่งนําตัวเธอส่งโรงพยาบาล 424 00:36:15,560 --> 00:36:17,640 แต่เราไม่พบร่องรอยของเด็กเลย 425 00:36:18,520 --> 00:36:19,520 คุณคะ 426 00:36:23,360 --> 00:36:25,560 พวกเขาเอาตัวเธอไป พวกเขาพาเธอมาที่นี่ 427 00:36:25,560 --> 00:36:28,160 ฟังนะ ถ้าลูกสาวนายอยู่ในเหมืองจริงๆ 428 00:36:28,160 --> 00:36:31,160 ฉันจะโทรเรียกกําลังเสริม ที่อยู่แถวนั้นให้ตามหาแกนะ 429 00:36:31,160 --> 00:36:34,480 หน่วยกู้ภัยถ้ํากําลังทําภารกิจอยู่ แต่พวกเขาน่าจะมาถึงในสองสามชั่วโมง 430 00:36:34,480 --> 00:36:37,280 หน่วยกู้ภัยถ้ําเหรอ ลูกสาวผมอยู่ในเหมืองนะ 431 00:36:37,280 --> 00:36:41,160 ผมไม่มีเวลาแล้ว เราต้องไปแล้ว ทิทวนเจอสร้อยนั่นที่ไหน 432 00:36:41,160 --> 00:36:43,240 เขาเจอมันในอุโมงค์นอกถนนรุสโซ 433 00:36:43,240 --> 00:36:46,600 แต่นายเข้าไปไม่ได้นะ มันคือเขาวงกต นายจะหาทางออกไม่เจอ! 434 00:36:46,600 --> 00:36:48,320 ฌาโร เดี๋ยวก่อน เขาพูดถูกนะ 435 00:36:48,320 --> 00:36:50,600 มีอุโมงค์ยาวหลายกิโลเมตรเลย เดี๋ยวก็หลงทางหรอก 436 00:36:50,600 --> 00:36:53,600 คุณบอกว่ามีฆาตกรอยู่ในเหมือง เขาจับลูกสาวผมไว้ 437 00:36:53,600 --> 00:36:55,440 จะให้ผมทํายังไง 438 00:36:56,400 --> 00:37:00,160 ขอฉันไปเอาอุปกรณ์ก่อน แล้วจะตามไปด้วย รอก่อนนะ 439 00:37:01,920 --> 00:37:04,560 ทําอะไรน่ะ นี่มันฆ่าตัวตายชัดๆ คุณเองก็รู้ 440 00:37:05,160 --> 00:37:07,480 ฉันโตที่นี่ ฉันรู้เส้นทางรอบเหมืองดี 441 00:37:07,480 --> 00:37:08,960 ไม่นะ 442 00:37:08,960 --> 00:37:12,400 คุณจะยิ่งถ่วงเวลาปฏิบัติการกู้ภัย อย่าโง่สิ อยู่นี่แหละ 443 00:37:12,400 --> 00:37:14,720 คุณจะได้มีเหตุผลดีๆ ส่งฉันเข้ารพ.บ้าไง 444 00:37:31,280 --> 00:37:33,120 ขอโทษถ้าผมตื๊อไปหน่อย 445 00:37:33,120 --> 00:37:35,520 ไม่เลย ฉันเป็นฝ่ายชวนเองนะ 446 00:37:35,520 --> 00:37:37,800 เรามีอาหารเหลือเฟือสําหรับสามคน 447 00:37:37,800 --> 00:37:39,800 และฉันก็ดีใจมากที่ได้เจอเธอ 448 00:37:40,880 --> 00:37:42,640 โตขึ้นเยอะเลยนะ 449 00:37:42,640 --> 00:37:44,680 กลายเป็นหนุ่มหล่อไปแล้ว 450 00:37:46,320 --> 00:37:48,720 - เอานี่หน่อยไหมครับ - จ้ะ ขอบใจมาก 451 00:37:55,880 --> 00:37:59,680 เธอนี่สุภาพมาก มาตั้งแต่สมัยมัธยมปลายแล้วนี่นะ 452 00:38:00,480 --> 00:38:03,720 แม่เธอเลี้ยงเธอมาอย่างดีเชียว เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมันไม่ง่ายเลยนะ 453 00:38:03,720 --> 00:38:05,480 ฉันเองก็รู้ดี 454 00:38:07,120 --> 00:38:11,920 น่าเสียดายที่เธอขาดการติดต่อไป ตอนที่อารีไปเรียนแพทย์ 455 00:38:11,920 --> 00:38:16,120 แต่อย่างน้อยเส้นทางของพวกเธอ ก็มาบรรจบกันอีกครั้งนะ 456 00:38:16,120 --> 00:38:18,160 พอพรหมลิขิตมาแล้ว 