1
00:00:51,926 --> 00:00:56,014
(ฆ่าไม่เงียบ)

2
00:00:56,806 --> 00:01:00,310
(ตอน 8
อึนซู ฮีซู และพวกเรา)

3
00:01:10,904 --> 00:01:13,573
เถ้าแก่คะ ฮีซูหายตัวไปค่ะ

4
00:01:14,074 --> 00:01:15,075
เธอพูดเรื่องอะไร

5
00:01:15,158 --> 00:01:16,910
ถ้าจางกังพาเธอไปจะทำยังไงคะ

6
00:01:17,410 --> 00:01:19,662
ถ้าโนจินยองทำอะไรเธอเข้าล่ะ

7
00:01:19,746 --> 00:01:21,247
อึนซู ตั้งสติก่อน

8
00:01:21,331 --> 00:01:23,249
ไม่มีทางเกิดเรื่องแบบนั้นแน่

9
00:01:24,751 --> 00:01:25,794
หาตัวจางกังมาให้ได้

10
00:01:25,877 --> 00:01:26,878
ครับ

11
00:01:34,135 --> 00:01:35,595
มีผู้หญิงอ้างตัวเป็นหลาน

12
00:01:35,678 --> 00:01:38,014
มาถามที่อยู่บ้านแม่ของฮีซูที่ศูนย์ดูแลค่ะ

13
00:01:38,640 --> 00:01:39,641
โนจินยองสินะ

14
00:01:40,934 --> 00:01:42,352
- อึนซู
- คะ

15
00:01:42,435 --> 00:01:43,436
จับให้แน่น

16
00:02:02,372 --> 00:02:04,791
(แม่ หนูจากไปก่อนนะคะ หนูฆ่าคุณจินพโยค่ะ)

17
00:02:04,874 --> 00:02:07,544
(สายเรียกเข้า - อึนซู)

18
00:02:14,884 --> 00:02:17,137
รุ่นพี่ เดี๋ยวนี้ชั้นเดียวก็ขึ้นลิฟต์กันแล้ว

19
00:02:17,220 --> 00:02:18,304
ใครเขาจะเดินกันครับ

20
00:02:18,805 --> 00:02:20,557
แถมถ้าเป็นลานจอดรถก็ต้องขนของเยอะ

21
00:02:20,640 --> 00:02:22,058
ยิ่งไม่ใช้บันไดเข้าไปใหญ่

22
00:02:22,142 --> 00:02:24,727
เพราะงั้นถึงกล้องวงจรปิดตรงบันไดจะเสีย

23
00:02:24,811 --> 00:02:25,895
ก็ไม่ซ่อมกันทันทีครับ

24
00:02:28,022 --> 00:02:29,732
ความลำบากเลยตกมาที่เรา

25
00:02:29,816 --> 00:02:31,818
แต่ก็เข้าใจได้นะครับ อะพาร์ตเมนต์สมัยนี้

26
00:02:31,901 --> 00:02:33,945
จะใช้เงินซ่อมอะไรทีก็ต้องขอผู้อาศัย…

27
00:02:35,280 --> 00:02:37,448
ต้องรอให้เกิดเรื่องก่อนถึงจะรู้สึก

28
00:02:38,575 --> 00:02:39,576
ตายจริง

29
00:02:41,286 --> 00:02:42,537
ผมมองว่า

30
00:02:42,620 --> 00:02:45,623
หมอนี่น่าจะรู้วิธีหลบกล้องวงจรปิด
โดยสัญชาตญาณครับ

31
00:02:46,457 --> 00:02:47,709
อาจเป็นผู้หญิงก็ได้

32
00:02:48,543 --> 00:02:49,544
อะไรนะครับ

33
00:02:51,171 --> 00:02:52,172
เธอตั้งใจ…

34
00:02:52,964 --> 00:02:54,257
สร้างความสับสน

35
00:03:00,471 --> 00:03:01,472
รุ่นพี่ครับ

36
00:03:01,973 --> 00:03:02,974
รุ่นพี่

37
00:03:07,562 --> 00:03:10,064
(บรีซฮิล.…)

38
00:03:14,152 --> 00:03:15,862
(ค้นหาศิษย์เก่าวิทยาลัยตำรวจ)

39
00:03:18,031 --> 00:03:18,948
(โนจินยอง รุ่น 30)

40
00:03:19,032 --> 00:03:20,283
(12 พยองชัง 7 กิล จงโน)

41
00:03:29,751 --> 00:03:31,377
(สถานีตำรวจคังนัม)

42
00:03:51,481 --> 00:03:52,732
อือ นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว

43
00:03:53,316 --> 00:03:55,485
เอ่อ ครับ ขอโทษที่โทรมาดึกๆ นะครับรุ่นพี่

44
00:03:55,985 --> 00:03:57,946
เรื่องกล้องวงจรปิดคดีฆาตกรรมรปภ.

45
00:03:58,029 --> 00:04:00,990
ของอะพาร์ตเมนต์พี่ชายรุ่นพี่
ที่คราวก่อนรุ่นพี่ก็ดูอยู่ด้วยน่ะครับ

46
00:04:02,075 --> 00:04:03,034
อือ

47
00:04:03,952 --> 00:04:07,038
มันมีบางส่วนเสียหาย
เราเลยลองกู้ข้อมูลคืนมาครับ

48
00:04:08,581 --> 00:04:09,582
แล้วยังไง

49
00:04:10,083 --> 00:04:14,420
ในข้อมูลส่วนที่กู้มา มีภาพของพี่ชายรุ่นพี่อยู่ครับ

50
00:04:22,136 --> 00:04:23,137
พี่ชายฉันเหรอ

51
00:04:24,931 --> 00:04:25,974
จะเป็นไปได้ไง

52
00:04:26,975 --> 00:04:28,768
ว่าแต่ตอนนั้นรุ่นพี่

53
00:04:29,310 --> 00:04:31,562
ได้เห็นวิดีโอช่วงที่มีภาพของพี่ชายรุ่นพี่ไหมครับ

54
00:04:34,065 --> 00:04:36,401
เหมือนนายจะบอกว่าฉันลบไฟล์ทิ้งเลยนะ

55
00:04:41,239 --> 00:04:42,323
มันเป็นเรื่องครอบครัว

56
00:04:42,824 --> 00:04:45,076
ผมพอจะเข้าใจได้
หากรุ่นพี่จะรู้สึกทำอะไรไม่ถูกครับ

57
00:04:45,159 --> 00:04:46,828
ทำไมฉันต้องทำอะไรไม่ถูกด้วย

58
00:04:47,328 --> 00:04:50,081
ฉันไม่เคยเห็นพี่ในภาพกล้องวงจรปิด
และไม่มีทางเป็นเขาได้

59
00:04:52,583 --> 00:04:55,503
เราได้คำให้การที่ว่า
คุณโนจินพโยอยู่ที่นั่นในวันนั้นมาแล้วครับ

60
00:04:59,882 --> 00:05:01,092
อย่าบอกนะว่าพี่สะใภ้ฉัน

61
00:05:01,843 --> 00:05:03,428
ครับ พอดีเป็นเรื่องที่กำลังสืบสวน…

62
00:05:03,511 --> 00:05:05,179
ประวัติเข้าออกประเทศของพี่ชายฉันล่ะ

63
00:05:05,972 --> 00:05:06,973
ได้เช็กหรือยัง

64
00:05:11,144 --> 00:05:13,021
ตอนนั้นพี่เขาไม่ได้อยู่ในเกาหลี

65
00:05:15,273 --> 00:05:16,691
ฉันบอกแล้วไง

66
00:05:17,358 --> 00:05:18,693
ว่าพี่สะใภ้ของฉันแปลกๆ

67
00:05:20,028 --> 00:05:21,279
คราวก่อนเธอก็ทำร้ายตัวเอง

68
00:05:21,362 --> 00:05:23,323
- แล้วโกหก…
- ใบรับรองแพทย์กับภาพวันนั้น

69
00:05:23,406 --> 00:05:25,658
ยืนยันแล้วว่า
เป็นการทำร้ายร่างกายในครอบครัวครับ

70
00:05:28,119 --> 00:05:29,120
อะไรนะ

71
00:05:31,247 --> 00:05:32,248
หมายความว่าไง

72
00:05:32,332 --> 00:05:33,166
รุ่นพี่ครับ

73
00:05:33,249 --> 00:05:34,542
พอดีตอนนี้ผมมาข้างนอก…

74
00:05:34,625 --> 00:05:36,210
อย่าบอกนะว่านายไปเจอพี่สะใภ้มา

75
00:05:36,919 --> 00:05:38,171
เดี๋ยวผมติดต่อกลับไปนะครับ

76
00:05:41,049 --> 00:05:42,050
ลองตรวจสอบดู

77
00:05:47,180 --> 00:05:48,181
โธ่เว้ย

78
00:05:53,728 --> 00:05:54,979
(แม่)

79
00:05:57,440 --> 00:05:59,567
- ค่ะ
- วุ่นวายอะไรกันตั้งแต่เช้ามืดน่ะ

80
00:06:00,068 --> 00:06:00,985
ข้างนอกมีตำรวจมา

81
00:06:01,069 --> 00:06:03,237
เขามากดกริ่งถามหาจินพโย

82
00:06:04,364 --> 00:06:05,365
อย่าเปิดให้เขานะคะ

83
00:06:06,240 --> 00:06:07,909
ถามเขาว่าเป็นตำรวจจากสถานีไหน

84
00:06:08,493 --> 00:06:10,703
หนูบอกให้ถามเขาก่อนว่ามาจากสน.ไหน

85
00:06:13,247 --> 00:06:15,124
เขาบอกว่ามาจากสน.คังนัม

86
00:06:15,666 --> 00:06:17,460
- ชื่อสายสืบชเวคยองกู
- ห้าม

87
00:06:17,543 --> 00:06:18,711
เปิดประตูให้เด็ดขาดนะคะ

88
00:06:18,795 --> 00:06:20,463
เขาคะยั้นคะยอ บอกว่าขอแค่ห้านาที

89
00:06:20,546 --> 00:06:22,090
กดปิดไปเลยค่ะ

90
00:06:22,173 --> 00:06:24,425
กริ่งดังก็ไม่ต้องไปรับ ไม่ต้องรับโทรศัพท์ด้วย

91
00:06:25,593 --> 00:06:28,179
พอตำรวจกลับไปแล้ว แม่ไปที่บ้านหนูเลยนะคะ

92
00:06:29,305 --> 00:06:30,139
ไปบ้านแกทำไม

93
00:06:30,765 --> 00:06:32,767
แถวบ้านแม่มีคนรู้จักเยอะ

94
00:06:33,518 --> 00:06:36,104
โอ๊ย เอาเป็นว่าหนูบอกให้ไปก็ไปเถอะค่ะ

95
00:06:36,604 --> 00:06:37,522
หนูก็จะไปเดี๋ยวนี้เลย

96
00:06:38,022 --> 00:06:38,898
จิน… จินยอง

97
00:06:52,328 --> 00:06:53,287
รุ่นพี่ครับ

98
00:06:53,788 --> 00:06:55,331
- เป็นยังไงบ้าง
- คุณโนจินพโย

99
00:06:55,415 --> 00:06:56,999
เขาอยู่ต่างประเทศในตอนนั้นจริงๆ

100
00:06:57,500 --> 00:06:59,502
- ว่าไงนะ
- เขาออกจากประเทศไปเดือนครึ่ง

101
00:06:59,585 --> 00:07:00,628
และยังไม่กลับมาครับ

102
00:07:07,593 --> 00:07:08,428
(โจฮีซู)

103
00:07:21,357 --> 00:07:23,484
(สายสืบชเวคยองกูนะครับ กรุณาติดต่อกลับด่วน)

104
00:07:25,736 --> 00:07:26,654
(สถานีตำรวจคังนัม)

105
00:07:26,737 --> 00:07:28,906
เธอคงยุ่งอยู่แต่ก็อุตส่าห์มาทักทายกันถึงต่างสน.

106
00:07:29,699 --> 00:07:30,783
ไม่มีใครเหมือนจริงๆ

107
00:07:31,659 --> 00:07:34,412
ว่ากันว่าคอนเนกชันไม่ได้อยู่ข้างตัว
แต่อยู่ที่เบื้องบน

108
00:07:35,997 --> 00:07:39,333
จากนี้คงต้องขอใช้คอนเนกชันเธอสักหน่อยแล้ว

109
00:07:40,376 --> 00:07:42,003
แหม พูดอะไรแบบนั้นกันคะ

110
00:07:42,712 --> 00:07:46,007
เลขาธิการใหญ่อิม
ฝากความห่วงใยมาถึงท่านผู้กำกับเป็นพิเศษค่ะ

111
00:07:46,090 --> 00:07:47,008
แหม

112
00:07:49,135 --> 00:07:51,053
จริงสิ เรื่อง…

113
00:07:51,137 --> 00:07:53,723
คดีฆาตกรรมพนักงานรักษาความปลอดภัย

114
00:07:53,806 --> 00:07:56,309
ในอะพาร์ตเมนต์บรีซฮิลล์
ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้น่ะค่ะ

115
00:07:56,392 --> 00:07:57,393
อือ

116
00:07:58,394 --> 00:07:59,687
เลขาธิการใหญ่อิม

117
00:08:00,938 --> 00:08:01,772
อือ

118
00:08:03,191 --> 00:08:05,943
พอดีว่าคุณแม่ของเลขาธิการใหญ่อิม
อาศัยอยู่ที่นั่นคนเดียว

119
00:08:06,736 --> 00:08:08,905
ฉันเลยสังเกตเห็นว่าเธอกังวลมากค่ะ

120
00:08:09,739 --> 00:08:12,200
มีสายสืบหนุ่มที่รับผิดชอบเข้าออกบ่อยๆ

121
00:08:12,742 --> 00:08:14,702
ผู้อาศัยเลยรู้สึกไม่สบายกันใจมากๆ

122
00:08:15,870 --> 00:08:17,747
- งั้นเหรอ
- ดูเหมือนว่าเธอจะอยากให้

123
00:08:17,830 --> 00:08:19,832
สายสืบคนนั้นถอนตัวออกจากทีมสืบสวนค่ะ

124
00:08:26,339 --> 00:08:27,632
- รุ่นพี่ครับ
- อ้าว

125
00:08:27,715 --> 00:08:29,008
ยินดีด้วยจริงๆ ครับ รุ่นพี่

126
00:08:29,091 --> 00:08:30,426
- ยินดีด้วยครับ
- ยินดีด้วยครับ

127
00:08:30,510 --> 00:08:31,511
อ๊ะ ยินดีด้วยนะครับ

128
00:08:34,931 --> 00:08:38,017
ยินดีด้วยกับการเลื่อนขั้น

129
00:08:38,100 --> 00:08:41,229
ยินดีด้วยกับการเลื่อนขั้น

130
00:08:41,312 --> 00:08:44,857
แด่หัวหน้าทีมจินยองที่รัก

131
00:08:45,525 --> 00:08:48,027
ยินดีด้วยกับการเลื่อนขั้นครับ

132
00:09:20,601 --> 00:09:21,561
ไม่นะ

133
00:09:36,909 --> 00:09:37,994
ฮีซูยังไม่ตาย

134
00:09:57,471 --> 00:09:58,306
โนจินยองค่ะ

135
00:10:07,231 --> 00:10:08,274
ฮีซู

136
00:10:08,941 --> 00:10:09,942
ฮีซู

137
00:10:12,820 --> 00:10:13,821
ฮีซู

138
00:10:14,488 --> 00:10:17,074
ฮีซู ทำใจดีๆ ไว้ ฮีซู

139
00:10:17,158 --> 00:10:18,326
- ฮีซู
- อึนซู

140
00:10:18,409 --> 00:10:19,327
ฮีซู

141
00:10:19,410 --> 00:10:20,828
ใจเย็นๆ แล้วไปโรงพยาบาลก่อน

142
00:10:21,412 --> 00:10:22,413
ฮีซู

143
00:10:24,206 --> 00:10:25,207
เป็นไปไม่ได้

144
00:10:32,173 --> 00:10:33,466
โธ่เว้ย

145
00:10:35,009 --> 00:10:36,260
คุณครับ คุณ

146
00:10:36,761 --> 00:10:38,054
(ห้องฉุกเฉิน)

147
00:10:38,137 --> 00:10:40,473
คนไข้ชื่อโจฮีซูเพิ่งถูกส่งตัวไปโซลค่ะ

148
00:10:41,057 --> 00:10:42,933
โรงพยาบาลไหนในโซลคะ ถูกส่งไปที่ไหน

149
00:10:43,017 --> 00:10:44,810
ฉันตรวจสอบให้ถึงขนาดนั้นไม่ได้ค่ะ

150
00:10:49,982 --> 00:10:51,400
เหตุฉุกเฉินทางการสืบสวนค่ะ

151
00:10:52,401 --> 00:10:53,486
เอ่อ สักครู่นะคะ

152
00:10:59,659 --> 00:11:00,701
(พี่สะใภ้)

153
00:11:03,120 --> 00:11:05,081
ไม่สามารถติดต่อเลขหมายได้ในขณะนี้…

154
00:11:12,421 --> 00:11:13,422
แกอยู่ไหน

155
00:11:17,009 --> 00:11:18,302
โจฮีซูอยู่ที่ไหน

156
00:11:25,518 --> 00:11:26,852
ทำแบบนั้นกับฮีซูทำไม

157
00:11:28,646 --> 00:11:29,897
กล้าพูดคำนั้นกับฉันเหรอ

158
00:11:29,980 --> 00:11:31,774
รู้ทั้งรู้ว่าโนจินพโยทำอะไรผิด

159
00:11:32,358 --> 00:11:34,235
อย่างน้อยถ้าเธอไม่แกล้งปิดหูปิดตา

160
00:11:34,318 --> 00:11:35,820
โนจินพโยก็คงไม่ตาย

161
00:11:37,363 --> 00:11:39,657
เธอนี่มันชาติชั่วจริงๆ นะ

162
00:11:40,449 --> 00:11:42,368
ฆ่าคนตายจนหนำใจแล้ว ทีนี้จะมาเอาอะไร

163
00:11:42,868 --> 00:11:45,121
นี่ ไปสถานีตำรวจซะสิ

164
00:11:45,204 --> 00:11:47,581
สิ่งที่พี่ชายฉันทำมันเข้าข่ายความผิดอะไร

165
00:11:48,916 --> 00:11:51,502
- มันไม่ผิดเหรอ
- แล้วความผิดของพวกแกล่ะ

166
00:11:53,921 --> 00:11:55,756
ดีนะที่วันนี้โจฮีซูไม่ตาย

167
00:11:57,091 --> 00:11:58,676
ฉันเกือบช่วยแกไว้ซะแล้วสิ

168
00:12:00,720 --> 00:12:01,721
เธอสั่งให้…

169
00:12:03,139 --> 00:12:05,307
ฮีซูไปตายโดยแลกกับการได้ช่วยฉันเหรอ

170
00:12:07,893 --> 00:12:09,186
แม่งเอ๊ย

171
00:12:10,688 --> 00:12:12,356
ฉันคงซื่อไปสินะ

172
00:12:14,525 --> 00:12:17,027
ฉันน่าจะให้พวกแก
ฆ่าตัวตายให้หมดแต่แรกไปให้รู้แล้วรู้รอด

173
00:12:19,822 --> 00:12:21,699
ถ้าทำแบบนั้นกับฮีซูอีกแม้แต่ครั้งเดียว

174
00:12:21,782 --> 00:12:24,827
ฉันจะทำลายหน้าที่การงานแก
ให้ไม่เหลือชิ้นดีเลย นังสารเลว

175
00:12:24,910 --> 00:12:26,287
หยุดซะตอนที่ยังหยุดได้

176
00:12:31,792 --> 00:12:32,626
นี่

177
00:12:33,544 --> 00:12:35,463
ถ้าฉันหยุดไปตั้งแต่ตอนที่หยุดได้

178
00:12:36,464 --> 00:12:38,132
ฉันคงมาไม่ถึงจุดนี้หรอก

179
00:12:40,301 --> 00:12:41,635
ถ้าพวกแกจะเล่นแบบนี้

180
00:12:43,637 --> 00:12:45,222
ฉันเองก็หยุดไม่ได้เหมือนกัน

181
00:12:56,776 --> 00:12:58,277
(ประธานจางมินโฮ วังชิมนี)

182
00:12:58,360 --> 00:12:59,653
(คุณยางจูซอน อับกูจองดง)

183
00:12:59,737 --> 00:13:01,614
(ภรรยาของฮวางจุนโม สส.ห้าสมัย)

184
00:13:01,697 --> 00:13:03,199
(ลูกสาวอายุ 21 เรียนที่อเมริกา)

185
00:13:09,038 --> 00:13:11,081
อีกเดี๋ยวเธอก็จะดีขึ้นครับ

186
00:14:08,681 --> 00:14:11,016
(การโทรล่าสุด
จินโซแบ็กสองสาย อึนซูหกสาย)

187
00:14:18,065 --> 00:14:20,192
ผมสายสืบชเวคยองกู จากสถานีตำรวจคังนัมครับ

188
00:14:20,818 --> 00:14:22,528
เมื่อวานคุณให้การเท็จกับผมนี่ครับ

189
00:14:23,028 --> 00:14:24,154
ติดต่อผมกลับด่วนนะครับ

190
00:14:26,740 --> 00:14:29,660
(คุณจินยอง: ไฟล์แนบหนึ่งวิดีโอ)

191
00:14:31,871 --> 00:14:33,873
กำลังจะมีคนตายเพราะเธอเพิ่มอีกคน

192
00:14:34,999 --> 00:14:36,000
เตรียมใจได้เลย

193
00:14:36,792 --> 00:14:38,502
- ฮีซู
- ตื่นขึ้นมาก่อน

194
00:14:38,586 --> 00:14:39,712
อึนซู เปิดประตูที

195
00:14:57,938 --> 00:14:58,939
อ้าว

196
00:14:59,815 --> 00:15:00,649
เธอโอเคไหม

197
00:15:03,819 --> 00:15:04,820
อึนซู

198
00:15:06,822 --> 00:15:08,198
ฉันรู้ว่าเธอกินไม่ได้

199
00:15:09,199 --> 00:15:10,534
แต่อยากให้ได้เห็นก็ยังดี

200
00:15:11,535 --> 00:15:15,623
ก็เวลาเห็นอะไรสีแดง
เราจะน้ำลายสอ มีแรง และอยากมีชีวิตต่อไปนี่

201
00:15:21,420 --> 00:15:22,504
ไปเจอคุณจินยองมาสินะ

202
00:15:29,178 --> 00:15:30,179
อึนซู

203
00:15:33,724 --> 00:15:35,601
ตลอดเดือนครึ่งที่ผ่านมา

204
00:15:36,894 --> 00:15:38,854
ฉันมีชีวิตเหมือนได้ใช้ชีวิตแล้วจริงๆ

205
00:15:46,737 --> 00:15:51,283
ได้สบายใจ สงบ และเป็นสุขอย่างหาไม่ได้อีก

206
00:15:55,120 --> 00:15:56,372
แค่นั้นฉันก็พอแล้ว

207
00:16:07,174 --> 00:16:08,717
หนึ่งเดือนครึ่งที่ผ่านมา

208
00:16:11,845 --> 00:16:14,640
ฉันก็รู้สึกเหมือนเดินพ้นปลายอุโมงค์
ออกมาหลายก้าวแล้วเหมือนกัน

209
00:16:27,861 --> 00:16:30,114
อดใจไม่ไหวแล้ว ฉันจะกินแล้วนะ

210
00:16:48,257 --> 00:16:49,258
ผู้ช่วยครับ

211
00:16:50,175 --> 00:16:52,136
- อือ
- วันนี้ไม่ได้ลาเหรอครับ

212
00:16:53,345 --> 00:16:55,639
ก็ใช่ แต่น่าจะมีคนมาหาน่ะ

213
00:16:56,390 --> 00:16:57,391
อ๋อ

214
00:16:58,517 --> 00:16:59,518
ตั้งใจทำงานนะ

215
00:17:01,103 --> 00:17:02,563
คุณโจอึนซูใช่ไหมครับ

216
00:17:04,606 --> 00:17:05,607
ค่ะ

217
00:17:06,275 --> 00:17:09,278
คุณคงต้องไปกับเราสักครู่
ในข้อหาติดสินบนบริษัทคู่ค้าครับ

218
00:17:10,029 --> 00:17:11,071
เชิญไปคุยที่สน.ก่อนครับ

219
00:17:26,628 --> 00:17:28,005
(โจอึนซู)

220
00:17:44,980 --> 00:17:46,607
(บันทึกภาพ)

221
00:17:56,784 --> 00:17:58,452
(เตรียมบันทึกภาพ)

222
00:18:08,295 --> 00:18:09,671
เข้ามาในนี้แล้วเป็นไง

223
00:18:16,512 --> 00:18:18,472
เอาจางกังกลับไปซ่อนเรียบร้อยแล้วเหรอ

224
00:18:21,391 --> 00:18:23,268
มาลองคิดดูแล้วคงจะเป็นฝีมือเธอ

225
00:18:25,187 --> 00:18:26,480
จางกังยังอยู่ดีหรือเปล่า

226
00:18:29,024 --> 00:18:30,943
ฉันจะจัดการเขาเอง ไม่ต้องห่วง

227
00:18:35,239 --> 00:18:37,241
มาคุยเรื่องค้างไว้เมื่อกี้ให้จบกันเถอะ

228
00:18:41,453 --> 00:18:43,872
อีกไม่นานพ่อเธอก็จะเกษียณอายุแล้วนี่

229
00:18:47,084 --> 00:18:48,585
ถึงเป็นข้าราชการระดับล่างแค่ไหน

230
00:18:49,837 --> 00:18:51,338
แต่เขาก็ควรได้รับ…

231
00:18:53,006 --> 00:18:55,259
โล่ประกาศเกียรติคุณสลักชื่อ "โจจองนัม"

232
00:18:58,262 --> 00:18:59,513
ก่อนจะเกษียณนะ

233
00:19:05,853 --> 00:19:07,896
แม่เธอบอกว่าจะมาที่นี่ จะใช้เวลาเท่าไรกันนะ

234
00:19:12,151 --> 00:19:13,193
เอาตัวโจฮีซูมาให้ฉัน

235
00:19:29,501 --> 00:19:30,502
ค่ะ ท่านเลขาฯ ใหญ่

236
00:19:30,586 --> 00:19:31,628
คุณโนจินยอง

237
00:19:31,712 --> 00:19:35,215
จริงหรือเปล่าที่พี่ชายแท้ๆ ของคุณ
ทุจริตเรื่องเงินแล้วหนีไปต่างประเทศ

238
00:19:36,049 --> 00:19:37,384
- คะ
- แล้วบริษัทหลักทรัพย์นั้น

239
00:19:37,467 --> 00:19:38,886
ยังกดดันให้ปิดเรื่องอีกด้วย

240
00:19:42,639 --> 00:19:43,640
ไม่จริงค่ะ

241
00:19:44,641 --> 00:19:45,976
ไม่มีเรื่องแบบนั้นค่ะ

242
00:19:46,059 --> 00:19:47,853
คุณต้องตอบให้ชัดเจนค่ะ

243
00:19:48,353 --> 00:19:49,479
ฉันให้เวลาหนึ่งชั่วโมง

244
00:19:49,563 --> 00:19:50,647
หัวหน้าคะ

245
00:19:55,235 --> 00:19:56,445
เวรเอ๊ย

246
00:20:15,756 --> 00:20:19,301
ฉันยังไม่ได้บอกเรื่องที่เขาทำร้ายคนในครอบครัว
เรื่องราวมากมายหลังจากนั้นก็ด้วย

247
00:20:23,513 --> 00:20:24,890
นังชาติชั่ว

248
00:20:25,557 --> 00:20:26,600
เอ๊ะ

249
00:20:26,683 --> 00:20:27,976
คุณโจอึนซู ทนายมาแล้วครับ

250
00:20:28,060 --> 00:20:29,853
พยานกำลังให้การอยู่ ทำอะไรครับเนี่ย

251
00:20:35,484 --> 00:20:36,485
บ้าเอ๊ย

252
00:20:46,495 --> 00:20:47,746
คุณสองคนรอสักครู่นะครับ

253
00:20:56,380 --> 00:20:57,756
เถ้าแก่จินส่งผมมาครับ

254
00:21:28,912 --> 00:21:30,247
(สายเรียกเข้าจากแม่)

255
00:21:31,039 --> 00:21:33,750
- หนูขับรถอยู่ เดี๋ยว…
- จินยอง คนคนนั้น

256
00:21:34,668 --> 00:21:35,836
เสียงมันดัง หนูไม่ได้ยินค่ะ

257
00:21:35,919 --> 00:21:37,254
- เดี๋ยวค่อยคุย
- จินยอง

258
00:21:38,380 --> 00:21:39,923
คะ… คนคนนั้น…

259
00:22:04,656 --> 00:22:06,116
ขอบคุณค่ะ เถ้าแก่

260
00:22:06,700 --> 00:22:09,077
ไปเอากระเป๋าและพาสปอร์ตของเธอกับฮีซูมา

261
00:22:10,787 --> 00:22:13,206
หลังส่งพวกเธอขึ้นเครื่องบินไป
ฉันจะจัดการที่เหลือเอง

262
00:22:13,707 --> 00:22:14,541
เถ้าแก่คะ

263
00:22:14,624 --> 00:22:15,625
ไม่ต้องเถียง

264
00:23:06,718 --> 00:23:07,552
อือ

265
00:23:11,598 --> 00:23:13,809
จางกังอาจจะอยู่ที่นั่นก็ได้ คอยจับตาดูให้ดี

266
00:23:27,572 --> 00:23:28,573
ขอร้องละ

267
00:23:42,087 --> 00:23:43,088
เวรแล้ว

268
00:24:06,194 --> 00:24:09,030
(ไม่กี่ชั่วโมงก่อน)

269
00:24:44,357 --> 00:24:45,942
จิน… จินพโยเหรอ

270
00:24:50,864 --> 00:24:52,407
จินพโย

271
00:24:53,325 --> 00:24:56,036
ทำไมแกมานอนอยู่แบบนี้ จินพโย ลุกขึ้นมาก่อน

272
00:24:56,953 --> 00:24:59,247
ตั้งสติก่อน จินพโย

273
00:24:59,956 --> 00:25:01,249
โอ๊ย แย่แล้ว

274
00:25:01,833 --> 00:25:02,834
แม่

275
00:25:04,211 --> 00:25:05,587
ปลดกุญแจมือให้ผมที

276
00:25:10,258 --> 00:25:11,259
หือ

277
00:25:14,012 --> 00:25:14,971
แกเป็นใคร

278
00:25:15,472 --> 00:25:16,473
ผมโนจินพโย

279
00:25:17,390 --> 00:25:18,391
ลูกของแม่

280
00:25:19,100 --> 00:25:19,935
แม่

281
00:25:20,477 --> 00:25:21,770
แม่ ผมเหนื่อย

282
00:25:22,270 --> 00:25:23,688
ปลดมันออกให้ผมที

283
00:25:23,772 --> 00:25:25,524
นาฬิกานั่น…

284
00:25:25,607 --> 00:25:27,150
มันของจินพโยนี่

285
00:25:27,234 --> 00:25:28,151
เอามานะ

286
00:25:28,235 --> 00:25:29,861
ทำไมแกถึงเอาไปใส่

287
00:25:30,362 --> 00:25:32,822
เวรเอ๊ย ใช่เวลามาพูดเรื่องนาฬิกาเหรอวะ

288
00:25:32,906 --> 00:25:34,157
ห่านี่

289
00:25:35,659 --> 00:25:37,035
ทั้งลูกสาว ทั้งแม่มัน

290
00:25:37,536 --> 00:25:38,787
ทำไมเหมือนกันได้ขนาดนี้

291
00:25:40,997 --> 00:25:43,500
แกไม่สนใจเรื่องที่โนจินพโยตายแล้วเลยสินะ

292
00:25:47,420 --> 00:25:48,421
อะไรนะ

293
00:25:49,631 --> 00:25:50,465
แก…

294
00:25:51,341 --> 00:25:52,467
เมื่อกี้แกว่ายังไงนะ

295
00:25:55,303 --> 00:25:56,429
ลูกชายป้าน่ะ

296
00:25:57,347 --> 00:25:58,265
ตายห่าไปแล้ว

297
00:26:00,100 --> 00:26:01,393
ตายไปนานแล้วด้วย

298
00:26:03,228 --> 00:26:04,604
- ไม่จริง
- จริงหรือไม่

299
00:26:04,688 --> 00:26:06,815
ก็ไปถามลูกสาวตัวดีของป้าเถอะ

300
00:26:06,898 --> 00:26:08,066
แม่งเอ๊ย

301
00:26:08,149 --> 00:26:09,818
เอาฉันออกไปเดี๋ยวนี้นะ

302
00:26:11,611 --> 00:26:13,697
แกทำอะไรลูกชายฉัน

303
00:26:13,780 --> 00:26:14,864
แกทำอะไรเขา

304
00:26:16,950 --> 00:26:20,161
น่าจะเลี้ยงลูกให้มันดีๆ หน่อยสิ

305
00:26:23,623 --> 00:26:27,294
ถ้าลูกป้าไม่ได้โตขึ้นมาเป็นคนพรรค์นั้น

306
00:26:28,545 --> 00:26:29,838
แม่งเอ๊ย

307
00:26:29,921 --> 00:26:32,966
ฉันคงไม่ต้องมาลงเอยสภาพนี้

308
00:26:33,967 --> 00:26:35,677
โนจินพโย ไอ้เวรนั่น

309
00:26:36,678 --> 00:26:38,638
ตายๆ ไปได้ก็ดีแล้ว

310
00:27:09,794 --> 00:27:12,088
มัน… มันฆ่าจินพโยของเราใช่ไหม

311
00:27:12,672 --> 00:27:13,798
ใช่ไหม

312
00:27:13,882 --> 00:27:15,425
มันฆ่าจินพโยของเราใช่ไหม

313
00:27:15,508 --> 00:27:16,551
โธ่เว้ย

314
00:27:16,635 --> 00:27:18,928
แค่พี่คนเดียวไม่พอ
อยากให้ย่อยยับด้วยกันหมดเหรอ

315
00:27:19,929 --> 00:27:20,930
หนู…

316
00:27:21,640 --> 00:27:23,058
ไม่ต้องไปสำนักปธน.ก็ได้เหรอ

317
00:27:23,141 --> 00:27:24,809
แม่อยากเข้าคุกในฐานะฆาตกรหรือไง

318
00:27:25,602 --> 00:27:27,520
ตั้งสติสักที ขอร้องละ

319
00:27:28,688 --> 00:27:30,357
ได้โปรดตั้งสติทีเถอะค่ะ

320
00:27:39,908 --> 00:27:40,784
เดี๋ยวก่อน

321
00:27:40,867 --> 00:27:42,786
มานี่ ทางนี้

322
00:27:42,869 --> 00:27:44,245
สาม!

323
00:28:08,019 --> 00:28:08,853
ฮัลโหล มีอะไร

324
00:28:08,937 --> 00:28:11,147
โนจินยองขนอะไรสักอย่างขึ้นท้ายรถออกไปครับ

325
00:28:11,231 --> 00:28:12,607
ดูแล้วน่าจะเป็นจางกัง

326
00:28:13,400 --> 00:28:14,609
เขาน่าจะตายแล้วครับ

327
00:28:15,110 --> 00:28:16,111
ว่าไงนะ

328
00:28:18,613 --> 00:28:20,281
ดูจากที่โกจองซุกไปด้วย

329
00:28:20,365 --> 00:28:22,158
พวกเขาน่าจะเอาศพจางกังไปจัดการกัน

330
00:28:28,081 --> 00:28:29,124
เข้าใจแล้ว

331
00:28:29,207 --> 00:28:31,501
เดี๋ยวฉันไป นายจับตาดูไปก่อน…

332
00:28:32,085 --> 00:28:32,919
อย่าเพิ่งวางสายนะ

333
00:28:33,670 --> 00:28:34,546
ฉันไปเองค่ะ

334
00:28:34,629 --> 00:28:36,631
ไม่ได้ เธอน่ะพาฮีซู…

335
00:28:36,715 --> 00:28:37,924
ให้ฉันไปเถอะนะคะ

336
00:28:40,343 --> 00:28:41,344
ไม่ได้

337
00:28:42,929 --> 00:28:43,972
คนเริ่มเรื่องคือฉัน

338
00:28:44,055 --> 00:28:45,557
ฉันควรเป็นคนที่จบมันค่ะ

339
00:28:45,640 --> 00:28:48,143
อึนซู มันจะจบลงแล้ว เรื่องใกล้จบแล้ว

340
00:28:48,226 --> 00:28:49,602
เธอแค่ต้องพาฮีซูออกไป

341
00:28:49,686 --> 00:28:51,438
- เธอจะทำไปทำไม
- เถ้าแก่คะ

342
00:28:51,521 --> 00:28:52,605
อือ อึนซู ทำไม

343
00:29:20,633 --> 00:29:21,634
นี่

344
00:29:23,219 --> 00:29:24,471
แน่ใจไหมว่าจางกังตายแล้ว

345
00:29:27,599 --> 00:29:28,600
เข้าใจแล้ว แค่นี้นะ

346
00:29:33,688 --> 00:29:35,023
ฝากฮีซูด้วยนะคะ

347
00:29:36,566 --> 00:29:37,567
โจอึนซู

348
00:29:46,659 --> 00:29:48,495
พกมันติดตัวเผื่อเอาไว้

349
00:29:55,502 --> 00:29:56,503
ค่ะ

350
00:30:21,569 --> 00:30:23,446
คุณกำลังออกนอกเส้นทาง

351
00:30:25,990 --> 00:30:28,284
โจอึนซูไปแล้ว
อย่าให้คลาดสายตาแม้แต่วินาทีเดียว

352
00:30:30,411 --> 00:30:32,330
คุณกำลังออกนอกเส้นทาง

353
00:30:41,714 --> 00:30:43,299
อึนซูล่ะคะ เถ้าแก่

354
00:30:50,014 --> 00:30:51,307
อึนซูไปไหนคะ

355
00:30:55,395 --> 00:30:56,396
หือ

356
00:31:38,938 --> 00:31:40,356
ฉันใกล้ถึงแล้วค่ะ มองเห็นแล้ว

357
00:32:15,850 --> 00:32:17,101
บ้าเอ๊ย

358
00:32:20,688 --> 00:32:21,731
โธ่เว้ย

359
00:32:26,319 --> 00:32:28,154
นังบ้าในตัวฉันกำลังออกมา

360
00:32:37,246 --> 00:32:39,165
ฉันฆ่าสามีของฉันค่ะ

361
00:32:44,379 --> 00:32:45,380
เกิดอุบัติเหตุ

362
00:32:48,883 --> 00:32:49,926
อ๊ะ นั่น

363
00:32:53,096 --> 00:32:54,097
เขาพุ่งเข้ามาชนเลย

364
00:32:55,598 --> 00:32:56,599
นั่นคนเหรอ

365
00:32:57,308 --> 00:32:58,935
เหมือนจะเป็นคนจริงๆ

366
00:33:01,229 --> 00:33:02,480
อะไรน่ะ นั่นคนนี่

367
00:33:08,736 --> 00:33:09,988
แม่งเอ๊ย

368
00:33:11,239 --> 00:33:12,240
- ถ่ายไว้
- ไปใกล้ๆ

369
00:33:12,323 --> 00:33:13,366
- ใกล้ๆ
- โว้ย

370
00:33:15,201 --> 00:33:16,244
ผมรู้จักคนนั้น

371
00:33:16,744 --> 00:33:18,788
- โกจองซุกเหรอ
- หือ ใช่เหรอ

372
00:33:21,249 --> 00:33:23,626
- คุณอึนซู ไม่เป็นไรนะครับ
- ค่ะ

373
00:33:31,718 --> 00:33:32,719
นั่นมันอะไร

374
00:33:33,219 --> 00:33:34,262
เป็นไปได้เหรอครับ

375
00:33:34,345 --> 00:33:35,179
คนนั้น…

376
00:33:38,099 --> 00:33:39,434
ฉันถ่ายรูปไว้บ้างดีไหม

377
00:33:55,908 --> 00:33:57,869
คืนวันที่ 30 ตุลาคม

378
00:33:59,328 --> 00:34:01,372
ฉันได้ลงมือฆ่าโนจินพโย

379
00:34:02,373 --> 00:34:03,499
ผู้เป็นสามีของฉันค่ะ

380
00:34:08,546 --> 00:34:09,547
และเมื่อวาน

381
00:34:11,466 --> 00:34:13,259
โนจินยองพยายามจะฆ่าฉันค่ะ

382
00:34:24,479 --> 00:34:26,773
(มาแฮรยง)

383
00:34:26,856 --> 00:34:28,858
(สถานีตำรวจคังนัม)

384
00:34:28,941 --> 00:34:29,776
อือ

385
00:34:43,289 --> 00:34:44,624
ค่ำวันนี้ประมาณ 19:00 น.

386
00:34:44,707 --> 00:34:48,586
ในที่เกิดเหตุรถชนกันสามคัน
ใจกลางย่านจัมซิล กรุงโซลนั้น

387
00:34:48,669 --> 00:34:51,798
ได้พบศพชายหนุ่มในกระโปรงรถที่เสียหาย

388
00:34:51,881 --> 00:34:53,424
ซึ่งสร้างความตกใจให้กับผู้คนค่ะ

389
00:34:53,925 --> 00:34:57,345
ตำรวจได้จับกุมคนขับรถสามคน
และผู้โดยสารหนึ่งคนที่มีส่วนพัวพัน

390
00:34:57,428 --> 00:34:59,055
กับเหตุการณ์ไว้ทันที

391
00:34:59,138 --> 00:35:00,389
(ใบรับรองประวัติ
โนจินยอง)

392
00:35:00,473 --> 00:35:03,518
คนขับรถคันที่พบศพคือคุณโน
ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจประจำการ

393
00:35:03,601 --> 00:35:04,435
(ลบไฟล์ถาวร)

394
00:35:04,519 --> 00:35:05,895
และวิทยากรชื่อดังผู้เป็นแม่…

395
00:35:07,313 --> 00:35:08,856
กล้องหน้ารถจับภาพไว้ได้ทั้งหมด

396
00:35:08,940 --> 00:35:11,859
เธอดิ้นไม่หลุดอยู่แล้ว ทำแบบนั้นไปทำไมกันแน่

397
00:35:11,943 --> 00:35:12,944
ไม่ทำงานหรือไง

398
00:35:15,196 --> 00:35:16,864
ทำงานกันเถอะ

399
00:35:19,200 --> 00:35:23,287
ถ้าลำบากละก็ วันนี้เอาไว้เท่านี้
แล้วพรุ่งนี้ค่อยสอบปากคำต่อก็ได้นะครับ

400
00:35:24,372 --> 00:35:25,665
ไม่เป็นไรค่ะ ฉันให้การต่อได้

401
00:35:29,460 --> 00:35:31,212
เหมือนคุณโจฮีซูเปี๊ยบเลยนะครับ

402
00:35:35,258 --> 00:35:37,135
ฮีซูไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ

403
00:35:39,345 --> 00:35:40,346
ครับ

404
00:35:44,142 --> 00:35:46,310
งั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ ต่อให้จบเถอะค่ะ

405
00:35:55,945 --> 00:35:57,655
ไม่ต้องกังวล…

406
00:35:59,991 --> 00:36:01,534
เรื่องสุขภาพของคุณโจอึนซูนะครับ

407
00:36:09,000 --> 00:36:09,876
ขอบคุณค่ะ

408
00:36:55,504 --> 00:36:57,632
ผมจะว่าความให้ดีที่สุดครับ

409
00:37:04,222 --> 00:37:06,098
(สำนักงานกฎหมายแพคซาน)

410
00:37:06,182 --> 00:37:08,267
มันก็ต้องอย่างนั้นสิครับ ผมจ่ายตั้งเท่าไร

411
00:37:13,606 --> 00:37:15,066
เนื่องจากมีการเปิดเผย

412
00:37:15,149 --> 00:37:18,152
เหตุฆาตกรรมและพยายามฆ่าอื่นๆ ออกมา
ระหว่างการสอบสวนเพิ่มเติม

413
00:37:18,236 --> 00:37:21,239
ตำรวจจึงมองว่าเหตุการณ์นี้
ไม่ใช่อุบัติเหตุทางรถยนต์ธรรมดา

414
00:37:21,322 --> 00:37:24,242
แต่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรมรุนแรงค่ะ

415
00:37:24,992 --> 00:37:27,119
การเผยแพร่ภาพของคุณโนซึ่งเคยเป็นตำรวจ

416
00:37:27,203 --> 00:37:29,080
ที่พยายามฆ่าอดีตพี่สะใภ้อย่างคุณโจ

417
00:37:29,163 --> 00:37:32,083
แล้วอำพรางให้เป็นการฆ่าตัวตายออกมา

418
00:37:32,166 --> 00:37:33,918
ได้สร้างความตกตะลึงอย่างมาก

419
00:37:34,001 --> 00:37:35,878
ขณะนี้คุณโนถูกนำตัวไปที่สถานีตำรวจ

420
00:37:35,962 --> 00:37:39,423
และแม้นักข่าวจะถามเรื่องที่เธอ
สร้างความเสียหายร้ายแรงให้องค์กรตำรวจ

421
00:37:39,507 --> 00:37:41,634
แต่เธอก็ยังปิดปากเงียบจนถึงที่สุดค่ะ

422
00:37:50,810 --> 00:37:52,228
(เพิกเฉยต่อความรุนแรง)

423
00:37:52,812 --> 00:37:54,272
(วิทยากรไร้ความชอบธรรม)

424
00:38:02,697 --> 00:38:03,531
(สิทธิสตรีถดถอย)

425
00:38:03,614 --> 00:38:05,283
(ปากปกป้องแต่กลับส่งเสริม)

426
00:38:06,284 --> 00:38:08,828
นี่ ความรักลูกแบบเห็นแก่ตัวของแก

427
00:38:08,911 --> 00:38:11,831
ทำให้ลูกของแกต้องตาย

428
00:38:15,042 --> 00:38:16,127
(ติดคุกตลอดชีวิตไปซะ)

429
00:38:16,210 --> 00:38:17,837
ฉันจะฟ้องคุณข้อหาทำให้เสียชื่อเสียง

430
00:38:18,379 --> 00:38:19,505
คนที่ตายคือลูกชายฉัน

431
00:38:20,464 --> 00:38:22,758
ฉันคือเหยื่อ ทำไมมาลงที่เราฝ่ายเดียว

432
00:38:26,220 --> 00:38:27,888
คุณโกยังยืนยันว่าตัวเองคือเหยื่อ

433
00:38:27,972 --> 00:38:31,392
ต่อผู้ที่มาประท้วงในที่เกิดเหตุ
จนทำให้ความโกรธแค้นยิ่งปะทุขึ้นค่ะ

434
00:38:32,810 --> 00:38:34,228
ต่อไปคือข่าวเด่นในช่วงนี้ครับ

435
00:38:34,729 --> 00:38:37,398
ช่วงใกล้ปีใหม่ ความมั่นใจของผู้บริโภคลดลง
ทำให้การค้าปลีก…

436
00:38:37,481 --> 00:38:38,357
ค่ะ

437
00:38:38,858 --> 00:38:39,859
ครับ คุณผู้หญิง

438
00:38:40,735 --> 00:38:43,195
เราต้องขออภัยที่ทำให้เกิดความไม่สบายใจ

439
00:38:43,946 --> 00:38:45,740
กับเรื่องราวที่ไม่ดี

440
00:38:46,365 --> 00:38:48,451
ที่เกี่ยวข้องกับพนักงานของเรานะครับ

441
00:38:49,243 --> 00:38:50,995
ฉันไม่ได้รับผลกระทบอะไรค่ะ

442
00:38:53,664 --> 00:38:56,208
คุณโจอึนซูไม่ได้บาดเจ็บอะไรมากใช่ไหมคะ

443
00:38:57,877 --> 00:38:59,670
(ถึงโค้ชคิมแดชอล)

444
00:39:51,472 --> 00:39:56,852
(ศาลฎีกา)

445
00:39:58,729 --> 00:39:59,980
(ห้องพิจารณาคดีที่ 416)

446
00:40:06,028 --> 00:40:07,488
กรุณาให้การเป็นครั้งสุดท้ายค่ะ

447
00:40:23,087 --> 00:40:25,214
ระหว่างที่ใช้ชีวิตอยู่กับสามี

448
00:40:28,634 --> 00:40:30,428
ฉันอยากตายในทุกๆ วันค่ะ

449
00:40:33,389 --> 00:40:35,182
แม้เรียกหาพระเจ้า พระเจ้าก็ไม่มา

450
00:40:37,935 --> 00:40:39,353
มีแต่เท้าที่เตะเข้ามาของสามี

451
00:40:40,646 --> 00:40:42,565
ที่อยู่ตรงหน้าฉันเสมอค่ะ

452
00:40:45,526 --> 00:40:46,735
ฉันถึงได้รู้

453
00:40:49,697 --> 00:40:50,865
ว่าฉันต้องตัดวงจรทิ้ง

454
00:40:53,951 --> 00:40:55,286
มันถึงจะจบลงค่ะ

455
00:41:06,964 --> 00:41:08,090
และสุดท้าย

456
00:41:10,217 --> 00:41:11,719
ฉันก็ฆ่าสามีของฉันค่ะ

457
00:41:16,098 --> 00:41:19,143
ฉันรู้ว่าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นจากฉัน

458
00:41:20,686 --> 00:41:21,896
และไม่ว่าจะพูดอย่างไร

459
00:41:22,730 --> 00:41:24,565
มันก็เป็นความผิดที่ฉันไม่อาจแก้ตัวได้

460
00:41:27,359 --> 00:41:28,486
ฉันจะชดใช้…

461
00:41:30,988 --> 00:41:32,823
ความผิดทั้งหมดที่ฉันก่อไว้ค่ะ

462
00:41:36,035 --> 00:41:37,536
จำเลยโจอึนซู

463
00:41:37,620 --> 00:41:39,371
โปรดแก้ต่างเป็นครั้งสุดท้ายค่ะ

464
00:41:46,879 --> 00:41:49,215
ตอนเด็กๆ เวลาได้ยินเสียงแม่โดนทำร้าย

465
00:41:51,175 --> 00:41:53,093
ฉันจะจับมือน้องที่ยังเด็ก

466
00:41:53,677 --> 00:41:55,596
แล้วเข้าไปหลบในตู้เสื้อผ้าค่ะ

467
00:41:57,348 --> 00:41:59,099
และเมื่อเสียงข้างนอกเงียบลง

468
00:41:59,975 --> 00:42:01,977
เราจะออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

469
00:42:03,020 --> 00:42:06,190
นั่งกินข้าวและดูโทรทัศน์
เหมือนกับว่าไม่รู้เรื่องอะไร

470
00:42:09,068 --> 00:42:11,320
ตอนนั้นฉันคิดว่าฉันทำแบบนั้นเพราะกลัว

471
00:42:13,155 --> 00:42:14,448
แต่ต่อมาฉันถึงได้รู้

472
00:42:16,450 --> 00:42:19,161
ว่านั่นคือจุดเริ่มต้น
ของการเพิกเฉยและดูดายของฉัน

473
00:42:23,499 --> 00:42:26,794
แม้จะยังเด็ก แต่ฉันก็สัมผัสได้ว่า
ความรุนแรงในครอบครัวเป็นสิ่งที่ผิดค่ะ

474
00:42:28,837 --> 00:42:29,755
แต่ว่า

475
00:42:31,507 --> 00:42:32,841
การหลบอยู่หลังความรุนแรง

476
00:42:33,676 --> 00:42:36,387
ใช้ชีวิตแบบแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเอง

477
00:42:37,137 --> 00:42:38,847
ก็เป็นการทำความผิดเหมือนกัน

478
00:42:41,850 --> 00:42:44,103
นั่นคือสิ่งที่ฉันตระหนักได้
หลังโตเป็นผู้ใหญ่สักพักแล้วค่ะ

479
00:42:48,357 --> 00:42:51,402
ฉันรู้แล้วว่าไม่ใช่เพียงความผิดที่รู้อยู่แก่ใจ
ที่ฆ่าคนให้ตายได้

480
00:42:53,737 --> 00:42:55,990
ความผิดที่เพิกเฉยและหลอกตัวเองว่าไม่รู้

481
00:42:56,615 --> 00:42:58,993
ก็สามารถฆ่าคนได้เช่นเดียวกันค่ะ

482
00:43:02,121 --> 00:43:03,872
ฉันรู้ว่ามันคือโศกนาฏกรรมของเราทุกคน

483
00:43:07,710 --> 00:43:08,711
ฉันเอง

484
00:43:09,712 --> 00:43:11,547
ก็จะก้มหน้าชดใช้ความผิดเช่นกันค่ะ

485
00:43:36,155 --> 00:43:37,323
แม่อึนซู

486
00:43:56,425 --> 00:43:57,885
แม่ย้ายออกจากบ้านแล้ว

487
00:43:59,762 --> 00:44:00,971
มากับอึนฮยอก

488
00:44:04,516 --> 00:44:06,644
เปล่าหรอก แม่แค่…

489
00:44:07,603 --> 00:44:10,648
เก็บกระเป๋าแล้วปิดประตูบ้าน
เดินออกมาด้วยตัวเอง

490
00:44:13,817 --> 00:44:15,569
แค่ทำแบบนี้ก็ได้แล้ว

491
00:44:17,071 --> 00:44:19,198
แต่แม่กลับทำไม่ได้อยู่ตั้งนาน

492
00:44:24,036 --> 00:44:25,496
ตอนแกยังเด็ก

493
00:44:26,538 --> 00:44:28,832
แม่ขอโทษที่เคยเอาแกไปฝากชั่วคราวไว้

494
00:44:29,708 --> 00:44:30,709
ที่สถานเลี้ยงเด็ก

495
00:44:33,504 --> 00:44:35,631
แม่รู้ว่าแกจำได้ทั้งหมด

496
00:44:37,841 --> 00:44:40,344
ตอนนั้นอึนฮยอกยังเด็กมาก

497
00:44:41,136 --> 00:44:43,222
แม่ตั้งใจจะเอาแกไปฝากไว้ก่อน

498
00:44:43,764 --> 00:44:46,558
แล้วค่อยไปรับอึนฮยอกออกมาจากบ้าน

499
00:44:47,518 --> 00:44:50,938
แต่จู่ๆ อึนฮยอกก็เกิดป่วย

500
00:44:53,065 --> 00:44:55,067
แม่เลยไปรับออกมาไม่ได้ทันที

501
00:44:58,862 --> 00:45:03,242
ถึงแม่จะไปรับแกออกมาทันที
ที่แกบอกว่าอยากกลับบ้าน

