1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.LT

2
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.LT

3
00:00:11,678 --> 00:00:13,263
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ

4
00:00:13,346 --> 00:00:17,600
ขอเสียงปรบมือต้อนรับเควิน ฮาร์ท
ในหัวข้อ "ทำตัวสมวัย"

5
00:01:10,862 --> 00:01:16,910
(เควิน ฮาร์ท:ทำตัวสมวัย)

6
00:02:04,374 --> 00:02:06,334
เยี่ยม

7
00:02:16,803 --> 00:02:20,515
ผมขอเริ่มต้นด้วยการบอกว่า
ตอนนี้ผมอารมณ์ดีมาก

8
00:02:20,598 --> 00:02:23,101
เหตุผลก็คือชีวิตช่วงนี้ดีมาก

9
00:02:23,184 --> 00:02:25,728
เมียมีความสุข ลูกมีความสุข

10
00:02:25,812 --> 00:02:29,190
ความสัมพันธ์กับญาติพี่น้องคนอื่นๆ ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ

11
00:02:31,109 --> 00:02:34,154
ล่าสุดผมได้รับมอบหมายให้เป็น
คนจัดงานรวมญาติ

12
00:02:34,237 --> 00:02:36,906
งานอะไรก็ตามที่ต้องให้ครอบครัวมารวมตัวกัน
ผมเป็นคนจัดแจง

13
00:02:36,990 --> 00:02:40,827
งานเลี้ยงครอบครัว งานสังสรรค์
หรืองานกินข้าว ทุกอย่างผ่านผมหมด

14
00:02:40,910 --> 00:02:44,706
และถ้าจะบอกว่าการจัดแจงเรื่องพวกนี้
ไม่น่ารำคาญสักนิด ผมโกหก

15
00:02:44,789 --> 00:02:46,416
นี่หลานผมก็เพิ่งมาบอกว่า

16
00:02:46,499 --> 00:02:49,252
"ผมมีเรื่องอะไรอยากบอกทุกคนในบ้าน"

17
00:02:49,335 --> 00:02:51,504
"ช่วยนัดทุกคนมาให้หน่อยสิ"

18
00:02:51,588 --> 00:02:52,547
ผมก็ "จัดไป"

19
00:02:52,630 --> 00:02:55,216
ผมโทรหาทุกคน
เรามารวมตัวกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

20
00:02:55,300 --> 00:02:57,177
ผมจองห้องส่วนตัวที่ร้านนั้นไว้

21
00:02:57,260 --> 00:02:59,888
พอเราเดินเข้าห้องส่วนตัว หลานผมลุกขึ้นยืน

22
00:02:59,971 --> 00:03:02,682
"ที่ผมเรียกทุกคนมาที่นี่
เพราะผมอยากบอกให้รู้ว่าผมเป็นเกย์"

23
00:03:02,765 --> 00:03:04,058
มันเกิดขึ้นเร็วมาก

24
00:03:05,018 --> 00:03:05,935
มันเกิดขึ้นเร็วมาก

25
00:03:06,436 --> 00:03:09,189
ไม่เปิดช่องให้เราได้นั่งกินข้าวเลย
มันเกิดขึ้นเร็วมาก

26
00:03:10,940 --> 00:03:14,068
แล้วพอเขาพูดจบ
ไม่มีใครพูดอะไรต่อ ทุกคนเงียบ

27
00:03:14,569 --> 00:03:18,281
ผมก็ "เชี่ย ต้องมีใครพูดอะไรหน่อย
ทำลายความเงียบหน่อย"

28
00:03:18,948 --> 00:03:21,618
แล้วด้วยความที่ผมเป็นพ่องาน
ผมเลยต้องเป็นคนพูด

29
00:03:22,118 --> 00:03:23,661
ผมเลยพูดว่า "ไอ้หลาน ฟังนะ"

30
00:03:24,162 --> 00:03:27,415
"ฉันว่าฉันพูดแทนทุกคนในครอบครัวได้" ใช่ไหม

31
00:03:29,500 --> 00:03:31,044
ใช่ไหม เราทุกคน

32
00:03:31,127 --> 00:03:34,005
"ถ้าฉันใช้คำว่า 'เรา' ในฐานะครอบครัว…"

33
00:03:37,967 --> 00:03:40,678
"ฉันว่าฉันพูด… นี่ ฟังนะ"

34
00:03:42,889 --> 00:03:44,807
"ฉันว่าฉันพูดได้ว่าเรา…"

35
00:03:47,018 --> 00:03:48,228
"เรารู้แล้ว"

36
00:03:48,311 --> 00:03:50,021
ไม่มีใครตกใจสักคน

37
00:03:51,272 --> 00:03:53,608
ไม่มีใครฟังแล้วตกใจเลย

38
00:03:54,525 --> 00:03:57,570
เพราะตอนที่เขาพูดน่ะ
เขาใส่เสื้อคล้องคอ แบบเกาะอกตัวจิ๋ว

39
00:03:59,739 --> 00:04:02,533
สกรีนคำว่า "รูตูดฉันสีน้ำตาลจ้ะ"
บนเสื้อมันเขียนว่างั้น

40
00:04:03,576 --> 00:04:06,788
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเอ็งเป็นเกย์ โอเคไหม

41
00:04:08,164 --> 00:04:10,541
เราไม่สนหรอก
เราเป็นครอบครัวเดียวกัน เรารักนาย

42
00:04:11,251 --> 00:04:14,212
ป้าผมพยายามจะเกาะกระแส
ป้าลุกขึ้นมาพูดว่า

43
00:04:14,295 --> 00:04:17,924
"ไหนๆ ก็จะพูดความจริงกัน
ฉันพูดบ้าง ฉันมีปัญหาเรื่องน้ำหนักตัว"

44
00:04:18,007 --> 00:04:20,301
"รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโรคอ้วน"

45
00:04:20,927 --> 00:04:24,138
ทั้งห้องเงียบอีก ไม่มีใครพูดอะไร เงียบกริบ

46
00:04:25,139 --> 00:04:28,977
ผมก็ "เชี่ย ต้องทำลายความเงียบอีกแล้ว
ต้องพูดอะไรสักอย่าง"

47
00:04:30,228 --> 00:04:34,816
ผมพูดไปว่า "แพท หย่อนตูดอ้วนๆ นั่งลงไป"
ผมพูดแบบนั้นแหละ ผมพูดแบบนั้นเลย

48
00:04:35,817 --> 00:04:37,568
"หย่อนตูดอ้วนๆ นั่งลงไป แพท"

49
00:04:38,778 --> 00:04:41,864
"ไม่ใช่ว่าเพิ่งมาอ้วนด้วย
มันก็อ้วนมาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วล่ะแพท"

50
00:04:43,116 --> 00:04:48,121
แพทอ้วนมาตั้งแต่ผมอายุ 12
แล้วตอนนี้แพทก็ยังอ้วนอยู่

51
00:04:50,248 --> 00:04:52,709
หย่อนตูดอ้วนๆ นั่งลงไป
ไอ้นั่นเขาไม่เรียกว่าโรคอ้วน

52
00:04:55,795 --> 00:04:57,547
งานหนักนะ การรวมญาติเนี่ย

53
00:04:58,047 --> 00:05:01,134
ต้องเตรียมอะไรเยอะ ความอดทนต้องสูง

54
00:05:01,634 --> 00:05:02,677
เอาแค่บ้านตัวเองก่อน

55
00:05:02,760 --> 00:05:05,722
ผมมีลูกสี่คน
ในเส้นทางอาชีพนี้ ผมเอาเรื่องลูกมาพูดตลอด

56
00:05:05,805 --> 00:05:08,391
ผมเป็นคนมีชื่อเสียง
แรงกดดันสูงมากนะในฐานะพ่อ

57
00:05:08,474 --> 00:05:11,602
ผมต้องพูดตามตรง
ผมว่าผมนี่แหละเป็นคนกดดันตัวเอง

58
00:05:11,686 --> 00:05:12,812
พูดจริง รู้ไหมว่าทำไม

59
00:05:12,895 --> 00:05:17,150
เพราะผมรู้สึกว่า
ต้องมีลูกสักคนที่ประสบความสำเร็จ

60
00:05:17,233 --> 00:05:21,779
ผมไม่ได้คาดหวังว่า
ต้องประสบความสำเร็จทั้งสี่คน ไม่เลย

61
00:05:22,322 --> 00:05:24,699
ผมว่าพ่อแม่คนไหนที่มีลูกตั้งแต่สี่คนขึ้นไป

62
00:05:24,782 --> 00:05:28,828
น่าจะดูออกว่าลูกคนไหนเอาตัวรอด
คนไหนไม่รอด

63
00:05:29,704 --> 00:05:32,332
ดูออกเลย "เฮ้ ไอ้มืดคนนี้เนี่ย…"

64
00:05:33,958 --> 00:05:36,586
"เตรียมเงินประกันตัว
ไว้ให้ลูกคนนี้ด้วยนะ ไม่รู้ดิ"

65
00:05:38,880 --> 00:05:41,507
รู้ไหมว่าเป็นเพราะอะไร
ผมไม่อยากปั้นลูกแล้วแป้ก

66
00:05:42,008 --> 00:05:46,554
ผมไม่อยากเป็นอย่างพวกคนดังที่ปั้นลูกแล้วแป้ก
ดาราก็มีลูกนะ

67
00:05:46,637 --> 00:05:49,182
เด็กพวกนั้นโตขึ้นมา
แต่ไม่เอาโอกาสที่มีมาใช้ทำอะไรเลย

68
00:05:49,265 --> 00:05:51,184
ทั้งๆ ที่อยากได้อะไรก็เสกได้แท้ๆ

69
00:05:51,267 --> 00:05:52,643
ผมไม่อยากให้ลูกเป็นแบบนั้น

70
00:05:52,727 --> 00:05:55,563
ผมอยากให้ลูกคว้าโอกาสที่มีพร้อมตรงหน้า

71
00:05:55,646 --> 00:05:57,357
ผมไม่อยากปั้นลูกแล้วแป้ก

72
00:05:57,440 --> 00:05:59,942
ผมบอกคุณได้เลย
มีดาราหลายคนนะที่ปั้นลูกแต่แป้กมาแล้ว

73
00:06:00,026 --> 00:06:02,362
คุณอาจไม่คิดมากเหมือนผมหรอก

74
00:06:02,445 --> 00:06:04,864
แต่ผมกล้าพูด
ผมไม่สนหัวใครหรอก ผมจะพูดตรงๆ

75
00:06:04,947 --> 00:06:08,451
นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ผมริบมือถือคุณไว้
ผมจะได้พูดตรงๆ ได้

76
00:06:10,912 --> 00:06:13,581
ผมจะได้พูดตรงๆ ได้ว่าผมรู้สึกยังไง

77
00:06:14,165 --> 00:06:16,876
สมมติคุณเอาไปบอกใคร ผมก็จะปฏิเสธ

78
00:06:20,338 --> 00:06:23,591
ผมจะบอกให้ว่าใครปั้นลูกแล้วแป้ก ผมกล้าบอก

79
00:06:26,344 --> 00:06:27,261
ไมเคิล จอร์แดน

80
00:06:27,345 --> 00:06:30,807
ไมเคิล จอร์แดนปั้นลูกแล้วแป้ก

81
00:06:32,517 --> 00:06:35,853
คุณจะพูดอะไรผมไม่สน
ไมเคิลเองก็รู้ตัว ผมรู้ว่าเขารู้

82
00:06:35,937 --> 00:06:37,897
คุณไม่คิดเหรอว่าไมเคิลเขาหงุดหงิด

83
00:06:37,980 --> 00:06:41,484
ทุกครั้งที่เห็นเดลล์ เคอร์รี่ไชโยอยู่ข้างสนาม

84
00:06:41,567 --> 00:06:42,985
เชียร์สเตฟกับเซธ เคอร์รี่

85
00:06:43,069 --> 00:06:45,446
คุณเคยเห็นหน้าเดลล์ เคอร์รี่ตอนดูแข่งไหม

86
00:06:46,322 --> 00:06:49,534
เดลล์ เคอร์รี่ทำหน้าแบบ
"ดูสิ ลูกฉันเล่นในลีกเอ็นบีเอ"

87
00:06:50,493 --> 00:06:52,829
แล้วไมเคิลหันไปมองโซฟาอีกด้าน

88
00:06:52,912 --> 00:06:56,332
มองมาร์คัสกับเจฟฟรีย์
"พวกมึงสองตัวไม่เอาถ่านเลยว่ะ"

89
00:06:57,625 --> 00:07:00,962
"นั่งหัวโด่ไปวันๆ ดีแต่ออกรองเท้าจอร์แดนสีใหม่

90
00:07:01,045 --> 00:07:04,549
แล้วก็เล่นฟอร์ทไนท์อยู่ได้ทุกวัน พวกมึงนี่นะ"

91
00:07:07,009 --> 00:07:11,264
ไหนๆ ก็ไหนๆ ผมขอใช้โอกาสนี้บอกพวกคุณว่า
ผมกับไมเคิล จอร์แดนไม่ได้สนิทกัน

92
00:07:11,347 --> 00:07:15,518
หลายเรื่องที่ผมพูดอาจมาจากความรู้สึกแปลกๆ

93
00:07:15,601 --> 00:07:17,687
ไมเคิลมีท่าทีไม่โอเคกับผมมาหลายปีแล้ว

94
00:07:18,187 --> 00:07:21,441
ไมเคิลฉุนให้ผมมานานหลายปี
เพราะมีครั้งนึงผมจัดอีเวนต์คนดังให้เขา

95
00:07:21,524 --> 00:07:23,776
เมื่อหลายปีแล้วล่ะ แล้วเขามางานสาย

96
00:07:23,860 --> 00:07:26,070
เขามาสาย แล้วผมมีมุกอยู่สองสามมุกพร้อมยิง

97
00:07:26,154 --> 00:07:29,240
ผมเองก็ไม่รู้ว่าคิดได้ไง แต่ผมยิงไปเร็วๆ มุกนึง

98
00:07:29,323 --> 00:07:31,284
เร็วมาก กะว่าเอาฮาเฉยๆ

99
00:07:32,034 --> 00:07:35,163
ใครๆ ก็รู้ว่า
ไมเคิล จอร์แดนไม่มีเซนส์เรื่องการแต่งตัว ไม่มี

100
00:07:35,705 --> 00:07:39,292
กางเกงยีนส์ที่อุบาทว์ที่สุดที่ผมเคยเห็น
ก็ตัวที่ไมเคิล จอร์แดนใส่นี่แหละ

101
00:07:39,792 --> 00:07:42,837
กระเป๋าหลังอันโคตรใหญ่ แบบใหญ่มหึมา

102
00:07:43,629 --> 00:07:46,174
เอาคอมพิวเตอร์เดลล์ใส่ลงไปในนั้นได้

103
00:07:47,842 --> 00:07:51,179
ให้ตายสิไมค์
พกคอมพิวเตอร์เดลใส่กระเป๋าหลังมาด้วยเรอะ

104
00:07:51,679 --> 00:07:56,642
ให้ตายสิไมค์ ขนาดโมเดมก็พกมาเหรอวะ เชี่ย

105
00:07:57,852 --> 00:07:59,687
เขามาสาย ผมจัดไปมุกนึงแบบเร็วๆ

106
00:08:00,188 --> 00:08:03,941
"ไมเคิลแต่งตัวเหมือนเลสเบี้ยนตั้งท้องเลยวะ"
ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดได้ไง

107
00:08:05,193 --> 00:08:07,570
เขาใส่กางเกงดึงขึ้นมาสูง ปิดถึงอก

108
00:08:07,653 --> 00:08:10,615
แล้วก็มีพุงหมาน้อยยื่นออกมา

109
00:08:11,699 --> 00:08:13,993
ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่ได้คุยกับเขาอีกเลย

110
00:08:15,661 --> 00:08:17,163
ผมไม่ค่อยสนใจหรอก

111
00:08:17,246 --> 00:08:19,665
ผมไม่สนว่าใครจะชอบผมหรือไม่ชอบ

112
00:08:19,749 --> 00:08:22,210
ผมมาถึงจุดที่
ไม่ค่อยมีอะไรทำให้ผมหงุดหงิดได้แล้ว

113
00:08:22,293 --> 00:08:25,630
ผมอายุ 45 แล้ว
คนเรายิ่งแก่ขึ้น ยิ่งไม่ค่อยสนสี่สนแปดกับอะไร

114
00:08:25,713 --> 00:08:28,257
เรื่องจริงนะ เรื่องจริง

115
00:08:30,551 --> 00:08:33,304
คนเรายิ่งแก่ขึ้น ยิ่งไม่ค่อยสนสี่สนแปดกับอะไร

116
00:08:33,387 --> 00:08:35,765
ถ้าไม่ใช่เรื่องครอบครัว
หรือเรื่องที่จะทำให้ชีวิตก้าวหน้า

117
00:08:35,848 --> 00:08:37,934
ผมจะไม่สนใจ ไม่เสียเวลาให้เลย

118
00:08:38,017 --> 00:08:42,188
ผมไม่ใช่คนเดิมเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ทั้งผมกับเพื่อน เราเปลี่ยนจากเมื่อก่อน

119
00:08:42,271 --> 00:08:44,690
ยังจำสมัยก่อนได้อยู่เลยว่าเคยเป็นยังไง

120
00:08:44,774 --> 00:08:47,151
แต่ละมื้อแต่ละเดย์ คุยกันแต่เรื่องเดิมๆ

121
00:08:47,235 --> 00:08:50,530
สาวๆ อยู่ไหน ผับอยู่ไหน เหล้าอยู่ไหน

122
00:08:50,613 --> 00:08:53,699
เหล้าอยู่ไหน ผับอยู่ไหน
สาวๆ อยู่ไหน ผับอยู่ไหน

123
00:08:53,783 --> 00:08:54,617
ทุกวัน

124
00:08:56,536 --> 00:08:59,956
อายุ 45 ไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว
ทุกวันนี้เราคุยกันแต่เรื่องเจ็บป่วยกับเรื่องยา

125
00:09:00,039 --> 00:09:03,084
นี่แหละของจริง ของจริง

126
00:09:03,876 --> 00:09:06,629
พอพ้นอายุ 40 มา เจ็บแล้วเจ็บเลย
ไม่รู้มันยังไงของมัน

127
00:09:07,129 --> 00:09:09,590
เจ็บแล้วเจ็บเลย แถมไม่รู้อีกว่าเจ็บได้ยังไง

128
00:09:10,466 --> 00:09:12,635
การพูดคุยทุกครั้งจะเริ่มด้วยการถามไถ่

129
00:09:12,718 --> 00:09:14,929
เรื่องอาการบาดเจ็บ
ที่เราเองก็ไม่รู้ว่ามันมายังไง

130
00:09:15,972 --> 00:09:19,141
"วันนี้เจ็บต้นคอว่ะ ไม่รู้ไปทำอะไรมาถึงเจ็บ"

131
00:09:19,642 --> 00:09:23,020
พอพ้น 40 มา เวลาเจ็บนั่นเจ็บนี่
ทุกคนจะใส่ใจ จะอยากช่วย

132
00:09:23,104 --> 00:09:25,731
"คิดว่าเป็นเพราะอะไร"
"ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร"

133
00:09:26,524 --> 00:09:28,609
"มองดูป้ายบนทางด่วนนานเกินไป

134
00:09:28,693 --> 00:09:31,445
แหงนหน้ามองแบบนี้ แล้วก็หันกลับมาแบบนี้"

135
00:09:32,989 --> 00:09:36,075
ทุกคนอยากแนะนำวิธีรักษา
ทุกคนคิดว่าตัวเองเป็นหมอ

136
00:09:36,158 --> 00:09:39,495
"ต้องกินขมิ้นนะ ลองขมิ้น กับน้ำมันปลา"

137
00:09:39,579 --> 00:09:43,124
"เอาน้ำมันปลามาถูต้นคอ
แล้วก็กินกระเทียมหนึ่งช้อนโต๊ะ"

138
00:09:43,207 --> 00:09:45,668
"กัดหัวหอม เอาเท้าซ้ายแช่น้ำร้อน"

139
00:09:45,751 --> 00:09:48,379
"แช่ไว้สิบนาที" มึงคิดว่ากูเป็นแวมไพร์เหรอ

140
00:09:48,462 --> 00:09:49,922
พูดอะไรของมึง

141
00:09:52,133 --> 00:09:53,843
พอพ้น 40 มา เจ็บแล้วเจ็บเลย

142
00:09:54,719 --> 00:09:58,723
ความแย่ของการบาดเจ็บหลังอายุ 40 คือ
เราไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิม 100%

143
00:09:59,390 --> 00:10:01,601
ทุกครั้งที่เจ็บ
เราจะเสียอะไรสักอย่างไปตลอดกาล

144
00:10:01,684 --> 00:10:04,395
เราจะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม 100%

145
00:10:04,478 --> 00:10:06,230
นี่ข้อพิสูจน์ ดูแขนข้างนี้

146
00:10:06,314 --> 00:10:09,525
ยกได้สุด เห็นไหม แบบนี้ ยกได้สุด

147
00:10:09,609 --> 00:10:13,404
แต่แขนข้างนี้ ยกได้แค่นี้ นี่สุดแล้ว

148
00:10:14,196 --> 00:10:17,450
ผมให้หมอดู หมอบอกว่า "ก็ใช้อีกข้างไปสิ"

149
00:10:17,533 --> 00:10:19,201
ผมแบบ "ไอ้สัตว์ ซ่อมให้กู"

150
00:10:20,745 --> 00:10:23,414
"จะปล่อยให้มันไม่เท่ากันแบบนี้ได้ไง ซ่อมให้กู"

151
00:10:25,625 --> 00:10:28,044
ผมอิจฉาพวกหนุ่มๆ โคตรๆ

152
00:10:28,127 --> 00:10:30,630
หนุ่มๆ พวกนี้พอเจ็บปุ๊บ หายปั๊บ

153
00:10:31,130 --> 00:10:33,007
ผมเคยไปเล่นบาสกับพวกหนุ่มๆ

154
00:10:33,090 --> 00:10:37,303
มีคนนึงข้อเท้าพลิก
คือพลิกลงไปแตะพื้นเลย ผมเห็นกับตา

155
00:10:37,803 --> 00:10:40,097
ข้อเท้าพลิกเลย พลิกลงไปแตะพื้นสนามเลย

156
00:10:40,181 --> 00:10:44,727
ผมแบบ "เชี่ย หักชัวร์
หมอนี่ข้อเท้าหักแล้ว หักแน่นอน"

157
00:10:45,436 --> 00:10:47,730
รู้ไหมว่าหมอนี่ทำไง
หมอนี่รักษาตัวเองตรงนั้นเลย

158
00:10:47,813 --> 00:10:51,609
ก้มลง มัดเชือกรองเท้าให้แน่น แล้วกระโดดยืน

159
00:10:54,779 --> 00:10:56,322
แล้วบอกว่า "โอเคแล้ว"

160
00:10:56,405 --> 00:10:59,575
"มาเล่นต่อให้จบ" ผมแบบ "เล่นให้จบเรอะ"

161
00:11:02,620 --> 00:11:05,414
พอพ้น 40 แล้วทำอะไรแบบนี้ไม่ได้นะ

162
00:11:06,415 --> 00:11:08,793
ถ้าคุณข้อเท้าพลิก พลิกลงไปจนแตะพื้น

163
00:11:08,876 --> 00:11:10,628
วันต่อมาคือใส่เฝือกเลย

164
00:11:10,711 --> 00:11:12,296
ต้องใส่เฝือกเท้าเลย

165
00:11:14,674 --> 00:11:15,841
"ว่าไงพรรคพวก"

166
00:11:17,218 --> 00:11:18,886
"อ้าวเฮ่ย โจ"

167
00:11:19,428 --> 00:11:21,681
"นึกว่าแค่ข้อเท้าพลิก" "กูก็คิดเหมือนมึง"

168
00:11:23,307 --> 00:11:26,227
"แต่ปรากฏว่า
มันร้าวไปหมอนรองเข่ากับเอ็นร้อยหวาย"

169
00:11:27,144 --> 00:11:29,939
"แถมเริ่มปวดสะโพกร้าวลงขา
หมอบอกว่าให้พักแปดเดือน"

170
00:11:30,022 --> 00:11:31,399
"แปดเดือนเรอะ"

171
00:11:33,567 --> 00:11:35,903
"แปดเดือน เชี่ย โจ"

172
00:11:37,488 --> 00:11:38,948
"มึงไม่ได้ลงเล่นด้วยซ้ำ"

173
00:11:43,494 --> 00:11:47,206
"ก็เออสิ หมอบอกว่ากูนั่งเร็วไปหน่อย"

174
00:11:48,457 --> 00:11:51,210
"พวกมึงเวลาไปไหนมาไหน
อย่านั่งเร็วเกินไปล่ะ"

175
00:11:51,293 --> 00:11:52,670
"ช้าลงหน่อย"

176
00:11:54,588 --> 00:11:58,634
"ให้ตายสิ โจ" วัยนี้บาดเจ็บโคตรง่าย

177
00:11:59,135 --> 00:12:02,346
ผมว่าคนส่วนใหญ่คงไม่เข้าใจว่า
เราบาดเจ็บง่ายแค่ไหน

178
00:12:02,930 --> 00:12:06,559
วันก่อนผมเดินลงบันได
แล้วดันลื่นตรงสามขั้นสุดท้าย

179
00:12:07,059 --> 00:12:10,521
ผมไม่ได้ล้มนะ ผมเอาส้นไถล
เห็นภาพไหม เวลาที่เราลื่นแบบนี้

180
00:12:11,856 --> 00:12:15,943
เข้าใจที่ผมอธิบายไหม แบบ "เชี่ย" แบบนี้น่ะ

181
00:12:16,610 --> 00:12:18,529
ผมกลัวขี้หด

182
00:12:19,947 --> 00:12:23,659
แต่เอาจริงนะ ผมขอล้มไปเลยดีกว่า

183
00:12:24,910 --> 00:12:26,620
เพราะพอล้มแล้วก็จบ

184
00:12:26,704 --> 00:12:28,831
แต่ไอ้เนี่ย มันทำให้คิด…

185
00:12:29,790 --> 00:12:32,460
ทำให้คิดว่าพอถึงตอนที่ล้มมันจะแย่แค่ไหน

186
00:12:34,170 --> 00:12:37,089
"หัวกูน็อกกับขั้นบันไดแน่นอน"

187
00:12:41,343 --> 00:12:42,553
แล้วดันไปทำคนอื่นเจ็บอีก

188
00:12:42,636 --> 00:12:46,056
ข้างหน้าผมมีป้าแก่ๆ คนนึง
ผมชนป้าแกตกบันไดไปอีกคน

189
00:12:47,016 --> 00:12:48,434
ผมลนลานไปหมด

190
00:12:50,770 --> 00:12:51,729
ได้ยินแค่…

191
00:13:00,362 --> 00:13:02,198
บันไดนี่มันอันตรายนะ

192
00:13:03,491 --> 00:13:05,201
ไม่รู้ทำไมต้องมีเยอะขนาดนี้

193
00:13:06,076 --> 00:13:08,537
ไปที่ไหนก็มีแต่บันได

194
00:13:09,038 --> 00:13:11,749
ไอ้เดินขึ้นน่ะไม่เท่าไหร่หรอก
แต่เดินลงนี่แหละปัญหา

195
00:13:12,249 --> 00:13:15,503
ยิ่งอายุเยอะ มันยิ่งน่ากลัว
เมื่อวันก่อนผมไปกับลูกชาย

196
00:13:15,586 --> 00:13:20,007
ผมไม่เคยเห็นวิธีลงบันไดแบบนั้นมาก่อน
ไอ้เด็กนี่ลงบันไดแบบกระโดดข้ามขั้น

197
00:13:23,427 --> 00:13:26,806
คิดว่าตัวเองเป็นอเวนเจอร์มั้ง
ข้อเข่าดีอะไรขนาดนั้นวะ

198
00:13:27,598 --> 00:13:29,767
ข้อเข่าลูกผมโคตรมหัศจรรย์

199
00:13:31,769 --> 00:13:35,397
ส่วนผมหันข้างลง
พออายุมากขึ้น เราจะลงบันไดไม่เหมือนเดิม

200
00:13:37,024 --> 00:13:39,944
ไปเลย รีบเหรอ แซงไปเลย

201
00:13:40,820 --> 00:13:43,489
กูไม่ขอรีบตามพวกมึง
ให้ตัวเองเป็นอะไรไปหรอก เชิญก่อนเลย

202
00:13:47,952 --> 00:13:49,495
ทุกวันนี้เจ็บตัวง่ายมาก

203
00:13:50,162 --> 00:13:53,958
วันก่อนผมเดินเข้าห้องอาบน้ำ
อยู่ดีๆ ก็ลื่นจนขาฉีก ให้ตายเถอะ

204
00:13:55,459 --> 00:13:59,171
กลัวจนขี้หด แล้วฉีกไปซะไกล

205
00:14:00,005 --> 00:14:05,010
ผมไม่เคยฉีกขาได้ขนาดนี้มาก่อน ให้ตายเถอะ

206
00:14:06,762 --> 00:14:09,640
เราจะไม่เห็นค่าของราวจับในห้องน้ำ

207
00:14:09,723 --> 00:14:11,600
จนกระทั่งต้องใช้มันจริงๆ ไม่งั้นไม่เห็นค่า

208
00:14:12,726 --> 00:14:16,814
เราไม่รู้หรอกว่าจะติดราวจับในห้องน้ำไปทำไม
จนกระทั่งต้องใช้มันนั่นแหละ

209
00:14:16,897 --> 00:14:20,109
ผมจะบอกให้นะ ผมลื่น หัวเกือบฟาดพื้น

210
00:14:20,192 --> 00:14:21,318
จับไอ้ราวนั้นไว้ได้

211
00:14:21,402 --> 00:14:24,154
ผมพูดขึ้นว่า "ขอบคุณนะ
ไอ้ราวช่วยชีวิตมิตรแท้ยามยาก"

212
00:14:25,447 --> 00:14:26,365
ใช่

213
00:14:26,866 --> 00:14:31,537
ก็มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ
นั่นคือราวช่วยชีวิตมิตรแท้ยามยาก

214
00:14:32,788 --> 00:14:35,207
แล้วรู้ไหมตลกตรงไหน
ตรงที่ผมคว้าพลาดราวใหญ่

215
00:14:35,291 --> 00:14:36,876
ผมพยายามจะจับราวใหญ่

216
00:14:37,918 --> 00:14:41,171
แต่เสือกพลาด เลยต้องจับราวเล็กแทน

217
00:14:42,214 --> 00:14:46,302
ให้ตายเถอะ
เมื่อก่อนไม่เคยรู้ว่าทำไมต้องมีราวสองอัน

218
00:14:48,596 --> 00:14:50,931
ผมเป็นคนกลัวการล้มในห้องน้ำ

219
00:14:51,640 --> 00:14:54,268
ผมว่ามีไม่กี่อย่างหรอกที่เจ็บเท่าล้มในห้องน้ำ

220
00:14:54,351 --> 00:14:58,022
ล้มในห้องน้ำนะ ให้ตายเถอะ นั่นแหละที่ผมกลัว

221
00:14:58,105 --> 00:15:00,691
ล้มแล้วเจ็บจนกระดิกกระเดี้ยไม่ได้

222
00:15:00,774 --> 00:15:03,819
แต่ถ้าล้มใต้ฝักบัวแล้วน้ำมัน…

223
00:15:03,903 --> 00:15:07,364
น้ำไหลใส่ตัวเรื่อยๆ

224
00:15:07,448 --> 00:15:11,076
แล้วต้องนั่งพะงาบๆ อยู่ตรงนั้นหกชั่วโมง

225
00:15:12,494 --> 00:15:14,163
หกชั่วโมงที่ผมต้อง…

226
00:15:25,549 --> 00:15:27,426
แล้วคนก็มาเจอผมสภาพนั้น

227
00:15:29,178 --> 00:15:32,598
กับหำน้อยๆ เพราะแช่น้ำอยู่นานหกชั่วโมงๆ

228
00:15:34,141 --> 00:15:36,310
ให้ตายเถอะ คุณคิดภาพออกไหม

229
00:15:38,103 --> 00:15:39,021
คุณกำลังจะตาย

230
00:15:39,104 --> 00:15:42,733
แล้วเสียงสุดท้ายที่ได้ยินคือใครสักคนพูดว่า
"อี๋ ดูหำนายคนนี้สิ อี๋"

231
00:15:43,484 --> 00:15:44,902
ให้ตายเถอะ

232
00:15:46,320 --> 00:15:47,446
ยิงกูเหอะ

233
00:15:49,573 --> 00:15:52,284
"ทำไมหำเป็นแบบนั้นล่ะ อี๋"

234
00:15:55,079 --> 00:15:58,415
มีผ้าเช็ดตัวคาอยู่ที่ตูด
เพราะผมเช็ดตรงนั้นเป็นที่สุดท้าย

235
00:15:58,916 --> 00:16:00,918
แล้วมีขี้ติดอยู่บนผ้านิดนึง

236
00:16:01,418 --> 00:16:03,921
"อี๋ มีขี้ติดบนผ้าด้วย"

237
00:16:04,421 --> 00:16:07,257
"ไอ้หำเล็กขี้ติดตูด ไม่อยากโดนตัวอะ"

238
00:16:09,093 --> 00:16:10,260
กูจะตายอยู่เนี่ย

239
00:16:13,597 --> 00:16:16,558
รู้ไหมว่าทำไมผมถึงคิดอะไรแบบนี้
เพราะอาการบาดเจ็บครั้งล่าสุดเลย

240
00:16:17,101 --> 00:16:19,186
อาการบาดเจ็บครั้งล่าสุดเล่นผมซะหมดสภาพ

241
00:16:19,770 --> 00:16:22,314
พูดง่ายๆ คือหำผมหัก
ไม่มีคำอธิบายที่ดีกว่านี้แล้วจริงๆ

242
00:16:23,399 --> 00:16:25,818
ผมแค่พูดตามตรง โชว์นี้มีแต่ความโปร่งใสล้วนๆ

243
00:16:26,485 --> 00:16:28,988
ผมเจ็บตัวตอนวิ่งแข่ง

244
00:16:29,071 --> 00:16:30,364
ไม่ใช่แข่งในสนามนะ

245
00:16:30,864 --> 00:16:34,827
ไม่ใช่แบบที่วิ่งเข้าเส้นชัย
แล้วรับรางวัลในตอนท้าย ไม่ใช่เลย

246
00:16:34,910 --> 00:16:37,454
ขี้เมาสองคนวิ่งแข่งกันกลางถนนตอนตีสอง

247
00:16:38,080 --> 00:16:41,458
ผมวิ่งแข่งกับอดีตนักอเมริกันฟุตบอล
แบบไม่มีเหตุผล

248
00:16:42,668 --> 00:16:43,919
ไม่ได้นัดหมายกันไว้ก่อน

249
00:16:44,003 --> 00:16:47,381
ตอนนั้นเราไปงานเลี้ยง ได้ยินหมอนี่พูดอยู่ที่บาร์

250
00:16:47,464 --> 00:16:51,385
เขาพูดเรื่องอเมริกันฟุตบอล
"โห คิดถึงการแข่งอเมริกันฟุตบอลมาก"

251
00:16:51,468 --> 00:16:55,764
"ไม่มีอเมริกันฟุตบอลแล้วชีวิตไม่เหมือนเดิมเลย
ยอมทำทุกอย่างให้ได้ลงสนามอีกครั้ง"

252
00:16:55,848 --> 00:16:59,226
"พอวางมือแล้วเหมือนชีวิตมันขาดอะไรไป
คิดถึงการแข่งมาก"

253
00:16:59,309 --> 00:17:00,310
ไม่รู้อะไรดลใจ ผมพูด

254
00:17:00,394 --> 00:17:02,771
"ไอ้สัตว์ ถ้าวิ่งแข่งกัน มึงไม่เห็นฝุ่นกูแน่"

255
00:17:05,607 --> 00:17:08,527
เขาก็ "อะไรนะ
เควิน เอาจริงดิ อยากวิ่งแข่งเหรอ"

256
00:17:08,610 --> 00:17:10,696
ผมตอบ "เออ ไอ้สัตว์ กูอยากแข่ง จัดมา"

257
00:17:12,364 --> 00:17:14,283
เขาบอกว่า "ถ้าอยากแข่ง งั้นมาแข่งกัน"

258
00:17:14,783 --> 00:17:16,952
ผมมองข้ามสัญญาณเตือนหลายอย่าง

259
00:17:19,246 --> 00:17:21,498
ที่บอกว่า "เควิน อย่าไปแข่งกับเขาเลย"

260
00:17:22,374 --> 00:17:24,710
สัญญาณแรกที่ผมมองข้ามคือ
วิธีที่เขายืดกล้ามเนื้อ

261
00:17:24,793 --> 00:17:26,045
เทียบกับวิธีที่ผมยืด

262
00:17:26,962 --> 00:17:31,133
เขายืดกล้ามเนื้อหลายท่าเลย
มีทั้งยืดกล้ามเนื้อสะโพกส่วนลึกแบบนี้

263
00:17:31,633 --> 00:17:34,928
มีท่ายืดขาหนีบแบบนี้ แล้วก็ยืดเข่า

264
00:17:35,012 --> 00:17:37,723
ผมเรียกว่าท่าตักไอติม ไม่รู้ว่ามันเรียกท่าอะไร

265
00:17:38,891 --> 00:17:41,977
มีท่าเตะก้น หมอนี่ยืดกล้ามเนื้ออยู่ห้านาทีได้

266
00:17:42,061 --> 00:17:45,814
ส่วนผมเดินออกไปหาเขา
เตะขาสองที "มาดิ"

267
00:17:47,107 --> 00:17:48,734
"จัดมา"

268
00:17:51,278 --> 00:17:54,615
พอพ้น 40 ไปแล้ว
สิ่งที่ห่วยแตกที่สุดในชีวิตคุณคือเพื่อนวัยเดียวกัน

269
00:17:54,698 --> 00:17:56,283
เพื่อนที่อายุ 40 ขึ้นไปมันแย่ตรงที่

270
00:17:56,366 --> 00:17:58,660
ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจทำอะไรโง่ขนาดไหน

271
00:17:58,744 --> 00:18:01,121
พวกมันก็จะคอยเชียร์แล้วลุยไปกับคุณ

272
00:18:01,789 --> 00:18:06,794
ตอนที่ผมเตะขาสองที ผมแบบ…
แล้วเพื่อนก็ "เอาเว้ย"

273
00:18:08,045 --> 00:18:09,505
"เอามันเลย เคฟ"

274
00:18:14,927 --> 00:18:16,720
ผมกะแซงเขาเต็มที่

275
00:18:18,597 --> 00:18:19,723
ผมบอกเขาตั้งแต่เริ่มเลยว่า

276
00:18:19,807 --> 00:18:23,185
"นายเป็นนักกีฬาอาชีพ ฉันรู้ว่านายมีเทคนิค"

277
00:18:23,685 --> 00:18:27,231
"นายมีเทคนิค
นายอาจคิดว่าตัวเองได้เปรียบ แต่เปล่า"

278
00:18:27,314 --> 00:18:29,858
"เพราะฉันมีพรสวรรค์
กับความสามารถตั้งแต่เกิดในการวิ่ง

279
00:18:29,942 --> 00:18:31,110
ฉันตามนายทันแน่"

280
00:18:32,486 --> 00:18:33,946
ผมมีเคล็ดลับเวลาวิ่งอยู่

281
00:18:34,029 --> 00:18:36,907
เคล็ดลับของผมคือหนีบนิ้วให้ชิดกันแบบนี้

282
00:18:36,990 --> 00:18:38,367
แล้วผมจะ… รอเดี๋ยวนะ

283
00:18:45,582 --> 00:18:48,418
เคล็ดลับของผมคือหนีบนิ้วให้ชิดกันแบบนี้

284
00:18:48,502 --> 00:18:50,254
แล้วสับลมแบบนี้

285
00:18:52,422 --> 00:18:55,300
สับลมให้เหมือนสับเค้ก วิ่งไปก็สับไป

286
00:18:57,052 --> 00:18:59,179
ทุกครั้งที่ผมวิ่ง ทุกคนจะได้กินเค้ก

287
00:19:00,639 --> 00:19:03,392
คนอื่นกางนิ้ววิ่งแบบนี้ มันต้านลม

288
00:19:03,475 --> 00:19:05,644
ดูนะ ต้านลมเต็มๆ

289
00:19:06,145 --> 00:19:08,063
ไม่ใช่ผม ดูนะ

290
00:19:11,066 --> 00:19:14,736
เราให้เด็กคนนึงไปยืนที่สุดบล็อก
ให้เขากางแขนแบบนี้

291
00:19:14,820 --> 00:19:17,698
พอเด็กคนนั้นเอาแขนลง แปลว่าออกตัวได้

292
00:19:18,824 --> 00:19:22,077
เราอยู่ที่เส้นปล่อยตัว
เขามีเทคนิค ผมรู้ว่าเขามีเทคนิค

293
00:19:22,578 --> 00:19:26,832
เขาเอามือข้างนึงลงแบบนี้
อีกข้างทำแบบนี้ เงยหน้าแบบนี้

294
00:19:28,292 --> 00:19:30,669
ส่วนของผม ผมเรียกมันว่าท่าออกตัวบ้านๆ

295
00:19:30,752 --> 00:19:35,007
ก็คือเราไม่… แค่พยายามออกตัวให้ไวกว่าก็พอ

296
00:19:35,090 --> 00:19:36,049
แค่นั้นเลย

297
00:19:39,219 --> 00:19:42,848
ให้ตายเหอะ ไอ้เด็กคนนั้นไปอยู่ที่สุดบล็อกแล้ว

298
00:19:42,931 --> 00:19:46,143
"เตรียมตัว ระวัง…" เขาเอาแขนลง ออกตัวได้

299
00:19:46,226 --> 00:19:47,561
หมอนั่นออกตัวก่อนผม

300
00:19:48,145 --> 00:19:50,606
ทีนี้ เวลาวิ่ง ผมจะเริ่มจากก้มหน้าไว้

301
00:19:50,689 --> 00:19:54,234
เริ่มจากก้มหน้าไว้ แล้วค่อยเงยหน้าขึ้น

302
00:19:54,318 --> 00:19:57,279
ทุกครั้งที่เงยหน้าขึ้น ถ้าไม่อยู่ขนาบข้างกับคู่แข่ง

303
00:19:57,362 --> 00:19:59,156
ผมก็จะแซงอยู่นิดหน่อย

304
00:19:59,239 --> 00:20:01,783
ไม่เคยมีครั้งไหนที่แข่งแล้วไม่ขนาบข้าง

305
00:20:01,867 --> 00:20:03,410
หรือแซงอยู่ข้างหน้า

306
00:20:03,493 --> 00:20:07,206
และนี่เป็นครั้งแรกที่พอผมเงยหน้าขึ้น
ผมเห็นท้ายทอยเขา ให้ตายเหอะ

307
00:20:08,457 --> 00:20:10,667
กูอยากจะบ้า ให้ตายเหอะ

308
00:20:11,251 --> 00:20:13,212
มันไม่ใช่แล้ว ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ

309
00:20:13,295 --> 00:20:15,797
ผมจะแพ้ได้ไง ไม่มีทาง มีบางอย่างผิดปกติ

310
00:20:16,757 --> 00:20:19,843
ผมมองไปที่มือ นิ้วมันอ้าอยู่นิดนึง
ผมไม่ได้หนีบไว้สนิท

311
00:20:20,469 --> 00:20:21,386
ต้องหนีบให้ชิดกัน

312
00:20:24,806 --> 00:20:27,351
ยิ่งอายุมากขึ้น เวลาวิ่งเรายิ่งเสียงดัง

313
00:20:32,522 --> 00:20:36,026
เพื่อนผมพากันตะโกนเชียร์จากข้างถนน
"สู้เขาเคฟ สู้โว้ย"

314
00:20:36,109 --> 00:20:39,279
"ยกเข่าหน่อย เคฟ
ใกล้แล้ว ขอเต็มๆ ตีน ใกล้แล้ว"

315
00:20:39,863 --> 00:20:41,323
"พยายามอยู่โว้ย"

316
00:20:42,658 --> 00:20:46,286
ผมไล่หมอนั่นไม่ทัน
การแข่งเหลือแปดก้าวสุดท้าย ผมพูดกับตัวเองว่า

317
00:20:46,370 --> 00:20:50,582
"สู้เว้ยเคฟ ยกเข่าสูงๆ
เชี่ยเอ๊ย พลิกเกมให้ได้เคฟ สู้"

318
00:20:50,666 --> 00:20:53,543
สองก้าวสุดท้าย ผมรู้สึกเลย แบบนั้นเลย

319
00:20:53,627 --> 00:20:54,962
รู้สึกได้เลย

320
00:20:56,380 --> 00:20:57,631
รู้ไหมว่ามันรู้สึกยังไง

321
00:20:58,340 --> 00:21:01,218
รู้สึกเหมือนหำผมหลุดออกจากตัว
แล้วกระเด็นไปตกในพุ่มไม้

322
00:21:02,469 --> 00:21:06,390
รู้สึกเหมือนหำหลุดออกจากตัว
กระเด็นไปตกในพุ่มไม้

323
00:21:08,350 --> 00:21:10,143
ผมหยุดวิ่งทันที

324
00:21:13,021 --> 00:21:14,982
ผมทำหน้าแบบนั้นน่ะ แบบที่คนทำตอนบาดเจ็บ

325
00:21:15,065 --> 00:21:16,858
แล้วสบตาใครสักคน

326
00:21:27,327 --> 00:21:29,329
เทรนเนอร์ผมรู้ทันที "เคฟ โอเคไหม"

327
00:21:29,413 --> 00:21:31,498
"ไม่โอเค ตายหยังเขียด"

328
00:21:32,541 --> 00:21:35,544
ถ้าอยากรู้ว่าใครเจ็บขนาดไหน
ให้ดูว่าเจ็บแล้วถามหาใคร

329
00:21:35,627 --> 00:21:37,546
เพื่อนผมยืนหน้าสลอนอยู่ตรงนั้นครบทุกคน

330
00:21:37,629 --> 00:21:40,465
ผมบอกว่า "ตามเมียกูมาที
ตอนนี้เลย ใครก็ได้ไปตามเมียกูมาที"

331
00:21:40,966 --> 00:21:43,844
ถ้าถามหาเมีย
แปลว่าอยากจัดการธุระให้เรียบร้อย

332
00:21:43,927 --> 00:21:48,098
อยากเซ็นเอกสารไว้
กองมรดก พินัยกรรม มีอะไรต้องเซ็นก็เซ็น

333
00:21:48,181 --> 00:21:50,309
หำผมกระเด็นไปนู่นแล้ว ไม่อยากมีชีวิตต่อแล้ว

334
00:21:51,184 --> 00:21:53,395
ไม่มีหำ ผมอยู่ไม่ได้หรอก
หำผมกระเด็นไปนู่นแล้ว

335
00:21:56,481 --> 00:22:00,569
เพื่อนผมไปตามเมียผมมา
เมียผมมาแบบโกรธจัด ท่าทางหงุดหงิด

336
00:22:01,153 --> 00:22:03,155
เอียงคอซ้ายขวา

337
00:22:03,947 --> 00:22:06,908
ทันทีที่เห็นผม เธอพูดว่า
"เล่นงี่เง่าอะไรอีกไม่ทราบ"

338
00:22:26,678 --> 00:22:30,057
"วานอะไรหน่อย ไปที่พุ่มไม้ตรงนั้น
แล้วดูให้หน่อยว่าเห็นหำฉันไหม"

339
00:22:31,308 --> 00:22:32,517
"อะไรนะ"

340
00:22:33,018 --> 00:22:36,146
"ไปหาหำฉันในพุ่มไม้ตรงนั้นให้หน่อย"

341
00:22:37,564 --> 00:22:40,233
"หำคุณจะไปอยู่ในพุ่มไม้นั่นได้ไง"
"หำฉันอยู่ในพุ่มไม้นั่นจริงๆ"

342
00:22:41,109 --> 00:22:42,944
ผมตัวเตี้ย เมียผมเข้ามาจับตัว

343
00:22:43,028 --> 00:22:46,865
"มานี่ นี่ไงหำคุณอยู่นี่ ฉันยังจับโดนหำคุณอยู่เลย"

344
00:22:46,948 --> 00:22:51,328
"เป็นไปไม่ได้ นั่นมันไข่ ที่เธอจับโดนมันไข่"

345
00:22:53,163 --> 00:22:58,085
"หำฉันอยู่ในพุ่มไม้โน่น
ไม่ต้องมาเถียงฉันว่าหำฉันอยู่ไหน"

346
00:22:58,168 --> 00:23:02,756
"ฉันจะโทรหาหมอเดี๋ยวนี้แหละ"
ผมโทรหาหมอ "หมอ แย่แล้ว"

347
00:23:03,256 --> 00:23:06,259
"ผมเดินไม่ได้ หมอ
ความเป็นไปได้คือหำผมกระเด็นไปอยู่ในพุ่มไม้"

348
00:23:06,343 --> 00:23:08,804
"ผมถ่ายรูปพุ่มไม้นั้นไว้แล้ว เผื่อต้องมาหา

349
00:23:08,887 --> 00:23:10,180
เมียผมไม่ยอมไปหาให้"

350
00:23:11,848 --> 00:23:14,101
"ผมจะไปโรงพยาบาลนะหมอ
แต่จะเข้าทางข้างหลัง"

351
00:23:14,184 --> 00:23:17,521
"ไม่อยากให้ใครเห็นผมสภาพนี้
ขอเปลด้วยนะ ผมเดินไม่ได้"

352
00:23:17,604 --> 00:23:20,732
หมอบอกว่า "เควิน หมออยู่นี่"
นี่เรื่องจริงนะพวกคุณ

353
00:23:20,816 --> 00:23:22,943
เพื่อนอุ้มผมไปนั่งเบาะข้างคนขับ

354
00:23:23,026 --> 00:23:24,986
ขับพาไปโรงพยาบาล ฝันร้ายที่สุดในชีวิต

355
00:23:25,070 --> 00:23:27,906
เหมือนหลุดเข้าไปใน
ซีรีส์โรงพยาบาลที่ไม่สนุกสักเรื่อง

356
00:23:27,989 --> 00:23:31,952
เจ้าหน้าที่โผล่มา แบกผมขึ้นเตียง
รีบเข็นผมเข้าโรงพยาบาล

357
00:23:32,035 --> 00:23:34,121
ตัดกางเกงผมจากปลายขาขึ้นมา

358
00:23:34,204 --> 00:23:36,790
พูดศัพท์การแพทย์ที่ฟังแล้วไม่เข้าใจ

359
00:23:36,873 --> 00:23:39,292
"ขอทีซีอีสามอัน กับเอสยูวีแปดอัน"

360
00:23:39,376 --> 00:23:42,671
ไม่รู้ว่าพูดอะไรกัน

361
00:23:44,256 --> 00:23:48,802
มีคนตะโกนว่า "ต้องพาเขาไปทำเอ็มอาร์ไอ
จะได้เห็นว่าเป็นอะไร"

362
00:23:49,428 --> 00:23:52,139
ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรกับเครื่องเอ็มอาร์ไอ
แต่ผมไม่ชอบมัน

363
00:23:52,639 --> 00:23:54,433
แต่ผมไม่เคยพูดตรงๆ สักครั้ง โกหกตลอด

364
00:23:55,183 --> 00:23:58,520
เขาจะให้ผมเข้าเครื่องเอ็มอาร์ไอ
หมอออกมาถามว่า "เคฟ พร้อมไหม"

365
00:23:58,603 --> 00:24:00,355
"พร้อมแล้วหมอ จัดมาเลย"

366
00:24:00,939 --> 00:24:02,607
เขาปิดประตู ผมเริ่มได้ยินเสียงปี๊บ

367
00:24:04,860 --> 00:24:06,069
สติแตก

368
00:24:07,320 --> 00:24:11,992
ผมพูด… ผมเอามือทาบกระจก
พูดว่า "พวกมันจะขโมยดีเอ็นเอฉัน"

369
00:24:14,244 --> 00:24:15,454
สติแตกไปเลย

370
00:24:17,497 --> 00:24:19,040
จนพวกเขาต้องทำให้ผมสลบ

371
00:24:20,584 --> 00:24:23,670
พวกเขาทำให้ผมสลบ แล้วผมก็ฟื้น
แล้วหมอก็พูดกับผมแบบตรงไปตรงมา

372
00:24:23,753 --> 00:24:28,091
"เควิน เป็นอย่างที่คุณคิดนั่นแหละ
เจ็บครั้งนี้สาหัสเอาการ"

373
00:24:28,175 --> 00:24:30,343
"กล้ามเนื้อหุบฉีกทั้งสองข้าง"

374
00:24:30,427 --> 00:24:31,344
ไอ้เหี้ย

375
00:24:33,180 --> 00:24:34,639
ฉีกทั้งสองข้างเลยเหรอ

376
00:24:35,682 --> 00:24:37,726
น้ำตามาเลย น้ำตาไหลเลย

377
00:24:37,809 --> 00:24:39,895
ผมร้องไห้เลย สติไม่อยู่กับตัว

378
00:24:41,271 --> 00:24:44,441
ผมร้องไห้เพราะไม่รู้ว่าหมอหมายถึงอะไร

379
00:24:44,524 --> 00:24:48,737
ไม่เคยได้ยินมาก่อน
ไม่เคยเลย ผมเลยเดาไปในทางที่แย่ที่สุดไว้ก่อน

380
00:24:48,820 --> 00:24:50,780
"หมอจะบอกอะไรกันแน่ ผมไม่มีรังไข่เหรอ"

381
00:24:50,864 --> 00:24:53,283
"มึงเอารังไข่กูไปเหรอ ไอ้หมอชั่ว"

382
00:24:54,409 --> 00:24:56,328
"มึงเอารังไข่กูไปเหรอ"

383
00:25:00,248 --> 00:25:01,249
วันนั้นเศร้ามาก

384
00:25:03,293 --> 00:25:04,961
วันนั้นผมได้รถเข็นมาใช้

385
00:25:05,462 --> 00:25:07,756
ผมต้องนั่งรถเข็นอยู่หกสัปดาห์

386
00:25:08,423 --> 00:25:12,969
เขาให้ผมใช้รถเข็นของโรงพยาบาล
ซึ่งเป็นรถเข็นที่ห่วยแตกที่สุดเท่าที่จะหาซื้อได้

387
00:25:14,012 --> 00:25:16,598
แบบที่ต้องพับน่ะ ใช้เสร็จแล้วต้องพับ

388
00:25:17,349 --> 00:25:20,101
คุณต้องแข็งแรงมากนะถึงจะพับได้ คือคุณต้อง…

389
00:25:21,144 --> 00:25:23,605
ทางเดียวที่จะพับได้คือต้องชกที่เบาะนั่ง

390
00:25:25,440 --> 00:25:29,236
เบรกก็อยู่หลังล้อ
จะหยุดทีต้องเหยียบเบรกสุดแรง

391
00:25:31,696 --> 00:25:35,075
พอได้นั่งรถเข็นแล้ว
ผมเคารพผู้ใช้รถเข็นมากขึ้นโขเลย

392
00:25:35,659 --> 00:25:38,662
ผมพูดว่า "มากขึ้น"
เพราะเดิมทีผมก็เคารพผู้ใช้รถเข็นอยู่แล้ว

393
00:25:38,745 --> 00:25:40,080
แต่ตอนนี้เคารพมากขึ้น

394
00:25:41,998 --> 00:25:44,584
แล้วรู้อะไรไหม ที่จริงปัจจัยมันอยู่ที่คนเข็น

395
00:25:44,668 --> 00:25:47,921
ถ้าคนเข็นห่วยแตก ชีวิตบนรถเข็นก็ห่วยแตก

396
00:25:48,880 --> 00:25:53,009
ต้องเลือกคนเข็นดีๆ
คนเข็นผมห่วยแตกมาก ห่วยเลย

397
00:25:53,510 --> 00:25:55,720
คนเข็นคนแรกของผม ห่วยแตก

398
00:25:56,805 --> 00:26:00,433
คนเข็นคนแรกของผมคือเมียผม
ไม่น่าเลือกอีนี่เลย อยากบอก

399
00:26:00,517 --> 00:26:02,852
เราว่ากันตามจริง ผมเป็นคนพูดตรงๆ

400
00:26:02,936 --> 00:26:06,314
วันแรกที่ต้องนั่งรถเข็น ผมกลับบ้าน
เมียเข็นผมไปที่หน้าต่าง

401
00:26:06,398 --> 00:26:08,900
ล็อกเบรกหลังไว้ บอกว่า "เดี๋ยวมา"

402
00:26:08,984 --> 00:26:11,361
เมียปล่อยให้ผมนั่งอยู่ตรงหน้าต่างแบบนั้น
เจ็ดชั่วโมง

403
00:26:11,861 --> 00:26:12,862
เจ็ดชั่วโมง

404
00:26:14,322 --> 00:26:16,992
ผมไม่รู้ว่าคุณเคยมองออกไปนอกหน้าต่าง
นานเจ็ดชั่วโมงไหม

405
00:26:17,075 --> 00:26:18,910
แต่วันนั้นผมเห็นทุกอย่างเลย

406
00:26:19,828 --> 00:26:23,707
อย่างกับซีรีส์ "มิเซอรี่" ฉบับคนดำ
ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร

407
00:26:24,499 --> 00:26:29,004
จะขี้จะเยี่ยวก็ตรงนั้นแหละ
ไม่มีใครเปลี่ยผ้าอ้อมให้ มันอะไรกันวะเนี่ย

408
00:26:31,840 --> 00:26:34,843
ชีวิตที่ต้องนั่งรถเข็นมันลำบากนะ
ผมไม่อยากให้เมียเป็นคนเข็นแล้ว

409
00:26:34,926 --> 00:26:36,511
ผมบอกว่า "อยากให้ลูกมาเข็น"

410
00:26:37,095 --> 00:26:39,931
"ฉันอยากให้ลูกมาเข็น
ลูกน่าจะเป็นคนเข็นที่ดีกว่า"

411
00:26:40,557 --> 00:26:43,977
ลูกผมไม่ได้ดีกว่าเมียผมเลย ติดเล่นเกิน

412
00:26:44,060 --> 00:26:47,355
ลูกผมจะผลักรถเข็นออกไปข้างหน้าไกลๆ

413
00:26:47,439 --> 00:26:50,817
แล้วก็จะวิ่งตาม กระโดดขึ้นหลังรถ พาผมยกล้อ

414
00:26:52,402 --> 00:26:55,405
ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่าการที่มีใครมาเข็นรถเรา

415
00:26:55,488 --> 00:27:01,286
แล้วปล่อยให้รถไหล
แล้วเรามองไปเห็นถนน "เฮ่ย เฮ่ย เฮ่ย!"

416
00:27:03,538 --> 00:27:07,500
วันนั้นแหละที่ผมได้รู้ว่าผู้ใช้รถเข็นใส่ถุงมือทำไม

417
00:27:08,209 --> 00:27:11,212
ทีแรกนึกว่าหยิ่ง
ไม่อยากสัมผัสสิ่งของร่วมกับคนอื่น

418
00:27:12,589 --> 00:27:14,215
แต่วันที่เห็นถนนตรงหน้า ผมลนลาน

419
00:27:14,299 --> 00:27:16,343
พยายามจะหยุดรถเข็นด้วยมือเปล่า

420
00:27:16,426 --> 00:27:20,764
ฝ่ามือโดนเสียดสีจนเป็นรู
แล้วตอนที่เกิดเหตุการณ์นั้น

421
00:27:20,847 --> 00:27:24,142
ที่ฝั่งตรงข้ามมีผู้ใช้รถเข็นอีกคน เขามองมาที่ผม

422
00:27:24,225 --> 00:27:26,186
บอกว่า "หาถุงมือใส่หน่อยก็ดีนะ"

423
00:27:28,063 --> 00:27:30,357
ผมกลับบ้านไปบอกเมียว่า "ฉันต้องใช้ถุงมือ"

424
00:27:30,857 --> 00:27:33,693
"ดูสภาพฝ่ามือฉันสิ
เป็นรูเลยเนี่ย ฉันต้องใช้ถุงมือ"

425
00:27:34,486 --> 00:27:38,406
เมียบอกว่า "ไม่มีแบบมีนิ้ว
มีแต่ถุงมือหน้าหนาว เอาไปใช้สิ"

426
00:27:39,783 --> 00:27:42,410
ผมเอาถุงมือหน้าหนาวมาใช้
แล้วคืนนั้นเราก็ออกไปข้างนอก

427
00:27:42,494 --> 00:27:44,954
ผมเห็นชายคนที่บอกให้ผมหาถุงมือมาใส่

428
00:27:45,038 --> 00:27:47,999
ผมพยายามจะขอบคุณเขา
"ขอบคุณนะที่บอกฉัน"

429
00:27:48,083 --> 00:27:49,959
"บอกให้ฉันป้องกันฝ่ามือเอาไว้

430
00:27:50,043 --> 00:27:52,962
ที่เราคอยดูแลกันแบบนี้
มีความหมายกับฉันมากนะ"

431
00:27:53,546 --> 00:27:56,675
ปรากฏว่าการทำมือแบบนี้
เป็นการไม่ให้เกียรติในกลุ่มผู้ใช้รถเข็น

432
00:27:56,758 --> 00:27:59,552
มันมีความหมายอยู่ เขาเลือดขึ้นหน้าเลย

433
00:27:59,636 --> 00:28:05,058
เขาบอกว่า "จะเอานิ้วยัดตูดใครวะ"
ผมก็ "พูดบ้าอะไรของนายวะ"

434
00:28:05,141 --> 00:28:07,560
"ใครเขาจะอยากเอานิ้วยัดตูดนาย"

435
00:28:07,644 --> 00:28:11,481
"แค่จะบอกว่าขอบคุณที่เป็นห่วง
แค่จะบอกว่าขอบคุณ"

436
00:28:12,065 --> 00:28:14,651
เขาก็ "คิดว่าเล่นเกมอยู่รึไงวะ"
แล้วเขาก็พุ่งใส่ผม

437
00:28:17,654 --> 00:28:20,365
นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมสู้บนรถเข็น
ไม่เคยนั่งรถเข็นสู้กับใครมาก่อน

438
00:28:21,533 --> 00:28:24,911
ไม่รู้จะทำยังไงดี
เพราะลูกเสือกล็อกเบรกหลังไว้

439
00:28:24,994 --> 00:28:29,499
ผมเลยเตรียมรับแรงกระแทก ผมแบบ…
เรามองตากัน

440
00:28:32,752 --> 00:28:35,588
เขาเล่นซะผมตกรถเข็น ให้ตายเถอะ

441
00:28:36,256 --> 00:28:39,050
ผมลุกขึ้นยืน เดือดจัด
"มึงจะพุ่งมาชนกูทำซากอะไรวะ"

442
00:28:39,134 --> 00:28:42,762
คนพากันหยุดดู มีคนตะโกนว่า
"หมอนี่แกล้งเดี้ยง มันขยับขาได้"

443
00:28:47,434 --> 00:28:49,310
ผมก็ "ไม่ได้แกล้งโว้ย"

444
00:28:49,394 --> 00:28:52,272
"กูโดนฝืนใจพามา รังไข่ก็ไม่มี
พวกมันเอารังไข่กูไป"

445
00:28:53,690 --> 00:28:56,526
"มึงไม่เข้าใจความรู้สึกของคนไม่มีรังไข่หรอก"

446
00:28:56,609 --> 00:28:58,111
"กูไม่มีรังไข่แล้ว"

447
00:29:01,322 --> 00:29:03,908
พวกคุณขำ แต่นี่ชีวิตจริงผมนะ คือแบบ…

448
00:29:08,580 --> 00:29:11,541
หกสัปดาห์ครึ่งผ่านไป ผมเริ่มกลับมาเดินได้

449
00:29:11,624 --> 00:29:12,625
"เดิน"

450
00:29:13,543 --> 00:29:17,380
ถ้าจะพูดกันตรงๆ
ถ้าคืนนี้เราจะเปิดอกคุยกัน ผมมีความคิดนึง

451
00:29:17,881 --> 00:29:20,508
ตอนที่เดินๆ อยู่
ผมได้รู้ตัวว่าตลอดหกสัปดาห์ที่ผ่านมา

452
00:29:20,592 --> 00:29:24,846
หำผมไม่แข็งเลยสักครั้ง
นี่เรื่องจริงแท้แน่นอน "พระเจ้าช่วย"

453
00:29:25,346 --> 00:29:27,766
"ถ้าชีวิตที่เหลือเป็นแบบนี้ล่ะ พระเจ้าช่วย"

454
00:29:28,266 --> 00:29:30,143
"ถ้านี่คือความปกติแบบใหม่ของฉันล่ะ"

455
00:29:30,226 --> 00:29:33,980
"ถ้าเมียอยากเอาแต่เอาไม่ได้
เพราะหำไม่แข็งล่ะ พระเจ้าช่วย"

456
00:29:34,606 --> 00:29:37,817
ประเด็นคืองี้ ปกติผมไม่วิตกกังวลกับอะไร
แต่พอได้วิตกแล้วก็วิตกเลย

457
00:29:37,901 --> 00:29:42,113
ตอนนั้นผมว่าผมวิตก แล้วผมก็เริ่มสติแตกนิดๆ

458
00:29:42,197 --> 00:29:43,490
ผมสติแตกเลย

459
00:29:44,199 --> 00:29:46,326
ผมออกจากบ้าน ไปซื้อยาจู๋แข็ง

460
00:29:46,409 --> 00:29:51,581
นี่เรื่องจริง
ผมไม่อายที่จะยอมรับว่าผมใช้ยาจู๋แข็ง

461
00:29:52,373 --> 00:29:55,418
ผมว่าผู้ชายทุกคน
ควรลองกินยาจู๋แข็งสักครั้งในชีวิต

462
00:29:55,502 --> 00:29:58,838
แล้วก็ลองเสิร์ฟเมียด้วยจู๋ชูกำลังดู
ผมคิดแบบนั้นจริงๆ

463
00:29:59,339 --> 00:30:02,801
แต่อย่าให้เมียรู้จะดีกว่า
เวลาที่ใช้ยาจู๋แข็ง อย่าบอกเมีย

464
00:30:03,301 --> 00:30:06,095
เมียผมไม่รู้นะว่าผมใช้ยาจู๋แข็ง

465
00:30:06,179 --> 00:30:09,974
จะได้รู้ตอนดูโชว์เซตนี้แหละ แต่ตอนนี้ยังไม่รู้

466
00:30:11,309 --> 00:30:15,855
เราต้องเข้าใจกฎกติกา
และบริบทของยาจู๋แข็งก่อน

467
00:30:15,939 --> 00:30:19,359
ถ้าร่างกายถูกกับยา เม็ดเดียวให้ผลนานสามวัน

468
00:30:20,360 --> 00:30:22,862
กฎข้อที่หนึ่งคืออย่าไปหลงกับโฆษณาชวนเชื่อ

469
00:30:23,363 --> 00:30:27,075
คุณต้องเข้าใจข้อนี้
อย่าไปหลงกับโฆษณาชวนเชื่อ นั่นไม่ใช่ตัวคุณ

470
00:30:27,158 --> 00:30:29,202
นั่นเป็นผลจากยา เข้าใจนะ

471
00:30:30,161 --> 00:30:31,329
นั่นไม่ใช่ตัวคุณ

472
00:30:31,412 --> 00:30:32,622
นั่นคือฤทธิ์ยา

473
00:30:32,705 --> 00:30:35,959
อย่าคิดว่าจู๋ของคุณเป็นของคุณ
หลังจากที่กินยาจู๋แข็ง

474
00:30:36,042 --> 00:30:39,712
มันคือจู๋คนละอันกัน
อย่าทำให้ตัวเองเสียความรู้สึก

475
00:30:39,796 --> 00:30:45,176
เดี๋ยวโดนเมียปั่นจนเสียความมั่นใจ
คุณต้องจัดตารางวันให้ถูก

476
00:30:45,260 --> 00:30:49,681
วันแรกของการใช้ยาจู๋แข็ง
คือการกำหนดทิศทาง วางรากฐาน

477
00:30:49,764 --> 00:30:51,766
คุณรู้ว่าร่างกายอยู่ใต้ฤทธิ์ยา เมียคุณไม่รู้

478
00:30:52,267 --> 00:30:53,351
คุณต้องปากเก่งไว้ก่อน

479
00:30:53,852 --> 00:30:56,396
"เดินกระแทกเท้าเสียงดังเข้าไป

480
00:30:56,479 --> 00:30:58,022
เดี๋ยวได้เจอของจริง"

481
00:30:59,107 --> 00:31:02,277
"เธออาจจะลืมไปแล้วว่าฉันเป็นใคร
และทำอะไรได้บ้าง"

482
00:31:02,360 --> 00:31:04,404
"เดี๋ยวพ่อจัดท่ากวางเหลียวหลัง"

483
00:31:05,363 --> 00:31:08,283
"อย่าเล่นกับระบบ
ถ้าไม่อยากโดนจัดหนักแบบเมื่อก่อน"

484
00:31:08,366 --> 00:31:11,744
"เออๆ เควิน เอาเหอะ
ปากเก่งตลอดนั่นแหละ"

485
00:31:11,828 --> 00:31:14,163
"เอาเหอะ ดีแต่ปากนั่นแหละ"

486
00:31:17,000 --> 00:31:19,419
หลังจากวันแรก คุณต้องทำตามที่พูดไว้เป๊ะๆ

487
00:31:19,502 --> 00:31:22,255
เสิร์ฟจู๋ชูกำลัง เอาให้เด็ดดวงที่สุด

488
00:31:23,089 --> 00:31:27,010
วันที่สองเราต้องเก็บแต้มต่อเนื่อง
"บอกแล้วใช่ไหมว่าจะเจออะไร"

489
00:31:27,093 --> 00:31:29,554
"บอกแล้วใช่ไหมว่าจะเจออะไร
ฉันอยากทำอะไรก็ทำได้"

490
00:31:29,637 --> 00:31:31,890
"นี่สวิตช์ไฟดีๆ นะ อยากเปิดปิดเมื่อไหร่ก็ได้"

491
00:31:32,390 --> 00:31:34,434
"แต่ที่เธอไม่โดนเสิร์ฟบ่อยๆ

492
00:31:34,517 --> 00:31:37,020
เพราะเธอทำตัวไม่ดีไง เข้าใจยัง"

493
00:31:38,396 --> 00:31:40,773
"ถ้าอยากโดนเสิร์ฟบ่อยกว่านี้ ก็ทำตัวดีๆ"

494
00:31:40,857 --> 00:31:44,569
"ฉันจะทำตัวดีๆ"

495
00:31:46,070 --> 00:31:48,865
"บอกมาเลยว่าอยากให้ทำตัวยังไง ฉันจะทำ"

496
00:31:50,533 --> 00:31:52,535
"หุบปากก่อนเลยเป็นอย่างแรก"

497
00:32:00,209 --> 00:32:02,629
ตอนที่ยาจู๋แข็งออกฤทธิ์ คุณไม่ใช่คนเดิม

498
00:32:03,129 --> 00:32:06,215
คุณเป็นคนละคนกับตอนที่ไม่มีฤทธิ์ยา

499
00:32:06,299 --> 00:32:08,301
แค่พูดข่มก็ไม่เหมือนแล้ว

500
00:32:08,384 --> 00:32:10,803
คุณจะพูดสิ่งที่ไม่รู้ว่าตัวเองสามารถพูดได้

501
00:32:11,304 --> 00:32:13,306
"ฉันชื่ออะไร" "เควิน"

502
00:32:13,389 --> 00:32:18,561
"ไม่ใช่ ชื่อเต็มของฉันคืออะไร
ตามใบสูติบัตรเลย"

503
00:32:19,479 --> 00:32:23,983
"เควิน ดาร์เนลล์ ฮาร์ท"

504
00:32:24,067 --> 00:32:27,695
"เออ"

505
00:32:30,114 --> 00:32:31,866
หมายเลขประกันสังคมของฉันคืออะไร

506
00:32:33,201 --> 00:32:35,703
"หา ใครจะไปรู้"

507
00:32:35,787 --> 00:32:38,998
"หมายเลขประกันสังคมของฉันคืออะไร
พูดออกมา ไม่งั้นเอาจู๋ออก"

508
00:32:39,082 --> 00:32:41,084
"ไม่นะ อย่าเอาออก"

509
00:32:42,126 --> 00:32:43,086
"พระเจ้าช่วย"

510
00:32:43,586 --> 00:32:46,172
"1743222"

511
00:32:46,255 --> 00:32:49,801
"เออ"

512
00:32:52,261 --> 00:32:54,597
"ใครชอบจู๋อันนี้ยกมือขึ้น"

513
00:32:54,681 --> 00:32:55,890
"ฉันชอบจู๋อันนี้"

514
00:32:57,558 --> 00:32:59,769
หลังจากนั้นคุณอย่าเอาจู๋จริงไปสู้เชียว

515
00:33:00,395 --> 00:33:03,022
เดี๋ยวตัวเองจะเสียความรู้สึก

516
00:33:04,023 --> 00:33:06,651
เธอจะซัดหมัดตรงตั้งแต่เริ่มเลย

517
00:33:06,734 --> 00:33:08,152
ทันทีที่คุณเสียบเลย

518
00:33:08,778 --> 00:33:11,364
"มันแข็งไหมน่ะ
รู้สึกว่าไม่แข็งเหมือนเมื่อวานเลย"

519
00:33:11,447 --> 00:33:12,865
"อีนี่หนิ เมื่อกี้ว่าไงนะ"

520
00:33:14,742 --> 00:33:18,496
"อีนี่หนิ เมื่อกี้ว่าไงนะ"
"รู้สึกว่ามันไม่เหมือนเมื่อวาน"

521
00:33:18,579 --> 00:33:22,291
"รู้สึกว่าเลือดไปเลี้ยงไม่เยอะแบบเมื่อวาน"

522
00:33:23,167 --> 00:33:25,753
"ไหนบอกว่าถ้าทำตัวดี จะเสิร์ฟจู๋อันนั้นให้ไง

523
00:33:25,837 --> 00:33:27,213
นี่ฉันก็ทำตัวดีมาตลอดนะ"

524
00:33:28,214 --> 00:33:30,842
"เอางี้ เดี๋ยวช่วยเรียกเลือดไปเลี้ยงตรงนั้นให้"

525
00:33:30,925 --> 00:33:36,014
"เควิน ดาร์เนลล์ ฮาร์ท"

526
00:33:36,097 --> 00:33:41,019
"เลิกเรียกชื่อเต็มกูได้แล้ว
จะเรียกชื่อเต็มกูหาพระแสงอะไร"

527
00:33:41,978 --> 00:33:44,814
"17432221"

528
00:33:45,314 --> 00:33:47,817
"ไม่ต้องพูดเลขประกันสังคมกู"

529
00:33:48,401 --> 00:33:50,570
"มึงติดเครื่องดักฟังเรอะ มึงทำงานให้ใคร"

530
00:33:52,613 --> 00:33:54,407
"อยากได้จู๋อันนั้น"

531
00:33:54,490 --> 00:33:56,284
"เอามือลง"

532
00:34:00,246 --> 00:34:03,916
ทุกอย่างให้ผลกลับกันหมด
หำหดเลยทีนี้ พระเจ้าช่วย

533
00:34:04,876 --> 00:34:08,629
หดตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม
กับผู้หญิงที่รัก ให้ตายสิ

534
00:34:08,713 --> 00:34:11,299
มันแย่นะ แย่สุดๆ เลยด้วย

535
00:34:11,382 --> 00:34:14,010
เข้าขั้นหายนะระดับสิบ
เทียบได้กับศูนย์กลางของการระเบิด

536
00:34:14,510 --> 00:34:16,596
คุณต้องทำทุกวิถีทางเพื่อกู้สถานการณ์

537
00:34:16,679 --> 00:34:18,806
ต้องเสิร์ฟท่าบีบให้ปรี๊ด

538
00:34:18,890 --> 00:34:20,683
คุณรู้จักท่าบีบให้ปรี๊ดไหม

539
00:34:21,517 --> 00:34:23,853
ท่าบีบให้ปรี๊ดคือไม้ตายสุดท้าย

540
00:34:23,936 --> 00:34:26,355
เป็นไม้ตายสุดท้ายสำหรับใช้กู้สถานการณ์

541
00:34:26,439 --> 00:34:28,399
ก็คือคุณต้องบีบที่โคนให้เต็มแรง

542
00:34:28,483 --> 00:34:30,902
ให้ข้างบนมันมีเลือดไปเลี้ยงพอ

543
00:34:30,985 --> 00:34:33,446
คุณเหมือนแปลงร่างเป็นทรานส์ฟอร์เมอร์เลย

544
00:34:36,240 --> 00:34:38,242
หวังให้ได้ปฏิกิริยานิดนึง

545
00:34:41,537 --> 00:34:44,165
"อะไรยังไงเนี่ย" "หุบปาก"

546
00:34:45,583 --> 00:34:46,709
"เสียสมาธิหมด"

547
00:34:49,295 --> 00:34:52,423
ผู้ชายทุกคนรู้ว่าผมพูดถึงอะไร
แค่ไม่รู้จะเรียกมันว่าอะไร

548
00:34:53,091 --> 00:34:54,759
มันคือท่าบีบให้ปรี๊ด ด้วยความยินดี

549
00:34:56,677 --> 00:34:59,889
คืนนี้พวกผู้หญิงจะกลับบ้านไปแล้ว
"นี่บีบให้ปรี๊ดอยู่เหรอ"

550
00:35:01,474 --> 00:35:04,102
รู้สึกเหมือนบีบให้ปรี๊ดนะ

551
00:35:09,357 --> 00:35:14,487
รู้ไหมว่าปัญหาของผมอยู่ที่ตรงไหน
อยู่ที่พ่อค้ายาจู๋แข็งนั่นแหละ

552
00:35:16,072 --> 00:35:19,534
ปัญหาคือที่ที่ผมไปซื้อยาจู๋แข็ง
ผมไม่ได้ไปพบแพทย์

553
00:35:19,617 --> 00:35:21,702
ผมไม่อยากซื้อยาจู๋แข็งด้วยใบสั่งยา

554
00:35:21,786 --> 00:35:23,287
ผมว่ามันดูโหดเกินไป

555
00:35:24,205 --> 00:35:27,250
ไปขอใบสั่งยาจู๋แข็งงี้ คุณพระคุณเจ้า

556
00:35:27,917 --> 00:35:30,795
แล้วถ้าวันนึงหมอยกเลิกใบสั่งยาล่ะ

557
00:35:30,878 --> 00:35:32,213
แบบนั้นเราไปต่อไม่ได้เลยนะ

558
00:35:32,296 --> 00:35:34,966
ไม่มีใบสั่งยาแล้ว หมอยกเลิกไปแล้ว

559
00:35:35,049 --> 00:35:36,467
น่าอายนะนั่น

560
00:35:36,551 --> 00:35:40,555
บทสนทนาจะเป็นยังไงวะ
"ผมเข้าใจ ผมเข้าใจครับหมอ"

561
00:35:42,306 --> 00:35:46,310
"ผมไม่ได้เอากับเมียแบบนั้นแล้วล่ะ
สาบานได้ พอแค่นี้"

562
00:35:46,394 --> 00:35:49,188
"นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว
อย่าให้ผมมีชีวิตแบบนั้นต่อไปเลย"

563
00:35:49,856 --> 00:35:51,774
ผมนึกภาพตัวเองในสถานการณ์นั้นไม่ออก

564
00:35:51,858 --> 00:35:54,277
ผมเลยซื้อยาจู๋แข็งที่ร้านในปั๊มน้ำมัน

565
00:35:56,320 --> 00:36:00,616
เรื่องจริง ผมไม่ได้ตั้งใจหรอก
เป็นการซื้อแบบฉุกละหุก

566
00:36:01,659 --> 00:36:03,828
ผมกะจะไปเติมน้ำมัน แล้วก็ซื้อมันฝรั่งทอดในร้าน

567
00:36:03,911 --> 00:36:08,082
แล้วร้านวางยาจู๋แข็งไว้ข้างมันฝรั่งทอด
ผมก็ "เอาวะ" ผมหยิบมาเลย

568
00:36:10,751 --> 00:36:13,004
ซดเครื่องดื่มชูกำลังตามลงไป รู้สึกว่ามันมาเลย

569
00:36:16,048 --> 00:36:17,967
ปัญหาคือไอ้พนักงานร้านนั่นแหละ

570
00:36:18,050 --> 00:36:20,344
ผมมีอะไรอยากถามพนักงานร้านเยอะแยะไปหมด

571
00:36:20,428 --> 00:36:22,096
ผมเล่าไปแล้วว่าผมวิตกกังวล

572
00:36:22,180 --> 00:36:25,892
ผมเลยถามพนักงานร้านอย่างกับถามหมอ
มีเรื่องที่อยากรู้เต็มไปหมด

573
00:36:26,392 --> 00:36:29,562
ผมบอกว่า "โทษที ช่วยบอกความแตกต่าง

574
00:36:29,645 --> 00:36:32,231
ระหว่างไรโนเอ็กซ์แอล
กับซิลเวอร์แบ็ก 45 โปรได้ไหม"

575
00:36:32,315 --> 00:36:33,900
"ต่างกันตรงไหน"

576
00:36:34,817 --> 00:36:38,112
"อ๋อ โอเค คุณชอบไรโนเหรอ โอเค"

577
00:36:38,613 --> 00:36:40,907
"ผมแพ้อาหารทะเล มีอะไรต้องกังวลไหม"

578
00:36:42,074 --> 00:36:43,534
"เหรอ ไม่เป็นไรใช่ไหม โอเค"

579
00:36:45,161 --> 00:36:46,537
"ลูกค้าคุณเขาว่าไงบ้าง"

580
00:36:46,621 --> 00:36:49,582
"มีลูกค้าขาประจำไหม มีคนที่กลับมาซื้อซ้ำไหม"

581
00:36:49,665 --> 00:36:52,084
"ลูกค้าบอกว่าชอบ แล้วมาซื้ออีกงี้ไหม"

582
00:36:52,168 --> 00:36:53,502
เขาตอบผมตรงๆ เลย

583
00:36:53,586 --> 00:36:56,589
เขาบอกว่า
"มีคนนึงมากว้านซื้อยาจู๋แข็งเราไปหมดร้าน"

584
00:36:56,672 --> 00:36:58,299
"เอาใส่กระเป๋าหลังกลับไป"

585
00:36:58,382 --> 00:37:01,844
ผมเลยบอกว่า "มีคนเดียวเท่านั้น
ที่กระเป๋าหลังใหญ่พอจะใส่ยาได้เยอะขนาดนั้น"

586
00:37:04,263 --> 00:37:07,141
ไมเคิล จอร์แดน ไอ้เวร

587
00:37:08,684 --> 00:37:11,604
ไมเคิล จอร์แดนสำนักยาจู๋แข็ง ไอ้เหี้ยนี่

588
00:37:19,612 --> 00:37:22,740
ถ้าไมค์ได้ดูโชว์เซตนี้ เขาเอาผมตายแน่
อยากเห็นเร็วๆ ว่ะ เขาฆ่าผมแน่

589
00:37:24,450 --> 00:37:26,452
พวกคุณจะได้อ่านข่าวผมกับไมค์ต่อยกัน

590
00:37:26,535 --> 00:37:29,538
ผมจะเล็งต่อยไปที่กระเป๋าหลังมัน
"นี่แน่ะมึง ไอ้ไมค์"

591
00:37:29,622 --> 00:37:32,458
"นี่แน่ะมึง กูรู้นะว่ามึงเก็บคอมฯ ไว้ไหน"

592
00:37:36,045 --> 00:37:39,131
ผมกลัวมากนะว่าจะติดการใช้ยา

593
00:37:39,215 --> 00:37:41,050
กลัวจริงจังเลยด้วย

594
00:37:41,676 --> 00:37:44,136
สาเหตุก็เพราะผมเป็นคนผิวสีอายุ 45

595
00:37:44,220 --> 00:37:47,890
อายุเท่านี้เราต้องใส่ใจสุขภาพ ดูแลตัวเอง

596
00:37:47,974 --> 00:37:50,601
ดูแลตัวเองตอนที่ยังเลือกได้

597
00:37:50,685 --> 00:37:54,146
อย่ารอจนถึงวันที่ไม่มีทางเลือก จำคำนี้ไว้

598
00:37:54,647 --> 00:37:57,900
ดูแลตัวเองในตอนที่ยังเลือกได้

599
00:37:57,984 --> 00:38:01,737
สุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี
คือเรื่องจริงจังนะ ไม่เล่น

600
00:38:04,657 --> 00:38:07,868
สาเหตุที่ผมจริงจังกับการดูแลตัวเองนักหนา

601
00:38:07,952 --> 00:38:09,912
เพราะครอบครัวผมเป็นสารพัดโรค

602
00:38:10,413 --> 00:38:12,581
สารพัดอย่าง ครอบครัวผมขี้โรคสุด

603
00:38:12,665 --> 00:38:13,791
ไล่มาสิ เป็นทุกโรค

604
00:38:14,375 --> 00:38:18,671
เบาหวาน มะเร็ง
ความดัน ความดันเลือดสูง เกาต์

605
00:38:18,754 --> 00:38:22,758
เส้นเลือดในสมองแตกซ้ายขวา
ไล่มาเลย ที่บ้านผมสู้กับมันทุกโรค

606
00:38:22,842 --> 00:38:25,720
ผมไม่อยากเป็นแบบนั้น ผมเลยพยายามกันไว้ก่อน

607
00:38:25,803 --> 00:38:28,848
พยายามเปลี่ยนตัวเองตอนนี้
จะได้ไม่ต้องไปเปลี่ยนทีหลัง

608
00:38:28,931 --> 00:38:30,850
นั่นคือความตั้งใจของผม นั่นแหละเป้าหมาย

609
00:38:32,810 --> 00:38:33,853
ผมจะ…

610
00:38:34,645 --> 00:38:38,899
ผมจะบอกเพื่อนว่า…
คือโลกนี้ไม่มีใครโง่เท่าเพื่อนผมแล้ว

611
00:38:38,983 --> 00:38:41,277
ถ้าเป็นเรื่องความเข้าใจด้านสุขภาพ

612
00:38:41,360 --> 00:38:43,946
เพื่อนผมไม่จริงจังเรื่องสุขภาพเลย

613
00:38:44,030 --> 00:38:47,700
โง่สุดก็น่าจะไอ้สแปงก์
ถ้าเป็นเรื่องสุขภาพและการดูแลตัวเองนะ

614
00:38:47,783 --> 00:38:51,287
เมื่อสักเดือนก่อน เราไปกินข้าวเย็นกัน
ไอ้สแปงก์ซดไวน์ไปแก้วนึง

615
00:38:51,370 --> 00:38:55,249
พอกินหมดแล้วมันบอกว่า
"กินไวน์ทีไร เวียนหัวทุกที"

616
00:38:55,333 --> 00:38:58,461
"ตาก็พร่ามัว มือก็ไม่มีความรู้สึก"

617
00:38:58,544 --> 00:39:01,213
"รู้สึกว่าหน้าซีกซ้ายมันย้อยๆ"

618
00:39:01,297 --> 00:39:04,050
"แขนก็ชา ขาก็ไม่มีความรู้สึก"

619
00:39:04,133 --> 00:39:06,635
"ที่เท้ารู้สึกเหมือนมีหนามแหลมๆ แทง"

620
00:39:06,719 --> 00:39:09,972
ผมบอก "ไอ้เหี้ย มึงเป็นสโตรก
นั่นมันอาการของสโตรก"

621
00:39:11,390 --> 00:39:14,477
เขาบอก "ไม่เป็นไร
เดี๋ยวกลับบ้านไปเอนหลังแล้วกินจินเจอร์แอล"

622
00:39:14,560 --> 00:39:15,686
ผมก็ "หา"

623
00:39:16,687 --> 00:39:18,939
"เดี๋ยวไปเอนหลังแล้วกินจินเจอร์แอล"

624
00:39:20,149 --> 00:39:21,734
ผมอยากเห็นหน้าว่าไอ้คนไหน

625
00:39:21,817 --> 00:39:24,320
ที่ทำให้คนดำเชื่อว่าจินเจอร์แอลเป็นยา

626
00:39:24,403 --> 00:39:28,407
อยากเห็นหน้าสักที จะได้ต่อยเข้าคอแม่ง

627
00:39:28,491 --> 00:39:30,117
มันไม่ใช่ยาโว้ย

628
00:39:30,618 --> 00:39:33,412
มันคือน้ำอัดลม น้ำอัดลม

629
00:39:34,830 --> 00:39:37,249
อยากรู้ไหมว่าในจินเจอร์แอลไม่ได้ใส่อะไร
ไม่ได้ใส่ขิง

630
00:39:37,333 --> 00:39:40,211
เริ่มจากตรงนั้นก่อนไหม ขิงน่ะ

631
00:39:41,712 --> 00:39:44,924
บางคนมีจินเจอร์แอลขวดเล็กๆ ติดตู้ยาไว้เลยนะ

632
00:39:45,007 --> 00:39:47,343
ไอ้พวกควาย นั่นมันน้ำอัดลม

633
00:39:48,677 --> 00:39:50,471
เพื่อนผมเชื่อในจินเจอร์แอลมาก

634
00:39:50,971 --> 00:39:55,226
เชื่อมาก ไอ้แฮร์รี่เพื่อนผม
มันเข่าเดี้ยงมาเกินสิบปีแล้ว

635
00:39:55,309 --> 00:39:58,145
ผมรู้ว่าหมอนรองเข่ามันมีปัญหา ผมรู้

636
00:39:58,229 --> 00:40:02,066
ผมถามแฮร์รี่ว่า "มึงเป็นไร"
มันตอบ "นอนผิดท่า ต้องยืดเส้นยืดสายหน่อย"

637
00:40:03,067 --> 00:40:05,194
ไอ้สแปงก์พูดว่า "มึงต้องกินจินเจอร์แอล"

638
00:40:05,277 --> 00:40:08,155
ไอ้แฮร์รี่ก็ "จริงดิ"
นี่เรื่องจริงนะ ไอ้แฮร์รี่ถาม "จริงดิ"

639
00:40:08,239 --> 00:40:10,533
มันตอบว่า "เชื่อกู กินจินเจอร์แอล"

640
00:40:10,616 --> 00:40:17,289
แฮร์รี่สั่งจินเจอร์แอลมา ยกซด
ลุกขึ้นยืนแล้ว "ไอ้เชี่ย ได้ว่ะ"

641
00:40:17,790 --> 00:40:19,542
"ได้ว่ะ รู้สึกเลย"

642
00:40:20,042 --> 00:40:21,627
มึงตอแหล

643
00:40:23,087 --> 00:40:26,132
รู้สึกว่าฟองเข้าไปอยู่ในเข่ามึงรึไง
มึงไม่รู้สึกเหี้ยไรทั้งนั้นแหละ

644
00:40:28,926 --> 00:40:32,263
สุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี
วนอยู่กับเรื่อง "สิ่งที่คุณกินได้กับกินไม่ได้"

645
00:40:32,888 --> 00:40:36,642
นี่คือการต่อสู้ที่มีคนแพ้ทุกวัน
บางคนเข้าใจ บางคนไม่เข้าใจ

646
00:40:36,725 --> 00:40:39,603
ของที่กินได้กับไม่ได้

647
00:40:39,687 --> 00:40:43,357
คนแก่ไม่สนหรอก คนแก่ไม่สนอะไรทั้งนั้น

648
00:40:43,441 --> 00:40:47,862
เคยพยายามห้ามคนแก่ไหม
"ปู่ ปู่กินเค็มไม่ได้นะ"

649
00:40:47,945 --> 00:40:49,196
"ไอ้บ้านี่ กูรู้เว้ย"

650
00:40:51,073 --> 00:40:53,534
"คิดว่ากูสนคำพูดมึงหรือคำพูดหมอไหมล่ะ"

651
00:40:54,493 --> 00:40:55,661
คนแก่ไม่สนอะไรทั้งนั้น

652
00:40:56,662 --> 00:40:58,998
ผมรู้อยู่แล้วว่าอะไรกินได้ อะไรกินไม่ได้

653
00:40:59,999 --> 00:41:02,418
ผมชอบแซนด์วิชไก่เผ็ดร้านชิคฟิลเล

654
00:41:02,501 --> 00:41:03,961
ที่จริงกินไม่ได้นะ แต่ผมชอบมาก

655
00:41:04,462 --> 00:41:06,714
นั่นแหละแซนด์วิชที่อร่อยที่สุดในโลก
แต่ผมกินไม่ได้

656
00:41:06,797 --> 00:41:10,217
แซนด์วิชสูตรนั้นจัดว่าไร้พ่าย
มันไม่เคยแพ้ให้ท้องไส้ผมเลย ไม่เคย

657
00:41:10,301 --> 00:41:13,471
ทุกครั้งที่กินแซนด์วิชสูตรนั้นเข้าไป
ตอนออกมามันออกมาอย่างกับกระสุน

658
00:41:13,554 --> 00:41:15,723
เปรี้ยงเดียว

659
00:41:16,474 --> 00:41:19,101
คาที่เลย คาที่

660
00:41:19,185 --> 00:41:21,353
ผมไม่หันไปดูด้วยซ้ำ รู้ว่าแม่งเละเทะแน่นอน

661
00:41:21,437 --> 00:41:23,898
รู้เลยว่าข้างหลังผมแม่งอย่างเละ

662
00:41:27,234 --> 00:41:31,614
รู้ไหมอะไรที่น่าโมโห
ตอนกินไอ้แซนด์วิชนั่น ผมเคี้ยวละเอียดนะ

663
00:41:32,781 --> 00:41:37,328
ไม่รู้มันกลับไปรวมร่างกันยังไง
ตอนออกจากตูดแม่งคืนสภาพเดิม

664
00:41:38,329 --> 00:41:42,791
ขนมปังแปะอยู่ตรงฝาชักโครก
ส่วนไก่แปะอยู่ตรงพื้น

665
00:41:43,792 --> 00:41:46,420
ผมต้องเอาแม่งกลับมารวมร่างกัน
แล้วยัดลงโถส้วม

666
00:41:47,671 --> 00:41:51,008
ไอ้แซนด์วิชเหี้ย
ตูดแสบเหมือนไฟลุก ไฟลุกตูดที่แท้

667
00:41:56,096 --> 00:41:58,057
ยิ่งอายุมากขึ้น ของที่กินได้ก็มีน้อยลง

668
00:41:58,724 --> 00:42:01,101
กระเพาะมันอ่อนแอลงเรื่อยๆ ตามอายุ

669
00:42:01,185 --> 00:42:05,022
เดี๋ยวนี้จะกินอะไรก็ไม่ได้
ถ้าคุณอยากฮา ลองไปกินข้าวกับคนแก่ดู

670
00:42:05,523 --> 00:42:09,610
ไปกินข้าวกับคนแก่
จะได้ยินเขาบอกเด็กเสิร์ฟว่ากินอะไรไม่ได้บ้าง

671
00:42:10,110 --> 00:42:13,531
แล้วเป็นของพื้นๆ ด้วยนะ
"โทษที น้ำแก้วนี้มีเลมอนไหม"

672
00:42:14,365 --> 00:42:15,616
"เอามันออกไป"

673
00:42:17,201 --> 00:42:20,037
"ฉันกินเลมอนไม่ได้ ไม่งั้นท้องพังทั้งเดือน"

674
00:42:21,372 --> 00:42:23,749
"กินเลมอนแล้วขี้แตกเป็นวันๆ"

675
00:42:25,167 --> 00:42:26,669
"กินเลมอนแล้วขี้แตกเหรอ"

676
00:42:29,171 --> 00:42:32,591
"ที่อยู่บนขนมปังใช่เมล็ดงาไหม เอากลับไปเลย"

677
00:42:34,176 --> 00:42:36,929
"กินเมล็ดงาแล้วท้องพังทั้งปีแน่"

678
00:42:37,012 --> 00:42:37,846
"หา"

679
00:42:38,639 --> 00:42:40,391
"ทั้งปีเลยเหรอ เชี่ย"

680
00:42:42,893 --> 00:42:44,395
แต่แก่ก็สนุกดีนะ

681
00:42:45,229 --> 00:42:48,941
ผมอยากไปให้ถึงวัยชราตอนปลายเร็วๆ

682
00:42:49,024 --> 00:42:52,069
สิ่งสำคัญคือเราต้องรู้ว่าอยากแก่เวอร์ชันไหน

683
00:42:52,152 --> 00:42:55,573
ผมรู้ว่าผมอยากแก่เวอร์ชันไหน
และไม่อยากแก่เวอร์ชันไหน

684
00:42:55,656 --> 00:42:57,199
ผมคุยกับที่บ้านเรียบร้อยแล้ว

685
00:42:57,283 --> 00:43:00,661
ถ้าแก่ถึงจุดนึง ผมไม่อยากอยู่ต่อ

686
00:43:00,744 --> 00:43:03,914
ผมไม่อยากแก่ถึงขนาดที่ตัวเองแบบ…

687
00:43:13,173 --> 00:43:15,718
หน้าตาเหมือนมีใครเรียกตลอดเวลา

688
00:43:20,639 --> 00:43:21,890
ผมไม่อยากอยู่ต่อแบบนั้น

689
00:43:21,974 --> 00:43:25,894
ถ้าผมไปถึงจุดนั้น
คุณต้องเตือนผมนะว่าผมเคยชอบอะไร

690
00:43:26,979 --> 00:43:29,773
"ปู่ เอาแพนเค้กไหม"
"แพกเค้กอะไร ไม่อยากกิน"

691
00:43:29,857 --> 00:43:30,983
"แต่ปู่ชอบแพนเค้กนะ"

692
00:43:35,446 --> 00:43:37,823
"เออใช่ ปู่ชอบแพนเค้ก"

693
00:43:39,867 --> 00:43:43,203
พาผมออกไปหลังบ้าน แล้วยิงแสกหน้าเลย

694
00:43:45,831 --> 00:43:48,083
ผมไม่อยาก "โอ้" ใส่คนจนถึงวันลงหลุม

695
00:43:51,420 --> 00:43:53,589
สงเคราะห์ผมให้พ้นทุกข์เถอะ

696
00:43:55,591 --> 00:43:58,761
ผมไม่อยากไปถึงจุดที่ต้องใช้กล่องใส่ยา

697
00:43:58,844 --> 00:44:03,057
ไม่เอานะแบบนั้น
ไอ้กล่องใส่ยายาวๆ สำหรับทั้งอาทิตย์น่ะ

698
00:44:03,140 --> 00:44:04,725
ขอตายดีกว่า

699
00:44:05,351 --> 00:44:09,396
ขอตายดีกว่าต้องควักไอ้กล่องใส่ยานั่น
ออกมาจากกระเป๋าตอนกินข้าวเย็น

700
00:44:10,022 --> 00:44:11,440
"จริงด้วย"

701
00:44:13,525 --> 00:44:15,486
"มีใครรู้ไหมว่าวันนี้วันอะไร"

702
00:44:17,321 --> 00:44:21,492
"วันพฤหัสเหรอ อ้าว นึกว่าวันอังคาร"

703
00:44:22,576 --> 00:44:23,702
ยิงกูเหอะ

704
00:44:25,996 --> 00:44:28,082
ผมไม่อยากมีชีวิตแบบนั้น

705
00:44:30,376 --> 00:44:33,170
ถ้าผมเป่าเทียนวันเกิดบนเค้กไม่ได้

706
00:44:33,253 --> 00:44:34,922
ผมก็ไม่อยากอยู่ต่อแล้ว

707
00:44:36,131 --> 00:44:38,258
การทำแบบนั้นกับคนแก่มันโคตรเลวร้ายเลยนะ

708
00:44:38,759 --> 00:44:41,512
คนแก่อายุ 83 หรือ 85

709
00:44:41,595 --> 00:44:44,932
เอาเค้กวันเกิดก้อนใหญ่มาให้ ปักเทียนมาเต็ม

710
00:44:45,015 --> 00:44:47,184
ปักเทียนวันเกิดบนเค้กไป 85 เล่ม

711
00:44:47,267 --> 00:44:50,312
เดินออกมา
"สุขสันต์วันเกิดคุณยาย เป่าเทียนเลย"

712
00:44:58,320 --> 00:45:01,115
"คุณยายทำได้" ไม่ได้โว้ย

713
00:45:03,409 --> 00:45:07,371
กูรออีแก่นี่เป่าเทียนวันเกิดมา 45 นาทีแล้ว

714
00:45:08,622 --> 00:45:09,873
คนเขามีงานนะเว้ย

715
00:45:12,710 --> 00:45:14,503
"คุณยายทำได้"

716
00:45:16,630 --> 00:45:18,006
ผมไม่อยากมีชีวิตแบบนั้น

717
00:45:21,093 --> 00:45:24,555
ผมอยากแก่ถึงจุดที่อยากพูดอะไรก็พูด

718
00:45:25,222 --> 00:45:26,932
ผมอยากแก่แบบนั้น

719
00:45:27,015 --> 00:45:30,686
คนเราพอแก่ไปถึงจุดนึง
เราจะเริ่มพูดไปเรื่อย ไม่สนสี่สนแปด

720
00:45:31,311 --> 00:45:34,231
ไหนๆ ก็เป็นไม้ใกล้ฝั่งละ
คนแก่บางคนก็แก่ได้ถูกต้องมาก

721
00:45:34,314 --> 00:45:37,276
รู้ไหมว่าใครแก่ได้ถูกต้อง
ควินซี่ โจนส์ในตำนานไง

722
00:45:37,359 --> 00:45:41,864
ขอให้ตำนานไปสู่สุคติ ควินซี่ โจนส์

723
00:45:43,699 --> 00:45:44,616
พระเจ้าช่วย

724
00:45:45,909 --> 00:45:48,454
ควินซี่พอแก่มาก็เริ่มพูดอะไรไปเรื่อย

725
00:45:49,997 --> 00:45:53,625
ใครอยากดูตลก
ให้ไปดูสัมภาษณ์ควินซี่ โจนส์สี่ห้าครั้งสุดท้าย

726
00:45:54,376 --> 00:45:58,881
พูดไปเรื่อย แถมไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคำถามอีก

727
00:45:59,590 --> 00:46:02,426
ควินซี่อยู่ในโลกของตัวเอง อยากทำอะไรก็ทำ

728
00:46:03,135 --> 00:46:06,180
ผมเคยดูสัมภาษณ์
"ควินซี่ ดนตรีมีความหมายยังไงกับคุณ"

729
00:46:06,263 --> 00:46:09,808
เขาตอบ "ผมเคยนอนกับทุกคนในวงซูพรีมส์"
"เดี๋ยว ว่าไงนะ"

730
00:46:11,018 --> 00:46:13,187
"ให้ตายสิ ควินซี่ ว่าไงนะ"

731
00:46:13,771 --> 00:46:15,063
"ผมไม่สน"

732
00:46:16,732 --> 00:46:19,943
"รู้ไหมว่า 'ซูพรีมส์' ชื่อเต็มๆ ว่าไง
ปิ๊ระดับซูพรีมส์ ผมไม่สน"

733
00:46:21,904 --> 00:46:24,907
"ผมเล่นโคเคนมา 60 ปีแล้ว" "เชี่ย"

734
00:46:27,618 --> 00:46:28,452
"ควินซี่…"

735
00:46:28,952 --> 00:46:30,954
"ควินซี่ หยุด หยุดพูด"

736
00:46:32,039 --> 00:46:34,958
"คิดว่าผมสนเรอะ ผมรู้เรื่องที่โลกต้องรู้"

737
00:46:35,918 --> 00:46:37,211
"ผมรู้หลายเรื่องเลย"

738
00:46:39,421 --> 00:46:42,674
"นี่เรื่องเด็ด สตีวี่ วอนดอร์ไม่ได้ตาบอด
หมอนั่นแกล้งบอด"

739
00:46:44,968 --> 00:46:46,804
"หมอนั่นแกล้งบอดมาตลอด"

740
00:46:47,304 --> 00:46:50,682
"สตีวี่เคยถามผมเมื่อหลายปีก่อนว่า
'กูจะแข่งกับเรย์ ชาร์ลส์ได้ไง'"

741
00:46:50,766 --> 00:46:52,643
"ผมตอบว่า 'มึงต้องตาบอดเก่งกว่า'"

742
00:46:52,726 --> 00:46:55,062
"รู้ไหมว่าสตีวี่ทำไง มันทำแบบนี้"

743
00:47:04,488 --> 00:47:07,032
"มันมองเห็นคีย์"

744
00:47:12,120 --> 00:47:13,372
"มันแกล้งบอด"

745
00:47:15,415 --> 00:47:18,460
"โจ พอแล้ว พอแค่นี้ โจ พอแค่นี้"

746
00:47:21,922 --> 00:47:25,259
"ผมนี่แหละที่บอกโจ แจ็กสัน
ให้ตีเด็กพวกนั้น" "เดี๋ยวก่อน เฮ่ย"

747
00:47:31,306 --> 00:47:34,101
"หมอนั่นไม่พลาดสักวัน"

748
00:47:37,020 --> 00:47:40,023
"มีอีกเรื่อง"

749
00:47:41,942 --> 00:47:43,277
"มีอีกเรื่อง"

750
00:47:48,740 --> 00:47:53,495
"ผมที่แหละที่ฟอกผิวให้ไมเคิล ผมเอง"

751
00:47:56,748 --> 00:47:59,710
หมอนั่นบอกว่าอยากบินเดี่ยว
ผมบอกว่า "หน้าตาแบบนั้นไม่รุ่งหรอก"

752
00:47:59,793 --> 00:48:01,003
"ฟอกเลย ผมฟอกเอง"

753
00:48:13,849 --> 00:48:17,811
นั่นคือการแก่อีกระดับนึงเลยนะ
ผมอยากไปให้ถึงระดับนั้นแหละ

754
00:48:19,646 --> 00:48:23,108
ไปถึงจุดที่อยากพูดอะไรก็พูดเลย
อีกนิดผมก็ไปถึงละ

755
00:48:24,735 --> 00:48:28,655
มีมุกนึงที่ผมไม่รู้ว่าจะตัดออกดีไหม
แต่ผมจะเล่าให้ฟัง

756
00:48:28,739 --> 00:48:30,949
ผมจะเล่าเลย ก็คือ…

757
00:48:31,033 --> 00:48:33,493
จำได้ไหมที่ผมเล่าให้ฟังว่าไปกินข้าวเย็น

758
00:48:33,994 --> 00:48:36,288
กับครอบครัวกับหลานผมน่ะ

759
00:48:36,371 --> 00:48:40,125
ที่ร้านวันนั้น เรากินข้าวเสร็จแล้ว
พนักงานเข้ามา

760
00:48:40,208 --> 00:48:42,669
นี่เรื่องจริง พนักงานถามว่า
"รับของหวานไหมครับ"

761
00:48:42,753 --> 00:48:45,005
ครอบครัวผมรีบตอบเลย
"รับดิ เอาของหวานมา"

762
00:48:45,088 --> 00:48:47,883
"ขอพายมันเทศ
เอาพายเลมอนเมอแร็งก์มาด้วย"

763
00:48:47,966 --> 00:48:50,719
"เค้กช็อกโกแลตสามชั้น
กับคัพเค้กเรดเวลเวต"

764
00:48:50,802 --> 00:48:53,388
"เอ้ย ไม่เอา
เอาพายแอปเปิ้ล อยากชิมดูหน่อย"

765
00:48:53,472 --> 00:48:55,974
"เดี๋ยวขอชิมหน่อยนะ ขอรูทเบียร์โฟลตด้วย"

766
00:48:56,058 --> 00:48:57,976
พนักงานถาม "คุณฮาร์ทรับอะไรไหมครับ"

767
00:48:58,060 --> 00:49:00,020
ผมตอบว่า "ไม่เป็นไร ผมไม่กินของหวาน"

768
00:49:00,103 --> 00:49:03,065
ลุงผมเดือดเลย แล้วพูดว่า "ฮอลลีวูดมากมั้ง"

769
00:49:06,818 --> 00:49:09,488
"ฮอลลีวูดมากมั้ง"

770
00:49:10,656 --> 00:49:14,201
"สูงส่งเกินกว่า
จะกินของหวานกับครอบครัวเหรอ"

771
00:49:15,035 --> 00:49:17,120
"ไหน ไอ้คุณเพอร์เฟกต์ บอกมาสักข้อสิ

772
00:49:17,204 --> 00:49:19,998
ว่าทำไมถึงกินของหวานกับครอบครัวไม่ได้"

773
00:49:20,082 --> 00:49:23,210
"ทำไมถึงกินของหวานกับครอบครัวดีๆ ไม่ได้"

774
00:49:23,961 --> 00:49:27,881
ผมตอบ "ไม่รู้สิ เพราะมองลงไปใต้โต๊ะ
แล้วเห็นแต่เท้าซ้ายมั้ง"

775
00:49:27,965 --> 00:49:29,383
"เริ่มจากข้อนั้นดีไหม"

776
00:49:30,676 --> 00:49:32,594
ลองคิดดูก่อน

777
00:49:34,012 --> 00:49:35,222
เก็ตมุกไหม

778
00:49:35,305 --> 00:49:38,600
นี่มุกแซวโรคเบาหวาน

779
00:49:39,142 --> 00:49:42,270
ที่บ้านคนดำน่ะ ถ้าใครเป็นเบาหวาน

780
00:49:42,354 --> 00:49:44,439
สิ่งแรกที่หายไปก็คือเท้า

781
00:49:44,523 --> 00:49:48,318
ผมเลยบอกว่าพอมองลงไปใต้โต๊ะ
แล้วเห็นแต่เท้าซ้าย

782
00:49:48,402 --> 00:49:51,154
เพราะทุกคนโดนตัดเท้าขวาหมดแล้ว เก็ตไหม

783
00:49:51,238 --> 00:49:52,072
ใช่

784
00:49:54,533 --> 00:49:56,451
ความดีงามของมุกนี้ไม่ใช่ตัวมุก

785
00:49:56,535 --> 00:49:58,537
แต่มุกจริงๆ คือการมองหาคนขาว

786
00:49:58,620 --> 00:50:00,497
ที่พอได้ยินผมพูดแบบนั้นแล้วงงเต้ก

787
00:50:03,792 --> 00:50:07,212
"ทำไมครอบครัวนี้ถึงโดนตัดเท้าวะ"

788
00:50:08,839 --> 00:50:11,717
งงเป็นไก่ตาแตก "หา อะไรนะ ว่าไงนะ"

789
00:50:15,554 --> 00:50:17,431
แต่ไม่รู้นะว่าเก็บมุกนี้ไว้ได้รึเปล่า

790
00:50:18,432 --> 00:50:22,352
ไม่รู้ว่าเก็บไว้ได้รึเปล่า
เพราะลุงผมเหลือเท้าข้างเดียวจริงๆ

791
00:50:23,645 --> 00:50:27,733
เรื่องจริง ผมรู้เลยว่าเดี๋ยวผมจะได้เจอเขาอีก
แล้วเขาวางท่าใส่ผมแน่นอน

792
00:50:29,735 --> 00:50:32,112
"แกมันตลกนักใช่ไหม เควิน"

793
00:50:34,448 --> 00:50:37,117
"ตลกนักใช่ไหม เควิน"

794
00:50:38,827 --> 00:50:43,331
"บอกมาซิว่า
ทำไมฉันถึงไม่ควรเอาเท้ายัดปากแกตอนนี้"

795
00:50:54,092 --> 00:50:56,219
เขาเพิ่งโดนตัดขา เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง

796
00:50:57,179 --> 00:50:59,806
ผมดูออกว่าเขายังปรับความคิดไม่ทัน

797
00:51:00,474 --> 00:51:03,060
เพราะเขายังพูดอะไรเหมือนตัวเองมีสองขาอยู่

798
00:51:04,269 --> 00:51:05,437
แบบว่าหลุดปาก

799
00:51:05,979 --> 00:51:09,775
แล้วความเป็นตลกในตัวผมมันปล่อยผ่านไม่ได้
ผมปล่อยผ่านไม่ได้

800
00:51:10,650 --> 00:51:13,528
ตอนนั้นเรากำลังจะออกจากบ้าน
ขึ้นรถ ปิดประตูรถ

801
00:51:13,612 --> 00:51:16,948
แล้วเขาก็แบบ "หนาวแฮะ เปิดประตูสิ
ขอวิ่งไปหยิบเสื้อโค้ทก่อน"

802
00:51:17,032 --> 00:51:18,033
ผมก็เลย…

803
00:51:23,789 --> 00:51:26,750
"บอกว่ากระโดดไปหยิบเสื้อโค้ทดีกว่ามั้ง"

804
00:51:27,250 --> 00:51:29,252
"ไม่ได้จะวิ่งจริงๆ สักหน่อย"

805
00:51:34,633 --> 00:51:38,220
นี่เป็นโอกาสดีนะ
ที่ผมจะได้เคลียร์ให้พวกคุณเข้าใจ

806
00:51:38,303 --> 00:51:40,514
ว่าทั้งเซตนี้ที่ผมเล่นมาเนี่ย
เนื้อหามันเชื่อมโยงกัน

807
00:51:40,597 --> 00:51:43,767
ผมตัดสินใจตั้งชื่อเซตนี้ว่า "ทำตัวสมวัย"

808
00:51:43,850 --> 00:51:47,896
เพราะผมอยากให้คนหันมาสนใจ
ความสำคัญของ "ความแก่"

809
00:51:47,979 --> 00:51:50,607
ผมว่ายุคนี้ใครๆ ก็อยากเด็กลง

810
00:51:50,690 --> 00:51:54,486
ใครๆ ก็อยากย้อนวัย
ไม่มีใครฉลองให้กับวัยชราเลย

811
00:51:54,569 --> 00:51:59,741
ผมจะบอกอะไรให้ วัยชราแปลว่า
คุณได้ใช้ชีวิต มีประสบการณ์ มีภูมิปัญญา

812
00:51:59,825 --> 00:52:02,452
ถ้าไม่มีของพวกนั้น แปลว่าชีวิตนี้คุณยังไม่ชนะ

813
00:52:02,536 --> 00:52:04,621
นั่นคือชัยชนะของชีวิต

814
00:52:07,249 --> 00:52:11,044
แล้วก็ต้องเข้าใจด้วยนะว่า
การได้อยู่จนแก่แปลว่าโชคดี

815
00:52:11,128 --> 00:52:15,924
โชคดีมาก เพราะไม่ใช่ทุกคนได้อยู่จนแก่

816
00:52:16,007 --> 00:52:17,592
ไม่ใช่ทุกคนได้มีชีวิตอยู่จนแก่

817
00:52:17,676 --> 00:52:22,931
ดังนั้นพออายุขึ้นเลข 50, 60, 70, 80
เข้าใจไว้นะว่าไม่ใช่ทุกคน

818
00:52:23,014 --> 00:52:25,433
คุณคือหนึ่งในไม่กี่คน
คุณโชคดี และคุณอยู่ตรงรอยต่อ

819
00:52:25,517 --> 00:52:28,645
เชิดหน้ารับเลย ฉลองให้กับชีวิตที่ได้ใช้มา

820
00:52:28,728 --> 00:52:30,897
ในวันที่อายุคุณขึ้นเลขนั้น โอเคไหม

821
00:52:35,402 --> 00:52:37,863
และอย่ากลัวที่จะฟังสังขาร

822
00:52:38,363 --> 00:52:42,534
พอคุณแก่เมื่อไหร่ ฟังสังขารตัวเอง อย่าเปรี้ยว

823
00:52:43,660 --> 00:52:45,120
หยุดเปรี้ยวได้แล้ว

824
00:52:45,996 --> 00:52:49,666
ไม่งั้นจะเจ็บตัว
ผมเองก็หำหักเพราะงั้นแหละ เปรี้ยวไปหน่อย

825
00:52:51,001 --> 00:52:53,837
ผมไม่จำเป็นต้องไปวิ่งแข่งกับไอ้หมอนั่นก็ได้
ไม่ใช่ธุระกงการอะไร

826
00:52:54,629 --> 00:52:59,342
วิ่งแข่งครั้งนั้นทำแผนฤดูร้อนพังหมด
ไม่ได้ทำอะไรเลยทั้งฤดูร้อน

827
00:52:59,426 --> 00:53:01,970
ฤดูร้อนปีนั้น
ที่จริงผมกับครอบครัวจะไปเที่ยวกันหลายที่

828
00:53:02,470 --> 00:53:04,723
แต่ได้ไปจริงๆ แค่ที่เดียว เพราะผมดันเจ็บ

829
00:53:04,806 --> 00:53:06,266
เราไปรวันดา

830
00:53:06,808 --> 00:53:10,270
ที่อยากพาครอบครัวไปรวันดา
เพราะผมอยากได้ประสบการณ์ใหม่ๆ

831
00:53:10,353 --> 00:53:12,230
อยากได้ทุกคนได้มีความทรงจำดีๆ

832
00:53:12,314 --> 00:53:15,108
อยากให้เราได้ซึบซับวัฒนธรรมบ้าง

833
00:53:15,192 --> 00:53:17,319
ได้เข้าใจสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมือนบ้านเรา

834
00:53:17,402 --> 00:53:20,655
เวลาเราไปเที่ยว เราไม่พูดคำว่า "ไม่"
เราเปิดรับทุกอย่าง

835
00:53:21,156 --> 00:53:25,869
ทันทีที่ไปถึงรวันดา สิ่งแรกที่มีคนเสนอมาคือ
"ทุกคนต้องไปเดินป่าเส้นทางกอริลล่า"

836
00:53:25,952 --> 00:53:28,330
"คุณต้องไปเดินป่าเส้นทางกอริลล่า"

837
00:53:29,039 --> 00:53:32,000
สำหรับคนที่ไม่รู้ว่า
เดินป่าเส้นทางกอริลล่าคืออะไร

838
00:53:32,083 --> 00:53:33,710
ผมจะพยายามอธิบายให้ดีที่สุด

839
00:53:33,793 --> 00:53:37,255
การเดินป่าเส้นทางกอริลล่าก็คือ
เวลาที่เราเดินเข้าไปในป่า

840
00:53:37,339 --> 00:53:40,550
แล้วไปเจอรอยเท้ากอริลล่า

841
00:53:40,634 --> 00:53:44,387
แล้วเราเดินตามรอยเท้ามันไป
จนไปถึงที่อยู่ตามธรรมชาติ

842
00:53:44,471 --> 00:53:45,764
ของกอริลล่าตัวเป็นๆ

843
00:53:46,806 --> 00:53:49,017
ตอนที่เขาพูดแบบนั้น ผมก็ "เอาวะ เอาก็เอา"

844
00:53:49,809 --> 00:53:53,480
สาเหตุก็เพราะในหัวผมตอนนั้นคิดว่า
"มันต้องมีกระจกสิ"

845
00:53:53,563 --> 00:53:54,564
ใช่ไหม

846
00:53:56,608 --> 00:53:58,401
มันต้องมีกระจกสิ

847
00:53:58,485 --> 00:54:01,196
ผมไม่เคยไปอยู่ใกล้กอริลล่า
แบบไม่มีกระจกมาก่อน

848
00:54:01,279 --> 00:54:02,364
มันต้องมีกระจกสิ

849
00:54:03,698 --> 00:54:06,159
เจ้าหน้าที่บอกว่า
"เควิน ลูกคนเล็กของคุณไปไม่ได้"

850
00:54:06,243 --> 00:54:08,620
ก็เลยมีแค่ผม เมียผม กับลูกที่เป็นวัยรุ่นสองคน

851
00:54:08,703 --> 00:54:10,205
เราไปรวมกับคนอีกสองกลุ่ม

852
00:54:10,288 --> 00:54:14,417
กลุ่มนึงเป็นพ่อแม่ลูกผิวขาวสี่คน
อีกกลุ่มก็ผิวขาวอีกสี่คน

853
00:54:14,501 --> 00:54:15,919
ทั้งหมด 12 คน

854
00:54:16,419 --> 00:54:18,588
การจะเข้าไปในป่า คุณต้องเดินผ่านอุทยานก่อน

855
00:54:18,672 --> 00:54:22,259
แล้วจากอุทยานก็เปลี่ยนเป็นป่า นี่เรื่องจริงนะ

856
00:54:22,342 --> 00:54:25,136
พอเราไปถึงป่า มีทหารโผล่มาร่วมกับเราด้วย

857
00:54:25,220 --> 00:54:28,390
ถือปืนเอเคสี่เจ็ด ปืนกล สวมอุปกรณ์ยุทธวิธี

858
00:54:28,473 --> 00:54:31,184
แม่งมีปืนสั้นเสียบอยู่ที่ซองที่ต้นขาด้วย

859
00:54:31,268 --> 00:54:33,895
แน่นอนว่าพอเห็นอะไรแบบนี้ ผมมีคำถาม

860
00:54:33,979 --> 00:54:34,938
"โทษที"

861
00:54:36,648 --> 00:54:37,732
"โทษที"

862
00:54:38,400 --> 00:54:41,027
"อันนี้คือยังไง
พวกเขามาทำไม จะเกิดอะไรขึ้น"

863
00:54:41,111 --> 00:54:44,072
เขาบอกว่า "เผื่อกอริลล่ามันเกเร

864
00:54:44,155 --> 00:54:45,407
แล้วเราต้องปราบมัน"

865
00:54:50,495 --> 00:54:54,874
"ที่บอกว่า… หมายถึงมันจะทำอะไร
มันจะทุบกระจกเหรอ หรือจะทำอะไร"

866
00:54:55,542 --> 00:54:56,918
"มันทุบกระจกแตกได้ไหม"

867
00:54:58,420 --> 00:55:01,506
ไม่มีใครตอบผม
ผมเลยเดาเอาว่าที่ผมพูดไปคือถูกแล้ว

868
00:55:02,007 --> 00:55:05,885
แล้วก็มีไกด์ทัวร์มาเพิ่ม
ไกด์ทัวร์คนนี้ชื่อแอนทวน

869
00:55:05,969 --> 00:55:09,431
แอนทวนคือคนที่อุทิศทั้งชีวิต

870
00:55:09,514 --> 00:55:11,057
ศึกษากอริลล่า

871
00:55:11,141 --> 00:55:13,476
เขารู้จักกอริลล่าทั้งภายนอกและภายใน
จากหัวจรดเท้า

872
00:55:13,977 --> 00:55:18,106
แอนทวนเป็นชายผิวดำที่ผมไม่อยากให้คนขาวรู้จัก

873
00:55:19,441 --> 00:55:23,069
เพราะผมไม่เคยเห็นใคร
ใกล้เคียงกับคำว่ามนุษย์กอริลล่าเท่าแอนทวน

874
00:55:23,153 --> 00:55:27,073
ที่ผมพูดไป ฟังดูทีแรกอาจจะแปลกๆ
แต่ผมจะอธิบายให้ฟัง

875
00:55:27,615 --> 00:55:29,993
แอนทวนมีหน้าที่บอกเราว่าต้องทำยังไง

876
00:55:30,076 --> 00:55:32,412
ถ้าเจอกอริลล่าตัวเป็นๆ

877
00:55:32,495 --> 00:55:35,790
ผมลอกคำพูดแอนทวนมาเลยนะ
เขาพูดกับเราแบบนี้เป๊ะ

878
00:55:36,333 --> 00:55:37,876
เขาบอกว่า "โอเค ฟังให้ดี"

879
00:55:38,585 --> 00:55:43,590
"กฎข้อที่หนึ่ง
ห้ามมองตากอริลล่าเด็ดขาด"

880
00:55:44,090 --> 00:55:47,093
"ถ้ากอริลล่ามองคุณ ให้คุณก้มหน้า ยอมจำนน"

881
00:55:47,594 --> 00:55:50,013
"ยอมจำนนให้กอริลล่า เพราะคุณไม่มีพลัง"

882
00:55:50,096 --> 00:55:52,515
"กอริลล่ามีพลัง คุณไม่มีพลัง"

883
00:55:52,599 --> 00:55:55,852
"เทียบกับกอริลล่าแล้วคุณมันไร้พลัง
ก้มหน้ามองพื้นซะ"

884
00:55:55,935 --> 00:55:59,314
"แสดงให้กอริลลาเห็นว่ามันมีพลัง
และคุณไม่มีพลัง"

885
00:56:00,148 --> 00:56:01,358
"คุณมันไร้พลัง"

886
00:56:03,526 --> 00:56:04,652
"กฎข้อที่สอง"

887
00:56:05,278 --> 00:56:07,530
"คุณต้องเป็นหนึ่งเดียวกับกอริลล่า"

888
00:56:08,281 --> 00:56:10,992
"กอริลล่าทำยังไง คุณก็ต้องทำ"

889
00:56:11,493 --> 00:56:15,038
แล้วเขาก็เริ่มแปลงร่างเป็นกอริลล่าตรงนั้นเลย

890
00:56:24,214 --> 00:56:26,674
ผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง

891
00:56:27,467 --> 00:56:29,928
ผมหงุดหงิดนะ
เพราะเขาผิวดำแล้วมาทำท่าเป็นกอริลล่า

892
00:56:30,011 --> 00:56:31,930
ต่อหน้าคนผิวขาวด้วย ผมยัวะเลย

893
00:56:33,932 --> 00:56:36,768
พวกคนขาวพากันขีดๆ เขียนๆ ลงสมุด

894
00:56:37,769 --> 00:56:39,979
ผมยัวะจัด "เขียนห่าอะไรกันวะ"

895
00:56:40,063 --> 00:56:42,357
เธอจุ๊ใส่ผม "ตั้งใจฟัง"

896
00:56:42,440 --> 00:56:44,901
"เดี๋ยวก็ตบบ้องหูซะหรอก
สั่งใครให้ตั้งใจฟังวะ"

897
00:56:44,984 --> 00:56:48,530
"พากันจดอะไรลงสมุดวะ" แอนทวนทำต่อ…

898
00:56:51,116 --> 00:56:53,493
กระโดดขึ้นลง ทุบพื้น

899
00:56:54,494 --> 00:56:57,914
พอทำเสร็จ เขาหันมามองลูกผม
แล้วพูดว่า "ลองทำดู"

900
00:56:59,916 --> 00:57:03,545
ผมพูดเลย "เขาไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอกเว้ย"

901
00:57:05,672 --> 00:57:09,884
"ฉันจะไม่ยอมให้ลูกทำท่าเป็นกอริลล่า
ต่อหน้าคนขาวพวกนี้

902
00:57:09,968 --> 00:57:11,136
จนชีวิตเขาพังไม่มีชิ้นดี

903
00:57:11,219 --> 00:57:12,679
อย่างลูกบ้านจอร์แดนหรอก"

904
00:57:12,762 --> 00:57:14,681
"แกไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้นกับลูกฉัน"

905
00:57:16,599 --> 00:57:18,601
"แกไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้นกับลูกฉัน"

906
00:57:20,728 --> 00:57:23,940
เขาตอบ "งั้นก็ตามใจ"

907
00:57:24,023 --> 00:57:27,819
เขาวิ่งไปที่ต้นไม้ กัดเปลือกไม้ออกมา

908
00:57:29,696 --> 00:57:31,531
แล้วก็เลียน้ำตาลที่อยู่ใต้เปลือกไม้

909
00:57:32,824 --> 00:57:35,994
บอกว่า "กอริลล่าชอบอะไรหวานๆ
คุณก็ต้องชอบอะไรหวานๆ"

910
00:57:36,661 --> 00:57:38,997
เขากำใบยูคาลิปตัสมาจากพุ่มไม้

911
00:57:39,080 --> 00:57:41,249
แล้วเอาใบยูคาลิปตัสถูทั่วตัว

912
00:57:41,332 --> 00:57:43,334
"กอริลล่าชอบกลิ่นยูคาลิปตัส"

913
00:57:43,418 --> 00:57:47,755
"คุณก็ต้องชอบกลิ่นยูคาลิปตัส เอ้า ไปเดินป่ากัน"

914
00:57:47,839 --> 00:57:50,550
ว่าแล้วมันก็ไป วิ่งเข้าป่าไป

915
00:57:54,512 --> 00:57:55,513
บ้าเอ๊ย

916
00:57:57,640 --> 00:58:00,393
ทีนี้เราก็ต้องตามเขาไป

917
00:58:01,686 --> 00:58:05,899
เราเดินป่าอยู่ในป่าจริงๆ
ผมสาบานต่อพระคัมภีร์ เรื่องนี้จริงแท้แน่นอน

918
00:58:07,275 --> 00:58:10,195
เดินไปได้ 15 ถึง 20 นาที
เขาก็หยุดเดินแล้วบอกว่า "หยุด"

919
00:58:10,862 --> 00:58:13,323
ลอกคำพูดมาเลยนะ "พวกมันอยู่ที่นี่"

920
00:58:24,918 --> 00:58:30,006
ผมถาม "กระจกล่ะ
ต้องไปยืนตรงไหนถึงจะเป็นหลังกระจก"

921
00:58:32,258 --> 00:58:33,635
"กระจกอยู่ไหน"

922
00:58:35,428 --> 00:58:37,180
พวกคุณ ผมหันไปทางซ้าย

923
00:58:37,931 --> 00:58:41,851
มีกอริลล่าตัวเมียเจ็ดแปดตัว
เดินออกมาจากพุ่มไม้

924
00:58:41,935 --> 00:58:45,146
เดินสองขาด้วย พวกแม่งเดินออกมาเลย

925
00:58:46,314 --> 00:58:50,026
เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอ
ผมยอมจำนนเลย ยกมือขึ้น

926
00:58:50,109 --> 00:58:53,821
แล้วหมอบลงกับพื้น จำนน

927
00:58:55,114 --> 00:58:57,825
แอนทวนพยายามหิ้วปีกผมขึ้น
เขาบอกว่า "เควิน ลุกขึ้น"

928
00:58:57,909 --> 00:59:01,746
ผมบอก "ไม่ ไม่ต้องมาพยุง
ฉันไม่มีพลัง พวกมันมีพลัง"

929
00:59:01,829 --> 00:59:03,122
"ฉันไม่มีพลัง"

930
00:59:03,623 --> 00:59:06,459
"ฉันมันไร้พลัง พวกมันมีพลัง"

931
00:59:07,961 --> 00:59:12,257
ผมมองไปทางนี้ เห็นเมียถือโทรศัพท์ เปิดแฟลช

932
00:59:12,340 --> 00:59:15,677
พยายามจะอัดคลิป พยายามจะถ่ายวิดีโอ

933
00:59:15,760 --> 00:59:18,012
ผมฟาดเลย "อีนี่หนิ หมอบลง"

934
00:59:18,096 --> 00:59:19,764
"หมอบลง จำนน"

935
00:59:19,847 --> 00:59:23,434
เราไม่มีพลัง พวกมันมีพลัง พวกเราไร้พลัง

936
00:59:24,352 --> 00:59:27,730
พวกมันมีกันสัก 15 ตัวได้ ประมาณ 15 ตัว

937
00:59:27,814 --> 00:59:31,359
ยกโขยงมาทั้งครอบครัว
ลูกเด็กเล็กแดง พี่ป้าน้าอา

938
00:59:31,442 --> 00:59:34,445
พากันเดินสลอน ส่วนเราอยู่กลางวง

939
00:59:34,529 --> 00:59:36,155
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก

940
00:59:36,239 --> 00:59:38,074
มีกอริลล่าตัวหนึ่งแตะหน้าผากผม

941
00:59:38,157 --> 00:59:40,827
มันไม่ได้ตบผมนะ มันเลิกหน้าผากผมขึ้น

942
00:59:40,910 --> 00:59:44,080
เบิกตาผมให้กว้างๆ กว้างที่สุดตั้งแต่เกิดมา

943
00:59:44,163 --> 00:59:46,457
เห็นตาขาวออกมาเยอะมาก

944
00:59:47,166 --> 00:59:49,419
แล้วตอนที่ผมเบิกตาอยู่ ผมมองเห็นทหาร

945
00:59:49,502 --> 00:59:54,299
ทหารยืนอยู่ตรงนั้น ผมบอกว่า
"ยิงดิวะ รอพ่อมึงเปิดพิธีเรอะ"

946
00:59:55,883 --> 01:00:00,888
"ยิงมัน นี่คือการทำร้ายนะโว้ย นี่คือการทำร้าย"

947
01:00:02,557 --> 01:00:05,643
มันจะแหกหนังหน้าผากผมอยู่แล้ว
ไม่รู้พี่แกยืนทำอะไรอยู่

948
01:00:08,354 --> 01:00:11,524
แล้วพวกกอริลล่ามันก็เล่นไป
วิ่งไล่กัน หยอกกัน ส่วนเราก็ยืนมอง

949
01:00:11,608 --> 01:00:13,735
แล้วอยู่ๆ มันก็ลุกขึ้นพร้อมกันทุกตัว

950
01:00:13,818 --> 01:00:17,113
วิ่งหายเข้าไปในป่า แอนทวนผุดลุกขึ้น ตื่นเต้นจัด

951
01:00:17,196 --> 01:00:23,244
บอกว่า "งดงามใช่ไหมล่ะ
ชีวิตของกอริลล่าตัวเป็นๆ ต่อหน้าต่อตาเรา"

952
01:00:23,328 --> 01:00:27,081
"เราจะตามรอยกอริลล่าไป
จะได้ไปดูว่ามันอยู่กันยังไง"

953
01:00:27,165 --> 01:00:28,458
"เราจะตามกอริลล่าไป"

954
01:00:30,168 --> 01:00:32,086
ผมแบบ "ตามเหี้ยอะไรล่ะ ไม่ตาม"

955
01:00:33,087 --> 01:00:36,549
"กูไม่ตามกอริลล่าตัวไหนไปทั้งนั้น กูจะกลับ"

956
01:00:36,633 --> 01:00:39,677
"กูกับครอบครัวจะกลับ
แล้วขอทหารตามกลับไปด้วยคนนึง

957
01:00:39,761 --> 01:00:42,513
เอาคนที่ไม่กลัวจะทำตามหน้าที่ ไม่เอาแบบอีนี่"

958
01:00:42,597 --> 01:00:45,058
"มึงนั่นแหละ เออ มึงเลย"

959
01:00:45,141 --> 01:00:47,518
"มึงน่ะแหละ กอริลล่ามันจะทึ้งหนังหัวกูอยู่แล้ว"

960
01:00:50,021 --> 01:00:53,775
เขาบอกว่า "เควิน ไม่ได้ คุณต้องเดินป่าให้จบ"

961
01:00:53,858 --> 01:00:55,526
ผมตอบ "ไม่ กูจะกลับ"

962
01:00:55,610 --> 01:00:59,697
แล้วเขาก็ "ไม่จริง บอส"
ผมก็ "ดี กูก็อยากคุยกับบอสมึงเหมือนกัน"

963
01:00:59,781 --> 01:01:02,367
"กูไม่ชอบการดูแลของมึงตั้งแต่มาถึงที่นี่แล้ว"

964
01:01:02,867 --> 01:01:05,203
สาบานได้ ทุกคน ผมมองไปทางซ้าย

965
01:01:05,286 --> 01:01:09,332
เจอกอริลล่าซิลเวอร์แบ็กตัวเป็นๆ
โผล่ออกมาจากพุ่มไม้พุ่มเดิม

966
01:01:09,415 --> 01:01:12,251
พระเจ้าช่วย และที่บอกว่าซิลเวอร์แบ็กตัวเป็นๆ

967
01:01:12,335 --> 01:01:18,174
ผมหมายถึงไอ้มืดตัวเป็นๆ
มีแต่กล้ามอก ไม่มีกล้ามขา

968
01:01:18,675 --> 01:01:21,844
กอริลล่าตัวนี้ไม่เล่นกล้ามขา เล่นแต่กล้ามอก

969
01:01:23,137 --> 01:01:26,516
ถ้ากอริลล่าติดคุก มันจะรูปร่างแบบนี้เลย

970
01:01:26,599 --> 01:01:29,102
เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอ

971
01:01:29,185 --> 01:01:31,604
มันเดินออกมา แตะต้นไม้ ต้นไม้ล้ม

972
01:01:32,188 --> 01:01:33,272
ต้นไม้ล้มลงไปนอนกับพื้น

973
01:01:33,940 --> 01:01:35,817
ทุกคน ผมแทบไม่อยากเชื่อ

974
01:01:35,900 --> 01:01:38,695
ว่าผมอยู่ห่างจากซิลเวอร์แบ็กตัวเป็นๆ
แค่ช่วงแขนเดียว

975
01:01:38,778 --> 01:01:41,280
นาทีนั้นทำผมยืนอึ้งเลย

976
01:01:41,364 --> 01:01:44,450
คนอื่นเขาพากันหมอบหมด
คนอื่นพากันจำนนหมด

977
01:01:44,534 --> 01:01:47,286
มีผมยืนอยู่คนเดียว มองดูซิลเวอร์แบ็ก

978
01:01:47,370 --> 01:01:49,706
คนที่ทำให้ผมหลุดจากภวังค์คือลูกผม

979
01:01:49,789 --> 01:01:51,374
ลูกผมสะกิดขาผมสองที

980
01:01:52,333 --> 01:01:54,293
ผมหันไป ลูกผมบอกว่า

981
01:01:55,294 --> 01:01:57,171
"บ๊ายบายพ่อ" ผมก็ "พูดอะไรของ…"

982
01:01:59,882 --> 01:02:03,094
"อะไรของเอ็ง มาบ๊ายบายอะไร" พระเจ้าช่วย

983
01:02:03,970 --> 01:02:06,556
พระเจ้าช่วย ผมเพิ่งคิดได้

984
01:02:06,639 --> 01:02:08,391
ผมทำผิดกฎข้อแรกเต็มๆ

985
01:02:08,474 --> 01:02:12,103
กฎข้อแรกคือ "ห้ามมองตาซิลเวอร์แบ็กเด็ดขาด"

986
01:02:12,186 --> 01:02:14,814
ผมมองตาซิลเวอร์แบ็กเขม็งเลย

987
01:02:15,898 --> 01:02:19,902
ผมกลัวขี้หด ไม่รู้ว่าจะทำไงดี

988
01:02:19,986 --> 01:02:22,321
ผมเลยหันไปหาแอนทวน
กะจะให้เขาบอกว่าต้องทำไง

989
01:02:22,405 --> 01:02:25,867
พอผมหันไปจะคุยกับแอนทวน
แอนทวนโกยแน่บไปแล้ว

990
01:02:25,950 --> 01:02:31,164
แอนทวนใส่ท่าวิ่งฟอร์มดีที่สุด
เท่าที่ผมเคยเห็นมาในชีวิต

991
01:02:31,247 --> 01:02:33,666
หนีบนิ้วชิดเป็นระเบียบ

992
01:02:33,750 --> 01:02:35,668
ไอ้ห่านั่นสับมือขึ้นลงอย่างไว

993
01:02:37,336 --> 01:02:40,423
สับลมอย่างกับสับเค้ก เห็นภาพไหม

994
01:02:42,049 --> 01:02:45,511
จุดนั้น ผมไม่รู้จะทำยังไง กะว่าเป็นไงเป็นกัน

995
01:02:45,595 --> 01:02:47,513
ผมมองซิลเวอร์แบ็กตัวนั้น มันก็มองผม

996
01:02:47,597 --> 01:02:50,099
ผมจะบอกอะไรให้
ผมไม่เคยทำตัวเป็นไอ้อ่อนมาก่อน

997
01:02:50,183 --> 01:02:53,728
และวันนี้ผมจะไม่ทำตัวเป็นไอ้อ่อน
เป็นไงเป็นกันดิวะ

998
01:02:53,811 --> 01:02:57,273
ตอนที่ผมมองซิลเวอร์แบ็กตัวนั้น
มันก็ทุบอกใส่ผม มันแบบ…

999
01:02:59,025 --> 01:03:00,443
ผมจะบอกให้ว่าแปลว่าไง

1000
01:03:00,526 --> 01:03:04,113
เวลาที่ซิลเวอร์แบ็กทุบอกแบบนี้
คือการบอกให้รู้ว่ามันแข็งแรงแค่ไหน

1001
01:03:04,197 --> 01:03:07,116
นั่นคือการประเมินคู่ต่อสู้ก่อนเปิดฉาก

1002
01:03:07,200 --> 01:03:09,577
แถมข้อมูลให้อีกอย่าง เวลาที่ซิลเวอร์แบ็กสู้

1003
01:03:09,660 --> 01:03:12,413
ซิลเวอร์แบ็กตัวที่เป็นฝ่ายแพ้ต้องสูญเสียทุกอย่าง

1004
01:03:12,497 --> 01:03:14,874
เสียลูก เสียเมีย

1005
01:03:14,957 --> 01:03:18,419
ถ้าซิลเวอร์แบ็กตัวไหนแพ้
มันต้องเดินเข้าป่าไปแบบหมดตูด

1006
01:03:18,503 --> 01:03:22,089
ต้องไปตั้งหลักใหม่ เพราะไม่เหลืออะไรสักอย่าง

1007
01:03:22,173 --> 01:03:24,967
มันถึงได้มีทั้งลูกทั้งเมียเป็นโขยงไง

1008
01:03:25,051 --> 01:03:27,678
มันไล่เตะตูดซิลเวอร์แบ็กตัวอื่นมาเป็นสิบแล้ว
มันชนะมาแล้ว

1009
01:03:28,262 --> 01:03:30,223
ผมมีคำถามจะถามพวกคุณ

1010
01:03:30,306 --> 01:03:32,600
ไม่ต้องตอบตอนนี้ก็ได้
เอาไว้มีเวลาค่อยคิดหาคำตอบ

1011
01:03:33,184 --> 01:03:36,646
มันใช่การสูญเสียเหรอ
ถ้าเราสู้… ใช่ไหม ฟังก่อน

1012
01:03:36,729 --> 01:03:41,025
เราสู้ เราแพ้
แล้วอีกฝ่ายบอกว่าจะเอาเมียกับลูกเราไป

1013
01:03:41,108 --> 01:03:44,946
และเขาจะไปทางนั้น
ส่วนเราไปทางนี้ฟรีๆ ใช่แบบนั้นใช่ไหม

1014
01:03:46,531 --> 01:03:48,032
ฟังดูแล้วไม่เหมือนการสูญเสียนะ

1015
01:03:48,533 --> 01:03:51,828
โอเค ผมมองซิลเวอร์แบ็กตัวนั้น มันก็มองผม

1016
01:03:51,911 --> 01:03:55,039
งานนี้เป็นไงเป็นกัน ผมจะไม่ทุบอกแน่นอน

1017
01:03:55,122 --> 01:03:58,000
ไม่งั้นมันจะรู้ว่าผมอ่อน ผมจะไม่ทำแบบนั้น

1018
01:03:58,084 --> 01:04:00,586
ผมก็เลยทำสิ่งที่ทุกคนจะทำ
ถ้าตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน

1019
01:04:00,670 --> 01:04:04,632
ไม่มีหรอกคนที่จะไม่ทำแบบที่ผมทำ
ถ้าเจอแบบนั้นเข้าไป

1020
01:04:04,715 --> 01:04:08,719
ผมจ้องตาซิลเวอร์แบ็กตัวนั้นเขม็ง
แล้วผมก็ทำตามคำพูดของแอนทวนทุกอย่าง ผม…

1021
01:04:11,722 --> 01:04:13,474
กระโดด ทุบพื้น

1022
01:04:13,558 --> 01:04:15,393
วิ่งไปหาต้นไม้ กัดเปลือกออกมา

1023
01:04:15,476 --> 01:04:18,187
เอายูคาลิปตัสมาทาตูด

1024
01:04:18,271 --> 01:04:19,939
ที่ผมเล่าให้พวกคุณฟังมีเหตุผลข้อเดียว

1025
01:04:20,022 --> 01:04:23,442
เพราะผมรู้ว่าคนขาวพวกนั้นอัดคลิปไว้หมด

1026
01:04:24,735 --> 01:04:27,154
ไม่ช้าก็เร็ว คลิปนั้นต้องไปโผล่ในอินเทอร์เน็ต

1027
01:04:27,238 --> 01:04:29,156
แต่ผมอยากให้พวกคุณได้ฟังจากปากผมก่อน

1028
01:04:29,240 --> 01:04:32,201
คุณจะได้เข้าใจว่าผมจำเป็นต้องทำแบบนั้น
เพื่อปกป้องครอบครัว

1029
01:04:32,285 --> 01:04:34,328
และวันนั้นผมก็ได้บทเรียนอันมีค่า

1030
01:04:34,412 --> 01:04:37,415
บทเรียนนั้นก็คือ ผมน่าจะซื้อยาจู๋แข็งอีกยี่ห้อนึง

1031
01:04:37,498 --> 01:04:39,709
ผมน่าจะซื้อยี่ห้อซิลเวอร์แบ็ก 45 โปร

1032
01:04:39,792 --> 01:04:43,170
นั่นคือยาจู๋แข็งที่แน่นอนกว่า
และไมอามี่ครับ พวกคุณก็แน่นอนเหมือนกัน

1033
01:04:43,254 --> 01:04:46,173
ขอบคุณมากที่มากันคืนนี้

1034
01:04:46,257 --> 01:04:49,385
ผมเควิน ฮาร์ทและผมรักพวกคุณ ราตรีสวัสดิ์

1035
01:04:50,845 --> 01:04:53,097
(เขียนและแสดงโดย เควิน ฮาร์ท)

1036
01:06:14,387 --> 01:06:19,392
คำบรรยายโดยอัจฉริยา สุกใส