457 00:38:18,920 --> 00:38:20,280 ก็ฝืนไม่ได้หรอก 458 00:38:21,320 --> 00:38:22,880 ใช่ไหมจ๊ะ ลูกรัก 459 00:38:24,720 --> 00:38:25,680 ครับ 460 00:38:31,840 --> 00:38:33,920 นี่เรารอใครอยู่เหรอครับ 461 00:38:34,440 --> 00:38:38,160 เปล่าหรอก ฉันแค่ติดนิสัยน่ะ ไม่ต้องไปสนหรอก 462 00:38:38,840 --> 00:38:40,920 ของที่ระลึกจากอีกชีวิตหนึ่ง 463 00:38:42,680 --> 00:38:44,400 มันเป็นคําง่ายๆ 464 00:38:45,920 --> 00:38:49,160 คําที่เราใช้กันทุกวัน โดยไม่ต้องคิดมากมาย 465 00:38:50,040 --> 00:38:53,040 ไม่รู้ความหมายลึกๆ ที่แฝงอยู่ในนั้น 466 00:38:55,960 --> 00:38:59,600 - พวกมันควบคุมการมีอยู่ของพวกเราทุกคน - ดูสิ นั่นพ่อแหละ 467 00:39:00,120 --> 00:39:02,880 - ชีวิตของทุกคน มนุษย์ทุกคน - พ่อ 468 00:39:02,880 --> 00:39:06,440 ตั้งแต่แรกเริ่ม คําที่ว่าคือ "ความมืด" และ "แสงสว่าง" 469 00:39:06,440 --> 00:39:07,520 พ่อ 470 00:39:08,320 --> 00:39:11,480 เมื่อครั้งโลกก่อกําเนิด ความมืดและแสงสว่างเป็นหนึ่งเดียวกัน 471 00:39:13,120 --> 00:39:15,240 พวกมันทําให้โลกสมดุล 472 00:39:15,760 --> 00:39:16,840 มาเลีย! 473 00:39:17,600 --> 00:39:18,720 มาเลีย! 474 00:39:23,120 --> 00:39:24,120 มาเลีย! 475 00:39:24,920 --> 00:39:25,960 เวร 476 00:39:30,440 --> 00:39:31,680 จะไปทางไหนดี 477 00:39:39,000 --> 00:39:40,400 เราจะหาแกให้เจอ 478 00:39:40,400 --> 00:39:43,840 นี่เป็นครั้งแรกที่เด็กหายตัวไป 479 00:39:43,840 --> 00:39:46,320 พวกนั้นใช้แกเป็นเหยื่อล่อ พวกเขาจะไม่ทําร้ายแกหรอก 480 00:39:46,320 --> 00:39:49,520 คุณไม่เข้าใจ เคเลบบอกผมว่ามาเลียเป็นเป้าหมาย 481 00:39:49,520 --> 00:39:51,960 "เปลวไฟจะมาหาลูกหลานของนายทุกคน" 482 00:39:51,960 --> 00:39:55,200 พวกเขาเริ่มจากแม่ผม พยายามทําร้ายผม ตอนนี้เป็นลูกสาวผม 483 00:39:55,200 --> 00:39:57,720 เราต้องหาแกให้เจอ ไม่งั้นพวกมันจะฆ่าแกแน่ 484 00:40:02,280 --> 00:40:03,280 แล้ว... 485 00:40:04,160 --> 00:40:07,440 ที่โรงพยาบาลจิตเวชโอเคดีไหมครับ หลังจากเรื่องเมื่อเช้าน่ะ 486 00:40:07,440 --> 00:40:08,560 จ้ะ 487 00:40:09,480 --> 00:40:11,000 ตอนนี้ทุกอย่างสงบลงแล้ว 488 00:40:11,000 --> 00:40:13,520 เราได้คนไข้กลับมาครบหมดแล้ว 489 00:40:13,520 --> 00:40:15,840 อืม เกือบจะทุกคนน่ะ 490 00:40:18,520 --> 00:40:21,640 ลูกช่วยไปเตรียมชีสทีได้ไหมจ๊ะ ลูกรัก 491 00:40:23,080 --> 00:40:25,360 ผมอิ่มแล้ว ขอบคุณครับ แต่มันอร่อยมากๆ เลย 492 00:40:25,360 --> 00:40:26,520 กินชีสหน่อยสิ 493 00:40:36,600 --> 00:40:39,720 อย่าถือเขาเลยนะ เขาแค่งอนน่ะ 494 00:40:42,480 --> 00:40:44,520 ฉันว่าเขาชอบเธอมากนะ 495 00:40:45,720 --> 00:40:46,720 แต่... 