502
00:45:04,118 --> 00:45:05,285
แต่สิบวันนั้น

503
00:45:11,291 --> 00:45:14,420
คงเป็นบาดแผลสำหรับแกไปอีกนาน

504
00:45:24,805 --> 00:45:28,392
ตอนนั้นหนูคิดว่ายังไงก็ต้องมีพ่อ

505
00:45:29,435 --> 00:45:31,270
ถึงได้อยากอยู่ที่บ้าน

506
00:45:33,063 --> 00:45:34,732
หนูไม่ทันได้นึกถึงแม่

507
00:45:37,776 --> 00:45:39,611
แค่คำพูดของหนูที่ยังเด็กคำเดียว

508
00:45:40,237 --> 00:45:42,406
ทำให้แม่ต้องกลับไปอยู่บ้านอีกครั้ง

509
00:45:43,574 --> 00:45:46,910
แล้วถูกพ่อทำร้ายตลอดชีวิตแทนหนูกับอึนฮยอก

510
00:45:48,287 --> 00:45:49,538
หนูรู้เรื่องนั้นดี

511
00:45:51,790 --> 00:45:54,793
แต่หนูก็กลัวว่าหนูจะกลายเป็นแบบแม่

512
00:45:56,962 --> 00:45:58,046
หนูไม่กล้า…

513
00:45:58,964 --> 00:46:01,216
เผชิญหน้ากับความจริง

514
00:46:04,094 --> 00:46:08,557
เลยทำเป็นอวดดี กลบเกลื่อนด้วยคำว่า
หนูจะไม่ใช้ชีวิตแบบแม่

515
00:46:11,643 --> 00:46:13,103
หนูผิดไปแล้วแม่

516
00:46:16,899 --> 00:46:17,900
ไม่หรอก

517
00:46:19,443 --> 00:46:20,277
แล้วก็

518
00:46:22,613 --> 00:46:23,822
ถึงจะสายไปแล้ว

519
00:46:26,450 --> 00:46:27,451
แต่หนูก็

520
00:46:29,495 --> 00:46:30,496
ขอบคุณแม่นะคะ

521
00:46:43,342 --> 00:46:45,761
ดอกไม้ป่าที่แม่ชอบนี่นา

522
00:46:51,225 --> 00:46:52,643
หนูสบายดี

523
00:46:53,519 --> 00:46:54,603
สบายใจ

524
00:47:02,277 --> 00:47:03,362
หมายเลข 2083

525
00:48:22,316 --> 00:48:23,275
(เรือนจำหญิงชองจู)

526
00:48:23,317 --> 00:48:24,151
ฮีซู!

527
00:48:25,152 --> 00:48:26,278
อึนซู

528
00:48:40,208 --> 00:48:41,251
เถ้าแก่

529
00:48:42,169 --> 00:48:44,338
ขอบคุณนะคะ เถ้าแก่

530
00:48:47,633 --> 00:48:49,134
เดี๋ยวนี้เขาไม่กินของพวกนี้กันแล้ว

531
00:48:49,885 --> 00:48:51,136
แต่เธอก็ยังจะให้ซื้อมา

532
00:48:51,803 --> 00:48:52,804
กินสักหน่อยแล้วกัน

533
00:48:57,851 --> 00:48:58,685
อร่อย

534
00:48:59,478 --> 00:49:00,312
งั้นเหรอ

535
00:49:01,021 --> 00:49:03,190
นี่ อย่ากินของแบบนี้เลย ไปกินเนื้อกัน เนื้อย่าง

536
00:49:03,774 --> 00:49:04,816
- ไปเถอะ
- อื้อ

537
00:49:04,900 --> 00:49:05,776
น่าอร่อยจัง

538
00:49:07,444 --> 00:49:10,447
ต่อไปพวกเธอต้องใช้แรงอีกเยอะ

539
00:49:17,371 --> 00:49:18,372
ดีจัง

540
00:49:22,501 --> 00:49:24,336
พ่อกับแม่ก็ดีใจใช่ไหม

541
00:49:31,468 --> 00:49:32,719
อยู่กันดีๆ ล่ะ

542
00:49:34,972 --> 00:49:35,973
เดี๋ยวหนูมาใหม่

543
00:50:04,001 --> 00:50:06,586
(เวียดนาม)

544
00:50:09,047 --> 00:50:10,424
(บริษัทการค้าจินกัง)

545
00:50:13,927 --> 00:50:15,137
ฮีซู เช็กอันนี้ให้ทีสิ

546
00:50:25,564 --> 00:50:27,524
- วันหมดอายุอีกยาวใช่ไหม
- ใช่ค่ะ

547
00:50:27,607 --> 00:50:29,568
- ไปก่อนนะคะ
- อือ ได้เลย

548
00:50:29,651 --> 00:50:31,445
- แล้วเจอกัน
- ขอให้ขายดีนะคะ

549
00:50:38,118 --> 00:50:39,661
สวัสดีค่ะ

550
00:50:39,745 --> 00:50:41,997
ว่าไง ทำไมมาช้าแบบนี้ล่ะ

551
00:50:42,080 --> 00:50:45,292
เดี๋ยวนี้คนถามหารามยอนถ้วยเยอะแยะจะตาย

552
00:50:45,375 --> 00:50:46,209
ขอโทษทีค่ะ

553
00:50:46,293 --> 00:50:48,920
ของที่เตรียมไว้มาครบหรือยัง

554
00:50:49,004 --> 00:50:49,838
แน่นอนค่ะ

555
00:50:52,966 --> 00:50:53,967
นี่ใช่ไหมคะ

556
00:50:54,593 --> 00:50:55,969
ใช่ แค่นี้น่าจะพอ

557
00:50:56,053 --> 00:51:00,223
ที่รัก มาเช็กจำนวนให้ทีสิ

558
00:51:00,307 --> 00:51:02,100
ได้ เดี๋ยวไปเช็กให้

559
00:51:02,184 --> 00:51:04,853
ร้อนละสิ ดื่มอะไรหน่อยไหม

560
00:51:04,936 --> 00:51:06,021
แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ

561
00:51:12,694 --> 00:51:13,695
เอ้านี่

562
00:51:14,279 --> 00:51:16,865
เอาละ เตรียมตัวอธิษฐานกันค่ะ

563
00:51:19,993 --> 00:51:20,952
โอ๊ะ ได้แล้ว

564
00:51:39,221 --> 00:51:40,055
อ๊ะ

565
00:51:42,641 --> 00:51:43,892
อธิษฐานหรือยังคะ

566
00:51:49,648 --> 00:51:50,482
อ๊ะ

567
00:52:00,909 --> 00:52:07,874
(มีแสงสว่างอยู่ปลายอุโมงค์เสมอ)

568
00:52:13,797 --> 00:52:16,341
สมัยก่อนฉันไม่ได้สนใจสภาพอากาศเท่าไร

569
00:52:18,218 --> 00:52:19,302
แต่ตอนนี้

570
00:52:20,762 --> 00:52:23,348
ฉันกลายเป็นคนที่อยากรู้ว่าอากาศจะเป็นยังไง

571
00:52:25,058 --> 00:52:27,227
"วันนี้จะมีท้องฟ้าแบบไหนรอฉันอยู่" ไปแล้ว

572
00:52:31,481 --> 00:52:32,315
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

573
00:52:32,399 --> 00:52:33,400
อรุณสวัสดิ์

574
00:52:34,526 --> 00:52:35,527
ฉันไปแล้วนะ

575
00:52:36,278 --> 00:52:37,571
- เดินทางดีๆ ล่ะ
- อือ

576
00:52:50,375 --> 00:52:52,794
แม้โชคดีจะไม่พัดพาเข้ามาหาเราเหมือนกับคลื่น

577
00:52:55,297 --> 00:52:57,924
และแม้คลื่นลูกใหญ่จะกลืนกินและซัดฉันจนพังทลาย

578
00:53:00,135 --> 00:53:00,969
แต่ตอนนี้

579
00:53:03,138 --> 00:53:04,306
ฉันรู้วิธีที่จะยืนหยัด

580
00:53:05,098 --> 00:53:06,766
และรับมือกับคลื่นซัดแล้ว

581
00:53:10,270 --> 00:53:11,771
ไม่ว่าพรุ่งนี้คลื่นแบบไหนจะซัดมา

582
00:53:16,943 --> 00:53:18,528
เราก็แค่ต้องขึ้นไปโต้กับมัน

583
00:56:24,672 --> 00:56:26,674
คำบรรยายโดย พริมขวัญ โกมลมนัส