1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX

2
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX

3
00:00:16,833 --> 00:00:20,208
(อายนัวร์: ฉันมาช้าไปเหรอ
เขาขอเธอไปแล้วเหรอ)

4
00:00:20,291 --> 00:00:23,250
(ฮิลมี: ยัง แต่เร็วๆ เข้า
จะถึงคิวพวกเขาแล้ว)

5
00:00:23,333 --> 00:00:26,541
(อายนัวร์: ฉันหาลิงก์ไม่เจอ…)

6
00:00:27,541 --> 00:00:30,291
ตื่นเต้นจัง เธอถามฉันเยอะเลย ถามแบบ…

7
00:00:30,375 --> 00:00:32,625
ฉันมาสนใจสถาปัตยกรรมได้ยังไง

8
00:00:32,708 --> 00:00:36,458
โห กล้ามากเนอะที่ขอแต่งงานต่อหน้าทุกคน

9
00:00:36,541 --> 00:00:38,666
เขาคงไม่ขอตอนโหนสลิงจริงๆ ใช่มั้ยเนี่ย

10
00:00:39,875 --> 00:00:41,125
เขาจะทำอยู่เนี่ย

11
00:00:41,208 --> 00:00:44,000
- ที่นี่สวยมากเลย
- ผมอยากถามอะไรหน่อย

12
00:00:44,083 --> 00:00:46,416
เรารู้จักกันมาสองปีแล้ว

13
00:00:46,500 --> 00:00:48,708
และทุกๆ วัน ผมดีใจที่ได้เจอคุณ

14
00:00:48,791 --> 00:00:51,250
เพราะงั้น มาวี ชิมเช็ก

15
00:00:52,375 --> 00:00:53,333
คุณจะ…

16
00:00:54,958 --> 00:00:57,250
เดี๋ยว มาวี ระวัง! คุณยืนใกล้ขอบ…

17
00:00:57,333 --> 00:00:58,666
มาวี!

18
00:01:00,750 --> 00:01:02,291
มาวี!

19
00:01:02,375 --> 00:01:04,333
- เขาทำมันพัง
- มูซา!

20
00:01:04,416 --> 00:01:06,666
มีใครที่แค่ขอแต่งงานก็ทำพังแบบนี้กัน

21
00:01:06,750 --> 00:01:09,250
เปล่า เขาไม่ได้ทำพัง พวกเขาตกลงไป

22
00:01:09,916 --> 00:01:11,625
ตกลงได้ขอรึยังเนี่ย

23
00:01:11,708 --> 00:01:12,541
ยัง

24
00:01:12,625 --> 00:01:14,875
ผมว่าเธอจงใจโดดก่อนไม่ให้เขาทันขอ

25
00:01:14,958 --> 00:01:15,791
ปากเรอะ

26
00:01:15,875 --> 00:01:17,791
แค่พูดเฉยๆ เขาฉลาดสู้มาวีไม่ได้หรอก

27
00:01:17,875 --> 00:01:19,916
- พูดงี้หมายความว่าไง
- ผมพูดอะไรเหรอ

28
00:01:28,000 --> 00:01:32,875
(เมื่อเธอตอบว่า...ไม่แน่)

29
00:01:32,958 --> 00:01:35,208
- ฉันว่าจันอยากจะ…
- ไงนะ

30
00:01:37,000 --> 00:01:39,375
ฉันคิดว่าเขาอยากขอแต่งงาน

31
00:01:39,458 --> 00:01:41,833
วู้! ข่าวใหญ่

32
00:01:42,541 --> 00:01:44,833
เธอรู้ได้ยังไง

33
00:01:45,750 --> 00:01:46,958
แล้วเธอไม่ดีใจเหรอ

34
00:01:48,041 --> 00:01:50,416
- เธอดูไม่ดีใจเลย
- ฉันต้องดีใจสิ

35
00:01:50,500 --> 00:01:53,166
คือถ้ามันเป็นอย่างที่บอกจริงๆ น่ะนะ

36
00:01:53,250 --> 00:01:55,500
- แต่…
- แต่อะไร

37
00:01:55,583 --> 00:01:57,458
อย่าให้ฉันต้องเค้นคอเธอให้พูดนะ

38
00:01:57,541 --> 00:02:00,083
ข้อแรก ฉันรักจัน เรื่องนั้นไม่ต้องสงสัยเลย

39
00:02:00,166 --> 00:02:01,208
โอเค แล้วข้อสองล่ะ

40
00:02:01,291 --> 00:02:03,083
ข้อสองคือสำหรับจันมันก็ง่ายสิ

41
00:02:03,166 --> 00:02:04,166
แต่แต่งงานเนี่ยนะ

42
00:02:04,250 --> 00:02:06,500
มันเหมือนการตัดสินใจ
ว่าฉันจะอยู่ฮัมบูร์กยาวเลยมั้ย

43
00:02:06,583 --> 00:02:08,708
แต่ฉันเพิ่งชนะรางวัลสถาปัตย์มานะ

44
00:02:08,791 --> 00:02:11,666
ในที่สุดก็ทำสำเร็จซะที
ฉันอาจไปทำงานต่างประเทศก็ได้

45
00:02:11,750 --> 00:02:15,625
แต่เขาอาจอยากได้อะไรไม่เหมือนฉัน ฉันกลัว

46
00:02:17,500 --> 00:02:19,791
มาวี เธอสองคนต้องคุยกันนะ

47
00:02:20,375 --> 00:02:22,458
บอกเขาไปว่าเธอคิดยังไง

48
00:02:24,916 --> 00:02:27,708
ถามจริง แผนสองคืออะไร พี่มีแผนสองใช่ปะ

49
00:02:27,791 --> 00:02:30,833
น่ารำคาญจริง ไม่มีอะไรทำรึไง

50
00:02:30,916 --> 00:02:33,333
ใครจะอยากโดนทิ้งให้ขายขี้หน้า

51
00:02:33,416 --> 00:02:36,291
มูซา อย่าให้ฉันเริ่มด่านะ

52
00:02:36,375 --> 00:02:38,291
ไม่เห็นยากเลย ก็ขอเธอไปตอนนี้เลยสิ

53
00:02:38,375 --> 00:02:39,958
ตอนนี้ไม่มีอะไรง่ายทั้งนั้นแหละ

54
00:02:40,541 --> 00:02:42,791
เธอยังไม่พร้อมสำหรับเรื่องพวกนี้

55
00:02:42,875 --> 00:02:44,625
- พี่ต่างหากยังไม่พร้อม
- โอเค

56
00:02:44,708 --> 00:02:48,666
- ฉันไปไม่เป็นแล้วเนี่ย
- เป็นฉันนะ ไม่ตอนนี้ก็ไม่แล้ว

57
00:02:49,541 --> 00:02:50,583
จัน

58
00:02:51,666 --> 00:02:53,291
เอ้า พวกเขามีแค่ทิชชู

59
00:02:53,375 --> 00:02:55,958
- คุยกับใครอยู่เหรอ
- อ๋อ มูซาน่ะ

60
00:02:56,458 --> 00:02:58,250
เขายั่วโมโหผมตลอด

61
00:02:58,833 --> 00:03:00,041
ฉันว่าพวกคุณพี่น้องน่ารักดี

62
00:03:00,125 --> 00:03:03,291
ครอบครัวผมก็น่ารำคาญ
จะเอาโน่นเอานี่กับผมตลอด

63
00:03:03,375 --> 00:03:05,500
แต่มีครอบครัวใหญ่ก็ดีออก

64
00:03:06,541 --> 00:03:09,000
- ฉันเองยังอยากมีเลย
- อีกไม่นานคุณก็จะ…

65
00:03:09,083 --> 00:03:10,875
คุณก็คือคนในครอบครัวเรา

66
00:03:12,333 --> 00:03:14,833
ขอบคุณ ฉันหิวแล้วละ

67
00:03:14,916 --> 00:03:16,958
ว้าว มื้อค่ำแบบตุรเคีย

68
00:03:17,041 --> 00:03:19,666
ไม่คิดเลยว่าในออสเตรียจะมี… ชิห์เคอฟเตนี่นา

69
00:03:25,833 --> 00:03:27,458
มาวี ผมอยากถามคุณว่า…

70
00:03:35,458 --> 00:03:36,458
ไม่มีอะไรค่ะ

71
00:03:37,625 --> 00:03:40,625
- แค่มันเผ็ดไปนิด
- สูตรของพ่อผมน่ะ

72
00:03:41,125 --> 00:03:43,750
- โอเค ที่ผมอยากถามก็คือ…
-  เผ็ดจริงๆ นะ

73
00:03:50,375 --> 00:03:52,375
- ผมอยากถามคุณว่า…
- ค่ะ

74
00:04:03,041 --> 00:04:04,250
ให้ตาย

75
00:04:05,083 --> 00:04:07,416
นี่ถ้าคุณรู้ว่าตัวเองสวยแค่ไหนละก็

76
00:04:08,000 --> 00:04:09,166
แปลว่าอะไรคะ

77
00:04:09,250 --> 00:04:12,250
ที่รัก คุณรู้ตัวไหมว่าคุณสวยแค่ไหน

78
00:04:24,833 --> 00:04:26,291
นั่นอะไรคะ

79
00:04:28,416 --> 00:04:29,500
เอามานะ

80
00:04:30,250 --> 00:04:31,500
นี่อะไรเหรอ

81
00:04:32,208 --> 00:04:34,750
สุขสันต์วันครบรอบสองปีครับ

82
00:04:40,416 --> 00:04:43,083
(สิบวันในอิสตันบูล)

83
00:04:45,458 --> 00:04:46,708
อิสตันบูลเหรอ

84
00:04:48,791 --> 00:04:49,833
สิบวันเหรอ

85
00:04:52,708 --> 00:04:53,666
ขอบคุณค่ะ

86
00:04:56,666 --> 00:04:57,583
(ฮัมบูร์ก)

87
00:04:57,666 --> 00:05:00,791
ผมกำลังไปรับมาวีแล้วจะไปสนามบินกัน

88
00:05:00,875 --> 00:05:02,041
แล้วเรื่องขอแต่งงานล่ะ

89
00:05:02,125 --> 00:05:03,625
ผมจะขอพรุ่งนี้ที่อิสตันบูล

90
00:05:04,125 --> 00:05:06,000
ตอนพระอาทิตย์ตก บนเนินซารายบูร์นูครับ

91
00:05:11,208 --> 00:05:13,083
"มาวี ชิมเช็ก สถาปนิกจากฮัมบูร์ก

92
00:05:13,166 --> 00:05:17,583
ผู้ชนะรางวัลชนะเลิศในสาขา 'น้องใหม่'
ด้วยผลงานการออกแบบของเธอ

93
00:05:17,666 --> 00:05:20,833
ได้อุทิศรางวัลนี้ให้แด่คุณพ่อที่ล่วงลับไปแล้ว"

94
00:05:21,916 --> 00:05:24,000
อายนัวร์จะต้องซาบซึ้งมากแน่ๆ ตอนได้อ่านไอ้นี่

95
00:05:24,625 --> 00:05:26,208
แล้วรูปพวกเธอสามคน…

96
00:05:26,291 --> 00:05:29,625
น่ารักสุดๆ นี่อายนัวร์ยังไม่รู้ใช่ไหม

97
00:05:30,208 --> 00:05:31,375
ใช่

98
00:05:32,041 --> 00:05:33,208
สวัสดีค่ะ อายนัวร์

99
00:05:33,291 --> 00:05:35,666
สวัสดีโนรา ลูกฉันสติแตกรึยัง

100
00:05:35,750 --> 00:05:36,583
สวัสดีค่ะแม่

101
00:05:36,666 --> 00:05:39,208
เธอแค่ดูนาฬิกาทุกสามนาทีเท่านั้นค่ะ

102
00:05:39,291 --> 00:05:40,291
ฉันได้ยินนะ

103
00:05:40,375 --> 00:05:42,791
- เอ้า
- ขอบคุณค่ะแม่ แม่คนดีที่สุดเลย

104
00:05:43,375 --> 00:05:44,333
รถเมล์ไม่มา

105
00:05:44,416 --> 00:05:47,500
หนูเลยต้องเอาจักรยาน
ออกมาจากห้องใต้ดินมาเติมลมยาง

106
00:05:47,583 --> 00:05:50,458
บอกหน่อย ทำไมต้องอิสตันบูล
ปารีสมันไม่โรแมนติกกว่าเหรอ

107
00:05:50,541 --> 00:05:55,000
เพราะหนูไม่เคยไปตุรเคีย ทั้งที่แม่โตมาที่นั่น

108
00:05:55,083 --> 00:05:57,000
แล้วคุณก็ไม่เคยสอนภาษาตุรเคียให้เธอ

109
00:05:59,583 --> 00:06:01,083
จันมาแล้ว หนูต้องไปแล้ว

110
00:06:01,166 --> 00:06:02,750
- บายค่ะแม่
- บายจ้ะลูกรัก

111
00:06:02,833 --> 00:06:04,375
- ถึงแล้วส่งข้อความมานะ
- ค่ะ

112
00:06:04,458 --> 00:06:05,291
เดินทางปลอดภัยนะ

113
00:06:06,583 --> 00:06:08,666
แม่ ลองอ่านนี่ดูนะคะ

114
00:06:08,750 --> 00:06:10,750
บายจ้ะ ถึงแล้วส่งข้อความมานะ

115
00:06:10,833 --> 00:06:12,708
จะส่งโปสการ์ดให้ทั้งสองคนนะ

116
00:06:12,791 --> 00:06:13,875
ดูสิคะ

117
00:06:14,375 --> 00:06:18,125
นี่คือนิตยสารสถาปัตย์
ที่ดังที่สุดในระดับนานาชาติเลย

118
00:06:18,208 --> 00:06:20,666
แล้วมาวีเอ่ยว่าคุณคือแรงบันดาลใจของเธอ

119
00:06:20,750 --> 00:06:22,666
ดูรูปพวกคุณสามคนสิคะ

120
00:06:26,458 --> 00:06:28,291
(พ่อแม่คือแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
มาวี ชิมเช็ก)

121
00:06:28,375 --> 00:06:29,291
แย่แล้ว

122
00:06:29,791 --> 00:06:30,791
แย่แล้วเหรอ

123
00:06:36,875 --> 00:06:38,041
ฉันต้องไปหยุดเธอไว้

124
00:06:39,583 --> 00:06:40,583
มาวี!

125
00:06:41,166 --> 00:06:43,041
มาวี ลูก รอก่อน!

126
00:06:53,208 --> 00:06:54,208
เธอกำลังมา

127
00:06:55,125 --> 00:06:56,041
ที่อิสตันบูล

128
00:06:56,708 --> 00:06:59,250
คนสมัยนี้อะไรๆ ก็โพสต์ลงอินเทอร์เน็ต

129
00:07:01,625 --> 00:07:03,375
เตรียมทุกอย่างไว้ให้พร้อม

130
00:07:10,791 --> 00:07:12,583
ขอบคุณสำหรับทริปนี้นะ

131
00:07:13,083 --> 00:07:15,833
ฉันรู้ว่าพ่อคุณไม่อยากให้คุณไปไหน
โดยเฉพาะช่วงนี้

132
00:07:15,916 --> 00:07:18,916
ใช่ แต่สำนักงานกฎหมาย
อยู่โดยไม่มีผมแค่สิบวันได้อยู่แล้ว

133
00:07:19,416 --> 00:07:20,500
จริงเหรอ

134
00:07:20,583 --> 00:07:21,750
ก็…

135
00:07:21,833 --> 00:07:22,875
ใช่ อยู่ได้

136
00:07:25,833 --> 00:07:26,833
อิสตันบูล

137
00:07:29,250 --> 00:07:30,666
ฉันยังไม่อยากเชื่อเลย

138
00:07:31,291 --> 00:07:33,791
แม่ฉันไม่เคยพูดถึงเมืองนี้หรือผู้คนที่นี่เลย

139
00:07:33,875 --> 00:07:35,541
แม่เลี้ยงฉันให้เป็นคนเยอรมัน

140
00:07:35,625 --> 00:07:37,333
เธอเยอรมันมาก

141
00:07:37,833 --> 00:07:39,333
แต่ก็ยังไม่เท่าคุณ

142
00:07:39,416 --> 00:07:41,750
แม่มันฝรั่งน้อยของผมที่สงสัยไปทุกเรื่อง

143
00:07:43,708 --> 00:07:45,541
ทริปนี้ต้องวิเศษแน่ๆ เชื่อผม

144
00:07:46,041 --> 00:07:49,625
(เที่ยวบินขาออก
ปลายทาง อิสตันบูล)

145
00:07:50,416 --> 00:07:53,958
(อิสตันบูล)

146
00:08:18,375 --> 00:08:19,500
คุณมาวี

147
00:08:20,000 --> 00:08:21,250
คุณมาวี บิลกินใช่ไหมครับ

148
00:08:21,916 --> 00:08:23,833
ขอโทษค่ะ นามสกุลฉันชิมเช็กค่ะ

149
00:08:24,333 --> 00:08:26,166
ครับ ขอโทษครับ คุณมาวี ชิมเช็ก

150
00:08:27,250 --> 00:08:28,791
ผมมารับคุณครับ

151
00:08:28,875 --> 00:08:30,166
ผมชื่อบิโรล

152
00:08:30,666 --> 00:08:33,708
นี่เป็นบริการวีไอพีเหรอ

153
00:08:33,791 --> 00:08:35,875
ครับ จะเรียกแบบนั้นก็ได้

154
00:08:37,500 --> 00:08:39,666
ไม่ใช่ผมนะ ผมพูดจริง

155
00:08:39,750 --> 00:08:42,458
แต่แม่ผมเคยพูดว่าแม่มีเซอร์ไพรส์ให้เรา

156
00:09:26,000 --> 00:09:27,250
ดูตรงนั้นสิ

157
00:09:27,333 --> 00:09:29,916
นี่เป็นสถาปัตยกรรมที่เป็นเอกลักษณ์มากของที่นี่

158
00:09:44,458 --> 00:09:45,583
ยินดีต้อนรับ

159
00:09:45,666 --> 00:09:47,250
ยินดีมากที่ได้ต้อนรับพวกคุณค่ะ

160
00:09:47,333 --> 00:09:50,291
ฉันชื่อคาโรลีน เมห์เนิร์ต
เรียกฉันว่าคาโรลีนก็ได้ค่ะ

161
00:09:50,375 --> 00:09:54,333
เชิญตามฉันมาค่ะ
บิโรลจะจัดการเรื่องกระเป๋าให้

162
00:09:54,416 --> 00:09:57,791
คฤหาสน์หลังนี้ หรือภาษาตุรเคียเรียกยาลึ
สร้างมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 19

163
00:09:57,875 --> 00:09:59,916
และรอดจากแผ่นดินไหวมาหลายครั้ง

164
00:10:00,000 --> 00:10:03,333
แต่ในปี 1920
เกิดไฟไหม้ที่เกือบจะทำลายทุกอย่าง

165
00:10:04,333 --> 00:10:05,666
ที่นี่ไม่ใช่โรงแรมบูทีคนี่

166
00:10:06,833 --> 00:10:09,166
- แบบนี้จะไม่แพงไปเหรอ
- ไม่รู้สิ

167
00:10:09,250 --> 00:10:11,708
- แต่คุณโตที่นี่นี่
- ใช่ แต่ไม่ใช่แบบนี้

168
00:10:11,791 --> 00:10:12,875
ดูราวบันไดนี่สิคะ

169
00:10:12,958 --> 00:10:15,666
- นี่ไม้เมเปิลแคนาดาเหรอคะ
- ค่ะ

170
00:10:15,750 --> 00:10:18,833
มันรอดจากไฟไหม้มาได้โดยแทบไม่เสียหาย

171
00:10:18,916 --> 00:10:22,375
เราพยายามทำทุกอย่างเพื่อรักษา
ความเป็นของแท้ดั้งเดิมของยาลึหลังนี้ไว้

172
00:10:22,458 --> 00:10:25,875
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะบ้านหลังนี้
อยู่กับครอบครัวนี้มาตั้งแต่สร้างขึ้นเลย

173
00:10:29,708 --> 00:10:30,708
ว้าว

174
00:10:38,833 --> 00:10:40,125
ในที่สุด

175
00:10:40,875 --> 00:10:42,916
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดีครับ

176
00:10:43,500 --> 00:10:45,333
ยินดีต้อนรับกลับบ้าน มาวี

177
00:10:47,875 --> 00:10:50,708
เธอพูดว่า "ยินดีต้อนรับกลับบ้าน"

178
00:10:52,833 --> 00:10:54,083
ฉันชื่อยาดิการ์

179
00:10:54,750 --> 00:10:55,750
บาบาอันเนของเธอ

180
00:10:57,000 --> 00:10:58,458
และนี่คือบ้านของเธอ

181
00:10:58,958 --> 00:10:59,958
อะไรของฉันนะ

182
00:11:00,833 --> 00:11:04,666
หมายถึงคุณย่าหรือคุณยาย นี่ฝั่งพ่อคุณ

183
00:11:07,625 --> 00:11:10,375
ฉันต้องขอโทษจริงๆ
คงจะเกิดความเข้าใจผิดกันน่ะค่ะ

184
00:11:10,458 --> 00:11:13,666
ฉันไม่มีญาติคนอื่นแล้ว นอกจากแม่ฉัน

185
00:11:13,750 --> 00:11:16,208
แม่เธอชื่ออายนัวร์ ชิมเช็ก

186
00:11:17,041 --> 00:11:20,416
พ่อเธอคือออสมาน บิลกิน ลูกชายฉัน

187
00:11:21,166 --> 00:11:24,541
ตอนพวกเขาแต่งงานกัน
เขาเปลี่ยนไปใช้นามสกุลแม่เธอ