496 00:40:47,760 --> 00:40:50,040 เขารู้ดีว่าอะไรมันดีที่สุดสําหรับเรา 497 00:40:51,520 --> 00:40:52,840 หมายความว่าไงครับ 498 00:40:56,520 --> 00:41:00,800 กล้าดียังไงถึงคิดได้ว่า ตัวเองคู่ควรกับลูกชายฉัน 499 00:41:02,360 --> 00:41:04,400 อารีช่วยชีวิตคน 500 00:41:06,160 --> 00:41:07,680 แล้วดูเธอสิ 501 00:41:08,880 --> 00:41:13,120 เป็นคนไร้ค่าที่ไม่เคยออกจากบ้านเกิด 502 00:41:13,640 --> 00:41:18,000 อยู่กับก้อนเห็บสองตัว กับความฝันจะได้เป็นแชมป์มอเตอร์ไซค์ 503 00:41:19,960 --> 00:41:22,720 เธอคิดจริงๆ เหรอว่าเขาจะหนีไปกับเธอ 504 00:41:23,880 --> 00:41:27,360 เขาจะทิ้งหน้าที่ ทิ้งฉันไปเหรอ 505 00:41:29,640 --> 00:41:30,720 ได้ยินไหม 506 00:41:31,840 --> 00:41:32,880 อารีน่ะ... 507 00:41:34,040 --> 00:41:39,480 กําลังเตรียมชีสอย่างดี เพราะแม่เขาสั่งให้ทํา 508 00:41:39,480 --> 00:41:43,760 เขารู้ดีว่าเธอกับฉันกําลังคุยเรื่องนี้กันอยู่ 509 00:41:44,920 --> 00:41:48,160 เขายังรู้ด้วยว่าฉันกําลังให้โอกาสเธอ ได้จากไปซะตอนนี้ 510 00:41:48,160 --> 00:41:50,080 แล้วลืมเขาไปตลอดกาล 511 00:41:51,360 --> 00:41:54,880 ถ้าเธอยังมีสติดีอยู่ ก็คงไม่นั่งอยู่ที่นี่แล้วตอนที่เขากลับมาที่โต๊ะ 512 00:42:05,360 --> 00:42:07,800 ไม่มีใครทําความสะอาดที่นี่มา 30 ปีแล้ว 513 00:42:11,680 --> 00:42:13,760 ลึกๆ แล้ว เธอก็รู้ว่าฉันพูดถูก 514 00:42:14,280 --> 00:42:17,160 งั้นอย่าให้เกิดเรื่องน่าอายขึ้น 515 00:42:17,920 --> 00:42:19,720 ให้ตัวเองขายหน้าเลยดีกว่านะ 516 00:43:04,640 --> 00:43:05,880 ก็แค่ขําๆ น่ะครับ 517 00:43:06,720 --> 00:43:07,680 ไม่ได้จริงจังอะไร 518 00:43:07,680 --> 00:43:10,600 คิดว่าแม่โง่เหรอ แม่รู้จักลูกดี 519 00:43:11,320 --> 00:43:13,480 มันอยากทําให้ลูกไขว้เขวไปจากภารกิจ 520 00:43:15,040 --> 00:43:16,240 ลูกคือแสงสว่าง 521 00:43:17,080 --> 00:43:19,240 ลูกคือผู้รักษาสมดุล 522 00:43:19,240 --> 00:43:21,800 มันจบแล้ว เขาไปแล้ว ผมจะไม่ไปเจอเขาอีก ผมสัญญา 523 00:43:22,320 --> 00:43:24,760 ลูกจะทําให้ตัวเองเสียสมาธิแบบนั้นไม่ได้นะ 524 00:43:27,000 --> 00:43:28,680 ลูกสําคัญกว่านั้นมาก 525 00:43:29,560 --> 00:43:31,400 ผมขอโทษ ยกโทษให้ผมด้วยครับ 526 00:43:32,200 --> 00:43:34,160 จะทําแบบนี้กับแม่งั้นเหรอ 527 00:43:35,840 --> 00:43:39,880 ตอนที่เราอยู่ในช่วงเวลาสําคัญแบบนี้ ตอนที่ผู้แย่งชิงพร้อมที่จะโจมตี 528 00:43:40,560 --> 00:43:42,160 เราเสียเวลามามากพอแล้ว 529 00:43:42,760 --> 00:43:44,400 เรามีงานต้องทํา 530 00:43:45,320 --> 00:43:49,360 ลูกต้องกลับไปสู่คําสอน และค้นหาเส้นทางอีกครั้ง 531 00:43:49,360 --> 00:43:50,880 ที่เหลือแม่จะจัดการเอง 532 00:43:56,120 --> 00:43:57,160 จริงที่... 533 00:43:58,120 --> 00:44:00,600 ฉันพาพวกเขาไปที่ริมผา 534 00:44:03,480 --> 00:44:05,800 แต่ฉันเลือกแทนเขาไม่ได้ 535 00:44:06,320 --> 00:44:10,760 ผู้ที่เลือกความรัก จะได้รับสันติสุขและการเยียวยา 536 00:44:11,720 --> 00:44:17,320 ผู้ที่เลือกพิษจะได้รับความบ้าคลั่งและเน่าสลาย 537 00:44:18,520 --> 00:44:20,440 และมันก็ชัดเจน 538 00:44:21,920 --> 00:44:24,720 แม้แต่คนที่ถูกบดขยี้ด้วยความอลหม่านของชีวิต 539 00:44:24,720 --> 00:44:28,360 คนที่คิดว่าตัวเองไร้ค่า 540 00:44:28,360 --> 00:44:32,080 เคว้งคว้างไปตามความคดโค้ง ของการมีตัวตนของตัวเอง 541 00:44:32,080 --> 00:44:36,080 เขาไม่รู้หรอกว่าสักวันเขาจะมีน้ําหนักมากขึ้น 542 00:44:36,080 --> 00:44:40,120 เขาจะเพิ่มน้ําหนักของเขา ให้กับตาชั่งที่ทําให้โลกสมดุล 543 00:44:40,120 --> 00:44:43,160 ถ้าเรายอมรับมัน ถ้าเราต้อนรับมันเข้าสู่ใจ 544 00:44:43,160 --> 00:44:45,520 มันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต 545 00:44:45,520 --> 00:44:49,480 แล้วจะไม่มีผู้ใด ไม่มีผู้ใดถูกทอดทิ้ง 546 00:44:49,480 --> 00:44:53,680 เราต้องยื่นมือไปหาพวกเขา 547 00:44:57,680 --> 00:45:02,520 ทางที่เหลืออยู่นั้นโดดเดี่ยว 548 00:45:02,520 --> 00:45:05,400 เราแต่ละคนต้องเผชิญความมืดมิดของตัวเอง 549 00:45:09,760 --> 00:45:11,800 "ฉันเป็นลูกของศาสดา" 550 00:45:11,800 --> 00:45:13,880 ฉันเป็นลูกของศาสดา 551 00:45:15,200 --> 00:45:17,400 ฉันเป็นลูกของศาสดา 552 00:45:17,400 --> 00:45:19,720 ฉันเป็นลูกแห่งแสงสว่าง 553 00:45:20,560 --> 00:45:22,960 ฉันเป็นลูกแห่งความมืด 554 00:45:26,080 --> 00:45:28,480 ฉันเป็นลูกแห่งแสงสว่าง 555 00:45:28,480 --> 00:45:30,960 ปาฏิหาริย์จะเกิดแต่ฉัน 556 00:45:32,640 --> 00:45:35,360 การสังเวยจะเกิดแต่ฉัน 557 00:45:35,360 --> 00:45:37,760 หากไร้แสงสว่างจักไร้ความมืด 558 00:45:37,760 --> 00:45:40,000 หากไร้ความมืดจักไร้แสงสว่าง 559 00:45:40,680 --> 00:45:42,360 ฉันเป็นเพียงแสงสว่าง 560 00:45:43,400 --> 00:45:45,040 ฉันเป็นเพียงความมืด 561 00:45:46,240 --> 00:45:48,680 - ชีวิตแลกชีวิต - ชีวิตแลกชีวิต 562 00:45:50,800 --> 00:45:51,960 มาเลีย! 563 00:45:54,320 --> 00:45:55,640 มันเป็นถ้ําธรรมชาติ 564 00:45:57,360 --> 00:45:58,800 ในเหมืองจะมีแบบนี้อยู่บางส่วนน่ะ 565 00:46:01,400 --> 00:46:02,400 ได้ยินไหม 566 00:46:03,360 --> 00:46:04,360 ฟังสิ 567 00:46:17,000 --> 00:46:18,760 - ไม่! - ตายจริง 568 00:46:18,760 --> 00:46:20,200 นั่นมาเลียเหรอ 569 00:46:21,040 --> 00:46:21,920 ไม่ใช่ 570 00:46:35,440 --> 00:46:36,600 ให้ตายสิ 571 00:46:47,160 --> 00:46:48,440 ฉันจําพวกเขาได้ 572 00:46:49,400 --> 00:46:52,480 นั่นอาร์แมล เลอแม็ต เธอหายตัวไปในปี 2014 573 00:46:54,240 --> 00:46:55,960 นั่นคือมาติเยอ ทิบิส ปี 2012 574 00:46:58,680 --> 00:47:03,440 ฉันพูดถูก มีฆาตกรอยู่ที่นี่มาหลายปีแล้ว 575 00:47:16,680 --> 00:47:17,920 อยู่ที่นี่กันหมดเลย 576 00:47:21,040 --> 00:47:22,480 - อะไร - ข้างหลังคุณ 577 00:47:35,680 --> 00:47:36,800 - คุณโอเคไหม - อือ 578 00:47:37,680 --> 00:47:38,680 จิโอ! 579 00:47:38,680 --> 00:47:40,240 เอร์วาน คุณมาด้วย 580 00:47:41,120 --> 00:47:44,680 ทีนี้พวกเขาก็ส่งเราทั้งคู่เข้ารพ.บ้าได้เลย รีบไปก่อนที่เขาจะกลับมาเถอะ 581 00:47:44,680 --> 00:47:48,200 ไม่ เดี๋ยวก่อน อาจยิงไปโดนหลุมก๊าซได้ มันอันตรายนะ 582 00:47:48,800 --> 00:47:50,240 - ช่วยฉันด้วย - มาเร็ว 583 00:47:51,720 --> 00:47:52,600 บ้าเอ๊ย 584 00:47:54,280 --> 00:47:55,560 คุณบาดเจ็บ ขอดูหน่อย 585 00:47:55,560 --> 00:47:57,760 เราต้องพาคุณไปโรงพยาบาล 586 00:48:01,560 --> 00:48:02,840 ทําอะไรน่ะ 587 00:48:03,440 --> 00:48:05,200 ตามหาลูกสาว ผมไม่มีทางเลือก 588 00:48:05,200 --> 00:48:07,040 - เราจะส่งกําลังเสริมไป - ระวังด้วยนะ 589 00:48:07,040 --> 00:48:09,920 เร็วเข้า ลุกขึ้น เกาะผมไว้ 590 00:48:37,520 --> 00:48:38,560 นี่แหละ 591 00:48:43,440 --> 00:48:46,080 มากับฉันสิ ถ้าเธออยากให้น้องชายรอด 592 00:48:57,160 --> 00:49:00,520 "เลือดหยดแรกจากลูกแห่งความมืด จะเป็นเลือดของนางเอง" 593 00:49:00,520 --> 00:49:04,600 "แล้วเมื่อนางกลายเป็นผู้ใหญ่ นางจะต้องเริ่มหน้าที่ของตน" 594 00:49:04,600 --> 00:49:07,040 - ไม่ - "นางจะกลายเป็นความมืด 595 00:49:07,040 --> 00:49:09,480 และจะใช้ชีวิตในความมืดมนอนธการ ไปตลอดกาล" 596 00:49:09,480 --> 00:49:10,520 ไม่! ปล่อยหนู! 597 00:49:10,520 --> 00:49:13,120 "นั่นคือสิ่งที่ศาสดาลิขิตไว้ให้ลูกๆ ของเขา" 598 00:49:13,120 --> 00:49:15,680 "เพื่อให้พวกเขารักษาสมดุลของโลกไว้" 599 00:49:15,680 --> 00:49:18,000 "เมื่อลูกแห่งแสงสว่างแสดงปาฏิหาริย์ 600 00:49:18,000 --> 00:49:20,960 ลูกแห่งความมืดจะตอบรับด้วยการสังเวย" 601 00:49:20,960 --> 00:49:22,560 "เขาจะช่วยชีวิตคน... 602 00:49:23,160 --> 00:49:24,640 และเธอจะคร่าชีวิตคน" 603 00:49:25,360 --> 00:49:27,240 - "ชีวิต..." - แลกชีวิต 604 00:49:28,680 --> 00:49:29,680 อารี 605 00:49:31,400 --> 00:49:32,880 นายน่าจะไปซะ 606 00:49:44,800 --> 00:49:46,280 ทีนี้ก็กําจัดเขาซะ 607 00:49:46,880 --> 00:49:52,840 นักรบแห่งความสมมาตรของโลก ต่อต้านกับความโกลาหล 608 00:49:53,640 --> 00:49:54,960 และไร้ระเบียบ 609 00:50:49,640 --> 00:50:52,080 คําบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร