1
00:00:12,721 --> 00:00:17,183
ฉันเพิ่งส่งรูปรถของโรเบิร์ตไปให้ทุกคน

2
00:00:17,684 --> 00:00:21,021
จะมีรถปอร์เช คาเยนน์สีดําที่จะออกมาอีกด้วย

3
00:00:22,272 --> 00:00:25,316
{\an8}แล้วก็มีรถเบนซ์สีเขียวที่จะออกมาด้วย

4
00:00:25,316 --> 00:00:26,443
{\an8}(พริสซิลล่า ลี
อดีตสมาชิกเชไคนาห์)

5
00:00:26,443 --> 00:00:29,779
{\an8}เราจะตามคันไหนก็แล้วแต่ที่เราเจอก่อน

6
00:00:30,739 --> 00:00:35,160
ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้เราจะทําอะไรแบบนี้ได้

7
00:00:35,160 --> 00:00:38,204
เวลามีคนมา เธอจะรู้ว่าพวกเขาไปทางไหน

8
00:00:38,204 --> 00:00:39,789
เราแค่ต้องรีบออกตัว

9
00:00:42,167 --> 00:00:44,878
ฉันอยากให้โรเบิร์ตรู้ว่าฉันหาเขาเจอได้

10
00:00:44,878 --> 00:00:47,380
{\an8}(โรเบิร์ต ชินน์)

11
00:00:47,380 --> 00:00:51,551
{\an8}ฉันอยากให้เขากลัว ฉันอยากให้เขาเครียด

12
00:00:52,802 --> 00:00:55,972
ฉันอยากให้เขารู้ว่าฉันไม่ใช่คนเดิมแล้ว

13
00:00:56,973 --> 00:00:58,266
ฉันไม่อยากให้เขาคิดว่า

14
00:00:58,266 --> 00:01:03,146
"เธอยังเป็นคนอ่อนแอ
อ่อนน้อม เชื่อฟัง และขี้กลัว"

15
00:01:04,022 --> 00:01:08,526
ฉันอยากให้เขารู้ว่าฉันจะทําแบบนี้
ต่อให้มันเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันทําก็เถอะ

16
00:01:14,407 --> 00:01:15,492
(แม่ (3) - พ่อ - น้องสาว)

17
00:01:15,492 --> 00:01:16,576
(เราคิดถึงเธอนะ!)

18
00:01:19,287 --> 00:01:23,166
(เต้นเพื่อปิศาจ: ลัทธิ 7M บน TikTok)

19
00:01:23,666 --> 00:01:27,504
(ตอน : กรรมตามสนอง)

20
00:01:29,631 --> 00:01:32,759
พริสซิลล่าบอกฉันว่า "ฉันอยากฟ้องโรเบิร์ต"

21
00:01:33,259 --> 00:01:35,637
{\an8}คําตอบแรกของฉันคือ "ใจเย็นนะ"

22
00:01:35,637 --> 00:01:37,055
{\an8}(เมลานี ลี
อดีตสมาชิกเชไคนาห์)

23
00:01:37,055 --> 00:01:40,600
{\an8}เพราะเธอไม่รู้หรอกว่าการฟ้องร้องใครสักคน
เราต้องทําอะไรบ้าง

24
00:01:40,600 --> 00:01:43,770
การดําเนินคดีกับลัทธิ
เป็นเรื่องยากจริงๆ เพราะ...

25
00:01:43,770 --> 00:01:47,941
{\an8}การทําลัทธิหรือเป็นสมาชิกของลัทธิ
ไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมาย

26
00:01:47,941 --> 00:01:52,695
{\an8}คุณจะทําอะไรหัวหน้าลัทธิได้

27
00:01:52,695 --> 00:01:57,033
ก็ต่อเมื่อพวกเขาทําผิดกฎหมาย
ในลัทธิของพวกเขา

28
00:02:01,204 --> 00:02:05,125
ต้องหาอะไร เช่น
การประพฤติมิชอบทางการเงิน

29
00:02:05,125 --> 00:02:08,002
เพราะการกระทําที่

30
00:02:08,002 --> 00:02:11,506
เป็นการควบคุมชีวิตประจําวันของใครบางคน
ไม่ใช่การทําผิดกฎหมาย

31
00:02:13,508 --> 00:02:16,469
พี่สาวฉันเริ่มเอาหลักฐานที่เธอมีให้ฉันดู

32
00:02:17,846 --> 00:02:19,806
รายการเดินบัญชี เช็คที่ถูกยกเลิก

33
00:02:19,806 --> 00:02:23,935
และเราตัดสินใจแบ่งปันประสบการณ์ของเรา

34
00:02:23,935 --> 00:02:28,064
กับพวกนักเต้น
เพราะพวกเขามีประสบการณ์คล้ายกัน

35
00:02:28,565 --> 00:02:30,191
คุณมีสําเนารายการเดินบัญชีไหมคะ

36
00:02:30,191 --> 00:02:33,820
- มีครับ ผมมีทุกอย่าง ขอมาสิ
- มีเหรอ เปิดได้ไหม

37
00:02:33,820 --> 00:02:35,822
โอเค นี่คือแนวโน้มของเชไคนาห์

38
00:02:35,822 --> 00:02:38,366
พวกเขาจะให้เงินคุณ
สมมติว่า 100,000 ดอลลาร์

39
00:02:39,325 --> 00:02:41,494
พวกเขาจะใส่ไว้ในบัญชีธนาคารคุณ

40
00:02:41,494 --> 00:02:46,082
{\an8}จากนั้นพวกเขาจะถอนเงิน
ออกมาทั้งหมด แล้วบอกว่า

41
00:02:46,082 --> 00:02:50,253
{\an8}"โอเค ตอนนี้คุณมอบเงินทั้งหมด
ให้โบสถ์เชไคนาห์เป็นของขวัญแล้ว"

42
00:02:50,253 --> 00:02:53,464
ดังนั้นถ้าพวกเขาบอกว่า
พวกเขาจ่ายให้คุณ 102,000

43
00:02:53,464 --> 00:02:57,343
เป้าหมายของฉันคือหาว่า
คุณมอบเงินก้อนนี้ให้เชไคนาห์ไปเท่าไหร่

44
00:02:57,343 --> 00:03:00,597
คุณใช้เงินก้อนนี้จ่ายค่าเช่าให้เชไคนาห์เท่าไหร่

45
00:03:01,264 --> 00:03:05,226
คุณใช้เงินก้อนนี้จ่ายให้แฮนนาห์ ไอเซยาห์
ทั้งหมดนั้นไปเท่าไหร่

46
00:03:05,226 --> 00:03:09,230
- โอย เหมือนจะเป็นเงินทั้งหมดของผมเลยละ
- โอเค

47
00:03:09,230 --> 00:03:14,152
เพราะผมต้องจ่ายค่าถ่ายรูป
ให้ทั้งเรนโอหรือไอเซอาห์

48
00:03:14,152 --> 00:03:16,571
แล้วผมก็ต้องจ่ายค่าเช่าด้วย

49
00:03:17,071 --> 00:03:20,783
ค่าบริหาร 20 เปอร์เซ็นต์ซึ่งคุณต้องให้ 7M

50
00:03:20,783 --> 00:03:22,911
แล้วก็มีสิบ สิบ สิบ

51
00:03:22,911 --> 00:03:25,580
ซึ่งก็คือสิบลด เงินถวาย และคนของพระเจ้า

52
00:03:26,414 --> 00:03:28,249
ให้โบสถ์ 30 เปอร์เซ็นต์เหรอ

53
00:03:28,249 --> 00:03:30,001
บางครั้งก็มากกว่านั้น

54
00:03:30,001 --> 00:03:32,754
บางครั้งผมก็ให้ 50 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ผม

55
00:03:34,088 --> 00:03:35,089
โอเค

56
00:03:36,674 --> 00:03:41,387
พอรวมทุกอย่างแล้วก็คํานวณได้ว่า
เราให้ 60 ถึง 70 เปอร์เซ็นต์

57
00:03:42,222 --> 00:03:43,640
และนั่นคือก่อนหักภาษี

58
00:03:44,390 --> 00:03:47,977
พวกเขาทําเหมือนคุณจ่ายหน่วยงานแยกกัน

59
00:03:48,645 --> 00:03:49,646
แต่ไม่ใช่

60
00:03:50,313 --> 00:03:52,065
ทั้งหมดเข้ากระเป๋าโรเบิร์ต

61
00:03:52,065 --> 00:03:53,316
(เช็คทั้งหมดที่จ่ายแล้ว)

62
00:03:53,316 --> 00:03:54,943
(เก้าหมื่นแปดพันเจ็ดร้อยห้าดอลลาร์)

63
00:03:54,943 --> 00:03:55,860
ครับ

64
00:03:58,196 --> 00:04:01,866
เราต้องเพิ่มเรื่องนี้ในคดีความ

65
00:04:03,785 --> 00:04:06,663
{\an8}เราได้ติดต่อกับพริสซิลล่า

66
00:04:06,663 --> 00:04:09,415
{\an8}และเธอแวะมาหา
เรานั่งคุยกันบนโซฟาตัวนี้เลย

67
00:04:09,415 --> 00:04:13,628
{\an8}เรานั่งฟังเธอพูดเรื่องนี้อยู่สองชั่วโมงครึ่ง

68
00:04:13,628 --> 00:04:14,837
{\an8}ร้องไห้หนักมาก

69
00:04:15,630 --> 00:04:17,799
ตอนที่เธอเล่าเรื่องของเธอ ผมใจสลายเลย

70
00:04:17,799 --> 00:04:20,426
ผมโกรธมาก
จนอยากสร้างความเสียหายอะไรสักอย่าง

71
00:04:20,426 --> 00:04:24,013
ผมอยากจะ... ผมคิดว่า
"พวกเขาไม่รู้ซะแล้วว่ากําลังเล่นอยู่กับใคร"

72
00:04:24,013 --> 00:04:27,475
{\an8}นั่นเป็นครั้งแรกที่เราได้ยินเรื่องทั้งหมดนี้

73
00:04:27,475 --> 00:04:30,186
{\an8}แล้วเราก็แบบว่า

74
00:04:30,186 --> 00:04:33,982
"เราอยู่กันเป็นกลุ่มเล็กๆ ในโบสถ์เล็กๆ

75
00:04:34,565 --> 00:04:37,277
แต่ไม่รู้เลยว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง

76
00:04:37,277 --> 00:04:38,987
แค่เรื่องเงินอย่างเดียวเลย

77
00:04:38,987 --> 00:04:41,406
ผมแบบ "โอเค พวก เข้าใจแล้ว"

78
00:04:42,323 --> 00:04:45,410
เธอบอกเราว่าเธอมีทนาย

79
00:04:45,410 --> 00:04:47,495
เธออยากฟ้องเขา

80
00:04:47,495 --> 00:04:49,831
และก็แล้วแต่เราว่าจะเข้าร่วมหรือไม่

81
00:04:49,831 --> 00:04:53,835
เรารู้ว่านี่จะเป็นกระบวนการที่ยาวนาน
อาจจะหลายปี

82
00:04:53,835 --> 00:04:56,713
ผมอยากเข้าร่วมคดีนี้แน่นอน

83
00:04:56,713 --> 00:04:58,965
เดี๋ยวเขาก็ไปทําแบบนี้กับคนอื่นอีก

84
00:04:58,965 --> 00:05:00,591
ผมยอมให้ผู้ชายคนนี้ชนะไม่ได้

85
00:05:01,259 --> 00:05:03,553
แล้วโรเบิร์ตก็ฟ้องเรา

86
00:05:04,053 --> 00:05:07,223
พอเขาได้ยินว่าเราจะฟ้องเขา เขาก็ฟ้องฉันก่อน

87
00:05:08,182 --> 00:05:09,309
ฉันโกรธมากค่ะ

88
00:05:09,309 --> 00:05:11,769
(ข้อหาสมรู้ร่วมคิดกันกระทําการหมิ่นประมาท)

89
00:05:11,769 --> 00:05:14,480
กระบวนการทางกฎหมาย
ไม่มีความเป็นเรื่องส่วนตัวเลย

90
00:05:14,480 --> 00:05:17,233
แต่สําหรับฉัน นี่เป็นเรื่องส่วนตัวมากๆ

91
00:05:17,233 --> 00:05:20,820
เหมือนกับโรเบิร์ตนั่งอยู่ตรงหน้าฉัน
เหมือนคุณกับฉันเนี่ย

92
00:05:20,820 --> 00:05:23,823
และฉันมองหน้าเขาและพูดว่า "ฉันจะชนะคุณ"

93
00:05:26,534 --> 00:05:29,704
ถ้าคุณถามฉันว่า
ฉันเชื่อว่าความยุติธรรมจะเป็นยังไง

94
00:05:29,704 --> 00:05:30,997
(โรเบิร์ต อิสราเอล ชินน์)

95
00:05:30,997 --> 00:05:35,793
ฉันอยากให้โรเบิร์ตเสียทุกดอลลาร์ที่เขามี

96
00:05:36,669 --> 00:05:37,754
ไม่ให้เหลือสักแดง

97
00:05:38,588 --> 00:05:40,840
เพราะนั่นคือสิ่งเดียวที่โรเบิร์ตสนใจ

98
00:05:41,424 --> 00:05:43,634
แต่ถ้าเดวิดมา เธอจะเอาให้เขา...

99
00:05:43,634 --> 00:05:44,719
โอเค

100
00:05:44,719 --> 00:05:46,888
- โรเบิร์ตกับเอไซยาห์
- ของเดวิด

101
00:05:46,888 --> 00:05:51,851
ถ้ามีคนฟ้องคุณ คุณจะได้รับหมายศาล

102
00:05:51,851 --> 00:05:54,604
คุณสามารถมอบหมายศาลให้ใครสักคน
ด้วยการจ้างบริษัท

103
00:05:54,604 --> 00:05:57,148
ที่จะติดตามพวกเขา
และส่งเอกสารให้พวกเขาได้

104
00:05:57,815 --> 00:05:59,650
แต่นั่นอาจใช้เวลาเป็นเดือนๆ

105
00:06:00,485 --> 00:06:01,611
นี่คือคดีของฉัน

106
00:06:02,612 --> 00:06:03,946
ฉันจะตามล่าเขา

107
00:06:04,781 --> 00:06:07,283
ฉันจะไม่ปล่อยให้คนอื่นจัดการแทน

108
00:06:07,867 --> 00:06:12,080
แต่เมลานีกับฉันยื่นหมายศาลให้เขาเองไม่ได้
เพราะเราเป็นส่วนหนึ่งของคดี

109
00:06:12,914 --> 00:06:16,000
{\an8}เมลานีเลยพาเพื่อนๆ เธอมาช่วยเรา

110
00:06:16,000 --> 00:06:19,253
{\an8}พวกเธอเรียกชื่อแล้ววางได้เลย
พวกเขาไม่จําเป็นต้องรับมัน

111
00:06:19,253 --> 00:06:21,923
- เรียกชื่อพวกเขาแล้วโยนให้เลยเหรอ
- แบบนั้นก็ได้

112
00:06:21,923 --> 00:06:23,383
- ตามนั้น ไปกันเถอะ
- โอเค

113
00:06:42,360 --> 00:06:43,903
{\an8}(โบสถ์เชไคนาห์
ลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย)

114
00:06:43,903 --> 00:06:46,906
{\an8}พระเจ้า มันจะเกิดขึ้นในอีก 30 นาที

115
00:06:47,698 --> 00:06:48,783
บ้ามาก

116
00:06:54,038 --> 00:06:58,751
เมลานี ท้ายรถเทสลาสีขาวของเธอ
โผล่ออกมาแบบโดดเด่นมาก

117
00:06:58,751 --> 00:07:00,044
ฉันเห็นจากตรงนี้เลย

118
00:07:00,044 --> 00:07:03,673
อาจมีคนสามคนเห็นเธอก่อนที่เธอจะได้ตามใคร

119
00:07:04,173 --> 00:07:06,134
โอเค ฉันจะเขยิบไปทางขวาหน่อย

120
00:07:08,177 --> 00:07:09,011
โอเค

121
00:07:11,097 --> 00:07:12,348
โอเค ใช้ได้รึยัง

122
00:07:15,184 --> 00:07:17,562
ไม่เลย แต่ฉันควรบอกนางว่าได้แล้ว

123
00:07:18,396 --> 00:07:19,605
เออ ใช้ได้แล้ว

124
00:07:19,605 --> 00:07:24,694
พอประตูเปิดครั้งแรกปุ๊บ ฉันจะบอกทุกคน

125
00:07:24,694 --> 00:07:29,115
{\an8}ทุกคนจะได้สตาร์ทรถ และพร้อมลุย

126
00:07:29,115 --> 00:07:32,368
(โรเบิร์ต ชินน์)

127
00:07:33,744 --> 00:07:37,582
รู้สึกแปลกมากที่ได้มาที่ที่เคยเป็นบ้านฉัน

128
00:07:39,459 --> 00:07:43,880
ตอนนั้นรู้สึกเหมือนเป็นบ้านฉันจริงๆ
ฉันเคยคิดว่าจะอยู่ที่นี่ตลอดไป

129
00:07:44,422 --> 00:07:49,802
ฉันเคยคิดจริงๆ ว่าฉันจะอยู่ในห้องนอนนั่น
ในบ้านสีขาวนั่นจนกว่าพระเยซูจะเสด็จมา

130
00:07:50,887 --> 00:07:53,723
ฉันจะอยู่ในห้องนั้นไปตลอดชีวิต

131
00:08:07,403 --> 00:08:08,863
โรเบิร์ตออกมาแล้ว

132
00:08:10,406 --> 00:08:11,532
โอเค รับทราบ

133
00:08:17,622 --> 00:08:18,623
หน้ากากฉัน

134
00:08:21,667 --> 00:08:23,544
พระเจ้าช่วย ใจฉันเต้นแรงมาก

135
00:08:24,879 --> 00:08:28,466
บ้าเอ๊ย โรเบิร์ตเลี้ยวขวาที่...
แฮตตี้ เธอต้องตาม

136
00:08:28,466 --> 00:08:30,343
โรเบิร์ตเลี้ยวขวาแล้ว! แฮตตี้!

137
00:08:30,843 --> 00:08:32,011
ได้ รับทราบๆ

138
00:08:38,768 --> 00:08:39,810
คริสติน เธออยู่ไหน

139
00:08:40,895 --> 00:08:44,857
เขาเพิ่งฝ่าไฟแดงไป ฉันพยายามตามให้ทันอยู่

140
00:08:49,070 --> 00:08:50,696
ฉันว่าฉันเห็นเขานะ

141
00:08:57,286 --> 00:08:59,789
โรเบิร์ตเข้าไปจอดรถในร้านอาหารเกาหลี

142
00:09:11,717 --> 00:09:12,718
อยู่นั่นไง

143
00:09:13,803 --> 00:09:15,972
โอเค ทุกคนกําลังเข้าไป

144
00:09:15,972 --> 00:09:17,098
โอเค

145
00:09:23,271 --> 00:09:24,480
บ้าเอ๊ย

146
00:09:25,064 --> 00:09:26,190
โรเบิร์ตอยู่ไหนนะ

147
00:09:31,946 --> 00:09:34,949
- โรเบิร์ต ชินน์ คุณได้รับหมายศาล
- โอเค

148
00:09:35,533 --> 00:09:37,285
แมทธิว ชินน์ คุณได้รับหมายศาล

149
00:09:38,160 --> 00:09:39,954
- คุณคือเอไซยาห์ใช่ไหม
- ไม่ใช่

150
00:09:41,247 --> 00:09:42,248
คุณก็จะได้รับหมายศาล

151
00:09:44,292 --> 00:09:45,293
โชคดีนะครับ

152
00:09:55,720 --> 00:09:59,140
- เราแจกหมายศาลเป็นครั้งแรกได้เยี่ยมมาก!
- สุดยอดเลย

153
00:09:59,140 --> 00:10:01,892
ทีมนี้เจ๋งมาก ทุกคนมาช่วยเหลือกันได้ดีมาก

154
00:10:01,892 --> 00:10:03,102
มีประสิทธิภาพมาก

155
00:10:03,102 --> 00:10:06,314
- คราวหน้าชวนฉันด้วยนะ
- อยากทําอีกเหรอ

156
00:10:06,314 --> 00:10:07,273
- ใช่
- ใช่

157
00:10:08,941 --> 00:10:12,153
- คนขาวปลอมตัวมา ฉันเหมาะมาก!
- ไปแจกหมายศาลพวกผู้หญิงกันเถอะ

158
00:10:27,418 --> 00:10:28,794
รู้ไหม มันแปลก

159
00:10:29,879 --> 00:10:31,339
ฉันรู้สึกสงสารพวกเขา

160
00:10:40,139 --> 00:10:41,223
ไม่รู้สิ

161
00:10:44,977 --> 00:10:47,605
อาจเป็นเพราะฉัน
พยายามปกป้องพวกเขามาหลายปี

162
00:10:50,650 --> 00:10:53,027
และฉันทําให้การปกป้องพวกเขาเป็นหน้าที่ของฉัน

163
00:10:55,655 --> 00:10:57,782
ฉันอุทิศชีวิตเพื่อปกป้องพวกเขา

164
00:11:04,038 --> 00:11:07,458
ฉันไม่รู้สึกแย่ที่ฟ้องพวกเขา
เพราะมันคือความยุติธรรม แต่...

165
00:11:09,960 --> 00:11:11,837
คงเป็นส่วนที่เป็นมนุษย์น่ะ

166
00:11:16,801 --> 00:11:18,761
คุณยังหวังว่ามันจะไม่ใช่แบบนี้

167
00:11:26,686 --> 00:11:29,397
คนที่ยื่นฟ้องโรเบิร์ต ชินน์

168
00:11:29,397 --> 00:11:31,524
อยู่ในการต่อสู้ทางกฎหมายที่ยาวนาน

169
00:11:32,483 --> 00:11:38,280
และฉันอยากจะบอกว่า
อีกไม่นานทุกอย่างจะพังทลาย

170
00:11:38,781 --> 00:11:43,494
ประวัติศาสตร์ได้แสดงให้เห็นแล้วว่า
กลุ่มนี้รื้อถอนได้ยาก

171
00:11:43,494 --> 00:11:45,454
(ศาลสูงสุดแห่งรัฐแคลิฟอร์เนีย)

172
00:11:45,454 --> 00:11:50,543
มีอีกแค่คนเดียว
ที่พยายามฟ้องโรเบิร์ต และเธอแพ้

173
00:11:50,543 --> 00:11:52,128
ย้อนกลับไปในปี 2009

174
00:11:52,128 --> 00:11:55,715
ศิษยาภิบาลชินน์เคยถูกลิเดีย ช็อง
อดีตสมาชิกของโบสถ์ฟ้องร้อง

175
00:11:55,715 --> 00:11:59,301
และเธอฟ้องโรเบิร์ตข้อหาลักขโมย ล้างสมอง

176
00:11:59,301 --> 00:12:01,762
และทําให้เธอตัดขาดจากครอบครัว

177
00:12:01,762 --> 00:12:04,098
ทําไมมันฟังดูคุ้นๆ นะ

178
00:12:04,682 --> 00:12:08,602
ผู้พิพากษาบอกว่ามันดูเหมือน
มีการครอบงําทางจิตวิทยา

179
00:12:09,103 --> 00:12:14,024
แต่ก็บอกด้วยว่า "ฉันทําอะไรไม่ได้เพราะ

180
00:12:14,024 --> 00:12:17,194
การคุ้มครองของรัฐธรรมนูญฉบับแรก
ที่ปกป้ององค์กรศาสนา"

181
00:12:17,194 --> 00:12:20,906
(ฉันไม่อาจยอมรับได้ว่า
มีการใช้อํานาจครอบงําผิดทํานองคลองธรรม)

182
00:12:20,906 --> 00:12:24,410
ผู้ใหญ่ที่กําลังตัดสินใจเข้ากลุ่ม

183
00:12:24,410 --> 00:12:26,746
และเชื่อในอุดมการณ์ของพวกเขา

184
00:12:26,746 --> 00:12:31,459
ไม่ว่ากลุ่มนั้นจะมีการควบคุม
ชีวิตและจิตใจพวกเขา

185
00:12:31,459 --> 00:12:36,714
ที่น่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ หรือไม่
ก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องทางกฎหมาย

186
00:12:36,714 --> 00:12:40,593
ดังนั้นการครอบงําทางจิตวิทยา
การบีบบังคับ การขู่กรรโชก...

187
00:12:40,593 --> 00:12:44,972
คดีนี้ ฉันคิดว่ามันก้าวไป
ในทิศทางที่ถูกต้องอย่างแน่นอน

188
00:12:44,972 --> 00:12:47,725
แต่ฉันคิดว่าต้องมีอะไรมากกว่านี้

189
00:12:49,143 --> 00:12:54,523
{\an8}พี่สาวฉันจะไม่กลับมาหรอก
ถ้าโรเบิร์ตไม่โดนจับเข้าคุก

190
00:12:56,108 --> 00:13:01,238
การฟ้องร้องไม่ได้หยุดโรเบิร์ต
ไม่ให้ทําสิ่งที่เขาทํามาตลอด

191
00:13:01,781 --> 00:13:06,160
พวกเขาต้องใช้คดีอาญา
เพื่อให้เขามีโอกาสติดคุก

192
00:13:06,160 --> 00:13:10,498
{\an8}กรมตํารวจต้องการอะไรจากเรา
มันถึงจะเป็นคดีอาญาได้

193
00:13:11,165 --> 00:13:13,417
คุณต้องทําให้เหยื่อพวกนี้ทุกคน

194
00:13:13,417 --> 00:13:17,463
เด็กทุกคนที่ออกมาแล้ว ไปที่โรงพักกับคุณ

195
00:13:17,463 --> 00:13:20,299
บอกว่า "ฉันอยากแจ้งข้อหาล่วงละเมิดทางเพศ"

196
00:13:20,299 --> 00:13:22,718
ซึ่งพวกเขาจะระบุชื่อผู้ต้องสงสัย

197
00:13:22,718 --> 00:13:25,679
"โรเบิร์ตทํากับฉันแบบนี้"

198
00:13:26,263 --> 00:13:27,973
และพวกเขาจะพูดด้วยว่า

199
00:13:27,973 --> 00:13:33,020
"และฉันรู้ว่าที่นั่นมีเหยื่อรายอื่นๆ อีก
พวกเขาไม่สามารถพูดเองได้"

200
00:13:33,020 --> 00:13:33,938
ดีเลย

201
00:13:33,938 --> 00:13:37,441
ทุกคนที่คุณรู้จักต้องยื่นฟ้อง
ข้อหาอะไรก็ตามที่พวกเขามี

202
00:13:37,441 --> 00:13:41,862
การบีบบังคับทางเพศ ข่มขืน
ทุกรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ

203
00:13:43,364 --> 00:13:46,534
เรารู้จักพวกผู้หญิง
ที่เคยผ่านสถานการณ์นั้นกับโรเบิร์ตมา

204
00:13:46,534 --> 00:13:48,911
เราต้องเริ่มติดต่อพวกเขา

205
00:13:48,911 --> 00:13:53,415
และดูว่าพวกเขาจะยอมแจ้งความ
และบอกเล่าเรื่องราวของพวกเขาไหม

206
00:13:55,251 --> 00:13:59,964
{\an8}เราอยากให้พวกเขาฟ้องคดีอาญาเขาจริงๆ

207
00:14:00,881 --> 00:14:07,555
และเราต้องการคนที่สามารถ
รายงานประสบการณ์ตรงได้

208
00:14:08,430 --> 00:14:09,348
{\an8}ค่ะ

209
00:14:09,348 --> 00:14:11,642
{\an8}(ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม
อดีตสมาชิกเชไคนาห์)

210
00:14:11,642 --> 00:14:14,645
{\an8}ฉันอยากให้เขาชดใช้สิ่งที่เขาทําจริงๆ

211
00:14:15,145 --> 00:14:20,109
แต่บอกตามตรง ฉันกังวลนิดหน่อย
เรื่องโรเบิร์ตและการแก้แค้นของเขา

212
00:14:20,109 --> 00:14:22,611
- ใช่
- ใช่ และขอย้ําอีกครั้งค่ะ

213
00:14:22,611 --> 00:14:28,367
เราเข้าใจดีว่ามันจะยากที่จะพูดถึงมัน

214
00:14:29,702 --> 00:14:30,703
ใช่ค่ะ

215
00:14:33,831 --> 00:14:38,544
ก็คือ วิธีที่พวกเขาทําคือทําให้มันดูเหมือน

216
00:14:38,544 --> 00:14:42,756
เป็นเกียรติในโบสถ์นั้นที่ได้ใช้เวลาอยู่กับเขา

217
00:14:44,091 --> 00:14:48,846
ฉันรู้ว่าบางคนที่ใกล้ชิดกับเขามากกว่า
ต้องนวดให้เขา

218
00:14:50,472 --> 00:14:52,141
ถ้าคุณโดนขอ "เธอช่วย..."

219
00:14:52,141 --> 00:14:55,895
ถ้าคุณได้นวดเขา
คุณจะรู้สึกว่า "ว้าว นี่เป็นสิทธิพิเศษ"

220
00:14:56,520 --> 00:14:59,857
คุณเลยทําตามที่เขาสั่ง

221
00:14:59,857 --> 00:15:01,483
คุณเชื่อฟัง เพราะคุณคิดว่า

222
00:15:01,483 --> 00:15:04,111
"ถ้าฉันเชื่อฟังคนของพระเจ้า
ก็คือฉันก็เชื่อฟังพระเจ้า"

223
00:15:04,111 --> 00:15:07,323
แต่พอฉันไปถึงที่นั่น เขาจะพูดว่า

224
00:15:08,115 --> 00:15:11,243
"เปลี่ยนชุดซะ ถอดเสื้อในออก ใส่เสื้อตัวนี้"

225
00:15:11,243 --> 00:15:15,205
และฉันก็แบบ "ไม่ ฉันไม่เป็นไร
ฉันไม่ต้องถอดเสื้อในหรอก"

226
00:15:15,205 --> 00:15:18,792
- นึกออกไหม แบบว่า "ฉันไม่เป็นไร"
- ค่ะ

227
00:15:18,792 --> 00:15:21,295
เขายืนกรานไม่เลิก แต่ฉันปฏิเสธ

228
00:15:21,879 --> 00:15:23,047
แต่...

229
00:15:23,047 --> 00:15:28,093
ค่ะ เขาให้ฉันปิดตาตัวเอง
แล้วก็ให้ฉันนวดให้เขา

230
00:15:28,761 --> 00:15:31,805
แต่พอฉันไปนวดให้เขา เขาไม่ใส่อะไรเลย

231
00:15:33,015 --> 00:15:38,312
แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็อยากให้ฉันนวด...

232
00:15:39,855 --> 00:15:41,023
ของลับของเขา

233
00:15:41,941 --> 00:15:43,442
นั่นแหละ ก็...

234
00:15:43,442 --> 00:15:45,444
และตอนที่เราออกมา

235
00:15:45,444 --> 00:15:48,030
เราถูกสั่งไม่ให้พูดเรื่องนี้กับใคร

236
00:15:48,781 --> 00:15:50,616
คุยกันเองก็ไม่ได้

237
00:15:52,910 --> 00:15:53,744
นั่นแหละค่ะ

238
00:16:02,252 --> 00:16:06,090
ในฐานะคนของพระเจ้า
ฉันไม่เคยคิดว่าเลยเขาจะ

239
00:16:06,090 --> 00:16:08,342
ทําอะไรที่ไม่ดีกับฉันหรือกับใคร

240
00:16:10,386 --> 00:16:12,179
จบ ฉันไม่สนใจเลย

241
00:16:13,806 --> 00:16:17,393
แต่หลังจากเห็นข้อกล่าวหาหลายครั้ง

242
00:16:17,393 --> 00:16:21,188
มันทําให้ฉันคิดได้จริงๆ ว่าฉัน

243
00:16:21,188 --> 00:16:24,108
ก็อยู่ในสถานการณ์เหมือนผู้หญิงพวกนั้น

244
00:16:27,319 --> 00:16:30,239
ตอนนั้นโรเบิร์ตกับพวกแดนเซอร์หลายคนอยู่ที่ยิม

245
00:16:30,239 --> 00:16:32,992
และฉันปวดหลังมาก

246
00:16:34,159 --> 00:16:37,579
ฉันอธิบายให้เขาฟังว่า "นี่คือปัญหาหลังของฉัน"

247
00:16:38,288 --> 00:16:42,251
เราเชื่อว่าเขาที่เป็นคนของพระเจ้า
จะรักษาสิ่งต่างๆ ได้

248
00:16:43,168 --> 00:16:45,504
ฉันคิดว่าเขาอาจจะอธิษฐานให้ฉัน
หรืออะไรสักอย่าง

249
00:16:45,504 --> 00:16:48,507
แต่เขากลับบอกว่า "ฉันดัดหลังให้เธอได้"

250
00:16:48,507 --> 00:16:53,012
และฉันก็คิดว่าไม่มีอะไรผิด "โอเค ดีค่ะ"

251
00:16:53,012 --> 00:16:55,305
เราเลยออกไปข้างนอกกัน
แล้วเขาก็ดัดหลังให้ฉัน

252
00:16:55,305 --> 00:17:00,185
และมันไม่รู้สึกเหมือนเขาตั้งใจ
จะดัดหลังให้ฉันเลย

253
00:17:00,185 --> 00:17:05,107
มันรู้สึกเหมือนเขาพยายาม
สัมผัสร่างกายฉันทั้งตัว

254
00:17:08,027 --> 00:17:10,320
ฉันรู้สึกว่า "อืม แปลกๆ นะ"

255
00:17:11,780 --> 00:17:16,326
"แต่เขาไม่มีทางทําอะไรแบบนั้นหรอก
มันคงเป็นแค่ช่วงเวลาที่กระอักกระอ่วนใจ"

256
00:17:17,786 --> 00:17:18,996
"เขาเป็นคนของพระเจ้า"

257
00:17:25,711 --> 00:17:27,087
{\an8}ผมเป็นหมอนะ เข้าใจใช่ไหม

258
00:17:27,087 --> 00:17:29,214
{\an8}(บันทึกเสียงจากคําเทศนาของ
โรเบิร์ต ชินน์)

259
00:17:29,214 --> 00:17:30,674
{\an8}ร่างกายเปลือยเปล่า มาเลย

260
00:17:30,674 --> 00:17:31,967
{\an8}รู้ไหม มันเหมือน...

261
00:17:34,803 --> 00:17:38,223
- สรรเสริญพระเจ้า
- สรรเสริญพระเจ้า

262
00:17:38,223 --> 00:17:40,642
- พระเจ้าไม่มีปัญหากับการเปลือย
- ใช่แล้ว

263
00:17:43,562 --> 00:17:47,357
เราเคยเจอมิแรนด้า
ฉันบอก "ฉันคิดถึงเธอ ไปดื่มกาแฟกัน"

264
00:17:47,357 --> 00:17:49,902
แต่พอฉันไปกอดมิแรนด้า เธอก็ร้องไห้

265
00:17:50,402 --> 00:17:52,571
- เธอร้องไห้หนักมาก
- จริงเหรอ

266
00:17:52,571 --> 00:17:55,991
แล้วฉันก็ร้องไห้ เพราะนี่คือเพื่อนฉัน

267
00:17:55,991 --> 00:17:57,826
- ใช่
- และมันทําให้ฉันเศร้า

268
00:17:57,826 --> 00:18:01,622
ฉันก็เลยร้องไห้เหมือนกัน
แล้วเราก็เดินร้องไห้แยกกันไป

269
00:18:01,622 --> 00:18:04,833
แต่ฉันก็คิด "นั่นเป็นสัญญาณรึเปล่า หรือว่าเธอ..."

270
00:18:05,417 --> 00:18:08,378
"เธอแค่คิดถึงฉันแล้วร้องไห้

271
00:18:08,378 --> 00:18:11,799
หรือนั่นเป็นการพยายามจะบอกอะไรฉันกันแน่"

272
00:18:13,217 --> 00:18:15,552
ยังมีคนที่ฉันรักอยู่ในนั้นอีก

273
00:18:15,552 --> 00:18:19,765
ฉันคิดว่านั่นเป็นอีกเรื่อง
ที่กระตุ้นให้ฉันถึงรู้สึกเศร้ามาก

274
00:18:20,849 --> 00:18:22,309
มันเป็นเพราะว่า

275
00:18:23,977 --> 00:18:25,938
ฉันมีเพื่อนที่ฉันรักอยู่ในนั้น

276
00:18:30,067 --> 00:18:31,318
ฉันคิดว่า

277
00:18:31,318 --> 00:18:34,238
ถ้ามีไคลี่สาวอีกคนเข้าไปในโบสถ์

278
00:18:34,238 --> 00:18:37,449
แล้วเขาก็พยายามทําแบบนั้นกับเธอล่ะ

279
00:18:38,033 --> 00:18:42,454
ถ้าฉันยืนหยัดและไปแจ้งความ ฉันก็อาจจะช่วย

280
00:18:42,454 --> 00:18:46,041
คนต่อไปที่จะเข้าไปในนั้น ช่วยเหยื่อรายต่อไปได้

281
00:18:46,041 --> 00:18:49,461
แต่ถ้าฉันปิดปากเงียบ
แค่เพราะมันเจ็บที่ต้องพูดถึงมัน

282
00:18:49,461 --> 00:18:50,838
มันจะช่วยใครได้

283
00:18:54,049 --> 00:18:57,010
(ตํารวจ)

284
00:19:01,431 --> 00:19:03,934
ตอนที่ฉันเข้าไปเล่าเรื่อง

285
00:19:03,934 --> 00:19:06,770
ฉันเริ่มจากเล่าให้พวกเขาฟังที่แผนกต้อนรับ

286
00:19:06,770 --> 00:19:09,398
แล้วพวกเขาก็บอกว่า
"เราต้องเข้าไปในห้อง"

287
00:19:11,233 --> 00:19:13,485
พวกเขาบอก
"เราต้องการรายละเอียดมากกว่านี้

288
00:19:13,485 --> 00:19:15,779
เราอยากให้คุณลงรายละเอียดให้ครบถ้วน"

289
00:19:15,779 --> 00:19:19,158
และพวกเขาก็ถามคําถามบ้าๆ

290
00:19:21,034 --> 00:19:25,122
มีคนจับตาดูฉันเยอะมาก
มันเป็นเรื่องอึดอัดใจที่จะพูดถึง

291
00:19:26,081 --> 00:19:29,376
และพวกเขาก็พาตํารวจเข้ามาเรื่อยๆ

292
00:19:29,376 --> 00:19:33,297
แล้วพวกเขาก็ถามว่า
"ทําไมคุณเพิ่งจะออกมาพูดตอนนี้

293
00:19:33,297 --> 00:19:35,174
คุณมีข้อมูลอะไรอีก"

294
00:19:35,174 --> 00:19:37,759
มันทําให้ฉันรู้สึกเหมือนฉันทําอะไรผิด

295
00:19:37,759 --> 00:19:39,595
ทั้งที่จริงๆ แล้วฉันเป็นเหยื่อ

296
00:19:41,096 --> 00:19:43,599
มันยากทั้งในความคิดและในใจเรา

297
00:19:44,099 --> 00:19:45,100
มันยากค่ะ

298
00:19:47,603 --> 00:19:50,063
เขาบอกว่า "ผมเข้าใจคดีของคุณ
และรับแจ้งความแล้ว

299
00:19:50,063 --> 00:19:55,277
แต่เราต้องมีอะไร
ที่เกิดขึ้นมากกว่านี้เพื่อจับกุมเขา"

300
00:19:55,277 --> 00:19:58,822
เขาบอก "พาผู้หญิงมาอีกสักสองสามคนสิ
แล้วผมจะไปตามจับเขา"

301
00:19:59,448 --> 00:20:05,078
พวกเขาต้องไปที่นั่น และต้องไปด้วยตัวเอง

302
00:20:06,455 --> 00:20:08,373
เราได้รับแจ้งว่า...

303
00:20:09,333 --> 00:20:11,126
นี่มันไร้สาระมาก

304
00:20:11,627 --> 00:20:14,713
ว่าเราต้อง... ว่าพวกเขา
ต้องการให้ผู้หญิงออกมา

305
00:20:15,297 --> 00:20:19,968
มากกว่านี้เพื่อให้หมอนั่นถูกจับ
ข้อหาคุกคามทางเพศ

306
00:20:21,345 --> 00:20:25,015
{\an8}ซึ่งฉันคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระที่สุด
ที่ฉันเคยได้ยินมา

307
00:20:25,015 --> 00:20:26,475
คนเดียวยังไม่พอ

308
00:20:26,475 --> 00:20:29,228
คนเดียว ผู้หญิงคนเดียวยังไม่พอ

309
00:20:29,728 --> 00:20:31,772
ถ้าคุณมีผู้หญิงสักสองสามคน

310
00:20:32,439 --> 00:20:36,109
เราก็จะมีหลักฐานมากพอจะดําเนินการได้

311
00:20:39,529 --> 00:20:44,076
(กรมตํารวจซานตาอนา)

312
00:20:45,285 --> 00:20:47,913
พวกเขาถามฉันว่า "ทําไมฉันถึงออกมาตอนนี้"

313
00:20:47,913 --> 00:20:50,916
ฉันบอกว่า "เพราะเขายังทําแบบนี้กับคนอื่นอยู่"

314
00:20:50,916 --> 00:20:56,964
ฉันก็เลยอยากช่วยสนับสนุนคดีนี้
และทําให้เขาหยุดซะที

315
00:20:56,964 --> 00:20:59,174
พยายามช่วยให้จับกุมได้"

316
00:20:59,841 --> 00:21:01,385
เพราะงั้นขอบคุณทุกคนนะคะ

317
00:21:01,385 --> 00:21:06,723
เพราะฉันไม่เคยคิดเลยจริงๆ
ว่าจะมีอะไรที่ฉันทําได้

318
00:21:06,723 --> 00:21:09,101
- เพราะฉะนั้น ขอบคุณทุกคนค่ะ
- ว้าว

319
00:21:10,060 --> 00:21:13,689
โชคไม่ดีที่พวกเขาบอกว่า
วิธีการก็คือเรื่องจะส่งไปที่อัยการเขต

320
00:21:13,689 --> 00:21:17,317
และอัยการเขตจะเป็นคนตัดสินใจ
ที่จะเดินหน้าต่อไป

321
00:21:17,985 --> 00:21:21,613
ใช่ และเรารู้ว่าเราต้องทําให้
ผู้หญิงคนอื่นๆ ออกมาพูดอีก

322
00:21:21,613 --> 00:21:22,531
ใช่

323
00:21:23,740 --> 00:21:26,785
คุณออกมาแล้ว และฉันมั่นใจว่าคุณอยากใช้ชีวิต

324
00:21:26,785 --> 00:21:29,246
และไม่ต้องทบทวนเรื่องนี้ซ้ําไปซ้ํามา

325
00:21:29,246 --> 00:21:33,667
แต่คุณมีไอเดียในการแจ้งความไหม

326
00:21:33,667 --> 00:21:36,837
อาจจะแบ่งปันเรื่องที่คุณเจอมารึเปล่า

327
00:21:38,380 --> 00:21:43,218
ฉันรู้สึกเหมือนเรามาถึงจุดที่
เราไม่รู้จะทําอะไรอีกแล้ว

328
00:21:43,218 --> 00:21:48,807
ฉันเห็นความพยายามของพ่อแม่คุณ
ของคุณและคนอื่นๆ

329
00:21:48,807 --> 00:21:54,521
และฉันถูกขอให้แจ้งตํารวจมาหลายครั้ง

330
00:21:55,939 --> 00:21:58,734
ฉันไม่ได้แจ้งความเพราะ
หนึ่ง มันไม่ใช่เรื่องน่าพอใจ

331
00:21:58,734 --> 00:22:02,362
แต่ที่สําคัญกว่านั้นที่ฉันไม่ได้แจ้งความ
เพราะฉันรู้สึกว่า

332
00:22:02,362 --> 00:22:05,157
มันคงไปไม่ถึงไหนหรอก มันคงไม่ได้อะไรขึ้นมา

333
00:22:10,746 --> 00:22:14,708
ฉันต้องบอกคนอื่นกี่ครั้ง
ว่าฉันเจออะไรมาบ้าง

334
00:22:15,250 --> 00:22:16,460
ฉันได้ไม่ภูมิใจเลยนะ

335
00:22:17,627 --> 00:22:21,631
ไปนั่งตรงนั้น แล้วก็มีตํารวจจากไหนก็ไม่รู้สองคน

336
00:22:21,631 --> 00:22:25,969
หนึ่ง สอง หรือสามคน ใครก็ไม่รู้
ใครก็ได้ที่อยู่ที่นั่น ใครก็ได้ที่ว่าง

337
00:22:25,969 --> 00:22:27,054
"ได้สิ คนต่อไป"

338
00:22:28,221 --> 00:22:30,974
"โอเค เข้าไปกันเลย
เล่ามาซิว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ"

339
00:22:31,558 --> 00:22:35,187
การที่ฉันต้องเอาตัวเองไปเสี่ยงอีกครั้ง

340
00:22:35,687 --> 00:22:39,816
เพื่อสิ่งที่ฉันจะไม่ได้อะไรตอบแทน

341
00:22:39,816 --> 00:22:41,360
ทําไมฉันจะต้องอยากทําแบบนั้นด้วย

342
00:22:42,277 --> 00:22:44,821
ลืมมันแล้วเดินจากไปมันง่ายกว่า

343
00:22:44,821 --> 00:22:47,032
หนึ่ง สอง สาม!

344
00:22:51,328 --> 00:22:53,205
แปะมือหน่อย! เยี่ยม!

345
00:22:55,123 --> 00:22:59,628
{\an8}(เดวิน
หลานสาวของพริสซิลล่า)

346
00:23:05,300 --> 00:23:07,511
เธอเริ่มด้วยการพูดว่า...

347
00:23:09,262 --> 00:23:13,308
ช่วงนี้เธอยุ่งเกินกว่าจะช่วยดูแลเดวิน
ลูกสาวฉันได้

348
00:23:15,310 --> 00:23:18,563
แล้วพอฉันจี้ให้เธออธิบาย
บอกว่า "ไม่สมเหตุสมผลเลย"

349
00:23:19,064 --> 00:23:21,733
ฉันก็รู้ทันที ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร

350
00:23:21,733 --> 00:23:25,028
เธออยากใช้เวลาในชีวิตเราน้อยลง

351
00:23:25,570 --> 00:23:27,697
และฉันรู้สึกว่า

352
00:23:27,697 --> 00:23:30,617
การที่เธอไม่ได้อยู่กับเรา
ในช่วงเจ็ดหรือแปดปีที่ผ่านมา

353
00:23:31,410 --> 00:23:33,870
ในฐานะพี่สาวฉัน

354
00:23:34,371 --> 00:23:38,250
ฉันก็คิดว่าเธอจะอยากชดเชยเวลาที่เสียไป

355
00:23:38,250 --> 00:23:40,085
เพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันอยากทํา

356
00:23:40,085 --> 00:23:42,129
ฉันอยากชดเชยเวลาที่เสียไป

357
00:23:42,671 --> 00:23:44,923
แต่ฉันคิดว่าเราคงคิดไม่เหมือนกัน

358
00:23:49,428 --> 00:23:53,056
ตอนฉันออกมาจากเชไคนาห์
ฉันชวนเธอออกมาด้วยกัน

359
00:23:53,056 --> 00:23:54,975
และเธอบอกว่า "ไม่ ฉันจะอยู่ต่อ"

360
00:23:54,975 --> 00:23:56,435
และนั่นมันแบบว่า...

361
00:23:57,477 --> 00:23:59,938
ฉันจําได้ว่ามันคือหนึ่งใน...

362
00:24:01,940 --> 00:24:04,901
หนึ่งในหลายๆ ช่วงเวลา
ที่หัวใจฉันแตกสลายจริงๆ

363
00:24:05,402 --> 00:24:06,319
เพราะฉันไม่รู้...

364
00:24:06,319 --> 00:24:11,616
ฉันรู้ว่าถ้าฉันทิ้งเธอไว้ที่นั่น
ฉันไม่รู้เลยว่าจะได้เจอเธออีกเมื่อไหร่

365
00:24:12,701 --> 00:24:15,537
ฉันใช้เวลาสักพัก แต่ฉันก็ยอมรับความจริงว่า...

366
00:24:17,164 --> 00:24:20,292
ฉันต้องก้าวต่อไป และสร้างชีวิตของฉัน...

367
00:24:22,169 --> 00:24:25,839
และทําให้ตัวเองอยู่ในสถานะที่จะช่วยเธอได้

368
00:24:26,339 --> 00:24:28,175
เพราะเธอตัดสินใจจะออกมา

369
00:24:28,175 --> 00:24:33,013
ดังนั้นทุกครั้ง
ที่เราย้ายจากบ้านหลังนึงไปอีกหลังนึง

370
00:24:33,013 --> 00:24:35,390
ฉันบอกเดวิดเสมอว่าเราต้องมีห้องพักแขก

371
00:24:36,016 --> 00:24:39,936
แต่พอเธออกมา ฉันต้องคิดจริงๆ ว่า

372
00:24:39,936 --> 00:24:42,022
"วิธีที่ดีที่สุดในการช่วยหล่อนคืออะไร"

373
00:24:42,939 --> 00:24:45,525
ฉันจําความลําบากตอนที่ฉันออกมาได้

374
00:24:46,026 --> 00:24:50,030
และฉันรู้ดีว่าเธอกําลังเจออะไร
ด้านจิตใจและอารมณ์

375
00:24:50,780 --> 00:24:54,701
ฉันอยู่ตรงนี้เพื่อช่วยเธอ
แต่ฉันไม่รู้จะช่วยยังไงถ้าเธอไม่บอกฉัน

376
00:24:56,453 --> 00:24:59,706
- ฉันยินดีจะพูดถึงมัน แต่...
- ฉันแค่ต้องการพื้นที่

377
00:25:00,457 --> 00:25:04,085
สิ่งเดียวที่ฉันขอ นี่มัน...

378
00:25:04,085 --> 00:25:06,796
เธอกําลังขอให้ฉันทําอะไรบางอย่างให้เธอ
ซึ่งฉันทําไม่ได้

379
00:25:06,796 --> 00:25:09,216
ฉันไม่อยากให้เธออารมณ์เสียเพราะฉันไม่ทํา

380
00:25:09,216 --> 00:25:12,427
ไม่ แต่สิ่งที่ฉันต้องการ
เพื่อที่จะได้มีความสัมพันธ์กับเธอ

381
00:25:12,427 --> 00:25:15,096
คือการสื่อสารระดับพื้นฐานนะ

382
00:25:15,096 --> 00:25:16,223
พื้นฐานเหรอ พื้นฐาน

383
00:25:16,223 --> 00:25:19,434
ก็อย่างเช่น เรื่องวันเกิดเดวิน

384
00:25:20,268 --> 00:25:24,397
ตอนที่เธอบอกว่า "โอเค ได้
ฉันอาจจะช่วยเธอจัดงานแต่เช้าได้"

385
00:25:24,397 --> 00:25:27,317
แต่เธอก็โผล่มาที่หลัง หลังงานเริ่ม

386
00:25:27,817 --> 00:25:31,863
ฉันหวังแค่ว่าถ้าเธอจะบอกฉันระหว่างปาร์ตี้

387
00:25:31,863 --> 00:25:34,783
แบบว่า "ฉันมาสายเพราะ..."

388
00:25:34,783 --> 00:25:37,827
ทําไมฉันต้องบอกด้วยว่าทําไมฉันถึงไปสาย

389
00:25:37,827 --> 00:25:41,289
เพราะทุกคนที่มาสาย
มาหาฉันแล้วบอกว่า "ขอโทษที่มาสาย"

390
00:25:43,083 --> 00:25:45,043
ถ้าฉันนัดอะไรแล้วไปสาย...

391
00:25:45,043 --> 00:25:46,419
มันคือปาร์ตี้นะ

392
00:25:46,419 --> 00:25:49,130
ใช่ แต่มันคือวันเกิดเดวิน

393
00:25:51,466 --> 00:25:55,262
- ไม่ใช่ปาร์ตี้อะไรก็ไม่รู้
- ฉันจะ... โอเค ได้ ฉันเข้าใจ

394
00:25:55,262 --> 00:25:58,056
ฉันคิดว่าเธอกําลังคาดหวังให้ฉันเป็นคนปกติ

395
00:25:58,974 --> 00:26:01,226
"เพื่อนฉันทุกคนทําแบบนี้ ทําไมเธอทําไม่ได้"

396
00:26:01,851 --> 00:26:03,436
ฉันไม่ใช่เพื่อนเธอ

397
00:26:05,063 --> 00:26:07,107
ฉันเป็นพี่สาวที่ผิดปกติ

398
00:26:08,066 --> 00:26:10,652
สําหรับเธอ มันเหมือนกับ
"มันคือสามัญสํานึกนะ"

399
00:26:10,652 --> 00:26:14,781
"มันคือวันเกิดเดวิน
แกเป็นลูกสาวฉัน เธอเป็นป้าของแก"

400
00:26:15,282 --> 00:26:17,075
สําหรับเธอ มันคือสามัญสํานึก

401
00:26:18,827 --> 00:26:23,081
ฉันกําลังมีปัญหาภายใน
แต่เธอคิดว่ามันเกี่ยวกับเธอ

402
00:26:23,873 --> 00:26:26,084
มันไม่เกี่ยวกับเธอ เธอ...

403
00:26:26,084 --> 00:26:30,255
"เธอทําไม่ได้ได้ไง แกเป็นลูกสาวฉันนะ"
ฉันไม่รู้ว่านั่นหมายความว่าไง

404
00:26:36,886 --> 00:26:40,807
ฉันไม่รู้ว่าการดูแลเด็กหมายความว่าอะไร

405
00:26:44,603 --> 00:26:45,812
เธอมาโกรธฉันได้ยังไง

406
00:26:50,150 --> 00:26:51,943
ดูฉันสิ เมลานี

407
00:26:56,239 --> 00:26:58,366
เธอโยนภาระนั้นมาให้ฉันได้ยังไง

408
00:27:01,161 --> 00:27:03,663
ฉันบอกเธอทุกอย่างแล้ว ฉันอยากตาย

409
00:27:03,663 --> 00:27:07,125
และเธออยากให้ฉันไปงานวันเกิดลูกสาวเธอ
ให้ตรงเวลาเนี่ยนะ

410
00:27:07,125 --> 00:27:09,210
ให้พูดว่า "ขอโทษที่มาสาย" เนี่ยนะ

411
00:27:10,837 --> 00:27:14,132
ถ้าฉันไม่โผล่ไป ฉันก็ฆ่าตัวตาย
เธออยากให้ฉันทําแบบไหนล่ะ

412
00:27:26,144 --> 00:27:29,022
ฉันอยากมีลูกนะ

413
00:27:30,649 --> 00:27:31,775
ตั้งท้องน่ะ

414
00:27:32,942 --> 00:27:34,736
ฉันบอกตัวเองว่า "ไม่เป็นไร"

415
00:27:36,363 --> 00:27:37,697
"มันไม่สําคัญขนาดนั้นหรอก"

416
00:27:42,827 --> 00:27:44,954
มีคําว่า "สมมติว่า" เยอะเลยใช่ไหมล่ะ

417
00:27:48,500 --> 00:27:50,669
ป่านนี้ฉันคงมีลูกสี่คนแล้ว

418
00:27:51,961 --> 00:27:54,547
ฉันดูรูปตัวเองตอนอายุ 20 กว่าๆ

419
00:27:57,926 --> 00:27:58,760
ฉันแบบว่า...

420
00:28:02,430 --> 00:28:04,057
"นั่นมันคือ 20 ปีก่อน"

421
00:28:16,027 --> 00:28:17,362
แบบ "ฉันทําอะไรลงไป..."

422
00:28:19,489 --> 00:28:21,241
"ฉันทําอะไรอยู่ตั้ง 20 ปี"

423
00:28:25,870 --> 00:28:28,373
ฉันเสียช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตไป

424
00:28:29,999 --> 00:28:32,001
เพื่อให้โรเบิร์ตสนุกกับชีวิตของเขา

425
00:28:38,007 --> 00:28:42,721
(มิถุนายน)

426
00:28:44,889 --> 00:28:49,102
{\an8}การอยู่ในเชไคนาห์ทําให้จิตใจผมยุ่งเหยิง

427
00:28:49,102 --> 00:28:51,980
{\an8}(ออบรีย์ ฟิชเชอร์
อดีตสมาชิกเชไคนาห์ / 7M)

428
00:28:51,980 --> 00:28:54,816
{\an8}ความมุ่งมั่นของผม ความทุ่มเทของผม...

429
00:28:57,360 --> 00:28:59,988
แรงผลักดันของผมสําหรับสิ่งที่ผมอยากทํา...

430
00:29:01,030 --> 00:29:02,907
ผมเสียหัวใจไปมาก

431
00:29:06,077 --> 00:29:09,914
ถ้าผมทุ่มเทเพื่อตัวเองไม่ได้
แล้วผมจะทุ่มเทเพื่อคนอื่นได้ยังไง

432
00:29:11,332 --> 00:29:13,209
เราคือคนหลงทางทั้งคู่

433
00:29:13,209 --> 00:29:15,795
เราผ่านประสบการณ์ที่บอบช้ําทางจิตใจมา

434
00:29:17,255 --> 00:29:21,426
แต่ตั้งแต่เลิกกัน
มันก็เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

435
00:29:21,426 --> 00:29:25,138
เปลี่ยนจากการคบใครคนนึงมาเกือบห้าปี

436
00:29:25,138 --> 00:29:27,098
มาเป็นการอยู่ตัวคนเดียว

437
00:29:30,143 --> 00:29:34,522
ฉันคิดว่านั่นเป็นเหตุผลที่ฉันใช้เวลานานมาก
กว่าจะออกจากเชไคนาห์ เพราะว่า

438
00:29:35,023 --> 00:29:37,400
การปล่อยวางสิ่งที่รักมันยากนะ

439
00:29:45,867 --> 00:29:50,580
ความทะเยอทะยานของผม
แรงผลักดันในการเต้นของผม...

440
00:29:52,373 --> 00:29:53,500
มันหายไปแล้ว

441
00:29:54,751 --> 00:29:56,211
ผมไม่อยากเต้นอีกแล้ว

442
00:29:57,754 --> 00:29:59,422
เกิดอะไรขึ้นกับผม

443
00:29:59,964 --> 00:30:02,425
ผมเข้าไปขอการชี้นําทางจิตวิญญาณ

444
00:30:03,009 --> 00:30:07,847
แต่ตอนนี้ผมออกมาโดยที่โบสถ์ทําให้ผมแปดเปื้อน

445
00:30:08,932 --> 00:30:11,059
มันแปดเปื้อนแบบแย่มากๆ

446
00:30:13,144 --> 00:30:14,813
มันยากจริงๆ

447
00:30:15,313 --> 00:30:16,940
ที่ต้องยอมรับความจริงว่า

448
00:30:18,149 --> 00:30:19,818
ฉันปล่อยให้พวกเขาทําแบบนั้นกับฉัน

449
00:30:21,986 --> 00:30:23,822
หลังจากออกมาจากเชไคนาห์

450
00:30:23,822 --> 00:30:28,076
ฉันตัดสัมพันธ์กับขยะทั้งหมดในอดีต

451
00:30:29,285 --> 00:30:33,873
(โซล เกาหลีใต้)

452
00:30:40,588 --> 00:30:42,507
แต่ฉันคิดว่าต้องเผชิญหน้ากับมัน

453
00:30:43,925 --> 00:30:45,593
จําเป็นมาก จะได้ดีขึ้น

454
00:30:47,595 --> 00:30:48,429
ฮัลโหล

455
00:30:48,930 --> 00:30:51,391
- ฮันโหล
- นั่นจองมินเหรอ

456
00:30:51,391 --> 00:30:53,226
ใช่ค่ะพ่อ จองมินเอง

457
00:30:53,226 --> 00:30:54,519
เป็นไงบ้าง

458
00:30:54,519 --> 00:30:56,396
สบายดีค่ะ พ่อล่ะ

459
00:30:57,063 --> 00:31:02,235
และฉันคิดว่าถ้าได้คุยกับพ่อ ฉันจะคิดหาทางได้

460
00:31:02,861 --> 00:31:05,947
- ลูกออกมาปีที่แล้วเหรอ
- "หนูออกมาปีที่แล้วเหรอ" คืออะไร

461
00:31:07,115 --> 00:31:09,868
- ลูกเข้าร่วมที่นั่นแล้วก็ออกมานี่
- หนูออกมาปีที่แล้ว

462
00:31:10,535 --> 00:31:13,788
ตอนแรกหนูคิดว่าเป็นโบสถ์
แต่ปรากฏว่ามันเป็นลัทธิ

463
00:31:13,788 --> 00:31:17,709
พ่อพยายามโทรหาลูกหลายครั้งนะ

464
00:31:17,709 --> 00:31:18,626
หนูรู้

465
00:31:19,127 --> 00:31:23,089
ลูกเป็นลูกพ่อ จะไม่ยอมรับหรือปฏิเสธไม่ได้หรอก

466
00:31:23,089 --> 00:31:25,758
หนูคงไม่เรียกตัวเองว่าลูกสาวพ่อหรอก

467
00:31:26,301 --> 00:31:27,927
พูดตรงๆ นะ

468
00:31:27,927 --> 00:31:30,388
จะเรียกว่าลูกได้ก็ต้องเคยเลี้ยงมา ใช่ไหมล่ะ

469
00:31:31,014 --> 00:31:35,894
แต่หนูก็ไม่ได้บอกว่าแม่ไม่ผิดนะ

470
00:31:36,644 --> 00:31:41,357
ถ้าพ่อหรือแม่ไม่ทิ้งเราสักคน
เราคงไม่ไปลงเอยที่โบสถ์นั่น

471
00:31:42,525 --> 00:31:45,612
เพราะฉะนั้น มันเป็นความผิดของพ่อนะ

472
00:31:47,447 --> 00:31:53,995
ลึกๆ แล้วหนูหวังจริงๆ นะ
ว่าพ่อจะรู้สึกละอายใจ

473
00:31:53,995 --> 00:31:55,830
- ในเรื่องที่พ่อทํา
- พ่อละอายใจนะ

474
00:31:55,830 --> 00:31:57,123
ดูเหมือนจะไม่ใช่นะ

475
00:31:58,875 --> 00:32:05,590
เพราะหลังจากที่หนูออกมาจากลัทธิ
หนูรู้สึกละอายใจมาก

476
00:32:06,132 --> 00:32:08,134
อะไรเนี่ย ฉันปัญญาอ่อนเหรอ

477
00:32:08,134 --> 00:32:11,721
ฉันไม่... ฉันไม่ได้โง่นี่

478
00:32:11,721 --> 00:32:14,599
ฉันเป็นคนฉลาดและมีความรับผิดชอบ

479
00:32:14,599 --> 00:32:17,185
ฉันเก่งหลายเรื่องเลยด้วย

480
00:32:17,185 --> 00:32:19,354
ฉันไปอยู่ในสถานที่แห่งนึง

481
00:32:19,854 --> 00:32:25,068
กับคนเลวคนนึง
และคิดว่าพระเจ้าอยู่ในตัวเขาได้ยังไง

482
00:32:25,068 --> 00:32:27,612
- ลูกอยู่ที่นั่นนานแค่ไหน
- ยี่สิบสามปี

483
00:32:28,154 --> 00:32:29,781
- ฮะ
- ยี่สิบสามปี

484
00:32:30,573 --> 00:32:33,284
- พอหนูคิดถึงมัน...
- ลูกอยู่ในลัทธิ 23 ปีเลยเหรอ

485
00:32:33,284 --> 00:32:34,243
ใช่!

486
00:32:34,953 --> 00:32:36,537
พอหนูคิดถึงมัน...

487
00:32:37,246 --> 00:32:39,457
- พ่อนึกว่าลูกอยู่ที่นั่นห้าปี...
- ไม่

488
00:32:39,457 --> 00:32:42,919
พอหนูคิดถึงมัน... พ่อฟังที่หนูจะบอกพ่อนะ

489
00:32:43,419 --> 00:32:46,047
พอหนูคิดได้ หนูก็รู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง

490
00:32:46,923 --> 00:32:48,883
หนูรู้สึกละอายตัวเองมาก

491
00:32:49,926 --> 00:32:56,683
และหนูไม่อยากให้อภัยตัวเอง
จนถึงขั้นอยากตายเลยด้วย

492
00:32:57,183 --> 00:33:01,187
และเพราะหนูยังมีชีวิตอยู่
หนูถึงก้าวไปข้างหน้าและทิ้งอดีตไว้ข้างหลังได้

493
00:33:01,187 --> 00:33:04,357
แต่แค่เพราะหนูก้าวต่อไปได้

494
00:33:04,357 --> 00:33:08,736
ไม่ได้แปลว่าพ่อไม่ผิด

495
00:33:09,320 --> 00:33:11,072
- พ่อไม่คิดงั้นเหรอ
- เหตุผลที่...

496
00:33:11,072 --> 00:33:13,116
- ลองคิดดูสิ
- พ่อรู้ แต่เหตุผล...

497
00:33:13,116 --> 00:33:14,200
อย่าจับตัวหนู

498
00:33:15,118 --> 00:33:16,160
อย่าจับตัวหนู

499
00:33:21,290 --> 00:33:23,626
กับพ่อแม่ของฉัน
เมื่อก่อนมันคือการที่เด็กคนนึงมองผู้ใหญ่

500
00:33:23,626 --> 00:33:25,712
และพวกเขามีอํานาจเหนือเรา

501
00:33:25,712 --> 00:33:27,839
พวกเขาเลยทํากับเราแย่มากๆ

502
00:33:28,339 --> 00:33:30,008
แล้วฉันก็ไปอยู่ที่เชไคนาห์

503
00:33:30,008 --> 00:33:35,513
ซึ่งแน่นอนว่ามันมีช่องว่างที่กว้างมาก
ระหว่างความอาวุโสและอํานาจ

504
00:33:36,556 --> 00:33:40,810
และวันนี้คือครั้งแรกในชีวิตที่ฉันจะคิดว่า

505
00:33:40,810 --> 00:33:42,353
"ไม่ ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้ว

506
00:33:42,937 --> 00:33:44,397
และฉันก็คิดแบบผู้ใหญ่

507
00:33:44,397 --> 00:33:47,442
และฉันกําลังตัดสินคนจากการที่พวกเขาเป็นผู้ใหญ่

508
00:33:47,442 --> 00:33:49,986
ไม่ใช่ในฐานะเด็กคนนึงที่มองผู้ใหญ่"

509
00:33:52,238 --> 00:33:55,533
มันก็เลยเหมือนฉันเอาพลังของฉันคืนมา

510
00:34:00,038 --> 00:34:04,584
เขาชื่อโรเบิร์ต ชินน์
เขาเป็นศิษยาภิบาลของโบสถ์แห่งนึง

511
00:34:05,251 --> 00:34:08,421
และฉันเป็นอีกคนที่เข้ามา...

512
00:34:08,421 --> 00:34:10,798
- เป็นเหยื่ออาชญากรรมอีกคนเหรอ
- ใช่ จะมาพูด...

513
00:34:10,798 --> 00:34:12,383
พวกเขาแจ้งข้อหาอะไรไว้

514
00:34:12,383 --> 00:34:15,094
สําหรับฉัน ถ้าฉันเล่าเรื่องของฉันให้คุณฟัง

515
00:34:15,094 --> 00:34:18,306
ฉันคิดว่ามันเรียกว่าการข่มขืน
ต่อเนื่องเป็นเวลาหลายปี

516
00:34:18,806 --> 00:34:19,891
ทําร้ายร่างกาย

517
00:34:21,142 --> 00:34:26,022
ฉันอยากให้โรเบิร์ตไม่สามารถทําแบบนี้ได้อีกเลย

518
00:34:26,022 --> 00:34:28,733
นั่นคือระดับของความยุติธรรมที่ฉันขออยู่

519
00:34:28,733 --> 00:34:32,820
และฉันรู้ว่าพระเจ้าจะนํามาความยุติธรรมมาให้

520
00:34:37,909 --> 00:34:41,954
(สิงหาคม)

521
00:34:41,954 --> 00:34:43,539
ฉันเป็นดีว่า ฉันเป็น...

522
00:34:43,539 --> 00:34:46,793
สะโพก และสะโพก ใช่ แล้วก็ขอดูระดับ...