188
00:11:25,083 --> 00:11:26,208
ทันสมัยมาก

189
00:11:26,916 --> 00:11:28,041
ส่วนเธอ

190
00:11:29,541 --> 00:11:30,541
เธอคือมาวี

191
00:11:32,125 --> 00:11:33,125
หลานสาวฉัน

192
00:11:34,875 --> 00:11:37,000
หลานที่ฉันไม่รู้ว่ามีอยู่จนกระทั่งเมื่อวานนี้

193
00:11:48,666 --> 00:11:51,833
พวกนี้คือรูปพ่อฉันเหรอ

194
00:12:11,500 --> 00:12:12,875
เธอไม่รับสายเลย

195
00:12:13,375 --> 00:12:15,250
โทรศัพท์อาจจะปิดเสียงอยู่มั้ง

196
00:12:18,541 --> 00:12:19,833
ฉันได้ยินเสียงโทร

197
00:12:23,458 --> 00:12:24,458
แม่เหรอ

198
00:12:27,791 --> 00:12:28,958
อายนัวร์เหรอ

199
00:12:32,083 --> 00:12:33,750
แทนที่จะพาเธอมาที่นี่เลย

200
00:12:33,833 --> 00:12:38,625
คุณน่าจะให้เวลาฉันคุยกับมาวีให้เธอทำใจก่อน

201
00:12:38,708 --> 00:12:43,041
แล้วเธอคิดจะบอกฉันเมื่อไหร่ว่าฉันมีหลานสาว

202
00:12:43,125 --> 00:12:46,250
หลักๆ แล้วคืออายนัวร์รู้สึกว่าไม่ทันตั้งตัว

203
00:12:46,333 --> 00:12:48,541
ทุกอย่างมันเร็วเกินไปสำหรับเธอ

204
00:12:48,625 --> 00:12:49,708
มาวีคือลูกสาวฉัน

205
00:12:49,791 --> 00:12:51,333
ฉันเป็นคนตัดสินใจว่าเมื่อไหร่…

206
00:12:51,416 --> 00:12:54,291
เธอพูดว่าเป็นสิทธิ์ของเธอ
ว่าจะให้คุณรู้จากใคร เมื่อไหร่ ยังไง

207
00:12:54,375 --> 00:12:55,708
แต่ผมว่าเธอพูดไปอย่างนั้นเอง

208
00:12:55,791 --> 00:12:57,833
- แม่
- เข้าใจไหม ฉันเป็นคนตัดสินใจ

209
00:12:57,916 --> 00:12:59,333
เราคุยกันแป๊บนึงได้ไหม

210
00:13:01,625 --> 00:13:05,416
แม่ควรบอกหนูนะว่าหนูยังมีครอบครัวอยู่
ว่าย่ายังมีชีวิตอยู่ ย่าพูดถูก

211
00:13:05,500 --> 00:13:07,166
ดูสิ ไม่ทันไรเธอก็ทำให้เราแตกกันแล้ว

212
00:13:07,250 --> 00:13:09,958
ย่าลูกน่ะ ตอนนั้นเธอร้ายกาจมาก

213
00:13:10,041 --> 00:13:11,708
เลวร้ายกันทั้งบ้านเลย

214
00:13:11,791 --> 00:13:14,375
พ่อเขาแค่อยากหนีออกมา เราต้องปกป้องลูก

215
00:13:14,458 --> 00:13:15,833
จากครอบครัวหนูเองเหรอ

216
00:13:15,916 --> 00:13:18,458
แม่สัญญากับพ่อไว้ตอนเขาจะตาย

217
00:13:19,916 --> 00:13:21,291
ถ้าลูกได้รู้จักพ่อ…

218
00:13:21,375 --> 00:13:24,916
ทั้งความร่ำรวย ความกดดัน
ทั้งภาระ ความคาดหวัง… มันมากเกินไป

219
00:13:26,125 --> 00:13:28,416
แม่รู้ว่านี่ไม่ใช่การตัดสินใจที่ถูกต้อง

220
00:13:30,000 --> 00:13:31,500
แม่ควรจะบอกลูก

221
00:13:32,958 --> 00:13:34,041
แม่ขอโทษนะ

222
00:13:35,833 --> 00:13:38,333
แม่หวังจริงๆ ว่าย่าของลูกจะเปลี่ยนไปแล้ว

223
00:13:38,416 --> 00:13:41,416
- ให้หนูหาคำตอบเองนะคะ
- ลองทำความรู้จักเธอดู

224
00:13:41,500 --> 00:13:45,083
แต่เชื่อเถอะ
ไม่ใช่แค่นี้แล้วหนูจะได้เป็นบิลกินหรอก

225
00:13:48,458 --> 00:13:49,458
บายจ้ะลูก

226
00:13:51,083 --> 00:13:53,541
คุณทำงานที่สำนักงานกฎหมายของพ่อคุณเหรอ

227
00:13:54,041 --> 00:13:55,666
สำนักงานกฎหมายธุรกิจครับ

228
00:13:56,208 --> 00:13:58,875
เราเชี่ยวชาญเรื่องบริษัทขนาดกลาง

229
00:14:00,000 --> 00:14:01,208
อ้อ

230
00:14:01,791 --> 00:14:06,875
งั้นคุณก็คงเข้าใจพันธะหน้าที่
ที่มาพร้อมกับธุรกิจครอบครัวดี

231
00:14:07,458 --> 00:14:10,791
กลับกัน มาวีเรียกได้ว่าโตมาโดยไม่มีครอบครัว

232
00:14:10,875 --> 00:14:12,500
เธอไม่รู้จักสิ่งนั้นเลย

233
00:14:12,583 --> 00:14:15,041
พอทุกอย่างสงบลงแล้ว เธอต้องดีใจแน่ๆ

234
00:14:15,125 --> 00:14:18,708
เธอฝันอยากอยู่ในครอบครัวใหญ่ๆ มาตลอด

235
00:14:24,291 --> 00:14:25,458
ลองคิดดูสิ

236
00:14:25,541 --> 00:14:31,125
ฉันเชื่อมาตลอด 20 ปีว่าฉันไม่มีทายาทสายตรง

237
00:14:32,250 --> 00:14:34,541
เธอปิดบังไม่บอกว่าฉันมีหลานได้ยังไง

238
00:14:35,041 --> 00:14:37,125
ลูกของลูกชายคนเดียวของฉัน

239
00:14:39,416 --> 00:14:41,666
ผมมั่นใจว่าอายนัวร์มีเหตุผลของเธอครับ

240
00:14:45,416 --> 00:14:47,083
ฉันเกรงว่าแม่ฉันต้องไปแล้ว

241
00:14:47,166 --> 00:14:48,416
อ้อ

242
00:14:48,500 --> 00:14:50,333
ฉันอยากคุยกับแม่เธอสักหน่อย

243
00:14:50,416 --> 00:14:53,208
ตอนนั้นเกิดความเข้าใจผิดกันมากมาย

244
00:14:53,708 --> 00:14:55,625
ทั้งสองฝ่าย

245
00:14:57,000 --> 00:15:00,875
มาวี อยากเจอคนในครอบครัวที่เหลือบ้างไหม

246
00:15:00,958 --> 00:15:03,000
พวกเขาคงอยากเจอเธอมาก

247
00:15:05,916 --> 00:15:06,916
ก็ดีค่ะ

248
00:15:07,000 --> 00:15:08,791
งั้นเราจะจัดปาร์ตี้กัน

249
00:15:09,500 --> 00:15:10,541
วันมะรืนนะ

250
00:15:11,125 --> 00:15:13,208
แค่ครอบครัวเหรอคะ เพื่อนสนิทด้วยเป็นไงคะ

251
00:15:15,250 --> 00:15:16,166
ดีค่ะ

252
00:15:16,666 --> 00:15:19,791
ฉันดีใจมากที่ได้รู้จักเธอสักทีนะ

253
00:15:20,708 --> 00:15:22,958
หลานสาวฉัน ที่นี่ยินดีต้อนรับเธอเสมอ

254
00:15:25,333 --> 00:15:27,833
เราเลยถือวิสาสะจองโรงแรมใหม่ให้พวกเธอ

255
00:15:27,916 --> 00:15:30,125
โรงแรมที่เหมาะสมกว่า

256
00:15:31,458 --> 00:15:33,583
เธอต้องชอบแน่ๆ มาวี

257
00:15:34,250 --> 00:15:35,291
ขอบคุณค่ะ

258
00:15:58,708 --> 00:16:01,666
ฉันมีคุณย่าด้วย แม่ของพ่อฉัน

259
00:16:01,750 --> 00:16:02,958
มันเหลือเชื่อจริงๆ

260
00:16:03,041 --> 00:16:06,583
ฉันมีครอบครัว ครอบครัวใหญ่ของฉันเองจริงๆ

261
00:16:06,666 --> 00:16:09,333
แถมยังไม่ธรรมดาอีก บิลกินเลยนะ

262
00:16:10,083 --> 00:16:11,958
ถ้าพวกเขาไม่ยอมรับฉันล่ะ

263
00:16:12,041 --> 00:16:14,750
ถ้าฉันเข้ากับพวกเขาไม่ได้ล่ะ
พวกเขาไม่เคยรู้จักฉันเลย

264
00:16:14,833 --> 00:16:17,208
พอพวกเขาได้รู้จักคุณแล้ว
รับรองว่าจะไม่ปล่อยคุณไปแน่

265
00:16:17,291 --> 00:16:18,291
คุณคิดงั้นเหรอ

266
00:16:21,791 --> 00:16:22,958
งั้นก่อนอื่นเรา…

267
00:16:23,708 --> 00:16:25,875
ว้าว

268
00:16:32,583 --> 00:16:34,166
เชิญตามผมมาครับ

269
00:16:36,000 --> 00:16:38,250
อายนัวร์คิดอะไรของเขา

270
00:16:38,958 --> 00:16:41,250
เด็กนั่นพูดภาษาตุรเคียไม่ได้สักคำ

271
00:16:41,791 --> 00:16:44,125
หล่อนไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร หรือว่ามาจากไหน

272
00:16:44,750 --> 00:16:47,083
หล่อนคิดว่าเจ้าจันอะไรนี่จะให้อะไรหล่อนได้

273
00:16:47,750 --> 00:16:50,375
เราต้องสืบเรื่องครอบครัวเขาให้ดี

274
00:16:50,875 --> 00:16:52,166
โทรหารานาที

275
00:16:52,916 --> 00:16:55,500
เธออยากซื้อบริษัทที่เยอรมนีอยู่นี่

276
00:16:56,291 --> 00:16:58,875
บอกเธอไปว่า
ฉันมีสำนักงานกฎหมายที่เหมาะกับเธอ

277
00:16:59,500 --> 00:17:01,416
แล้วถามเคนท์ด้วยว่าเขาว่างไหม

278
00:17:01,500 --> 00:17:02,333
(สำนักงานกฎหมายยิลมาซ)

279
00:17:02,416 --> 00:17:03,750
ฉันมีเรื่องอยากคุยด้วย

280
00:17:04,333 --> 00:17:05,541
คุณคิดจะทำอะไรคะ

281
00:17:06,375 --> 00:17:07,708
ฉันมีทายาทแล้วนี่

282
00:17:08,625 --> 00:17:09,958
เรื่องนี้เปลี่ยนทุกอย่าง

283
00:17:10,875 --> 00:17:13,666
ถ้าเธออยู่ที่นี่ ประตูทุกบานจะเปิดให้เธอ

284
00:17:13,750 --> 00:17:16,083
คุณติดต่อผมได้ตลอด 24 ชั่วโมง
ผมยินดีช่วยครับ

285
00:17:16,166 --> 00:17:19,291
ผมจัดเตรียมทุกอย่างให้คุณได้

286
00:17:19,375 --> 00:17:23,291
จะจองร้านอาหาร
ทัวร์ช่องแคบบอสฟอรัส ไกด์ส่วนตัว

287
00:17:23,375 --> 00:17:26,625
บริการรถลิมูซีน ผู้ช่วยซื้อของ…

288
00:17:27,208 --> 00:17:29,083
และนี่คือห้องสวีตสุลต่านครับ

289
00:17:29,166 --> 00:17:31,208
คนมักเข้าใจผิดว่าสุลต่านเป็นผู้ชายเท่านั้น

290
00:17:31,291 --> 00:17:35,041
แต่ในตุรเคีย สุลต่านก็เป็นผู้หญิงได้
และยังหมายถึง "จักรพรรดินี" ได้เช่นกัน

291
00:17:35,125 --> 00:17:37,791
ตอนนี้ห้องนี้ส่วนใหญ่เป็นครอบครัวคุณที่มาใช้

292
00:17:37,875 --> 00:17:39,125
ตระกูลบิลกินน่ะครับ

293
00:17:47,458 --> 00:17:48,916
- แล้วเจอกันนะ
- แล้วเจอกัน

294
00:18:36,500 --> 00:18:38,083
ดื่ม

295
00:18:43,041 --> 00:18:45,625
แล้วไง วันนี้คุณอยากทำอะไร

296
00:18:45,708 --> 00:18:47,958
ฉันอยากไปดูอาคารที่ออกแบบโดย…

297
00:18:48,041 --> 00:18:49,333
มิมาร์ ซีนาน

298
00:18:49,416 --> 00:18:50,791
ใช่เลย

299
00:18:51,916 --> 00:18:53,708
แล้วก็เนินเขาทั้งเจ็ดของอิสตันบูล

300
00:18:53,791 --> 00:18:56,541
ฉันรู้ว่ามันเยอะ
แต่วันนี้อาจจะเริ่มจากเนินแรกก่อนก็ได้

301
00:19:05,458 --> 00:19:06,458
ขอโทษนะคะ

302
00:19:08,083 --> 00:19:09,333
ยังมีอีกเหรอ

303
00:19:10,333 --> 00:19:12,375
ขอโทษที่ขัดจังหวะ แต่คุณมีแขกมาครับ

304
00:19:12,458 --> 00:19:14,083
ให้ผมพาเข้ามา หรือจะ…

305
00:19:24,500 --> 00:19:26,125
เธอต้องเป็นมาวีแน่ๆ

306
00:19:26,708 --> 00:19:28,000
ก็ดูไม่แย่นี่

307
00:19:28,083 --> 00:19:30,583
แต่เราต้องรีบจัดการรูปในไอจีของเธอด่วนเลย

308
00:19:32,208 --> 00:19:33,208
ฉันชื่อเอโด

309
00:19:34,500 --> 00:19:35,500
ลูกพี่ลูกน้องเธอ

310
00:19:36,083 --> 00:19:37,458
ลูกพี่ลูกน้องลำดับสอง

311
00:19:37,541 --> 00:19:38,541
ไม่สิ ลำดับสาม

312
00:19:39,875 --> 00:19:42,166
ช่างเถอะ ป้ายาดิการ์อยากแนะนำให้เรารู้จักกัน

313
00:19:42,250 --> 00:19:43,416
แต่มันโคตรยุค 90 เลย

314
00:19:43,500 --> 00:19:46,791
แล้วฉันก็ชอบเรื่องเซอร์ไพรส์
โดยเฉพาะตอนที่ฉันเป็นคนเซอร์ไพรส์

315
00:19:46,875 --> 00:19:48,958
ก็เลย เปรี้ยง! ฉันเลยมาเอง

316
00:19:49,041 --> 00:19:50,958
ขอโทษนะ เขาก็เป็นแบบนี้แหละ

317
00:19:51,041 --> 00:19:52,958
ฉันชื่อเลย์ลา เป็นลูกพี่ลูกน้องลำดับสอง

318
00:19:53,041 --> 00:19:54,083
ยินดีต้อนรับนะ มาวี

319
00:19:54,166 --> 00:19:56,208
ลูกพี่ลูกน้องลำดับสองเหรอ

320
00:19:57,250 --> 00:19:58,833
ครอบครัวไงที่รัก อย่าถามเยอะ

321
00:19:58,916 --> 00:20:01,791
- ทำไมพูดเยอรมันกันเก่งจัง
- ของมันต้องเป็นไว้สิ

322
00:20:01,875 --> 00:20:03,708
ในครอบครัวเรา ทุกคนพูดเยอรมันได้

323
00:20:03,791 --> 00:20:04,958
ตั้งแต่ยุคออตโตมัน

324
00:20:05,041 --> 00:20:08,416
เรามีความสัมพันธ์ที่ดีกับเยอรมนี
ทั้งเรื่องส่วนตัวและธุรกิจ

325
00:20:08,500 --> 00:20:11,250
เราเรียนโรงเรียนเยอรมัน
แล้วต่อมหาลัยที่เยอรมนีหรือสวิต…

326
00:20:11,333 --> 00:20:13,208
น่าเบื่อ!

327
00:20:13,291 --> 00:20:14,833
คุณอยากได้อะไรเพิ่มอีกไหมครับ

328
00:20:16,791 --> 00:20:19,708
บิโรล นายอยู่ที่นี่ด้วย

329
00:20:19,791 --> 00:20:22,125
สาบานเลย ฉันตั้งใจว่าจะโทรหา

330
00:20:22,208 --> 00:20:24,666
น่าเสียดาย ที่เราต้องไปแล้ว

331
00:20:27,958 --> 00:20:29,208
- ไว้เจอกัน
- บ๊ายบาย

332
00:20:30,208 --> 00:20:33,916
"เรา" หมายถึงพวกเรา เราต้องไปแล้ว
มาเถอะ เรามีอะไรต้องทำอีกเยอะ

333
00:20:34,000 --> 00:20:35,083
ไปกันได้แล้ว

334
00:20:37,458 --> 00:20:40,125
ได้ข่าวว่าเธอมีแฟนแล้ว

335
00:20:40,208 --> 00:20:44,625
เรื่องของครอบครัวเรา
มีแต่ฉันที่มีสิทธิ์จะยุ่งด้วย

336
00:20:44,708 --> 00:20:47,708
การที่เขาเป็นทนาย
ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องไม่ดีเสมอไป

337
00:20:47,791 --> 00:20:52,208
ตามมาตรฐานเยอรมัน นั่นเป็นงานที่ดีนะ ว่าไหม

338
00:20:52,291 --> 00:20:55,166
ลูกไก่ยังไม่ฟักก็อย่าไปรีบนับก่อนสิ

339
00:20:57,500 --> 00:20:58,541
นั่นใครน่ะ

340
00:20:59,500 --> 00:21:01,708
นั่นใครมาละเนี่ย

341
00:21:02,416 --> 00:21:04,458
- เคนท์
- เคนท์เหรอ

342
00:21:07,458 --> 00:21:09,291
เมลเทมตื่นเต้นใหญ่เลย

343
00:21:12,791 --> 00:21:13,833
ใจเย็นๆ ไว้

344
00:21:16,708 --> 00:21:18,208
โอเค ฉันเย็นแล้ว

345
00:21:22,166 --> 00:21:23,375
คุณยาดิการ์

346
00:21:24,041 --> 00:21:24,875
ยินดีต้อนรับครับ

347
00:21:24,958 --> 00:21:26,041
ดีใจที่มานะ

348
00:21:26,625 --> 00:21:28,375
ผมจะปฏิเสธได้ยังไง

349
00:21:28,458 --> 00:21:30,166
คุณผู้หญิง งามทุกคนเลยนะครับ

350
00:21:30,250 --> 00:21:33,541
ทุกคน ขอแนะนำนะ นี่เคนท์

351
00:21:33,625 --> 00:21:36,291
ซาฟิเย โทก
เธอคงรู้จักอยู่แล้ว ประธานมูลนิธิโทก

352
00:21:36,375 --> 00:21:37,333
รู้จักสิครับ

353
00:21:37,833 --> 00:21:41,500
เมลเทม อูลู ประธานบริษัทการบินอูลู

354
00:21:41,583 --> 00:21:43,250
- ยินดีที่ได้รู้จักครับ
- เช่นกัน

355
00:21:43,333 --> 00:21:46,291
แล้วนี่คือรานา จากเออร์กึเลอร์โฮลดิง

356
00:21:49,500 --> 00:21:52,958
- สาวๆ เดี๋ยวฉันขอตัวสักครู่
- รีบหน่อยล่ะที่รัก

357
00:21:53,041 --> 00:21:55,125
เรื่องแบบนี้รีบร้อนไม่ได้

358
00:21:57,125 --> 00:21:59,041
- กินให้อร่อยนะครับ
- ขอบคุณ

359
00:21:59,541 --> 00:22:02,166
เป็นครั้งแรกที่เธอมาตุรเคีย

360
00:22:03,041 --> 00:22:05,500
ฉันอยากให้มาวีได้มีโอกาสรู้จักเรา

361
00:22:05,583 --> 00:22:08,458
อิสตันบูล และวัฒนธรรมของเรา

362
00:22:08,958 --> 00:22:10,625
แล้วผมจะช่วยอะไรได้บ้างครับ

363
00:22:10,708 --> 00:22:14,375
ฉันอยากให้เธอทำความรู้จักกับมาวี
เปิดใจให้กว้างไว้

364
00:22:20,166 --> 00:22:21,166
ดื่ม

365
00:22:21,250 --> 00:22:24,125
เอาละ คอร์สเร่งรัดเรื่องพวกเรา
ครอบครัวเรา

366
00:22:24,208 --> 00:22:28,041
พวกเรา พวกบิลกิน ก็ประมาณแบบ

367
00:22:28,625 --> 00:22:30,000
ตระกูลผู้ดีตุรเคีย

368
00:22:30,083 --> 00:22:34,250
ธุรกิจนี้เดิมทีก่อตั้งโดย
ปู่ย่าของยาดิการ์ที่คัปปาโดเกีย

369
00:22:34,333 --> 00:22:35,833
พวกเขาลงทุนอย่างชาญฉลาด

370
00:22:35,916 --> 00:22:38,333
ซื้อที่ดินไว้มากมาย ย้ายมาอิสตันบูล

371
00:22:38,416 --> 00:22:40,875
ขยายไปสู่ระดับนานาชาติ อะไรต่อมิอะไร

372
00:22:40,958 --> 00:22:42,000
แล้วก็แต่นแต๊น!

373
00:22:43,000 --> 00:22:44,708
ธุรกิจนี้ส่งต่อกันมา

374
00:22:44,791 --> 00:22:47,791
และในเมื่อยาดิการ์มีลูกแค่คนเดียว
คือพ่อของเธอ…

375
00:22:47,875 --> 00:22:51,833
เธอเลยมอบอำนาจบริหาร
ให้กุเนย์เป็นการชั่วคราว

376
00:22:52,416 --> 00:22:53,458
และกุเนย์คือ…

377
00:22:53,541 --> 00:22:54,583
ญาติลำดับสองอีกคน

378
00:22:54,666 --> 00:22:58,333
เขาคิดว่าอาทิตย์หน้าที่จะถึงนี้

379
00:22:58,416 --> 00:23:01,250
ยาดิการ์จะประกาศ
ให้เขาเป็นทายาทอย่างเป็นทางการ

380
00:23:01,333 --> 00:23:04,458
ในงานวันเกิดที่คัปปาโดเกีย

381
00:23:05,125 --> 00:23:08,625
ขอบอกเลย จังหวะเป๊ะเวอร์มากจ้า

382
00:23:08,708 --> 00:23:09,958
เหมาะเจาะ!

383
00:23:10,041 --> 00:23:13,291
- เหมาะเจาะยังไงเหรอ
- ไพ่กำลังจะถูกสับใหม่หมดไง

384
00:23:13,375 --> 00:23:16,125
- เธอโผล่มาแล้วนี่ มีหลานสาวแล้ว
- มาวี!

385
00:23:16,208 --> 00:23:17,500
โอ๊ย มาอีกแล้ว

386
00:23:18,833 --> 00:23:20,541
- มาวี!
- มาวี!

387
00:23:20,625 --> 00:23:21,625
มาวี!

388
00:23:21,708 --> 00:23:23,625
- พวกนี้มาอีกแล้ว เอโด
- มาวี!

389
00:23:23,708 --> 00:23:27,375
- มาวี
- จัน คุณรู้ไหมว่ามาวีรวยมาก

390
00:23:27,458 --> 00:23:29,208
- จัน!
- มาวี! มองทางนี้

391
00:23:29,291 --> 00:23:32,000
เอโด ไปๆ รีบไปจากที่นี่เลย

392
00:23:35,375 --> 00:23:36,666
เลิกยุ่งกับเราซะที!

393
00:23:38,333 --> 00:23:40,750
อย่ามายุ่งกับฉัน!

394
00:23:45,333 --> 00:23:47,500
พวกเขาตามเราทำไม พวกเขาพูดอะไรกัน

395
00:23:47,583 --> 00:23:48,958
พวกปาปารัสซี!

396
00:23:49,041 --> 00:23:52,333
แค่เพราะพ่อฉันเป็นบิลกินเหรอ

397
00:23:52,416 --> 00:23:54,166
เพราะคุณคือบิลกินต่างหาก

398
00:23:54,250 --> 00:23:56,708
เธอควรทำตัวให้ชินไว้นะที่รัก

399
00:23:56,791 --> 00:23:59,875
มาวี เธอคือคนสำคัญ เธอคือเจ้าชายแฮร์รี่!

400
00:23:59,958 --> 00:24:01,750
ส่วนจันคือเมแกน

401
00:24:01,833 --> 00:24:05,125
แค่ว่าสไตล์สู้ไม่ได้ชิดซ้ายไปเลย

402
00:24:05,208 --> 00:24:06,208
ขอโทษทีนะ

403
00:24:43,583 --> 00:24:44,666
มาวี มาเร็ว

404
00:24:44,750 --> 00:24:45,958
มาวี มาตรงนี้สิ

405
00:24:46,041 --> 00:24:47,000
- มาวี
- มาวี มาเร็ว

406
00:24:47,083 --> 00:24:49,083
- มาวี มานี่สิ
- มาเร็ว

407
00:24:49,166 --> 00:24:51,875
- มาวี เร็วเข้า
- มาวี มานี่ มาเต้นกัน

408
00:24:51,958 --> 00:24:54,500
โอเคๆ ปล่อยฉันก่อน ฉันขอไปดื่มหน่อย

409
00:24:54,583 --> 00:24:56,500
ฉันจะไปหาอะไรดื่ม โอเคนะ

410
00:24:57,333 --> 00:24:58,416
ขอโทษที

411
00:25:07,750 --> 00:25:10,250
- นี่มันเรื่องอะไรกัน
- ภาษากายน่ะ

412
00:25:10,333 --> 00:25:12,666
จำเป็นมากสำหรับการสื่อสารในตุรเคีย

413
00:25:12,750 --> 00:25:14,875
แม่เธอไม่ได้สอนอะไรตุรเคียๆ ให้เลยเหรอ

414
00:25:16,000 --> 00:25:17,083
โอเค ดูนี่นะ

415
00:25:17,708 --> 00:25:18,750
"ไม่"

416
00:25:19,458 --> 00:25:21,375
"เอ่อ นิดหน่อย"

417
00:25:21,458 --> 00:25:23,500
"ทำอะไรน่ะ" "หยุดนะ ไปให้พ้น"

418
00:25:23,583 --> 00:25:24,916
"มานี่"

419
00:25:25,000 --> 00:25:25,875
"ฉันกลัว"

420
00:25:26,458 --> 00:25:27,625
"ไป เดินไปสิ"

421
00:25:28,458 --> 00:25:29,916
"ขอให้ปลอดภัยจากดวงตาปีศาจ"

422
00:25:30,000 --> 00:25:31,750
"ดูนี่ ตรงนี้ ตรงนี้"

423
00:25:34,375 --> 00:25:35,375
มา ไปเต้นกันเถอะ

424
00:25:37,458 --> 00:25:38,750
เก่งมาก

425
00:25:39,541 --> 00:25:41,458
หัวไวจริงๆ เลย ดีมาก

426
00:25:43,916 --> 00:25:45,416
- พูดอะไรกับฉันหน่อย
- อะไร

427
00:25:46,041 --> 00:25:49,000
จูบฉัน ไม่ หยุดนะ จะทำอะไรน่ะ

428
00:25:50,375 --> 00:25:51,958
เคนท์ หนุ่มโสดสุดเซ็กซี่อยู่นี่

429
00:25:52,041 --> 00:25:55,458
น่าจะเป็นหนุ่มโสด
ที่สาวกรี๊ดที่สุดในแถบตะวันออกนี่แล้ว

430
00:26:03,625 --> 00:26:04,666
เขาหายไปแล้ว

431
00:26:04,750 --> 00:26:07,250
เขาหายไปเฉยเลย ให้ตายสิ ผู้ชายคนนั้น

432
00:26:07,333 --> 00:26:08,333
มาวี

433
00:26:09,291 --> 00:26:10,708
มาวี มาเต้นกันเถอะ

434
00:26:12,083 --> 00:26:15,833
ขอโทษนะ งานปาร์ตี้ของยาดิการ์พรุ่งนี้
พวกเธอจะใส่ชุดอะไรกันเหรอ

435
00:26:15,916 --> 00:26:17,916
อะไรก็ได้ที่เอาติดมาด้วยละมั้ง

436
00:26:22,833 --> 00:26:23,833
ไม่อะ

437
00:26:29,791 --> 00:26:32,958
ในนี้เขียนว่าวันเกิดย่าคุณคือสุดสัปดาห์หน้า

438
00:26:35,125 --> 00:26:37,416
แล้วไม่มีอย่างอื่นเกี่ยวกับพ่อฉันบ้างเหรอ

439
00:26:38,750 --> 00:26:39,750
ไม่มี

440
00:26:40,833 --> 00:26:43,708
มีแค่ข่าวลือกับการคาดเดา

441
00:26:43,791 --> 00:26:47,541
หลังจากเขาปฏิเสธ
การสืบทอดตำแหน่งและจากไป

442
00:26:55,416 --> 00:26:57,291
ขอบคุณนะที่รัก

443
00:27:20,958 --> 00:27:23,833
สัตว์ประหลาดทั้งหลาย เรามาแล้ว

444
00:27:23,916 --> 00:27:25,250
สวัสดี

445
00:27:25,916 --> 00:27:28,125
สองคนนี้ต้องการให้คุณช่วยด่วนเลย

446
00:27:30,000 --> 00:27:31,583
ที่นี่แหละคือที่ที่เวทมนตร์เกิดขึ้น

447
00:27:32,083 --> 00:27:34,375
เอามาครบเซตเลยนะ

448
00:27:34,458 --> 00:27:37,750
ทั้งโอกาสพิเศษและงานต่างๆ

449
00:27:48,250 --> 00:27:49,250
- ไม่อะ
- ไม่!

450
00:27:54,333 --> 00:27:56,166
เธอเห็นลิงก์ของโรงแรมที่ฉันส่งให้ไหม

451
00:27:56,250 --> 00:27:58,541
โรงแรมชีรานจ์-พาเลสน่ะ

452
00:27:59,125 --> 00:28:00,416
ถามจริง!

453
00:28:00,916 --> 00:28:02,541
นี่โรงแรมที่เธอพักเหรอเนี่ย

454
00:28:02,625 --> 00:28:04,083
- ใช่
- บ้าแล้ว

455
00:28:04,166 --> 00:28:05,625
ในงานเลี้ยงที่จะถึงนี่นะ

456
00:28:06,541 --> 00:28:07,958
กฎข้อที่หนึ่ง

457
00:28:09,083 --> 00:28:11,041
อย่าไว้ใจใครเด็ดขาด โดยเฉพาะกุเนย์

458
00:28:14,916 --> 00:28:15,833
เอาไปเผาทิ้ง!

459
00:28:15,916 --> 00:28:17,416
หมดกันเรื่องแต่งงาน

460
00:28:17,500 --> 00:28:20,750
ตอนนี้จะขอก็ไม่ได้ละ
ไม่งั้นพี่จะเหมือนเป็นนักขุดทอง

461
00:28:20,833 --> 00:28:23,166
อย่าไปฟังน้องเขานะลูก

462
00:28:23,666 --> 00:28:24,708
ผมแค่พูดความจริง

463
00:28:24,791 --> 00:28:25,791
มูซาน้องรัก

464
00:28:26,458 --> 00:28:27,958
มันไม่ช่วยอะไรสักนิด

465
00:28:28,041 --> 00:28:29,666
ชิลก่อน คู่พี่เจ๋งสุดอยู่แล้ว

466
00:28:29,750 --> 00:28:32,500
กฎข้อที่สอง
ยิ้ม พยักหน้า เออออห่อหมกไว้

467
00:28:35,291 --> 00:28:37,500
ไว้ฉันโทรหานะ แป๊บนึง เดี๋ยว

468
00:28:37,583 --> 00:28:38,583
เยี่ยม

469
00:28:39,083 --> 00:28:41,375
กฎข้อที่สาม อย่าดื่มเยอะเด็ดขาด

470
00:28:43,291 --> 00:28:45,666
แล้ววันนี้ฉันจะได้เจอคนทั้งตระกูลด้วย

471
00:28:45,750 --> 00:28:48,541
มาวี เธอหายใจจะไม่ทันแล้ว

472
00:28:48,625 --> 00:28:50,083
พวกเขาก็แค่คนเหมือนเรา

473
00:28:50,166 --> 00:28:51,166
กฎข้อที่สี่

474
00:28:51,250 --> 00:28:53,791
ต้องจูบมือทุกคน สำคัญมาก

475
00:29:09,083 --> 00:29:10,166
กฎข้อที่ห้า

476
00:29:10,666 --> 00:29:12,291
อย่าไว้ใจใครเด็ดขาด

477
00:29:13,875 --> 00:29:14,875
อย่าเด็ดขาด

478
00:29:15,458 --> 00:29:18,458
ปาร์ตี้นี้คือดงฉลาม

479
00:29:24,625 --> 00:29:26,416
สวยมากเลย

480
00:29:26,500 --> 00:29:28,416
พระเจ้า นางฟ้าของฉัน

481
00:29:50,291 --> 00:29:51,916
สวยมากเลย มาวี

482
00:29:52,000 --> 00:29:53,541
ยินดีต้อนรับ มาวี

483
00:29:55,000 --> 00:29:56,833
- มาวี!
- มาวี ยินดีต้อนรับ

484
00:29:56,916 --> 00:29:57,916
ขอนะ

485
00:29:59,250 --> 00:30:00,916
- ครับ
- จัน

486
00:30:01,666 --> 00:30:03,666
มากับฉันค่ะ

487
00:30:04,208 --> 00:30:05,208
ทางนี้ค่ะ

488
00:30:08,000 --> 00:30:10,500
ฉันก็อยากจะคุยกับเธอมากกว่านี้อีกหน่อย

489
00:30:10,583 --> 00:30:13,000
แต่ทุกคนอยากพบเธอ

490
00:30:19,041 --> 00:30:20,333
คนมากันเยอะมาก

491
00:30:42,041 --> 00:30:44,333
นี่คือคนสวนของเรากับครอบครัว

492
00:30:44,416 --> 00:30:47,416
พวกเขาขยันและภักดีมาก ซึ่งเราชอบแบบนั้น

493
00:30:47,500 --> 00:30:49,041
ยินดีต้อนรับนะ

494
00:30:49,125 --> 00:30:50,125
ยินดีต้อนรับ

495
00:30:58,083 --> 00:31:03,666
ลูกจ้างเป็นฝ่ายจูบมือพวกเรา
เพื่อแสดงความเคารพ ไม่ใช่ตรงกันข้าม

496
00:31:03,750 --> 00:31:06,875
กฎข้อที่ห้า อย่าไว้ใจใคร

497
00:31:09,333 --> 00:31:10,833
ทางนี้ค่ะ มากับฉัน

498
00:31:10,916 --> 00:31:12,708
ฉันอยากแนะนำคุณให้รู้จักใครบางคน

499
00:31:18,375 --> 00:31:19,291
(น้ำตาแห่งความสุข)

500
00:31:19,375 --> 00:31:20,375
(ข่าวด่วน)

501
00:31:20,458 --> 00:31:22,333
(เจ้าหญิงที่ถูกลืม)

502
00:31:22,416 --> 00:31:23,375
(หลานสาว!)

503
00:31:23,458 --> 00:31:25,583
(รวยชั่วข้ามคืน)
(จากสามัญชน)

504
00:31:25,666 --> 00:31:27,875
(เจ้าหญิงมาวี เธอคือใคร)

505
00:31:49,708 --> 00:31:52,166
(ฮิลมี: ช่วยโทรหาพ่อหน่อย เรื่องด่วนมาก)

506
00:31:55,166 --> 00:31:56,166
แชมเปญไหมคะ

507
00:31:57,750 --> 00:31:59,000
อะไรของหมอนั่น

508
00:31:59,750 --> 00:32:00,875
สวัสดีครับทุกท่าน

509
00:32:00,958 --> 00:32:02,750
ครับ สวัสดี

510
00:32:02,833 --> 00:32:04,583
สบายดีไหมครับ

511
00:32:11,125 --> 00:32:12,416
สวัสดีครับ คุณป้า

512
00:32:19,041 --> 00:32:20,750
- เห็นจันบ้างไหม
- ไม่เห็น

513
00:32:20,833 --> 00:32:23,958
แต่ฉันกำลังมอง
ว่าที่อดีตภรรยาคนที่สี่ของพ่อเลย์ลาอยู่

514
00:32:24,041 --> 00:32:25,666
น่าเสียดายนะ ฉันชอบคนนี้

515
00:32:25,750 --> 00:32:27,041
- ฉันก็เหมือนกัน
- แล้วจันล่ะ

516
00:32:28,250 --> 00:32:31,083
ฉันคิดว่าคาโรลีนกำลังแนะนำเขา
ให้ทุกคนอยู่ ทุกคนเลย

517
00:32:31,833 --> 00:32:32,875
คาโรลีนเป็นใครกันแน่

518
00:32:32,958 --> 00:32:35,875
เธอเป็นเหมือนผู้ช่วยส่วนตัวของยาดิการ์

519
00:32:35,958 --> 00:32:38,666
จริงๆ มันก็แปลกนะ ที่คนนอกที่ไม่ใช่ญาติ

520
00:32:38,750 --> 00:32:40,625
กลับได้รับความไว้วางใจมากขนาดนี้

521
00:32:41,791 --> 00:32:44,291
บางครั้งการเป็นคนนอกก็มีข้อได้เปรียบของมัน

522
00:32:44,375 --> 00:32:47,583
วงในครอบครัวบางทีมันก็ซับซ้อนเกินไป

523
00:32:47,666 --> 00:32:50,000
เธอจะพูดว่ามีเล่ห์เหลี่ยม แต่ไม่อยากพูดตรงๆ

524
00:32:50,083 --> 00:32:51,666
เธอเล่าได้เป็นฉากๆ เลยละ

525
00:32:52,166 --> 00:32:53,500
คิดถึงชุดเธอไว้

526
00:32:54,250 --> 00:32:56,000
เอาเป็นว่าบอกแบบนี้ดีกว่า

527
00:32:56,500 --> 00:33:00,208
คนบางคนยอมทำทุกอย่าง
เพื่อเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวของตัวเอง

528
00:33:15,500 --> 00:33:17,666
ครับ แป๊บนึง ผมกำลังหา…

529
00:33:17,750 --> 00:33:19,666
แป๊บนึง ผมกำลังหาที่เงียบๆ อยู่

530
00:33:19,750 --> 00:33:20,750
ฮัลโหล

531
00:33:21,500 --> 00:33:23,041
ใช่แฟนเธอรึเปล่า

532
00:33:23,125 --> 00:33:24,125
ฮัลโหล

533
00:33:25,250 --> 00:33:26,208
ครับ ฮัลโหล

534
00:33:26,708 --> 00:33:28,208
แล้วไง พวกลูกเป็นไงบ้าง

535
00:33:28,291 --> 00:33:30,583
งานเลี้ยงเป็นไง มีใครมาบ้าง

536
00:33:30,666 --> 00:33:34,000
งานเลี้ยงใหญ่มาก
ผมเจอคนมาอย่างน้อยก็ร้อยคนแล้วมั้ง

537
00:33:34,083 --> 00:33:35,083
แต่ทางแม่เป็นไงเหรอ

538
00:33:35,166 --> 00:33:36,958
ไหนว่ามีเรื่องด่วนไง

539
00:33:37,750 --> 00:33:40,791
แม่บอกพ่อแล้วว่าตอนนี้มันไม่เหมาะ

540
00:33:40,875 --> 00:33:42,541
- แต่ว่านะ
- บอกเขาไปเถอะพ่อ

541
00:33:42,625 --> 00:33:45,083
ลูก เรามีลูกความรายใหม่

542
00:33:46,000 --> 00:33:48,125
จ้างเราด้วยเงิน
ที่สูงกว่ารายได้ทั้งปีของเราซะอีก

543
00:33:48,208 --> 00:33:50,291
เหมือนของขวัญจากสวรรค์เลย

544
00:33:50,375 --> 00:33:52,666
นี่เป็นงานที่ใหญ่ที่สุดที่เราเคยได้รับมา

545
00:33:53,291 --> 00:33:56,791
แต่เธอต้องการให้ทนายของเรามาให้หมด

546
00:33:57,375 --> 00:33:58,666
พ่อขอโทษนะ

547
00:33:59,666 --> 00:34:01,083
พ่ออยากลูกให้กลับมา

548
00:34:01,666 --> 00:34:02,625
เมื่อไหร่ครับ

549
00:34:02,708 --> 00:34:03,791
เรื่องขอแต่งงาน…

550
00:34:03,875 --> 00:34:07,041
ลูกรอไปอีกสักหน่อยจะได้มั้ย

551
00:34:09,583 --> 00:34:11,416
ฮัลโหล จัน

552
00:34:13,708 --> 00:34:15,541
ผมมีข่าวร้าย

553
00:34:15,625 --> 00:34:16,625
โอเค

554
00:34:17,625 --> 00:34:18,625
ผมต้อง…

555
00:34:20,041 --> 00:34:21,458
กลับไปฮัมบูร์ก

556
00:34:22,375 --> 00:34:25,250
ลูกความใหม่ งานใหญ่มาก

557
00:34:25,333 --> 00:34:28,875
มันอาจเป็นจุดเปลี่ยนของเรา
แล้วนัดแรกก็คือพรุ่งนี้เช้าเก้าโมง

558
00:34:28,958 --> 00:34:32,875
- ประชุมออนไลน์ไม่ได้เหรอ
- เธออยากให้ทนายทั้งหมดอยู่ที่นั่น

559
00:34:32,958 --> 00:34:35,750
และกฎหมายสัญญาคือสิ่งที่ผมเชี่ยวชาญ

560
00:34:35,833 --> 00:34:38,750
ใช่ ทำไมฉันไม่แปลกใจเลยนะ

561
00:34:38,833 --> 00:34:42,458
ผมจะลองขออยู่จนถึงสุดสัปดาห์นี้ดู

562
00:34:49,208 --> 00:34:52,291
แต่มันเป็นงานที่พวกคุณต้องการมากสุดๆ ใช่ไหม

563
00:34:52,375 --> 00:34:53,375
ใช่

564
00:34:56,416 --> 00:34:57,375
งั้นฉันก็มั่นใจ

565
00:34:58,375 --> 00:34:59,541
คุณไปได้

566
00:35:00,791 --> 00:35:04,833
แต่พอเสร็จแล้วต้องรีบกลับมานะ

567
00:35:06,416 --> 00:35:07,625
ทันทีที่เสร็จงานนะ

568
00:35:07,708 --> 00:35:08,708
ได้

569
00:35:09,208 --> 00:35:11,000
- โอเค
- โอเค

570
00:35:12,750 --> 00:35:16,875
ทุกท่าน ปรบมือต้อนรับเมลเทม คัมบุลด้วยค่ะ

571
00:35:25,333 --> 00:35:26,666
ผมจะมาลาครับ

572
00:35:26,750 --> 00:35:28,791
เหรอ คงไม่มีเรื่องร้ายแรงอะไรนะ

573
00:35:28,875 --> 00:35:30,750
ไม่ครับ แค่เรื่องงานน่ะ

574
00:35:36,666 --> 00:35:37,875
ฉันจะคิดถึงคุณ

575
00:35:40,666 --> 00:35:41,583
บาย

576
00:36:03,166 --> 00:36:06,666
ฉันดีใจมากที่ได้ต้อนรับมาวีหลานสาวฉัน

577
00:36:06,750 --> 00:36:08,916
ไม่เพียงแค่เข้าสู่ครอบครัวเรา

578
00:36:09,000 --> 00:36:13,000
แต่เข้าสู่บริษัทของเรา

579
00:36:13,083 --> 00:36:15,125
บิลกิน โฮลดิ้งด้วย

580
00:36:17,375 --> 00:36:20,666
เธอจะก้าวเข้ามามีบทบาทสำคัญ
ในอนาคตอันใกล้นี้

581
00:36:21,458 --> 00:36:25,208
เธอกำลังต้อนรับคุณสู่ครอบครัว
และเข้าสู่ฝ่ายบริหารของบริษัท

582
00:36:26,708 --> 00:36:28,791
ขอให้ทุกท่านสนุกสนานกับค่ำคืนนี้ค่ะ

583
00:36:28,875 --> 00:36:30,375
เธอเป็นแบบนี้แหละ ยาดิการ์น่ะ

584
00:36:30,458 --> 00:36:33,416
เธอดูออกว่าคนไหนเก่ง
แล้วก็จะทำทุกอย่างเพื่อส่งเสริม

585
00:36:34,000 --> 00:36:35,416
ขอบคุณที่แปลให้นะคะ

586
00:36:35,500 --> 00:36:36,875
อ้าว คุณเคนท์หนุ่มโสดเซ็กซี่

587
00:36:36,958 --> 00:36:38,750
แค่เคนท์ก็พอครับ

588
00:36:40,833 --> 00:36:43,916
ค่ะ ฉันต้องไปหาคุณย่าแล้ว

589
00:36:45,750 --> 00:36:47,916
คุณยาดิการ์ ทางนี้ครับ

590
00:36:50,041 --> 00:36:53,166
มาวี เวลาทำหน้าสงสัยครุ่นคิดแบบนี้แล้ว

591
00:36:53,250 --> 00:36:55,375
เธอดูเหมือนพ่อเธอจริงๆ

592
00:36:56,083 --> 00:36:58,791
เขาเป็นคนใจร้อน และกล้าหาญ

593
00:36:58,875 --> 00:37:01,500
เขาปีนป่ายทุกอย่างไปทั่ว

594
00:37:01,583 --> 00:37:05,041
ชอบเก็บสัตว์ที่บาดเจ็บและป่วยกลับมาบ้านตลอด

595
00:37:05,125 --> 00:37:06,625
เขาอยากเปลี่ยนแปลงโลก

596
00:37:07,833 --> 00:37:08,833
เหมือนเธอ

597
00:37:08,916 --> 00:37:10,875
ฉันอ่านบทสัมภาษณ์ของเธอแล้ว

598
00:37:11,375 --> 00:37:14,083
เธอมีความคิดที่ยิ่งใหญ่
ไม่ใช่แค่ในด้านสถาปัตยกรรม

599
00:37:14,166 --> 00:37:17,041
- ที่หนูอยากคุยก็คือเรื่องนี้แหละค่ะ
- เราเป็นบริษัทใหญ่

600
00:37:17,125 --> 00:37:21,708
อยู่ที่นี่เธอสามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้มากมาย
สร้างสรรค์ได้เยอะ ถ้าเธอต้องการ

601
00:37:23,541 --> 00:37:24,583
ขอบคุณค่ะ นั่น…

602
00:37:24,666 --> 00:37:28,541
- หนูพูดไม่ออก มัน…
- งั้นก็อย่าเพิ่งพูดตอนนี้ นะ

603
00:37:41,500 --> 00:37:43,000
- มาวี
- มาวี

604
00:37:43,583 --> 00:37:44,708
ยินดีต้อนรับนะ

605
00:37:46,416 --> 00:37:47,708
ที่รัก

606
00:37:48,208 --> 00:37:51,458
ตายจริง เธอสวยมาก วิเศษไปเลย

607
00:37:51,958 --> 00:37:53,333
ฉันพูดภาษาตุรเคียไม่ได้ค่ะ

608
00:37:53,416 --> 00:37:55,916
คุณป้า มาวีพูดภาษาตุรเคียไม่ได้ครับ

609
00:37:56,000 --> 00:37:57,875
เธอไม่เคยหัดเลย

610
00:37:57,958 --> 00:37:59,416
แบบฉบับพวกชาวเยอรมันแท้ๆ

611
00:37:59,500 --> 00:38:00,583
เรานึกว่าเธอพูดได้…

612
00:38:00,666 --> 00:38:03,083
ญาติที่น่าสงสาร พูดเยอรมันไม่ได้เลย

613
00:38:04,041 --> 00:38:05,500
กุเนย์ สวัสดี

614
00:38:05,583 --> 00:38:07,875
สวัสดี คุณหลานสาว

615
00:38:08,625 --> 00:38:10,666
หรือผมควรเรียกว่า "ทายาท" ดี

616
00:38:11,500 --> 00:38:14,916
กุเนย์ เราอยากถ่ายรูปกับมาวี

617
00:38:15,000 --> 00:38:16,166
ได้ไหม

618
00:38:16,250 --> 00:38:18,041
พวกเขาอยากถ่ายรูปกับคุณ

619
00:38:18,125 --> 00:38:20,000
- ได้สิคะ
- ดีจัง

620
00:38:20,083 --> 00:38:21,708
เอานะครับ สาวๆ

621
00:38:21,791 --> 00:38:23,000
โอเค

622
00:38:23,083 --> 00:38:25,875
สาม สอง หนึ่ง

623
00:38:25,958 --> 00:38:27,125
และ… ดีมาก

624
00:38:27,208 --> 00:38:29,416
- เรียบร้อย
- ขอบใจมากนะ

625
00:38:29,916 --> 00:38:31,583
โถ ที่รัก

626
00:38:32,291 --> 00:38:33,541
สวยมากๆ

627
00:38:34,833 --> 00:38:36,083
มาวี

628
00:38:37,541 --> 00:38:39,166
- เคนท์
- สวัสดีครับ

629
00:38:39,250 --> 00:38:40,625
มาด้วยเหรอ

630
00:38:40,708 --> 00:38:43,125
ฉันอยากแนะนำมาวีให้ซูซานรู้จักน่ะ

631
00:38:44,541 --> 00:38:46,166
เข้างานได้เท่ดี

632
00:38:46,250 --> 00:38:48,458
ฉันให้นายยืมก็ได้นะ

633
00:38:50,875 --> 00:38:52,041
ขอตัวก่อนนะครับ

634
00:38:55,041 --> 00:38:56,666
ซูซานคือใครคะ

635
00:38:56,750 --> 00:38:58,000
เล่นไปตามน้ำก็พอ

636
00:39:00,083 --> 00:39:02,416
งานใกล้จะจบแล้ว หิวไหม

637
00:39:15,375 --> 00:39:16,500
ขอบคุณ

638
00:39:21,291 --> 00:39:22,500
(น้ำเย็น)

639
00:39:24,875 --> 00:39:27,041
อร่อยมากเลย

640
00:39:28,958 --> 00:39:31,458
ทำให้ฉันนึกถึงแซนด์วิชปลาที่ฮัมบูร์กเลย

641
00:39:33,875 --> 00:39:36,625
คุณยังคิดถึงเรื่องที่ยาดิการ์พูดอยู่เหรอ

642
00:39:37,541 --> 00:39:39,000
คือมันบ้ามากน่ะ

643
00:39:39,083 --> 00:39:41,916
ฉันมีครอบครัวใหญ่โตขนาดนี้อยู่ที่นี่
แต่กลับไม่เคยรู้เลย

644
00:39:42,000 --> 00:39:42,833
ขอบคุณค่ะ

645
00:39:44,083 --> 00:39:46,416
แล้วฉันยังต้องเข้าไปในอาณาจักรธุรกิจนี้อีกเหรอ

646
00:39:46,500 --> 00:39:48,333
ฉันเพิ่งเริ่มจะออกมาเป็นสถาปนิกเต็มตัว

647
00:39:48,416 --> 00:39:50,958
ฉันไม่รู้ว่าฉันอยากจะทำ
หรือจะทำงานพวกนี้ได้ไหม

648
00:39:51,041 --> 00:39:54,416
ฉันได้รับโอกาสนี้
แค่เพราะฉันเป็นหลานสาวเหรอ

649
00:39:54,500 --> 00:39:55,791
เด็กเส้นพ่อเส้นแม่ไง

650
00:39:57,000 --> 00:39:58,000
ขอบคุณนะ

651
00:39:59,250 --> 00:40:00,875
นี่แหละตระกูลบิลกิน

652
00:40:01,708 --> 00:40:02,708
ฉันรู้ค่ะ

653
00:40:03,916 --> 00:40:05,416
และฉันอยากเป็นส่วนหนึ่งของมัน

654
00:40:10,125 --> 00:40:14,041
รู้ไหม ฉันเคยสงสัยมาตลอด
ว่าที่ที่พ่อเกิดมาเป็นยังไง

655
00:40:24,000 --> 00:40:25,833
ฉันไม่อยากเป็นแค่ทายาท

656
00:40:28,166 --> 00:40:30,791
ฉันจะทำให้พวกเขาเห็น
ว่าฉันเป็นใครและทำอะไรได้

657
00:40:34,416 --> 00:40:35,833
ว่าฉันทำได้จริงๆ

658
00:40:36,875 --> 00:40:38,833
ดูสิ หอคอยเมเดน

659
00:40:39,583 --> 00:40:43,625
สุลต่านสร้างหอคอยนี้ขึ้นมา
เพราะหมอดูทำนายไว้

660
00:40:43,708 --> 00:40:48,208
ว่าลูกสาวที่รักของเขาจะตาย
เพราะโดนงูกัดตอนวันเกิดอายุ 16

661
00:40:48,291 --> 00:40:50,416
แล้วพอถึงวันเกิดปีที่ 16
เขาก็ส่งตะกร้าผลไม้ไปให้

662
00:40:50,500 --> 00:40:52,583
แต่ปรากฏว่ามีงูแอบอยู่ใต้ลูกมะเดื่อ

663
00:40:52,666 --> 00:40:55,541
ถ้าเขาแค่ซื้อเรือให้ลูกสาวซะ

664
00:40:55,625 --> 00:40:57,750
ก็ไม่ต้องไปขังเธอไว้บนเกาะเดียวดายแล้ว

665
00:40:57,833 --> 00:41:01,583
แต่ว่าหอคอยแบบนี้มันแข็งแรงกว่านะ
ทนลมทนพายุได้ คงทนมาก

666
00:41:01,666 --> 00:41:04,166
อะฮ่า นั่นเสียงสถาปนิกพูดนี่

667
00:41:04,958 --> 00:41:07,583
คุณรู้เรื่องฉันเยอะมาก
แต่ฉันแทบไม่รู้จักคุณเลย

668
00:41:08,458 --> 00:41:10,166
ไม่มีอะไรให้เล่ามากนักหรอก

669
00:41:10,833 --> 00:41:13,416
ผมจบปริญญาโทวิศวกรรมโยธาที่คาร์ลสรูห์

670
00:41:13,500 --> 00:41:16,291
ตอนนี้ก็ดูแลธุรกิจครอบครัวมาได้ปีนึงแล้ว

671
00:41:16,375 --> 00:41:19,708
แค่นักธุรกิจที่น่าเบื่อ แฟนเก่าผมพูดแบบนั้น

672
00:41:19,791 --> 00:41:21,916
แต่นั่นมันก็แค่เรื่องซุบซิบ

673
00:41:23,708 --> 00:41:25,708
ขอบคุณค่ะ เด็กเส้นพ่อเส้นแม่

674
00:41:26,291 --> 00:41:27,416
โดนเต็มๆ

675
00:41:31,458 --> 00:41:34,500
บ้าสุดๆ เลยโนรา มีเรื่องเกิดขึ้นเพียบเลย

676
00:41:34,583 --> 00:41:36,708
เล่ามาให้หมด เป็นยังไงบ้าง

677
00:41:36,791 --> 00:41:38,333
ฉันไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนเลย

678
00:41:38,416 --> 00:41:39,583
ฉันว่าที่สุดๆ เลยก็คือ

679
00:41:39,666 --> 00:41:42,291
ย่าฉันอยากให้ฉันทำงานกับบริษัท

680
00:41:42,791 --> 00:41:44,375
ทั้งๆ ที่แทบไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ

681
00:41:44,916 --> 00:41:47,166
อยู่ดีๆ จันก็ต้องกลับฮัมบูร์กกะทันหัน

682
00:41:47,250 --> 00:41:49,166
โอเค ทำไมเหรอ

683
00:41:49,250 --> 00:41:52,541
- ก็มีนัดด่วนที่สำนักงานกฎหมายน่ะ
- โอเค

684
00:41:52,625 --> 00:41:54,541
เขาต้องช็อกแน่ๆ ถ้าได้ยินเรื่องนี้

685
00:41:54,625 --> 00:41:56,750
เขามีภาพอนาคตของเราที่ต่างไปจากนี้

686
00:41:56,833 --> 00:41:58,875
แต่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าอยากได้ทั้งหมดนี้จริงๆ ไหม

687
00:41:58,958 --> 00:42:01,208
มาวี เธอไปนอนคิดดูก่อน

688
00:42:01,291 --> 00:42:03,833
พรุ่งนี้ฉันค่อยโทรหาเธอ โอเคนะ

689
00:42:18,208 --> 00:42:20,291
(มาวี: คุณว่างไหม
มีอะไรจะบอกคุณเยอะเลย)

690
00:42:27,000 --> 00:42:29,250
ดีค่ะ ดีเลย ขอบคุณ

691
00:42:30,791 --> 00:42:33,875
(ทีหลังนะ จะเริ่มแล้ว โทษที)

692
00:42:34,583 --> 00:42:38,041
รานา เออร์กึเลอร์ลูกความใหม่ของเรา

693
00:42:38,125 --> 00:42:40,875
เพื่อนร่วมงานผมครับ
คุณฮาซาโนวิชกับคุณเคลเลอร์

694
00:42:40,958 --> 00:42:42,458
นี่มูซา ลูกชายคนเล็กผม

695
00:42:42,541 --> 00:42:46,250
เขาเรียนกฎหมายอยู่ กำลังฝึกงานกับเรา

696
00:42:46,333 --> 00:42:49,375
ลูกชายคนโตผม จัน เป็นทนายเช่นกัน

697
00:42:49,916 --> 00:42:51,500
- สวัสดี
- สวัสดี

698
00:42:52,416 --> 00:42:54,416
ดีใจที่จะได้ร่วมงานกับคุณนะ

699
00:42:57,250 --> 00:42:59,916
- อรุณสวัสดิ์ คุณมาวี น้ำไหมครับ
- อรุณสวัสดิ์ ไม่ค่ะ ขอบคุณ

700
00:43:00,000 --> 00:43:02,666
- อรุณสวัสดิ์ คุณมาวี ผลไม้ไหมคะ
- อรุณสวัสดิ์ ไม่ค่ะ ขอบคุณ

701
00:43:02,750 --> 00:43:04,291
- คุณมาวี กาแฟค่ะ
- ไม่ ขอบคุณ

702
00:43:19,541 --> 00:43:22,083
รสนิยมมันอยู่ในสายเลือดจริงๆ

703
00:43:24,208 --> 00:43:26,500
ฉันจะแนะนำเพื่อนสนิทที่สำคัญที่สุดให้รู้จักนะ

704
00:43:26,583 --> 00:43:28,291
ทุกคนเป็นนักธุรกิจหญิงที่เก่งมาก

705
00:43:32,250 --> 00:43:36,250
แอปฉันบอกว่า
ถ้าตะกอนกาแฟเป็นแบบนี้แปลว่ามีแขกจะมา

706
00:43:37,666 --> 00:43:39,333
หรือว่าเป็นแม่สามีจะมา

707
00:43:39,416 --> 00:43:41,708
อย่าพูดเป็นลางสิ

708
00:43:43,833 --> 00:43:46,541
พวกเขาคุยกันเรื่องกากกาแฟ
กับการทำนายความหมาย

709
00:43:47,833 --> 00:43:50,041
ถ้าถามฉัน แอปฉันคือดีที่สุดแล้ว

710
00:43:50,125 --> 00:43:51,500
แล้วแอปนี้เอาไว้ทำอะไรคะ

711
00:43:52,916 --> 00:43:54,708
ไว้ทำนายอนาคต

712
00:43:55,208 --> 00:43:56,833
เรามีสุภาษิตว่า

713
00:43:56,916 --> 00:43:59,166
"อย่าไว้ใจหมอดู…

714
00:44:03,166 --> 00:44:04,291
ขอโทษค่ะ

715
00:44:08,666 --> 00:44:11,708
แต่ก็อย่าขาดคำแนะนำของหมอดู"

716
00:44:13,125 --> 00:44:15,833
โอกาสของสถาปนิกรุ่นใหม่ที่เยอรมนีเป็นยังไง

717
00:44:16,916 --> 00:44:19,291
ฉันไม่ใช่หมอดูนะ เมลเทม

718
00:44:20,041 --> 00:44:23,583
แล้วเธอมีแผนอะไรเกี่ยวกับอนาคตบ้างไหม

719
00:44:26,083 --> 00:44:28,666
ที่สำคัญคือแผนของยาดิการ์ต่างหาก

720
00:44:34,916 --> 00:44:37,208
ฉันขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆ ค่ะ

721
00:44:40,291 --> 00:44:41,625
จะไปคาดหวังอะไรได้ล่ะ

722
00:44:41,708 --> 00:44:44,250
โตมากับแม่แบบนั้น ก็ได้แบบนี้แหละ

723
00:44:45,250 --> 00:44:48,291
หนูไม่เข้าใจเลยสักคำ
ว่าพวกเพื่อนๆ ของยาดิการ์พูดอะไร

724
00:44:48,375 --> 00:44:49,958
แล้วแค่นั้นยังไม่พอนะ

725
00:44:50,041 --> 00:44:52,916
หนูยังบ้วนเม็ดมะกอกใส่มืออีก

726
00:44:53,458 --> 00:44:56,250
ลูกทำดีแล้ว
อย่างอื่นก็แค่เรื่องไร้สาระของพวกไฮโซ

727
00:44:56,333 --> 00:44:58,333
แม่ หนูไม่ต้องการคำสอนเรื่องปัญหาสังคมตอนนี้

728
00:44:58,416 --> 00:45:01,625
หนูทำตัวเหมือนคนงี่เง่าสุดๆ เลย
ตอนกินข้าวกับเพื่อนๆ ยาดิการ์น่ะ

729
00:45:01,708 --> 00:45:04,166
ไม่เอาน่ะมาวี ลูกโตมากับสังคมที่มันไม่ใช่แบบนั้น

730
00:45:04,250 --> 00:45:06,458
- ไม่จำเป็นต้องฝืนตัวเองหรอก
- ฝืนเหรอ

731
00:45:06,541 --> 00:45:09,333
แม่รู้ไหมว่ามันรู้สึกยังไง
ที่ต้องให้ใครมาแปลให้ตลอดเวลา

732
00:45:09,416 --> 00:45:11,291
หนูรู้สึกเหมือนเป็นเยอรมันเลย

733
00:45:11,375 --> 00:45:12,625
เราก็เป็นเยอรมันนี่

734
00:45:12,708 --> 00:45:14,708
และลูกเป็นเยอรมันที่มีความสามารถมากด้วย

735
00:45:14,791 --> 00:45:18,625
ถ้ามีคนที่ไม่ชอบลูก
เพราะลูกไม่บ้วนเม็ดมะกอกใส่ส้อม

736
00:45:18,708 --> 00:45:20,291
ก็ให้พวกนั้นไสหัวไป

737
00:45:21,125 --> 00:45:22,750
นั่นสิ แม่พูดถูก

738
00:45:23,625 --> 00:45:24,666
ขอบคุณค่ะแม่

739
00:45:27,208 --> 00:45:31,000
(บิลกิน โฮลดิ้ง)

740
00:45:31,083 --> 00:45:33,500
ฉันคิดว่ามาที่นี่น่าจะง่ายขึ้นสำหรับเธอ

741
00:45:34,833 --> 00:45:36,833
ฉันไม่ค่อยได้มาที่นี่

742
00:45:37,333 --> 00:45:38,791
ห้องทำงานของกุเนย์อยู่ชั้นบน

743
00:45:38,875 --> 00:45:42,125
เขาไม่ใช่คนที่รับมือได้ง่าย
แต่เขาเป็นนักธุรกิจที่เก่งมาก

744
00:45:43,041 --> 00:45:44,250
นี่คือปู่ทวด

745
00:45:45,500 --> 00:45:46,500
นี่คือปู่

746
00:45:48,500 --> 00:45:49,458
ใช่…

747
00:45:49,958 --> 00:45:53,666
แล้วตรงนี้ก็ยังมีที่ไว้ให้หลานๆ เหลนๆ อีก

748
00:45:53,750 --> 00:45:54,708
ใครจะไปรู้

749
00:45:55,208 --> 00:45:59,083
ยินดีต้อนรับค่ะ คุณยาดิการ์
คุณกุเนย์ทราบไหมคะว่าคุณจะมา

750
00:45:59,166 --> 00:46:02,500
ไม่ เราแค่อยากแวะมาทักทาย
เลยไม่ต้องบอกเขาก่อน

751
00:46:04,666 --> 00:46:06,416
ขอโทษนะครับ เดี๋ยวผมโทรกลับ

752
00:46:06,500 --> 00:46:09,583
ฉันบอกกี่ครั้งแล้ว
ว่าฉันไม่อยากให้ใครมารบกวน

753
00:46:10,208 --> 00:46:11,500
คุณป้ายาดิการ์

754
00:46:11,583 --> 00:46:13,041
มายังไงครับเนี่ย

755
00:46:13,791 --> 00:46:15,583
หวังว่าจะยินดีนะ

756
00:46:15,666 --> 00:46:18,333
ยินดีอย่างยิ่งเลยครับ แล้วก็มาวี…

757
00:46:18,416 --> 00:46:21,791
ฉันพามาวีมาดูบริษัท
แล้วก็อยากคุยกับเธอเรื่องหมู่บ้าน

758
00:46:24,208 --> 00:46:25,541
ถ้าสะดวกคุยนะ

759
00:46:27,166 --> 00:46:30,083
ย่าฉันอยู่ที่นั่นจนตายจากไป

760
00:46:31,166 --> 00:46:32,958
เราเคยไปพักที่นั่นกันตลอด

761
00:46:33,041 --> 00:46:35,583
พ่อเธอชอบที่นั่นมาก

762
00:46:35,666 --> 00:46:38,333
เขาชอบวิ่งเล่นตามถ้ำ

763
00:46:38,416 --> 00:46:40,208
เราพยายามทำทุกอย่างแล้ว

764
00:46:40,291 --> 00:46:42,666
แต่หินที่นั่นมันพรุนเกินไป

765
00:46:42,750 --> 00:46:45,291
คนสร้างแล้วสร้างอีกหลายครั้งเกินไป

766
00:46:45,375 --> 00:46:48,625
นักท่องเที่ยวก็แงะเอาหินกลับไปเยอะมาก
ในช่วงหลายปีนี้…

767
00:46:48,708 --> 00:46:50,791
เหมือนที่เกิดกับกำแพงเบอร์ลิน

768
00:46:50,875 --> 00:46:52,875
จนสุดท้ายมันก็พรุนเหมือนชีสสวิส

769
00:46:52,958 --> 00:46:56,166
ตอนนี้หมู่บ้านนี้ทำให้เราเสียเงินมากเกินไป

770
00:46:56,250 --> 00:46:58,125
การบูรณะไม่มีทางเป็นไปได้จริงๆ

771
00:46:58,208 --> 00:47:01,541
ผมว่าเราควรรื้อมันทิ้งซะ

772
00:47:07,708 --> 00:47:10,125
เราละเลยหมู่บ้านนี้มานานเกินไปแล้ว

773
00:47:13,416 --> 00:47:16,875
อย่าโทษตัวเองเลยครับ
มันก็แค่ซากปรักหักพังจริงๆ

774
00:47:16,958 --> 00:47:19,250
ผมจะจัดการเอง โอเคนะ

775
00:47:19,833 --> 00:47:21,333
ทั้งเรื่องคนที่ยังอาศัยอยู่ที่นั่นด้วย

776
00:47:21,416 --> 00:47:23,291
ฉันขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหม

777
00:47:24,583 --> 00:47:27,750
- ถ่ายทำไม
- ฉันคิดว่ามันน่าทึ่งมาก

778
00:47:27,833 --> 00:47:30,458
ที่ฮัมบูร์กแทบไม่ใช้หินภูเขาไฟในการก่อสร้างเลย

779
00:47:30,541 --> 00:47:32,916
ฉันแค่อยากจะดูให้ละเอียดกว่านี้

780
00:47:36,500 --> 00:47:37,791
อ้าว จันมาแล้ว

781
00:47:38,500 --> 00:47:41,958
เครียดมากเลย งานก็เร่งสุดๆ

782
00:47:43,000 --> 00:47:46,166
ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ผมคงไปไหนไม่ได้

783
00:47:47,375 --> 00:47:48,875
แล้วคุณเป็นไงบ้าง

784
00:47:48,958 --> 00:47:50,125
ฉันคิดถึงคุณ

785
00:47:51,541 --> 00:47:52,625
ผมก็คิดถึงคุณ

786
00:47:53,125 --> 00:47:54,166
ไหน

787
00:47:54,875 --> 00:47:57,458
- คุยกับมาวีอยู่เหรอ
- ครับ

788
00:47:57,541 --> 00:47:59,166
จัน หิวไหม

789
00:47:59,250 --> 00:48:00,250
ไม่ครับ

790
00:48:00,875 --> 00:48:04,708
มาวี หนูสวยมากเลยนะในรูปถ่ายน่ะ

791
00:48:04,791 --> 00:48:05,750
ขอบคุณค่ะ

792
00:48:05,833 --> 00:48:07,291
ไปเห็นรูปจากไหนเหรอคะ

793
00:48:07,375 --> 00:48:08,958
- สวัสดี มาวี
- สวัสดีค่ะ ฮิลมี

794
00:48:09,041 --> 00:48:11,125
ขอโทษนะที่ต้องให้จันกลับมา

795
00:48:11,208 --> 00:48:12,166
ไม่เป็นไรค่ะ

796
00:48:12,250 --> 00:48:15,708
หนูดูสง่างาม
และเป็นธรรมชาติมากเลยในงานน่ะ

797
00:48:15,791 --> 00:48:17,458
แล้วก็สวยมากด้วย

798
00:48:18,833 --> 00:48:20,541
โชคดีที่เอาเขาไปแอบไม่ให้เข้ากล้อง

799
00:48:20,625 --> 00:48:23,750
ฉันไม่ได้เอาเขาไปแอบ เขาหายไปเอง

800
00:48:24,666 --> 00:48:26,250
พวกเขาทำงานกันไม่หยุดเลย

801
00:48:26,333 --> 00:48:29,041
ถ้าถามฉันนะ ลูกความใหม่คนนี้บ้า…

802
00:48:29,125 --> 00:48:33,083
พูดไม่ทันขาดคำก็โทรมาอีกแล้ว
ไม่อยากเชื่อเลย

803
00:48:33,166 --> 00:48:35,208
ฉันจะเอาให้จันคุยต่อละ

804
00:48:35,291 --> 00:48:37,291
- งั้นก็บ๊ายบายนะ
- บายค่ะ

805
00:48:59,375 --> 00:49:03,375
- กุเนย์
- ไง ชอบห้องนี้ไหม

806
00:49:04,125 --> 00:49:06,500
เป็นห้องสวีตที่สวยที่สุดของเราเลย

807
00:49:06,583 --> 00:49:09,041
ฉันว่าสวยที่สุดในยุโรปด้วยซ้ำ

808
00:49:09,125 --> 00:49:12,916
ปกติมีแต่ดาราดังๆ กับประธานาธิบดีที่มาพักที่นี่

809
00:49:13,000 --> 00:49:14,666
หรือกษัตริย์

810
00:49:14,750 --> 00:49:17,041
ไม่มีนักแสดงหญิงหรือราชินีบ้างเหรอ

811
00:49:17,791 --> 00:49:19,208
แบบนั้นจะน่าสนใจกว่าเยอะ

812
00:49:19,291 --> 00:49:21,916
แต่ฉันแน่ใจว่าคุณไม่ได้มาเพื่อจะคุยเรื่องห้องนี้

813
00:49:25,333 --> 00:49:26,333
เหรอ

814
00:49:27,916 --> 00:49:29,541
ไม่ ฉันว่ามันเยี่ยมมาก

815
00:49:29,625 --> 00:49:33,708
ที่เราคุยกันตรงไปตรงมาได้แบบนี้

816
00:49:33,791 --> 00:49:34,625
จริงๆ นะ

817
00:49:35,458 --> 00:49:36,833
พูดถึงราชินี…

818
00:49:40,958 --> 00:49:42,416
ถ้าเธอคิดว่า

819
00:49:42,500 --> 00:49:45,416
เอโดกับสไตลิสต์ของเขา

820
00:49:45,500 --> 00:49:48,791
จะช่วยยกระดับให้เธอดูมีคลาส

821
00:49:48,875 --> 00:49:52,250
เพื่อให้เธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราได้

822
00:49:52,333 --> 00:49:54,666
ขอโทษที่คงต้องผิดหวังนะ

823
00:49:57,458 --> 00:49:58,625
แม่เธอน่ะ…

824
00:49:59,458 --> 00:50:01,833
แม่เธอคงคิดถึงเธอมากแล้วแน่ๆ ฉันมั่นใจ

825
00:50:03,125 --> 00:50:04,958
ใช่ไหม อายนัวร์น่ะ…

826
00:50:06,291 --> 00:50:08,208
เราจำอายนัวร์ได้ ใช่เลย

827
00:50:08,791 --> 00:50:12,250
อย่าเข้าใจฉันผิดนะ
ฉันไม่ได้คิดร้ายอะไรกับเธอ

828
00:50:12,333 --> 00:50:15,541
ฉันแค่ไม่อยากเห็นเธอต้องเสียน้ำตา

829
00:50:15,625 --> 00:50:17,500
ต้องเจอเรื่องวุ่นวายยืดเยื้อเกินไปน่ะ

830
00:50:17,583 --> 00:50:20,625
คุณช่าง… มีน้ำใจจริงๆ

831
00:50:21,333 --> 00:50:23,958
ด้วยความยินดี เป็นข้อดีอย่างนึงของฉันน่ะ

832
00:50:24,041 --> 00:50:26,958
กลับเข้าเรื่องกันเถอะ คือว่า…

833
00:50:27,041 --> 00:50:28,666
จะพูดยังไงดี คือไอ้เจ้า…

834
00:50:34,208 --> 00:50:35,916
กลิ่นสาบของพวกแรงงานอพยพน่ะ

835
00:50:37,875 --> 00:50:42,333
ต่อให้ปีนป่ายขึ้นไปสูงแค่ไหน
ก็ไม่จางหายไปไหนหรอก

836
00:50:43,166 --> 00:50:44,250
พวกชาวเยอรมัน

837
00:50:46,958 --> 00:50:50,250
ไปถามจันดู เขารู้ดีว่าฉันหมายถึงอะไร

838
00:50:50,791 --> 00:50:53,125
ต่อให้เป็นทนายแล้ว มันก็ยังเหม็นอยู่ดี

839
00:51:21,791 --> 00:51:23,625
(จัน กุเนย์น่ะ)

840
00:51:30,166 --> 00:51:33,000
(จัน ฉันว่าฉันไม่ไหว)

841
00:51:33,083 --> 00:51:36,333
พระเจ้า ห้องนี้จะกว้างไปไหนเนี่ย

842
00:51:38,833 --> 00:51:40,125
เซอร์ไพรส์!

843
00:51:43,125 --> 00:51:46,041
ฉันทิ้งเพื่อนรักให้อยู่อิสตันบูลคนเดียวไม่ได้หรอก

844
00:51:49,000 --> 00:51:50,125
โอ้ พระเจ้า

845
00:51:50,208 --> 00:51:51,500
ฉันมาแล้วจนได้

846
00:51:51,583 --> 00:51:52,708
และพรุ่งนี้

847
00:51:53,458 --> 00:51:54,833
เราจะตะลุยเมืองนี้กัน

848
00:52:07,583 --> 00:52:10,125
- สวัสดี
- สวัสดี

849
00:52:10,208 --> 00:52:11,375
- หยิบได้ไหม
- ได้ค่ะ

850
00:52:14,500 --> 00:52:16,708
โอเค มาเร็ว โนรา

851
00:52:16,791 --> 00:52:17,791
โนรา

852
00:52:17,875 --> 00:52:19,125
ขอโทษนะ สวัสดี

853
00:52:19,208 --> 00:52:22,416
- โนรา ไม่เอา พอแล้ว
- กินตุนไว้ก่อนไง

854
00:52:22,500 --> 00:52:24,125
เธอนี่สุดยอดเลย

855
00:52:26,083 --> 00:52:27,458
แป๊บนึง

856
00:52:28,250 --> 00:52:30,416
เร็วเข้า รีบขึ้นรถ

857
00:52:30,500 --> 00:52:31,583
ให้ตายสิ

858
00:52:32,125 --> 00:52:34,083
- ขอบคุณ
- ด้วยความยินดีครับ

859
00:52:42,750 --> 00:52:43,958
อีกข้างด้วย

860
00:52:46,416 --> 00:52:49,833
นั่นคือหอคอยกาลาตา ฉันอยากไปที่นั่นตั้งนานแล้ว

861
00:52:49,916 --> 00:52:52,333
ที่นี่มีแผงขายรูปปั้นอาห์เหม็ด เชเลบีด้วย

862
00:52:52,416 --> 00:52:55,291
เขาคือมนุษย์คนแรกของโลกที่พยายามจะบิน

863
00:52:55,375 --> 00:52:57,000
เขาโดดจากหอคอยกาลาตานี่แหละ

864
00:52:57,708 --> 00:52:58,958
เท่าไหร่คะ

865
00:53:00,041 --> 00:53:01,708
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณครับ

866
00:53:34,125 --> 00:53:35,833
เราเข้าไปที่นั่นกัน

867
00:53:41,250 --> 00:53:44,333
แล้ว… เขาก็เข้ามาใกล้ฉันมากๆ

868
00:53:44,916 --> 00:53:47,291
เหมือนพยายามจะดมคอฉันอะไรแบบนั้น

869
00:53:47,375 --> 00:53:51,208
ฉันคิดว่ามันต้องเกี่ยวกับ
การรื้อถอนหมู่บ้านที่คัปปาโดเกีย

870
00:53:52,000 --> 00:53:55,333
กุเนย์ไม่ชอบใจที่ฉันถ่ายพิมพ์เขียวพวกนั้นไว้

871
00:53:55,416 --> 00:53:57,750
ใช้คำว่า "พวกชาวเยอรมัน" นี่ต่ำมาก

872
00:53:58,250 --> 00:54:00,041
ต่อให้เป็นคนอย่างกุเนย์ก็เถอะ

873
00:54:00,541 --> 00:54:01,625
"ชาวเยอรมัน" เหรอ

874
00:54:02,291 --> 00:54:03,666
หมายความว่าไง

875
00:54:04,500 --> 00:54:07,250
เป็นคำที่ใช้เรียกแบบดูถูกน่ะ

876
00:54:09,166 --> 00:54:10,166
เอโด

877
00:54:10,708 --> 00:54:12,708
ครีมปูมันอร่อยมากเลย

878
00:54:14,041 --> 00:54:16,041
- ครีมปูสุดยอดมาก
- เอโด

879
00:54:18,083 --> 00:54:22,125
คนเติร์กที่ตุรเคียใช้เรียก
เพื่อกดพวกเติร์กในเยอรมนี

880
00:54:22,208 --> 00:54:24,125
แต่เราไม่เคยใช้คำนั้นเลย

881
00:54:24,208 --> 00:54:25,250
ไม่เคยเลย

882
00:54:25,333 --> 00:54:29,041
ฉันรู้สึกเหมือนถูกจับตามองตลอดเวลา
แล้วไหนยังจะความคาดหวังพวกนั้นอีก

883
00:54:29,125 --> 00:54:31,666
แต่ฉันไม่รู้เลยว่าความคาดหวังมันมีอะไรบ้าง

884
00:54:31,750 --> 00:54:36,416
มาวี เธอคือหลานสาว
ของผู้หญิงที่ทรงอิทธิพลที่สุดในตุรเคียนะ

885
00:54:36,500 --> 00:54:39,208
"อะไรบ้าง" ที่ว่าก็คือเกือบทุกอย่างนั่นแหละ

886
00:54:41,000 --> 00:54:43,333
นี่ๆ ที่รัก

887
00:54:43,416 --> 00:54:45,375
มันไม่ใช่แค่เรื่องตัวเธอหรอก

888
00:54:46,166 --> 00:54:47,500
แต่มันเกี่ยวกับบริษัท

889
00:54:47,583 --> 00:54:50,083
แล้วบริษัทก็คือครอบครัว

890
00:54:50,833 --> 00:54:53,500
และถ้ากุเนย์เล่นไม่ซื่อเรื่องหมู่บ้านนั้นจริง…

891
00:54:53,583 --> 00:54:55,083
ยาดิการ์จะฆ่าเขาแน่

892
00:54:55,791 --> 00:54:57,583
- แด่มาวี
- แด่มาวี

893
00:54:57,666 --> 00:55:00,500
แด่มาวีและการปิดฉากกุเนย์

894
00:55:00,583 --> 00:55:02,708
แด่การที่เธอจะทำให้ทุกคนเห็นความสามารถ

895
00:55:02,791 --> 00:55:04,791
และแด่การที่เธอจะเผาชุดเก่าๆ ทิ้งให้หมด

896
00:55:05,833 --> 00:55:07,125
หรือไม่ก็บริจาค

897
00:55:09,250 --> 00:55:10,666
มาเซลฟี่กัน

898
00:55:13,125 --> 00:55:15,125
- ว้าว บ้าไปแล้ว
- ซวยแล้ว

899
00:55:15,208 --> 00:55:16,208
ขอดูหน่อย

900
00:55:17,791 --> 00:55:19,750
(มาวี หลานสาวของบิลกิน)

901
00:55:21,291 --> 00:55:22,791
เธอต้องโทรหาจัน

902
00:55:23,375 --> 00:55:25,916
คุณคิดจริงๆ เหรอว่าลูกความผม

903
00:55:26,000 --> 00:55:28,416
จะยอมถือหุ้นแค่สิบเปอร์เซ็นต์น่ะ

904
00:55:29,750 --> 00:55:32,125
ทั้งที่ลงทุนไป 23 ล้านน่ะนะ

905
00:55:32,208 --> 00:55:34,250
ใช่ 23 ล้าน

906
00:55:34,833 --> 00:55:36,083
ให้ตายสิ

907
00:55:36,958 --> 00:55:37,875
มูซา

908
00:55:37,958 --> 00:55:42,250
(ข่าวด่วน
คู่รักในฝันคู่ใหม่ของวงไฮโซ)

909
00:55:43,916 --> 00:55:45,458
จัน ฉันมีอะไรจะบอก

910
00:55:45,541 --> 00:55:47,333
เผื่อคุณอ่านข่าวเว็บตุรเคีย

911
00:55:47,416 --> 00:55:50,291
หรือดูทีวีหรืออ่านหนังสือพิมพ์
ฉันอยากให้คุณได้ยินจากปากฉัน

912
00:55:50,375 --> 00:55:52,833
คุณหมายถึง
"คู่รักในฝันคู่ใหม่ของวงไฮโซ" เหรอ

913
00:55:54,750 --> 00:55:56,375
ที่นี่เกิดเรื่องขึ้นเยอะมาก

914
00:55:56,458 --> 00:55:57,291
ที่รัก…

915
00:55:57,375 --> 00:56:00,333
มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดเลยนะ

916
00:56:00,416 --> 00:56:01,250
ที่รัก…

917
00:56:01,958 --> 00:56:03,333
ผมรู้ว่าเราเป็นยังไง

918
00:56:04,708 --> 00:56:06,333
ไม่ต้องห่วงนะ

919
00:56:10,583 --> 00:56:12,416
ผมต้องกลับเข้าไปประชุมแล้ว

920
00:56:12,500 --> 00:56:14,583
- ไว้คุยกันทีหลังนะ
- ฉันรักคุณค่ะ

921
00:56:15,083 --> 00:56:17,208
ฉันว่าวันนี้ฉันเจอเรื่องมาพอแล้วละ

922
00:56:17,958 --> 00:56:19,000
โถ มาวี…

923
00:56:21,583 --> 00:56:24,208
- ขอบคุณค่ะ
- นี่ค่ะ บิลโต๊ะคุณ

924
00:56:25,500 --> 00:56:26,833
เธอทำอะไรน่ะ

925
00:56:27,791 --> 00:56:29,708
- ก็จะจ่ายเงินไง
- เราหารกันนะ

926
00:56:29,791 --> 00:56:31,708
ไม่ได้เด็ดขาด ฉันจ่ายเอง

927
00:56:32,208 --> 00:56:33,875
ไม่มีทางจ้ะ เอามานี่

928
00:56:33,958 --> 00:56:36,583
ที่รัก เงินของเธอไม่มีประโยชน์ที่นี่หรอก

929
00:56:36,666 --> 00:56:38,416
คราวก่อนนายก็พูดแบบนี้ คราวนี้ไม่ได้

930
00:56:38,500 --> 00:56:40,291
ต่อหน้าทุกคนทำแบบนี้ไม่ดี…

931
00:56:43,500 --> 00:56:44,958
เธอทำอะไรไปเนี่ย

932
00:56:45,041 --> 00:56:47,208
จะจ่ายไปเฉยๆ แบบนี้ไม่ได้นะ

933
00:56:47,291 --> 00:56:49,958
พวกคุณมีกฎการจ่ายเงิน
ที่มันซับซ้อนที่สุดในโลกเลยไหมเนี่ย

934
00:56:50,041 --> 00:56:52,541
ไม่นะ คนเติร์กเขาทำกันแบบนี้

935
00:56:52,625 --> 00:56:55,416
- จะต้องแย่งกันจ่ายก่อน
- ถ้าไม่ทำถือว่าเสียมารยาท

936
00:56:55,500 --> 00:56:57,458
ถ้ามีคนเสนออะไรมา ก็ต้องปฏิเสธก่อน

937
00:56:57,541 --> 00:56:59,875
- แล้วก็ต้องเสนออีกที
- แล้วก็ต้องปฏิเสธอีก

938
00:56:59,958 --> 00:57:03,708
พอถึงรอบที่สามถึงจะเริ่มคิดจริงจัง

939
00:57:03,791 --> 00:57:05,250
ว่าจะรับไว้หรือจะปฏิเสธ

940
00:57:05,333 --> 00:57:06,375
เธอทำเร็วไป

941
00:57:06,458 --> 00:57:09,750
และหัวเด็ดตีนขาด เราจะไม่มีวันหารกัน

942
00:57:10,375 --> 00:57:11,250
เข้าใจแล้ว

943
00:57:11,833 --> 00:57:14,000
- ขอบคุณ
- กลับดีๆ นะครับ

944
00:57:14,791 --> 00:57:16,000
พี่ต้องไปตุรเคีย

945
00:57:16,083 --> 00:57:19,208
ไอ้หมอนั่นสร้างบ้านเด็กกำพร้า
สนับสนุนสถานรับเลี้ยงเด็กที่ป่วยหนัก

946
00:57:19,291 --> 00:57:21,333
เคยติดทีมชาติว่ายน้ำโอลิมปิก

947
00:57:21,416 --> 00:57:23,541
พูดได้เจ็ดภาษา กล้ามท้องแปดลูก

948
00:57:23,625 --> 00:57:25,250
ไหนจะลักยิ้มนี่อีก

949
00:57:26,333 --> 00:57:27,875
พี่ต้องไปที่นั่น

950
00:57:27,958 --> 00:57:29,625
แล้วจะให้ฉันทำอะไร มูซา

951
00:57:30,333 --> 00:57:33,250
ไปที่นั่น แสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ
อะไรพวกนั้นเหรอ

952
00:57:33,333 --> 00:57:36,333
ไม่ใช่แบบนั้น แต่แบบว่า
“มาวีคือผู้หญิงในฝันของฉัน

953
00:57:36,416 --> 00:57:39,958
และฉันเคยจะขอเธอแต่งงานแล้ว
แต่ดันทำพังไปซะก่อน"

954
00:57:40,041 --> 00:57:41,708
พ่อรู้เรื่องแล้ว

955
00:57:41,791 --> 00:57:44,583
เที่ยวบินไปอิสตันบูลเที่ยวถัดไปอีกหกชั่วโมงออก

956
00:57:45,083 --> 00:57:48,125
เราจะทำแทนพี่เอง พี่ไปคว้าเธอมาให้ได้

957
00:57:52,500 --> 00:57:54,916
(จัน: ไง โนรา
ผมอยากเซอร์ไพรส์มาวีพรุ่งนี้)

958
00:57:55,000 --> 00:57:58,333
(ช่วยผมหน่อยได้ไหม)

959
00:58:24,166 --> 00:58:25,333
ว่าไง

960
00:58:25,416 --> 00:58:26,583
รานาโทรมาค่ะ

961
00:58:27,625 --> 00:58:30,791
จันเพิ่งบอกลาเธอ เธอรั้งเขาไว้ไม่ไหวแล้ว

962
00:58:42,125 --> 00:58:43,958
เขากำลังมาที่อิสตันบูล

963
00:58:44,458 --> 00:58:46,583
เขาต้องเห็นรูปของมาวีกับเคนท์แล้วแน่ๆ

964
00:58:46,666 --> 00:58:50,416
เด็กนั่นไม่มีคุณสมบัติ
จะเป็นผู้ชายที่คู่ควรยืนเคียงข้างมาวี

965
00:58:50,500 --> 00:58:54,500
ถ้ามาวีอยู่กับเขา เธอจะไม่มีวัน
กลายเป็นส่วนหนึ่งของพวกเราได้จริงๆ

966
00:58:57,083 --> 00:59:00,458
คิดถึงออสมานตอนที่อายนัวร์เข้ามาในชีวิตเขาสิ

967
00:59:01,041 --> 00:59:04,125
มาวียังต้องเรียนรู้อีกเยอะ
เขามีแต่จะเป็นตัวถ่วงเธอ

968
00:59:05,666 --> 00:59:08,291
โทรหาเขา บอกว่าฉันอยากคุยด้วย

969
00:59:45,541 --> 00:59:46,458
ยินดีต้อนรับ

970
00:59:46,541 --> 00:59:48,291
สวัสดีครับ คุณยาดิการ์

971
00:59:49,291 --> 00:59:50,875
ขอบคุณที่มานะ

972
00:59:51,375 --> 00:59:52,375
เชิญนั่งสิ

973
00:59:57,208 --> 00:59:59,583
คาโรลีนบอกว่าคุณมีเรื่องสำคัญ

974
00:59:59,666 --> 01:00:01,416
ฉันจะเข้าเรื่องเลยนะ

975
01:00:01,916 --> 01:00:04,291
ฉันรู้ว่าคุณกับมาวีรักกัน

976
01:00:04,875 --> 01:00:07,708
และฉันมั่นใจว่าคุณกำลังฝันถึงอนาคตร่วมกัน

977
01:00:07,791 --> 01:00:09,500
ฉันคาดว่าคุณคงรู้แล้ว

978
01:00:09,583 --> 01:00:11,916
ว่ามาวีกำลังคิดจะเริ่มทำงานกับบริษัท

979
01:00:12,000 --> 01:00:16,458
ซึ่งฉันสนับสนุน
เพราะวันหนึ่งทั้งหมดนี่ก็ต้องตกเป็นของเธอ

980
01:00:16,541 --> 01:00:19,083
เราเป็นครอบครัวเก่าแก่ มีรากฐานยาวนาน

981
01:00:20,000 --> 01:00:21,916
เรามีชื่อเสียงและสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ

982
01:00:22,500 --> 01:00:24,875
แม้กระทั่งเรื่องการเลือกคู่ครองก็เช่นกัน

983
01:00:27,041 --> 01:00:29,125
คุณต้องการเงินเท่าไหร่…

984
01:00:30,458 --> 01:00:31,875
ถึงจะหลีกทางให้

985
01:00:44,916 --> 01:00:46,875
ในซองมีเช็คเปล่าอยู่

986
01:00:48,166 --> 01:00:49,833
ทุกคนล้วนมีราคา

987
01:00:51,416 --> 01:00:52,500
เขียนลงไปได้เลย

988
01:00:59,166 --> 01:01:00,291
คุณยาดิการ์

989
01:01:01,041 --> 01:01:04,208
ผมไม่ได้รักมาวีเพราะเธอเป็นบิลกิน

990
01:01:05,083 --> 01:01:09,083
ผมรักมาวีเพราะเธอคือมาวี คุณเข้าใจไหม

991
01:01:15,791 --> 01:01:19,958
ผมคิดว่าคุณไม่เข้าใจความรักของพวกเรา

992
01:01:23,791 --> 01:01:26,166
แต่ฉันรู้สถานะทางการเงินของพ่อแม่คุณ

993
01:01:49,333 --> 01:01:51,416
อีกแค่สองวันก็จะถึงงานเลี้ยงของยาดิการ์แล้ว

994
01:01:51,500 --> 01:01:55,000
ฉันอยากบินไปคัปปาโดเกียพรุ่งนี้
ไปดูรอบๆ หมู่บ้านนั่นหน่อย

995
01:01:56,208 --> 01:01:58,125
ไปคัปปาโดเกียเร็วขึ้นหนึ่งวันเหรอ

996
01:01:58,208 --> 01:02:00,666
ฉันเอาด้วย ฉันต้องได้พักสักทีแล้ว

997
01:02:01,916 --> 01:02:04,208
การเป็นบิลกินมันเหนื่อยสายตัวแทบขาดเลยนะ

998
01:02:04,875 --> 01:02:06,833
ไม่รู้สึกเลยรึ… เคนท์

999
01:02:07,416 --> 01:02:08,416
เค้นอะไร

1000
01:02:08,500 --> 01:02:10,041
- เปล่า
- เค้นเหรอ

1001
01:02:10,125 --> 01:02:11,416
- เคนท์
- เค้นเหรอ

1002
01:02:12,250 --> 01:02:13,625
-  เคนท์!
-  อ๋อ สวัสดี เคนท์

1003
01:02:13,708 --> 01:02:15,041
- สวัสดี
- เขามาทำอะไรที่นี่

1004
01:02:15,541 --> 01:02:17,916
- คุณมาทำอะไรที่นี่
- นี่ร้านอาหารของเขา

1005
01:02:19,125 --> 01:02:21,166
- ฉันขอคุยด้วยได้ไหม
- ได้สิ

1006
01:02:26,208 --> 01:02:27,208
นี่!

1007
01:02:28,916 --> 01:02:31,916
(จัน เราอยู่ร้านอาหาร จะมาไหม)

1008
01:02:32,000 --> 01:02:35,250
หาข้อมูลจากแผนกโยธา
เมืองคัปปาโดเกียมันยากไหมคะ

1009
01:02:36,166 --> 01:02:38,458
ยากไหมเหรอ ยาก แต่ก็ทำได้

1010
01:02:39,416 --> 01:02:40,500
คุณคิดจะทำอะไร

1011
01:02:41,500 --> 01:02:43,791
คุณรู้จักหมู่บ้านที่ย่าฉันเกิดไหมคะ

1012
01:02:43,875 --> 01:02:47,000
ที่คัปปาโดเกียเหรอ ผมได้ยินว่าต้องรื้อถอน

1013
01:02:48,250 --> 01:02:49,416
ใครบอกคุณ

1014
01:02:50,166 --> 01:02:51,541
มีคนบอกผมมา

1015
01:02:51,625 --> 01:02:53,625
น่าจะเป็นกุเนย์นะ

1016
01:02:53,708 --> 01:02:56,875
เพราะหินมันพรุนรึไงนี่แหละ

1017
01:03:01,541 --> 01:03:03,041
คุณคิดว่ามันไม่จริงเหรอ

1018
01:03:04,333 --> 01:03:05,833
ฉันต้องดูให้ละเอียดก่อน

1019
01:03:05,916 --> 01:03:07,666
ถึงในรูปจะเห็นรูอยู่บ้าง

1020
01:03:07,750 --> 01:03:09,750
แต่นั่นเป็นเรื่องปกติของหินเนื้อนิ่ม

1021
01:03:09,833 --> 01:03:12,541
หมู่บ้านนี้อยู่มาตั้งแต่สมัยต้นยุคศาสนาคริสต์เลยนะ

1022
01:03:13,041 --> 01:03:14,416
พวกเขาคุยเรื่องอะไรกันน่ะ

1023
01:03:14,500 --> 01:03:16,000
เล่ามาหน่อย เล่ามา

1024
01:03:20,791 --> 01:03:23,041
คุณอยากได้อะไร และเมื่อไหร่

1025
01:03:23,916 --> 01:03:26,375
แผนผังอาคาร
กับรายงานผลการตรวจสอบที่ยื่นไป

1026
01:03:26,958 --> 01:03:30,541
ฉันต้องการภายในวันมะรืนนี้
ก่อนยาดิการ์ประกาศตัวผู้สืบทอด

1027
01:03:30,625 --> 01:03:33,166
แล้วฉันก็คิดว่าไหนๆ คุณเองก็ทำธุรกิจและ…

1028
01:03:34,125 --> 01:03:34,958
อะไร

1029
01:03:35,041 --> 01:03:37,333
คุณจะสู้กับกุเนย์จริงๆ เหรอ

1030
01:03:42,458 --> 01:03:44,125
- สวัสดีครับ
- สวัสดีครับ

1031
01:03:44,208 --> 01:03:46,000
- ขอทราบชื่อด้วยครับ
- จัน ยึลมาซ

1032
01:03:46,083 --> 01:03:48,500
แฟนผมอยู่ที่นี่ ผมแค่มาเจอเธอ

1033
01:03:48,583 --> 01:03:50,750
ขอโทษครับ ชื่อคุณไม่มีอยู่ในรายชื่อ

1034
01:03:50,833 --> 01:03:52,166
รายชื่ออะไรครับ

1035
01:03:52,250 --> 01:03:53,791
ที่นี่เป็นคลับส่วนตัว ถ้าจะเข้า…

1036
01:03:53,875 --> 01:03:55,791
เชื่อเขาเลย

1037
01:03:55,875 --> 01:03:57,083
คนเยอรมันเหรอ

1038
01:03:57,166 --> 01:03:58,416
- ใช่
- จากเมืองไหนเหรอ

1039
01:03:58,500 --> 01:03:59,625
- จากฮัมบูร์ก
- ฮัมบูร์ก

1040
01:03:59,708 --> 01:04:01,791
- ใช่
- ผมมีลูกพี่ลูกน้องอยู่ที่ฮัมบูร์ก

1041
01:04:02,500 --> 01:04:03,500
เยี่ยมเลย

1042
01:04:04,250 --> 01:04:06,000
ผมขอเข้าไปนะ แฟนผมอยู่ตรงนั้น

1043
01:04:06,083 --> 01:04:08,000
ผมมาเซอร์ไพรส์เธอ

1044
01:04:08,500 --> 01:04:11,791
นั่นมาวี บิลกิน
แล้วเธอก็คบกับเคนท์ โวลฟ์อยู่

1045
01:04:11,875 --> 01:04:13,541
เพื่อน คิดว่าผมไม่อ่านข่าวรึไง

1046
01:04:13,625 --> 01:04:16,708
เพื่อน เราสองคน…
เธอไม่ได้คบอยู่กับเคนท์ โวลฟ์

1047
01:04:17,208 --> 01:04:18,500
เพราะเธอเป็นแฟนผม

1048
01:04:19,083 --> 01:04:20,333
เรากำลังจะแต่งงานกัน

1049
01:04:20,416 --> 01:04:22,708
ผมกำลังจะขอเธอ ซึ่งเธอต้องตอบรับแน่

1050
01:04:22,791 --> 01:04:24,791
พวกคุณอาจจะเคยคบกันจริง

1051
01:04:24,875 --> 01:04:26,541
แต่ตอนนี้พวกเขาเป็นคู่รักกัน

1052
01:04:27,041 --> 01:04:28,416
เขาปิดประตูทำไม

1053
01:04:30,250 --> 01:04:34,291
นี่ เพื่อน ญาติผมที่ฮัมบูร์กยังโสดอยู่

1054
01:04:37,000 --> 01:04:39,500
ขอให้เธอเจอคนที่ใช่ โอเคนะ

1055
01:04:40,291 --> 01:04:41,833
ขอให้เธอโชคดี

1056
01:04:44,666 --> 01:04:48,500
(โนรา ผมเปลี่ยนใจแล้ว ผมไม่ไปแล้ว)

1057
01:04:48,583 --> 01:04:51,291
(ผมขออยู่คนเดียวสักพัก)

1058
01:05:01,041 --> 01:05:02,916
(จัน! เราคุยกันคืนนี้ดีไหม)

1059
01:05:04,250 --> 01:05:05,916
บาบาอันเน ทำอะไรอยู่ตรงนั้นคะ

1060
01:05:07,166 --> 01:05:09,083
- ทำมันตี
- ให้หนูช่วยไหมคะ

1061
01:05:09,750 --> 01:05:12,000
เอาสิ เรามาทำด้วยกันนะ

1062
01:05:12,083 --> 01:05:13,083
ดีค่ะ

1063
01:05:33,458 --> 01:05:34,500
อร่อยมั้ย

1064
01:05:43,458 --> 01:05:44,875
มะกอกมัน…

1065
01:05:55,708 --> 01:05:58,416
- บาบาอันเน หนูขอถามอะไรหน่อยได้ไหม
- ถามมาสิ

1066
01:05:59,708 --> 01:06:00,958
ย่าไว้ใจกุเนย์ไหมคะ

1067
01:06:01,666 --> 01:06:03,625
กุเนย์เป็นคนทะเยอทะยานมาก

1068
01:06:03,708 --> 01:06:07,166
อาจจะทะเยอทะยานเกินไป ไม่ค่อยมีไหวพริบ

1069
01:06:07,250 --> 01:06:09,583
แต่เขาให้ความสำคัญกับบริษัทเหนือสิ่งอื่น

1070
01:06:09,666 --> 01:06:11,875
ซึ่งมันสำคัญต่อทุกบริษัท

1071
01:06:11,958 --> 01:06:14,875
โดยเฉพาะธุรกิจครอบครัวอย่างของเรา

1072
01:06:15,791 --> 01:06:18,291
ฉันก็อยากให้พ่อเธอเป็นแบบเขา

1073
01:06:26,958 --> 01:06:28,625
ขอต้อนรับสู่ครอบครัวนะ

1074
01:06:39,916 --> 01:06:40,916
จัน!

1075
01:06:43,375 --> 01:06:46,791
ทำไมไม่ติดต่อมาเลย
ฉันโทรหาคุณตั้งหลายครั้ง

1076
01:06:46,875 --> 01:06:49,291
พรุ่งนี้เช้าเราจะบินไปคัปปาโดเกียกัน

1077
01:06:51,166 --> 01:06:52,166
มีอะไรคะ

1078
01:06:52,916 --> 01:06:54,041
คุณไปไหนมา

1079
01:06:54,541 --> 01:06:56,375
ไปบ้านย่าฉันมา ทำไมเหรอ

1080
01:06:56,458 --> 01:06:57,458
ก่อนหน้านั้นล่ะ

1081
01:06:58,583 --> 01:07:01,666
กินมื้อเที่ยงกับเอโด เลย์ลา กับโนรา
มีเรื่องอะไรเหรอ

1082
01:07:02,458 --> 01:07:03,916
ไม่มี ผมดีใจกับคุณด้วย

1083
01:07:05,500 --> 01:07:08,833
ดูเหมือนคุณจะปรับตัว
เข้ากับโลกของบิลกินได้ดีเลย

1084
01:07:10,333 --> 01:07:12,166
ใช่ พวกเขาเป็นครอบครัวฉันนี่

1085
01:07:12,666 --> 01:07:13,541
ครอบครัวคุณเหรอ

1086
01:07:14,625 --> 01:07:17,500
คุณรู้จักพวกที่คุณเรียกว่าครอบครัวนี่มากี่วันเอง

1087
01:07:18,416 --> 01:07:19,666
นี่มันเรื่องอะไร

1088
01:07:21,375 --> 01:07:23,000
ฉันไม่เข้าใจ ว่าไงคะ

1089
01:07:24,250 --> 01:07:27,708
พอเป็นเรื่องครอบครัวของคุณ
ฉันก็ทำตามกฎของพวกคุณตลอด

1090
01:07:27,791 --> 01:07:31,625
ฉันไม่ย้ายออกจากฮัมบวร์ก
เราตัดทริปเที่ยวให้สั้นลงตลอด

1091
01:07:31,708 --> 01:07:35,000
- มื้อค่ำวันอาทิตย์พวกนั้น…
- ผมนึกว่าคุณชอบทั้งหมดนั่นซะอีก

1092
01:07:35,500 --> 01:07:36,708
ก็ชอบไง

1093
01:07:36,791 --> 01:07:39,333
เหมือนที่ฉันชอบอยู่กับครอบครัวฉัน

1094
01:07:39,416 --> 01:07:41,541
และตอนนี้ที่ฉันมีโอกาสจะได้สร้าง…

1095
01:07:41,625 --> 01:07:45,000
ขอเหอะมาวี คุณคิดจะอยู่ที่นี่จริงๆ

1096
01:07:45,083 --> 01:07:47,583
คิดว่าจะสร้างความแตกต่างให้บริษัทนี้ได้งั้นเหรอ

1097
01:07:47,666 --> 01:07:50,750
- จะบอกว่าฉันทำไม่ได้เหรอ
- ไม่ใช่ แต่นั่นไม่ใช่คุณ

1098
01:07:50,833 --> 01:07:53,000
คุณไม่ใช่แนวบริษัท คุณไม่เหมาะกับที่นี่

1099
01:07:53,083 --> 01:07:56,875
ดีจริงนะที่คุณรู้ว่าฉันเป็นใคร
ฉันไม่ใช่ใคร และฉันควรอยู่ที่ไหน

1100
01:07:56,958 --> 01:07:59,875
หรือว่าคุณกลัวว่าคุณเองต่างหากที่ไม่เข้ากับที่นี่

1101
01:08:11,500 --> 01:08:15,291
ไม่ว่าคุณจะพยายามยังไง
คุณก็ไม่มีวันมีความสุขที่นี่

1102
01:08:45,000 --> 01:08:46,875
"คุณไม่มีวันมีความสุขที่นี่"

1103
01:08:50,208 --> 01:08:51,458
พูดแบบนั้นออกมาได้ไง

1104
01:08:53,541 --> 01:08:54,625
โนรา

1105
01:09:08,583 --> 01:09:10,125
ฉันพูดแรงไปรึเปล่า

1106
01:09:10,208 --> 01:09:11,916
ฉันเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า

1107
01:09:12,000 --> 01:09:13,500
เธอคิดว่าจันพูดถูกไหม

1108
01:09:14,375 --> 01:09:17,958
สิ่งที่ฉันทำอยู่นี่สำคัญนะ
สำคัญต่อฉันและครอบครัวฉัน

1109
01:09:21,625 --> 01:09:23,333
ทำไมเขาถึงไม่เห็นนะ

1110
01:09:23,416 --> 01:09:25,958
ในที่สุดฉันก็เจอที่ของฉันแล้ว ซึ่งก็คือที่นี่

1111
01:09:45,416 --> 01:09:48,666
(คัปปาโดเกีย)

1112
01:09:52,916 --> 01:09:54,416
ขอบคุณนะ บิโรล

1113
01:10:00,125 --> 01:10:01,250
เป็นอะไร เอโด

1114
01:10:01,333 --> 01:10:03,666
ฉันจะกลับบ้าน มันร้อนเกินไป ฉันเปลี่ยนใจแล้ว

1115
01:10:03,750 --> 01:10:05,416
ตั้งสติหน่อยเอโด

1116
01:10:05,958 --> 01:10:06,916
(ไม่มีข้อความใหม่)

1117
01:10:07,000 --> 01:10:10,583
ฉันอยากได้น้ำแข็งเติมให้เต็มสระ
กับแอร์มาเป่าหน้า

1118
01:10:10,666 --> 01:10:12,166
ด่วนเลย โอเคนะ

1119
01:10:14,875 --> 01:10:15,708
โอเค

1120
01:10:16,208 --> 01:10:17,708
ทำอะไรไม่ได้แล้ว

1121
01:10:20,291 --> 01:10:22,125
เชิดเลยจ้ะ สาวๆ

1122
01:10:22,666 --> 01:10:24,458
ขอต้อนรับสู่คัปปาโดเกีย

1123
01:10:30,708 --> 01:10:33,125
มาวี ไม่มีใครเห็นหรอก มา

1124
01:10:38,583 --> 01:10:41,250
เชิญครับ เรามีปลาบลูฟิช
ปลาโบนิโต ปลากะพง…

1125
01:10:41,333 --> 01:10:44,791
- ปลาบลูฟิช ปลาลิ้นหมา ปลาโบนิโตครับ
- อีกสองสามนาทีจะออกเดินทาง

1126
01:10:44,875 --> 01:10:46,500
เราจะมาเจอกันไหม

1127
01:10:51,166 --> 01:10:53,166
(โนรา: จัน เกิดอะไรขึ้น)

1128
01:10:57,000 --> 01:11:01,041
(มาวีบอกว่าจะทำให้ดูว่าคุณคิดผิด)

1129
01:11:01,750 --> 01:11:05,083
นี่ ดีใจจังที่ติดต่อพวกนายได้ ฉันทำพลาดไป

1130
01:11:05,166 --> 01:11:07,416
แต่ฉันมีอีกแผนนึง

1131
01:11:07,500 --> 01:11:09,250
คราวนี้มันต้องได้ผลแน่

1132
01:11:09,958 --> 01:11:12,500
- จัน คุณไม่ได้นอนมากี่ชั่วโมงแล้ว
- สองวัน ทำไม

1133
01:11:12,583 --> 01:11:15,541
- คุณดูจะเพี้ยนๆ ไปนะ
- ทุกอย่างเรียบร้อยดี โอเคนะ

1134
01:11:15,625 --> 01:11:17,166
แต่พวกคุณต้องช่วยผม

1135
01:11:17,250 --> 01:11:18,500
แผนว่าไง

1136
01:11:18,583 --> 01:11:20,708
มาวีหลงทางไปในโลกบิลกิน

1137
01:11:20,791 --> 01:11:22,333
และเราต้องปลุกสติเธอ

1138
01:11:22,416 --> 01:11:23,916
ผมกำลังคิดว่า

1139
01:11:24,000 --> 01:11:26,833
อายนัวร์ คุณ มูซา พ่อแม่ผม

1140
01:11:28,166 --> 01:11:29,375
แล้วก็ผม

1141
01:11:29,458 --> 01:11:32,333
จะทำเซอร์ไพรส์
โผล่ไปที่งานวันเกิดของยาดิการ์

1142
01:11:33,458 --> 01:11:35,875
แล้วผมจะขอเธอแต่งงาน
ต่อหน้าทุกคนในครอบครัว

1143
01:11:35,958 --> 01:11:38,750
อย่างถูกต้อง พร้อมแหวน

1144
01:11:39,750 --> 01:11:43,458
คุกเข่า บอกรัก ครบสูตรทุกอย่าง

1145
01:11:43,541 --> 01:11:45,208
เหมือนคราวก่อน

1146
01:11:46,500 --> 01:11:49,125
ไม่เหมือนคราวก่อน คราวนี้ฉันจะทำให้สำเร็จ

1147
01:11:49,625 --> 01:11:51,083
จะบอกอะไรให้นะ

1148
01:11:51,166 --> 01:11:53,625
พี่มันบ้า แต่ฉันเชื่อพี่

1149
01:11:53,708 --> 01:11:55,208
ฉันจะจองตั๋วเอง

1150
01:11:55,791 --> 01:11:58,041
ฉันจะคุยกับคาโรลีน มันอาจจะเวิร์กก็ได้

1151
01:11:58,125 --> 01:12:00,875
ใช่ เราจะทำให้มาวีเห็น
ว่าอะไรคือสิ่งที่สำคัญจริงๆ

1152
01:12:22,166 --> 01:12:24,291
- ขออย่าอยู่นานเลยนะ
- มาวี

1153
01:12:34,166 --> 01:12:35,166
ร้อนสุดๆ

1154
01:12:38,083 --> 01:12:40,791
เราต้องไปแล้ว ฉันไม่เหมาะกับที่นี่

1155
01:12:44,875 --> 01:12:47,916
จะอีกนานมั้ย ฉันเหงื่อท่วมแล้ว
แสงแดดทำร้ายผิวฉันอยู่

1156
01:12:48,000 --> 01:12:50,125
ฉันไปต่อไม่ไหว เราต้องออกไปจากที่นี่

1157
01:12:50,208 --> 01:12:54,250
เอโด เรามาถูกที่แล้วจริงๆ เหรอ

1158
01:12:54,333 --> 01:12:55,750
เรามาถูกที่แล้วแน่เหรอ

1159
01:12:55,833 --> 01:12:58,875
ฉันมาไม่ถูกที่ แต่บ้านน่ะอยู่ถูกที่แล้ว

1160
01:12:58,958 --> 01:13:01,125
ฉันต้องไปโรงแรม ฉันต้องการดริงก์!

1161
01:13:04,458 --> 01:13:07,041
หนูๆ ฟังนะ

1162
01:13:08,583 --> 01:13:11,041
พวกเธอกำลังเสียเวลาเปล่า รู้ตัวไหม

1163
01:13:11,125 --> 01:13:14,625
ไม่รู้เหรอ หมู่บ้านเราถูกขายไปนานแล้ว

1164
01:13:14,708 --> 01:13:15,708
เธอพูดว่าอะไรนะ

1165
01:13:17,333 --> 01:13:19,833
เธอบอกว่าหมู่บ้านถูกขายไปแล้ว

1166
01:13:20,833 --> 01:13:24,958
เล่าให้พวกเขาฟังด้วยสิ
เรื่องที่เขาจะสร้างโรงแรมตรงนี้น่ะ

1167
01:13:26,000 --> 01:13:27,000
ดูสิ

1168
01:13:27,083 --> 01:13:31,166
ปากพูดเรื่องบูรณะ แต่ที่จริงคือตั้งใจจะทำลาย

1169
01:13:31,750 --> 01:13:33,625
ถามให้หน่อยสิว่าใครซื้อไป

1170
01:13:33,708 --> 01:13:36,125
ป้าคะ รู้ไหมว่าใครซื้อไป รู้ชื่อไหมคะ

1171
01:13:36,708 --> 01:13:38,791
ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นคนซื้อหรอก

1172
01:13:38,875 --> 01:13:40,625
มีเฮลิคอปเตอร์มา

1173
01:13:40,708 --> 01:13:44,625
มีคนลงมา เดินดูรอบๆ แล้วก็ขึ้นเครื่องกลับไป

1174
01:13:44,708 --> 01:13:48,541
พวกไร้ศีลธรรม
หากินด้วยการเอาเปรียบพวกเรา

1175
01:13:49,041 --> 01:13:50,041
กุเนย์

1176
01:13:57,291 --> 01:14:00,250
(ไม่มีข้อความใหม่)

1177
01:14:00,833 --> 01:14:03,708
เราจะทำยังไงกับไอ้เลวคนนั้นดี

1178
01:14:03,791 --> 01:14:06,875
ฉันยังไม่รู้เลย
ฉันขอให้คนไปลองสืบข่าวมาแล้ว

1179
01:14:06,958 --> 01:14:08,958
"ฉันขอให้คนไปสืบข่าวมาแล้ว" เนี่ยนะ

1180
01:14:09,041 --> 01:14:11,125
เธอพูดเหมือนคุณยายยาดิการ์เลยเนี่ย

1181
01:14:12,125 --> 01:14:14,583
นี่ กุเนย์ไม่ได้โง่นะ

1182
01:14:14,666 --> 01:14:17,083
เขารู้ดีว่าหมู่บ้านมีความหมายต่อยาดิการ์แค่ไหน

1183
01:14:17,166 --> 01:14:21,083
ใช่ แต่เธอคิดจริงๆ เหรอ
ว่าผู้หญิงพวกนั้นไม่… เคนท์!

1184
01:14:21,791 --> 01:14:23,125
ใครเค้นอะไรอีกแล้ว

1185
01:14:23,208 --> 01:14:24,666
ไม่ใช่ "เค้น" หมายถึงเคนท์

1186
01:14:24,750 --> 01:14:26,958
- ไงๆ
- อ้อ เคนท์

1187
01:14:27,041 --> 01:14:28,375
คุณน่าจะอยากดูนี่

1188
01:14:28,458 --> 01:14:31,208
รู้ได้ไงว่าจะหาฉันเจอได้ที่ไหน
เราน่ะ หาเราเจอน่ะ

1189
01:14:31,291 --> 01:14:34,208
- ฉันบอกเขาเอง
- เดี๋ยวนะ เขาคือแหล่งข่าวที่ว่าเหรอ

1190
01:14:34,291 --> 01:14:36,375
แหล่งปัญหาไม่รู้จบต่างหาก

1191
01:14:36,458 --> 01:14:37,791
เสือปืนไวดีนะ

1192
01:14:38,375 --> 01:14:39,375
ขอนะ

1193
01:14:40,500 --> 01:14:41,541
ขอบคุณ

1194
01:14:41,625 --> 01:14:43,750
คุณมีเวลาสักห้านาทีไหม หรือมากกว่านั้นหน่อย

1195
01:14:43,833 --> 01:14:45,291
ผมต้องให้คุณดูอะไรบางอย่าง

1196
01:14:45,375 --> 01:14:48,416
มีเวลาห้านาที หรือมากกว่านั้นไหมเหรอ

1197
01:14:50,000 --> 01:14:52,125
มีให้ทั้งชีวิตเลยรึเปล่าเหอะ

1198
01:14:52,208 --> 01:14:54,875
- เราต้องหยุดพวกเขาไว้
- แน่นอน เดี๋ยวนี้เลย

1199
01:14:54,958 --> 01:14:56,500
- แล้วไง
- แล้วก็เอาเลยสิ

1200
01:14:56,583 --> 01:14:58,583
- ฉันจะไม่ขยับไปไหนทั้งนั้น
- ใจเย็นๆ ก่อน

1201
01:14:59,166 --> 01:15:02,416
เคนท์แค่อยากช่วยมาวี… ช่วย

1202
01:15:09,750 --> 01:15:12,250
มาวี คุณมองออกว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

1203
01:15:20,208 --> 01:15:22,416
กุเนย์อยู่เบื้องหลังการขายหมู่บ้านนี้

1204
01:15:25,458 --> 01:15:28,375
ผมจะพาคุณไปดูเอง
แบบที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อน

1205
01:16:17,791 --> 01:16:20,125
หมู่บ้านอยู่ทางนั้น คุณเห็นไหม

1206
01:16:23,375 --> 01:16:26,541
ทีนี้ลองจินตนาการว่าทั้งหมดนี่ราบเป็นหน้ากลองสิ

1207
01:16:36,833 --> 01:16:39,041
มันสวยมากจริงๆ

1208
01:16:41,041 --> 01:16:42,041
จริงด้วย

1209
01:16:57,958 --> 01:16:58,958
มาวี

1210
01:17:13,291 --> 01:17:15,125
- ขอโทษนะ
- ขอโทษ

1211
01:17:27,000 --> 01:17:28,666
แต่ผม… ผมไม่เสียใจเลยสักนิด

1212
01:17:31,750 --> 01:17:33,583
เคนท์ ฉันคบอยู่กับจัน

1213
01:17:34,916 --> 01:17:35,916
ผมรู้

1214
01:17:44,666 --> 01:17:46,375
เราน่าจะ…

1215
01:17:46,458 --> 01:17:47,541
- ใช่
- ใช่

1216
01:17:48,541 --> 01:17:50,541
กัปตัน

1217
01:17:57,041 --> 01:18:00,083
เจ้าหนุ่มจันนั่นจะหอบมาทั้งครอบครัวเลยเหรอ

1218
01:18:00,583 --> 01:18:02,416
แค่พ่อแม่กับน้องชายเขาค่ะ

1219
01:18:02,500 --> 01:18:04,083
บอกหน่อยสิ เธออยู่ข้างใครกันแน่

1220
01:18:07,541 --> 01:18:08,708
ส่วนเรื่องผู้สืบทอด

1221
01:18:08,791 --> 01:18:11,416
กุเนย์อยากประสานงานกับคุณ
เรื่องแถลงกับสื่อเอง

1222
01:18:14,916 --> 01:18:16,791
ทุกคนกำลังรอการตัดสินใจอยู่นะคะ

1223
01:18:19,125 --> 01:18:22,041
รอประกาศ ในงานเลี้ยงวันเกิดคุณ

1224
01:18:23,625 --> 01:18:25,916
เรากำลังจะลดระดับลงสู่คัปปาโดเกียค่ะ

1225
01:18:29,500 --> 01:18:31,208
ดีใจที่ได้คุยเรื่องนี้กับคุณค่ะ

1226
01:18:43,208 --> 01:18:44,291
มาวี

1227
01:18:46,708 --> 01:18:48,625
- จัน
- ผมทำตัวงี่เง่าเอง

1228
01:18:48,708 --> 01:18:50,750
ผมควรจะอยู่กับคุณที่อิสตันบูล

1229
01:19:04,208 --> 01:19:05,208
มา ไปกันเถอะ

1230
01:19:07,958 --> 01:19:08,958
จัน

1231
01:19:11,416 --> 01:19:13,750
มาวี ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ

1232
01:19:13,833 --> 01:19:16,458
- ค่ะ
- อะไรๆ มันสับสนไปหน่อย

1233
01:19:16,541 --> 01:19:20,000
ใช่ ดีเลย เราต้องคุยกัน
ฉันเองก็มีอะไรจะบอกคุณ

1234
01:19:20,083 --> 01:19:22,708
ตอนนี้ฉันก็เริ่มทำอะไรไม่ถูกแล้ว

1235
01:19:22,791 --> 01:19:23,875
- คุณพูดก่อน
- คุณพูดก่อน

1236
01:19:24,458 --> 01:19:26,500
- ไม่ คุณบอกมาก่อนสิ
- มาวี!

1237
01:19:27,541 --> 01:19:28,833
บาบาอันเน

1238
01:19:31,208 --> 01:19:33,041
สุขสันต์วันเกิดค่ะ

1239
01:19:36,875 --> 01:19:39,041
อียี คึ โดดุน

1240
01:19:41,625 --> 01:19:42,916
สุขสันต์วันเกิดครับ

1241
01:19:43,583 --> 01:19:44,583
ขอบใจ

1242
01:19:45,541 --> 01:19:47,916
ขอฉันคุยกับมาวีตามลำพังสักครู่ได้ไหม

1243
01:19:59,541 --> 01:20:00,916
รานา เออร์กึเลอร์

1244
01:20:01,416 --> 01:20:03,000
เธอมาทำอะไรที่นี่

1245
01:20:04,333 --> 01:20:08,958
มาวี รู้ไหมว่าฉันดีใจแค่ไหนที่มีเธออยู่

1246
01:20:09,041 --> 01:20:11,666
และที่ฉันได้พบเธอ

1247
01:20:12,541 --> 01:20:13,541
ขอบคุณค่ะ

1248
01:20:14,666 --> 01:20:16,750
บาบาอันเน หนูต้องคุยเรื่องกุเนย์ค่ะ

1249
01:20:17,291 --> 01:20:19,291
เขาตั้งใจปล่อยให้บ้านในหมู่บ้านทรุดโทรม

1250
01:20:19,375 --> 01:20:21,250
เพื่อให้มันดูเหมือนบูรณะไม่ได้

1251
01:20:23,166 --> 01:20:26,666
กุเนย์อยากรื้อหมู่บ้านทิ้ง
เพื่อสร้างโรงแรมขนาดใหญ่

1252
01:20:27,166 --> 01:20:30,375
"หินพรุน ค่าบูรณะสูงไป" นั่นมันข้ออ้างทั้งนั้น

1253
01:20:30,958 --> 01:20:32,500
เขาโกหกย่า

1254
01:20:40,041 --> 01:20:42,833
ฉันปฏิบัติต่อกุเนย์เหมือนลูกชายแท้ๆ

1255
01:20:44,125 --> 01:20:45,791
แล้วเขาก็กลายมาเป็น…

1256
01:20:47,291 --> 01:20:48,375
ลูกชายตัวแทน

1257
01:20:49,250 --> 01:20:51,458
เป็นคนที่กระหายเงิน
และอำนาจจนสุดโต่ง แต่ว่า…

1258
01:20:52,625 --> 01:20:55,208
ฉันไม่เคยคิดว่าเขาจะหักหลังฉัน

1259
01:20:58,750 --> 01:21:01,375
แต่บ้านพวกนั้นก็ต้องปรับปรุงเยอะจริงๆ ค่ะ

1260
01:21:01,458 --> 01:21:03,958
แต่หนูได้ลองติดต่อไปสองสามบริษัทแล้ว

1261
01:21:04,583 --> 01:21:06,666
ถ้าย่าต้องการ หนูจัดการเรื่องบูรณะให้ได้

1262
01:21:11,666 --> 01:21:15,750
ของขวัญที่งดงามที่สุดของฉัน
มอบของขวัญวันเกิดที่งดงามที่สุดให้ฉัน

1263
01:21:19,291 --> 01:21:21,875
ยินดีต้อนรับครับ เชิญนั่งที่โต๊ะหมายเลขเจ็ดครับ

1264
01:21:21,958 --> 01:21:22,875
เชิญทางนี้ค่ะ

1265
01:21:44,291 --> 01:21:45,791
(มาวีจะโค่นกุเนย์ได้หรือไม่)

1266
01:21:45,875 --> 01:21:47,625
(เจ้าหญิงมาวีจะขึ้นครองบัลลังก์ไหม)

1267
01:21:47,708 --> 01:21:49,083
(กุเนย์ควรระวังไว้ไหม)

1268
01:21:50,875 --> 01:21:52,541
(แผนการของกุเนย์ บิลกิน)

1269
01:21:54,333 --> 01:21:55,208
ขอบคุณ

1270
01:21:55,291 --> 01:21:56,500
เป็นไงบ้าง

1271
01:21:57,083 --> 01:21:59,458
- เป็นไงบ้าง
- สวัสดี

1272
01:21:59,958 --> 01:22:02,458
- ไง คนสวย
- ดีจังเลยที่มาค่ะ

1273
01:22:02,958 --> 01:22:04,875
ดีจังที่พวกคุณมา

1274
01:22:06,541 --> 01:22:07,791
เอโด ตัวจริงเสียงจริง

1275
01:22:11,958 --> 01:22:14,916
เอโด เราอยู่ทางนี้

1276
01:22:15,000 --> 01:22:16,291
แม่!

1277
01:22:16,375 --> 01:22:18,000
แม่ก็มาด้วย

1278
01:22:18,083 --> 01:22:20,666
แขกผู้มีเกียรติ และเพื่อนๆ ทุกท่าน

1279
01:22:21,333 --> 01:22:22,666
ยินดีต้อนรับอย่างยิ่งครับ

1280
01:22:22,750 --> 01:22:24,416
- ขอบคุณ
- ขอบคุณ

1281
01:22:24,500 --> 01:22:26,416
ขอบคุณ ขอบคุณมาก

1282
01:22:27,041 --> 01:22:28,583
พวกเรามีความสุขกันมาก

1283
01:22:28,666 --> 01:22:32,666
ที่คุณมาร่วมในค่ำคืนอันแสนวิเศษนี้กับเรา ขอบคุณ

1284
01:22:33,208 --> 01:22:37,708
ส่วนดาวเด่นของค่ำคืนนี้
พวกเราทุกคนต่างก็รู้จักเธอเป็นอย่างดี

1285
01:22:37,791 --> 01:22:42,041
- เธอเป็นผู้หญิงที่น่าประทับใจมาก
- นี่ พี่ชาย ดูสิ

1286
01:22:42,125 --> 01:22:46,083
- นักธุรกิจหญิงที่ประสบความสำเร็จสูงสุด
- นั่นเคนท์

1287
01:22:46,166 --> 01:22:48,333
เธอคือแรงบันดาลใจ

1288
01:22:48,416 --> 01:22:51,750
ต่อผมและต่อทั้งครอบครัวของเรา

1289
01:22:51,833 --> 01:22:53,708
เธอเป็นคุณแม่ที่น่ารัก

1290
01:22:54,291 --> 01:22:56,958
ขอเรียนเชิญยาดิการ์ บิลกิน
ประธานของโฮลดิ้งเรา

1291
01:22:57,041 --> 01:22:59,708
ดาวเด่นของค่ำคืนนี้ และเจ้าของวันเกิด

1292
01:22:59,791 --> 01:23:01,750
กรุณาปรบมือ…

1293
01:23:07,750 --> 01:23:10,208
- เชิญครับ
- ขอบใจนะ กุเนย์

1294
01:23:10,291 --> 01:23:11,291
ยินดีครับ

1295
01:23:11,791 --> 01:23:14,583
ฉันก็อยากขอบคุณทุกท่านเช่นกัน

1296
01:23:15,583 --> 01:23:16,833
ทุกท่านอุตส่าห์มาถึงที่นี่

1297
01:23:16,916 --> 01:23:20,166
มาอยู่กับฉันในวันพิเศษนี้

1298
01:23:20,250 --> 01:23:23,416
ฉันรู้ว่าพวกคุณรอการประกาศจากฉันอยู่

1299
01:23:25,208 --> 01:23:27,000
แต่วันนี้จะไม่มีการประกาศอะไรทั้งนั้น

1300
01:23:28,583 --> 01:23:32,541
แต่เรามีเรื่องอื่นที่ต้องเฉลิมฉลอง

1301
01:23:34,208 --> 01:23:35,208
มาวี…

1302
01:23:36,583 --> 01:23:37,916
- บราโว!
- บราโว!

1303
01:23:38,000 --> 01:23:40,333
- บราโว มาวี!
- บราโว!

1304
01:23:42,458 --> 01:23:43,791
และเคนท์…

1305
01:23:45,750 --> 01:23:48,125
ได้มอบของขวัญสุดวิเศษให้ฉัน

1306
01:23:49,250 --> 01:23:51,708
พวกเขาช่วยรักษาหมู่บ้านบรรพบุรุษของฉันไว้

1307
01:23:52,875 --> 01:23:54,750
ว้าว บราโว!

1308
01:24:02,666 --> 01:24:05,916
มาวี พ่อของเธอจะต้องภูมิใจในตัวเธอมากแน่ๆ

1309
01:24:11,000 --> 01:24:13,916
ผมจัดการได้ครับ อย่าตกใจ ไม่มีอะไรครับ

1310
01:24:14,000 --> 01:24:18,958
เรามาดื่มฉลองให้แก่สองคนนี้กันค่ะ

1311
01:24:19,041 --> 01:24:21,791
- บราโว
- แด่มาวีและเคนท์

1312
01:24:21,875 --> 01:24:23,291
ไชโย!

1313
01:24:23,375 --> 01:24:24,500
- ไชโย!
- ไชโย!

1314
01:24:24,583 --> 01:24:26,291
จัน คุณทำอะไรของคุณน่ะ

1315
01:24:26,375 --> 01:24:28,375
- เราคุยกันหน่อยได้ไหม
- ได้สิ

1316
01:24:28,458 --> 01:24:30,000
- ได้นะ
- ได้ค่ะ

1317
01:24:38,583 --> 01:24:39,583
สวัสดี

1318
01:24:40,166 --> 01:24:43,000
รอไม่ไหวแล้ว
อยากให้เขาขอแต่งงานซะทีแล้วเนี่ย

1319
01:24:43,500 --> 01:24:44,833
เขาเองก็คงรอไม่ไหว

1320
01:24:46,000 --> 01:24:48,916
- ว่าไงนะคะ
- เป็นคู่ที่น่ารักนะ

1321
01:24:51,666 --> 01:24:52,958
ใช่ค่ะ จริงด้วย

1322
01:24:53,041 --> 01:24:55,958
มาวี ผมมาถึงอิสตันบูลตั้งแต่เมื่อวานซืน

1323
01:24:56,041 --> 01:24:56,875
โอเค

1324
01:24:56,958 --> 01:24:58,958
ผมไปเจอย่าคุณ…

1325
01:24:59,041 --> 01:25:02,916
เดินหมากได้แยบยลมาก ญาติผู้น้องที่รัก

1326
01:25:03,000 --> 01:25:05,208
มาทำอะไรที่นี่ ไปให้พ้น!

1327
01:25:05,291 --> 01:25:09,458
ต้องขอโทษจริงๆ นะ จันที่รัก

1328
01:25:09,958 --> 01:25:13,416
ว่าแต่มาวี เธอรู้ไหมว่าจันดูถูกพวกบิลกินเรา

1329
01:25:13,500 --> 01:25:16,083
แต่กลับเอาเงินเราไปช่วยครอบครัวเขาน่ะ

1330
01:25:16,166 --> 01:25:17,875
- เหรอ
- ว่าไงนะ

1331
01:25:17,958 --> 01:25:19,916
พูดเพ้อเจ้ออะไรของนาย

1332
01:25:21,041 --> 01:25:22,041
ไม่ใช่เหรอ

1333
01:25:22,875 --> 01:25:25,458
ผมอยากบอกคุณเรื่องนี้แหละ แต่เขาแปลงสาร

1334
01:25:25,541 --> 01:25:28,000
เจ้าหนุ่มนั่นไม่เหมาะกับมาวี

1335
01:25:28,541 --> 01:25:30,458
- ใช่ ฉันเห็นด้วย
- ไม่มีทาง

1336
01:25:31,041 --> 01:25:33,291
ไม่มีสไตล์ ไม่รู้จักแฟชั่น

1337
01:25:33,375 --> 01:25:36,750
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น พวกนี้ไม่น่าคบ

1338
01:25:36,833 --> 01:25:38,041
ดูพวกเขาสิ

1339
01:25:38,666 --> 01:25:42,333
- จัน จริงเหรอ
- มาวี เขาแต่งเรื่องขึ้นมา

1340
01:25:42,416 --> 01:25:44,208
ทำตัวสูงส่ง

1341
01:25:44,291 --> 01:25:47,041
แต่ลับหลังก็เอาเงินยัดเข้ากระเป๋า

1342
01:25:47,125 --> 01:25:49,666
เฮ้ย ไสหัวไปซะ ไอ้โง่

1343
01:25:50,458 --> 01:25:52,250
จะโชว์ความกุ๊ยตอนนี้แล้วละสิ

1344
01:25:53,958 --> 01:25:55,958
มาวี มันไม่ใช่แบบนั้น ไม่เลย

1345
01:25:56,041 --> 01:25:59,750
ถ้าเธอไม่เชื่อ งั้นก็ไปดูด้วยตาตัวเองสิ
ว่าข้างล่างเกิดอะไรขึ้น

1346
01:26:00,458 --> 01:26:04,416
เธอน่ะมีค่าไม่เท่าขี้เล็บลูกชายฉันด้วยซ้ำ

1347
01:26:04,500 --> 01:26:05,666
- ต๊าย
- ดูสิ

1348
01:26:05,750 --> 01:26:07,083
พูดภาษาตุรเคียได้ด้วยนี่

1349
01:26:07,958 --> 01:26:09,166
พูดเก่งมากด้วย

1350
01:26:09,250 --> 01:26:10,250
มาวี

1351
01:26:12,041 --> 01:26:13,291
มาวี เดี๋ยว

1352
01:26:18,583 --> 01:26:22,416
คุณทำแบบนี้อีกแล้ว
ไม่ได้บทเรียนอะไรบ้างเลยเหรอ

1353
01:26:23,625 --> 01:26:26,125
- แม่คะ
- แม่เธอดูจะสับสนนะ

1354
01:26:26,208 --> 01:26:27,166
สับสนเหรอ

1355
01:26:27,250 --> 01:26:30,958
ตอนนั้นย่าของลูก
ก็เสนอเงินให้แม่เพื่อให้ไปจากพ่อ

1356
01:26:31,041 --> 01:26:34,458
เพราะแม่ไม่คู่ควร
เพราะความรักของเรามันไม่สมฐานะ

1357
01:26:34,541 --> 01:26:36,125
ไร้สาระน่า อายนัวร์

1358
01:26:36,208 --> 01:26:37,958
มาวี กลับบ้านกันเถอะ เชื่อผมเถอะนะ

1359
01:26:38,041 --> 01:26:39,166
มาวี

1360
01:26:39,250 --> 01:26:41,458
- มาวี อย่าไปเชื่อเรื่องพวกนั้น
- เงียบนะ!

1361
01:26:41,541 --> 01:26:42,708
มาวี!

1362
01:26:42,791 --> 01:26:43,833
มาวี ฟังก่อน

1363
01:26:45,666 --> 01:26:47,041
ทำได้ดีมาก อายนัวร์

1364
01:26:47,750 --> 01:26:49,166
มาวี รอเดี๋ยว

1365
01:26:51,250 --> 01:26:53,000
- มาวี ฟังนะ…
- ปล่อยฉัน

1366
01:26:53,083 --> 01:26:55,958
ได้ยินเธอแล้วนี่ ปล่อยเธอซะ จะทำอะไรน่ะ

1367
01:26:56,041 --> 01:26:58,833
- ฉันดูแลตัวเองได้
- ผมไม่สงสัยหรอก มาวี

1368
01:26:58,916 --> 01:27:00,208
ผมรู้ว่าคุณเข้มแข็ง

1369
01:27:00,833 --> 01:27:03,583
- มาวี คุณต้องตัดสินใจเดี๋ยวนี้
- โอเค หยุด พอได้แล้ว

1370
01:27:03,666 --> 01:27:06,750
การพบกันครั้งแรกของเรา
ยาดิการ์เป็นคนจัดแจง

1371
01:27:07,666 --> 01:27:08,666
อะไรนะ

1372
01:27:09,416 --> 01:27:12,208
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเราช่วงสองสามวันนี้…

1373
01:27:12,291 --> 01:27:15,166
- มันคือของจริง คุณก็รู้
- อะไรนะ

1374
01:27:15,791 --> 01:27:16,750
มาวี

1375
01:27:18,416 --> 01:27:21,916
เมื่อไหร่คุณจะบอกเขา
เรื่องที่ไปนั่งบอลลูนกับเคนท์เหรอ

1376
01:27:23,208 --> 01:27:25,291
บอลลูนบ้าบออะไรฮะ

1377
01:27:25,375 --> 01:27:26,625
(โรแมนซ์ของชาวไฮโซ)

1378
01:27:26,708 --> 01:27:29,083
รูปนี้สวยจริงๆ เลยว่ามั้ย

1379
01:27:31,666 --> 01:27:33,791
โรแมนติกซะไม่มี

1380
01:27:33,875 --> 01:27:37,333
จัน ฉันไม่ได้จูบเขา
มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ขอร้องละ

1381
01:27:37,416 --> 01:27:39,416
ไม่ใช่อย่างที่ผมคิดเหรอ แต่นี่ผมเห็น

1382
01:27:39,500 --> 01:27:40,750
นี่ อย่าตะโกนใส่เธอ

1383
01:27:40,833 --> 01:27:42,583
- อะไร "อย่าตะโกน" เหรอ
- จัน!

1384
01:27:44,333 --> 01:27:46,958
พวกคุณอย่าทำตัวเป็นเด็กกันสิ จัน!

1385
01:27:47,041 --> 01:27:49,041
นี่ หยุดนะ!

1386
01:27:49,125 --> 01:27:50,250
จัน!

1387
01:27:55,375 --> 01:27:56,416
จัน!

1388
01:28:10,958 --> 01:28:12,833
โถๆๆ เค้กแสนสวย

1389
01:28:12,916 --> 01:28:14,916
กุเนย์ นายพูดมากมาตั้งเยอะแล้ว

1390
01:28:15,000 --> 01:28:17,583
อยากดื่มอะไรหน่อยไหม แชมเปญมั้ย

1391
01:28:20,958 --> 01:28:23,208
- ไปให้พ้น
- เด็กชะมัด

1392
01:28:33,833 --> 01:28:34,833
มาวี

1393
01:28:39,750 --> 01:28:42,166
นี่… ผมไม่ต้องการมันแล้ว

1394
01:29:42,458 --> 01:29:43,458
มาวี

1395
01:29:44,583 --> 01:29:47,125
ผม… ผมเสียใจจริงๆ

1396
01:29:50,666 --> 01:29:52,041
ฉันก็เสียใจ

1397
01:30:41,666 --> 01:30:42,833
หนูมีเรื่องอยากคุยด้วย

1398
01:30:42,916 --> 01:30:45,208
ฉันก็คิดว่างั้น ฉันก็อยากคุยกับเธอเหมือนกัน

1399
01:30:46,416 --> 01:30:49,541
คาโรลีนจะจัดการไม่ให้ใครพูดเรื่องเมื่อคืนนี้

1400
01:30:50,250 --> 01:30:52,166
สื่อก็จะไม่รายงานอะไรทั้งนั้น

1401
01:30:53,375 --> 01:30:55,291
เธอไม่ต้องกังวลอะไร

1402
01:30:57,833 --> 01:30:59,666
ย่ายังไม่เข้าใจสินะ

1403
01:31:00,541 --> 01:31:02,500
หนูนึกว่าหนูสำคัญกับย่าจริงๆ

1404
01:31:03,750 --> 01:31:06,500
ความรู้สึกของหนู ครอบครัวของเรา

1405
01:31:07,125 --> 01:31:08,375
หนูไว้ใจย่า

1406
01:31:12,000 --> 01:31:14,041
แต่ย่าสนใจแค่จะควบคุม

1407
01:31:14,125 --> 01:31:17,000
สนใจแค่สิ่งที่คนอื่นคิด
สนใจแค่ว่าบริษัทจะเป็นยังไง

1408
01:31:20,375 --> 01:31:22,291
หนูมองย่าผิดไป

1409
01:32:29,750 --> 01:32:32,708
ย่าทำให้หนูนึกถึงสุลต่านแห่งหอคอยเมเดน

1410
01:32:32,791 --> 01:32:36,333
ที่ทำทุกอย่างเพื่อควบคุมชะตาของลูกสาวเขา

1411
01:32:39,000 --> 01:32:42,958
หนูดีใจที่ได้รู้จักย่า
ได้รู้จักด้านที่เป็นตุรเคียในตัวเอง

1412
01:32:43,041 --> 01:32:45,708
หนูดีใจที่มีครอบครัวใหญ่

1413
01:32:48,375 --> 01:32:52,333
แต่เพราะคำโกหกของย่า
เราสองคนเลยเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดต่อเราไป

1414
01:32:53,833 --> 01:32:56,375
ย่าเสียลูกชายและหลานสาวไป

1415
01:32:56,958 --> 01:33:00,041
ส่วนหนูก็เสียจัน คนที่ไม่รักหนูอีกต่อไปแล้ว

1416
01:33:57,125 --> 01:33:59,750
ยาดิการ์ติดต่อมา

1417
01:34:00,625 --> 01:34:03,416
เธอเลือกเลย์ลาเป็นผู้สืบทอด

1418
01:34:09,625 --> 01:34:11,416
พูดไปก็คงไม่เชื่อ

1419
01:34:16,000 --> 01:34:18,416
จันจะพักจากงานที่สำนักงาน

1420
01:34:18,500 --> 01:34:20,166
เขาจะออกเดินทางพรุ่งนี้

1421
01:34:33,875 --> 01:34:36,625
แน่ใจนะว่าฉันไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ให้น่ะ

1422
01:34:37,958 --> 01:34:39,625
- ฉันช่วยดูแลให้ได้นะ
- มูซา

1423
01:34:40,750 --> 01:34:43,291
- นายเอาอะพาร์ตเมนต์ไปได้เลย
- จริงเหรอ

1424
01:34:58,166 --> 01:35:00,208
สวัสดี จดหมายของคุณครับ

1425
01:35:00,291 --> 01:35:02,166
- ขอบคุณค่ะ
- ยินดีครับ

1426
01:35:10,250 --> 01:35:11,416
มีอะไรเหรอ

1427
01:35:16,625 --> 01:35:17,916
จากยาดิการ์น่ะ

1428
01:35:28,833 --> 01:35:32,333
"ฉันทำผิดพลาดมามากมาย นี่ก็เป็นหนึ่งในนั้น"

1429
01:35:34,166 --> 01:35:36,250
เธอกับจันจะโกรธฉันก็สมควรแล้ว

1430
01:35:36,750 --> 01:35:39,250
แต่ฉันไม่อยากให้เธอเสียเขาไป

1431
01:35:39,333 --> 01:35:40,375
เขารักเธอ

1432
01:35:55,666 --> 01:35:57,625
"เงินทั้งโลกมากองก็ไม่เอา"

1433
01:36:02,833 --> 01:36:04,416
มาวี เขาจะบินวันนี้

1434
01:36:05,000 --> 01:36:06,375
มัวรออะไรอยู่อีก

1435
01:36:09,708 --> 01:36:11,416
ไป รีบไป

1436
01:36:40,541 --> 01:36:43,166
- จัน!
- นี่เธอบ้ารึไง

1437
01:36:43,666 --> 01:36:45,000
มา… มาวี

1438
01:36:45,958 --> 01:36:46,916
รอเดี๋ยวนะครับ

1439
01:36:47,416 --> 01:36:48,583
คุณรู้จักเธอเหรอ

1440
01:36:48,666 --> 01:36:50,500
- มาวีเป็นอะไรไป เกิดอะไรขึ้น
- จัน…

1441
01:36:50,583 --> 01:36:51,666
- เปล่า ฉัน…
- หือ

1442
01:36:51,750 --> 01:36:53,125
ฉันทำพังหมดเลย

1443
01:36:53,208 --> 01:36:54,750
ฉันขอโทษ

1444
01:36:54,833 --> 01:36:57,333
เราต้องแยกกัน

1445
01:36:57,416 --> 01:36:59,791
เพราะฉันอยากเป็นส่วนหนึ่ง
ของครอบครัวนี้เหลือเกิน

1446
01:36:59,875 --> 01:37:02,208
ฉันเอาแต่รู้สึกว่าตัวเองขาดอะไรไปตลอดเวลา

1447
01:37:02,291 --> 01:37:05,250
แต่สิ่งเดียวที่ฉันขาด
ตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมานี่ก็คือคุณ

1448
01:37:06,458 --> 01:37:08,458
ฉันปล่อยให้ตัวเองถูกดึงดูดเข้าสู่โลกใบนั้น

1449
01:37:08,541 --> 01:37:12,375
ฉันผลักไสคุณไปทั้งที่คุณแค่ต้องการช่วยฉัน

1450
01:37:13,041 --> 01:37:15,750
แล้วฉันก็ทำในสิ่งที่ไม่เคยคิดเลยว่าจะทำลงไปได้

1451
01:37:19,583 --> 01:37:21,333
ฉันปล่อยมือจากคุณ

1452
01:37:31,583 --> 01:37:33,000
ฉันขอโทษ

1453
01:37:34,708 --> 01:37:35,916
ฉันรู้…

1454
01:37:37,625 --> 01:37:40,208
ฉันรู้ว่าฉันกลับไปเปลี่ยนสิ่งที่ฉันทำไปไม่ได้

1455
01:37:41,875 --> 01:37:43,250
แต่รู้ไหม…

1456
01:37:44,375 --> 01:37:46,208
ตอนที่ฉันมองตาคุณ

1457
01:37:47,416 --> 01:37:49,958
มันเหมือนฉันได้กลับบ้านเลย

1458
01:37:55,250 --> 01:37:57,583
คุณคือคนที่ใจดีที่สุดที่ฉันรู้จัก

1459
01:37:58,166 --> 01:38:01,791
จากนี้ไป ฉันอยากใช้ชีวิตผจญภัยกับคุณคนเดียว

1460
01:38:04,333 --> 01:38:05,333
โอเคนะ

1461
01:38:10,041 --> 01:38:11,333
ฉันรักคุณ

1462
01:38:16,416 --> 01:38:17,875
ผมรักคุณ

1463
01:38:34,250 --> 01:38:36,041
- คุณจะแต่งงานกับฉันไหม
- ไม่

1464
01:38:36,833 --> 01:38:38,125
- อะไรนะ
- ใช่

1465
01:38:38,208 --> 01:38:39,625
- ใช่เหรอ
- แต่งสิ

1466
01:38:39,708 --> 01:38:41,416
- เหรอ
- แต่งสิ

1467
01:38:41,500 --> 01:38:42,791
- แต่งเหรอ
- แต่งสิ

1468
01:38:57,750 --> 01:38:59,500
ยินดีด้วยกับการหมั้นนะ

1469
01:38:59,583 --> 01:39:03,250
นี่ดีเจ ไหนล่ะเพลง เราอยากเต้นแล้ว

1470
01:39:03,333 --> 01:39:05,333
เขาตอบตกลงแล้ว!

1471
01:39:06,791 --> 01:39:08,916
- ที่รัก
- มาวี มาทางนี้เลย

1472
01:39:09,791 --> 01:39:12,041
มานี่เลย คู่รักหวานแหวว

1473
01:39:18,916 --> 01:39:20,041
มูซา!

1474
01:39:22,125 --> 01:39:23,333
มานี่เร็ว!

1475
01:39:23,416 --> 01:39:24,416
มาเร็ว!

1476
01:39:29,750 --> 01:39:30,750
มาวี!

1477
01:39:36,250 --> 01:39:37,291
มาสิคะ แม่

1478
01:39:37,791 --> 01:39:39,458
โนรา มานี่สิ! โนรา!

1479
01:39:40,500 --> 01:39:42,083
ไม่เอา ไม่ๆ

1480
01:39:50,833 --> 01:39:52,625
เอาเลย มาวี

1481
01:45:11,583 --> 01:45:16,583
คำบรรยายโดย วราภรณ์ วราสภานนท์