1
00:00:07,924 --> 00:00:11,302
เรื่องน่าเศร้าระดับละครเชกสเปียร์ก็คือ

2
00:00:11,886 --> 00:00:18,143
การที่ความสําเร็จอันยิ่งใหญ่ที่
วินเซนต์ เคนเนดี้ แม็คแมน ได้รับนั้น

3
00:00:18,143 --> 00:00:21,896
เป็นผลจากพฤติกรรมชดเชยให้ตัวเองแบบล้นเกิน

4
00:00:22,522 --> 00:00:27,861
ซึ่งเป็นการตอบโต้ช่วง 12 ปีแรก
ที่ทุกข์ทนในชีวิตของเขา

5
00:00:28,695 --> 00:00:33,992
เป้าหมายในชีวิตของเขาจึงเป็น
การหลบหนีจากวัยเด็กที่ถูกทําร้าย

6
00:00:35,285 --> 00:00:37,037
ด้วยการสร้างบรรยากาศ

7
00:00:38,079 --> 00:00:45,086
ว่าเขาไร้เทียมทาน
ไม่มีศัตรูภายนอกแตะต้องเขาได้

8
00:00:45,712 --> 00:00:49,799
และเขากุมโชคชะตาของตัวเอง

9
00:00:54,179 --> 00:00:56,347
สิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับวัยเด็กของวินซ์ แม็คแมน

10
00:00:57,182 --> 00:00:59,476
เรารู้จากคําบอกเล่าของวินซ์ แม็คแมนเท่านั้น

11
00:01:00,727 --> 00:01:04,272
หลายปีก่อน เขาให้สัมภาษณ์
เพลย์บอยเกี่ยวกับชีวิตวัยเด็กของตัวเอง

12
00:01:05,940 --> 00:01:07,901
โดยมีการพูดถึงเรื่องที่เขาถูกทําร้ายร่างกาย

13
00:01:07,901 --> 00:01:10,111
เรื่องที่เขาถูกพ่อเลี้ยงกระทําทารุณ

14
00:01:11,279 --> 00:01:13,948
และยังพูดถึงการถูกทําร้ายทางเพศ

15
00:01:15,075 --> 00:01:18,870
ที่เขาบอกเป็นนัยว่าเป็นฝีมือแม่ของตนเอง

16
00:01:22,582 --> 00:01:24,959
ผมไม่ชอบคิดถึงอดีตเอาซะเลย

17
00:01:24,959 --> 00:01:29,130
ไม่รู้ผมกลัวที่จะมองกลับไปหรือเปล่า
ประมาณว่า "ข้างหลังมีอะไรอยู่นะ"

18
00:01:30,507 --> 00:01:32,258
วัยเด็กของผมเป็นอย่างนั้น

19
00:01:33,134 --> 00:01:37,889
อยู่ยาก ผมหมายถึงมีทั้งการต่อสู้
ความขัดแย้ง การสมสู่ในครอบครัว

20
00:01:37,889 --> 00:01:40,308
ซึ่งไม่มีใครชอบหรอก

21
00:01:40,308 --> 00:01:44,020
แต่ผมรู้สึกว่าเมื่อเด็กคนนึงกําลังถูกซ้อมปางตาย

22
00:01:44,604 --> 00:01:48,817
พอเขาหยุดมือ ถ้าคุณยังหายใจอยู่
ยังมีชีวิตอยู่ คุณก็ชนะแล้ว

23
00:01:50,318 --> 00:01:52,654
ผมรู้ที่พวกนักจิตวิทยาบอกว่า

24
00:01:52,654 --> 00:01:55,907
เมื่อคุณถูกทําร้ายตอนเด็ก
คุณจะมีแนวโน้มไปทําร้ายคนอื่น

25
00:01:56,407 --> 00:01:58,409
ผมคิดว่านั่นเป็นแค่ข้ออ้าง

26
00:01:59,369 --> 00:02:01,162
ผมไม่เคยเห็นด้วย

27
00:02:01,162 --> 00:02:04,249
ความเน่าเฟะแบบนั้น เรื่องเลวร้ายที่เกิดกับคุณ

28
00:02:04,833 --> 00:02:05,667
กําจัดมันทิ้งไป

29
00:02:07,460 --> 00:02:11,172
มันจะผุดขึ้นเป็นบางครั้งไหม แน่นอน
มันจะเจ็บเป็นครั้งคราวไหม แน่นอน

30
00:02:11,172 --> 00:02:14,384
แต่โยนแม่งทิ้งไป แล้วเดินหน้าต่อ

31
00:02:14,384 --> 00:02:19,055
(มิสเตอร์แม็คแมน)

32
00:02:19,055 --> 00:02:22,934
(ตอนที่ 5: ธุรกิจครอบครัว)

33
00:02:29,190 --> 00:02:30,441
ขอโทษ ขอโทษจริงๆ

34
00:02:35,238 --> 00:02:37,782
ถัดจากนี้ไป ทุกท่านจะได้เห็นเป็นครั้งแรก

35
00:02:37,782 --> 00:02:41,536
ที่เชน แม็คแมน และสเตฟานี่ แม็คแมน
ลูกๆ ของวินซ์ และลินดา แม็คแมน

36
00:02:41,536 --> 00:02:46,249
จะมาเล่าชีวิตของพวกเขา
ที่ต้องอยู่หน้ากล้องตลอดเวลาว่าเป็นอย่างไร

37
00:02:46,749 --> 00:02:50,837
ผมสนใจมากเลย เป็นยังไงครับ
กับการเติบโตในฐานะแม็คแมนคนนึง

38
00:02:53,423 --> 00:02:55,758
พี่อยากเริ่มก่อนไหม เอาเลย

39
00:02:57,218 --> 00:03:01,264
การเป็นลูกชายของวินซ์ แม็คแมน
เป็นการโตมาในโลกที่น่าสนใจมาก

40
00:03:05,810 --> 00:03:08,271
ผมอยากเข้าวงการนี้มาตลอด

41
00:03:08,271 --> 00:03:10,815
โดยเฉพาะตัวงานของวงการนี้

42
00:03:12,192 --> 00:03:13,860
ผมเริ่มตั้งแต่อายุน้อยมาก

43
00:03:16,613 --> 00:03:19,115
ผมจําได้ว่าไปนั่งอยู่ในกลุ่มคนดู อยู่หลังเวที

44
00:03:19,115 --> 00:03:21,743
ผมอยู่ทุกที่ คอยซึมซับทุกอย่าง

45
00:03:23,203 --> 00:03:26,539
ผมกวาดเวที ผมดูแลเสื้อแจ็คเก็ตของนักมวยปล้ํา

46
00:03:27,540 --> 00:03:28,374
หนึ่ง...

47
00:03:28,374 --> 00:03:31,127
แล้วจากนั้นผมก็เป็นกรรมการ
เป็นผู้ประกาศบนเวที

48
00:03:31,127 --> 00:03:33,880
และก็เริ่มไต่เต้าตามความสามารถ

49
00:03:34,797 --> 00:03:37,759
เชนและมิสเตอร์แม็คแมน!

50
00:03:38,301 --> 00:03:43,014
ผมมีส่วนร่วมในฐานะผู้แสดงโดย
เริ่มต้นจากการเป็นตัวแทนของพ่อ

51
00:03:43,014 --> 00:03:45,558
ทุกท่านเห็นเชนจับเชือกให้พ่อของเขาไหม

52
00:03:45,558 --> 00:03:49,479
ถ้ามีคนไม่พอใจพ่อผม
คุณจะไปจัดการเจ้านายทันทีไม่ได้

53
00:03:49,479 --> 00:03:51,397
คุณต้องผ่านหลายระดับชั้น

54
00:03:52,023 --> 00:03:55,109
แล้วคนก็ถูกใจมาก ทุกคนสนุกสนาน

55
00:03:55,109 --> 00:03:56,444
เราก็เล่นพล็อตนี้ไปเรื่อยๆ

56
00:03:57,028 --> 00:04:00,323
เสียงโห่ร้องดังสนั่นสําหรับเด็กหนุ่มมหัศจรรย์

57
00:04:00,323 --> 00:04:01,991
ผู้สืบทอดบัลลังก์...

58
00:04:01,991 --> 00:04:03,493
และผมก็ชอบมาก

59
00:04:03,493 --> 00:04:06,579
ที่สามารถทําสิ่งที่ผมอยากทํามาตลอด

60
00:04:06,579 --> 00:04:07,956
ตั้งแต่ผมยังเล็ก

61
00:04:08,998 --> 00:04:10,708
- เชน!
- เชน แม็คแมน!

62
00:04:15,964 --> 00:04:18,675
นั่นแหละที่ครอบครัวเริ่มมีบทบาทขับเคลื่อนมากขึ้น

63
00:04:19,175 --> 00:04:21,052
และสุดท้ายลูกสาวของวินซ์ก็เข้าร่วม

64
00:04:21,052 --> 00:04:23,680
ขอฉันแทรกสักเดี๋ยวนะ

65
00:04:23,680 --> 00:04:26,015
ฉันอยากมีส่วนร่วมทํางานกับบริษัทนี้มาตลอด

66
00:04:26,015 --> 00:04:28,434
และฉันภูมิใจมากที่มีวันนี้

67
00:04:29,644 --> 00:04:32,981
วัยเด็กของฉัน ไม่ธรรมดาเลย

68
00:04:33,564 --> 00:04:36,317
และฉันก็รู้สึกได้ตั้งแต่ยังเด็ก

69
00:04:36,317 --> 00:04:39,279
มันน่าตื่นเต้นที่สุดที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวงการนี้

70
00:04:40,613 --> 00:04:41,864
เหลือเชื่อจริงๆ!

71
00:04:42,740 --> 00:04:44,575
ดับเบิลยูดับเบิลยูอีมีทั้งคนรักและเกลียด

72
00:04:44,575 --> 00:04:46,869
และตอนฉันยังเด็ก

73
00:04:46,869 --> 00:04:50,039
บางคนจะรักฉันเพราะพ่อของฉัน

74
00:04:50,039 --> 00:04:52,959
บางคนก็ไม่แยแสฉันเลย

75
00:04:52,959 --> 00:04:54,544
เพราะพ่อของฉันอีกนั่นแหละ

76
00:04:54,544 --> 00:04:57,880
วินซ์ แม็คแมน ควงลูกสาวมาด้วย
สเตฟานี่ แม็คแมน

77
00:04:57,880 --> 00:04:58,798
(ปี 1999)

78
00:04:59,799 --> 00:05:03,094
{\an8}เมื่อไหร่ที่เริ่มมีการพูดคุย
ว่าจะให้คุณเข้ามาแสดงด้วย

79
00:05:03,678 --> 00:05:05,972
หลังจากที่ฉันเรียนจบวิทยาลัย

80
00:05:05,972 --> 00:05:08,641
สบายๆ ไม่ต้องกดดัน ทุกอย่างออกมาดีแน่

81
00:05:08,641 --> 00:05:11,519
- คุณจะใจดีกับฉันใช่มั้ย
- แหงอยู่แล้ว

82
00:05:11,519 --> 00:05:14,063
เป็นการตัดสินใจที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

83
00:05:14,063 --> 00:05:16,566
เพื่อจะลองดูว่ามันจะออกมายังไง

84
00:05:16,566 --> 00:05:17,650
- ก็ลองดูสิ
- ไม่!

85
00:05:17,650 --> 00:05:22,655
เมื่อสเตฟเริ่มทํางานกับเรา
ทุกอย่างบานปลายเร็วมาก

86
00:05:23,823 --> 00:05:25,241
มีพล็อตเรื่องว่า

87
00:05:25,241 --> 00:05:28,536
สเตฟจะแต่งงานกับนักมวยปล้ําชื่อเทสต์

88
00:05:29,579 --> 00:05:33,082
แต่คนเขียนบทไม่ได้เขียนตอนจบไว้

89
00:05:34,000 --> 00:05:36,336
เรื่องนั้นไม่เคยมีตอนจบ

90
00:05:37,503 --> 00:05:41,132
ผมเลยคิดไอเดียหนึ่งขึ้นมาและไปเสนอวินซ์

91
00:05:41,132 --> 00:05:43,051
คุณควรมองตรงนี้

92
00:05:43,968 --> 00:05:47,472
"ถ้าผมไปงานปาร์ตี้สละโสดของเธอ
ผมมอมเหล้าเธอ

93
00:05:48,222 --> 00:05:50,099
จากนั้นเป็นผมที่ได้แต่งงานกับเธอ

94
00:05:50,099 --> 00:05:53,102
แบบที่มีบริการทําพิธีด่วนในเวกัสล่ะ

95
00:05:54,312 --> 00:05:55,563
เขาบอก "ฉันชอบมาก"

96
00:05:56,147 --> 00:05:58,858
- โอ้ พระเจ้า
- ฉันเกลียดนาย!

97
00:05:58,858 --> 00:06:00,777
และบทของเขาพูดอย่างนี้

98
00:06:00,777 --> 00:06:03,279
"วินซ์ ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ได้กันแล้วหรือยัง

99
00:06:03,279 --> 00:06:07,784
แต่ประเด็นอยู่ที่ได้กันแล้วกี่รอบ"

100
00:06:08,743 --> 00:06:10,536
พระเจ้า ไม่อยากจะเชื่อเลย

101
00:06:10,536 --> 00:06:14,332
ครั้งแรกที่เราออกทีวีหลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดนี้

102
00:06:14,332 --> 00:06:17,585
คนดูเริ่มโห่ใส่เธอ ตะโกนว่า "นังแรด"

103
00:06:17,585 --> 00:06:20,880
นังแรด!

104
00:06:21,464 --> 00:06:25,510
ส่วนวินซ์ ตอนที่คนดูบ้าคลั่งใส่เธอ
เขามองมาที่ผมแล้วก็ทําท่า...

105
00:06:26,302 --> 00:06:27,970
หมายความว่า "นับเงิน"

106
00:06:27,970 --> 00:06:30,598
นังแรด!

107
00:06:32,600 --> 00:06:34,227
ผมนี่ยิ้มแฉ่งเลย

108
00:06:34,227 --> 00:06:37,105
เพราะนี่หมายถึงคนดูมีอารมณ์ร่วม

109
00:06:37,105 --> 00:06:41,776
ทุกครั้งที่คนดูมีอารมณ์ร่วม
แปลว่าพวกเขาชอบสิ่งที่คุณทําอยู่มากๆ

110
00:06:41,776 --> 00:06:43,403
แรด!

111
00:06:43,403 --> 00:06:46,906
สเตฟก็เลยกลายเป็นฮีลตัวแม่สมบูรณ์แบบ

112
00:06:46,906 --> 00:06:49,492
เธอเต็มใจทําทุกอย่าง

113
00:06:49,492 --> 00:06:52,703
เธอเป็นอย่างนี้มาตลอด
"อะไรก็ได้ที่พ่อต้องการ"

114
00:06:52,703 --> 00:06:54,831
เธอรู้ว่าผมพยายามทําอะไรอยู่

115
00:06:55,540 --> 00:06:59,127
ถ้ามีใครรู้ดีเรื่องเอากัน ก็คุณไง

116
00:07:00,586 --> 00:07:02,839
ตอนที่ฉันเพิ่งเริ่มเข้าวงการ

117
00:07:02,839 --> 00:07:05,508
ฉันเต็มใจทําทุกอย่างที่พ่อต้องการเลย

118
00:07:06,008 --> 00:07:07,552
ปล่อยเธอ! ดูนั่น!

119
00:07:08,052 --> 00:07:10,513
ตอนนี้มองย้อนกลับไป
ในสิ่งที่ฉันเคยทํา ฉันก็คิด

120
00:07:10,513 --> 00:07:12,765
"โอ้พระเจ้า นี่ฉันทําไปจริงๆ หรือนี่"

121
00:07:13,683 --> 00:07:14,976
ใช่เลย

122
00:07:15,560 --> 00:07:18,438
คุณคิดว่ามันแปลกไหมที่พ่อของคุณให้คุณทําแบบนั้น

123
00:07:20,189 --> 00:07:22,692
ใช่ บางครั้งฉันก็คิดว่ามันแปลกไปหน่อย

124
00:07:23,818 --> 00:07:27,113
แต่มันเป็นเรื่องของยุคสมัยที่ต่างกันในวงการเรา

125
00:07:27,613 --> 00:07:31,242
นังแรด!

126
00:07:31,242 --> 00:07:33,828
ในบรรดาเรื่องสุดยอดทั้งหมด
ที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตผม

127
00:07:33,828 --> 00:07:37,498
เริ่มจากเป็นแฟนคลับคนนึงจนมาถึงจุดนี้

128
00:07:38,958 --> 00:07:41,711
การได้เป็นสมาชิก
ครอบครัวนี้คงเป็นเรื่องสุดยอดที่สุด

129
00:07:41,711 --> 00:07:43,337
พวกคุณแต่งงานอย่างถูกกฎหมาย

130
00:07:43,921 --> 00:07:45,756
แล้วหลังจากเล่นตามบทนั้น

131
00:07:45,756 --> 00:07:49,469
ที่สเตฟแอบไปแต่งงานกับผมโดยไม่เต็มใจ

132
00:07:50,261 --> 00:07:52,930
มันก็กลายมาเป็นยุคของแม็คแมน-เฮล์มสลีย์

133
00:07:52,930 --> 00:07:55,016
และตอนนี้เราคือผู้บริหารดับเบิลยูดับเบิลยูอี

134
00:07:55,558 --> 00:07:58,227
ยุคแม็คแมน-เฮล์มสลีย์

135
00:07:59,187 --> 00:08:02,148
ช่วงนั้นผมอยู่กับเธอทุกวัน

136
00:08:03,274 --> 00:08:05,693
เราเลยได้ทําความรู้จักกัน

137
00:08:05,693 --> 00:08:07,862
ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้คบนักมวยปล้ําของเรา

138
00:08:07,862 --> 00:08:12,783
แต่ไม่คิดว่าพ่อฉันกลับเป็นคนส่งเสริมเรา

139
00:08:13,910 --> 00:08:17,163
พอลเป็นคนที่ยอดเยี่ยม ผมกับเขาเป็นเพื่อนกัน

140
00:08:17,163 --> 00:08:20,666
จนผมถึงกับเริ่มพูดเองว่า
"สเตฟ ลูกต้องหาใครสักคน

141
00:08:20,666 --> 00:08:23,628
คนจริง คนแบบ ทริปเปิล เอช"

142
00:08:23,628 --> 00:08:25,755
แล้วพี่ชายฉันก็บอกว่า "ไม่เอา ทริปเปิล เอช"

143
00:08:25,755 --> 00:08:28,716
พ่อฉันก็บอก
"ไม่เด็ดขาด ไม่เอา ทริปเปิล เอช

144
00:08:28,716 --> 00:08:30,384
แต่คนที่เหมือนเขานะ"

145
00:08:30,885 --> 00:08:34,096
เชนคัดค้านหัวชนฝา เขาโมโหมาก

146
00:08:34,096 --> 00:08:35,473
- ไปกันเถอะ
- ฉันจะบ้าตาย

147
00:08:35,473 --> 00:08:37,642
เฮ่ พี่น้องกันน่า ขอกอดหน่อย

148
00:08:38,643 --> 00:08:41,687
คืองี้ กฎสําคัญของทุกอย่าง

149
00:08:42,271 --> 00:08:44,190
"อย่าเดตกับลูกสาวเจ้านาย"

150
00:08:44,690 --> 00:08:48,402
เชนมาหาผม บอก "พ่อจะปล่อย
ลูกสาวพ่อคบนักมวยปล้ําเหรอ"

151
00:08:49,987 --> 00:08:52,281
"เชน พ่อก็เป็นนักมวยปล้ํา"

152
00:08:53,282 --> 00:08:55,910
"พ่อเล่นมวยปล้ํา
พ่อคือนักแสดง รู้ใช่ไหมว่าพูดอะไรออกมา"

153
00:08:55,910 --> 00:09:01,457
ดังนั้นสําหรับผม เหมาะสมแล้ว
ที่สเตฟานี่คบและแต่งงาน

154
00:09:01,457 --> 00:09:02,917
กับคนแบบพอล

155
00:09:04,126 --> 00:09:05,920
และเมื่อเรื่องของเราเดินหน้า

156
00:09:05,920 --> 00:09:08,756
ก็จะมีบางช่างที่เขาคือวินซ์

157
00:09:08,756 --> 00:09:11,259
และช่วงที่เขาสวมบทวินซ์ แม็คแมน

158
00:09:11,259 --> 00:09:15,513
เช่น ตอนที่เรากําลังมองหาสถานที่จัดงานแต่ง

159
00:09:15,513 --> 00:09:19,016
เขาก็เสนอเป็นจริงจัง
ให้เราจัดงานแบบเปย์เปอร์วิว

160
00:09:19,517 --> 00:09:25,273
ดังนั้น ถ้าสเตฟานี่กับพอล
จัดงานแต่งถ่ายทอดสดเก็บเงินล่ะ

161
00:09:26,232 --> 00:09:28,859
คนซื้อแน่ มันคงแจ๋วมาก ยอดเยี่ยมแน่

162
00:09:29,569 --> 00:09:31,696
สเตฟก็บอกว่า "ไม่"

163
00:09:32,196 --> 00:09:36,659
และเมื่อสเตฟบอก "ไม่เด็ดขาด"

164
00:09:36,659 --> 00:09:38,953
เขาก็บอก "เห็นแก่ตัว"

165
00:09:38,953 --> 00:09:41,205
"ไม่อยากเชื่อว่าแกเห็นแก่ตัวอย่างนี้"

166
00:09:42,456 --> 00:09:46,752
{\an8}จากนั้นวินซ์ก็จัดแมตช์วินซ์ปะทะสเตฟ

167
00:09:46,752 --> 00:09:48,629
ซึ่งผมคิดว่าเป็นสตรีทไฟท์นะ

168
00:09:49,213 --> 00:09:53,050
หกวันก่อนวันแต่งของเรา

169
00:09:53,050 --> 00:09:54,844
เขาอยากทําให้ลูกสาวตัวเองขายหน้า

170
00:09:54,844 --> 00:09:57,096
ฉันจําได้ แม่ฉันขู่พ่อฉันจริงจังว่า

171
00:09:57,096 --> 00:10:00,016
ถ้าตาฉันช้ําหรือข้อเท้าฉันหักก่อนงานแต่ง

172
00:10:00,016 --> 00:10:02,184
แม่จะหย่ากับพ่อทันที

173
00:10:02,852 --> 00:10:05,813
แน่นอนว่าตาฉันไม่ได้ช้ํา ข้อเท้าฉันไม่ได้หัก

174
00:10:05,813 --> 00:10:09,275
ฉันคงโดนรัดคอในแมตช์นั้น แต่มันก็คนละเรื่อง

175
00:10:09,775 --> 00:10:13,112
ใช่ บ้าที่สุด สุดยอดความบ้า

176
00:10:13,112 --> 00:10:16,365
ผมแต่งเข้าครอบครัวแบบไหนวะเนี่ย

177
00:10:16,866 --> 00:10:17,700
ใช่ไหม

178
00:10:17,700 --> 00:10:19,994
พวกคุณต้องเป็นระดับแนวหน้า

179
00:10:19,994 --> 00:10:25,374
ของครอบครัวที่เพี้ยนที่สุดในโลก

180
00:10:27,627 --> 00:10:30,129
พวกเขาสร้างเรื่องน้ําเน่า
เกี่ยวกับครอบครัวแม็คแมน

181
00:10:30,129 --> 00:10:33,674
และลูกๆ ของเขาก็กลายเป็น
นักแสดงที่โด่งดังมากๆ ดังสุดขีด

182
00:10:34,717 --> 00:10:36,677
แล้วลินดาอยู่ตรงไหนตลอดเวลานั้น

183
00:10:37,178 --> 00:10:39,221
เธอมีบทบาทสําคัญในเรื่องทั้งหมด

184
00:10:39,221 --> 00:10:41,724
ลินดา แม็คแมน

185
00:10:42,892 --> 00:10:45,269
ลินดาเป็นคนสําคัญมากในบริษัท

186
00:10:45,853 --> 00:10:49,440
{\an8}รู้กันว่าดับเบิลยูดับเบิลยูอี
เป็นบริษัทของวินซ์ แม็คแมน

187
00:10:49,440 --> 00:10:52,276
ชื่อที่คุณไม่ค่อยได้ยินคือชื่อลินดา แม็คแมน

188
00:10:52,902 --> 00:10:56,572
ทั้งที่เธอคือหัวหน้าผู้บริหารของบริษัทนี้

189
00:10:57,573 --> 00:11:00,117
ตอนผมเข้ามา มันมีตําแหน่งไม่มากนัก

190
00:11:00,117 --> 00:11:03,329
มันก็มีแค่ วินซ์คือเจ้านาย
ลินดาคือเจ้านายเบอร์สอง

191
00:11:04,413 --> 00:11:08,751
ลินดาจัดการเรื่องธุรกิจ วินซ์จัดการเรื่อง
ออกแบบรายการและวางแผนงาน

192
00:11:09,627 --> 00:11:13,422
แม่ผมเองที่แนะนําให้ผมรู้จักลินดา ภรรยาผม

193
00:11:13,923 --> 00:11:15,925
ตอนนั้นผมคงอายุ 16

194
00:11:16,759 --> 00:11:19,387
ลินดาโตมากับครอบครัวชนชั้นกลางทั่วไป

195
00:11:19,970 --> 00:11:22,431
ทั้งพ่อและแม่ทํางาน และมีบ้านน่าอยู่

196
00:11:23,140 --> 00:11:25,601
ไม่ได้รวย แต่เป็นชนชั้นกลางทั่วไป

197
00:11:25,601 --> 00:11:28,813
ซึ่งผมหลงใหลอะไรแบบนี้

198
00:11:30,564 --> 00:11:34,235
เขาขึ้นชื่อว่าเป็นเด็กเกเร
ในโรงเรียนมัธยมปลาย

199
00:11:34,235 --> 00:11:37,405
ส่วนฉันก็ตรงกันข้ามเลย อย่างที่รู้

200
00:11:38,155 --> 00:11:39,990
และจะบอกให้นะ ฉันชอบที่เป็นแบบนั้น

201
00:11:41,492 --> 00:11:44,829
ลินดาคงอายุ 17
ตอนเราแต่งงานกัน ยังเด็กมาก

202
00:11:45,496 --> 00:11:47,915
ผมสัญญากับเธอว่าผมจะรักเธอตลอดไป

203
00:11:48,416 --> 00:11:51,419
ผมสัญญากับเธอว่าชีวิตเราจะไม่มีวันน่าเบื่อ

204
00:11:51,419 --> 00:11:54,296
ผมทําได้ตามที่สัญญาทุกอย่าง

205
00:11:57,425 --> 00:11:59,593
- พระเจ้าช่วย
- โอ้ ไม่

206
00:12:00,219 --> 00:12:01,220
พระเจ้าช่วย

207
00:12:02,263 --> 00:12:05,266
เรื่องนี้จะทําร้ายหนูหนักยิ่งกว่าทําร้ายแม่

208
00:12:05,266 --> 00:12:06,892
จัดการเลย อะไรกัน

209
00:12:07,685 --> 00:12:10,146
แม่ฉันไม่เคยอยากออกทีวี แม้แต่นิดเดียว

210
00:12:10,146 --> 00:12:11,856
แม่เกลียดการออกทีวี

211
00:12:11,856 --> 00:12:15,901
แม่บอก "วินซ์ ขอร้อง
อย่าจับฉันไปออกทีวี ฉันแสดงไม่เก่ง"

212
00:12:15,901 --> 00:12:20,406
ในบรรดาเราสี่คน ฉันคงเป็น
คนที่อึดอัดที่สุดเวลาอยู่หน้ากล้อง

213
00:12:20,406 --> 00:12:24,034
{\an8}ฉันไม่เก่งเท่าเชน
เท่าสเตฟานี่และวินซ์เลยแม้แต่น้อย

214
00:12:24,034 --> 00:12:27,121
ยินดีด้วย ทริปเปิล เอช

215
00:12:27,121 --> 00:12:29,206
เธอไม่ใช่นักแสดงที่เก่งกาจ ซึ่งเธอรู้ดี

216
00:12:29,206 --> 00:12:32,543
แต่เชนลงมาแล้ว
สเตฟานี่ลงมาแล้ว ผมก็ลงมาแล้ว

217
00:12:32,543 --> 00:12:34,587
"ผมว่าคุณเป็นตัวละครของเราได้"

218
00:12:35,337 --> 00:12:38,090
ดังนั้น เพื่อไม่ให้เสียเวลาอีกต่อไป

219
00:12:38,090 --> 00:12:40,885
ขออนุญาตแนะนําภรรยาผม ลินดา

220
00:12:40,885 --> 00:12:45,765
มาพร้อมสาวสวย ทริช

221
00:12:47,308 --> 00:12:50,644
ฉันเข้าวงการมวยปล้ําในแบบที่ไม่ค่อยเหมือนใคร

222
00:12:50,644 --> 00:12:53,314
ตอนนั้นฉันเป็นฟิตเนสโมเดล

223
00:12:54,148 --> 00:12:57,193
ฟิตเนสโมเดล
คุณรู้จักเธอจากหน้าปกนิตยสารมัสเซิล

224
00:12:58,027 --> 00:12:59,361
{\an8}ทริช สตราตัส

225
00:13:00,738 --> 00:13:03,991
ฉันเป็นแฟนมวยปล้ําตั้งแต่เด็ก
ติดหนึบตอนซินดี้ ลอเปอร์เข้ามาเกี่ยวข้อง

226
00:13:03,991 --> 00:13:06,702
และเธอร่วมทีมกับเวนดี้ ริกเตอร์
ฉันกรี๊ดเป็นบ้าเป็นหลัง

227
00:13:06,702 --> 00:13:09,288
ในวัยนั้น ฉันเห็นว่า
ผู้หญิงบนสังเวียนมวยปล้ําเท่มากๆ

228
00:13:10,372 --> 00:13:12,541
แต่ตอนที่ฉันเริ่มเข้าวงการในปี 2000

229
00:13:13,083 --> 00:13:15,961
บทบาทของผู้หญิง
เน้นเรื่องเพศอย่างเปิดเผยก็ว่าได้

230
00:13:16,712 --> 00:13:18,506
นี่ ทริช

231
00:13:18,506 --> 00:13:20,090
มิสเตอร์แม็คแมน

232
00:13:20,090 --> 00:13:23,636
บทบาทแรกๆ ของฉันคือจับคู่กับวินซ์ แม็คแมน

233
00:13:23,636 --> 00:13:27,056
เมื่อรู้ว่าฉันจะได้ทํางานกับเจ้านาย
กับตัวละครมิสเตอร์แม็คแมน

234
00:13:27,056 --> 00:13:29,266
มันคือโอกาสครั้งสําคัญ

235
00:13:29,266 --> 00:13:31,352
ฉันตื่นเต้นกับงานนี้มาก

236
00:13:31,352 --> 00:13:32,394
ใช่

237
00:13:32,394 --> 00:13:34,480
ตอนที่คุยเรื่องบทที่ฉันจะแสดง ไม่ได้บอกว่า

238
00:13:34,480 --> 00:13:36,816
"เธอจะเป็นชู้รักของวินซ์"

239
00:13:36,816 --> 00:13:38,692
ฉันทําตัวแย่มาก วินซ์

240
00:13:38,692 --> 00:13:40,277
ฉันสมควรถูกตี

241
00:13:40,861 --> 00:13:43,739
"จากนั้นเธอจะวางยาเมียเขาในตอนท้าย"

242
00:13:43,739 --> 00:13:46,742
- คุณเพิ่มปริมาณยาให้ลินดาสองเท่าเหรอ
- แน่นอน

243
00:13:46,742 --> 00:13:49,870
ไม่เคยคุยกันไว้อย่างนั้น
ฉันก็คิด "ทีนี้ฉันจะทํายังไง"

244
00:13:50,454 --> 00:13:54,124
มันกลายเป็นว่า "มาลองดูกัน
ว่าเราทําแบบนี้ไปได้ถึงไหน"

245
00:13:55,000 --> 00:13:57,253
ซึ่งมันก็มีเรื่องผิดคาดน่าสนใจ

246
00:13:57,253 --> 00:13:58,587
คิดดูนะ

247
00:13:58,587 --> 00:14:03,342
ผมจูบทริช สตราตัส ต่อหน้าภรรยาผมที่นั่งรถเข็น

248
00:14:03,342 --> 00:14:04,844
โอ้ ไม่ พระเจ้า

249
00:14:04,844 --> 00:14:09,139
ที่ทําอย่างนั้นก็เพื่อแสดง
ให้เห็นว่าผมคือฮีลที่ชั่วร้ายขนาดนั้น

250
00:14:09,139 --> 00:14:11,308
คุณหาใครชั่วกว่านั้นไม่ได้แล้ว

251
00:14:12,434 --> 00:14:16,814
เรารู้ดีว่าเรากําลังสุมไฟ
ให้พล็อตเรื่องของเราดุเดือด

252
00:14:16,814 --> 00:14:19,358
และลินดาก็เข้าใจดีด้วย

253
00:14:19,358 --> 00:14:22,194
เธอร่วมแสดงด้วย เราทุกคนร่วมมือกัน

254
00:14:22,194 --> 00:14:24,780
มีซีนนึงที่ฉันโน้มตัวไปจูบลินดา

255
00:14:25,281 --> 00:14:26,740
ซีนนี้ลินดาคิดเอง

256
00:14:26,740 --> 00:14:30,369
เธอบอก "คนคงขนลุก
ถ้าคุณโน้มตัวมาจูบฉันที่หน้าผาก"

257
00:14:31,704 --> 00:14:34,957
ที่คุณต้องทําคือยั่วยุอารมณ์

258
00:14:34,957 --> 00:14:38,002
ไม่ว่าจะเป็นความโกรธ หรือความสุข

259
00:14:38,002 --> 00:14:42,631
บางครั้งก็ความขยะแขยงด้วยซ้ํา
กรณีที่วายร้ายเลวเกินไปหน่อย

260
00:14:43,340 --> 00:14:45,467
แต่ทุกอย่างสําคัญที่อารมณ์

261
00:14:45,467 --> 00:14:47,636
สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะลินดา

262
00:14:48,596 --> 00:14:50,723
ความสัมพันธ์ชู้สาวกับทริชในจอ

263
00:14:50,723 --> 00:14:53,309
ครอบครัวมีปฏิกิริยายังไงบ้าง

264
00:14:53,809 --> 00:14:57,271
ครอบครัวเราไม่เห็นคัดค้านเรื่องนี้นะ

265
00:14:57,271 --> 00:15:00,274
เพราะพวกเขารู้ว่านั่นคือบทบาทของผม

266
00:15:00,274 --> 00:15:01,692
ทริชคือตัวละคร

267
00:15:01,692 --> 00:15:04,737
ดังนั้นเท่าที่จําได้ คงไม่มีใครมีปัญหากับเรื่องนี้

268
00:15:05,821 --> 00:15:09,700
ถ้ามีคนพูดเรื่องแม่ผมขึ้นมา
ไม่ว่าเรื่องอะไร ปฏิกิริยาแรกของผมคือ "ไม่"

269
00:15:09,700 --> 00:15:13,579
ผมค่อนข้างบูชาแม่ผม
ดังนั้นผมไม่ค่อยชอบเรื่องนั้น

270
00:15:13,579 --> 00:15:16,498
- เชนบอกว่าเขาค่อนข้าง...
- โอเค

271
00:15:18,459 --> 00:15:21,128
เชนมีหัวอนุรักษ์นิยมมากกว่าทุกคนอยู่สักหน่อย

272
00:15:21,128 --> 00:15:23,881
ดังนั้นเชนคงมีปัญหากับเรื่องนั้นนิดหน่อย

273
00:15:23,881 --> 00:15:27,676
เพราะบางครั้งเขาถาม
"เดี๋ยวนะ นี่ใกล้จะเป็นจริงไปแล้วไหม"

274
00:15:27,676 --> 00:15:31,722
ผมคิด "นี่คือพล็อตเรื่อง
ตัวละครที่สร้างความบันเทิงแก่ผู้ชม"

275
00:15:31,722 --> 00:15:33,265
"เล่นไปเถอะน่า"

276
00:15:40,731 --> 00:15:45,444
ผ่านมา 15 ปี ฉันให้สัมภาษณ์หลายครั้ง
เราจะคุยถึงวันเก่าๆ อย่างมีความสุข

277
00:15:45,444 --> 00:15:47,446
และทุกครั้งเลย

278
00:15:47,446 --> 00:15:50,240
จะมีคําถามเรื่องนี้เสมอ "แล้วในตอนนั้น..."

279
00:15:50,240 --> 00:15:51,158
ฉันก็คิด "มาละ"

280
00:15:51,158 --> 00:15:55,329
"ที่คุณลงไปคลานเข่าและเห่าเหมือนหมา"

281
00:15:56,288 --> 00:15:58,958
ฉันขอโทษ ฉันเสียใจจริงๆ

282
00:15:58,958 --> 00:16:00,334
เสียใจเรอะ

283
00:16:01,251 --> 00:16:03,671
จะบอกให้นะ ถ้าเธอเสียใจจริงอย่างว่า

284
00:16:03,671 --> 00:16:06,674
งั้นพิสูจน์สิว่าเธอเสียใจขนาดไหน

285
00:16:08,050 --> 00:16:10,719
ลงไปคลานเข่าเหมือนหมาซะ

286
00:16:11,428 --> 00:16:13,389
ให้ตายสิ

287
00:16:13,389 --> 00:16:16,934
ซีน "เห่าเหมือนหมา"
เป็นซีนที่คนจดจํามาก ซึ่งมันช่าง...

288
00:16:18,102 --> 00:16:19,853
ใช่ พวกเขาไม่น่าทําแบบนั้นเลย

289
00:16:19,853 --> 00:16:21,605
ฉันเคยเลี้ยงหมาตัวเมีย

290
00:16:21,605 --> 00:16:24,233
และไอ้หมาตัวนั้นมันทําตามคําสั่งทุกอย่าง

291
00:16:24,233 --> 00:16:26,360
ทีนี้ ลงไปสิวะ

292
00:16:26,360 --> 00:16:27,444
เกินไปแล้ว

293
00:16:27,444 --> 00:16:28,737
เห่าเหมือนหมาซิ

294
00:16:28,737 --> 00:16:30,823
เร็ว บอกมาว่าเธอเสียใจ

295
00:16:33,409 --> 00:16:35,160
ตอนที่ "เห่าเหมือนหมา" นั้น

296
00:16:35,160 --> 00:16:39,081
พวกเขาอยากให้ฉันทําท่า "มันเลวร้ายจัง"

297
00:16:39,081 --> 00:16:43,210
แต่นั่นแหละความรู้สึก
ที่เราอยากให้ผู้ชมรู้สึก เข้าใจยัง

298
00:16:43,794 --> 00:16:49,550
ถ้าเธอเสียใจมากจริงๆ นะทริช ถอดเสื้อผ้าออก

299
00:16:49,550 --> 00:16:51,093
ใช่

300
00:16:51,093 --> 00:16:52,678
บอกให้ถอดออกเดี๋ยวนี้

301
00:16:53,387 --> 00:16:55,222
ผู้ชายประสาอะไรกัน...

302
00:16:55,723 --> 00:17:01,562
นั่นคือการแสดงบทฮีลที่
"ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว" แบบยอดเยี่ยมที่สุด

303
00:17:01,562 --> 00:17:03,522
เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นพร้อมกันคือ

304
00:17:03,522 --> 00:17:07,609
{\an8}เขาทําให้ทุกคนรู้ว่าเราควรเกลียดเขา

305
00:17:07,609 --> 00:17:09,486
และเขาก็จัดระบําเปลื้องผ้าให้คนดูด้วย

306
00:17:09,486 --> 00:17:11,697
เสียใจใช่มั้ย

307
00:17:11,697 --> 00:17:14,324
ถอดบราออกสิ ถอดออกเดี๋ยวนี้

308
00:17:14,324 --> 00:17:16,493
ถึงจะรู้ว่าเขาเลวร้ายที่ทําอย่างนั้น

309
00:17:16,493 --> 00:17:21,331
แต่คนดูก็เพลิดเพลิน
ไปกับการดูเธออับอายขายหน้า

310
00:17:23,042 --> 00:17:26,462
ผมคิดว่าการแสดงครั้งนั้นห่วยตอนที่ดูนะ แต่รู้ไหม

311
00:17:26,462 --> 00:17:29,131
มวยปล้ําเป็นกีฬาสําหรับผู้ชายซะมาก

312
00:17:29,131 --> 00:17:31,633
และผู้ชายหลงใหลสาวสวยหุ่นดี

313
00:17:31,633 --> 00:17:36,013
แต่ก็เกลียดพวกเธอด้วย
เพราะพวกเขาไม่มีวันได้ครอบครอง

314
00:17:36,013 --> 00:17:39,475
ดังนั้น การเห็นสาวสวย
ถูกเหยียดหยามจึงเป็นเรื่องสะใจ

315
00:17:39,475 --> 00:17:41,018
สําหรับผู้ชายหลายคนที่ดูอยู่

316
00:17:41,977 --> 00:17:45,272
พูดแล้วก็ฟังดูแย่ แต่มันเป็นอย่างนั้นเลย

317
00:17:46,607 --> 00:17:49,902
เรารู้ว่าเรากําลังนําเสนอ
ซีนที่อ่อนไหวสําหรับแฟนๆ

318
00:17:49,902 --> 00:17:53,322
เรารู้ว่าซีนนั้นจะมีคนหยิบไปพูดถึง
ไปตีความ และตีความผิด

319
00:17:53,322 --> 00:17:54,531
แต่เรารู้อยู่แล้ว

320
00:17:55,741 --> 00:17:57,618
และประเด็นคือ เมื่อเราแสดงซีนนั้น

321
00:17:57,618 --> 00:18:00,662
จะมีการแก้แค้นที่เรสเซิลแมเนีย เวทีที่ใหญ่ที่สุด

322
00:18:00,662 --> 00:18:04,416
(เรสเซิลแมเนีย 17 ปี 2001)

323
00:18:04,416 --> 00:18:07,002
ในที่สุด ทุกอย่างก็คลี่คลายที่เรสเซิลแมเนีย

324
00:18:07,002 --> 00:18:09,546
ในแมตช์ที่เชนปะทะกับพ่อฉัน

325
00:18:11,757 --> 00:18:13,801
แมตช์ระหว่างพ่อกับลูกชาย

326
00:18:13,801 --> 00:18:17,805
และที่มุมก็มีแฟนผม ทริช

327
00:18:17,805 --> 00:18:19,139
ตามพล็อต

328
00:18:19,139 --> 00:18:22,559
และที่มุมของเชนก็มีลินดา ภรรยาผม

329
00:18:23,769 --> 00:18:27,189
ผมต้องยืนหยัดต่อต้านที่แม่ผมถูกรังแก

330
00:18:27,189 --> 00:18:30,567
ผมทนไม่ไหวอีกแล้ว ซึ่งเป็นความรู้สึกจริง

331
00:18:30,567 --> 00:18:33,946
ส่วนน้องสาวผมอยู่อีกข้าง พร้อมลุยเต็มที่

332
00:18:33,946 --> 00:18:35,030
เหมือนพ่อผม

333
00:18:36,198 --> 00:18:39,576
ผมประหม่ามากกับแมตช์นั้น

334
00:18:40,160 --> 00:18:42,579
เพราะผมไม่เคยลงไม้ลงมือกับพ่อผม

335
00:18:43,080 --> 00:18:44,540
ผมเคยแต่โดนมาตลอด

336
00:18:45,874 --> 00:18:48,961
สมัยเด็ก ผมกับพ่อจะเล่นมวยปล้ํากัน

337
00:18:49,711 --> 00:18:52,881
ครั้งหนึ่ง พ่อผมเอาเปรียบผมทุกทาง

338
00:18:52,881 --> 00:18:55,259
เขาทุ่มสุดกําลังและทําทุกอย่าง

339
00:18:55,259 --> 00:18:57,761
ผมก็ "โอ๊ย" ตอนที่ผมถอยหนี
เขาก็คว้าผมของผมไว้

340
00:18:57,761 --> 00:18:59,304
แล้วก็ผลักผมหงายหลัง

341
00:18:59,304 --> 00:19:02,432
ผมก็บอก "พ่อโกงชัดๆ พ่อทําแบบนั้นไม่ได้"

342
00:19:02,432 --> 00:19:05,769
เขาบอก "ชีวิตจริงพ่อก็ทําแบบนั้น
พ่อโกง แล้วพ่อก็ชนะ"

343
00:19:07,187 --> 00:19:09,898
เขาบอก "จําไว้เป็นบทเรียน
บางครั้งลูกต้องโกง"

344
00:19:09,898 --> 00:19:11,984
ผมก็บอก "ก็ได้"

345
00:19:13,235 --> 00:19:17,406
ดังนั้นก่อนเริ่มแมตช์นั้น ผมเริ่มตื่นตระหนก

346
00:19:17,406 --> 00:19:19,616
ผมบอก "ผมทําไม่ได้"

347
00:19:20,742 --> 00:19:24,163
ผมบอกให้เชนโจมตีผม เขาก็บอก "ผมทําไม่ได้"

348
00:19:24,163 --> 00:19:25,956
"ตบมาเลย แกทําได้"

349
00:19:25,956 --> 00:19:27,082
"ไม่ ผมทําไม่ได้"

350
00:19:28,041 --> 00:19:29,084
พ่อตบแกได้นะ

351
00:19:30,878 --> 00:19:32,296
ตบลูกชายตัวเอง

352
00:19:32,296 --> 00:19:35,674
ระฆังดัง พ่อตบผมประมาณสักสี่ฉาดได้

353
00:19:35,674 --> 00:19:37,176
แบบติดๆ กันทันที

354
00:19:37,801 --> 00:19:39,928
ผมต่อยเขาไปสองสามครั้งเพื่อให้เขาจดจ่อ

355
00:19:39,928 --> 00:19:42,389
แล้วเขาก็บอก "โอเค ไม่มีปัญหาละ"

356
00:19:42,389 --> 00:19:43,515
แล้วผมก็...

357
00:19:43,515 --> 00:19:45,976
ตาบวมทันทีเลย

358
00:19:45,976 --> 00:19:48,020
ผมคิด "คงง่ายกว่าที่ฉันคิดแฮะ"

359
00:19:50,230 --> 00:19:52,065
- อย่า... จอของฉัน
- พระเจ้าช่วย

360
00:19:52,065 --> 00:19:53,066
เชน หยุด!

361
00:19:58,363 --> 00:20:00,616
เรสเซิลแมเนียปีนั้นฉันได้บทเด่น

362
00:20:00,616 --> 00:20:03,994
ฉันสามารถเผชิญหน้า
กับวินซ์ แม็คแมน และท้าทายเขา

363
00:20:03,994 --> 00:20:06,413
ฉันจําได้ที่เตี๊ยมกับเขาในตอนนั้น

364
00:20:06,413 --> 00:20:08,457
เขาบอก "อย่ายั้งมือ"

365
00:20:08,457 --> 00:20:10,292
และฉันทําตาม

366
00:20:10,876 --> 00:20:15,339
วินซ์รู้ละว่าลินดา
ภรรยาที่ถูกวางยาของเขามาด้วย

367
00:20:18,217 --> 00:20:21,595
ระหว่างแมตช์นั้นกับเชน ลินดาก็ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน

368
00:20:26,516 --> 00:20:29,353
ตรงเข้ากล่องดวงใจของแม็คแมนพอดี

369
00:20:29,937 --> 00:20:32,439
เป็นฉากจบที่อลังการ เราต้องจบการแสดงละ

370
00:20:32,439 --> 00:20:36,485
เดี๋ยวก่อน วินซ์อยู่มุมนึง เชนอยู่อีกมุม

371
00:20:36,485 --> 00:20:38,946
ผู้ชมชอบมากเมื่อมันดูเหมือนจริง

372
00:20:39,696 --> 00:20:40,906
พระเจ้าช่วย

373
00:20:40,906 --> 00:20:42,449
บางครั้งมันก็จริง

374
00:20:42,449 --> 00:20:43,992
นี่คือครอบครัวแม็คแมนในชีวิตจริง

375
00:20:44,743 --> 00:20:47,788
เมื่อคุณสั่งสมความตึงเครียด
คุณสร้างตัวละครเหล่านั้น

376
00:20:47,788 --> 00:20:51,250
แล้วคุณได้คลี่คลายเรื่องนั้นจนจบ มันรู้สึกดีมาก

377
00:20:51,250 --> 00:20:54,419
เชน แม็คแมนโค่นพ่อตัวเองได้

378
00:20:54,419 --> 00:20:58,215
ในศึกบ้าระห่ํานรกแตกที่นี่ เรสเซิลแมเนีย

379
00:21:03,011 --> 00:21:05,347
สําหรับวินซ์ ไม่มีข้อห้ามอะไรทั้งนั้น

380
00:21:06,932 --> 00:21:09,351
อะไรจริง อะไรไม่จริง ไม่สําคัญ

381
00:21:09,351 --> 00:21:12,813
ถ้ามันขายได้ ถ้ามีคนสนใจ

382
00:21:12,813 --> 00:21:16,733
อะไรก็ได้ที่ทําให้ธุรกิจของเขา
เติบโต เขาพร้อมทํา

383
00:21:16,733 --> 00:21:20,654
ฉันอยากให้แกไปบอกแม่แกนะว่า อีกไม่นาน

384
00:21:20,654 --> 00:21:25,617
หลังจากการหย่าเสร็จสิ้น
จะมีคุณนายแม็คแมนคนใหม่

385
00:21:25,617 --> 00:21:26,535
(ไสหัวไป วินซ์)

386
00:21:26,535 --> 00:21:30,497
คุณนายแม็คแมนคนสวยหุ่นเช้ง
ที่ทําให้ฉันคึกคักอยู่ตลอด

387
00:21:32,749 --> 00:21:36,461
วินซ์เชี่ยวชาญการผสม
เรื่องจริงกับเรื่องแต่งจนแยกไม่ออก

388
00:21:36,461 --> 00:21:41,008
เขาจะปลุกปั้นบางอย่างจากความจริงส่วนเล็กๆ

389
00:21:41,008 --> 00:21:44,428
แล้วค่อยๆ เสริมเติมแต่งทีละนิด

390
00:21:44,428 --> 00:21:48,682
ไปจนถึงจุดที่คุณไม่รู้ว่า
จะเชื่ออะไร หรือจะไม่เชื่ออะไร

391
00:21:49,558 --> 00:21:52,060
เธอเป็นหนี้ฉัน... เซเบิล

392
00:21:53,395 --> 00:21:55,647
และเมื่อมีคนแบบเธอติดหนี้ฉัน...

393
00:21:58,442 --> 00:22:01,653
ฉันมักจะทวงคืน

394
00:22:03,405 --> 00:22:05,073
เซเบิลน่าจะเป็นหนึ่งใน...

395
00:22:05,073 --> 00:22:08,368
เฉพาะในเรื่องความสําเร็จ
ทางการตลาดล้วนๆ ในระยะสั้น

396
00:22:08,368 --> 00:22:11,913
เธอคือหนึ่งในตัวละคร
ที่ถูกด้อยค่าที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยมี

397
00:22:12,456 --> 00:22:15,292
ที่จริงเธอคือตัวเรียกเรตติ้งสุดๆ

398
00:22:15,959 --> 00:22:17,169
เวลาเซเบิลออกมาแสดง

399
00:22:17,169 --> 00:22:20,130
คนร่วมครึ่งล้านจะเปิดดูช่วงที่เธอออกมา

400
00:22:20,630 --> 00:22:23,091
คนเดียวที่เรียกเรตติ้งได้ดีกว่าเธอคือออสติน

401
00:22:24,343 --> 00:22:29,681
แต่เธอออกจากบริษัทไปในช่วงที่
เธอโด่งดังสุดขีดและฟ้องบริษัทด้วย

402
00:22:29,681 --> 00:22:30,599
(อีที ข่าวเด่น)

403
00:22:30,599 --> 00:22:34,269
{\an8}ในมุมนึง อดีตแชมป์มวยปล้ําหญิง
ของดับเบิลยูดับเบิลยูอี เซเบิล

404
00:22:34,269 --> 00:22:36,480
{\an8}คู่ความของเธอคือ วินซ์ แม็คแมน

405
00:22:36,480 --> 00:22:39,733
{\an8}ความขัดแย้งนี้เป็นคดี
เรียกร้องค่าเสียหาย 110 ล้านดอลลาร์

406
00:22:39,733 --> 00:22:42,402
{\an8}ในหลายข้อหาที่รวมถึงการคุกคามทางเพศ

407
00:22:42,402 --> 00:22:45,614
แสดงว่าพวกเขาขอให้คุณ
ทําหลายอย่างที่คุณไม่อยากทํา

408
00:22:45,614 --> 00:22:46,907
- ค่ะ
- ประมาณนั้น โอเค

409
00:22:46,907 --> 00:22:49,993
พวกเขาบังคับฉันทําหลายอย่างที่ฉันไม่อยากทํา

410
00:22:50,660 --> 00:22:54,122
เซเบิลฟ้องร้องคุณ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี
เป็นเงิน 110 ล้านดอลลาร์

411
00:22:54,122 --> 00:22:58,168
นอกจากอีกหลายเหตุผลแล้ว
เธออ้างว่าเธอรู้สึกถูกด้อยค่า

412
00:22:58,168 --> 00:23:01,588
ผมว่าผมไม่เคยขอให้เธอ
ทําอะไรที่เป็นการด้อยค่าเลย

413
00:23:02,506 --> 00:23:04,299
ในอีกคดี เซเบิลคือใคร

414
00:23:04,299 --> 00:23:07,427
เธอมีบทบาทยังไงในบริษัท

415
00:23:07,427 --> 00:23:10,597
ใช่ ผมจําไม่ได้มากนัก
เกี่ยวกับเซเบิลในแง่คดีความ

416
00:23:10,597 --> 00:23:14,142
คุณจําไม่ได้เลยเหรอกับข้อกล่าวหา
หรือรายละเอียดที่ตามมา

417
00:23:14,142 --> 00:23:16,019
ไม่ได้ มันเลือนราง

418
00:23:16,019 --> 00:23:18,522
ผมรู้แต่ว่าเธอกลับมาทํางาน ดังนั้น...

419
00:23:19,898 --> 00:23:25,195
สเตฟานี่ แม็คแมน พ่ออยากให้ลูก
รู้จักผู้ช่วยคนใหม่ของลูก เซเบิล

420
00:23:27,364 --> 00:23:29,908
หุ่นของเซเบิล
ทําให้พ่อลืมแล้วเหรอว่า

421
00:23:29,908 --> 00:23:33,620
เซเบิลคนนี้ฟ้องบริษัท
ตั้งหลายล้านดอลลาร์

422
00:23:33,620 --> 00:23:35,705
เซเบิลคนนี้พร้อมจะร่วมมือ

423
00:23:35,705 --> 00:23:37,833
กับใครก็ได้ที่คิดจะฟ้องร้องบริษัทเรา

424
00:23:37,833 --> 00:23:39,459
เธอเห็นแก่เงินเท่านั้น

425
00:23:39,459 --> 00:23:41,294
เซเบิลคนนี้สนใจแค่เงิน

426
00:23:41,294 --> 00:23:44,548
แล้วเซเบิลฟ้องเรื่องอะไร
ฟ้องพ่อฟ้องหนู

427
00:23:44,548 --> 00:23:46,967
ฟ้องว่าเราคุกคามทางเพศนะ

428
00:23:47,884 --> 00:23:52,222
เรื่องของเรื่องคือวินซ์จะทําทุกอย่าง

429
00:23:52,222 --> 00:23:54,099
ถ้าเขาคิดว่ามันดีต่อธุรกิจ

430
00:23:54,099 --> 00:23:55,684
แม้แต่การจ้างคนที่เคยฟ้องร้องเขา

431
00:23:55,684 --> 00:24:00,063
เดาว่าคงมีหลายวิธีขอบคุณเธอ

432
00:24:01,356 --> 00:24:03,066
เราเริ่มด้วยวิธีนี้ดีไหม

433
00:24:04,609 --> 00:24:07,654
ตอนที่คุณให้เธอกลับมา
มีพล็อตนึงเกี่ยวกับตัวละครของคุณ

434
00:24:07,654 --> 00:24:09,114
ว่ามีชู้รัก

435
00:24:09,114 --> 00:24:10,073
กับใคร

436
00:24:10,073 --> 00:24:11,158
กับเซเบิล

437
00:24:11,158 --> 00:24:12,117
- ผมเหรอ
- กับคุณ

438
00:24:13,994 --> 00:24:16,621
- พล็อตน่ะ
- พล็อต

439
00:24:17,247 --> 00:24:18,206
พระเจ้า

440
00:24:19,499 --> 00:24:21,460
เพราะเป็นเรื่องบนสังเวียน

441
00:24:21,460 --> 00:24:25,922
เราสามารถรับชมสิ่งที่เขาพูดหรือทํา
โดยมองว่าเป็นความบันเทิง

442
00:24:25,922 --> 00:24:28,425
แต่เราก็มีเหตุผลที่จะปฏิเสธว่าไม่เกี่ยวข้อง

443
00:24:28,425 --> 00:24:32,262
เพราะมันเป็นแค่มวยปล้ํา เป็นแค่การแสดง

444
00:24:32,262 --> 00:24:36,141
เรามองข้ามเรื่องที่วินซ์ แม็คแมน
สร้างตัวละครมิสเตอร์แม็คแมน

445
00:24:36,141 --> 00:24:39,269
โดยหยิบเรื่องส่วนตัวของเขามาใช้

446
00:24:39,269 --> 00:24:41,271
เพื่อให้เราสนใจ

447
00:24:41,271 --> 00:24:44,941
จําได้ไหมที่คุณเคย
ให้สัมภาษณ์กับเพลย์บอยในปี 2001

448
00:24:45,650 --> 00:24:46,485
จําได้

449
00:24:48,153 --> 00:24:51,656
และคุณพูดถึงความสัมพันธ์ชู้สาวกับหลายคน

450
00:24:52,532 --> 00:24:55,452
(เพลย์บอย: คุณมีสัมพันธ์ชู้สาว
คราวละคนหรือคราวละหลายคน)

451
00:24:55,452 --> 00:24:58,246
(แม็คแมน: คราวละคน)

452
00:24:58,830 --> 00:25:00,624
(แม็คแมน: มันกระทบ(ลินตา)...)

453
00:25:00,624 --> 00:25:04,711
ผมอยากรู้ว่าทําไมคุณถึงพูดเรื่องนี้ในบทความนั้น

454
00:25:05,253 --> 00:25:09,007
ในบทความนั้น ผมรู้สึกอยากจะพูดตรงๆ

455
00:25:09,007 --> 00:25:11,218
ตอนนั้นผมไม่ได้สวมบทบาทอะไรน่ะ

456
00:25:11,218 --> 00:25:13,970
เป็นการตอบคําถามอย่างซื่อตรงมากๆ

457
00:25:13,970 --> 00:25:15,764
กับทุกคําถามในตอนนั้น

458
00:25:15,764 --> 00:25:19,392
(แม็คแมน: เซ็กซ์ยอดเยี่ยม
แต่ในแง่ความรู้สึก ผมเสียใจ)

459
00:25:19,392 --> 00:25:21,394
(เพลย์บอย: คุณเปลี่ยนไปหรือเปล่า)

460
00:25:21,394 --> 00:25:24,564
(แม็คแมน: ผมได้บทเรียน
ถึงผลที่ตามมาหลังมีสัมพันธ์ชู้สาว)

461
00:25:24,564 --> 00:25:27,901
คุณรู้สึกไหมว่าบางพล็อตในช่วงต่อมาหลังจากนั้น

462
00:25:27,901 --> 00:25:30,820
คุณเอาความจริงหลายอย่างในชีวิตคุณเข้ามาเล่น

463
00:25:30,820 --> 00:25:32,781
หรือมันไม่เกี่ยวกันเลย

464
00:25:33,365 --> 00:25:34,574
ไม่เกี่ยวกันเลย

465
00:25:34,574 --> 00:25:37,452
คืองี้ ขอพูดอีกครั้ง
ผมในฐานะมนุษย์คนนึง พูดรวมๆ นะ

466
00:25:37,452 --> 00:25:39,079
ไม่ใช่ตัวละครที่ผมรับบทบาท

467
00:25:39,079 --> 00:25:42,999
แม้ว่าบางครั้ง หลายคนคิดแบบขําๆ
ว่าเป็นคนเดียวกัน

468
00:25:42,999 --> 00:25:44,751
แต่ไม่ใช่เลย

469
00:25:47,796 --> 00:25:53,009
วินซ์ แม็คแมนมีความสัมพันธ์
แบบรักเดียวใจเดียวแท้จริง

470
00:25:53,009 --> 00:25:54,678
กับคนเดียวเท่านั้นทั้งชีวิตเขา

471
00:25:54,678 --> 00:25:57,931
และนั่นคือธุรกิจที่เขาสร้างขึ้นมา

472
00:25:58,848 --> 00:26:03,770
มันคือความใฝ่ฝัน ความรัก
ความเชี่ยวชาญของเขา

473
00:26:04,521 --> 00:26:06,523
วินซ์ไม่ได้เป็นเจ้าของธุรกิจ

474
00:26:07,148 --> 00:26:09,693
ธุรกิจนี้ต่างหากเป็นเจ้าของวินซ์ แม็คแมน

475
00:26:10,318 --> 00:26:17,200
และเขารับใช้มันอย่างหมดหัวใจ
แบบมอบกายถวายชีวิต

476
00:26:18,451 --> 00:26:21,788
และถ้ามันทําร้ายความรู้สึก
ของภรรยาเขา ความรู้สึกของสเตฟานี่

477
00:26:21,788 --> 00:26:26,876
ความรู้สึกของเชน ความรู้สึกของพ่อเขา
หรือความรู้สึกของตัวเขาเอง...

478
00:26:28,461 --> 00:26:29,921
มันไม่สําคัญเลย

479
00:26:29,921 --> 00:26:32,382
(ดับเบิลยูดับเบิลยูอี)

480
00:26:32,382 --> 00:26:33,925
(ตุลาคม ปี 2000)

481
00:26:33,925 --> 00:26:36,219
เมื่อมวยปล้ําโด่งดังสุดขีด

482
00:26:36,219 --> 00:26:38,513
เจ้าของดับเบิลยูดับเบิลยูอี

483
00:26:38,513 --> 00:26:43,101
จึงคิดวางแผน
และตัดสินใจนําบริษัทเข้าตลาดหุ้น

484
00:26:43,602 --> 00:26:46,354
ดับเบิลยูดับเบิลยูอีเข้าตลาดหุ้น

485
00:26:46,354 --> 00:26:47,981
(ดับเบิลยูดับเบิลยูอี - เอ็นวายเอสอี)

486
00:26:47,981 --> 00:26:49,941
การเข้าตลาดหุ้นมีความหมายหลายอย่าง

487
00:26:50,734 --> 00:26:56,072
มันทําให้เราถูกกฎหมาย
แต่เหตุผลหลักคือเพื่อธุรกิจ

488
00:26:56,656 --> 00:26:59,951
จํานวนเงินที่จะเข้าบริษัท

489
00:27:00,869 --> 00:27:03,955
มันทําให้เราเข้าสู่ธุรกิจคาสิโน

490
00:27:03,955 --> 00:27:06,249
(คาสิโนดับเบิลยูดับเบิลยูอีมาแทนที่โรงแรม)

491
00:27:06,249 --> 00:27:08,501
มันทําให้เราเข้าสู่ธุรกิจร้านอาหาร

492
00:27:08,501 --> 00:27:10,086
แฟนๆ มวยปล้ําตื่นเต้นมาก

493
00:27:10,086 --> 00:27:13,465
{\an8}กับการเปิดตัวบาร์และ
ภัตตาคารแห่งใหม่ในย่านไทม์สแควร์

494
00:27:13,465 --> 00:27:16,051
เราอยู่ใจกลางย่านธุรกิจ
ซึ่งเหมาะกับเรา

495
00:27:16,926 --> 00:27:18,845
การมีเงินลงทุนแบบนั้น

496
00:27:18,845 --> 00:27:22,766
คุณสามารถขยับคว้าโอกาสอื่นๆ
ลงทุนปรับปรุงกิจการก็ได้

497
00:27:22,766 --> 00:27:24,351
ซึ่งเราทําอยู่เสมอ

498
00:27:24,351 --> 00:27:27,520
คุณสามารถเล็งธุรกิจอื่นที่อาจมีมูลค่าได้ด้วย

499
00:27:28,188 --> 00:27:29,064
(มันเดย์ไนโตร)

500
00:27:29,064 --> 00:27:31,941
ขอต้อนรับทุกคนอีกครั้ง เข้าสู่ดับเบิลยูซีดับเบิลยู

501
00:27:31,941 --> 00:27:33,151
(31 ก.ค. 2000)

502
00:27:33,151 --> 00:27:38,573
{\an8}คิดแมนกับแฟรนไชส์
ชําระแค้นส่วนตัวบนสังเวียน...

503
00:27:38,573 --> 00:27:39,491
(ไวอะกร้า)

504
00:27:39,491 --> 00:27:41,201
ในศึกชิงไวอะกร้า

505
00:27:41,201 --> 00:27:47,666
ปี 2000 ดับเบิลยูดับเบิลยูอีชนะศึก
มันเดย์ไนท์กับดับเบิลยูซีดับเบิลยูขาดลอย

506
00:27:48,166 --> 00:27:49,876
เราไม่ได้แข่งจริงจังด้วยอีกแล้ว

507
00:27:49,876 --> 00:27:52,837
- พระเจ้าช่วย
- เขายัดไวอะกร้าเต็มปาก

508
00:27:52,837 --> 00:27:55,006
มันเป็นช่วงที่ค่อยๆ ตกต่ําอย่างเจ็บปวดอยู่นาน

509
00:27:56,925 --> 00:28:00,095
มีหลายคนมากเข้าไปดูแล

510
00:28:00,095 --> 00:28:01,805
และมันก็ตกต่ําถึงขีดสุด

511
00:28:01,805 --> 00:28:03,348
มีทวิงกี้เป็นโหลเลย

512
00:28:03,932 --> 00:28:06,476
รู้สึกเหมือนดับเบิลยูซีดับเบิลยูไม่พยายามด้วยซ้ํา

513
00:28:08,770 --> 00:28:12,399
{\an8}มองในมุมของสงคราม ทุกคนสู้เต็มที่เท่าที่ทําได้

514
00:28:12,399 --> 00:28:14,234
แต่ผมว่าคุณชนะไม่ได้

515
00:28:14,234 --> 00:28:17,195
ถ้าคุณไม่มีคนเก่งๆ วางแผนการรบ

516
00:28:17,195 --> 00:28:18,905
และตัดสินใจถูกต้อง

517
00:28:19,489 --> 00:28:21,074
ไสหัวออกไปจากออฟฟิศฉัน

518
00:28:21,074 --> 00:28:24,577
และขอท้านาย แก้ไขซะ ทําให้ได้

519
00:28:24,577 --> 00:28:27,247
เอริค บิสชอฟฟ์ทําถูกต้องหลายอย่างไหม อาจจะ

520
00:28:27,247 --> 00:28:29,165
เขาทําผิดหลายอย่างใช่ไหม ใช่

521
00:28:29,165 --> 00:28:31,668
เขาคือเจ้านาย แต่เขาทําพลาดหลายเรื่อง

522
00:28:32,711 --> 00:28:35,046
คงง่ายที่ใครจะพูดว่า "ดูเอริคสิ"

523
00:28:35,046 --> 00:28:38,717
"จากที่ประสบความสําเร็จสุดๆ
เขากลับทะนงตัวเกินไปจนสําคัญตนผิด"

524
00:28:38,717 --> 00:28:40,719
ผมเข้าใจว่าทําไมมีคนพูดแบบนั้น

525
00:28:40,719 --> 00:28:44,180
แต่คนพูดก็ไม่รู้เลยว่า

526
00:28:44,180 --> 00:28:46,683
เบื้องหลังมันเป็นยังไงกันแน่

527
00:28:47,517 --> 00:28:51,396
เป็นการถือกําเนิดบริษัทสื่อ
และความบันเทิงขนาดใหญ่ที่สุดในโลก

528
00:28:51,396 --> 00:28:55,442
เมื่อไทม์วอร์เนอร์และเทอร์เนอร์บรอดคาสติ้ง
ควบรวมกิจการมูลค่า 7.5 พันล้านดอลลาร์

529
00:28:55,442 --> 00:28:56,901
เสร็จสมบูรณ์

530
00:28:57,736 --> 00:29:02,866
ภายในดับเบิลยูซีดับเบิลยูย่ําแย่อย่างหนัก
เพราะการควบรวมเอโอแอลกับไทม์วอร์เนอร์

531
00:29:02,866 --> 00:29:06,619
ผมไปนั่งประชุมกับผู้บริหาร
สิบสองหรือสิบสี่คนที่ผมไม่เคยรู้จัก

532
00:29:07,203 --> 00:29:09,164
ที่มาบอกว่าผมควรผลิตรายการมวยปล้ํายังไง

533
00:29:09,164 --> 00:29:11,458
โดยที่ไม่มีใครสักคนเคยดูมวยปล้ําเลย

534
00:29:12,000 --> 00:29:13,209
พระเจ้าช่วย

535
00:29:13,209 --> 00:29:18,465
พวกผู้บริหารกลุ่มนี้ไม่มีใครอยากได้
ดับเบิลยูซีดับเบิลยูในผังรายการ

536
00:29:18,965 --> 00:29:22,802
มวยปล้ําคือความบันเทิงระดับล่าง
แม้ว่ามันได้รับความนิยมอย่างมาก

537
00:29:22,802 --> 00:29:25,388
หรือนี่คือจุดจบแห่งยุคสมัย

538
00:29:25,388 --> 00:29:29,142
เล่าลือกันว่าเมื่อมีการควบรวมกิจการ
คนพวกนั้นไม่ต้องการมวยปล้ํา

539
00:29:29,142 --> 00:29:31,895
มันเป็นข้ออ้าง
ดับเบิลยูซีดับเบิลยูผลิตรายการห่วยมาก

540
00:29:31,895 --> 00:29:33,897
นี่คือสงครามกองโจรในสระน้ํา

541
00:29:33,897 --> 00:29:35,607
บัซคิลล์มาแล้ว

542
00:29:35,607 --> 00:29:36,524
หมายเลข 69...

543
00:29:36,524 --> 00:29:38,359
จําได้ที่มีคนบอกรายละเอียดว่า

544
00:29:38,359 --> 00:29:41,362
ถ้าเรตติ้งของเรา
อยู่ระดับเท่าพวกเขาแล้วเราไม่ขาดทุน

545
00:29:41,362 --> 00:29:43,156
พวกเขาก็รอด

546
00:29:43,156 --> 00:29:45,617
เมื่อมันกลายเป็นรายการที่ขาดทุนมโหฬาร

547
00:29:45,617 --> 00:29:48,203
ใช่ ผู้บริหารย่อมอยากขายทิ้งอยู่แล้ว

548
00:29:48,203 --> 00:29:50,038
แล้ววินซ์ก็เลยได้โอกาส

549
00:29:50,038 --> 00:29:51,956
คุณฟังผมนะ

550
00:29:51,956 --> 00:29:54,042
บริษัทได้รับสายจากเทอร์เนอร์ บอกว่า

551
00:29:54,042 --> 00:29:56,586
"หวัดดี เราคิดจะขายรายการนี้ สนใจไหม"

552
00:29:57,545 --> 00:29:58,797
คําตอบคือสนสิ

553
00:29:58,797 --> 00:30:00,340
และภายในสามวันเห็นจะได้

554
00:30:00,340 --> 00:30:02,592
วงการนี้เปลี่ยนโฉมหน้าไปเลย

555
00:30:03,718 --> 00:30:05,887
ผมมักจะคิดถึงเท็ด เทอร์เนอร์

556
00:30:05,887 --> 00:30:09,182
เขาเคยพูดไว้ "ใช่ เมื่อเป็นคู่แข่ง

557
00:30:09,182 --> 00:30:10,975
ผมจะขยี้เขาเหมือนแมลงตัวหนึ่ง"

558
00:30:13,478 --> 00:30:14,604
ไม่เห็นเป็นงั้น

559
00:30:16,648 --> 00:30:19,859
วินซ์ซื้อรายการนี้ในราคา 2.5 ล้านดอลลาร์

560
00:30:19,859 --> 00:30:23,238
ซึ่งเขาน่าจะถอนทุนคืนไปแล้วหลายเท่า

561
00:30:23,238 --> 00:30:26,574
มันคือการซื้อแมนฮัตตัน
ในราคา 24 ดอลลาร์นั่นแหละ

562
00:30:27,158 --> 00:30:29,702
ผมโชคดีที่ได้อยู่บนเครื่องบินเช่าเหมาลําในคืนนั้น

563
00:30:29,702 --> 00:30:31,871
คืนที่เขาซื้อดับเบิลยูซีดับเบิลยู

564
00:30:31,871 --> 00:30:33,706
เราฉลองกันบนเครื่องบิน

565
00:30:35,166 --> 00:30:39,462
จําได้ว่าเป็นการนั่งเครื่องบินที่เฮฮาปาร์ตี้สุดๆ

566
00:30:40,338 --> 00:30:41,589
แต่วันต่อมาน่ะเหรอ

567
00:30:42,423 --> 00:30:44,050
ทํางานตามปกติ

568
00:30:44,634 --> 00:30:47,303
เป็นการซื้อขายอย่างเงียบๆ ในระดับผู้บริหาร

569
00:30:48,304 --> 00:30:54,227
แต่วิธีที่เราส่งข่าวให้แฟนๆ รับรู้
การซื้อดับเบิลยูซีดับเบิลยูครั้งนั้น

570
00:30:54,227 --> 00:30:56,104
เราถ่ายทอดสดเลย

571
00:30:56,104 --> 00:30:57,814
(ดับเบิลยูซีดับเบิลยู)

572
00:30:57,814 --> 00:31:01,442
(ไนโตร ถ่ายทอดสด 26 มีนาคม ปี 2001)

573
00:31:02,527 --> 00:31:03,611
นึกดูเถอะ

574
00:31:04,320 --> 00:31:07,699
ผมมาออกรายการดับเบิลยูซีดับเบิลยู

575
00:31:08,908 --> 00:31:10,201
เป็นไปได้ยังไง

576
00:31:11,244 --> 00:31:12,912
มีทางเดียวเท่านั้น

577
00:31:12,912 --> 00:31:15,373
อย่างที่เห็น ก็แค่รอเวลา

578
00:31:15,373 --> 00:31:21,296
ก่อนที่ผม วินซ์ แม็คแมน ซื้อคู่แข่งของผมแล้ว

579
00:31:21,296 --> 00:31:25,383
ใช่แล้ว ผมคือเจ้าของดับเบิลยูซีดับเบิลยู

580
00:31:25,383 --> 00:31:27,760
ในการเจรจาซื้อขายครั้งนั้น
อย่างนึงที่ผมต้องการคือ

581
00:31:27,760 --> 00:31:31,264
ให้สองรายการนี้ที่ถ่ายทอดสด
คนละสถานีมาครอสโอเวอร์กัน

582
00:31:31,890 --> 00:31:33,766
เราถ่ายทอดสดพร้อมกันสองที่

583
00:31:33,766 --> 00:31:36,561
{\an8}ไนโตรครั้งสุดท้ายของ
ดับเบิลยูซีดับเบิลยูถ่ายทอดในปานามาซิตี

584
00:31:36,561 --> 00:31:38,271
ส่วนดับเบิลยูดับเบิลยูอีในคลีฟแลนด์

585
00:31:38,271 --> 00:31:40,565
ซึ่งเป็นการประกาศข่าวที่ใหญ่โต

586
00:31:40,565 --> 00:31:44,652
ผู้ชนะสงครามมันเดย์ไนท์ครับ ทุกท่าน

587
00:31:44,652 --> 00:31:46,738
วินเซนต์ เค.แม็คแมน

588
00:31:46,738 --> 00:31:49,032
ผู้ชมตกใจมากรู้ไหม

589
00:31:49,032 --> 00:31:52,493
และเราสามารถประกาศข่าว
โดยไม่มีใครรู้ล่วงหน้า

590
00:31:53,161 --> 00:31:55,371
ทุกคนรู้แล้วนะ

591
00:31:56,039 --> 00:31:59,584
ผมซื้อดับเบิลยูซีดับเบิลยูแล้ว

592
00:32:04,380 --> 00:32:07,634
ผมอยากดูอยู่หรอก แต่ทําใจดูไม่ได้

593
00:32:07,634 --> 00:32:12,972
มันคงเป็น...
การยอมรับในที่สุดว่าผมแพ้ราบคาบ

594
00:32:12,972 --> 00:32:14,891
ซึ่งผมทําใจไม่ได้

595
00:32:14,891 --> 00:32:18,019
คุณต้องคว้าคอคู่แข่ง

596
00:32:18,019 --> 00:32:21,397
และคุณต้องบีบจนคู่แข่งขาดใจตาย

597
00:32:21,898 --> 00:32:24,233
แบบที่ผมทํากับดับเบิลยูซีดับเบิลยู

598
00:32:28,863 --> 00:32:31,908
ผมไม่ได้ดีใจมากมายอะไรกับชัยชนะ

599
00:32:32,450 --> 00:32:35,912
พูดไปก็ฟังดูโอหัง... ผมคิดไว้อยู่แล้วว่าจะชนะ

600
00:32:36,704 --> 00:32:41,250
มันเลยไม่ได้ดีใจสุดขีดว่า
"ไชโย ฉันชนะ เจ๋งมาก"

601
00:32:41,250 --> 00:32:43,086
ไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น

602
00:32:43,086 --> 00:32:45,171
มันก็น่าพอใจ แต่ผมคิดถึงเรื่องอื่นแล้ว

603
00:32:46,381 --> 00:32:49,550
เป็นความสําเร็จครั้งยิ่งใหญ่
เพราะวินซ์ผ่านมาได้แบบหืดขึ้นคอ

604
00:32:49,550 --> 00:32:52,929
แถมยังเอาชนะพวกเขาได้ด้วย

605
00:32:53,846 --> 00:32:56,099
แต่ในทางกลับกันมันก็เป็นยาขมชั้นดี

606
00:32:56,099 --> 00:33:00,395
เพราะวินซ์ยิ่งฮึดเมื่อถูกกดดัน
ยิ่งคึกเมื่อเจอคู่แข่ง

607
00:33:00,395 --> 00:33:02,313
มันทําให้เขาแสดงศักยภาพออกมาเต็มที่

608
00:33:03,606 --> 00:33:06,067
บางอย่างหายไปเมื่อคุณไม่มีอะไรแบบนั้นอีกแล้ว

609
00:33:06,067 --> 00:33:10,488
ดังนั้น ทีนี้ก็หันมาหาความท้าทายใหม่ๆ
เช่น เริ่มตั้งลีกฟุตบอล

610
00:33:10,989 --> 00:33:14,450
แฟนๆ ฟุตบอลกําลังจะได้สมใจอยาก

611
00:33:14,450 --> 00:33:15,994
เมืองนี้มีผู้เล่นหน้าใหม่...

612
00:33:15,994 --> 00:33:19,163
ผู้กุมบังเหียนดับเบิลยูดับเบิลยูอี วินซ์ แม็คแมน

613
00:33:19,163 --> 00:33:22,166
เขาจะใช้กลยุทธ์เด็ดทางการตลาด
ที่ใช้กับมวยปล้ํามาทําลีกฟุตบอล

614
00:33:22,166 --> 00:33:28,297
วันนี้ เรามั่นใจที่จะประกาศ
แบรนด์ใหม่ของเรา เอ็กซ์เอฟแอล

615
00:33:29,007 --> 00:33:33,386
ผมประกาศเปิดตัวลีกฟุตบอลใหม่
โดยไม่มีใครคาดคิดมาก่อน

616
00:33:33,970 --> 00:33:35,972
โดยไม่มีการเตรียมตัว ไม่เคยทําธุรกิจฟุตบอล

617
00:33:35,972 --> 00:33:37,640
ไม่รู้เรื่องฟุตบอลเท่าไหร่

618
00:33:37,640 --> 00:33:41,519
แต่ผมคิดว่ามีโอกาสที่จะแข่งฟุตบอล
เมื่อเอ็นเอฟแอลหมดฤดูกาล

619
00:33:41,519 --> 00:33:44,939
แม็คแมนบอกว่าเกมนี้จะน่าตื่นเต้นที่สุด

620
00:33:44,939 --> 00:33:48,568
ลีกฟุตบอลใหม่เอี่ยม
และมีแนวทางจัดการแปลกใหม่

621
00:33:48,568 --> 00:33:53,406
ลีกฟุตบอลที่ผู้เล่นต้องฝึกหนักกว่า
และผลักดันตัวเองให้ถึงขีดสุด

622
00:33:53,406 --> 00:33:54,866
งานนี้ความคิดเขา

623
00:33:55,533 --> 00:34:00,580
จับกีฬานั้นมาแต่งเติม
เพิ่มความน่าตื่นเต้นสไตล์ดับเบิลยูดับเบิลยูอี

624
00:34:00,580 --> 00:34:04,667
ติดกล้อง ไมค์กับตัวผู้เล่น
และโค้ช ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

625
00:34:05,376 --> 00:34:08,337
ผมอยากได้ฟุตบอลที่ผู้ชมเข้าถึงได้อย่างเต็มที่

626
00:34:08,337 --> 00:34:10,423
ทําให้ทุกคนเป็นตัวละครนั่นเอง

627
00:34:10,423 --> 00:34:12,467
เราสามารถติดตามชมชีวิตพวกเขาผ่านทีวี

628
00:34:12,467 --> 00:34:16,637
เล่าเรื่องต่างๆ ที่จะทําให้ผู้ชม
สนใจตัวละครเหล่านี้มากขึ้น

629
00:34:16,637 --> 00:34:18,765
ผมว่ามันมีหลายเหตุผลที่จะประสบความสําเร็จ

630
00:34:18,765 --> 00:34:23,102
เรารู้จักอเมริกา
เรารู้ว่าอเมริกาต้องการชมอะไร

631
00:34:23,102 --> 00:34:25,730
ในความเห็นผม งานนี้ไม่ล้มเหลวหรอก

632
00:34:27,023 --> 00:34:30,151
จากสนามกีฬาในลาสเวกัสที่ขายตั๋วหมดเกลี้ยง

633
00:34:30,151 --> 00:34:32,612
สัปดาห์แรกของเอ็กซ์เอฟแอล

634
00:34:32,612 --> 00:34:38,242
ทุกท่าน นี่คือเอ็กซ์เอฟแอล

635
00:34:40,161 --> 00:34:41,412
เอ็กซ์เอฟแอลพร้อมเสี่ยง

636
00:34:47,043 --> 00:34:51,047
สัปดาห์แรกของเอ็กซ์เอฟแอล เรตติ้งถล่มทลาย

637
00:34:51,047 --> 00:34:53,591
ผมมองว่า ประสบความสําเร็จ

638
00:34:53,591 --> 00:34:57,095
ความอยากรู้อยากเห็นของผู้ชมทําให้คืนแรก
ของเอ็กซ์เอฟแอลประสบความสําเร็จ

639
00:34:57,095 --> 00:35:00,515
โดยได้เรตติ้งมากกว่า
ที่นักโฆษณาคาดไว้ถึงสองเท่า

640
00:35:01,182 --> 00:35:03,976
ผมว่ามันบอกได้ว่าผู้ชมยินดีทดลอง

641
00:35:03,976 --> 00:35:06,896
ลีกฟุตบอลสไตล์แม็คแมน

642
00:35:07,730 --> 00:35:09,232
ทุกคนอยากดู

643
00:35:09,232 --> 00:35:13,736
แค่ว่าพอได้ดูแล้ว คุณภาพมันแย่มาก

644
00:35:14,695 --> 00:35:17,115
ลาร์รี ทีมบุกของฮิตแมนเริ่มเล่นจาก 45...

645
00:35:17,115 --> 00:35:18,324
ได้แล้ว

646
00:35:18,324 --> 00:35:20,743
ไม่ทันได้ขว้าง บอลหลุดมือ

647
00:35:21,661 --> 00:35:25,581
เอ็กซ์เอฟแอลเปิดตัวอย่างคึกคัก
น่าตื่นเต้นเพราะโปรโมตอย่างหนัก

648
00:35:26,082 --> 00:35:29,710
ฟุตบอลไม่ค่อยมีคุณภาพ แต่เรื่องนี้ผมไม่ติดใจ

649
00:35:29,710 --> 00:35:35,258
แต่ที่รับไม่ไหวคือ
บรรยากาศของดับเบิลยูดับเบิลยูอีในสนาม

650
00:35:36,717 --> 00:35:40,263
ผมว่ามันงี่เง่าสุดขีด

651
00:35:40,263 --> 00:35:41,389
และไร้รสนิยม

652
00:35:41,389 --> 00:35:44,892
ผมรักอเมริกา ดินแดนแห่งเนื้อนมไข่

653
00:35:44,892 --> 00:35:48,437
หลายคนคิดว่าผมจะเถรตรงไปหน่อยมั้ยในตอนนี้

654
00:35:48,437 --> 00:35:51,399
แต่ทุกอย่างมันมีที่ทางของตัวเอง

655
00:35:51,399 --> 00:35:53,276
ถ้ามีการใช้ไหวพริบสักหน่อย

656
00:35:53,276 --> 00:35:55,778
ถ้ามีการออกแบบองค์ประกอบศิลป์บ้าง

657
00:35:55,778 --> 00:36:00,825
{\an8}หรือผู้เล่นมีฝีมือ ผมก็ไม่ติดใจหรอก โอเคไหม

658
00:36:00,825 --> 00:36:02,326
ผมไม่ติดใจเลย

659
00:36:02,827 --> 00:36:05,037
แต่นี่คือไม่มีสักอย่าง

660
00:36:05,037 --> 00:36:08,833
{\an8}คําถามคือเอ็กซ์เอฟแอล
พยายามเจาะตลาดกลุ่มไหน

661
00:36:08,833 --> 00:36:12,712
ตั้งชื่อทีมว่าหนุ่มเมมฟิสหงุดเงี้ยวที่ยังไม่หย่านมแม่

662
00:36:13,296 --> 00:36:16,424
เอ็นบีซีคิดว่าพวกเขาคุมสื่อได้

663
00:36:16,424 --> 00:36:18,467
และสื่อคงใจดีกับเรา

664
00:36:18,467 --> 00:36:22,096
ผู้บริหารทั้งหมดของเอ็นบีซี
ที่รับผิดชอบกับการสร้างเอ็กซ์เอฟแอล

665
00:36:22,096 --> 00:36:25,433
จะต้องรับโทษอย่างถึงที่สุด ใช่แล้ว

666
00:36:27,226 --> 00:36:28,936
เอ็กซ์เอฟแอลล้มเหลวไม่เป็นท่า

667
00:36:30,313 --> 00:36:32,690
ตอนที่วินซ์มานั่งคุยกับผม

668
00:36:32,690 --> 00:36:35,651
มันได้เรตติ้งต่ําสุดเป็นประวัติการณ์ไปแล้ว

669
00:36:35,651 --> 00:36:39,030
ของรายการไพรม์ไทม์ในวงการทีวีอเมริกา

670
00:36:39,030 --> 00:36:43,367
เรตติ้งของเอ็กซ์เอฟแอล
ตกลงจากสัปดาห์แรก 75%

671
00:36:43,367 --> 00:36:45,745
ผมบอกวินซ์ในห้องส่งล่วงหน้าแล้วว่า

672
00:36:45,745 --> 00:36:47,914
"ผมจะถามคําถามแรงๆ สักหน่อยนะ"

673
00:36:47,914 --> 00:36:50,833
"ผมว่ามันควรถาม แต่มันแรง" เขาบอก "ได้"

674
00:36:50,833 --> 00:36:54,921
ผมคิดว่าจะคุยกันเรื่องเอ็กซ์เอฟแอล
และคุยกันอย่างเป็นมิตร

675
00:36:54,921 --> 00:36:58,090
ผมรู้มาว่าจะเป็นอย่างนั้น แต่คอสตาสเริ่มยั่วยุผม

676
00:36:58,090 --> 00:37:00,593
โชว์ก่อนเริ่มเกม โดยเฉพาะในสัปดาห์แรก...

677
00:37:00,593 --> 00:37:03,346
- เราไม่มีอะไรแบบนั้น
- เรื่องที่ขาดการใคร่ครวญที่สุด...

678
00:37:04,430 --> 00:37:06,849
บ็อบทํางานของเขา เขาทําได้ดี

679
00:37:06,849 --> 00:37:07,850
เขาเล่นผมจนมุม

680
00:37:07,850 --> 00:37:11,103
- ควรให้ผมพูดจบสักครู่ไหม
- ผมกําลังถามคุณ

681
00:37:11,103 --> 00:37:14,398
งั้นหุบปากและปล่อยให้ผมตอบสิ

682
00:37:14,398 --> 00:37:15,942
ผมยินดีตอบแน่

683
00:37:15,942 --> 00:37:18,736
และผมรู้สึกว่าตัวเองใกล้หลุดเต็มที

684
00:37:18,736 --> 00:37:21,280
ผมนึกภาพออกเลยว่าผมใช้สองมือ แค่นึกภาพนะ

685
00:37:21,280 --> 00:37:24,325
ว่าจะเป็นยังไงถ้าผม
ใช้สองมือบีบคอเล็กๆ ของหมอนี่

686
00:37:24,325 --> 00:37:26,911
คุณไม่รู้ว่าคุณกําลังพูดอะไร

687
00:37:27,411 --> 00:37:30,164
ตัวละครมิสเตอร์แม็คแมน ในแง่หนึ่ง

688
00:37:30,164 --> 00:37:33,417
ก็คือภาพขยายของนิสัยจริงๆ ของวินซ์

689
00:37:33,417 --> 00:37:36,462
ดังนั้น ในตอนนั้น ตัวละครกับตัวจริงคงผสมปนกัน

690
00:37:36,462 --> 00:37:38,923
- คุณจะให้ผมพูดจบไหม
- แน่นอน

691
00:37:38,923 --> 00:37:41,592
ที่ผมจะพูดนะเพื่อน พร้อมรอยยิ้มกว้างนะ

692
00:37:41,592 --> 00:37:44,929
- มันน่าขํา
- คุณขํา คุณกําลังทําให้ผมขํา

693
00:37:44,929 --> 00:37:47,139
ผมโกรธตัวเองด้วย เพราะผมถูกจัดฉาก

694
00:37:47,139 --> 00:37:50,101
ผมน่าจะรู้ แต่ผมไม่รู้ เหมือนคนโง่

695
00:37:50,101 --> 00:37:53,688
- ผู้ชมกลุ่มนี้คิดว่ามันไม่ดับเบิลยูดับเบิลยูอีมากพอ
- ใช่

696
00:37:53,688 --> 00:37:57,024
และมันไม่ใช่ฟุตบอลที่ดีพอ
สําหรับผู้ชมที่อยากดูฟุตบอล

697
00:37:57,608 --> 00:38:01,487
ผมคือนักธุรกิจ
ผมทําให้บริษัทนี้ประสบความสําเร็จ

698
00:38:01,487 --> 00:38:05,908
ผมทําให้บริษัทนี้ ประเทศนี้
ดําเนินการต่อไปด้วยดี

699
00:38:05,908 --> 00:38:07,702
ผมพร้อมเสี่ยง

700
00:38:07,702 --> 00:38:08,703
(ปลดเอ็กซ์เอฟแอล)

701
00:38:08,703 --> 00:38:12,999
กลายเป็นว่า ฤดูกาลแรก
ของเอ็กซ์เอฟแอลจะเป็นฤดูสุดท้าย

702
00:38:12,999 --> 00:38:15,626
ลีกไม่โดนใจผู้ชม

703
00:38:15,626 --> 00:38:17,169
และโดยเฉพาะนักวิจารณ์

704
00:38:20,006 --> 00:38:23,759
เอ็กซ์เอฟแอลล้มเหลวเพราะสินค้าไม่มีคุณภาพ

705
00:38:24,302 --> 00:38:26,137
รู้ไหม ในยุคที่รุ่งเรืองที่สุด

706
00:38:26,137 --> 00:38:32,101
ดับเบิลยูดับเบิลยูอีคือสินค้า
คุณภาพดีมากตามมาตรฐานของวงการ

707
00:38:32,727 --> 00:38:34,478
แต่นี่ไม่ใช่สินค้าที่ดี

708
00:38:35,187 --> 00:38:38,024
เอ็กซ์เอฟแอลปิดตัวไปหลังจากย่ําแย่อยู่สักหนึ่งปี

709
00:38:38,024 --> 00:38:40,693
คือวินซ์ทุ่มสุดตัวกับงานนี้

710
00:38:40,693 --> 00:38:43,487
โลโก้เอ็กซ์เอฟแอลที่ทุกคนเห็น

711
00:38:43,487 --> 00:38:46,907
คือภาพที่วินซ์ถือบอลติดโลโก้
เอ็กซ์เอฟแอลและหันมองกล้อง

712
00:38:48,034 --> 00:38:48,951
ฉิบ

713
00:38:50,077 --> 00:38:51,245
โคตรเจ๋ง

714
00:38:51,996 --> 00:38:54,582
ในช่วงนั้น ไม่ดีเลย

715
00:38:55,291 --> 00:38:58,461
มีเหตุการณ์ต่อเนื่องติดๆ กัน

716
00:38:59,086 --> 00:39:03,716
และพวกเขาต้องเปลี่ยนมาใช้ดับเบิลยูดับเบิลยูอี

717
00:39:03,716 --> 00:39:07,553
เมื่อถูกกองทุนสัตว์ป่าโลกสากล
ทุ่มหงายหลังในวันนี้

718
00:39:08,429 --> 00:39:10,306
เมื่อมีการยื่นฟ้องเป็นคดีความ

719
00:39:10,306 --> 00:39:13,184
เราพยายามต่อสู้เหมือนที่เคยทํา

720
00:39:13,184 --> 00:39:15,895
แล้วมันก็ดูเหมือนว่า
"เดี๋ยวนะ เราไม่มีทางชนะคดีนี้"

721
00:39:16,479 --> 00:39:20,483
ที่จริงพวกเขาใช้ตัวย่อนั้นมานานก่อนเรามาก

722
00:39:21,067 --> 00:39:25,988
เราจึงเปลี่ยนมาใช้ดับเบิลยูดับเบิลยูอี
เพราะเราคือธุรกิจบันเทิง

723
00:39:27,698 --> 00:39:31,285
มันเลี่ยงไม่ได้ที่เราต้องเปลี่ยนชื่อ

724
00:39:31,285 --> 00:39:34,288
ผมไม่ได้อยากเปลี่ยน
แต่คุณทําอะไรกับเรื่องนี้ไม่ได้

725
00:39:34,288 --> 00:39:37,666
เมื่อบางอย่างจบลง คุณก็ต้องก้าวต่อไป

726
00:39:39,668 --> 00:39:41,087
ทุกครั้งที่มีความล้มเหลว

727
00:39:42,213 --> 00:39:44,465
และชีวิตผมก็เจอความล้มเหลวมาเยอะมาก

728
00:39:45,508 --> 00:39:48,594
ถ้าคุณเอาแต่คิดว่า "มันน่าจะสําเร็จนะ"

729
00:39:48,594 --> 00:39:52,181
"ถ้าฉันทําแบบนั้น
มันคงสําเร็จไปแล้ว" คุณจะบ้าตายแน่

730
00:39:52,681 --> 00:39:55,643
ปล่อยวางมันซะ คิดในแง่ดี

731
00:39:55,643 --> 00:39:58,604
และพยายามทําอะไรที่ส่งผลดี ไม่ใช่คิดแต่แง่ลบ

732
00:39:59,980 --> 00:40:06,570
วินซ์น่ะ ต้องบอกอีกครั้งว่า
หลักการนึงของเขาคือ "ไม่ยอมแพ้"

733
00:40:07,405 --> 00:40:09,573
ดังนั้นเขาไม่แสดงท่าท้อแท้หมดหวัง

734
00:40:09,573 --> 00:40:11,742
ถ้าคุณไปทํางานวันถัดมา

735
00:40:11,742 --> 00:40:15,704
หลังจากเอ็กซ์เอฟแอลปิดตัวอย่างเป็นทางการ

736
00:40:15,704 --> 00:40:17,206
คุณไม่มีวันรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

737
00:40:17,206 --> 00:40:20,501
เขาจดจ่อแค่ "โอเค
มีอะไรเสนอให้รอว์ ลุยเลย"

738
00:40:22,545 --> 00:40:25,172
จําได้ว่าผมคุยกับวินซ์ในสถานที่จัดแสดงแห่งนึง

739
00:40:25,172 --> 00:40:26,549
เขาดึงผมมาบอกว่า

740
00:40:26,549 --> 00:40:29,218
"ฉันคิดว่าจะดึงตัวฮัลก์ โฮแกนกลับมา

741
00:40:29,218 --> 00:40:33,013
และอยากให้พวกนายขึ้นพาดหัว
โปรโมตงานเรสเซิลแมเนีย คิดว่าไง"

742
00:40:33,013 --> 00:40:38,102
ผมตอบทันที "โคตรชอบเลย"

743
00:40:38,811 --> 00:40:39,937
ไอคอน ปะทะ ไอคอน

744
00:40:39,937 --> 00:40:41,730
(เรสเซิลแมเนีย 18)

745
00:40:42,440 --> 00:40:43,732
- สบายดีไหม
- ดี เพื่อน

746
00:40:43,732 --> 00:40:44,817
พอผมกลับไป

747
00:40:44,817 --> 00:40:49,822
หลังจากเป็นหอกข้างแคร่วินซ์
อยู่ที่ดับเบิลยูซีดับเบิลยูนานเก้าหรือสิบปี

748
00:40:50,489 --> 00:40:52,700
โดยหลักๆ พยายามเขี่ยเขาออกจากวงการ

749
00:40:53,784 --> 00:40:56,745
เราไม่เคยพูดถึงอดีต

750
00:40:58,164 --> 00:41:01,208
เขาทําให้ผมหงุดหงิดคับข้องใจมาก โฮแกนน่ะ

751
00:41:01,208 --> 00:41:03,919
บางครั้งผมก็อยากรัดคอเขาให้ตาย

752
00:41:05,546 --> 00:41:08,174
แต่การทําธุรกิจเราไม่มีศัตรูถาวร

753
00:41:08,174 --> 00:41:12,219
หลักการของผมคือเรื่องส่วนตัวให้แล้วไป

754
00:41:12,219 --> 00:41:13,679
สนใจว่าผู้ชมต้องการอะไรดีกว่า

755
00:41:13,679 --> 00:41:15,014
(ฮัลก์ยังครองบัลลังก์)

756
00:41:15,723 --> 00:41:17,308
คนดูต้องการแค่ความบันเทิง

757
00:41:17,308 --> 00:41:21,020
ดังนั้น คุณก็เก็บศักดิ์ศรีไว้ชั่วคราว
แล้วยอมรับความพ่ายแพ้

758
00:41:21,020 --> 00:41:23,481
พาเขากลับมา แล้วเริ่มลุยต่อ

759
00:41:25,065 --> 00:41:26,317
แมตช์นี้สุดพิเศษ เจ.อาร์

760
00:41:26,317 --> 00:41:27,610
(เรสเซิลแมเนีย 18 ปี 2002)

761
00:41:27,610 --> 00:41:30,738
แปลกใหม่ แมตช์ในฝันจริงๆ

762
00:41:30,738 --> 00:41:36,327
แต่พอย้อนนึกถึงเรสเซิลแมเนียครั้งนั้น
ผมขนลุกไปทั้งตัวอยู่เลย

763
00:41:37,077 --> 00:41:41,290
เพราะผู้ชมตื่นเต้นมาก เรารู้สึกได้

764
00:41:42,249 --> 00:41:44,668
มีช่วงนึงที่น่าจดจํามาก ถ้าคุณได้ดู

765
00:41:44,668 --> 00:41:47,505
ช่วงที่ทั้งคู่เริ่มซึมซับปฏิกิริยาของผู้ชม

766
00:41:47,505 --> 00:41:51,091
และพร้อมใจกันมองไปทางซ้ายที ขวาที

767
00:41:51,675 --> 00:41:53,552
ไม่เคยมีการซักซ้อมหรือเตรียมกันมาก่อน

768
00:41:53,552 --> 00:41:56,055
ตํานานสองคนนี้รู้เองว่าควรทําแบบนั้น

769
00:41:56,055 --> 00:41:59,225
ท่ามกลางเสียงฮือฮาของผู้ชม
จังหวะนั้นเลยกลายเป็นช่วงที่คนจดจําที่สุด

770
00:42:00,434 --> 00:42:02,603
เป็นการปะทะกันของสองยุคสมัย

771
00:42:03,562 --> 00:42:07,358
และทั้งคู่ไม่รู้เลยว่าผู้ชมจะมีปฏิกิริยายังไง

772
00:42:07,358 --> 00:42:08,359
ผมไม่รู้

773
00:42:08,859 --> 00:42:11,362
พวกเขาพร้อมสําหรับอะไรก็ตามที่ผู้ชมต้องการ

774
00:42:13,447 --> 00:42:16,033
ผมควรเป็นฝ่ายอธรรม เขาคือฝ่ายธรรมะ

775
00:42:18,994 --> 00:42:22,957
แต่เดอะร็อคเริ่มต่อยผม
และคนดูก็เริ่มโห่ไล่เขาออกไป

776
00:42:25,668 --> 00:42:27,336
เราเลยต้องเปลี่ยนสคริปต์

777
00:42:29,296 --> 00:42:31,924
จังหวะที่เราก้าวขึ้นสังเวียน ผู้ชมจะบอกเราเอง

778
00:42:34,510 --> 00:42:39,139
"เรารักคุณนะร็อค แต่คืนนี้ฉันมาดูโฮแกน"

779
00:42:40,015 --> 00:42:46,188
ผมต้องเปลี่ยนวิธีกะทันหัน
และทําเนียนไปจนจบแมตช์

780
00:42:47,481 --> 00:42:49,316
เราไม่ได้เปลี่ยนตอนจบ

781
00:42:50,359 --> 00:42:51,944
คืนนั้นผมยังเป็นผู้ชนะ

782
00:42:52,945 --> 00:42:55,406
แต่ผู้ชนะตัวจริงคือฮัลก์ โฮแกน

783
00:42:59,827 --> 00:43:03,664
คิดไหมว่าวินซ์กลับมาไว้ใจคุณได้
หลังจากคุณไปอยู่กับดับเบิลยูซีดับเบิลยู

784
00:43:06,625 --> 00:43:09,670
ตอนนี้ผมน่าจะได้รับความไว้วางใจ

785
00:43:10,879 --> 00:43:11,839
ยิ่งกว่าที่เคยได้

786
00:43:13,882 --> 00:43:16,051
ผมว่ามันมีความสบายใจในระดับนึง

787
00:43:16,051 --> 00:43:19,805
ที่รู้ว่าไม่ใช่แค่ฉีกเสื้อ
แล้วทําให้เรียกคนมาดูเป็นแสน

788
00:43:22,141 --> 00:43:23,892
ทุกการตัดสินใจของเขา

789
00:43:23,892 --> 00:43:26,437
เกิดขึ้นเพราะเขาเห็นว่าจะเป็นผลดีต่อธุรกิจ

790
00:43:27,605 --> 00:43:29,481
การเรียกคนที่เขาเคยไล่ออกกลับมาทํางาน

791
00:43:29,481 --> 00:43:32,192
การเรียกคนที่เคย
ให้การเอาผิดเขาในศาลกลับมาทํางาน

792
00:43:32,192 --> 00:43:34,778
คนที่เคยให้สัมภาษณ์ถล่มเขา

793
00:43:34,778 --> 00:43:38,032
แต่เขาก็ยังเรียกกลับมาทํางาน
ถ้าเขาคิดว่ามันช่วยบริษัทได้

794
00:43:38,616 --> 00:43:43,078
ขออนุญาตแนะนําผู้จัดการคนใหม่ของรอว์

795
00:43:43,078 --> 00:43:45,372
เอริค บิสชอฟฟ์

796
00:43:46,332 --> 00:43:47,666
ไม่อยากเชื่อเลย

797
00:43:47,666 --> 00:43:50,836
หลายคนมักจะคิด "ฉันกลัวการเป็นศัตรูกับวินซ์"

798
00:43:50,836 --> 00:43:53,172
ผมบอก "รู้ไหม ถ้าเป็นอย่างนั้น

799
00:43:53,172 --> 00:43:57,384
คุณมีโอกาสจะกลับมาทํางานกับเขา
มากกว่าไม่เป็น" วินซ์เป็นคนอย่างนี้

800
00:43:58,427 --> 00:44:00,220
คิดไหมว่าเป็นเพราะเขาชอบควบคุม

801
00:44:00,220 --> 00:44:02,556
มันคือความท้าทาย ผมว่ามันคือความท้าทาย

802
00:44:03,140 --> 00:44:04,600
ถ้าคุณซัดเขาหมอบ

803
00:44:04,600 --> 00:44:07,811
สุดท้ายเขาจะอยากพิสูจน์ว่า
คุณจะกลับมาหาเขาอีกครั้ง

804
00:44:07,811 --> 00:44:09,730
ขอบใจ ยินดีต้อนรับ

805
00:44:09,730 --> 00:44:10,773
ห้าสัปดาห์...

806
00:44:11,857 --> 00:44:13,859
ผมว่าความรู้สึกส่วนตัวของผม

807
00:44:13,859 --> 00:44:16,528
ไม่เคยเป็นอุปสรรคในการบริหารธุรกิจให้ดี

808
00:44:20,741 --> 00:44:23,911
มีเรื่องนึงที่ผมได้เรียนรู้จากการโกงที่มอนทรีอัล

809
00:44:23,911 --> 00:44:26,997
ไม่มีอะไรที่สะใจไปกว่าการทําดับเบิลครอสแล้ว

810
00:44:27,706 --> 00:44:28,749
ผมทําธุรกิจ

811
00:44:30,542 --> 00:44:32,044
และธุรกิจสําคัญที่สุด

812
00:44:37,007 --> 00:44:38,592
จากสายตาคนทั่วไป

813
00:44:38,592 --> 00:44:41,929
ยุคที่พวกเขารุ่งเรืองสุดขีดคือปี 1998 - 2002

814
00:44:41,929 --> 00:44:46,767
ตอนที่พวกเขายึด
ดับเบิลยูซีดับเบิลยูแล้วก็ปิดตัวมันไป

815
00:44:46,767 --> 00:44:50,729
หลังจากดับเบิลยูซีดับเบิลยูปิดตัว
ทั้งวงการก็เริ่มซบเซา

816
00:44:51,522 --> 00:44:54,900
ในยุคที่ไม่มีคู่แข่ง
วงการมวยปล้ําก็น่าสนใจน้อยลงไปมาก

817
00:44:54,900 --> 00:44:58,612
ทางสายงานครีเอทีฟ พวกเขาก็มาถึงทางตัน

818
00:44:59,697 --> 00:45:03,367
ตอนนั้น ผมกําลังดังเปรี้ยง

819
00:45:03,367 --> 00:45:06,620
แต่ผมคับข้องใจกับขั้นตอนทํางานของครีเอทีฟ

820
00:45:07,871 --> 00:45:10,791
มีบางครั้งที่เราไปเสนอไอเดียให้สตีฟ

821
00:45:11,375 --> 00:45:13,293
แล้วเขาบอกว่า

822
00:45:13,293 --> 00:45:17,715
"เป็นผมคงไม่พูดอย่างนี้ ผมไม่ชอบ อันนี้ไม่ไหว"

823
00:45:17,715 --> 00:45:20,551
{\an8}สตีฟ พูดกันตรงๆ เลย ขอแบบเนื้อๆ

824
00:45:20,551 --> 00:45:22,678
{\an8}เอาตรงๆ คือทุกอย่างห่วย

825
00:45:22,678 --> 00:45:25,222
{\an8}ผมไม่พอใจกับทิศทางออกแบบสโตน โคลด์

826
00:45:25,222 --> 00:45:27,516
{\an8}ไม่พอใจกับทิศทางโดยรวมของบริษัท

827
00:45:27,516 --> 00:45:29,977
ตอนนั้นความสัมพันธ์ของผมกับวินซ์ไม่ค่อยสู้ดี

828
00:45:30,644 --> 00:45:35,107
แต่ผมเองก็บาดเจ็บหลายแห่ง
ผมตัดสินใจละว่าคงต้องพอ

829
00:45:35,107 --> 00:45:40,362
คงดีที่สุดสําหรับผมที่จะเกษียณ

830
00:45:41,280 --> 00:45:44,116
เขากําลังดังเปรี้ยง แล้วเขาก็ไป

831
00:45:44,867 --> 00:45:47,327
มันเป็นสินค้าที่ปรับเปลี่ยนได้ง่าย
ดับเบิลยูดับเบิลยูอี

832
00:45:48,036 --> 00:45:49,913
มีดาราอําลาวงการตลอด

833
00:45:49,913 --> 00:45:54,460
เช่น เดอะร็อค
เพราะเขาไปเป็นดาราหนังโด่งดัง

834
00:45:56,170 --> 00:45:58,046
เดอะร็อค กับออสติน

835
00:45:58,046 --> 00:46:02,509
คงเป็นดาราอันดับหนึ่งทั้งคู่ของบริษัท

836
00:46:02,509 --> 00:46:04,845
ทั้งคู่ออกไปในปี 2004

837
00:46:04,845 --> 00:46:07,514
ตอนนั้นก็เลยต้องปั้นดาวดวงใหม่

838
00:46:09,516 --> 00:46:13,187
ดังนั้นมีการโปรโมตครั้งนึงที่ฮือฮามาก
ที่วินซ์พูดกับทีมงานของรอว์...

839
00:46:13,187 --> 00:46:17,399
คุณสมบัติสําคัญที่สุดที่ทําให้ฉัน
ประสบความสําเร็จเช่นทุกวันนี้

840
00:46:18,317 --> 00:46:20,778
คงต้องบอกว่าคุณสมบัตินั้นคือ...

841
00:46:21,695 --> 00:46:23,822
แล้วเขาก็พูดว่า "ดุดันไร้ปรานี"

842
00:46:24,406 --> 00:46:26,450
ดุดันไร้ปรานี

843
00:46:27,743 --> 00:46:31,288
เขาพูดกับทีมนักแสดงทั้งหมด

844
00:46:31,288 --> 00:46:33,957
บอกว่า "ทุกคน เรากําลังค้นหา"

845
00:46:33,957 --> 00:46:37,711
"นี่คือยุคที่ฉันต้องการคนดุดันไร้ปรานี"

846
00:46:37,711 --> 00:46:42,758
คนที่มีความดุดันไร้ปรานี
พอที่จะเสียสละเมื่อจําเป็น

847
00:46:42,758 --> 00:46:47,054
ผมกําลังมองหาคนที่จะบอกว่า
"โอเค กูนี่แหละคนนั้น"

848
00:46:47,054 --> 00:46:51,558
พวกนายมีใครอยากเป็นซูเปอร์สตาร์บ้าง

849
00:46:52,851 --> 00:46:55,979
ตอนนั้น ผมเป็นนักมวยปล้ํา
หน้าใหม่อ่อนประสบการณ์

850
00:46:55,979 --> 00:46:59,107
ผมเลยไม่ได้อยู่ร่วมฟังสุนทรพจน์ออกทีวี

851
00:46:59,107 --> 00:47:00,984
แต่สามวันหลังจากนั้น

852
00:47:00,984 --> 00:47:04,988
ผมอยู่ในรายการบันทึกเทป
ที่อันเดอร์เทคเกอร์ลงแข่งไม่ได้

853
00:47:05,906 --> 00:47:09,618
เร็วสิ ทุกคน ข้างหลังนั่น
จะต้องมีใครบ้างน่าที่อยากฉวยโอกาสนี้

854
00:47:09,618 --> 00:47:10,786
พวกเขาต้องการคน

855
00:47:10,786 --> 00:47:14,873
และคนนึงในทีมโปรดักชั่น
ก็บอก "จอห์น ซีน่าเป็นไง"

856
00:47:15,874 --> 00:47:18,544
ผมเลยได้ลงแมตช์นั้นออกทีวีครั้งแรก

857
00:47:18,544 --> 00:47:22,172
นี่คือจอห์น ซีน่า
เราได้ยินเรื่องของเขาน้อยมาก...

858
00:47:22,172 --> 00:47:27,177
แมตช์นั้นผมสู้กับเคิร์ต แองเกิล
นักมวยปล้ําที่ดังพอสมควร

859
00:47:27,177 --> 00:47:30,806
นายมีคุณสมบัติอะไร

860
00:47:31,723 --> 00:47:33,267
นายถึงคิดว่า

861
00:47:34,268 --> 00:47:37,104
สมควรเดินออกมาขึ้นสังเวียนนี้

862
00:47:37,104 --> 00:47:39,439
เพื่อสู้กับนักมวยปล้ํายอดฝีมือของวงการ

863
00:47:39,439 --> 00:47:42,192
จอห์น ซีน่าบอก
"ฉันจะมาซ้อมนายทําไมน่ะเหรอ"

864
00:47:42,192 --> 00:47:44,695
"เพราะฉันดุดันไร้ปรานี"

865
00:47:46,029 --> 00:47:48,907
ดุดันไร้ปรานี

866
00:47:50,659 --> 00:47:53,620
แล้ววลีนั้นก็ขยายวงกว้างไปอีกหลายปี

867
00:47:53,620 --> 00:47:57,958
จนมันกลายเป็นยุคที่เรารู้จักกันว่ายุคดุดันไร้ปรานี

868
00:47:59,960 --> 00:48:02,588
ยุคสมัยที่เราทดสอบขีดจํากัด
และดันเพดานทุกอย่าง

869
00:48:02,588 --> 00:48:05,132
เปลี่ยนผ่านมาเป็นยุคแห่งความสมจริงมากขึ้น

870
00:48:05,132 --> 00:48:07,384
พวกเขาเน้นสาธิตฝีมือของนักมวยปล้ํา

871
00:48:07,384 --> 00:48:10,137
เช่นนักมวยปล้ําอย่าง
เอ็ดดี้ เกร์เรโร, เคิร์ต แองเกิล

872
00:48:10,137 --> 00:48:12,180
ทุกคนใช้ชื่อจริง

873
00:48:12,180 --> 00:48:16,518
บร็อค เลสนาร์, แรนดี้ ออร์ตัน,
คริส เบนัวต์, บอทิสต้า

874
00:48:16,518 --> 00:48:18,937
เป็นช่วงที่เน้นความสมจริง

875
00:48:19,605 --> 00:48:23,442
ผมเลยต้องเป็นจอห์น ซีน่า
ซึ่งตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่าผมคือใคร

876
00:48:24,610 --> 00:48:27,029
{\an8}ผมยังไม่มีจุดเด่นน่าจดจํา

877
00:48:27,029 --> 00:48:29,197
ผมเป็นแค่นักมวยปล้ําคนนึง

878
00:48:30,073 --> 00:48:31,241
มันไม่น่าสนใจ

879
00:48:32,200 --> 00:48:33,911
นายห่วย จอห์น ซีน่า

880
00:48:33,911 --> 00:48:37,247
ผมเกือบถูกไล่ออกเพราะแย่ขนาดนั้น

881
00:48:38,290 --> 00:48:40,125
จอห์น ซีน่าหงุดหงิดแล้ว

882
00:48:40,125 --> 00:48:42,419
แต่เมื่อคุณรู้ว่าเดี๋ยวก็จะถูกไล่ออก

883
00:48:42,419 --> 00:48:44,379
ผมเลยอยากสนุกนิดหน่อย

884
00:48:45,255 --> 00:48:49,217
บนรถนําเที่ยวคันนั้น
มีบางคนกําลังแร็ปอยู่ที่ท้ายรถ

885
00:48:49,843 --> 00:48:52,763
ผมก็ลุกจากที่นั่งแล้วเดินไปด้านหลัง

886
00:48:53,347 --> 00:48:57,059
จากนั้นผมก็แสดงฝีมือเหนือกว่าทุกคนอยู่ห้านาที

887
00:48:57,809 --> 00:49:00,354
โดยที่ผมไม่รู้เลยว่า
สเตฟานี่ แม็คแมนอยู่บนรถด้วย

888
00:49:00,354 --> 00:49:02,397
เธอบอก "อยากแสดงออกทีวีไหม"

889
00:49:03,774 --> 00:49:05,609
ผมบอก "โคตรอยากเลยครับ"

890
00:49:06,526 --> 00:49:09,279
นอกจากเดี่ยวไมค์ อีกอย่างที่ทําให้ฉันตื่นเต้น

891
00:49:09,279 --> 00:49:11,990
คือการต่อสู้ไร้กฎเกณฑ์ของชาย 30 คน

892
00:49:11,990 --> 00:49:14,701
ที่ฉันดูอยู่ ที่ฉันประทับใจ

893
00:49:14,701 --> 00:49:17,871
แสดงให้วินนี่ แม็คดูว่าฉันดุดันไร้ปรานี...

894
00:49:17,871 --> 00:49:19,498
จอห์นแร็ปเป็น

895
00:49:20,082 --> 00:49:20,916
บิงโก

896
00:49:20,916 --> 00:49:25,754
แทนที่จะเป็นใครสักคนที่คุณอยากตัดออกจากทีม

897
00:49:25,754 --> 00:49:30,509
เราก็คิด "เดี๋ยวนะ
นี่แหละแปลกใหม่ แปลกใหม่มาก"

898
00:49:30,509 --> 00:49:34,972
จอห์น ซีน่า หมอนักเลงศาสตร์

899
00:49:34,972 --> 00:49:38,767
เขาออกมาทุ่มเต็มที่ และทําได้ดีมาก

900
00:49:39,643 --> 00:49:43,063
จู่ๆ เขาก็เป็นดาราดัง ผู้ชมรักเขา

901
00:49:43,772 --> 00:49:49,236
แชมป์ดับเบิลยูดับเบิลยูอีคนใหม่
จอห์น ซีน่า

902
00:49:49,236 --> 00:49:51,571
ซีน่า!

903
00:49:51,571 --> 00:49:53,198
เมื่อคุณกลายเป็นคนดัง

904
00:49:53,865 --> 00:49:57,327
เมื่อผู้ชมรู้จักคุณ และโต้ตอบกับคุณ

905
00:49:58,161 --> 00:50:01,999
คุณถึงจะเริ่มได้รับความสนใจจากวินซ์

906
00:50:02,749 --> 00:50:04,626
นายเหมือนจะทําให้ฉันนึกถึงตัวเอง

907
00:50:04,626 --> 00:50:06,461
นายพูดตามใจคิด

908
00:50:06,461 --> 00:50:09,172
นายไม่สนว่าใครอื่นจะว่ายังไง ใช่ไม่ใช่

909
00:50:09,673 --> 00:50:13,010
ตอนนั้นเองที่เราเริ่มทํางานใกล้ชิดกัน

910
00:50:14,052 --> 00:50:17,597
วินซ์สอนผมเยอะมาก
เรื่องธุรกิจและเรื่องการแสดง

911
00:50:18,598 --> 00:50:23,270
ส่วนบทนักร้องแร็ป ผมก็หยิบ
หลายอย่างที่เห็นและไม่ชอบ

912
00:50:23,270 --> 00:50:25,981
มาดัดแปลงผสมเป็นตัวละครตัวนี้

913
00:50:27,524 --> 00:50:30,986
แบบเดียวกับที่วินซ์ทํากับตัวละครมิสเตอร์แม็คแมน

914
00:50:34,990 --> 00:50:38,243
ในแง่ของการถูกโห่ฮา
ตัวละครของผม มิสเตอร์แม็คแมน

915
00:50:38,744 --> 00:50:41,455
ปัญหาอย่างนึงของผม
และเป็นสินทรัพย์อย่างนึงในชีวิตด้วย

916
00:50:41,455 --> 00:50:44,958
คือเมื่อผมคิดจะทําอะไรสักอย่าง ผมลองเลย

917
00:50:48,670 --> 00:50:54,593
วินเซนต์ เคนเนดี้ แม็คแมนจงเจริญ!

918
00:50:55,177 --> 00:50:57,220
ถนนสู่นรก!

919
00:50:57,220 --> 00:50:58,513
ไม่!

920
00:50:59,306 --> 00:51:02,601
มีไหมในช่วงนั้นที่คุณได้สคริปต์หรืออะไรแบบนั้น

921
00:51:02,601 --> 00:51:05,187
แล้วคุณคิดว่า "มันมากเกินไป"

922
00:51:05,187 --> 00:51:06,104
มี

923
00:51:06,104 --> 00:51:08,690
ฉันกระซวกสมองเธอแล้ว

924
00:51:08,690 --> 00:51:10,776
วินซ์คงบังคับให้ผมทําอยู่ดี

925
00:51:11,359 --> 00:51:13,862
ในกลุ่มนักมวยปล้ําก็มีความกังวลกัน

926
00:51:13,862 --> 00:51:17,365
ว่าถ้าคุณไม่ทําตามบท คุณจะถูกลงโทษ

927
00:51:17,365 --> 00:51:22,204
ซึ่งก็จริง มันเกิดขึ้นเป็นบางครั้งคราว

928
00:51:23,121 --> 00:51:25,791
มีครั้งนึง ตอนนั้นฉันเป็นแชมป์

929
00:51:25,791 --> 00:51:29,961
แล้วจู่ๆ ฉันก็มีซีน
ที่ฉันจะต้องจูบกับผู้หญิงคนนึง

930
00:51:29,961 --> 00:51:33,507
ซึ่งฉันคิดว่าตัวละครของฉันคงไม่อยากทํา

931
00:51:35,634 --> 00:51:39,096
บังเอิญไหมล่ะที่ฉันเสียแชมป์ในสัปดาห์ต่อมา

932
00:51:39,096 --> 00:51:43,308
ทริช สตราตัส จะพอไหม
ใช่แล้ว เราได้แชมป์คนใหม่

933
00:51:43,308 --> 00:51:44,392
อาจจะ

934
00:51:44,976 --> 00:51:46,978
ฉันอาจถูกลงโทษก็ได้ ไม่แน่ใจ

935
00:51:47,479 --> 00:51:49,022
แชมป์มวยปล้ําหญิงคนใหม่...

936
00:51:49,022 --> 00:51:51,983
คุณเคยบอกว่ามีหลายครั้งที่คุณปฏิเสธ

937
00:51:51,983 --> 00:51:54,736
จําได้ไหมว่าคุณปฏิเสธเรื่องอะไร

938
00:51:55,487 --> 00:51:56,488
จําได้

939
00:51:59,616 --> 00:52:01,785
ใช่ มีอยู่บ้าง แต่...

940
00:52:01,785 --> 00:52:05,997
ใช่ ฉัน... จะไม่บอกหรอก

941
00:52:08,125 --> 00:52:12,212
คืออย่างนี้ พล็อตเรื่องนึงของผม
คือสเตฟานี่ตั้งท้อง

942
00:52:12,879 --> 00:52:16,591
และผมคิดว่าผมคือคนที่ทําให้เธอท้อง

943
00:52:16,591 --> 00:52:18,135
ตัวละครของผมน่ะ

944
00:52:18,135 --> 00:52:20,053
คงเป็นเรื่องประมาณนั้น

945
00:52:20,053 --> 00:52:22,848
และก็คิดกันว่า "ไม่" เรื่องแบบนี้ไม่รอด

946
00:52:25,225 --> 00:52:29,020
สเตฟมีทั้งมิสเตอร์แม็คแมนที่เป็นตัวละคร

947
00:52:29,604 --> 00:52:32,149
มีวินซ์ แม็คแมนที่เป็นเจ้านาย
ของดับเบิลยูดับเบิลยูอี

948
00:52:33,066 --> 00:52:34,651
และมีพ่อของเธอ

949
00:52:35,152 --> 00:52:37,612
มันแยกยาก

950
00:52:41,241 --> 00:52:44,995
ฉันเรียกเขาว่า "วินซ์" เวลาทํางาน
และเรียกเขาว่า "พ่อ" เมื่ออยู่บ้าน

951
00:52:44,995 --> 00:52:48,039
พ่อฉันจะต่างจากเจ้านายของฉัน

952
00:52:48,623 --> 00:52:51,001
เจ้านายของฉันดุและเข้มงวดกว่าพ่อฉัน

953
00:52:51,001 --> 00:52:56,631
เขาคาดหวังผลงาน เขาเรียกร้องผลงาน
โดยเฉพาะจากคนในครอบครัว

954
00:52:57,424 --> 00:53:01,052
วินซ์ไม่อยากทําอะไร
ที่เป็นการลําเอียงเข้าข้างญาติมิตร

955
00:53:01,052 --> 00:53:04,055
มันคงดูไม่ดีกับวินซ์เอง หรือกับเชนและสเตฟานี่

956
00:53:04,055 --> 00:53:07,184
เขาก็เลยให้ลูกๆ รับตําแหน่งต่ําสุด
ในบริษัท ทํางานหลายอย่าง

957
00:53:07,184 --> 00:53:09,811
ก่อนที่พวกเขาจะขึ้นมารับตําแหน่งสําคัญ

958
00:53:09,811 --> 00:53:11,855
และเข้มงวดกับลูกๆ มาก

959
00:53:11,855 --> 00:53:14,107
เวลาเชนกับสเตฟานี่เสนอไอเดียต่างๆ

960
00:53:14,107 --> 00:53:15,400
เขาจะบอกปัดต่อหน้าเลย

961
00:53:15,400 --> 00:53:17,194
เขาจะพูดตรงๆ ว่ามันห่วย

962
00:53:17,903 --> 00:53:20,280
เขาอยากให้ลูกๆ มีฝีมือได้มาตรฐานสูงกว่าใคร

963
00:53:20,780 --> 00:53:23,366
คุณเห็นว่าสมัยเด็กพ่อคุณเข้มงวดกับคุณหรือเปล่า

964
00:53:23,366 --> 00:53:26,786
สมัยผมเป็นเด็กพ่อผมเข้มงวดกับผมมาก
ยังเข้มงวดจนทุกวันนี้

965
00:53:27,287 --> 00:53:32,292
เวลาทํางาน ผมเข้มงวดกับลูกๆ ผม
ยิ่งกว่าเข้มงวดกับคนอื่น

966
00:53:33,418 --> 00:53:36,713
คงเป็นเพราะผมอยากให้พวกเขาเก่งกว่าใคร

967
00:53:36,713 --> 00:53:40,091
พวกเขามีนามสกุลแม็คแมน
ก็จงแสดงผลงานให้คู่ควรกับนามสกุลนี้

968
00:53:40,091 --> 00:53:41,635
หนึ่ง สอง...

969
00:53:41,635 --> 00:53:44,679
คาดหวังให้ได้มาตรฐานสูงกว่าคนอื่น
ผมเป็นตัวแทนเขาน่ะ

970
00:53:44,679 --> 00:53:48,516
และมันสําคัญมาก
ที่ต้องเป็นตัวแทนเขาอย่างถูกต้อง

971
00:53:48,516 --> 00:53:50,060
มาริสส์ ก้มลงมาทางนี้

972
00:53:50,060 --> 00:53:51,436
- เยี่ยม
- หนึ่ง สอง...

973
00:53:52,270 --> 00:53:55,607
เขายอมให้ฉันมากกว่ากับเชนอยู่แล้ว

974
00:53:55,607 --> 00:53:58,276
แต่ฉันไม่เคยท้าทายเขา
แบบเดียวกับที่พี่ฉันเคยทํา

975
00:53:58,276 --> 00:54:02,280
ฉันคิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูก
มันมีเอกลักษณ์เฉพาะ

976
00:54:02,280 --> 00:54:03,615
พ่อและลูก

977
00:54:03,615 --> 00:54:04,866
เดี๋ยวนะ

978
00:54:04,866 --> 00:54:09,162
หลายคนส่งบทความและหนังสือต่างๆ
เกี่ยวกับธุรกิจครอบครัวมาให้อ่าน

979
00:54:09,162 --> 00:54:12,457
ผมไม่เคยเจอใครที่บอกว่า "ยอดเยี่ยม"

980
00:54:12,457 --> 00:54:14,251
"เข้ากับพ่อผมได้ดีมาก

981
00:54:14,251 --> 00:54:16,544
แล้วเขาก็ยกธุรกิจให้ผม ราบรื่นมาก"

982
00:54:16,544 --> 00:54:18,296
"เราเข้ากันได้ดีมากจนเขาจากไป"

983
00:54:18,880 --> 00:54:20,423
ไม่มีอะไรแบบนั้น มีแต่ท้าทายกัน

984
00:54:20,423 --> 00:54:22,217
เชน แกจะทําอะไร

985
00:54:24,010 --> 00:54:26,221
ไม่ต้องดูอื่นไกล ดูเชนนี่แหละ

986
00:54:26,221 --> 00:54:28,348
พ่อไม่เคยห่วงใยผม

987
00:54:28,348 --> 00:54:30,642
ผมไม่เคยทําอะไรถูกต้องสําหรับพ่อเลย

988
00:54:30,642 --> 00:54:32,143
ไม่เคยถูกเลย

989
00:54:32,143 --> 00:54:35,146
ไม่ว่าผมจะหาเงินให้พ่อมากแค่ไหน

990
00:54:35,146 --> 00:54:37,565
ผมก็ไม่เคยดีพอสําหรับพ่อ

991
00:54:37,565 --> 00:54:41,611
เรื่องราวของครอบครัวแม็คแมน
ก็คือหลายคนไม่รู้

992
00:54:41,611 --> 00:54:45,073
ว่าเบื้องลึกเบื้องหลังในชีวิตจริงเป็นยังไง

993
00:54:45,073 --> 00:54:48,285
ก็จะถาม
"เบื้องหลังดุเดือดขนาดนั้นเลยเหรอ"

994
00:54:48,285 --> 00:54:50,453
อย่างเดียวที่ผมอยากได้จากพ่อ...

995
00:54:50,453 --> 00:54:53,915
ผมแค่ต้องการให้พ่อภูมิใจในตัวผม

996
00:54:53,915 --> 00:54:55,417
ตัวผม

997
00:54:56,960 --> 00:55:00,380
แต่ในที่สุดผมก็รู้ว่า
มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น

998
00:55:00,380 --> 00:55:02,340
เพราะผมมันไม่ได้สําคัญอะไรเลย

999
00:55:02,340 --> 00:55:05,552
สิ่งสําคัญที่สุดสําหรับพ่อคือตัวพ่อเอง

1000
00:55:06,219 --> 00:55:09,055
แต่เราไม่เปิดเผยความจริง
หมดเปลือกหรอก

1001
00:55:09,055 --> 00:55:12,267
เพราะจะแจกแจงความจริงไปทําไม
ให้คนเอาไปพูดถึงเราดีกว่า

1002
00:55:12,267 --> 00:55:14,936
นี่เป็นเรื่องธุรกิจครอบครัว

1003
00:55:14,936 --> 00:55:18,481
นี่เป็นเรื่องของเรา
พ่อ เรื่องของพ่อกับผม

1004
00:55:18,982 --> 00:55:22,277
ไม่ๆ นี่ไม่ใช่ธุรกิจครอบครัวอีกต่อไป

1005
00:55:22,277 --> 00:55:25,447
นี่คือธุรกิจของฉัน

1006
00:55:26,239 --> 00:55:29,784
ฉันขอแนะนําให้แก
ไสหัวไปซะจากตรงนี้

1007
00:55:29,784 --> 00:55:31,661
ไม่ว่าแกคือลูกชายฉันหรือเปล่า

1008
00:55:31,661 --> 00:55:33,455
เดี๋ยวนี้

1009
00:55:35,582 --> 00:55:37,917
ฉันไม่เคยเข้าใจสักที

1010
00:55:37,917 --> 00:55:41,463
ว่าเชนมีบทบาทอะไร
ในทุกอย่างตลอดหลายปีที่ผ่านมา

1011
00:55:41,463 --> 00:55:46,426
บางครั้งเขาก็เป็นที่ยอมรับ
บางครั้งเขาก็ไร้ตัวตนอย่างสิ้นเชิง

1012
00:55:46,426 --> 00:55:49,012
ฉันไม่เคยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

1013
00:55:49,012 --> 00:55:53,183
แต่ฉันรู้สึกได้เสมอว่าเขาคือแกะดําของครอบครัว

1014
00:55:53,183 --> 00:55:55,935
ซึ่งฉันไม่เคยรู้หรอกว่าเรื่องจริงมันเป็นยังไง

1015
00:55:55,935 --> 00:55:59,397
เบื้องหลังของความสัมพันธ์ระหว่างเขากับพ่อ

1016
00:56:00,982 --> 00:56:04,611
เชนอยากเป็นแม็คแมนคนต่อไปที่สุดแล้ว

1017
00:56:04,611 --> 00:56:06,529
และเขาคิดเสมอว่าเขาจะได้เป็น

1018
00:56:06,529 --> 00:56:11,659
ถึงจุดนึง เขาอยากให้พ่อซื้อบริษัทให้เขาบริหาร

1019
00:56:11,659 --> 00:56:15,497
ให้เขาพิสูจน์ว่าเขาคือ
โปรโมเตอร์รุ่นต่อไปของแม็คแมน

1020
00:56:15,497 --> 00:56:17,665
ก่อนที่เขาจะฮุบดับเบิลยูดับเบิลยูอี

1021
00:56:17,665 --> 00:56:18,583
(ยูเอฟซี)

1022
00:56:18,583 --> 00:56:19,751
เริ่มเลย ยาหยี...

1023
00:56:20,335 --> 00:56:23,922
ในตอนนั้น ยูเอฟซีมีปัญหาทางการเงิน

1024
00:56:23,922 --> 00:56:28,426
พวกเขาเลยมาหาเรา บอกว่า
"อยากซื้อยูเอฟซีหรือเปล่า"

1025
00:56:29,177 --> 00:56:32,597
ผมคิด "ก็ดีนะ" ผมบอก "พ่อ ซื้อขึ้นมาเถอะ"

1026
00:56:33,723 --> 00:56:36,434
ผมรู้สึกว่าเราพัฒนาแบรนด์นั้นให้เติบโตได้

1027
00:56:36,434 --> 00:56:39,521
เพราะมันเหมาะมากกับสิ่งที่เราทําอยู่

1028
00:56:40,021 --> 00:56:42,982
เรามีทีมโปรดักชั่น มีทีมจัดงานแสดงสด
มีทีมผลิตสินค้าที่ระลึก

1029
00:56:42,982 --> 00:56:45,610
เรามีทุกอย่างพร้อมเข้าไปบริหาร

1030
00:56:45,610 --> 00:56:47,695
สําหรับผม มันคือสินค้าพร้อมใช้งาน

1031
00:56:48,530 --> 00:56:51,241
เมื่อมีการเสนอว่าจะซื้อยูเอฟซี

1032
00:56:51,241 --> 00:56:53,535
ผมไม่ชอบโมเดลธุรกิจนั้น

1033
00:56:54,411 --> 00:56:57,622
{\an8}เพราะโมเดลธุรกิจของเราคือคุณสร้างตัวละคร

1034
00:56:57,622 --> 00:56:59,582
{\an8}เหมือนดิสนีย์หรือค่ายอื่นๆ

1035
00:56:59,582 --> 00:57:01,543
{\an8}และเราใช้ตัวละครนั้นได้ตลอดกาล

1036
00:57:02,377 --> 00:57:06,005
{\an8}ตรงข้ามกับนักมวยหรือยูเอฟซี

1037
00:57:06,005 --> 00:57:09,259
เมื่อคุณแพ้ บาดเจ็บ
หรืออะไรสักอย่าง อาชีพคุณจบเลย

1038
00:57:09,259 --> 00:57:10,927
นี่คือของจริง ไม่ใช่การแสดง

1039
00:57:10,927 --> 00:57:11,845
(โจ โรแกน)

1040
00:57:11,845 --> 00:57:14,597
ไม่มีทางที่นักสู้เหล่านั้นจะแสดงได้สมจริงขนาดนี้

1041
00:57:15,265 --> 00:57:17,725
เราทําธุรกิจการแสดง ส่วนนั่นเป็นกีฬา

1042
00:57:18,226 --> 00:57:21,479
แต่นั่นแหละ เขาคิดดูสักพักและขอผ่าน...

1043
00:57:22,230 --> 00:57:25,150
เขาไม่คว้าโอกาสนั้น เรื่องก็จบเท่านี้

1044
00:57:26,276 --> 00:57:28,570
มันจะเป็นการลงทุนที่ดีไหมล่ะ

1045
00:57:28,570 --> 00:57:32,073
ประเมินจากผลงานในอดีตก็ 20 ต่อ 20
ผมว่ามันคงเป็นการลงทุนที่ยอดมาก

1046
00:57:33,783 --> 00:57:37,328
{\an8}สิบปีต่อมาหรือราวๆ นั้น
ยูเอฟซีขายกิจการได้เงินจํานวนมาก

1047
00:57:37,912 --> 00:57:42,041
และเชนคงอยากอ้างว่า
เขาคิดถูกแล้วที่อยากซื้อยูเอฟซี

1048
00:57:42,041 --> 00:57:44,961
เชนคิดจริงๆ ว่ามันควรซื้อ

1049
00:57:44,961 --> 00:57:48,631
คืองี้ ถ้าคิดอย่างนั้นจริงๆ
"เชน เอาเงินแกไปซื้อเอง"

1050
00:57:48,631 --> 00:57:50,925
ซึ่งไม่รอด คงไม่รอด

1051
00:57:51,718 --> 00:57:54,762
เพราะมันต้องใช้เงินทุนก้อนโต และเชนมีน้อย

1052
00:57:54,762 --> 00:57:57,015
ดังนั้นมันไม่ใช่การลงทุนที่ดี

1053
00:57:58,683 --> 00:58:02,812
ช่วงหนึ่งที่ผมเห็นความสัมพันธ์
ของวินซ์และเชนได้ชัดเจนคือ

1054
00:58:03,396 --> 00:58:06,566
คือการเถียงกันเรื่องบทในคืนหนึ่ง

1055
00:58:06,566 --> 00:58:11,070
เชนมีไอเดียนึงที่เขาเชื่อมั่นมาก

1056
00:58:11,070 --> 00:58:13,198
ซึ่งวินซ์ไม่เห็นด้วยเลย

1057
00:58:13,698 --> 00:58:17,285
และเช่นเดียวกับเรื่องส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นกับวินซ์

1058
00:58:17,827 --> 00:58:21,164
เมื่อเริ่มของขึ้นแล้ว ก็ขึ้นเร็วมาก

1059
00:58:22,123 --> 00:58:26,336
ในที่สุดวินซ์ก็หันมาบอกเชนว่า
"ไม่ได้ตราบใดที่ฉันยังไม่ตาย"

1060
00:58:27,170 --> 00:58:30,089
และวินซ์ที่กําลังกินอะไรสักอย่าง

1061
00:58:30,089 --> 00:58:32,675
ก็หยิบมีดบนจานแล้วยื่นให้เชน

1062
00:58:32,675 --> 00:58:36,888
เขาพูด "นี่ไง เอาเลย ตรงนี้"

1063
00:58:36,888 --> 00:58:41,726
"ถ้าแกอยากได้สิ่งนี้มากนัก ก็เสียบมาตรงนี้เลย

1064
00:58:42,268 --> 00:58:44,896
เพราะแกจะต้องทําแบบนี้

1065
00:58:44,896 --> 00:58:46,814
แกถึงจะตัดสินใจแบบนั้นได้"

1066
00:58:47,398 --> 00:58:50,235
"ถ้าแกไม่เสียบมีดมาตรงนี้

1067
00:58:51,194 --> 00:58:53,488
งั้นฉันจะได้รู้ว่าแกไม่กล้าพอจะทํา

1068
00:58:53,488 --> 00:58:56,366
ซึ่งฉันต้องพิจารณาเรื่องนี้ด้วย"

1069
00:58:56,866 --> 00:58:59,702
"หรือแกซื้อจากฉันก็ได้

1070
00:59:00,912 --> 00:59:02,956
แบบเดียวกับที่ฉันเคยซื้อจากพ่อฉัน"

1071
00:59:03,498 --> 00:59:05,625
"และถ้าฉันไม่หลีกทางให้แก

1072
00:59:06,668 --> 00:59:09,337
จงเตรียมตัวกําจัดฉัน

1073
00:59:09,337 --> 00:59:12,340
แบบเดียวกับที่ฉันคงทํากับพ่อตัวเอง

1074
00:59:12,340 --> 00:59:15,677
เมื่อเขาไม่ยอมทําตามวิธีของฉัน"

1075
00:59:17,136 --> 00:59:20,306
(เชน แม็คแมนออกจากดับเบิลยูดับเบิลยูอี)

1076
00:59:20,306 --> 00:59:24,227
เป็นการตัดสินใจที่ยากมาก
สําหรับผมที่จะทิ้งสิ่งเดียวที่ผมรัก

1077
00:59:24,227 --> 00:59:26,896
และงานเดียวที่ผมอยากทําในชีวิตนี้

1078
00:59:27,480 --> 00:59:30,775
แต่พ่อผม โดยเฉพาะในตอนนั้น
เป็นผู้นําที่เผด็จการมาก

1079
00:59:30,775 --> 00:59:34,320
ผมเลยคิดว่า "ถ้านี่คือเวลา
ให้ฉันไปลองอะไรบางอย่าง

1080
00:59:34,320 --> 00:59:35,613
งั้นก็ไป"

1081
00:59:37,282 --> 00:59:38,950
เหตุผลที่เชนออกไป...

1082
00:59:38,950 --> 00:59:41,452
เชนอยากเป็นคนคุมบริษัทนี้ จะพูดงั้นก็ได้

1083
00:59:41,452 --> 00:59:43,454
และคิดว่าถึงเวลาที่ผมควรเกษียณ

1084
00:59:44,706 --> 00:59:48,793
เชนมีความสามารถมากก็จริง
แต่นี่ไม่ใช่บริษัทของเขา

1085
00:59:48,793 --> 00:59:49,794
มันคือของผม

1086
00:59:50,295 --> 00:59:53,881
ยากมากจริงๆ
กับการทําธุรกิจครอบครัว ยากมาก

1087
00:59:54,465 --> 00:59:57,385
แทบจะเหมือนว่าเราขัดแย้งกันทุกเรื่อง

1088
00:59:57,385 --> 00:59:59,178
และคิดไปคนละทาง

1089
00:59:59,846 --> 01:00:02,098
เราไม่เห็นพ้องกันในหลายเรื่อง

1090
01:00:02,098 --> 01:00:04,183
แต่เขาคือเจ้านาย

1091
01:00:04,684 --> 01:00:07,228
เมื่อเขาบอกให้ทาสีน้ําเงิน เราก็ทาสีน้ําเงิน

1092
01:00:07,979 --> 01:00:12,567
ซึ่งผมคิดว่า "ฉันอยู่ตรงนี้
เฝ้าดูเราระเบิดตัวตายก็ได้

1093
01:00:12,567 --> 01:00:15,653
หรือถึงเวลาต้องถอยออกมา"

1094
01:00:15,653 --> 01:00:19,782
เขาคือพ่อผม ผมจะไม่ทําลายความสัมพันธ์นี้

1095
01:00:19,782 --> 01:00:21,868
ผมเลยตัดสินใจถอยออกมา

1096
01:00:24,412 --> 01:00:27,790
ผมขอบคุณเขา กอดเขา และแค่นั้น

1097
01:00:28,916 --> 01:00:31,502
ทุกคนต้องรู้จักที่ทางของตัวเอง

1098
01:00:31,502 --> 01:00:35,131
และเมื่อคนในครอบครัวคิดว่า
"เดี๋ยวนะ ฉันจัดการได้..."

1099
01:00:35,131 --> 01:00:38,885
ออกไปซะ นี่คือรายการของผม ที่นี่ผมตัดสินใจ

1100
01:00:39,886 --> 01:00:41,721
พวกเขาไม่มีวิสัยทัศน์

1101
01:00:42,513 --> 01:00:45,933
ของคนที่เติบโตมาและสร้างธุรกิจ

1102
01:00:46,934 --> 01:00:49,812
พวกเขามีวิสัยทัศน์อีกแบบ
ซึ่งมันอาจได้ผลก็ได้

1103
01:00:49,812 --> 01:00:52,106
แต่จะบอกให้นะ
เราจะทําตามวิสัยทัศน์ของผม

1104
01:00:53,691 --> 01:00:58,029
แผนที่เชน แม็คแมน
วางไว้ในคืนนี้ไม่ราบรื่นสักอย่าง

1105
01:00:58,029 --> 01:01:01,032
ผมขอแนะนํา
อย่าทําธุรกิจกับคนในครอบครัว

1106
01:01:01,032 --> 01:01:01,949
มันโหดร้าย

1107
01:01:01,949 --> 01:01:04,243
ถึงจุดนึง มันจะพัง

1108
01:01:06,621 --> 01:01:09,582
หลายสิบปีนี้ แม็คแมนเปลี่ยนดับเบิลยูดับเบิลยูอี

1109
01:01:09,582 --> 01:01:12,835
เป็นธุรกิจบันเทิงยักษ์ใหญ่มูลค่านับพันล้านดอลลาร์

1110
01:01:12,835 --> 01:01:13,836
(หลังพิงเชือก)

1111
01:01:13,836 --> 01:01:16,506
แต่เหตุการณ์ล่าสุดบ่งชี้ว่าผู้นําอาจเปลี่ยนคน

1112
01:01:16,506 --> 01:01:17,423
{\an8}(ข่าวฉาว)

1113
01:01:17,423 --> 01:01:19,676
{\an8}มีข้อกล่าวหาใหม่เกี่ยวกับการคุกคามทางเพศ

1114
01:01:19,676 --> 01:01:21,135
{\an8}นี่มันชัดเจนมาก

1115
01:01:21,135 --> 01:01:22,136
{\an8}บ้าที่สุด

1116
01:01:22,136 --> 01:01:24,555
พวกเขาจะไล่วินซ์ออกหรือเปล่า ไม่รู้เลย

1117
01:01:24,555 --> 01:01:27,058
อนาคตของบริษัทนี้แขวนอยู่บนเส้นด้าย

1118
01:01:27,058 --> 01:01:31,646
ทุกคนจะตกใจกับข่าวฉาวล่าสุดนี้

1119
01:01:36,275 --> 01:01:42,949
ปี 1999 รีน่า เลสนาร์ (เซเบิล)
ตกลงยอมความกับดับเบิลยูดับเบิลยูอี

1120
01:02:59,358 --> 01:03:01,360
คําบรรยายโดย กิตติพล เอี่ยมกมล