523
00:34:46,793 --> 00:34:49,295
ยังมีบางเวลาที่ฉันร้องไห้ และมีบางเวลาที่หดหู่

524
00:34:49,295 --> 00:34:51,172
แต่ฉันก็เข้าใจด้วย

525
00:34:51,172 --> 00:34:54,759
ว่าฉันต้องอยู่บนเส้นทางแห่งการเยียวยาให้ได้

526
00:34:55,802 --> 00:34:58,846
ฉันเริ่มทํางานที่โรงเรียนแห่งนึง
สอนวิชาศิลปะการแสดง

527
00:34:58,846 --> 00:35:00,723
แล้วเด็กๆ ก็ต้องการมากขึ้น

528
00:35:00,723 --> 00:35:03,101
พวกเขาอยากยกระดับการเต้นขึ้นไปอีกระดับ

529
00:35:03,101 --> 00:35:09,065
ฉันชอบการสร้างพื้นที่ปลอดภัยให้นักเต้น
ได้ปลดปล่อยทุกอย่างออกมา

530
00:35:13,111 --> 00:35:15,196
ผมคิดได้ว่าในทางกายภาพ

531
00:35:15,196 --> 00:35:17,698
การยึดติดสิ่งต่างๆ มันไม่ดีต่อสุขภาพเลย

532
00:35:18,282 --> 00:35:21,119
"มันก็เป็นแบบนี้แหละ ฉันจะไปทางไหนต่อดี"

533
00:35:27,750 --> 00:35:30,419
ผมบอกว่า "เอางี้
กลับไปทําสิ่งที่เรารักกันเถอะ"

534
00:35:36,467 --> 00:35:40,179
(ตุลาคม)

535
00:35:40,179 --> 00:35:42,598
การปรับปรุงตัวเองเป็นเรื่องมาก

536
00:35:42,598 --> 00:35:45,601
การพยายามคิดให้ออกว่า
เราต้องการอะไรในชีวิต สิ่งที่เราอยากทํา

537
00:35:45,601 --> 00:35:47,186
สิ่งที่เราต้องทําในชีวิต

538
00:35:47,186 --> 00:35:49,897
ฮอร์เน็ต ไปยืนข้างหน้าบีสต์ได้ไหม

539
00:35:50,481 --> 00:35:54,318
ผมพยายามทําทุกอย่างที่ผมรู้ว่าผมทําได้

540
00:35:54,318 --> 00:35:55,987
ที่ผมมีพรสวรรค์ที่จะทํา

541
00:35:55,987 --> 00:35:57,655
ห้า หก เจ็ด แปด!

542
00:36:15,715 --> 00:36:17,800
เรารอมานานมาก

543
00:36:18,718 --> 00:36:21,470
หวังว่าโรเบิร์ตจะถูกจับกุมเร็วๆ นี้

544
00:36:23,931 --> 00:36:25,641
เธอไม่ได้มาที่นี่

545
00:36:26,350 --> 00:36:29,979
สองสามปีได้ ซึ่งนานมากสําหรับเรา

546
00:36:30,855 --> 00:36:36,068
การเห็นตู้เสื้อผ้าของเธอ และเสื้อผ้าเก่าๆ

547
00:36:36,068 --> 00:36:38,237
ที่เธอทิ้งไว้ที่นี่มัน...

548
00:36:38,946 --> 00:36:41,908
ไม่รู้สิ ไม่เคยมีใครแตะต้องมันเลย

549
00:36:42,491 --> 00:36:45,494
ในนี้ไม่มีสิ่งมีชีวิตเลย

550
00:36:45,494 --> 00:36:48,247
ไม่มีมาสักพักแล้ว

551
00:36:48,247 --> 00:36:51,542
มันเลยค่อนข้าง ไม่รู้สิ น่าขนลุกนิดๆ

552
00:36:57,131 --> 00:37:01,594
(ธันวาคม)

553
00:37:05,181 --> 00:37:07,308
ตํารวจบอกเราว่า

554
00:37:07,308 --> 00:37:10,061
พวกเขาต้องการให้ผู้หญิงอีกแค่สองสามคนออกมา

555
00:37:10,061 --> 00:37:11,646
และเล่าเรื่องของพวกเธอ

556
00:37:11,646 --> 00:37:15,816
แล้วพวกเขาจะไปจับโรเบิร์ตได้ทันที

557
00:37:17,443 --> 00:37:19,820
แต่โรเบิร์ตก็ยังไม่ถูกจับ

558
00:37:21,405 --> 00:37:23,366
ฉันเข้าไปหลายครั้งแล้ว

559
00:37:23,366 --> 00:37:25,576
ฉันเข้าไปมาสองสามครั้งแล้ว

560
00:37:26,077 --> 00:37:30,331
คุณต้องมีข้อมูลเกี่ยวกับใครคนนึงเยอะมาก
ถึงจะเริ่มการสืบสวนได้

561
00:37:32,166 --> 00:37:37,129
{\an8}การถูกตัดสินลงโทษคดีอาชญากรรมทางเพศ
อาจเป็นเรื่องยาก เพราะ...

562
00:37:38,506 --> 00:37:41,300
{\an8}มันมักจะไม่มีหลักฐานอะไรชัดเจนนอกจากคําพูด

563
00:37:42,134 --> 00:37:45,638
ในกรณีที่คุณพยายามพิสูจน์
ว่าใครทําอะไรสักอย่าง

564
00:37:45,638 --> 00:37:47,390
โดยที่พวกเขาไม่ได้อยากทํา

565
00:37:47,390 --> 00:37:50,476
นั่นคือคุณกําลังพูดว่า
"การบีบบังคับดูเป็นยังไง"

566
00:37:50,476 --> 00:37:52,228
"เรานิยามคําว่าบีบบังคับยังไง"

567
00:37:52,728 --> 00:37:55,398
ดูเหมือนสังคมเราจะหาทางออก

568
00:37:55,398 --> 00:37:59,944
ที่จะกันไม่ให้มันกลายเป็นการโจมตีเหยื่อไม่ได้

569
00:38:01,112 --> 00:38:05,324
เราไม่จริงจังกับการล่วงละเมิดทางเพศเหรอ

570
00:38:05,324 --> 00:38:07,326
มันเป็นอาชญากรรมหรือไม่เป็นกันแน่

571
00:38:08,160 --> 00:38:12,081
{\an8}ผู้คนจะเห็นมัน และอ่านมัน
แต่มันจะเป็นความเงียบ

572
00:38:12,081 --> 00:38:13,499
{\an8}มันจะไร้ประโยชน์

573
00:38:14,000 --> 00:38:16,711
ทําไม เพราะพระเจ้าประกาศแล้ว แค่นั้นเลย

574
00:38:16,711 --> 00:38:18,504
- ใช่เลย!
- ใช่!

575
00:38:18,504 --> 00:38:23,217
ทุกเสียงที่เปล่งออกมาเพื่อกล่าวหาคุณ
ทุกเสียงจะถูกทําให้เงียบ

576
00:38:27,430 --> 00:38:31,642
(ดีทรอยต์ ไมแอมี)

577
00:38:41,152 --> 00:38:42,445
- ใช่เลย!
- นี่ไง

578
00:38:46,115 --> 00:38:48,242
(มิแรนด้า
ฉันยังตั้งใจจะไปเยี่ยมบ้านช่วงคริสต์มาสนะ)

579
00:38:48,242 --> 00:38:50,411
(ฉันคิดว่าตอนนี้น่าจะเหมาะที่สุด
ที่จะทําอะไรกับพ่อ เมล ยาย)

580
00:38:50,411 --> 00:38:53,289
หนูชอบเครื่องประดับของมิชิแกน

581
00:38:53,789 --> 00:38:56,334
(เคลลี่ - เยี่ยมเลย อะไรก็ได้ที่เธอสบายใจ)

582
00:38:56,334 --> 00:38:57,877
พระเจ้า!

583
00:38:57,877 --> 00:38:59,295
มันคืออะไรนะ

584
00:38:59,879 --> 00:39:02,715
- ใช่ของที่แม่อยากได้มาตลอดรึเปล่า
- ใช่ค่ะ

585
00:39:02,715 --> 00:39:04,842
พูดถึงพายุหิมะที่กําลังจะเข้ามา...

586
00:39:04,842 --> 00:39:08,512
ฉันว่าเราอาจพูดได้ว่า
"แน่ใจนะว่าลูกไม่อยากอยู่ที่นี่"

587
00:39:08,512 --> 00:39:10,264
ซึ่งอาจจะวิเศษมาก

588
00:39:10,848 --> 00:39:12,475
ฉันแค่อยากให้มันแบบว่า

589
00:39:12,475 --> 00:39:18,189
"เข้ามาสิ และลืมทุกอย่าง
และมาทําเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นกันเถอะ"

590
00:39:18,898 --> 00:39:20,900
รู้ไหม แบบว่า...

591
00:39:21,400 --> 00:39:23,569
เราเคยทําแบบนั้นมาหมดแล้ว

592
00:39:24,612 --> 00:39:26,614
คืออะไร "เราเคยทําแบบนั้นมาหมดแล้ว"

593
00:39:26,614 --> 00:39:28,949
ก็ที่ทําเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นไง

594
00:39:32,411 --> 00:39:33,537
ก็...

595
00:39:33,537 --> 00:39:36,540
ใช่ เพราะครั้งเดียว
ที่แม่พูดอะไรออกมา เธอพูดว่า

596
00:39:36,540 --> 00:39:39,835
"หนูจะไม่มาเจอแม่อีกถ้าแม่ไม่เลิกพูดถึงมัน"

597
00:39:40,669 --> 00:39:41,504
ใช่

598
00:39:50,721 --> 00:39:55,142
ฉันคิดว่ามันผ่านไปอย่างราบรื่น
อย่างมันที่ควรจะเป็น

599
00:39:55,643 --> 00:39:58,938
พวกเขาแวะมาตอนคริสต์มาส เราอยู่ด้วยกัน

600
00:39:59,438 --> 00:40:01,357
ทุกคนได้รับของขวัญ

601
00:40:01,357 --> 00:40:07,196
มันเป็นปกติที่สุดเท่าที่จะเป็นได้
เพราะเราไม่ได้พูดอะไรเลย

602
00:40:07,822 --> 00:40:09,615
ไม่มีการพูดถึงเรื่องนั้นเลย

603
00:40:11,242 --> 00:40:15,413
แต่เราได้รูปของเราทุกคน
ที่ใส่ชุดนอนเหมือนกันหมด และ...

604
00:40:16,914 --> 00:40:18,165
โอ้พระเจ้า

605
00:40:19,667 --> 00:40:20,960
ทําเพื่อสร้างภาพเท่านั้นแหละ

606
00:40:21,544 --> 00:40:24,672
เพื่อที่เธอจะได้ถ่ายวิดีโอ แล้วโพสต์ลงในเน็ต

607
00:40:24,672 --> 00:40:28,342
แล้วคนดูก็มีความสุข และโรเบิร์ตมีความสุข

608
00:40:30,177 --> 00:40:31,804
เมื่อเรามีคริสต์มาส

609
00:40:31,804 --> 00:40:34,265
ผมไม่สนว่าคุณอยากไปหรือไม่อยากไป คุณต้องไป

610
00:40:35,516 --> 00:40:38,561
ถ้าคุณตัดครอบครัวพวกเขาทิ้ง
ก็จะมีแต่สร้างปัญหาให้เรา

611
00:40:38,561 --> 00:40:39,812
ใช่เลย

612
00:40:41,397 --> 00:40:46,819
แน่นอนว่าเธอได้ฟังเรื่องเล่า
ตลอดหลายปีที่เธออยู่ในนั้น

613
00:40:46,819 --> 00:40:49,530
มันดูถูกทุกอย่างที่เราเจอมา

614
00:40:50,656 --> 00:40:55,035
ฉันพูดว่า "ตั้งปีกว่าเลยนะ
ที่เราไม่ได้ยินเสียงเธอ"

615
00:40:55,035 --> 00:40:57,788
เธอบอกว่า "ทําอย่างกับว่า
หนึ่งปีมันนานมากงั้นแหละ

616
00:40:57,788 --> 00:40:59,165
ไม่เห็นจะนานเลย"

617
00:41:04,628 --> 00:41:09,592
การได้ยินแบบนั้นมันน่าเศร้ามาก
แต่มันคือความชัดเจนที่ฉันต้องการ

618
00:41:09,592 --> 00:41:12,511
มัน... ฉันอยากได้ยินว่าเธอคิดอะไรอยู่

619
00:41:14,763 --> 00:41:19,810
เธอทําให้ทุกคนในครอบครัวฉันต้องเจ็บปวดมาก

620
00:41:20,853 --> 00:41:23,481
พ่อแม่ฉันไม่เคยหยุดสู้เพื่อเธอเลย

621
00:41:25,024 --> 00:41:28,152
พยายามทําทุกอย่างเต็มที่เพื่อพาเธอออกมา

622
00:41:30,446 --> 00:41:34,366
ฉันรู้ว่าเธอถูกล้างสมอง และฉันรู้ว่านั่นไม่ใช่เธอ

623
00:41:35,201 --> 00:41:39,371
แต่พอคิดถึงวันแต่งงานของฉัน...

624
00:41:40,080 --> 00:41:43,709
ตอนแรกฉันคิดว่า ไม่ว่ายังไง

625
00:41:43,709 --> 00:41:46,504
ฉันก็อยากขอให้เธอเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ฉัน

626
00:41:46,504 --> 00:41:51,175
ให้เธออยู่เคียงข้างฉัน
เพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันฝันมาตลอด

627
00:41:52,218 --> 00:41:58,140
แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกไม่สบายใจเลย ซึ่งมัน...

628
00:41:58,140 --> 00:42:00,559
มันยากมากค่ะ

629
00:42:01,101 --> 00:42:04,939
แต่แล้วฉันก็คิดว่า
สุดท้ายแล้วฉันจะเสียใจไหม

630
00:42:05,439 --> 00:42:08,734
ฉันจะเสียใจไหมที่พี่สาวฉันไม่ได้มางานแต่งฉัน

631
00:42:12,112 --> 00:42:12,947
มัน...

632
00:42:13,447 --> 00:42:14,323
ไม่รู้สิ

633
00:42:14,907 --> 00:42:17,785
ฉันรู้สึกว่าฉันเปลี่ยนใจทุกวัน

634
00:42:19,370 --> 00:42:21,664
- หวัดดี
- พูดว่า "ฉันชื่อเมลานี" สิ

635
00:42:21,664 --> 00:42:23,791
ฉันชื่อเมลานี

636
00:42:24,792 --> 00:42:27,670
นั่นใครน่ะ เด็กคนนั้นเป็นใคร

637
00:42:28,629 --> 00:42:30,214
- มิแรนด้า
- ฉันชื่อมิแรนด้า

638
00:42:31,090 --> 00:42:32,967
มิแรนด้า

639
00:42:34,009 --> 00:42:39,348
คู่หมั้นฉันเห็นแต่ความเจ็บปวด
ที่พี่สาวฉันทําให้ฉันต้องเจอ

640
00:42:40,933 --> 00:42:42,560
และเขาพูดอยู่ตลอดเวลาว่า

641
00:42:42,560 --> 00:42:45,396
"วันนี้เป็นเรื่องของคุณ ไม่ใช่เรื่องของเธอ

642
00:42:45,396 --> 00:42:47,106
คุณต้องมีความสุข"

643
00:42:47,898 --> 00:42:49,358
และเขารู้ว่า

644
00:42:50,526 --> 00:42:53,696
เรื่องทั้งหมดนี้ทําให้ฉันหดหู่

645
00:42:54,196 --> 00:42:57,449
และเขาแค่ไม่อยากให้ฉันต้องเจอเรื่องนั้น

646
00:43:04,123 --> 00:43:08,877
ฉันพยายามเป็นคนที่ฉันไม่ได้เป็น
เพื่อเอาใจคนในเชไคนาห์

647
00:43:08,877 --> 00:43:10,504
เพื่อเอาใจโรเบิร์ต

648
00:43:11,255 --> 00:43:15,384
เวลาที่คุณพยายามอยู่ในแม่พิมพ์ที่ไม่ใช่ตัวคุณ
มันจะไม่มีอะไรเวิร์กหรอก

649
00:43:15,384 --> 00:43:17,928
แต่เวลาที่คุณไม่พยายามจะอยู่ในแม่พิมพ์

650
00:43:17,928 --> 00:43:20,681
แค่ตั้งใจเป็นตัวเอง
ตอนนั้นแหละที่คุณจะเปล่งประกาย

651
00:43:26,061 --> 00:43:30,232
การออกมาจากเชไคนาห์
เรียนรู้ใหม่ว่าฉันเป็นใคร ฉันอยากทําอะไร

652
00:43:30,232 --> 00:43:32,985
ฉันได้รู้ว่านี่คือสิ่งที่ฉันควรทํา

653
00:43:36,238 --> 00:43:38,490
นี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันเคยทํา

654
00:43:41,285 --> 00:43:46,457
{\an8}(@เดอะโวลซ์แดนซ์คอมพานี
ว้าว! ภูมิใจจังที่ทีมของฉันมาที่นี่!)

655
00:43:47,333 --> 00:43:51,170
ตอนแรก ผมต้องเอาตัวเองออกมา

656
00:43:51,170 --> 00:43:53,922
จากสิ่งที่คนเขาพูดกัน

657
00:43:53,922 --> 00:43:57,968
และเข้าใจว่าเรื่องราวของผมเพิ่งเริ่มต้น

658
00:43:58,469 --> 00:44:02,181
ผมจะผลักดันและทําสิ่งที่ผมรักต่อไป

659
00:44:05,559 --> 00:44:08,103
ผมเพิ่งเจอจุดสมดุลนั้น นึกออกไหม

660
00:44:09,730 --> 00:44:14,985
และความสมดุลนั้นคือการทําสิ่งที่ผมอยากทํา
และการที่ฟ้าส่งผมมาเกิดบนโลกนี้เพื่อทํามัน

661
00:44:14,985 --> 00:44:16,945
{\an8}(สันติภาพแด่คุณ
วอร์ซอว์ โปแลนด์)

662
00:44:29,291 --> 00:44:30,959
ถึงเราจะเป็นพี่น้องกัน

663
00:44:32,044 --> 00:44:35,172
แต่เรากําลังเริ่มความสัมพันธ์
เป็นครั้งแรกในชีวิตเรา

664
00:44:35,172 --> 00:44:37,966
และฉันก็ซาบซึ้งใจมาก

665
00:44:42,846 --> 00:44:46,141
ฉันยังคิดถึงเธออยู่เลย

666
00:44:46,725 --> 00:44:48,268
ถ้าเธอออกมา และเธอบอกว่า

667
00:44:48,268 --> 00:44:51,271
"ฉันอยู่ตามที่อยู่นี้ มารับหน่อย" ฉันจะไปทันที

668
00:44:54,775 --> 00:44:57,528
แต่ชีวิตต้องดําเนินต่อไป

669
00:45:00,197 --> 00:45:03,033
ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาควบคุมฉัน

670
00:45:38,944 --> 00:45:41,947
(มิแรนด้า เจมส์ และนิค
ไม่ตอบรับคําขอความเห็น)

671
00:45:41,947 --> 00:45:45,409
(พวกเขายังคงติดต่อกับครอบครัวน้อยมาก)

672
00:45:45,409 --> 00:45:47,578
(และแทบจะทําคอนเทนต์)

673
00:45:47,578 --> 00:45:50,956
(กับนักเต้นคนอื่นๆ
ที่เชื่อว่าเข้าร่วมกับโรเบิร์ตเท่านั้น)

674
00:45:51,790 --> 00:45:54,293
{\an8}- หนูขอเปิดกล่องนี้ได้ไหมคะแม่
- หนูอยากเปิด มันหนัก!

675
00:45:54,293 --> 00:45:57,004
{\an8}(เคลลี่กับดีน วิลกิ้ง
ฟ้องร้องร่วมกับกรมตํารวจแอลเอ)

676
00:45:57,004 --> 00:45:59,047
{\an8}(เอฟบีไอ กรมสรรพากร และอัยการสูงสุด)

677
00:45:59,047 --> 00:46:01,967
{\an8}(พวกเขายังคงติดต่อกับมิแรนด้าและเจมส์)

678
00:46:01,967 --> 00:46:06,263
{\an8}(โดยมีข้อตกลงร่วมกันว่าพวกเขาจะไม่พูดถึง
โรเบิร์ตหรือโบสถ์เชไคนาห์)

679
00:46:07,347 --> 00:46:09,892
เราจะพาพวกเขากลับมาใช่ไหม
เราจะช่วยพวกเขากลับมา

680
00:46:12,770 --> 00:46:16,064
(มิกดาเลียกับลอว์เรนซ์ ไรอาโนออกจากงาน
เพื่อทุ่มเทเรื่องนิค)

681
00:46:16,064 --> 00:46:19,067
(พวกเขายังติดต่อกับนิคน้อยมาก)

682
00:46:19,067 --> 00:46:23,864
(และเชื่อว่าข้อความที่เขาส่งมา
สมาชิกอีกคนในโบสถ์เป็นคนเขียน)

683
00:46:23,864 --> 00:46:27,743
(นิคขอให้แม่ของเขาเลิกส่งรูปไปให้เขา)

684
00:46:29,912 --> 00:46:34,208
(พริสซิลล่าย้ายออกจากลอสแอนเจลิส
เพื่อจดจ่อกับการเดินทางเพื่อเยียวยาของเธอ)

685
00:46:34,208 --> 00:46:40,297
(เธอยังคงมุ่งเน้นเรื่องการฟ้องร้องโรเบิร์ต
และสมาชิกเชไคนาห์คนอื่นๆ)

686
00:46:42,549 --> 00:46:49,181
(โรเบิร์ตและแฮนนาห์ ชินน์ 7M และเชไคนาห์
ไม่ตอบรับคําขอความเห็น)

687
00:46:50,724 --> 00:46:52,559
(ชินน์ยังไม่ถูกกล่าวหาในคดีอาญา)

688
00:46:52,559 --> 00:46:56,271
(เขาปฏิเสธว่าไม่เคยล่วงละเมิดทางเพศ
สมาชิกเชไคนาห์หรือลูกค้าของ 7M เลย)

689
00:46:56,271 --> 00:46:57,689
(คดีแพ่งยังคงดําเนินต่อไป)

690
00:46:57,689 --> 00:47:00,359
(โรเบิร์ตและจําเลยร่วมของเขา
ปฏิเสธข้อกล่าวหา)

691
00:47:00,359 --> 00:47:02,736
พระเจ้าตรัสว่า ไม่มีใครเอาชนะเจ้าได้

692
00:47:03,320 --> 00:47:06,198
ใครก็ตามที่พูดต่อต้านข้า เป็นคนผิด

693
00:47:06,782 --> 00:47:09,243
ไม่มีใครเอาชนะผมได้ ง่ายๆ แค่นั้นเลย

694
00:47:09,243 --> 00:47:12,621
- มีคนพูดว่า "ไม่มีใครเอาชนะฉันได้"
- ไม่มีใครเอาชนะฉันได้!

695
00:47:15,457 --> 00:47:18,168
(หากคุณหรือคนที่คุณรู้จัก
เคยประสบการใช้ความรุนแรงทางเพศ)

696
00:47:18,168 --> 00:47:19,962
(หรือกําลังมีปัญหาสุขภาพจิต)

697
00:47:19,962 --> 00:47:23,131
(ค้นหาข้อมูลและความช่วยเหลือได้ที่
www.wannatalkaboutit.com)

698
00:47:53,245 --> 00:47:55,831
{\an8}คําบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล