1
00:00:06,000 --> 00:00:10,360
(อัมสเตอร์ดัม เอ็มไพร์เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น
และไม่ได้อิงจากเหตุการณ์จริง)

2
00:00:10,440 --> 00:00:12,920
(ตัวละครในเรื่องไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลจริง)

3
00:00:37,920 --> 00:00:41,040
(หนึ่งปีก่อน)

4
00:00:43,040 --> 00:00:44,560
(ห้ามสูบบุหรี่)

5
00:00:44,640 --> 00:00:46,840
ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ
กรุณาฟังทางนี้ด้วยครับ

6
00:00:46,920 --> 00:00:48,560
เราจะเริ่มถ่ายทำกันในอีกสักครู่

7
00:00:49,480 --> 00:00:52,280
เราจะถ่ายทอดสดในอีกสิบวินาที
ทุกคนพร้อมไหมครับ

8
00:00:54,960 --> 00:01:00,520
เราจะเริ่มในอีกห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง

9
00:01:11,960 --> 00:01:14,600
สวัสดีค่ะ ขอต้อนรับสู่แคมปัสทอล์ก

10
00:01:15,480 --> 00:01:19,920
การต้อนรับอย่างอบอุ่นจากหนึ่งใน
ห้องบรรยายที่สวยที่สุดในประเทศ

11
00:01:20,000 --> 00:01:21,640
คนแน่นเต็มพื้นที่เลยนะคะ

12
00:01:21,720 --> 00:01:24,480
ถึงกับมีคนต่อแถวรอด้านนอกเลยด้วย

13
00:01:24,560 --> 00:01:28,200
นี่แปลว่าแขกของเราคนนี้ดังมากจริงๆ

14
00:01:28,280 --> 00:01:33,680
ผู้ก่อตั้งและเจ้าของแบรนด์ร้านกาแฟ
ชื่อดังระดับโลก เดอะแจ็กคัล

15
00:01:33,760 --> 00:01:37,760
หนึ่งในคนที่รวยที่สุดในประเทศ
ไอคอนของกัญชา หลายฉายามาก

16
00:01:37,840 --> 00:01:41,440
คืนนี้ฉันจะสัมภาษณ์เขาคนนี้พร้อมเหล่านักศึกษา

17
00:01:41,520 --> 00:01:44,160
หนึ่งเดียวคนนี้ แจ็ก แวน ดอร์น

18
00:01:55,880 --> 00:01:56,920
แจ็ก

19
00:01:58,320 --> 00:02:00,960
เชิญนั่งค่ะ ทำตัวตามสบาย

20
00:02:01,760 --> 00:02:06,040
ก่อนที่เราจะเริ่มกัน
เมื่อกี้คุณสูบกัญชาอยู่ตรงโน้นเหรอ

21
00:02:08,920 --> 00:02:11,640
ซื้ดเบาๆ นิดหน่อย น่าจะไม่เป็นไรน่ะ

22
00:02:11,720 --> 00:02:13,600
แล้วกัญชามวนนั้นไปไหนแล้วคะ

23
00:02:14,400 --> 00:02:17,240
ผมยกให้ผู้ชายคนนั้นไป

24
00:02:17,320 --> 00:02:19,640
โธ่ แย่จังเลย

25
00:02:19,720 --> 00:02:21,360
ใช่ แต่ผมมีอีกมวนนะ

26
00:02:22,720 --> 00:02:23,880
ถ้าคุณต้องการ

27
00:02:26,040 --> 00:02:27,280
ผมจะได้…

28
00:02:28,440 --> 00:02:29,440
ดีเลยค่ะ

29
00:02:32,560 --> 00:02:33,560
เอาเลยละกัน

30
00:02:33,640 --> 00:02:36,080
- ผมจะจุดให้
- ฉันเห็นคนส่ายหัวกันแล้ว

31
00:02:36,160 --> 00:02:38,680
"อย่านะ" ผู้จัดการกองกำลังล่กเลย

32
00:02:38,760 --> 00:02:41,400
แต่รู้อะไรไหมคะ เราจะทำแบบนี้กันแหละ ใช่

33
00:02:54,280 --> 00:02:55,920
เธอสูบแล้ว

34
00:02:56,000 --> 00:03:00,080
- เจ้านายฉันต้องไม่พอใจแน่
- เพราะงั้นคุณถึงควรเป็นเจ้านายตัวเองไง

35
00:03:02,920 --> 00:03:05,360
- ฉันต้องทำความรู้จักหัวข้อที่เราจะคุยกันนี่นะ
- ถูกต้อง

36
00:03:07,400 --> 00:03:08,480
- อืม
- ครับ

37
00:03:09,240 --> 00:03:10,320
- ค่ะ
- เป็นไง

38
00:03:11,240 --> 00:03:12,080
ไม่เลว

39
00:03:12,960 --> 00:03:16,280
ไม่เลวเหรอ นี่คือกัญชาที่ดีที่สุดที่คุณเคยสูบนะ

40
00:03:17,480 --> 00:03:19,840
- มีใครอยากลองไหมครับ ว่าไง
- เอ่อ คือ…

41
00:03:19,920 --> 00:03:21,640
โห ใจเย็นนะพวก

42
00:03:22,120 --> 00:03:23,240
คุณเป็นคนแรก

43
00:03:23,320 --> 00:03:27,360
- ผมทำแบบนี้ได้ใช่ไหม
- ไม่นะ ตายละ โทษที

44
00:03:27,440 --> 00:03:31,120
- มันเริ่มเกินการควบคุมแล้ว
- เขาก่อนนะ นี่เลยพ่อหนุ่ม

45
00:03:31,200 --> 00:03:32,320
- ขอบคุณ
- เอาเลย

46
00:03:35,000 --> 00:03:37,640
- แจ็ก มาอยู่ตรงนี้กับฉันก่อนค่ะ
- เราเพิ่งเริ่มสนุกกันเองนะ

47
00:03:38,240 --> 00:03:39,480
ตรงนี้ก็สนุกค่ะ

48
00:03:39,560 --> 00:03:41,080
- โอเค ผมไปละ
- นะ

49
00:03:41,160 --> 00:03:44,400
หวังว่าคุณจะพอคุ้นเคย
กับคอนเซปต์รายการเรานะคะ

50
00:03:44,480 --> 00:03:46,880
- ช่วยอธิบายอีกทีได้ไหมครับ
- ได้สิคะ

51
00:03:46,960 --> 00:03:49,880
- ครับ
- เราจะถามคำถาม ส่วนคุณก็ตอบ

52
00:03:50,960 --> 00:03:51,960
เข้าท่าดีนะ

53
00:03:52,040 --> 00:03:54,120
- พร้อมไหมคะ เอาล่ะ
- ผมพร้อมละ

54
00:03:55,520 --> 00:03:57,360
- แจ็ก แวน ดอร์น
- นั่นผมเอง

55
00:03:57,960 --> 00:04:00,320
- ใช่
- คุณเป็นอาชญากรหรือเปล่า

56
00:04:07,240 --> 00:04:08,920
ไม่ ผมไม่ใช่อาชญากร

57
00:04:15,640 --> 00:04:19,440
(อัมสเตอร์ดัม เอ็มไพร์)

58
00:04:59,320 --> 00:05:03,960
ไม่ ปล่อยฉันนะ ไม่รู้หรอก ให้ตายสิ
ฉันไม่รู้จริงๆ ให้ตายสิ

59
00:05:10,720 --> 00:05:12,800
ให้ตายสิ แม่งเอ๊ย ฉันไม่รู้จริงๆ

60
00:05:14,720 --> 00:05:17,000
ไม่ๆๆ

61
00:05:17,520 --> 00:05:19,560
นึกว่าเราจะกันแกไว้ซะอีก

62
00:05:19,640 --> 00:05:21,560
- หนูต้องมาที่นี่
- แม่ไม่อยากให้ลูกมานี่

63
00:05:21,640 --> 00:05:23,360
- ไปซะ
- หนูไม่ใช่เด็กแล้ว

64
00:05:23,440 --> 00:05:24,840
เด็กสิ ลูกคือลูกของแม่

65
00:05:24,920 --> 00:05:27,120
ไปไหนก็ไป ตอนนี้อยากจะเป็นแม่กันแล้วเหรอ

66
00:05:33,720 --> 00:05:34,560
โอเค

67
00:05:35,600 --> 00:05:36,440
คัตยา

68
00:05:37,520 --> 00:05:39,800
ลูกรู้บ้างไหมว่าเราทำอะไรกันอยู่ตรงนี้

69
00:05:39,880 --> 00:05:42,840
ไอ้ชั่วพวกนั้นยิงพ่อหนู หนูต้องมาสิ

70
00:05:42,920 --> 00:05:47,720
ใช่ๆ แต่ว่าไม่ได้หรอก
ถ้าเราถูกจับได้ขึ้นมา เราจะติดคุก

71
00:05:47,800 --> 00:05:49,520
ติดนานมากเลยด้วย

72
00:05:49,600 --> 00:05:53,040
ลูกรู้ไหมว่ามันมีทางเดียวที่จะแก้ไขเรื่องนี้ได้น่ะ

73
00:05:53,120 --> 00:05:58,320
รู้บ้างหรือเปล่า ดังนั้นลูกต้องอย่าเข้ามายุ่ง

74
00:06:02,840 --> 00:06:03,680
ดังนั้น

75
00:06:04,400 --> 00:06:07,960
ให้แม่กับเบ็ตตี้จัดการเอง

76
00:06:09,560 --> 00:06:14,280
- หนูไม่เชื่อใจแม่อีกแล้วล่ะ
- หา เรื่องในศาลน่ะเหรอ นี่มันสงครามจริงนะ

77
00:06:23,160 --> 00:06:24,600
ไม่ ให้ตายสิ

78
00:06:25,480 --> 00:06:28,600
- ให้ตายสิ เบ็ตตี้
- คุณเคยกล่อมแกสำเร็จบ้างไหมล่ะ

79
00:06:28,680 --> 00:06:31,000
- ก็น่าจะขังแกเอาไว้
- พอน่ะ ชานติ

80
00:06:31,080 --> 00:06:33,360
- เราไม่มีทางเลือกนะ
- ให้ตายสิวะ

81
00:06:33,440 --> 00:06:34,920
เงียบๆ หน่อย

82
00:06:44,760 --> 00:06:45,880
ว่าไง

83
00:06:45,960 --> 00:06:48,400
ฉันไม่มีทางบอกหรอกว่าครอบครัวฉันอยู่ไหน

84
00:06:49,400 --> 00:06:50,320
เอานิ้วไหม

85
00:06:50,400 --> 00:06:52,520
- อืม
- ไม่มีมือถือเหรอ

86
00:06:52,600 --> 00:06:54,600
มีสิ แต่ปิดเครื่องอยู่

87
00:06:57,080 --> 00:06:58,160
รหัสผ่านอะไร

88
00:06:58,880 --> 00:06:59,720
ช่างมึงสิ

89
00:07:02,960 --> 00:07:05,240
- ตัดนิ้วเลย
- เดี๋ยวก่อนนะ พ่อฮันนิบาล เล็คเตอร์

90
00:07:05,320 --> 00:07:07,280
เปิดหน้าต่างหน่อย ในนี้เหม็นชะมัด

91
00:07:08,160 --> 00:07:11,000
- คนพวกนี้เขาทำงานเป็นน่ะ ดังนั้น…
- ถามจริง

92
00:07:11,080 --> 00:07:13,160
- ใช่
- ยังไม่เห็นจะคืบหน้าเลย

93
00:07:14,560 --> 00:07:18,920
หนูอยากได้รหัสผ่าน จะได้ส่งข้อความ
จากเครื่องเขาไปหาดูว่าทางนั้นจะตอบไหม

94
00:07:19,000 --> 00:07:21,240
ขอเวลาเราอีกครึ่งชั่วโมงแล้ว…

95
00:07:21,320 --> 00:07:23,840
ทำให้ผู้ชายยอมพูดมันยากตรงไหน

96
00:07:23,920 --> 00:07:27,840
ฉันเหลือทนกับไอ้บ้านนอกโสโครกอย่างแกแล้ว
บอกรหัสมือถือมาเดี๋ยวนี้

97
00:07:27,920 --> 00:07:28,760
ไม่

98
00:07:31,680 --> 00:07:33,400
ดึงกางเกงในเขาลง

99
00:07:34,120 --> 00:07:35,280
เร็วสิ

100
00:07:38,040 --> 00:07:39,400
ไม่ๆ

101
00:07:43,360 --> 00:07:45,280
ตัวออกจะใหญ่แท้ๆ

102
00:07:45,800 --> 00:07:47,280
- ไม่
- รหัส

103
00:07:56,680 --> 00:07:57,680
รหัส

104
00:08:12,040 --> 00:08:13,360
รหัส 1482

105
00:08:43,920 --> 00:08:44,760
แจ็ก

106
00:08:45,440 --> 00:08:47,360
ที่รัก แจ็ก

107
00:08:47,440 --> 00:08:49,920
ที่รัก สุดที่รัก ตายแล้ว

108
00:08:51,960 --> 00:08:55,240
ใครก็ได้ช่วยที ให้ตายสิ โอ๊ยตาย

109
00:08:55,760 --> 00:08:58,840
แจ็ก!

110
00:08:58,920 --> 00:09:01,240
- เบ็ตตี้
- ฉันเอง มาร์โยลายน์

111
00:09:01,320 --> 00:09:03,560
คุณรู้ไหมคะว่าคุณอยู่ที่ไหน

112
00:09:05,600 --> 00:09:06,600
บีบมือฉันนะคะ

113
00:09:21,880 --> 00:09:22,720
เนาท์น่ะ

114
00:09:22,800 --> 00:09:24,000
(ได้ตัวแล้ว มาช่วยหน่อย)

115
00:09:24,080 --> 00:09:26,960
- เขาได้ตัวเธอละ แต่ต้องการคนช่วย
- ที่ไหน

116
00:09:47,680 --> 00:09:49,960
(ตอนนี้บอกไม่ได้)

117
00:09:55,680 --> 00:09:59,240
- คุณคะ บอกชื่อตัวเองได้ไหมคะ
- แจ็ก

118
00:10:00,920 --> 00:10:02,440
รู้ไหมคะว่าเราอยู่ที่ไหน

119
00:10:05,400 --> 00:10:06,440
โรงพยาบาล

120
00:10:08,320 --> 00:10:10,120
จำได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น

121
00:10:19,120 --> 00:10:21,080
คัตยา

122
00:10:21,160 --> 00:10:25,200
ที่รัก คัตยาไม่อยู่
แกกำลังจัดการธุระที่เดอะแจ็กคัล

123
00:10:25,280 --> 00:10:28,320
- ทุกอย่างจะเรียบร้อยนะ โอเคไหม
- ไม่ ติคเคอลาร์

124
00:10:29,880 --> 00:10:30,720
อะไร

125
00:10:30,800 --> 00:10:33,000
- ติคเคอลาร์
- ใครกันน่ะ

126
00:10:33,080 --> 00:10:37,200
ใจเย็นๆ นะคะ
มาดูก่อนว่าแจ็กพ้นจากอาการโคม่าหรือยัง

127
00:10:37,280 --> 00:10:40,360
โทรหาแผนกรังสีวิทยา
ฉันอยากทำซีทีสแกนให้เร็วที่สุด

128
00:10:41,400 --> 00:10:42,560
(มาที่เวสเทอร์แฟลงก์)

129
00:10:42,640 --> 00:10:43,960
ลานจอดรถเวสเทอร์แฟลงก์

130
00:10:45,240 --> 00:10:48,240
- ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเลย
- เราจะไปกัน

131
00:10:49,520 --> 00:10:52,280
เนาท์จะส่งข้อความนี้มาจริงหรือไม่จริง

132
00:10:52,360 --> 00:10:55,480
เขาก็ต้องการให้เราช่วยอยู่ดี

133
00:11:01,600 --> 00:11:03,000
(กำลังไป)

134
00:11:03,640 --> 00:11:04,480
โอเค

135
00:11:18,560 --> 00:11:22,920
- พอจัดการเรียบร้อยแล้วเราจะโทรหา
- โอเค ขอบคุณมาก

136
00:11:24,240 --> 00:11:26,720
- แล้วเงินเราล่ะ
- พร้อมส่งมอบแล้วล่ะ

137
00:11:28,840 --> 00:11:31,160
แล้วเราจะได้ไปเดตกันแล้วเหรอ

138
00:11:31,240 --> 00:11:33,600
แฮร์รี่ เร็วไปร้อยปีจ้ะ

139
00:11:34,760 --> 00:11:36,120
โทรหาผมนะ

140
00:11:36,680 --> 00:11:37,720
พร้อมไหม

141
00:11:39,360 --> 00:11:40,320
ไปกันเถอะ

142
00:11:55,080 --> 00:11:56,760
(มือถือ
พ่อ)

143
00:11:56,840 --> 00:11:58,320
ฮัลโหลพ่อ

144
00:11:58,400 --> 00:11:59,840
ไม่ใช่ นี่มาร์โยลายน์น่ะ

145
00:12:01,600 --> 00:12:04,360
- พ่อโอเคไหม
- อืม เขาเพิ่งฟื้น

146
00:12:04,440 --> 00:12:08,360
ตอนนี้พวกเขากำลังตรวจร่างกาย
แต่ดูเหมือนเขาจะไม่เป็นไรนะ

147
00:12:08,880 --> 00:12:10,080
รอก่อนนะ

148
00:12:10,160 --> 00:12:13,400
พ่อไม่เป็นไร หนูจะถาม… ค่ะ

149
00:12:13,480 --> 00:12:14,600
เธออยู่ไหนน่ะ

150
00:12:15,560 --> 00:12:16,800
อยู่ที่เดอะแจ็กคัล

151
00:12:16,880 --> 00:12:19,640
หนูขอคุยกับพ่อหน่อยได้ไหม

152
00:12:19,720 --> 00:12:23,280
ไว้ทีหลังนะ ตอนนี้หมอกำลังตรวจเขาน่ะ
แต่ว่ามันมี…

153
00:12:23,360 --> 00:12:27,520
ฉันไม่แน่ใจว่ามันหมายถึงอะไร
แต่เธอพอจะรู้จักชื่อติคเคอลาร์ไหม

154
00:12:29,680 --> 00:12:30,800
ทำไมเหรอ

155
00:12:30,880 --> 00:12:34,600
เป็นคำแรกที่เขาพูดตอนฟื้นขึ้นมาน่ะ
แล้วก็ชื่อเธอ

156
00:12:35,120 --> 00:12:37,640
เหมือนว่าเขาอยากเตือนเธอนะ

157
00:12:37,720 --> 00:12:38,600
อ๋อ

158
00:12:39,400 --> 00:12:41,680
นั่นอาจเป็นคนที่ยิงเขาน่ะ

159
00:12:42,240 --> 00:12:45,880
- เขาพูดแบบนั้นเหรอ
- เปล่า แต่มันจะแปลเป็นอะไรได้อีก

160
00:12:45,960 --> 00:12:49,120
ระวังตัวเอาไว้นะ ฉันจะบอกตำรวจและ…

161
00:12:49,200 --> 00:12:52,240
ไม่ อย่าให้ตำรวจรู้นะ

162
00:12:52,320 --> 00:12:54,640
หนูรู้จักพวกติคเคอลาร์ เป็นคนส่งของให้เราน่ะ

163
00:12:54,720 --> 00:12:59,000
- เราไม่เคยมีปัญหาอะไรกัน
- งั้นทำไมแจ็กถึงพูดขึ้นมาล่ะ

164
00:12:59,080 --> 00:13:02,000
ไม่รู้สิ คิดว่าคนที่เพิ่งฟื้นจากโคม่า
จะคิดเรื่องอะไรบ้างน่ะ

165
00:13:02,080 --> 00:13:05,200
มือปืนยังลอยนวลอยู่นะ ฉันไม่อยากเสี่ยงหรอก

166
00:13:05,280 --> 00:13:07,320
เราไม่มีปัญหาอะไรกับติคเคอลาร์หรอก

167
00:13:07,400 --> 00:13:09,920
อย่าไปบอกอะไรตำรวจทั้งนั้น
เดี๋ยวจะย้อนมาซวยเราเอง

168
00:13:10,000 --> 00:13:13,480
รอให้พ่อพูดได้ก่อนแล้วเราค่อยจัดการนะ

169
00:13:14,560 --> 00:13:15,440
โอเค

170
00:13:16,160 --> 00:13:17,960
ขอบคุณค่ะ ไว้คุยกันนะ

171
00:13:19,680 --> 00:13:20,840
ให้ตายสิวะ

172
00:13:35,680 --> 00:13:36,880
- คัต
- อยู่ไหนน่ะ

173
00:13:37,680 --> 00:13:39,160
- บนเตียง
- บนเตียงเหรอ

174
00:13:39,240 --> 00:13:41,480
- เออ ทำไม
- พ่อฟื้นแล้ว

175
00:13:41,560 --> 00:13:44,320
โอ้ แล้วเป็นอะไรไหม

176
00:13:44,400 --> 00:13:46,440
คงงั้นแหละ เราต้องไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย

177
00:13:47,200 --> 00:13:48,120
ทำไม

178
00:13:48,200 --> 00:13:53,000
เราจัดการเรื่องติคเคอลาร์กันอยู่
แต่เขาต้องคอยดูมาร์โยลายน์ไว้นะ

179
00:13:53,080 --> 00:13:57,640
- พูดเรื่องอะไรน่ะ
- พวกมันคือคนยิง อย่างชั่ว

180
00:13:57,720 --> 00:13:59,800
แล้วใคร… ที่ว่า "เรา" คือใครเหรอ

181
00:13:59,880 --> 00:14:02,480
แม่ เบ็ตตี้ แล้วก็ฉัน เร็วๆ สิ ห้ามบอกตำรวจนะ

182
00:14:03,560 --> 00:14:04,480
ขอบคุณ

183
00:14:19,800 --> 00:14:22,560
คราวนี้มันลากเรามาที่ไหนอีกเนี่ย

184
00:14:28,840 --> 00:14:30,720
(ติคเคอลาร์)

185
00:14:47,360 --> 00:14:50,160
(ตำรวจสืบสวนคดีอาชญากรรม
ของครอบครัวติคเคอลาร์)

186
00:14:58,320 --> 00:14:59,200
พระเจ้า

187
00:14:59,280 --> 00:15:01,520
(เกษตรกรฟาร์มหมูตกเป็นผู้ต้องสงสัย
คดีฆาตกรรมสัตวแพทย์)

188
00:15:08,840 --> 00:15:11,160
มันจัดปาร์ตี้ในนั้นเลยนี่หว่า

189
00:15:14,000 --> 00:15:15,280
ผมลงไปนะ

190
00:15:40,080 --> 00:15:43,080
- ไม่ยักรู้ว่าคุณสูบกัญชาด้วย
- ไม่เอาน่ะ

191
00:15:47,720 --> 00:15:49,360
งั้นก็เคยมาเอากันที่นี่น่ะเหรอ

192
00:15:49,440 --> 00:15:52,960
ใช่ ฉันน่าจะเห็นกระท่อมนี้ทุกซอกทุกมุมละ

193
00:15:53,040 --> 00:15:53,880
ให้ตายสิ

194
00:15:56,360 --> 00:16:00,040
ฉันว่านั่นคือช่วงที่ดีที่สุดในความสัมพันธ์เราเลย

195
00:16:00,120 --> 00:16:02,400
ตอนนั้นพวกเราก็จบกันไปนานแล้วล่ะ

196
00:16:02,480 --> 00:16:03,920
- เหรอ
- ใช่

197
00:16:04,480 --> 00:16:10,720
บอกคุณตามตรงนะ
ฉันว่าเราไม่เคยเข้ากันได้แต่แรกแล้ว

198
00:16:10,800 --> 00:16:15,240
ฉันมองว่าความทะเยอทะยานของเขามีเสน่ห์
และก็คิดว่าเขาคงตื่นเต้น

199
00:16:15,320 --> 00:16:19,040
ที่ฉันพาเขาไปเจอโลกที่เขาไม่เคยรู้จัก แต่ก็นะ

200
00:16:21,560 --> 00:16:23,440
พอเขาได้รู้จักมันแล้ว

201
00:16:24,280 --> 00:16:25,720
ก็ไม่ค่อยมีอะไรแล้วล่ะ

202
00:16:26,760 --> 00:16:29,320
ฉันว่าพวกเราก็ไม่ต่างกันนะ

203
00:16:35,040 --> 00:16:36,760
แต่เขาเอาเก่งจริง

204
00:16:37,920 --> 00:16:39,320
ใช่ เรื่องจริงเลยแหละ

205
00:16:39,400 --> 00:16:42,000
หนูไปเช็กก่อนนะว่ามีของกินไหม

206
00:16:51,000 --> 00:16:51,920
นี่

207
00:16:53,080 --> 00:16:54,360
คุณไม่ตายหรอก

208
00:17:17,080 --> 00:17:18,120
นี่ฟ็อกซ์

209
00:17:20,000 --> 00:17:21,800
ให้ชัวร์ว่าเก็บหมดนะ

210
00:17:25,600 --> 00:17:27,120
ถ่ายรูปไว้หรือยัง

211
00:18:49,040 --> 00:18:50,480
เนาท์อยู่ไหน

212
00:19:12,080 --> 00:19:14,320
(ควีโด)

213
00:19:25,120 --> 00:19:27,800
เปิดประตูทิ้งไว้ กลิ่นตัวไอ้นั่นมันเหม็นไปหมด

214
00:19:27,880 --> 00:19:29,800
- เฮ้ย
- เงียบน่ะ

215
00:19:29,880 --> 00:19:32,840
ไม่มีใครมาอยู่ที่นี่หลายปีแล้ว ไม่เจอของกินหรอก

216
00:19:33,560 --> 00:19:36,240
- แบบนั้นจะยิ่งแย่ไปใหญ่นะ
- ชานติ ไม่เอาน่ะ

217
00:19:36,320 --> 00:19:38,160
นี่ ตู้เย็นก็เปิดอยู่นะ

218
00:19:39,040 --> 00:19:44,160
มีนมด้วย ยังไม่หมดอายุด้วยซ้ำ
ใครเอาของมาไว้ที่นี่น่ะ

219
00:19:44,240 --> 00:19:46,400
- ไม่ใช่แม่นะ
- ฉันด้วย

220
00:19:49,720 --> 00:19:51,680
เฮ้ย

221
00:19:51,760 --> 00:19:54,960
- บอกให้เงียบไง
- เฮ้ย มาทางนี้สิวะ

222
00:19:55,040 --> 00:19:56,800
- หนวกหูชะมัด
- เฮ้ย

223
00:19:58,800 --> 00:19:59,800
เฮ้ย!

224
00:19:59,880 --> 00:20:00,720
เฮ้ย!

225
00:20:03,040 --> 00:20:05,680
แบบนี้จะยิ่งแย่กว่าเดิมนะ

226
00:20:06,200 --> 00:20:09,880
ฉันจะส่งเงินให้
ฉันรู้ว่าเงินพ่อฉันอยู่ไหน หลายล้านเลย

227
00:20:09,960 --> 00:20:10,800
"หลายล้าน"

228
00:20:10,880 --> 00:20:16,080
แล้วก็จุดปลูกกัญชาด้วย
นอกจากเงินยังได้กัญชาเป็นภูเขาอีกนะ

229
00:20:18,080 --> 00:20:20,320
จุดปลูกเหรอ มีเยอะแค่ไหนล่ะ

230
00:20:20,400 --> 00:20:25,360
เยอะมาก ทั้งในคอกม้า ไร่…
ฉันบอกที่ตั้งให้ได้หมดเลยนะ

231
00:20:27,880 --> 00:20:29,800
- ให้ช่วยไหม
- ไม่ต้องหรอก

232
00:20:30,360 --> 00:20:31,840
ไม่ๆๆ

233
00:20:33,680 --> 00:20:35,920
ชู่ จบงานแล้วล่ะ

234
00:21:10,680 --> 00:21:11,560
แพทริค

235
00:21:12,440 --> 00:21:13,360
ไง

236
00:21:14,640 --> 00:21:16,080
มาทำอะไรน่ะ

237
00:21:16,840 --> 00:21:19,120
เชื่อไหมล่ะว่าผมมานี่บ่อยมากเลยนะ

238
00:21:24,280 --> 00:21:26,320
ยังไม่ได้มรดกนะ

239
00:21:28,200 --> 00:21:29,040
ตลกมาก

240
00:21:33,160 --> 00:21:34,640
ผมเป็นห่วงนะ

241
00:21:35,840 --> 00:21:38,040
เหมือนทุกคนที่นี่แหละ

242
00:21:38,120 --> 00:21:39,760
มาร์โยลายน์อยู่ไหน

243
00:21:41,120 --> 00:21:43,600
เธอไปข้างนอกน่ะ ไปโทรศัพท์มั้ง

244
00:21:43,680 --> 00:21:45,800
คัตขอให้ผมมาบอกพ่อเรื่องนึง

245
00:21:45,880 --> 00:21:50,240
น้องกำลังไปแก้ปัญหาเรื่องติดเคอลาร์
พ่อต้องจัดการมาร์โยลายน์ไว้นะ

246
00:21:50,320 --> 00:21:51,960
- อย่าให้ไปแจ้งตำรวจ
- อะไรนะ

247
00:21:52,520 --> 00:21:54,560
- ได้ไง
- ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน

248
00:21:54,640 --> 00:21:56,880
- แม่กับเบ็ตตี้กำลังช่วยกันอยู่
- ไง

249
00:21:57,920 --> 00:21:59,560
- ไง
- หวัดดี

250
00:22:05,400 --> 00:22:06,720
- คุณโอเคไหม
- อืม

251
00:22:09,920 --> 00:22:11,440
คุยเรื่องอะไรกันอยู่เหรอ

252
00:22:16,160 --> 00:22:17,080
ไม่มีอะไร

253
00:22:19,360 --> 00:22:21,400
ขอคุยกับพ่อเธอหน่อยได้ไหม

254
00:22:22,000 --> 00:22:23,400
ได้สิครับ

255
00:22:23,480 --> 00:22:24,680
- ขอบคุณ
- ได้ครับ

256
00:22:33,800 --> 00:22:35,160
- สวัสดี ที่รัก
- นี่

257
00:22:40,200 --> 00:22:41,600
พระเจ้า

258
00:22:42,600 --> 00:22:44,200
ฉันดีใจที่คุณยังไม่ตายนะ

259
00:22:45,240 --> 00:22:47,760
แต่ก็เกือบไปแล้ว คุณรู้ใช่ไหม

260
00:22:48,640 --> 00:22:50,280
กัญชาไม่มีวันตาย

261
00:22:53,240 --> 00:22:54,600
ฉันกลัวมากจริงๆ นะ

262
00:22:56,440 --> 00:22:57,440
ขอโทษนะ ที่รัก

263
00:23:00,640 --> 00:23:03,600
ตำรวจบอกให้เราแจ้งเขาตอนที่คุณฟื้น

264
00:23:05,360 --> 00:23:06,440
ให้รอไปก่อนน่ะ

265
00:23:06,520 --> 00:23:09,360
ฉันรู้ว่ามันเร็วไป
แต่ถ้าคนยิงยังลอยนวลอยู่…

266
00:23:09,440 --> 00:23:11,280
เราตกอยู่ในอันตราย คุณก็รู้

267
00:23:12,320 --> 00:23:13,240
นี่

268
00:23:13,760 --> 00:23:15,720
คุณเห็นไหมว่าใครยิงคุณ

269
00:23:15,800 --> 00:23:16,840
ไม่

270
00:23:16,920 --> 00:23:17,840
ไม่เหรอ

271
00:23:18,600 --> 00:23:19,440
ไม่

272
00:23:21,160 --> 00:23:23,880
ตอนคุณฟื้นขึ้นมา คุณพูดชื่อติคเคอลาร์

273
00:23:26,440 --> 00:23:28,040
- ผมพูดเหรอ
- ใช่

274
00:23:28,120 --> 00:23:30,640
ไม่เห็นคุ้นเลยแฮะ ติคเคอลาร์เหรอ

275
00:23:36,240 --> 00:23:40,320
ฉันลองติดต่อคนและก็หาข้อมูลมาแล้ว
ติคเคอลาร์เป็นอาชญากร

276
00:23:40,840 --> 00:23:43,160
พวกเขาปลูกกัญชาให้คุณ คัตยาบอกแล้ว

277
00:23:44,640 --> 00:23:47,880
คุณอยากให้ฉันเชื่อจริงๆ เหรอว่ามันไม่สำคัญน่ะ

278
00:23:49,480 --> 00:23:50,520
นี่

279
00:23:52,560 --> 00:23:54,360
คุณพูดกับฉันตรงๆ ได้นะ

280
00:23:55,680 --> 00:23:57,280
ทำไมถึงไม่บอกฉันล่ะ

281
00:24:02,920 --> 00:24:04,120
ทำไมคุณถึงนิ่งไป

282
00:24:04,200 --> 00:24:06,920
- ฉันว่าเราควรบอกให้ตำรวจรู้นะ
- ไม่ได้

283
00:24:07,000 --> 00:24:09,680
ถ้าตำรวจโยงเรากับพวกมันล่ะก็ เราก็จบเห่

284
00:24:09,760 --> 00:24:12,400
เราต้องปิดร้าน ผมเสี่ยงให้เป็นแบบนั้นไม่ได้

285
00:24:12,480 --> 00:24:15,800
เสี่ยงเหรอ นี่คุณพูดเรื่องอะไร

286
00:24:15,880 --> 00:24:17,040
- เพื่อเดอะแจ็กคัลเหรอ
- ใช่

287
00:24:17,120 --> 00:24:22,720
ช่างเดอะแจ็กคัลสิ คุณเกือบตายแล้วนะ
ให้ตายสิแจ็ก ฉันกลัวมากจริงๆ นะ

288
00:24:22,800 --> 00:24:24,520
คุณไม่ต้องกลัวไปหรอก

289
00:24:25,440 --> 00:24:28,560
เรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้
เราจะจัดการมันในแบบของเราเองนะ

290
00:24:28,640 --> 00:24:31,760
- ยังไงล่ะ
- อย่าคิดเรื่องพวกนี้ให้เปลืองสมองเลย

291
00:24:31,840 --> 00:24:35,920
พูดแบบนั้นได้ยังไง ฉันก็กังวลเหมือนกันนะ
พวกนั้นคือคนที่ยิงคุณหรือเปล่า

292
00:24:36,000 --> 00:24:38,400
- พอได้แล้ว
- ไม่ ฉันว่ามันไม่ถูกต้องนะ

293
00:24:38,480 --> 00:24:39,680
ฉันอยากแจ้งตำรวจ

294
00:24:39,760 --> 00:24:43,440
- บอกแล้วไงว่าผมไม่อยากให้ทำแบบนั้น
- คุณยังคิดไม่ถี่ถ้วนพอ

295
00:24:43,520 --> 00:24:45,480
อย่าทำอะไรโง่ๆ นะ

296
00:24:47,320 --> 00:24:51,200
- นี่ขู่ฉันเหรอ
- อย่ามายุ่งกับเรื่องนี้เด็ดขาด

297
00:24:56,440 --> 00:25:00,040
ผมจะจัดการมันเอง เหมือนที่ทำมาตลอด 30 ปี

298
00:25:12,040 --> 00:25:16,080
- ฉันไม่อยากยุ่งกับเรื่องนี้อีกแล้ว
- ผมขอโทษ มาร์โยลายน์

299
00:25:16,960 --> 00:25:18,800
มาร์โยลายน์ ผมขอโทษ

300
00:25:19,400 --> 00:25:21,760
มาร์โยลายน์!

301
00:25:24,400 --> 00:25:25,240
เชี่ย

302
00:25:32,880 --> 00:25:34,600
พวกเขาไปกันนานแค่ไหนแล้วนะ

303
00:25:35,600 --> 00:25:36,600
เกือบสองชั่วโมงแล้ว

304
00:25:37,720 --> 00:25:39,560
น่าจะกลับมาได้แล้วไม่ใช่เหรอ

305
00:25:42,640 --> 00:25:45,240
คงกำลังจัดการอยู่นั่นแหละ คัตยา

306
00:25:45,320 --> 00:25:46,360
คือใช่

307
00:26:52,160 --> 00:26:53,920
ใช่ เราต้องไปกันละ

308
00:26:54,960 --> 00:26:58,600
หา ไปไหนล่ะ ฉันรู้จักแค่ที่นี่ที่เดียวนะ

309
00:26:58,680 --> 00:26:59,520
เชี่ย

310
00:27:04,880 --> 00:27:08,200
- ให้หนูไปเตือนทางรพ.ไหม เตือนพ่อน่ะ
- แล้วเนาท์ล่ะ

311
00:27:08,280 --> 00:27:09,320
เอ่อ…

312
00:27:11,200 --> 00:27:12,440
- เอาเขาไปกับเราด้วย
- อะไรนะ

313
00:27:12,520 --> 00:27:14,640
แล้วก็ขับรถกระเตงเขาไปด้วยน่ะเหรอ

314
00:27:14,720 --> 00:27:18,640
แม่ก็คิดไม่ออกเหมือนกัน คัตยา
ขอคิดสักแป๊บนะ

315
00:27:20,200 --> 00:27:22,400
ไปเอารถมา ฉันจะไปเอาตัวเนาท์

316
00:27:23,000 --> 00:27:24,800
เชี่ยๆ

317
00:27:24,880 --> 00:27:28,200
- ไม่ๆ ไม่เป็นไรหรอก
- เราทำอะไรลงไปวะ

318
00:27:29,000 --> 00:27:29,840
แม่

319
00:27:35,080 --> 00:27:36,560
กุญแจรถ

320
00:27:37,160 --> 00:27:38,320
กุญแจ

321
00:27:39,440 --> 00:27:42,120
ไม่งั้นฉันจะเชือดคอนังหมูนี่

322
00:27:42,200 --> 00:27:44,840
- ไม่
- เบ็ตตี้ ได้โปรด เขาพูดจริงนะ

323
00:27:44,920 --> 00:27:46,640
คิดว่าเราไว้ใจเขาได้เหรอ

324
00:27:46,720 --> 00:27:49,360
- กุญแจ
- ไม่ ฉันเบื่อเต็มทนละ

325
00:27:49,440 --> 00:27:50,600
เบ็ตตี้ ได้โปรดเถอะ

326
00:27:51,480 --> 00:27:52,680
คัตยา

327
00:27:52,760 --> 00:27:55,280
- ขอร้องล่ะ ฉันมีกุญแจอยู่นี่
- คัต

328
00:27:55,360 --> 00:27:56,680
คัตยา

329
00:27:56,760 --> 00:27:58,600
ส่งมาให้ฉัน

330
00:27:58,680 --> 00:28:00,600
- เร็วสิ
- ถ้าเราไม่สู้ เราก็ตายนะ

331
00:28:00,680 --> 00:28:02,440
บอกให้เร็วๆ ไงวะ

332
00:28:02,520 --> 00:28:05,040
- ส่งกุญแจมาสิวะ
- คัตยา

333
00:28:05,120 --> 00:28:07,160
- คัตยา
- ส่งมาให้ฉัน

334
00:28:11,560 --> 00:28:12,720
ไอ้สารเลว

335
00:28:18,240 --> 00:28:21,680
- แล้วแกเนี่ย เป็นบ้าอะไรวะ
- มันหลุดมาได้ยังไง

336
00:28:22,600 --> 00:28:25,920
ไม่รู้เหมือนกันเบ็ตตี้ ฉันจะไปรู้ได้ยังไง

337
00:28:26,000 --> 00:28:29,120
- เรามัดมือไว้แล้วนะ คุณช่วยเขาล่ะสิ
- ขอร้องล่ะ

338
00:28:29,200 --> 00:28:32,920
เห็นคุยกันเรื่องจุดปลูกกัญชาด้วย
นี่รับสินบนอีกแล้วหรอ

339
00:28:34,880 --> 00:28:36,520
- นี่ถามจริงเหอะนะ
- ใช่

340
00:28:39,360 --> 00:28:44,240
- คิดว่าฉันจะเอาลูกตัวเองไปเสี่ยง…
- ก็ไม่ใช่หนแรกนะ

341
00:28:44,320 --> 00:28:47,360
- พอได้แล้ว ทั้งคู่เลย
- นี่บ้าหรือไง

342
00:28:47,440 --> 00:28:51,640
ไอ้เรื่องวุ่นวายทั้งหมดนี่มันเป็นความผิดคุณ

343
00:28:51,720 --> 00:28:53,280
เชี่ยๆๆ

344
00:28:54,800 --> 00:28:55,960
ทุกคน เชี่ยแล้วล่ะ

345
00:29:03,880 --> 00:29:04,720
เนาท์!

346
00:29:11,960 --> 00:29:12,800
เนาท์!

347
00:30:18,320 --> 00:30:20,440
เนาท์

348
00:30:49,120 --> 00:30:50,240
คัตยา

349
00:30:57,440 --> 00:31:00,920
คัตยา ปืนอยู่ไหน

350
00:32:04,160 --> 00:32:07,120
ลูกพ่อ

351
00:34:27,560 --> 00:34:28,680
คัตยา

352
00:34:34,880 --> 00:34:36,040
พ่อขอโทษนะลูก

353
00:34:38,000 --> 00:34:38,960
ขอโทษจริงๆ

354
00:34:51,080 --> 00:34:52,120
เกิดอะไรขึ้น

355
00:34:55,640 --> 00:34:57,360
แพท พี่ไปก่อนดีกว่านะ

356
00:34:59,960 --> 00:35:00,960
ไม่

357
00:35:02,800 --> 00:35:03,760
ฉันจะอยู่นี่

358
00:36:07,560 --> 00:36:10,440
- ฮัลโหลเบ็ตตี้
- เราต้องคุยกัน

359
00:36:11,920 --> 00:36:12,840
ใช่

360
00:36:14,000 --> 00:36:15,640
ใช่ เราต้องคุยกัน

361
00:36:46,640 --> 00:36:47,560
สวัสดี เบ็ตตี้

362
00:36:48,960 --> 00:36:49,960
สวัสดี แจ็ก

363
00:36:52,200 --> 00:36:53,120
เป็นไงบ้าง

364
00:36:54,640 --> 00:36:55,760
กำลังฟื้นตัว

365
00:36:56,920 --> 00:36:59,000
- แล้วคุณล่ะ
- กำลังฟื้นตัวเหมือนกัน

366
00:37:01,120 --> 00:37:02,160
มีเรื่องเกิดขึ้นเยอะมาก

367
00:37:02,240 --> 00:37:05,040
ไม่รู้ว่าจะทำใจกับเรื่องทั้งหมดได้ไหม

368
00:37:06,640 --> 00:37:09,360
แต่พวกติคเคอลาร์ก็สมควรโดนแล้วล่ะ

369
00:37:12,440 --> 00:37:15,960
ฉัน… หวังว่าคุณจะรู้ว่า
ฉันไม่เคยอยากให้มันเป็นแบบนี้เลย

370
00:37:18,320 --> 00:37:19,240
ผมด้วย

371
00:37:20,760 --> 00:37:25,480
ทุกอย่างมัน… เละเทะไปหมด

372
00:37:26,680 --> 00:37:29,280
ผมน่าจะจัดการอะไรๆ อีกแบบนึง

373
00:37:30,600 --> 00:37:34,120
ไม่ได้พูดถึงเรื่องที่เราเลิกกัน
แต่หมายถึงทุกอย่างหลังจากนั้นด้วย

374
00:37:34,200 --> 00:37:36,040
และก็ก่อนหน้านั้นด้วย

375
00:37:37,680 --> 00:37:40,080
ขอโทษนะถ้าผมทำให้คุณเสียใจ

376
00:37:43,360 --> 00:37:44,840
ฉันก็อยากขอโทษเหมือนกัน

377
00:37:46,280 --> 00:37:49,520
เราไปกันไม่รอดมาสักพักแล้ว
แต่ฉันแค่หนีความจริง

378
00:37:50,280 --> 00:37:53,800
ฉันรักคุณมาตลอด แต่ฉันสูญเสียตัวตนไป

379
00:37:55,600 --> 00:37:59,440
ผมว่าเราทั้งคู่ก็ไม่ใช่คนเดิม
กับตอนที่เราเจอกันครั้งแรกแล้วล่ะ

380
00:37:59,520 --> 00:38:00,360
ใช่

381
00:38:01,880 --> 00:38:04,200
แต่เราก็ได้มีช่วงเวลาดีๆ ใช่ไหมล่ะ

382
00:38:04,280 --> 00:38:06,360
เรามีช่วงเวลาที่ดีด้วยกัน

383
00:38:07,240 --> 00:38:10,960
ผมถึงได้อยากจบเรื่องนี้อย่างถูกต้อง

384
00:38:13,200 --> 00:38:16,840
- คนละครึ่ง ผมว่ามันยุติธรรมดีนะ
- เห็นด้วย

385
00:38:18,360 --> 00:38:19,240
โอเค

386
00:38:20,520 --> 00:38:21,920
งั้นก็ 20 ล้านนะ

387
00:38:22,000 --> 00:38:24,600
ไม่ ครึ่งนึงของทุกอย่าง รวมเดอะแจ็กคัลด้วย

388
00:38:25,240 --> 00:38:28,440
- เบ็ตตี้
- ไม่ ฉันบอกไปแล้วว่าเงินแค่นั้นมันไม่พอ

389
00:38:29,640 --> 00:38:34,640
- นึกว่าเราจะมาคุยกันดีๆ ซะอีก
- ก็ใช่ แต่นี่คือธุรกิจ

390
00:38:35,880 --> 00:38:39,440
ฉันมองว่าตัวเองเป็นเหยื่อนะ
เรื่องทั้งหมดที่เกิดกับฉันเนี่ย

391
00:38:39,520 --> 00:38:43,600
ชีวิตวัยเด็ก อาชีพที่ล้มเหลว ปัญหาชีวิตแต่งงาน

392
00:38:44,960 --> 00:38:47,560
แต่ฉันตัดสินใจแล้วว่า
ไม่อยากเห็นตัวเองเป็นแบบนั้นอีก

393
00:38:47,640 --> 00:38:49,800
งั้นคุณก็เลยอยากได้เดอะแจ็กคัลด้วยเหรอ

394
00:38:49,880 --> 00:38:54,280
ไม่ ฉันอยากได้สิ่งที่เป็นของฉัน
ฉันเคียงข้างคุณมาตั้งหลายปี

395
00:38:54,360 --> 00:38:56,640
เพราะความเสียสละ
ความทุ่มเท และคำแนะนำของฉัน

396
00:38:56,720 --> 00:38:59,400
คุณถึงสร้างมันขึ้นมาได้แบบในทุกวันนี้

397
00:38:59,480 --> 00:39:03,400
- ฉันแค่อยากแบ่งรางวัลด้วย
- ไม่มีทาง ผมไม่ยอม

398
00:39:04,880 --> 00:39:07,800
โอเค ฉันจะเอาเดอะแจ็กคัล
ส่วนคุณก็เอาเงินไป

399
00:39:11,160 --> 00:39:14,720
หรือผมอาจจะรอดูว่าผู้พิพากษาจะว่ายังไงก็ได้

400
00:39:15,400 --> 00:39:17,040
ผมว่าผมมีโอกาสชนะเยอะกว่าคุณนะ

401
00:39:21,520 --> 00:39:22,880
แบบนั้นไม่ฉลาดหรอก

402
00:39:24,520 --> 00:39:25,360
ทำไมล่ะ

403
00:39:30,480 --> 00:39:31,560
(ควีโด)

404
00:39:35,800 --> 00:39:37,280
มันอยู่นอกกระท่อม

405
00:39:39,320 --> 00:39:40,160
แล้วไง

406
00:39:41,320 --> 00:39:44,040
ควีโดเพิ่งไปที่นั่นไม่นานสินะ

407
00:39:46,000 --> 00:39:49,800
ฉันเดาว่าคงเป็นก่อนที่เขาจะตาย
หรือว่าถูกฆ่าแค่ไม่นาน

408
00:39:51,120 --> 00:39:51,960
เหรอ

409
00:39:52,640 --> 00:39:55,760
คุณให้ควีโดไปซ่อนที่นั่น
หลังจากไร่ลับโดนบุกจับ

410
00:39:56,400 --> 00:40:00,120
ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับคุณ
คือให้เขารับโทษแทนหรือไม่ก็หนีไป

411
00:40:00,600 --> 00:40:03,280
แต่เขาไม่มีวันทิ้งแองเจล่าไปหรอก

412
00:40:05,680 --> 00:40:08,920
ฉันว่าคุณคงไม่ได้อยากให้เขาตาย
คุณไม่ใช่ปีศาจซะหน่อย

413
00:40:09,840 --> 00:40:13,000
แต่พอถึงเวลาเข้าจริง ตอนที่เหลือแค่คุณกับเขา

414
00:40:13,080 --> 00:40:14,360
คุณก็เลือกตัวเอง

415
00:40:16,520 --> 00:40:19,160
เลยเหลือคุณกับศพในป่า

416
00:40:19,240 --> 00:40:22,080
ห่างจากทะเลสาบ
ที่คุณเอาศพเขาไปทิ้งไว้ 100 กิโล

417
00:40:24,200 --> 00:40:25,360
ใกล้เคียงไหม

418
00:40:26,240 --> 00:40:29,880
แน่นอนแหละ ฉันรู้จักคุณดี
ฉันรู้ว่าคุณคิดยังไง

419
00:40:32,400 --> 00:40:34,160
ไฟแช็กจะพิสูจน์ทั้งหมดนั่นได้เหรอ

420
00:40:34,240 --> 00:40:38,400
ไม่หรอก ไฟแช็กมันพิสูจน์อะไรไม่ได้
แต่กล้องตามถนนเส้นนั้นอาจจะพิสูจน์ได้

421
00:40:40,960 --> 00:40:45,240
จากกระท่อมไปถึงสะพานที่พบรถเขา
มีทั้งหมดสามเส้นทาง

422
00:40:47,600 --> 00:40:50,080
แน่ใจเหรอว่าจะไม่มีภาพคุณน่ะ

423
00:40:50,160 --> 00:40:52,800
มีกล้องวงจรปิด กล้องจับความเร็ว…

424
00:40:54,160 --> 00:40:55,960
ผมว่ามันแอบเพ้อเจ้อไปหน่อยนะ

425
00:40:56,040 --> 00:40:57,240
- งั้นเหรอ
- ใช่

426
00:40:59,520 --> 00:41:02,000
เรื่องนี้มีตอนจบได้สองแบบ

427
00:41:03,040 --> 00:41:07,560
แบบแรก คุณยอมเสี่ยง
แต่คุณจะสูญเสียภาพลักษณ์คนใสซื่อมือสะอาด

428
00:41:07,640 --> 00:41:11,960
และเดอะแจ็กคัลไป
แล้วสุดท้ายก็ติดคุกหัวโตไปทั้งชีวิต

429
00:41:12,960 --> 00:41:15,160
ฉันว่าเราทั้งคู่ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นหรอก

430
00:41:17,360 --> 00:41:18,640
และตอนจบแบบที่สอง

431
00:41:19,800 --> 00:41:23,000
คุณยกเดอะแจ็กคัลให้ฉัน
แล้วความลับของคุณจะปลอดภัย

432
00:41:25,800 --> 00:41:27,280
จะเอายังไงดีล่ะ

433
00:41:28,920 --> 00:41:30,520
คุณมั่นใจแค่ไหนเหรอ

434
00:41:37,840 --> 00:41:40,680
(ลายเซ็น: เบ็ตตี้ จองเกอร์ส
อัมสเตอร์ดัม)

435
00:41:53,720 --> 00:41:55,160
มันยังไม่จบนะ เบ็ตตี้

436
00:42:02,240 --> 00:42:04,280
(ลายเซ็น: แจ็ก แวน ดอร์น
อัมสเตอร์ดัม)

437
00:42:51,120 --> 00:42:52,920
- แจ็ก แวน ดอร์น
- ผมเอง

438
00:42:54,000 --> 00:42:55,200
คุณเป็นอาชญากรหรือเปล่า

439
00:42:56,640 --> 00:42:59,400
ไม่ ผมไม่ใช่อาชญากร

440
00:43:00,000 --> 00:43:01,960
คุณทำธุรกิจกับอาชญากร

441
00:43:02,040 --> 00:43:04,840
แม้แต่ตอนที่ย่านโคมแดงมีแต่พวกนักเลง

442
00:43:06,080 --> 00:43:07,480
มีแค่ผมที่เหลือรอด

443
00:43:08,800 --> 00:43:10,640
มีแต่เดอะแจ็กคัลที่ยังอยู่

444
00:43:11,280 --> 00:43:13,280
ผมทำสิ่งที่ต่างออกไป

445
00:43:17,880 --> 00:43:19,160
แจ็กคัล

446
00:43:19,240 --> 00:43:20,640
นักล่า

447
00:43:20,720 --> 00:43:21,640
นักฉกฉวยโอกาส

448
00:43:23,800 --> 00:43:27,520
นี่ แจ็กคัลมันไม่ใช่สัตว์ที่ตัวใหญ่ที่สุดในป่า

449
00:43:27,600 --> 00:43:30,320
ไม่ได้ว่องไวที่สุด และไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดด้วย

450
00:43:30,400 --> 00:43:33,720
มันให้สัตว์อื่นเข่นฆ่าอย่างโหดเหี้ยม

451
00:43:33,800 --> 00:43:37,120
และในช่วงเวลาที่เหมาะเจาะ
มันจะฉกในสิ่งที่มันต้องการไป

452
00:43:38,840 --> 00:43:42,560
แจ็กคัลรู้ว่าเมื่อไหร่ควรจะหลบเร้น

453
00:43:45,360 --> 00:43:46,640
และเมื่อไหร่ควรจะโจมตี

454
00:44:50,520 --> 00:44:52,160
คำบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร